Przekazywanie spadków dylemat fundraisera?

Transkrypt

1 Centrum KLUCZ w ramach realizacji projektu PWP OWES INSPRO rozwiązania ponadnarodowe prezentuje piąty z 14 artykułów przybliżających dobre praktyki z zakresu zachodniego fundraisingu. Artykuł pochodzi z magazynu Fundstücke wydawanego przez Partnera Centrum KLUCZ Deutscher Fundraising Verband (Niemieckie Stowarzyszenie Fundraisingu). Przekazywanie spadków dylemat fundraisera? Ostatnia wola człowieka jest zawsze drażliwym tematem, szczególnie jeśli wmieszamy w to inną instytucję niż rodzina zmarłego. Tu warto zadać sobie kilka naprawdę istotnych pytań: Czy w takim razie nie jesteśmy przypadkiem łowcami spadków, skoro specjalizujemy się w werbunku darczyńców testamentowych? A może powinniśmy przestać trzymać się kurczowo tematu, skoro chodzi tu o ludzkie życie? Organizacje kościele dodatkowo pytają: W jaki sposób rozwiązać napięcie między duszpasterstwem, a tematem dotyczącym darowizn pośmiertnych? Ręce w górę jeśli organizacja pożytku publicznego nigdy w życiu nie otrzymała chociaż raz w życiu listu z serdeczną prośbą o wysłanie broszur spadkowych. To, że wielu ludzi pragnie szlachetnie działać przez całe swoje życie, jest absolutnie pewne. Długo jednak jeszcze nie będzie to tożsame z faktem, że jako osoby zbierające darowizny czujemy naturalną potrzebę aby zapraszać do rozmowy na temat śmierci. Tę niechęć zna prawie każdy to jednak doskonała przesłanka, że powinniśmy zastanowić się, jak postąpić w przypadku pytań etycznych dotyczących kwestii przekazywania darowizn. Szacuje się, że w ciągu najbliższych 5 lat, zostanie odziedziczonych blisko 1,5 miliarda Euro. Dlaczego? Ponieważ każdej organizacji opłaca zająć się rentownym tematem przekazywania spadków. Nie ma nikogo, kto by to kwestionował. Już od samej strony finansowej, temat takich

2 darowizn i związana z nimi kwestia ich transferu jest koniecznością mówi Birgit Kern, przewodnicząca fundacji Chleb dla świata Dochodzi również fakt, że tyczy się to dużych sum pieniędzy, które nie podlegają współczesnej kontroli, tym samym muszą one odgrywać, w każdej organizacji pozarządowej, dużą rolę dodaje. Udo Schnieders, kierownik sztabu ds. darowizn archidiecezji we Freiburgu, twierdzi: Dla naszej diecezji, rozwój marketingu dotyczącego pozyskiwania darowizn jest obiecującym instrumentem. Tak samo uważa Helmut Liebs, proboszcz Ewangelickiego Kościoła w okręgu Wirtembergii, odpowiedzialny za przekazywanie spadków: W skali szkolnej oceniam wagę tej sprawy na co najmniej 4. Dr. Martin Dodenhoeft z Niemieckiego Związku Ludowego ds. pamięci pomników wojennych dopowiada: Przekazywanie spadków jest nieuniknione! Ważną do zapamiętania kwestią jest fakt, że większa część naszych dochodów pochodzi właśnie z tego źródła. Integralność podstawowe kryterium Jak obchodzić się z tym szczególnym instrumentem? To właśnie pytanie pada najczęściej w instytucjach, w których kwestie, takie jak duszpasterstwo czy darowizna, można poruszyć. Czy istnieje szansa na połączenie obu tych obszarów? Gdy w darowiznach chodzi tylko o dziedziczenie, wkraczamy na cienki lód tak przedstawia się ten problem na Nie do pomyślenia jest wygłaszanie mowy ze wskazówkami dotyczącymi możliwego zapisu na korzyść gminy kościelnej, przy łóżku chorego. Z tego powodu lokalne parafie żądają bezpośredniego rozdziału duszpasterstwa z jednej strony i rozmów lub aktywności wokół tematu spadków, z drugiej. Udo Schnleders z diecezji we Freiburgu postrzega to zagadnienie zupełnie inaczej. Nie popieram stanowiska, jakoby należałoby rozdzielić duszpasterstwo od kwestii darowizn. Faktem jest, że w temacie spadków obecny stan rzeczy odgrywa znaczącą rolę w kościele katolickim. Ludzie mają impuls do używania zapisów, jako narzędzia do wspierania pracy duchownych. To zawsze był najsilniejszy motor do działania. Całkiem poważnie uważam, że dobry duszpasterz jest w stanie rozróżnić stosunek osobisty od duszpasterskiego i ma możliwość go kształtować tak, aby nie

