VII. Streszczenie pracy

Transkrypt

1 VII. Streszczenie pracy Operacja naprawcza przepukliny pachwinowej sposobem Lichtensteina należy do najczęstszych zabiegów wykonywanych obecnie na oddziałach chirurgicznych w Polsce. W przedstawionej pracy postanowiono przeanalizować dwie metody mocowania siatki polipropylenowej za pomocą nici i kleju syntetycznego (n-butyl-2-cyjanoakrylowego). O ile pierwszy sposób mocowania jest powszechny o tyle druga metoda z użyciem kleju jest w Polsce mniej popularna. Celem pracy była ocena dolegliwości bólowych, powikłań oraz kosztów leczenia po operacji naprawczej przepukliny pachwinowej z użyciem szwów i kleju syntetycznego. Przeanalizowano również czas trwania operacji w zależności od stosowanej metody mocowania siatki. Celem części doświadczalnej była ocena wartości sił mogących mieć wpływ na przesunięcia siatki przepuklinowej w standaryzowanych warunkach. Materiał badawczy stanowiło 100 chorych płci męskiej, w wieku od 23 do 80 lat (średnia wieku 58 lat), leczonych operacyjnie sposobem Lichtensteina z powodu pierwotnej przepukliny pachwinowej w Klinice Chirurgii Ogólnej i Nowotworów Przewodu Pokarmowego SPSK nr 2 w Szczecinie w latach Chorzy zostali podzieleni na dwie grupy po 50 osób. Pierwszą grupę stanowili chorzy, u których siatka przepuklinowa była mocowana za pomocą szwu monofilamentowego. W drugiej grupie siatkę mocowano za pomocą kleju n-butyl-2-cyjanoakrylowego. Dobór chorych do poszczególnych grup był losowy, a randomizacja polegała na stosowaniu określonej metody implantacji siatki u co drugiej osoby, przyjmowanej do leczenia przepukliny pachwinowej. Wszystkich chorych operował jeden chirurg. Do części doświadczalnej użyto specjalnie skonstruowanego urządzenia (F-MESH) do pomiaru siły zerwania siatki przepuklinowej. Urządzenie zostało skonstruowane w ramach współpracy naukowej z Katedrą Automatyki Przemysłowej i Robotyki Wydziału Elektrycznego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Tensjometr F-MESH umożliwił przeprowadzenie eksperymentów praktycznie w kontrolowanych warunkach (stała temperatura, wilgotność, przyłożenie siły pod tym samym

2 kątem). Wykonano 30 prób zerwaniowych (15 prób dla siatki mocowanej szwem i 15 dla siatki mocowanej klejem syntetycznym). Wszystkie analizowane próbki były mocowane do tego samego podłoża tkankowego świńska skóra, przez tą samą osobę. Wyniki: W analizie dolegliwości bólowych stwierdzono, że istotne statystycznie różnice występują między badanymi grupami jedynie w przypadku bólu podczas codziennej aktywności w 1 dobie po operacji. Daje to przesłanki do stwierdzenia, że w grupie chorych, którym wykonano operację metodą Lichtensteina, implantując siatkę za pomocą kleju, odczuwany ból podczas codziennej aktywności w dniu wypisu był znacząco niższy niż w grupie chorych operowanych tradycyjnie z wykorzystaniem szwów. Dolegliwości bólowe w obydwu grupach po 7 dniach i po 6 miesiącach były podobne. Ilość chorych zgłaszających ból przewlekły (oceniony po 6 miesiącach) była podobna i wynosiła w gr. I-3, a w gr. II- 4. Nie były to dolegliwości na tyle uciążliwe, aby wymagały stałego przyjmowania leków przeciwbólowych, nie wymagały również interwencji chirurgicznej. W analizie finansowej uwzględniono ceny materiałów oraz wartość godziny pracy bloku operacyjnego dla Kliniki i szpitala, w którym przeprowadzano operacje w latach Uwzględniając ceny materiałów stwierdzono, że koszt operacji 50 chorych w II grupie był niższy o 9 561,34 PLN. Stosowanie więc kleju syntetycznego obniżyło koszty operacji przepukliny pachwinowej o 191,22 PLN i było związane głównie ze skróceniem czasu zabiegu. W całej badanej grupie 100 chorych, operowanych z powodu przepukliny pachwinowej, w 1 dobie po zabiegu, powikłania pooperacyjne obserwowano u 5 osób. W grupie I stwierdzono je u 3 (6%), natomiast w grupie II u 2 (4%) chorych. Ponownej oceny procesu gojenia rany dokonano również w 7 dobie od operacji. Po 7 dniach liczba osób, u których stwierdzono powikłania wynosiła odpowiednio: 5 (10% z grupy I) i 4 (8% z grupy II). Powikłania nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia i nie miały wpływu na czasu powrotu do codziennej aktywności. Nie stwierdzano powikłań infekcyjnych ani przypadków nawrotu przepukliny w badanych grupach.

3 W części doświadczalnej oceniano siłę zerwania oraz siłę maksymalną. Średnia siła zrywająca (80,8N) jak i siła maksymalna (90,73N) dla połączenia klejonego była niższa od odpowiadającym im siłom dla połączenia szytego (średnia siła zerwania 148,67N, średnia siła maksymalna 184 N). Wnioski: 1. Czas trwania zabiegu operacyjnego przepukliny pachwinowej był dłuższy o 23 minuty w grupie chorych, u których mocowanie siatki przepuklinowej wykonano z użyciem szwu. Operacja taka trwała średnio 66 minuty, podczas gdy operacja z mocowaniem siatki przepuklinowej za pomocą kleju syntetycznego trwała średnio 43 minuty. 2. Dolegliwości bólowe zgłaszane przez chorych w 1 dobie po operacji były istotnie mniejsze w grupie, gdzie do mocowania siatki użyto kleju. Określany przez chorych poziom natężenia bólu podczas codziennej aktywności, po 7 dniach oraz po 6 miesiącach od zabiegu operacyjnego, nie różnił się istotnie w obu badanych grupach. 3. Ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych nie zależało od sposobu mocowania siatki przepuklinowej. Średnia wartość sił zrywających i maksymalnych dla połączeń klejonych była istotnie niższa od analogicznych sił dla połączenia szytego, jednak ich mniejsza wartość nie miała wpływu na nawrotowość w ocenie klinicznej obydwu operowanych grup. 4. Koszt operacji w Klinice Chirurgii Ogólnej i Nowotworów Przewodu Pokarmowego w Szczecinie z uwzględnieniem ceny użytych materiałów oraz czasu trwania zabiegu i związanym z tym godzinnym kosztem pracy bloku operacyjnego, był niższy o 196,26 PLN dla operacji z użyciem kleju syntetycznego. 5. Urządzenie F-MESH daje możliwości wykorzystania go jako narzędzia pomiarowego do innych projektów badawczych np. do oceny wytrzymałości materiałów szewnych wykorzystywanych np. do szycia powięzi powłok brzusznych, lub do oceny różnych typów siatek stosowanych w chirurgii przepuklin.

4 VIII. Abstract The Lichtenstein inguinal hernia repair procedure currently belongs to one of the most commonly performed surgical procedures at the surgical wards in Poland. In the outlined study, two methods of MESH attachment have been analyzed. One with the use of stitching, the other with the use of a synthetic glue (n-butyl-2-cyanoakrylic) While the first method is widely popular, the second method utilizing the before mentioned glue is less popular in Poland. The study focused on reported symptoms of pain, complications, as well as the cost of the repair procedure with the use of stitching and synthetic glue. Depending on the method used, the duration of the procedure was also a factor that was assessed as part of the study. The experimental component of the study was to determine the values which might impact the movement of mesh in standard conditions. The sample size consisted of 100 male patients, falling within the age group of years old (average age 58yrs old) treated surgically with the Lichtenstein method due to a primary inguinal hernia at the Clinic of General Surgery and Gastrointestinal malignancies, SPSK 2 in Szczecin/Stettin during The patients were divided into two groups consisting of 50 persons each. The first group consisted of patients who were treated with the use of a mesh attached using monofilamentstitching. In the second group, the use of n-butyl-2 cyanoarylic glue was applied instead. The selection of subjects to the individual groups was randomized. The randomization was implemented by applying the specific (glue vs. stitching) method of mesh attachment in every other person, admitted for the purpose of inguinal hernia repair. The experimental component utilized an especially constructed F-MESH device, which was used to determine the breaking force of the mesh. The device was constructed with the cooperation of the Department of Control Engineering and Robotics, Faculty of Electrical Engineering, at the West Pomeranian University of Technology in Szczecin. The tension meter, F- MESH, allowed for conducting of the experiments in controlled conditions (steady temperature, humidity, application of force from the same angle). Thirty (30) attempts were conducted (15 using mesh attached with the aid of stitching, and 15 with mesh attached using

5 synthetic glue). All of the analyzed samples were attached to pig skin tissue, by the same person. This was chosen serve as the biological basis. Results: In the pain symptoms analysis it was determined that, statistically significant differences exist between the two groups, during everyday activities in the first 24 hours postoperatively. This provides reason to assume, that in the subject group, in which the Lichtenstein method was used, by attaching mesh using the synthetic glue, the manifestations of pain during everyday activities were significantly lower at hospital discharge, than in the subject group which had been operated on with the traditional approach utilizing stitches. The manifestations of pain were comparable in both groups after 7 days, as well as 6 months. The number of patients reporting chronic pain (determined at a minimum 6 month cutoff) was similar and resulted in gr. I-3, and in gr. II-4. Those symptoms were not significant enough, to require the long term need to receive pain alleviating medications, as well as not warranting further surgical intervention. The financial analysis included the cost of the materials, as well as the operating costs (hourly) of the operating block for the Clinic and the hospital, at which the procedures were conducted during the years of Considering the cost of the materials, it was determined that the cost of performing the procedure in the II group, was lower by the amount of PLN. Furthermore, it was determined that using the synthetic glue, lowered the operating costs of inguinal hernia repair by PLN, and was mostly due to the shorter duration of the procedure itself. In the entire 100 patient group, operated due to inguinal hernia, in the first 24 hours following the procedure, the postoperative complications were observed in 5 individuals. In group I, they consisted of 3 patients (6%) and in group II they consisted of 2 patients (4%). An additional attempt to evaluate wound healing was conducted after 7 days postoperatively, at which point it was determined that there were 5 individuals, who met the inclusion criteria 5 (10% in group I) and another 4 individuals (8% in group 2) The complications were not life threatening and did not impact the time it took for the patients to make a full recovery. There were no infectious complications nor was there a recurrence of hernia in the evaluated groups. In the experimental group, the breaking force, as well as the maximum force was observed.

6 The average breaking force (80.8 N) as well as the maximum force (90.73 N) for the glued hernia attachment was lower than the corresponding force measurements for the stitched hernia attachment (avg. Breaking force N, avg. Maximum force 184 N). Conclusions: 1. The duration of the inguinal hernia repair procedure utilizing the stitching was 23 minutes longer than the method utilizing the glue, with the total duration of the procedure amounting to an average of 66 minutes. The total duration of the procedure for the method utilizing the glue amounted to 43 minutes. 2. The complaints of pain reported by the subjects in the first 24 postoperative hours were significantly lower in the group where the synthetic glue was utilized. The pain perception reported by the subjects during everyday activities, after 7 days, as well as after 6 months postoperatively, was deemed to be insignificant in both groups. 3. The postoperative risk of complications was unrelated to the method used in the inguinal hernia mesh repair. The average breaking force as well as the maximum force with the use of the synthetic glue was significantly lower than the corresponding force measurements using stitches. However, this lower value did not impact the recurrence in the assesment of both groups. 4. The cost of the procedure at the Clinic of General Surgery and Gastrointestinal Malignancies at the Pomeranian Medical University in Szczecin, was lower when using the synthetic glue by PLN while taking into account the cost of the materials, the duration of the procedure, as well as the procedural costs associated with the operating rooms usage and staffing. 5. F-MESH device provides the possibility to be effectively used for the purpose of obtaining measurements in other future experimental studies, for example for the purpose of measuring the durability of the stitching materials used in the stitching of the abdominal fascia, or for the purpose of assessing the different kinds of mesh used in surgical hernia repairs.