Warsztaty planistyczne r

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Warsztaty planistyczne r"

Sylwia Grabowska
5 lat temu
Przeglądów:

1 Warsztaty planistyczne r

2 Rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej nowe podejście do opiniowania planów zagospodarowania przestrzennego

3 Inwestycja celu publicznego z zakresu łączności publicznej (np. instalacja radiokomunikacyjna) jeżeli jest zgodna z przepisami prawa, to w planie miejscowym mogą być ustanawiane, odnoszące się do niej warunki i ograniczenia, o ile są one: uzasadnione wartościami z art. 1 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym konieczne dla ochrony wartości, o których mowa wyżej racjonalne proporcjonalne wymogi wynikające odpowiednio z Konstytucji RP

4 Ład przestrzenny - interpretacja klauzuli generalnej Oparcie lokalizacji inwestycji celu publicznego na klauzuli generalnej, jaką jest ład przestrzenny, opiera się na dużej uznaniowości. Charakter większości inwestycji celu publicznego przesądza o tym, Charakter większości inwestycji celu publicznego przesądza o tym, że realizacji każdego takiego zamierzenia musi prowadzić do naruszenia i przekształcenia istniejącego na danym obszarze ładu przestrzennego. Z samej swej istoty inwestycja celu publicznego nie może być ograniczana stanem zagospodarowania i zabudowy danego obszaru, zawsze lub prawie zawsze będzie od takiego stanu znacząco odbiegać (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 grudnia 2008r., sygn. Akt II SA/Kr 1065/08).

5 Postanowienia MPZP winny uwzględniać potrzeby rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności sieci szerokopasmowych.

6 Kilka wytycznych do postanowień MPZP odnoszących się do infrastruktury telekomunikacyjnej w kontekście nowego podejścia Prezesa UKE: Interpretację MPZP zdecydowanie ułatwi posługiwanie się pojęciami zdefiniowanymi w przepisach prawa, tzn. posiadającymi definicje legalne, np.: uzbrojenie terenu w rozumieniu przepisów ustawy planistycznej, budowle i obiekty liniowe w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Nowelizacja Prawa budowlanego wprowadziła istotną zmianę w odniesieniu do definicji pojęcia inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. W rozumieniu nowych przepisów, mianem budowli nie określa się kabli telekomunikacyjnych w kanale - art. 3 pkt 3a, ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 156, poz. 1118, z poźn. zm).

7 W słowniczku MPZP określić należy zakres znaczeniowy (stworzyć definicje) dla pojęć, które nie posiadają definicji legalnej. W tej kategorii największe kontrowersje budzą pojęcia uciążliwość, nieuciążliwość inwestycji często definiowane w słowniczku MPZP jako oddziaływanie inwestycji zamykające się w granicach działki, do której inwestor posiada tytuł prawny. Biorąc pod uwagę fakt, żee trudno jest określić granicę, na której zatrzymuje się emitowane przez urządzenia infrastruktury telekomunikacyjnej promieniowanie elektromagnetyczne, właściwszym będzie definiowanie uciążliwości i nieuciążliwości inwestycji, jako spełniające bądź przekraczające wyznaczone przepisami prawa standardy. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. Nr 192, poz. 1883) dopuszczalny w Polsce poziom gęstości mocy w miejscach dostępnych dla ludności wynosi 0,1 W/m².

8 W mpzp pojawiają się zapisy o następującym brzmieniu: uciążliwość nie będzie wykraczać poza granice lokalizacji, uciążliwość lokalizowanych obiektów i funkcji ma zamykać się w granicach działki budowlanej, do której inwestor posiada tytuł prawny.

9 Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm.) Art. 144 ust. 2 stanowi, iż eksploatacja instalacji powodująca wytwarzanie pól elektromagnetycznych nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego prowadzący instalację ma tytuł prawny.

10 Unikać należy wprowadzania w MPZP formułowanych wprost zakazów, ograniczeń odnoszących się do inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej np.: zakazów lokalizacji sieci i urządzeń telekomunikacyjnych. Jeśli jednak takowe się pojawią, w piśmie przewodnim umieścić należy zwięzłe ich uzasadnienie, które przekona Prezesa UKE do pozytywnego ich zaopiniowania. Zakazy i ograniczenia, wprowadzane niezależnie od zakazów wynikających z przepisów odrębnych, powinny opierać się na zasadach proporcjonalności, racjonalności, konieczności i celowości.

11 Nie należy dyskryminować lokalizacji sieci i urządzeń telekomunikacyjnych poprzez, np. wprowadzenie jednakowej wysokości zabudowy dla budynków i urządzeń telekomunikacyjnych.

12 Nadawcze urządzenia telekomunikacyjne aby prawidłowo spełniać swoją funkcję muszą mieć wysokość odpowiednio wyższą od sąsiadującej zabudowy. Wynika to z faktu, iż emitowane przez te urządzenia fale elektromagnetyczne w celu pełnego pokrycia terenu nie mogą napotykać na swej drodze przeszkód wysokościowych zakłócających ich pracę. Uznać zatem należy, iż użycie w miejscowym planie pojęcia maksymalna wysokość zabudowy, bez zdefiniowania w nim pojęcia zabudowa, ograniczy możliwość rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej. Tym samym takie ukształtowanie postanowień miejscowego planu skutkować będzie wydaniem przez Prezesa UKE negatywnej opinii.

13 > 0,1 W/m 2 min. 2 m Anteny powinny być tak rozmieszczone, aby obszar o gęstości mocy powyżej 0,1 W/m 2 był minimum 2 m nad dachem.

14 W MPZP winno używać się zwrotu dopuszcza się lokalizowanie w pasach drogowych, infrastruktury technicznej niezwiązanej z drogą, jeżeli warunki techniczne i wymogi bezpieczeństwa na to pozwalają. Takie stanowisko znajduje uzasadnienie w zmienionym przez ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675) art. 39 ust. 1a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.).

15 W zasadach zabudowy i zagospodarowania terenu może zostać wskazany wymóg: a) kształtowania stosownej formy architektonicznej urządzeń telekomunikacyjnych, czy też ich maskowania b) lokalizacji urządzeń telekomunikacyjnych: na terenach zabudowy śródmiejskiej przestrzeni publicznych stref ochrony konserwatorskiej czy też na budynkach Warunki techniczne i wizualne inwestycji mogą zostać określone przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. Art. 39 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane stanowi, że prowadzenie robót budowlanych przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków lub na obszarze wpisanym do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.

16 Konserwator w celu ochrony znajdujących się na danym obszarze zabytków, przy kształtowaniu ograniczeń, zakazów i nakazów powinien mieć ma uwadze zasadę proporcjonalności i konieczności zamierzonego celu w postaci ochrony zabytków. Na powyższe wskazuje stylizacja art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.), a w szczególnościci użyte w nim sformułowanie: "w miarę potrzeby". O ile zatem ograniczenie prawa własności przez wzgląd na potrzebę ochrony zabytków jest prawnie dopuszczalne, o tyle zawsze powinno być ono należycie uzasadnione - zob. wyrok SN z dnia 18 listopada 1993 r. (III ARN 49/93, OSN 1994, nr 9, poz. 181).

18 Dziękuję za uwagę Mariusz Trzonkowski Departament Rozwoju Infrastruktury Urząd Komunikacji Elektronicznej ul. Kasprzaka 18/ Warszawa tel. 22/ , fax. 22/

Podobne dokumenty

Warsztaty planistyczne r

Warsztaty planistyczne r Warsztaty planistyczne 12.04.2011r Rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej nowe podejście do opiniowania planów zagospodarowania przestrzennego Inwestycja celu publicznego z zakresu łączności publicznej