3 stał się stosunkiem zależnym. Integralność jest podstawowym kryterium kwalifikacyjnym duszpasterzy, których potrzebujemy w każdym wypadku, także w tym segmencie dodaje. Pyta się zatem o integrację i o precyzyjne wyczucie dla każdej indywidualnej sytuacji, jak i o rolę, którą należy wypełnić. Proboszcz Liebs, stwierdza: Do kompetencji proboszcza i jednocześnie darczyńcy należy precyzyjnie wyczuć, czy jest się pytanym jako duszpasterz, czy jako darczyńca, ewentualnie jako doradca w sprawach testamentów. Jeśli jest się pytanym jako duszpasterz, wówczas będzie się wypowiadać na temat spadków, o ile rozmówca poprosi mnie o moją opinię. W innym przypadku może być tak, że kwestia spadków jest tematem wiodącym, a z rozmów czy z korespondencji wynikają pytania dotyczące etyki, wiary w kwestii dotyczące obchodzenia się z majątkiem, spadkiem, życiem, śmiercią czy wiecznością." Negatywne oceny otrzymują zwykle ci, którzy w swoich staraniach o darowanie spadku otrzymywali je bardzo rzadko. Przeżywam trzy rodzaje tego typu reakcji, opowiada biskup Helmut Liebs. Po pierwsze, że Kościół powinien spokojnie argumentować fakt, iż jest zainteresowany pozyskiwaniem spadków; wtedy, wskazówka dotycząca wdzięcznego przyjmowania zapisów testamentów mogłaby być postrzegana jako reklama. Wreszcie, że człowiek byłby wdzięczny będąc poinformowanym na ten temat. Udo Schnieders opisuje swoją pracę w biurze ds. zbierania darowizn Biskupstwa Hildesheim. Baliśmy się bardzo kiedy po raz pierwszy rozwiesiliśmy ogłoszenia, nie wiedzieliśmy jak zostaną odebrane. Ludzie jednak przyjęli je ze zrozumieniem, wskutek czego relatywnie szybko mogliśmy udzielić informacji na temat spadków. Wszystko odbyło się spokojniej niż przeczuwaliśmy. Nie zarzucono nam żadnego polowania na testamenty. Wyłudzacze spadków

4 Wyłudzanie to znienawidzone przez nas słowo. Czy jako fundraiserzy musimy się przed tym zarzutem faktycznie bronić? Nie idziemy do ludzi z marszu z tym tematem" twierdzi Birgit Kern. Z reguły organizacje pozarządowe polecają doradcę, który zostanie przyjęty przez darczyńców. Wiele osób, które w sposób świadomy postępują ze swoim spadkiem, zadają proste pytanie: Jak ja mam to zrobić? I dopiero w tym momencie oferujemy poradę. Następuje spotkanie w cztery oczy i wówczas nie nasuwają się głupie myśli odnośnie wyłudzania pieniędzy. -mówi. Dr. Martin Dodenhoeft cieszy się, że jego grupy docelowe nie oceniają negatywnie działań Niemieckiego Związku Ludowego ds. opieki nad niemieckimi pomnikami wojennymi. Zarzutów było do tej pory tyle co nic. Potrafi także wyjaśnić, dlaczego pojawiają się wdzięczni adresaci.: Ilość poszukiwań porady w przedmiocie testamentów wzrasta z dnia na dzień. Stan prawny jest mocno skomplikowany. Testament, który odpowiada spadkodawcy, wcale nie jest tak oczywistą sprawą. My służymy pomocą. mówi. Tak uważa wiele osób. My przynosimy ofertę i zapytanie oraz dostarczamy rzetelnych informacji reprezentowanych przez wyznaczonych fachowców. To nie ma nic wspólnego z polowaniem na spadki i tak też odbierają to inni. Dr. Dodenhoeft opowiada: W roku 1998 podjęliśmy pierwsze kroki i mieliśmy okazję się nad tym w pełni zastanowić. Start w tym przedsięwzięciu polega najpierw na przekonaniu własnej organizacji potem potencjalnych klientów. Ponieważ ciągle pojawiają się nowe przeszkody, fakt ten nie dziwi Helmuta Liebsa także w ramach Kościoła ewangelickiego. Sytuacja ta ma niewiele wspólnego z organizacją Kościoła, więcej zaś ze strachem przed tematem spadków uważa. Typową kościelna zagwozdką jest to, aby na dalszy plan zeszła praca polegająca na przekonywaniu, a widoczne zaczęły być skutki pracy profesjonalnej. Przed 19 laty, kiedy rozpoczynaliśmy działalność dotyczącą przekazywania spadków, fundator musiał wykonać w swoim domu sporo pracy dotyczącej przekonywania. Dziś nie spotykam się z tym w organizacji prawie wcale mówi Birgit Kern. Instrument wydaje się sprawny, co mnie cieszy.

5 Inwestycja w zaufanie Kiedy zatem warto uważać? Ważne jest aby przy imprezach informacyjnych, samemu się wycofać i zatrudnić właściwych specjalistów radzi dr Martin Dodenhoeft. W taki sposób uczestnicy wydarzenia dotyczącego testamentu, dowiedzą się o potrzebach finansowych organizacji oraz zostaną poinformowani o tym, że mogą od razu dokonać darowizny lub obietnicy spadku. Wcześniej jednak należy wytworzyć zaufanie i nić porozumienia pomiędzy wspierającym a organizacją. Stowarzyszenie, które zorientowane jest wyłącznie na maksymalizowanie swoich zysków, nie inwestując przy tym zupełnie w zaufanie klienta, będzie miało duże problemy. Udo Schnieders stwierdza: Przede wszystkim zapis testamentowy jest drogowskazem ostatniej woli człowieka, którą należy respektować. Jesteśmy mu to winni. Właściwe jest zachowanie zgodne z duszpasterstwem. Dlatego w gruncie rzeczy jesteśmy mocno związani ze sobą duchowo, tym samym jesteśmy bardzo dobrze przygotowani do pytań o charakterze etycznym, dotyczących sprawy. Ostatnia wola człowieka jest jak etyczny kierunkowskaz przy przekazywaniu spadku. Tak uważa także Birgit Kern: Sądzę, że do darczyńców należy podchodzić z respektem. Wszystko to, co nie uwzględnia potrzeb ludzi i ich godności, nie ma racji bytu. Dr. Dodenhoeft ostrzega przed popełnianiem kardynalnego błędu: Najważniejszym jest fakt, że jeśli masz coś zrobić źle, to lepiej tego nie rób." Ten, kto to przekształca tę prawdę w czyn, jest na właściwej drodze do sukcesu. Centrum KLUCZ jest inicjatywą Instytutu Spraw Obywatelskich ( która wspiera liderów NGO w pozyskiwaniu funduszy. Temat jest szczególnie ważny dla tych organizacji, których nikt nie chce sponsorować ze względu na ich kontrowersyjne cele i metody działania, np. takich, które

6 zamiast naprawiać skutki problemów zapobiegają przyczynom ich powstania. Więcej o Centrum KLUCZ na Zapraszamy do kontaktu: Ilona Pietrzak ilona.pietrzak@inspro.org.pl; tel.: Dowiedz się jak możesz pomóc INSPRO: