Europejska Aprobata Techniczna System Sprężania

Transkrypt

1 Europejska Aprobata Techniczna System Sprężania System sprężania splotami przy użyciu od 3 do 55 splotów do sprężania konstrukcji z przyczepnością European Organisation for Technical Approvals Europäische Organisation für Technische Zulassungen Organisation Européenne pour l Agrément Technique Okres ważności: 28. czerwca czerwca 2018

2 Upoważniony i notyfikowany zgodnie z artykułem 10 dyrektywy Rady Europy z dnia 21. grudnia 1988 w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do produktów budowlanych (89/106/EWG) Österreichisches Institut für Bautechnik Schenkenstrasse Wiedeń Austria T F mail@oib.or.at Członek EOTA Europejska Aprobata Techniczna Oznaczenie handlowe: Trade name Właściciel aprobaty: Holder of approval Przedmiot aprobaty i cel zastosowania [Tłumaczenie na język polski wykonane przez International Sp. z o.o. Z języka niemieckiego przełożył mgr inż. Tomasz Nowicki. Oryginał w języku niemieckim] Generic type and use of construction product Okres ważności Validity od: from DYWIDAG Strand Destouchesstraße Monachium Niemcy System sprężania splotami przy użyciu od 3 do 55 splotów do sprężania konstrukcji z przyczepnością Bonded post-tensioning kit for prestressing of structures with 3 to 55 strands do to Zakład produkcyjny: Manufacturing plant Max-Planck-Ring Langenfeld Niemcy Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna zawiera This European technical approval contains 59 stron w tym 35 załączników 59 Pages including 35 Annexes European Organisation for Technical Approvals Europejska Organizacja ds. Aprobat Technicznych Organisation Europeenne pour I'Agrement technique

3 Strona 2 Spis treści EUROPEJSKA APROBATA TECHNICZNA... 1 SPIS TREŚCI... 2 I PODSTAWY PRAWNE I POSTANOWIENIA OGÓLNE... 5 II POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE EUROPEJSKIEJ APROBATY TECHNICZNEJ DEFINICJA I PRZEZNACZENIE WYROBU Definicja wyrobu Przeznaczenie CECHY PRODUKTU I SPOSOBY WERYFIKACJI... 7 SYSTEM SPRĘŻANIA Zakres i oznaczenia zakotwień i łączników Zakotwienia Ogólnie Zakotwienie czynne i bierne wielopłaszczyznowe z głowicą kotwiącą MA Zakotwienie czynne i bierne z płytą kotwiącą SD Zakotwienia przyczepnościowe H HL oraz HR Łączniki Ogólnie Łącznik stały z blokiem kotwiącym R Łącznik ruchomy ze złączkami do pojedynczych splotów D Cięgna Specyfikacja splotów Maksymalne siły sprężające Straty siły sprężającej od tarcia Podparcie rur osłonowych Poślizg w zakotwieniach i łącznikach Rozstaw osiowy i odstępy od krawędzi, otulenie betonem Promienie krzywizny trasy cięgien Wytrzymałość betonu Zbrojenie w strefie zakotwienia SKŁADNIKI SYSTEMU Sploty Zakotwienia i łączniki Blok kotwiący i płyta kotwiąca SD Blok kotwiący łącznika R Głowice kotwiące MA Złączka do pojedynczych splotów D Głowice przyczepnościowe (zakończenia cebulkowe splotów) Pierścienie Szczęki kotwiące Płytki przytrzymujące szczęki kotwiące Spirale zbrojeniowe i zbrojenie dodatkowe Rury osłonowe Rury osłonowe z taśmy stalowej Rury osłonowe z tworzywa sztucznego GDP Zabezpieczenie antykorozyjne Spawanie przy zakotwieniach... 15

4 Strona Charakterystyki materiałowe składników systemu Niebezpieczne substancje Metody weryfikacji Identyfikacja OCENA ZGODNOŚCI I OZNAKOWANIE CE System oceny zgodności Zakres odpowiedzialności Zadania producenta Zakładowa Kontrola Produkcji Zadania organu uprawnionego Wstępne badanie typu wyrobu Wstępna inspekcja zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji Ciągły nadzór Badania sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym Oznakowanie CE WYMOGI ZAŁOŻENIA, WEDŁUG KTÓRYCH DOKONANO POZYTYWNEJ OCENY PRZYDATNOŚCI WYROBU DO ZAMIERZONEGO STOSOWANIA Wytwarzanie Projektowanie Ogólnie Spirala i zbrojenie dodatkowe Zakotwienia przyczepnościowe Łączniki ruchome Łączniki stałe Zwiększone straty siły sprężającej na łącznikach stałych Montaż Ogólnie Inspekcja cięgien Zakotwienia Zakotwienia czynne Zakotwienia bierne Zakotwienia przyczepnościowe H HL lub HR Łączniki Łącznik stały z blokiem kotwiącym R Łącznik ruchomy ze złączkami do pojedynczych splotów D Rury osłonowe Sprężanie i protokół sprężania Sprężanie Doprężanie Protokół sprężania Sprzęt do sprężania, minimalna ilość miejsca do wykonania sprężania oraz bezpieczeństwo pracy Iniektowanie cięgien Zaczyn iniekcyjny Iniektowanie ZALECENIA DLA PRODUCENTA Zalecenia dotyczące pakowania, transportu i składowania Zalecenia dotyczące wbudowywania Informacje towarzyszące... 23

5 Strona 4 ZAŁĄCZNIKI ZAŁĄCZNIK 1 PRZEGLĄD RODZAJÓW ZAKOTWIEŃ ZAŁĄCZNIK 2 PRZEGLĄD RODZAJÓW ŁĄCZNIKÓW ZAŁĄCZNIK 3 CIĘGNA 6803 DO 6855 Z OKRĄGŁYMI RURAMI OSŁONOWYMI DANE TECHNICZNE ZAŁĄCZNIK 4 CIĘGNA 6803 DO 6805 Z PŁASKIMI RURAMI OSŁONOWYMI DANE TECHNICZNE ZAŁĄCZNIK 5 MAKSYMALNE SIŁY SPRĘŻAJĄCE I PRZECIĄGAJĄCE DLA SPLOTÓW 140 MM ZAŁĄCZNIK 6 MAKSYMALNE SIŁY SPRĘŻAJĄCE I PRZECIĄGAJĄCE DLA SPLOTÓW 150 MM ZAŁĄCZNIK 7 MINIMALNE PROMIENIE KRZYWIZNY TRAS CIĘGIEN PR = 140 KN/M ZAŁĄCZNIK 8 MINIMALNE PROMIENIE KRZYWIZNY TRAS CIĘGIEN PR = 200 KN/M ZAŁĄCZNIK 9 PODSTAWOWE ELEMENTY SYSTEMU ZAŁĄCZNIK 10 SCHEMAT MONTAŻOWY ZAKOTWIENIA WIELOPŁASZCZYZNOWEGO MA ZAŁĄCZNIK 11 ZAŁĄCZNIK 12 ZAŁĄCZNIK 13 ZAKOTWIENIE WIELOPŁASZCZYZNOWE MA 2311 ZE ZBROJENIEM DODATKOWYM I SPIRALĄ KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6805 DO ZAKOTWIENIE WIELOPŁASZCZYZNOWE MA 2311 ZE ZBROJENIEM DODATKOWYM I SPIRALĄ KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6815 DO ZAKOTWIENIE WIELOPŁASZCZYZNOWE MA 2311 ZE ZBROJENIEM DODATKOWYM I SPIRALĄ KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6831 DO ZAKOTWIENIE WIELOPŁASZCZYZNOWE MA 2311 ZE ZBROJENIEM DODATKOWYM I BEZ SPIRALI KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6805 DO ZAŁĄCZNIK 15 SCHEMAT MONTAŻOWY ZAKOTWIENIA PŁYTOWEGO SD ZAŁĄCZNIK 16 ZAKOTWIENIE PŁYTOWE SD KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6803 DO ZAŁĄCZNIK 17 ZAKOTWIENIE PRZYCZEPNOŚCIOWE H UKŁAD SPLOTÓW SPIRALA ZAŁĄCZNIK 18 ZAKOTWIENIE PRZYCZEPNOŚCIOWE H STRZEMIONA ZAŁĄCZNIK 19 ZAKOTWIENIE PRZYCZEPNOŚCIOWE H KARTA TECHN. DLA CIĘGIEN 6803 DO ZAŁĄCZNIK 20 ZAKOTWIENIE PRZYCZEPNOŚCIOWE H KARTA TECHN. DLA CIĘGIEN 6812 DO ZAŁĄCZNIK 21 SCHEMAT MONTAŻOWY ŁĄCZNIKA STAŁEGO R ZAŁĄCZNIK 22 ŁĄCZNIK R KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6805 DO ZAŁĄCZNIK 23 SCHEMAT MONTAŻOWY ŁĄCZNIKA RUCHOMEGO D ZAŁĄCZNIK 24 ŁĄCZNIK D KARTA TECHNICZNA DLA CIĘGIEN 6803 DO ZAŁĄCZNIK 14 ZAŁĄCZNIK 25 RURA OSŁONOWA Z TWORZYWA SZTUCZNEGO GDP KARTA TECHNICZNA DLA RUR OKRĄGŁYCH RURA OSŁONOWA Z TWORZYWA SZTUCZNEGO GDP KARTA TECHNICZNA DLA RUR PŁASKICH ZAŁĄCZNIK 27 RURA OSŁONOWA Z TWORZYWA SZTUCZNEGO GDP POŁĄCZENIE Z ZAKOTWIENIEM MINIMALNE PROMIENIE KRZYWIZNY TRAS CIĘGIEN ZAŁĄCZNIK 28 MATERIAŁY ZAŁĄCZNIK 29 RURA OSŁONOWA Z TWORZYWA SZTUCZNEGO GDP MATERIAŁ ZAŁĄCZNIK 30 SPECYFIKACJA 7-DRUTOWEGO STALOWEGO SPLOTU SPRĘŻAJĄCEGO ZAŁĄCZNIK 31 ZAWARTOŚĆ USTALONEGO PLANU BADAŃ ZAŁĄCZNIK 26 RURA OSŁONOWA Z TWORZYWA SZTUCZNEGO GDP ZAWARTOŚĆ USTALONEGO PLANU BADAŃ ZAŁĄCZNIK 33 BADANIA KONTROLNE PRÓBEK ZAŁĄCZNIK 34 DOKUMENTY ODNIESIENIA ZAŁĄCZNIK 35 DOKUMENTY ODNIESIENIA ZAŁĄCZNIK 32

6 Strona 5 I PODSTAWY PRAWNE I POSTANOWIENIA OGÓLNE 1 Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna udzielana jest przez Austriacki Instytut Techniki Budowlanej w zgodności z: 1. Dyrektywą 89/106/EWG Rady Europejskiej z 21 grudnia 1988 w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych 1 Dyrektywa Dotycząca Wyrobów Budowlanych (CPD) zmienioną przez dyrektywę 93/68/EWG z 22 lipca , oraz Rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września ; 2. Salzburską ustawą o materiałach budowlanych LGBI. nr 11/1995, zmienioną przez LGBI. nr 47/1995, LGBI. nr 63/1995, LGBI. nr 123/1995, LGBI. nr 46/2001, LGBI. nr 73/2001, LGBI. nr 99/2001 i LGBl. Nr. 20/2010; 3. Wspólnymi regułami postępowania dot. składania wniosków, przygotowania oraz udzielania zgodnie z załącznikiem decyzji 94/23/EG 4 Komisji; 4. Wytycznymi do Europejskich Aprobat Technicznych Zestawy zakotwień i cięgien do sprężania konstrukcji (popularnie nazywane systemami sprężania kablami) ETAG nr 013, wydanie z czerwca Austriacki Instytut Techniki Budowlanej jest uprawniony do kontrolowania czy postanowienia są dotrzymywane. Kontrola ta może zostać przeprowadzona w zakładzie wytwórczym. Posiadacz pozostaje jednak odpowiedzialny za zgodność produktów z Europejską Aprobatą Techniczną oraz za ich przydatność dla przewidzianych zastosowań. 3 Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna nie może być cedowana na innego producenta lub przedstawicieli producenta ani na inne zakłady wytwórcze niż te, które wymienione zostały na pierwszej stronie niniejszej Aprobaty. 4 Austriacki Instytut Techniki Budowlanej może odwołać niniejszą Europejską Aprobatę Techniczną, w szczególności zgodnie z informacją Komisji na podstawie art. 5 ust. 1 dyrektywy Rady 89/106/EWG. 5 Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna może być odtwarzana również w przypadku przekazu elektronicznego tylko w całości. Za pisemną zgodą Austriackiego Instytutu Techniki Budowlanej możliwa jest jednak częściowa reprodukcja. Częściową reprodukcję należy jako taką oznaczyć. Teksty i rysunki w broszurach reklamowych nie mogą być sprzeczne z Europejską Aprobatą Techniczną, ani też nie mogą jej nadużywać. 6 Europejska Aprobata Techniczna przyznawana jest przez instytucję aprobującą w jej języku urzędowym. Niniejsza wersja odpowiada wersji rozpowszechnionej w ramach EOTA. Tłumaczenia na inne języki muszą być oznaczone jako takie. 1 Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 40, , str Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 220, , str. 1 3 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Nr L 284, , str. 1 4 Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 17, , str. 34

7 Strona 6 II POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE EUROPEJSKIEJ APROBATY TECHNICZNEJ 1 Definicja i przeznaczenie wyrobu 1.1 Definicja wyrobu Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna (ETA) dotyczy zestawu budowlanego, systemu sprężania z przyczepnością w którego skład wchodzą następujące elementy: Cięgno, Cięgno przyczepnościowe z elementami rozciąganymi w liczbie od 3 do 55. Element rozciągany 7-drutowy splot stalowy do sprężania o średnicach i wytrzymałościach na rozciąganie według Tabeli 1. Zakotwienie Średnica nominalna Tabela 1: Elementy rozciągane Oznaczenie według pren Nominalna wytrzymałość na rozciąganie mm cal N/mm 2 15,3 0,6 Y1770S ,3 0,6 Y1860S ,7 0,62 Y1770S ,7 0,62 Y1860S UWAGI 1 N/mm 2 = 1 MPa Sploty kotwione za pomocą 3-częściowych szczęk lub poprzez głowice przyczepnościowe (zakończenia cebulkowe); naciągowe (czynne) i stałe (bierne) kotwy ze szczękami, blokiem kotwiącym i wielopłaszczyznową głowicą kotwiącą MA dla cięgien z 3 do 55 splotów; naciągowe (czynne) i stałe (bierne) kotwy ze szczękami i płytą kotwiącą SD dla cięgien z 3 do 9 splotów; stałe (bierne) kotwy przyczepnościowe typu H dla cięgien z 3 to 22 splotów. Łącznik Sploty kotwione za pomocą 3-częściowych szczęk; stały łącznik ze szczękami, blokiem kotwiącym R i wielopłaszczyznową głowicą kotwiącą MA dla cięgien z 5 do 37 splotów; ruchomy łącznik ze szczękami i złączkami D dla pojedynczych splotów dla cięgien z 3 do 37 splotów. Spirale i zbrojenie dodatkowe lub tylko zbrojenie dodatkowe bez spirali w strefie zakotwienia. Rury osłonowe ze stali i rury osłonowe z tworzywa sztucznego. 5 Normy i wytyczne przywołane w niniejszej Europejskiej Aprobacie są wymienione w Załączniku 30.

8 Strona 7 Trwałe zabezpieczenie antykorozyjne dla elementów rozciąganych, łączników i zakotwień. 1.2 Przeznaczenie Niniejszy system sprężania jest przeznaczony do sprężania konstrukcji. Kategorie zastosowań zgodnie z typem cięgna i materiałem budowlanym konstrukcji: Wewnętrzne cięgno z przyczepnością do konstrukcji betonowych i zespolonych. Opcjonalne rodzaje zastosowań: Wewnętrzne cięgno z przyczepnością z rurą osłonową z tworzywa sztucznego Do konstrukcji specjalnych zgodnie z Eurokodem 4. i Eurokodem 6. Możliwe kombinacje elementów składowych i cięgien dla różnych kategorii zastosowań podsumowano w Tabeli 2. Tabela 2: Zakotwienia i łączniki Kombinacje elementów składowych dla wewnętrznych cięgien z przyczepnością Elementy składowe Liczba splotów 1) Zakotwienie Blok kotwiący z głowicą kotwiącą MA Płyta kotwiąca SD Zakotwienie przyczepnościowe H Łącznik Łącznik stały z blokiem kotwiącym R i głowicą kotwiącą MA Łącznik ruchomy D UWAGI 1) Dozwolone jest wbudowywanie cięgien o liczbie splotów mieszczącej się pomiędzy liczbami podanymi w tabeli. Takie cięgna uzyskuje się poprzez pominięcie jednego lub więcej splotów. Wymagania zawarte w niniejszej Europejskiej Aprobacie opierają się na założonym przewidywanym okresie użytkowania systemu sprężania wynoszącym 100 lat. Wskazań dotyczących okresu użytkowania systemu sprężającego nie można interpretować jako gwarancji producenta czy instytucji dopuszczającej, należy je traktować jedynie jako środek pomocniczy przy wyborze właściwego produktu względem oczekiwanego, ekonomicznie uzasadnionego okresu użytkowania konstrukcji nośnej. 2 Cechy produktu i sposoby weryfikacji System sprężania 2.1 Zakres i oznaczenia zakotwień i łączników Typ lub jednostka zakotwień i łączników są oznaczane na podstawie jego lub jej funkcji w konstrukcji, średnicy nominalnej splotów i maksymalnej liczby splotów. Pierwsza liczba oznaczenia podaje średnicę nominalną splotu, "68" = 15,3 mm (0,6 ") lub 15,7 mm (0,62 "), a po niej następuje maksymalna liczba splotów "n" na jednostkę zakotwienia, co w łącznym zapisie daje 68 n. Różne rodzaje zakotwień i łączników są pokazane w załącznikach 1 i 2. Zakotwienia i łączniki mogą być wyposażone w mniejszą niż maksymalna liczbę splotów, przez co można uzyskać kompletny szereg cięgien [w zakresie objętym niniejszą Aprobatą]. Przy czym sploty należy rozmieszczać w zakotwieniu możliwie jak najbardziej promieniowo-symetrycznie.

9 Strona 8 Zakotwienia i łączniki, jak podano w Tabeli 2., mogą być również wbudowywane w wersji z rurami osłonowymi z tworzywa sztucznego Zakotwienia Ogólnie Zakotwienia czynne układają sploty do operacji sprężania, a następnie kotwią naciągane sploty za pomocą szczęk. Każdy splot jest indywidualnie kotwiony za pomocą 3-częściowych szczęk w stożkowym otworze wywierconym w bloku kotwiącym lub płycie kotwiącej SD, patrz Załącznik 9. Wszystkie sploty tworzące wiązkę cięgna są naciągane jednocześnie. W zakotwieniach biernych sploty są kotwione za pomocą szczęk w blokach kotwiących lub płytach kotwiących SD albo za pomocą głowic przyczepnościowych (zakończeń cebulkowych) w zakotwieniach przyczepnościowych H. Te same zasady kotwienia obowiązują dla wszystkich cięgien: od najmniejszego do największego Zakotwienie czynne i bierne wielopłaszczyznowe z głowicą kotwiącą MA Zakotwienie czynne składa się ze szczęk, bloku kotwiącego i głowicy kotwiącej MA, patrz Załączniki 10 do 14. Pomiędzy głowicą kotwiącą a rurą osłonową znajduje się rura przejściowa (trąbka). Spirala zbrojeniowa, jeżeli zastosowano, ma być wyrównana współosiowo z głowicą MA i zamocowana w prawidłowym położeniu. W razie potrzeby wolny koniec spirali jest mocowany do zbrojenia dodatkowego. Rura osłonowa jest wsuwana do rury przejściowej lub nakręcana na nią. Blok kotwiący jest nasuwany przed sprężaniem na wystające końcówki splotów. Zakotwienie czynne może być również używane jako zakotwienie bierne. W takim przypadku, jeżeli nie ma dostępu do zakotwienia i jest ono otulone betonem, szczęki kotwiące powinny być zabezpieczone w otworach bloku kotwiącego za pomocą płytki przytrzymującej szczęki, patrz Załącznik Zakotwienie czynne i bierne z płytą kotwiącą SD Zakotwienie czynne składa się ze szczęk i płyty kotwiącej SD, patrz Załączniki 15 i 16. Rura przejściowa (trąbka) jest mocowana bezpośrednio do deskowania lub opcjonalnie za pośrednictwem rury łączącej. Rura osłonowa jest wsuwana do rury przejściowej lub nakręcana na nią. Spirala zbrojeniowa, jeżeli zastosowano, ma być wyrównana współosiowo z trąbką i zamocowana w prawidłowym położeniu. W razie potrzeby wolny koniec spirali jest mocowany do zbrojenia dodatkowego. Płyta kotwiąca SD jest nasuwana przed sprężaniem na wystające końcówki splotów Zakotwienie czynne może być również używane jako zakotwienie bierne. W takim przypadku, jeżeli nie ma dostępu do zakotwienia i jest ono otulone betonem, kompletne zakotwienie składające się z płyty kotwiącej SD, rury łączącej, trąbki i spirali jest montowane całe na raz, a szczęki kotwiące powinny być zabezpieczone w otworach płyty kotwiącej za pomocą płytki przytrzymującej szczęki, patrz Załącznik Zakotwienie przyczepnościowe H HL oraz HR W zakotwieniu przyczepnościowym H sploty kotwione są poprzez ich przyczepność, a w szczególności przyczepność ich zakończeń cebulkowych do betonu. Stąd też może być wyłącznie używane jako zatopione w betonie zakotwienie bierne. Oprócz zakończeń cebulkowych składa się ono z pierścienia, spirali i dystansera dla zapewnienia przewidzianego ułożenia splotów, patrz Załącznik 17. Sploty używane do tego typu zakotwienia nie mogą być poddane jakiejkolwiek obróbce powierzchniowej ani otrzymać tymczasowego zabezpieczenia antykorozyjnego zarówno w zakładzie produkcyjnym, jak i na budowie.

10 Strona Łączniki Ogólnie W łącznikach sploty obu odcinków budowlanych [etapów budowy] kotwione są za pomocą szczęk. W łącznikach stałych siła sprężająca z odcinka drugiego nie może przewyższać siły sprężającej z odcinka pierwszego ani na etapie budowy ani w stanie docelowym, ani w jakiejkolwiek kombinacji obciążeń. Jeżeli łącznik poddany jest istotnym obciążeniom zmęczeniowym, w punkcie zagięcia tras splotów na końcu rury przejściowej należy zamontować wkładkę z PE-HD o długości 100 mm i grubości co najmniej 4mm. Stosowanie wkładki nie jest wymagane dla rur przejściowych (trąbek) z tworzywa sztucznego, gdy rura osłonowa nakręcana jest na gwint zewnętrzny rury przejściowej Łącznik stały z blokiem kotwiącym R Łącznik stały składa się ze szczęk, bloku kotwiącego R i głowicy kotwiącej MA, patrz Załączniki 21 i 22. Łącznik stały zapewnia połączenie drugiego cięgna z już sprężonym cięgnem pierwszym. Sprężone cięgno pierwsze kotwi się za pomocą bloku kotwiącego tak samo jak w przypadku zakotwienia czynnego. Dodatkowo, blok kotwiący R wyposażony jest na obwodzie w pierścieniową odsadzkę z wieńcem wywierconych otworów stożkowych i umieszczonymi w nich fabrycznie szczękami kotwiącymi. Szczęki te zabezpieczone są przed wypadaniem segmentami [ press-on ] i sprężynami dociskającymi. Sploty drugiego z łączonych cięgien wpychane są do otworów stożkowych od ich spodu i w ten sposób kotwią się w zamontowanych fabrycznie szczękach Łącznik ruchomy ze złączkami do pojedynczych splotów D Łącznik ruchomy D składa się ze złączek do pojedynczych splotów, które z kolei składają się z 2 zestawów szczęk kotwiących i 2 tulei chwytowych połączonych specjalnym bolcem, patrz Załącznik 23. Łączniki ruchome zapewniają połączenie dwóch cięgien przed ich sprężeniem. Sploty obu cięgien kotwione są za pomocą szczęk. Sprężyny dociskające pomiędzy szczękami a bolcem łącznika zabezpieczają właściwe położenie szczęk w otworach stożkowych. Wiązkę złożoną z połączeń pojedynczych splotów należy rozgrupować (rozmieścić mijankowo) w 3 płaszczyznach łączenia, patrz Załącznik 24. Przed zakończeniem montażu prawidłowość układu połączeń na długości orurowania łącznika D powinna zostać skontrolowana pod kątem kierunku przemieszczeń przewidzianych w programie sprężania. 2.2 Cięgna Specyfikacja splotów Mogą być używane tylko 7-drutowe stalowe sploty sprężające o średnicy nominalnej 15,3 mm lub 15,7 mm i wytrzymałości na rozciąganie N/mm 2 lub N/mm 2. Wymiary i specyfikacje dotyczące stalowych splotów sprężających podane są w Załączniku Maksymalne siły sprężające Siły sprężające i przeciągające są podane w normach i przepisach obowiązujących w miejscu stosowania. W Załączniku 5. i 6. podano maksymalne siły sprężające i przeciągające dla cięgien sprężających. Wartość początkowej siły sprężającej P m0 bezpośrednio po zwolnieniu naciągu i zakotwieniu splotów nie może przewyższyć wartości podanych w Eurokodzie 2. Największa siła P wprowadzona w cięgno sprężające nie może być wyższa niż P max = 0,90 A p f p0,1k. Przeciąganie siłą P max, o = 0,95 A p f p0,1k dozwolone jest tylko wtedy, gdy siła na prasie może być pomierzona z dokładnością 5% docelowej wartości siły sprężającej. Zgodność z kryteriami stabilizacji i rozwarcia rys w badaniu przeniesienia obciążenia zostało wykazane do poziomu obciążenia 0,80 A p f pk.

11 Strona 10 Wytrzymałość zmęczeniowa zakotwień i łączników została przetestowana i zweryfikowana dla siły maksymalnej 0,65 F pk i amplitudy naprężeń 80 N/mm 2 do cykli obciążenia. 2.3 Straty siły sprężającej od tarcia Przebieg cięgna nie powinien charakteryzować się gwałtownymi zmianami położenia osi, ponieważ może to prowadzić do znacznych dodatkowych strat wskutek tarcia. Do obliczania strat siły sprężającej spowodowanych tarciem stosuje się prawo tarcia Coulomba. Wartość strat wyznacza się z równania: gdzie: - ( + k x) P x = P 0 e P x... kn... Siła sprężająca w odległości x od zakotwienia czynnego wzdłuż cięgna P 0... kn... Siła sprężająca w odległości x = 0 m... rad Współczynnik tarcia... rad... Suma kątów zakrzywienia trasy cięgna na długości x, niezależnie od kierunku i znaku k... rad/m... Współczynnik niezamierzonego kąta zmiany kierunku, patrz Tabela 3, Załącznik 3, Załącznik 4, Załącznik 25 i Załącznik 26 x... m... Odległość wzdłuż cięgna do punktu, gdzie działa siła sprężająca P 0 - UWAGA 1 rad = 1 m/m = 1 Tabela 3: Współczynnik tarcia i współczynnik niezamierzonego kąta zmiany kierunku k Rura osłonowa stalowa okrągła 1) Typ I Typ II Zakres Rura osłonowa z tworzywa sztucznego 2) okrągła Wartość zalecana rad -1 0,20 0,19 0,10 do 0,14 0,14 k rad/m 0,005 0,005 0,010 /m (0,3) 3) (0,3) 3) (0,5) 3) UWAGI 1) Dla płaskich rur osłonowych stalowych patrz Załącznik 3 i Załącznik 4 2) Dla płaskich rur osłonowych z tworzywa sztucznego patrz Załącznik 26 3) Tylko informacyjnie Dalsze informacje o współczynnikach tarcia i niezamierzonego kąta zmiany kierunku [takie jak straty od tarcia na zakotwieniach i łącznikach] są podane w Załączniku 3 i Załączniku Podparcie rur osłonowych Cięgna należy układać z dużą dokładnością. Osiąga się ją przez montaż podparć rur osłonowych, które należy dokładnie domierzyć na planowaną wysokość. Podparcia muszą zostać zastabilizowane, a do nich mocuje się rury osłonowe. Rozstaw podparć rur osłonowych nie może przekraczać 1,8m. Na odcinkach o największym zakrzywieniu cięgna należy zmniejszyć rozstaw podparć rur osłonowych do przedziału między 0,60 a 1,20 m.

12 Strona 11 Jeżeli sploty są wprowadzane po betonowaniu (rura osłonowa typu II) należy zwrócić uwagę aby rura osłonowa nie uległa przemieszczeniu. W tym celu powinna być dodatkowo mocowana pomiędzy podparciami, np. do zbrojenia konstrukcji nośnej. Jeżeli cięgna są montowane w kilku warstwach, tylko najniższa warstwa może być sztywno połączona z podparciami. Wszystkie pozostałe warstwy cięgien sprężających muszą zostać rozłożone na montowanych później podparciach. 2.5 Poślizg w zakotwieniach i łącznikach Poślizg w zakotwieniach i łącznikach musi być brany pod uwagę przy wymiarowaniu i wyznaczaniu wydłużenia cięgna. W Tabeli 4 podano wartości poślizgu, który należy uwzględniać przy wyznaczaniu wartości siły sprężającej i wydłużeń podczas sprężania jak również wymieniono sposoby zabezpieczenia [blokowania] szczęk kotwiących. Tabela 4: Wartości poślizgu i sposoby zabezpieczenia szczęk kotwiących Zakotwienie lub łącznik Zakotwienie czynne - Blok kotwiący - Płyta kotwiąca SD - Blok kotwiący łącznika R Poślizg Sposoby zabezp. szczęk mm 3 1) Osadzanie siłą 20kN / splot 6 1) Wciągnięcie splotu w zakotwieniu czynnym do uwzględnienia przy obliczaniu wydłużenia Zakotwienie bierne - Blok kotwiący - Płyta kotwiąca SD 1 1 Kotwienie wstępne siłą P 0,max 5 Zakotwienie przyczepnościowe 0 Łącznik stały R - drugi etap prac [tj. odcinek za przerwą roboczą] Łącznik ruchomy D 8 UWAGI 1) Poślizg występuje przy przekazywaniu siły sprężającej z prasy na zakotwienie. 4 Sprężyny dociskające szczęki Sprężyny dociskające szczęki 2.6 Rozstaw osiowy i odstępy od krawędzi, otulenie betonem W zależności od rzeczywistej średniej wytrzymałości betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm, 0, musza być zachowane rozstawy osiowe i odstępy zakotwień cięgien sprężającyh od krawędzi podane w Załącznikach 11 do 16, Załączniku 16, Załączniku 19 i Załączniku 20. Można jednak zmniejszyć rozstawy osiowe i odstępy zakotwień od krawędzi w jednym kierunku o max. 15%,

13 Strona 12 jednakże nie bardziej niż do zewnętrznej średnicy spirali albo wymiaru głowicy kotwiącej MA lub płyty kotwiącej SD. Jednocześnie musi być możliwe ułożenie dodatkowego zbrojenia strefy zakotwienia. W przypadku redukcji rozstawów w jednym kierunku należy zwiększyć rozstawy osiowe i odległości od krawędzi w drugim, prostopadłym kierunku o tyle samo procent. Otulina cięgien sprężających nie może być w żadnym wypadku mniejsza niż 20 mm lub mniejsza niż otulina zbrojenia występującego w tym samym przekroju. Należy przestrzegać norm i przepisów odnośnie otuliny betonu obowiązujących w miejscu stosowania. 2.7 Promienie krzywizny trasy cięgien Minimalny promienie krzywizny, jak podano w Załączniku 7 i Załączniku 8 powinny być przestrzegane. Odpowiadają one Maksymalnej sile sprężającej cięgna P m0 = 0,85 F p0,1k Nominalnej średnicy stalowego splotu sprężającego d = 15,7 mm Naprężeniom stykowym pod stalowymi splotami sprężającymi p R,max = 140 kn/m lub 200 kn/m Minimalnej wytrzymałości betonu na ściskanie f cm, 0, cube = 25 MPa W przypadku innych parametrów cięgna (n.p. zastosowanie splotów Y1770S7 zamiast Y1860S7) lub przy innej wartości naprężeń stykowych pod stalowymi splotami sprężającymi, obliczenie minimalnego promienia krzywizny należy przeprowadzić używając równania gdzie R min = 2 P m0 d d i p R,max 2,0 m R min... m... minimalny promień krzywizny P m0... kn... siła sprężająca cięgna d... mm... nominalna średnica stalowego splotu sprężającego d i... mm... wewnętrzna średnica rury osłonowej p R, max... kn/m... maksymalne naprężenia stykowe pod stalowymi splotami sprężającymi Minimalny promień krzywizny nie powinien być mniejszy niż 2,0 m. W przypadku zmniejszenia promienia krzywizny poniżej wartości minimalnej należy zweryfikować obliczeniowo efekty oddziaływania na beton sił wynikających ze zmiany kierunku cięgna oraz naprężenia w splotach wynikające z zakrzywienia. Należy przestrzegać norm i przepisów odnośnie minimalnego promienia krzywizny i maksymalnych naprężeń stykowych pod stalowymi splotami sprężającymi obowiązujących w miejscu stosowania. 2.8 Wytrzymałość betonu Należy stosować beton według EN Rzeczywista średnia wytrzymałość kostkowa betonu f cm, 0, cube lub rzeczywista średnia wytrzymałość walcowa betonu f cm, 0, cyl w chwili przekazywania pełnej siły sprężającej na konstrukcję betonową musi odpowiadać co najmniej wartościom z Załaczników 11 do 14, Załącznika 16, Załącznika 19 i Załącznika 20. Rzeczywistą średnią wytrzymałość f cm, 0, cube lub f cm, 0, cyl należy wyznaczać na minimum 3 próbkach, tj. kostkach o boku 150 mm lub walcach o średnicy 150 mm i wysokości 300 mm, które przechowywane były w tych samych warunkach co konstrukcja nośna.

14 Strona 13 Do wykonania częściowego sprężenia siłą o wartości 30 % pełnej siły sprężającej rzeczywista średnia wytrzymałości betonu musi wynosić co najmniej 0,5 f cm, 0, cube lub 0,5 f cm, 0, cyl. Wartości pośrednie można interpolować liniowo zgodnie z Eurokodem Zbrojenie w strefie zakotwienia Sprawdzenie warunku wprowadzenia sił sprężających w beton konstrukcji nośnej nie jest konieczne, o ile zachowane zostaną rozstawy osiowe odległości od krawędzi cięgien oraz klasa i wymiary spirali i zbrojenia dodatkowego, patrz ustęp 2.6. i Załączniki 11 do 14, Załącznik 16, Załącznik 19 oraz Załącznik 20. Konieczne jest sprawdzenie sił poza obrębem spirali i zbrojenia dodatkowego i, jeśli jest to konieczne, należy zastosować zbrojenie przenoszące te siły. Nie można zaliczać zbrojenia konstrukcji nośnej do zbrojenia dodatkowego. Jako dodatkowe zbrojenie może zostać użyta nadwyżka zbrojenia wykraczająca poza wymagane zbrojenie konstrukcji, o ile jest możliwe jej odpowiednie ułożenie. Jeżeli jest to wymagane dla nietypowych rozwiązań konstrukcyjnych i wymiarowania szczególnego projektu, można zmienić zbrojenie podane w Załącznikach 11 do 14, Załączniku 16, Załączniku 19 oraz Załączniku 20 pod warunkiem zapewnienia równoważnej funkcji w konstrukcji stosownie do przepisów obowiązujących w miejscu stosowania oraz do odpowiedniego zezwolenia właściwego miejscowo urzędu i właściciela aprobaty. Składniki systemu 2.10 Sploty Specyfikacje dotyczące stalowych 7-drutowych splotów sprężających podane są w Załączniku Zakotwienia i łączniki Elementy składowe zakotwień i łączników mają być zgodne z danymi w Załącznikach i w dokumentacji 6 technicznej niniejszej. Podano w niej wymiary, materiały i dane do identyfikacji materiałowej poszczególnych składników wraz z tolerancjami i materiałami użytymi do zabezpieczenia antykorozyjnego Blok kotwiący i płyta kotwiąca SD Zarówno blok kotwiący jak i płyta kotwiąca SD wykonane są ze stali i mają regularny wzór otworowania do kotwienia splotów, patrz Załączniki 11 do 14 i Załącznik 16. Blok kotwiący i płyta SD posiadają wiercenia cylindryczne z wylotem stożkowym z jednej strony, umożliwiające osadzanie szczęk kotwiących, i mogą być stosowane jako zakotwienia czynne lub bierne. Wszystkie wiercenia cylindryczne są wpuszczane [pogłębiane] i gratowane, patrz Załącznik 3 ze szczegółami wierceń stożkowych i cylindrycznych. Przy montażu otwory mają być czyste i wolne od uszkodzeń i rdzy oraz mają być powleczone olejem antykorozyjnym Blok kotwiący łącznika R Blok kotwiący łacznika R do połączeń stałych, patrz Załącznik 22, wykonany jest ze stali i ma regularny wzór otworowania do kotwienia splotów. Wzory otworowania w wewnętrznej części bloku kotwiącego łącznika R są identyczne jak w blokach kotwiących. Blok kotwiący łącznika R posiada wiercenia cylindryczne z wylotem stożkowym z jednej strony do sprężania i kotwienia 6 Dokumentację techniczną niniejszej złożono w Österreichisches Institut für Bautechnik i, w zakresie zadań uprawnionego organu włączonego w procedurę poświadczania zgodności, jest mu przekazywana

15 Strona 14 szczęk pierwszego z łączonych odcinków budowlanych. Na zewnętrznej pierścieniowej odsadce kotwione są sploty drugiego z odcinków budowlanych, również za pomocą szczęk osadzonych w cylindrycznych wierceniach ze stożkowymi wylotami z jednej strony. Przy montażu otwory, stożki i wpusty mają być czyste i wolne od uszkodzeń i rdzy oraz mają być powleczone olejem antykorozyjnym Głowice kotwiące MA Głowice kotwiące MA, patrz Załączniki 11 do 14, wykonane są z odlewanego żelaza i stosowane są wraz z blokami kotwiącymi jako zakotwienia czynne lub bierne oraz z blokami łącznikowymi jako łączniki stałe. Głowice kotwiące MA mają przekrój okrągły, patrz Załącznik 11, zapewniają kilka powierzchni transferu obciążenia w celu przeniesienia obciążenia na beton i wyposażone są w centryczny okrągły otwór do przeprowadzenia cięgna sprężającego Złączka do pojedynczych splotów D Złączka do pojedynczych splotów D, patrz Załącznik 23, wykonana jest ze stali i stosuje się ją w wiązkach tworzących łączniki ruchome D. Złączki do pojedynczych splotów D składają się z 2 tulei chwytowych, każda ze stożkiem do osadzenia szczęk i gwintem, łączonych specjalnym bolcem ze stali. Przy montażu otwory, stożki i wpusty mają być czyste i wolne od uszkodzeń i rdzy oraz mają być powleczone olejem antykorozyjnym Głowice przyczepnościowe (zakończenia cebulkowe splotów) Głowice przyczepnościowe w kształcie buław (cebulek) na końcach splotów, patrz Załącznik 17, do zakotwienia przyczepnościowego, są wykonywane za pomocą specjalnej prasy Pierścienie Pierścienie stalowe używane są w zakotwieniu przyczepnościowym H, patrz Załącznik 17, Załącznik 19 i Załącznik Szczęki kotwiące Można używać tylko szczęk 3-częściowych zgodnie z Załącznikiem 9. Szczęki mają różne długości odpowiednio do średnic znamionowych splotów., patrz Załącznik Płytki przytrzymujące szczęki kotwiące Płytki przytrzymujące szczęki kotwiące używane są w zakotwieniach biernych, do których nie ma dostępu albo z blokami kotwiącymi, patrz Załacznik 10, albo z płytami kotwiącymi SD, patrz Załącznik Spirale zbrojeniowe i zbrojenie dodatkowe Klasy stali i wymiary spiral zbrojeniowych i zbrojenia mają odpowiadać specyfikacjom podanym w Załącznikach i dokumentacji technicznej niniejszej. Spirale do zakotwień z głowicami kotwiącymi MA mogą być wykonane z gładkiego okrągłego drutu stalowego lub żebrowanej stali zbrojeniowej. Spirale do zakotwień przyczepnościowych H mają być wykonane z żebrowanej stali zbrojeniowej. Ostatni zwój spirali ma być przyspawany na końcu do poprzedniego zwoju tworząc zamknięty pierścień. Spawanie ostatniego zwoju spirali nie jest konieczne, jeżeli zamiast tego spirala zostanie przedłużona o dodatkowe 1,5 zwoju.

16 Strona Rury osłonowe Rury osłonowe z taśmy stalowej Zazwyczaj stosuje się rury osłonowe z taśmy stalowej. Z reguły do prefabrykacji kabli sprężających w zakładzie stosuje się rury osłonowe typu I, o mniejszej średnicy wewnętrznej. Dłuższe cięgna sprężające dostarczane są na budowę na bębnach lub w postaci podłużnych pętli. Minimalna średnica zagięcia D do transportu wynosi 1,50 m dla cięgien sprężających do 6812, a dla większych, do ,80 m. W przypadku cięgien montowanych na budowie, sploty wprowadza się w rury osłonowe przed lub po betonowaniu. Do tego wykorzystuje się z reguły rury osłonowe typu II, o większej średnicy wewnętrznej. W rurę osłonową wpycha się lub wciąga jeden lub dwa sploty kolejno po sobie albo całe cięgno sprężające za jednym razem. Cięgna prefabrykowane przygotowywane są z reguły w zakładzie wytwórczym, nawijane na bęben i transportowane na budowę. Rury osłonowe mają przekroje okrągłe (tak zwane rury osłonowe okrągłe ) lub, dla cięgien 6803 do 6805, również przekroje owalne (tak zwane rury płaskie ). Końcówki rur łączone są za pomocą muf. Między rurą osłonową i rurą przejściową (trąbką) można zastosować krótki kawałek rury osłonowej jako rurę teleskopową do kompensacji długości. Rury okrągłe mają odpowiadać wymogom EN 523. Dla rur owalnych normę EN 523 należy stosować przez analogię, w sposób oddający jej sens Rury osłonowe z tworzywa sztucznego GDP Alternatywnie stosuje się rury osłonowe z tworzywa sztucznego wg Załącznika 25, Załącznika 26 i Załącznika 29. Rury osłonowe z tworzywa sztucznego GDP wykonane są z polipropylenu wg Załącznika 29 i mają okrągłe żebra. Najważniejsze wymiary rur osłonowych z tworzywa sztucznego podano w Załączniku 25 i Załączniku 26. Połączenia między rurami osłonowymi z tworzywa sztucznego i przyłącza do rur przejściowych zakotwień, patrz Załącznik 25, Załącznika 26 i Załącznik 27, wykonuje się za pomocą węży termokurczliwych. Podczas wbudowywania rur osłonowych z tworzywa sztucznego nie potrzeba ogólnie stosować żadnych specjalnych usztywnień. Średnica wewnętrzna i przyporządkowany do niej minimalny promień krzywizny R min w temperaturze pokojowej i wyższej temperaturze podano w Załączniku 27. Promień krzywizny w wyższej temperaturze należy stosować wówczas, gdy przewidywana temperatura betonu przy rurze osłonowej z tworzywa sztucznego osiągnie podczas sprężania wartość 37 ⁰C lub ją przewyższy. Rury osłonowe z tworzywa sztucznego GDP były testowane zgodnie z Biuletynem 7 fib w zakresie temperatur od 20 ⁰C do + 50 ⁰C Alternatywnie można stosować inne użebrowane rury osłonowe z tworzywa sztucznego, jeżeli jest to dopuszczalne w miejscu zastosowania Zabezpieczenie antykorozyjne Zabezpieczenie antykorozyjne cięgna, łączników i zakotwień zapewnione jest przez iniekcję cementową zgodnie z EN Spawanie przy zakotwieniach Spawanie w bezpośrednim sąsiedztwie zakotwień jest dozwolone wyłącznie dla następujących elementów: Spawanie ostatniego zwoju spirali w zamknięty krąg

17 Strona 16 Spawanie spoiną sczepną ostatniego kręgu spirali do głowicy kotwiącej MA albo do płyty kotwiącej SD lub jej rury przyłączeniowej w celu zastabilizowania centrycznego położenia spirali Podczas spawania należy wyeliminować możliwość kontaktu rury osłonowej ze stalowym splotem sprężającym. Po wprowadzeniu splotów do rur osłonowych w żadnym wypadku nie można już podejmować prac spawalniczych przy zakotwieniach Charakterystyki materiałowe składników systemu Informacje o materiałach, z których wykonane są składniki systemu, podano w Załączniku Niebezpieczne substancje Uwalnianie substancji niebezpiecznych zostało ustalone według ETAG nr 013, punkt System sprężania jest zgodny z postanowieniami Dokumentu Informacyjnego H 7 odnoszącymi się do substancji niebezpiecznych. Producent złożył w tym zakresie odpowiednie oświadczenie. W uzupełnieniu zapisów niniejszej, dotyczących substancji niebezpiecznych, mogą istnieć inne wymagania mające zastosowanie do wyrobu nią objętego (np. przeniesione ustawodawstwo europejskie i prawo krajowe, przepisy i postanowienia administracyjne). Aby spełnić wymagania Dyrektywy Dotyczącej Wyrobów Budowlanych (CPD), również te wymagania muszą być przestrzegane zawsze i wszędzie, gdzie mają zastosowanie Metody weryfikacji Ocena przydatności systemu sprężania z przyczepnością do zamierzonego stosowania w odniesieniu do wymagań w zakresie nośności i stateczności w rozumieniu Wymagania Podstawowego 1 Dyrektywy Rady 89/106/EWG została wykonana zgodnie z Wytycznymi do Europejskich Aprobat Technicznych Zestawy zakotwień i cięgien do sprężania konstrukcji (popularnie nazywane systemami sprężania kablami) ETAG nr 013, wydanie z czerwca 2002, na podstawie postanowień dotyczących wewnętrznych cięgien z przyczepnością Identyfikacja Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna dla systemu sprężania z przyczepnością DYWIDAG Splot została wydana na podstawie uzgodnionych dokumentów złożonych w Österreichisches Institut für Bautechnik i identyfikujących system sprężania z przyczepnością jako oceniony i zaopiniowany. Zmiany w procesie produkcji systemu sprężania z przyczepnością prowadzące do tego, że złożone dokumenty nie będą właściwe, muszą być zgłoszone w Österreichisches Institut für Bautechnik zanim zmiany te zostaną wprowadzone. Österreichisches Institut für Bautechnik zadecyduje, czy zmiany te będą miały wpływ na niniejszą Europejską Aprobatę Techniczną i w konsekwencji ważność oznakowania symbolem CE na podstawie, i czy są konieczne kolejne opiniowanie lub zmiana. 7 Dokument Informacyjny H: Zharmonizowane podejście do substancji niebezpiecznych w ramach Dyrektywy Dotyczącej Wyrobów Budowlanych (CPD), wersja wrzesień 2002.

18 Strona 17 3 Ocena zgodności i oznakowanie CE 3.1 System oceny zgodności Przyporządkowany temu wyrobowi przez Komisję Europejską system oceny zgodności, zgodnie z Dyrektywą Rady 89/106/EWG z 21 grudnia 1988, Załącznik III, Rozdział 2, punkt i) oznaczony jako 1+, przewiduje: Certyfikację zgodności produktu przez uprawniony organ certyfikujący na podstawie a) Zadań producenta 1) Zakładowa kontrola produkcji; 2) Uzupełniające badania próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzone przez producenta zgodnie z ustalonym planem badań 8 ; b) Zadań organu uprawnionego 3) Wstępne badanie typu wyrobu; 4) Wstępna inspekcja zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji; 5) Ciągły nadzór, ocena i akceptacja zakładowej kontroli produkcji; 6) Badania sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym. 3.2 Zakres odpowiedzialności Zadania producenta zakładowa kontrola produkcji W zakładzie produkcyjnym producent powinien wprowadzić i stale utrzymywać system zakładowej kontroli produkcji. Wszystkie elementy, wymagania i postanowienia przyjęte przez producenta powinny być w sposób systematyczny dokumentowane w formie pisemnych zasad i procedur postępowania. System zakładowej kontroli produkcji ma gwarantować zapewnienie zgodności wyrobu z niniejszą Europejską Aprobatą Techniczną. W ramach zakładowej kontroli produkcji, producent powinien prowadzać badania i dokonywać kontroli zgodnie z ustalonym planem badań, który jest ustalony w niniejszej Europejskiej Aprobacie. Szczegóły zakresu, charakter oraz częstotliwość badań i kontroli wykonywanych w ramach zakładowej kontroli produkcji powinny odpowiadać wymaganiom ustalonego planu badań, który jest częścią składową dokumentacji technicznej niniejszej. Wyniki zakładowej kontroli produkcji powinny być zapisywane i ocenione. Zapisy powinny zawierać co najmniej następujące informacje: Oznaczenie wyrobu i podstawowe materiały Rodzaj kontroli lub badania Data produkcji wyrobu oraz data kontroli wyrobu lub podstawowych materiałów lub elementów składowych Wyniki kontroli lub badań oraz, jeżeli stosowne, porównanie z wymaganiami Nazwisko i podpis osoby odpowiedzialnej za zakładową kontrolę produkcji Na żądanie zapisy te powinny być udostępniane Österreichisches Institut für Bautechnik. Jeżeli wyniki badań są niezadowalające, producent powinien niezwłocznie przedsięwziąć odpowiednie kroki w celu usunięcia uchybień. Wyroby budowlane niezgodne z wymaganiami 8 Ustalony plan badań jest zdeponowany w Österreichisches Institut für Bautechnik i wydawany tylko organowi uprawnionemu zaangażowanemu w procedurę oceny zgodności. Ustalony plan badań jest określany również jako plan kontroli.

19 Strona 18 powinny być usunięte. Po wyeliminowaniu uchybień jeżeli jest to konieczne z powodów technicznych powinny zostać niezwłocznie powtórzone odpowiednie badania. Podstawowe elementy ustalonego planu badań, patrz Załącznik 31 i Załącznik 32, są zgodne z ETAG nr 013, Załącznik E.1 i zostały określone w planie zarządzania jakością systemu sprężania Zadania organu uprawnionego Wstępne badanie typu wyrobu Jako wstępne badanie typu mogą być wykorzystane wyniki badań wykonanych jako część oceny na potrzeby niniejszej, o ile nie nastąpiły zmiany procesu produkcji lub w zakładzie produkcyjnym. W takich przypadkach niezbędne wstępne badanie typu powinno być uzgodnione pomiędzy Österreichisches Institut für Bautechnik oraz zaangażowanym organem uprawnionym Wstępna inspekcja zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji Organ uprawniony powinien sprawdzić, czy zgodnie z ustalonym planem badań, zakład produkcyjny, a w szczególności personel, wyposażenie oraz zakładowa kontrola produkcji są w stanie zapewnić ciągłą, prawidłową produkcję systemu sprężania zgodnie ze specyfikacją przedstawioną w Rozdziale II jak również w Załącznikach do niniejszej Ciągły nadzór Producent zestawu powinien być kontrolowany co najmniej raz w roku przez organ uprawniony. Każdy producent elementów składowych wymienionych w Załączniku 33 powinien być kontrolowany przynajmniej raz na pięć lat. Należy sprawdzić, czy system zakładowej kontroli produkcji oraz ustalony proces produkcyjny są utrzymywane zgodnie z ustalonym planem badań. Wyniki certyfikacji wyrobu oraz ciągłego nadzoru powinny być udostępniane przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą na żądanie Österreichisches Institut für Bautechnik. Jeżeli zalecenia niniejszej i ustalonego planu badań nie są przestrzegane, certyfikat zgodności powinien zostać cofnięty, o czym należy natychmiast powiadomić Österreichisches Institut für Bautechnik Badania sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym W czasie ciągłego nadzoru organ uprawniony musi pobrać w zakładzie produkcyjnym losowe próbki elementów składowych systemu (zestawu budowlanego) lub pojedynczych elementów składowych, dla których została wydana niniejsza Europejska Aprobata Techniczna w celu wykonania niezależnych badań. Dla najważniejszych elementów składowych podsumowano w Załączniku 33 minimalne procedury, które powinny być zastosowane przez organ uprawniony. 3.3 Oznakowanie CE List przewozowy elementów składowych systemu sprężania powinien zawierać oznakowanie CE. Po literach CE powinien być podany numer identyfikacyjny organu certyfikującego oraz następujące informacje: Określenie lub znak identyfikacyjny i adres producenta Ostatnie dwie cyfry roku, w którym umieszczono oznakowanie CE na wyrobie Numer Numer certyfikatu zgodności Dane do identyfikacji produktu (oznaczenie handlowe)

20 Strona 19 Wymogi 4 Założenia, według których dokonano pozytywnej oceny przydatności wyrobu do zamierzonego stosowania 4.1 Wytwarzanie " jest wytwarzany zgodnie z warunkami niniejszej. Skład i proces produkcji są zdeponowane w Österreichisches Institut für Bautechnik. 4.2 Projektowanie Ogólnie Konstrukcja powinna być tak zaprojektowana, aby zapewnić prawidłową instalację i naciąg kabli sprężających, a ukształtowanie konstrukcji i zbrojenie strefy zakotwienia powinno umożliwiać prawidłowe ułożenie i zagęszczenie betonu. Cięgna rozmieszczone jedne nad drugimi powinny być oddzielone odpowiednio grubą warstwą betonu, gdyż w przypadku zakrzywionych cięgien istnieje ryzyko zgniecenia rur osłonowych cięgien po wewnętrznej stronie zakrzywienia w wyniku działania [na zakrzywieniu trasy] siły wypadkowej od sprężonych cięgien ułożonych po zewnętrznej. Wartość początkowej siły sprężającej przyłożonej do zakotwienia czynnego zmniejsza się w wyniku tarcia po długości cięgna oraz skrótu sprężystego konstrukcji, a z czasem także w wyniku strat opóźnionych od relaksacji stali oraz pełzania i skurczu betonu. Należy przestrzegać instrukcji sprężania opracowanych przez właściciela aprobaty. Przeniesienie siły sprężającej na konstrukcję murową musi odbywać się poprzez elementy betonowe lub stalowe zaprojektowane odpowiednio, zgodnie z niniejszą Europejską Aprobatą Techniczną lub Eurokodem 3. Elementy betonowe lub stalowe powinny być zwymiarowane w taki sposób, by mogły wprowadzić w konstrukcję murową przenoszoną siłę o wartości 1,1 F pk. Sprawdzenie powinno być dokonane zgodnie z Eurokodem 6, jak również z odpowiednimi normami i przepisami obowiązującymi w miejscu stosowania Spirala i zbrojenie dodatkowe Centryczne położenie spirali powinno być zapewnione przez spawanie spoiną sczepną ostatniego kręgu spirali do głowicy kotwiącej MA albo do płyty kotwiącej SD lub jej rury przyłączeniowej, albo za pomocą elementów dystansowych opartych na cięgnie Zakotwienie przyczepnościowe Do obliczania wydłużeń do wolnej długości cięgna należy wliczyć 50 % odległości między pierścieniem a zakończeniami cebulkowymi splotów. Pomiędzy pierścieniem a zakończeniami cebulkowymi można przyjmować linowy spadek wartości siły sprężającej aż do zera na początku cebulki Łączniki ruchome Długość orurowania i jego położenie względem układu łącznika mają umożliwiać nieskrępowany ruch połączenia w orurowaniu na długości co najmniej 1,15 l + 30 mm, gdzie l w mm oznacza oczekiwane przemieszczenie cięgna w łączniku podczas sprężania Łączniki stałe We wszystkich możliwych kombinacjach obciążeń siła sprężająca w łączniku stałym po stronie drugiego odcinka budowlanego [sprężanego później] nie może być w żadnym momencie wyższa niż siła sprężająca po stronie odcinka pierwszego [sprężanego najpierw] ani na etapie budowy, ani w stanie docelowym.

21 Strona Zwiększone straty siły sprężającej na łącznikach stałych Do weryfikacji ograniczenia rozwarcia rys oraz zakresu naprężeń zmiennych powinny być brane pod uwagę zwiększone straty siły sprężającej na łącznikach stałych spowodowane pełzaniem i skurczem betonu. Straty siły sprężającej cięgien obliczone bez uwzględnienia wpływu łączników powinny być pomnożone przez współczynnik 1,5 w miejscach występowania łączników stałych. Dla łączników ruchomych zwiększone straty siły sprężającej nie muszą być brane pod uwagę. 4.3 Montaż Ogólnie Montaż i wbudowanie kabli ma prawo wykonywać wyłącznie wykwalifikowana, specjalistyczna firma (PT Specialist Company), dysponująca koniecznymi zasobami i doświadczeniem w stosowaniu systemów sprężania z przyczepnością, patrz ETAG nr 013, Załącznik D.1. Należy przestrzegać norm i przepisów obowiązujących w miejscu stosowania. Osoba odpowiedzialna na miejscu za wbudowanie wyrobu musi posiadać zaświadczenie od właściciela aprobaty, że została przeszkolona przez właściciela aprobaty, i że posiada niezbędne kwalifikacje i doświadczenie systemem sprężania z przyczepnością Inspekcja cięgien Podczas montażu należy zapewnić ostrożnie obchodzenie się z cięgnami. Przed betonowaniem osoba odpowiedzialna powinna przeprowadzić ostateczną kontrolę wbudowanych cięgien Zakotwienia Zakotwienia z głowicą kotwiącą MA i blokiem kotwiącym lub blokiem kotwiącym łącznika albo z płytą kotwiącą SD należy wbudowywać prostopadle do osi cięgna. Od połączenia z rurą przejściową należy kontynuować cięgno prostoliniowo na odcinku minimum 250 mm Zakotwienia czynne Montaż na budowie obejmuje następujące etapy prac, patrz Załącznik 10 i Załącznik 15. Przymocowanie do deskowania głowicy kotwiącej MA albo trąbki lub rury przyłączeniowej od płyty kotwiącej SD. Zamontowanie rury przejściowej (trąbki) między głowicą kotwiącą MA a rurą osłonową albo między rurą przyłączeniową płyty kotwiącej SD a rurą osłonową. W przypadku gdy spirala zbrojeniowa nie jest już przyspawana fabrycznie do głowicy kotwiącej MA lub rury przyłączeniowej płyty kotwiącej SD, należy umieścić spiralę centrycznie względem osi cięgna i przymocować ją [w tej pozycji] do zbrojenia. Nasunięcie rury osłonowej na rurę przejściową (trąbkę) na długość równą w przybliżeniu średnicy rury osłonowej d lub ustawienie i połączenie obu elementów za pomocą mufy na minimalną długość 2 d, lub w przypadku odpowiednio ukształtowanej trąbki polietylenowej nakręcenie rury osłonowej na trąbkę. Uszczelnienie połączenia między rurą przejściową a rurą osłonową. Nasunięcie bloku kotwiącego lub płyty kotwiącej SD na wystające końcówki splotów na krótko przed sprężaniem. Zaciśnięcie splotów [w otworach bloku/płyty] za pomocą 3-częściowych szczęk Zakotwienia bierne Zakotwienie z głowicą kotwiącą MA i blokiem kotwiącym lub z płytą kotwiącą SD może być również używane jako bierne. Jeżeli do zakotwienia biernego jest dostęp, montaż przebiega jak w przypadku zakotwienia czynnego wg punktu stosując głowicę kotwiącą MA z blokiem kotwiącym albo płytę kotwiącą SD.

22 Strona 21 Jeżeli do zakotwienia biernego nie ma dostępu podczas sprężania cięgna, montaż na budowie obejmuje następujące kroki, patrz Załącznik 10 i Załącznik 15. Zmontowanie i ustawienie wielopłaszczyznowej kotwicy kotwiącej MA, spirali, rury przejściowej (trąbki) i rury osłonowej lub rury przyłączeniowej, rury przejściowej i rury osłonowej w obrębie deskowania, następnie zamocowanie odpowiednich elementów składowych do zbrojenia i uszczelnienie połączeń. Wpychanie lub wciąganie splotów. Nasunięcie bloku kotwiącego lub płyty kotwiącej SD na wystające końcówki splotów. Montaż szczęk kotwiących i kotwienie wstępne siłą P o,max zgodnie z Załącznikiem 5 i Załącznikiem 6, a następnie zabezpieczenie szczęk płytką przytrzymującą. Montaż czapki iniekcyjnej wraz z odpowiednim uszczelnieniem i rurkami odpowietrzającymi Zakotwienia przyczepnościowe H HL lub HR Łączniki Zanim uformowane zostaną głowice przyczepnościowe (zakończenia cebulkowe), montuje się pierścień, spiralę i dystanser. Formowanie głowic przyczepnościowych odbywa się w zakładzie lub na budowie przez kształtowanie na zimno i wszystkie głowice przyczepnościowe powinny być rozmieszczone za pomocą dystanserów odpowiednio do ich przeznaczonego położenia Łącznik stały z blokiem kotwiącym R Łącznik stały zapewnia połączenie drugiego cięgna z już sprężonym cięgnem pierwszym. Kotwienie już sprężonego cięgna pierwszego w bloku kotwiącym przebiega tak samo jak w zakotwieniu czynnym z blokiem i głowicą kotwiącą MA. Łącznik z blokiem kotwiącym R i głowicą kotwiącą MA należy wbudowywać prostopadle do osi cięgna w ten sam sposób jak zakotwienie czynne. Od połączenia z rurą przejściową należy kontynuować cięgno prostoliniowo na odcinku minimum 250 mm Montaż cięgna drugiego na budowie obejmuje następujące kroki, patrz Załącznik 21 i Załącznik 22. Zmontowanie i ustawienie wewnątrz szalunku rury końcowej, tulei nasuwanej, rury osłonowej i zakotwienia czynnego, następnie zamocowanie odpowiednich elementów składowych do zbrojenia i uszczelnienie połączeń; rura końcowa tuleja nasuwana są montowane w odstępie L t od bloku kotwiącego R, gdzie L t równa się całkowitej długości rury końcowej. Wpychanie lub wciąganie splotów. Łączenie cięgna drugiego z cięgnem pierwszym przez wsuwanie splotów do cylindrycznych otworów na pierścieniowej odsadzce bloku kotwiącego R. Każdy splot kotwi się w tylnej, stożkowej części otworu za pomocą zamontowanych fabrycznie szczęk, segmentów [ presson ] i sprężyn dociskających. Prawidłowość osadzenia końcówek splotów pod kątem wystarczającej głębokości wpuszczenia kontroluje się używając kolorowych oznaczeń. Odcinek za stożkowymi wylotami otworów na odsadzce bloku jest osłonięty czapka ochronną również montowaną fabrycznie. Montaż rury końcowej i tulei nasuwanej w położeniu docelowym. Zamocowanie przyłączy i odpowietrzeń iniekcyjnych na rurze końcowej i czapce ochronnej Łącznik ruchomy ze złączkami do pojedynczych splotów D Łącznik ruchomy zapewnia połączenie dwóch cięgien przed ich sprężeniem przy pomocy złączek do pojedynczych splotów. W nich kotwione są sploty obu cięgien za pomocą szczęk. Złączki do pojedynczych splotów D składają się z 2 tulei chwytowych, każda ze stożkiem do osadzenia szczęk i gwintem, łączonych specjalnym bolcem ze stali. Sprężyny dociskające pomiędzy szczękami a bolcem łącznika zabezpieczają właściwe położenie szczęk w otworach stożkowych.

23 Strona 22 Montaż na budowie obejmuje następujące etapy prac, patrz Załącznik 23 i Załącznik 24. Zmontowanie i ustawienie wewnątrz szalunku rury osłonowej, tulei nasuwanej, rur przejściowych i orurowania łącznika, następnie zamocowanie rur osłonowych do zbrojenia i uszczelnienie połączeń; orurowanie łącznika, rury przejściowe i tuleja nasuwana pozostają nawleczone na rury osłonowe, lecz odsuwa się je do tyłu, żeby zostawić wolne miejsce do montażu łączników pojedynczych splotów. Wpychanie lub wciąganie splotów. Docięcie splotów na odpowiednie długości uwzględniając mijankowe rozmieszczenie złączek. Wykonanie połączeń splotów za pomocą złączek D przez wsuwanie splotów do otworów; prawidłowość osadzenia końcówek splotów pod kątem wystarczającej głębokości wpuszczenia kontroluje się używając kolorowych oznaczeń. Przed docelowym montażem orurowania łącznika, rur przejściowych i tulei nasuwanych należy skontrolować prawidłowość rozmieszczenia złączek na długości orurowania łącznika D odpowiednio do kierunku przemieszczeń podczas sprężania Montaż orurowania łącznika, rur przejściowych i tulei nasuwanych oraz uszczelnienie połączeń. Zamocowanie odpowietrzeń iniekcyjnych na obu końcach orurowania łącznika Rury osłonowe Cięgna należy układać z dużą dokładnością na podparciach rur osłonowych, patrz punkt Sprężanie i protokół sprężania Sprężanie Sprężenie do pełnej siły może być wykonane po osiągnięciu przez beton w strefie zakotwienia średniej wytrzymałości na ściskanie zgodnej z wartościami podanymi w Załącznikach 11 do 14, Załączniku 16, Załączniku 19 i Załączniku 20. Siły sprężające wprowadza się zgodnie z ustalonym programem sprężania. Program ten zawiera czas i kolejność poszczególnych etapów sprężania, obliczone wydłużenia kabli, wymaganą średnią wytrzymałość kostkową lub walcową betonu oraz czas i sposób opuszczania i demontażu deskowania. Należy wziąć pod uwagę możliwość powstania sił na skutek sprężynowania podpór tymczasowych Doprężanie Dozwolone jest doprężanie cięgien w połączeniu ze zwolnieniem i ponownym zaciśnięciem tych samych szczęk kotwiących. Po doprężeniu szczęki muszą zostać wciśnięte w nienaruszoną powierzchnię splotu na długości minimum 15 mm, a odciski szczęk na wolnej długości splotów między zakotwieniami są niedopuszczalne Protokół sprężania Wszystkie ważne spostrzeżenia poczynione podczas operacji sprężania, w szczególności wprowadzone siły i pomierzone wydłużenia dla każdego cięgna, muszą zostać ujęte w protokole sprężania Sprzęt do sprężania, minimalna ilość miejsca oraz bezpieczeństwo pracy Do sprężania używa się pras hydraulicznych. Informacje dotyczące wyposażenia wykorzystywanego do sprężania zostały przekazane Österreichisches Institut für Bautechnik. Do sprężania cięgien należy zapewnić bezpośrednio za zakotwieniami ok. 1 m wolnej przestrzeni. Właściciel aprobaty dysponuje wyczerpującymi informacjami o stosowanych prasach do sprężania i ilości wymaganej przestrzeni do manipulowania nimi i wykonania sprężania.

24 Strona 23 Należy przestrzegać zasad BHP i ochrony zdrowia Iniektowanie cięgien Zaczyn iniekcyjny Należy używać zaczynu iniekcjego wg EN 447, zaczynu specjalnego wg ETAG nr 013 lub z gotowej mieszanki o składzie zgodnym z odpowiednimi normami i przepisami obowiązującymi w miejscu stosowania Iniektowanie Wszystkie zakotwienia mają przyłącza i odpowietrzenia do iniektowania i odpowietrzania. Rury osłonowe mają być zaopatrzone w swych najwyższych punktach, a w razie konieczności w innych miejscach, w rurki odpowietrzające. Do procedury iniekcji stosuje się EN 446. Należy przestrzegać norm i przepisów obowiązujących w miejscu stosowania. Cięgna iniektuje się możliwie najwcześniej po zakończeniu operacji sprężania i uzyskaniu akceptacji protokołu sprężania. Jeżeli cięgna pozostają niezainiektowane przez dłuższy czas, należy podjąć kroki zmierzające do zapewnienia ochrony antykorozyjnej zaakceptowane przez właściciela aprobaty. Jeżeli zastosowano rury z tworzywa sztucznego należy podążać za odpowiednimi wskazówkami dokumentacji technicznej systemu rur osłonowych z tworzywa sztucznego. 5 Zalecenia dla producenta 5.1 Zalecenia dotyczące pakowania, transport i składowania Cięgna sprężające i zakotwienia mogą być wykonywane na budowie lub w zakładzie wytwórczym (kable prefabrykowane). Cięgna sprężające są tak pakowane, składowane i transportowane w stojakach transportowych, na paletach i w bębnach, aby średnice krzywizny D nie były mniejsze od poniższych wartości: Dla cięgien do D = 1,50 m Dla większych cięgien do D = 1,80 m Właściciel aprobaty musi dysponować instrukcjami odnoszącymi się do: Tymczasowego zabezpieczenia stali sprężającej i elementów składowych [system] w celu ochrony przed korozją w czasie transportu z zakładu produkcyjnego na plac budowy, Transportu, składowania i postępowania z elementami rozciąganymi (splotami) i innymi elementami składowymi w celu zapobieżenia uszkodzeniom typu mechanicznego, chemicznego lub elektrochemicznego, Zabezpieczenia elementów rozciąganych i innych elementów składowych przed wilgocią; Przechowywania elementów rozciąganych poza miejscami prowadzenia prac spawalniczych. 5.2 Zalecenia dotyczące wbudowywania Należy przestrzegać instrukcji właściciela aprobaty dotyczących wbudowywania, patrz ETAG nr 013, Załącznik D.3. Należy przestrzegać odpowiednich norm i przepisów obowiązujących w miejscu stosowania. 5.3 Informacje towarzyszące Zadaniem właściciela ETA jest zadbanie o to, by konieczne informacje dotyczące wymiarowania, projektowania i wbudowywania były przekazane tym, którzy odpowiadają za wymiarowanie,

25 Strona 24 projekt i wykonanie konstrukcji wznoszonych z zastosowaniem systemu sprężania z przyczepnością W imieniu Österreichisches Institut für Bautechnik Dyrektor Zarządzający Dipl.-Ing. Dr. Rainer Mikulits

26 Strona 25 Przegląd rodzajów zakotwień Załącznik 1

27 Strona 26 Przegląd rodzajów łączników Załącznik 2

28 Strona 27 Dane techniczne dla cięgien sprężających 6803 do 6855 z okrągłymi rurami osłonowymi Cięgno sprężające Liczba splotów Pole przekroju stali sprężającej 15,3 mm mm ,7 mm mm Masa nominalna stali 15,3 mm kg/m 3,28 4,37 5,47 6,56 7,65 8,74 9,84 13,12 16,40 sprężającej 15,7 mm kg/m 3,52 4,69 5,86 7,03 8,20 9,37 10,55 14,06 17,58 Moduł sprężystości N/mm (wartość normowa) Okrągła rura osłonowa ze stali 1) Rura osłonowa typ I d i/d a mm 40/47 45/52 50/57 55/62 55/62 65/72 65/72 75/82 80/87 Mimośród mm Rura osłonowa typ II d i/d a mm 45/52 50/57 55/62 60/67 60/67 70/77 70/77 80/87 85/92 Mimośród mm Rozstaw podparć cięgna sprężającego m 0,60 1,80 m z usztywnieniem, np. wiązką splotów lub rurą osłonową PE 0,60 1,00 m dla rur osłonowych wzmocnionych Na odcinkach z bardzo małymi promieniami krzywizny należy zachować rozstaw od 0,60 do 0,80 m. Współczynnik tarcia rad -1 0,19 Współczynnik niezamierzonego kąta zmiany kierunku k 0,005 rad/m 0,30 /m Strata od tarcia w zakotwieniu % 1,0 1,0 1,0 0,8 0,8 0,7 0,7 0,5 0,5 Cięgno sprężające Liczba splotów Pole przekroju stali sprężającej Masa nominalna stali sprężającej 15,3 mm mm ,7 mm mm ,3 mm kg/m 20,77 24,05 29,51 33,88 40,44 47,00 53,56 60,12 15,7 mm kg/m 22,27 25,78 31,64 36,33 43,36 50,40 57,43 64,46 Moduł sprężystości N/mm (wartość normowa) Okrągła rura osłonowa ze stali 1) Rura osłonowa typ I d i/d a mm 90/97 95/ / / Mimośród mm Rura osłonowa typ II d i/d a mm 95/ / / / / / / /167 Mimośród mm Rozstaw podparć cięgna sprężającego m 1,00 1,80 m z usztywnieniem, np. rurą osłonową PE 0,80 1,50 m dla rur osłonowych wzmocnionych Na odcinkach z bardzo małymi promieniami krzywizny należy zachować rozstaw od 0,80 do 1,20 m. Współczynnik tarcia rad -1 0,19 Współczynnik niezamierzonego kąta zmiany kierunku 1) k 0,005 rad/m 0,30 /m Strata od tarcia w zakotwieniu % 0,5 Współczynniki tarcia i współczynniki niezamierzonego kąta zmiany kierunku dla rur osłonowych z tworzywa sztucznego można znaleźć w Załączniku 25 Cięgna 6803 do 6855 z okrągłymi rurami osłonowymi Dane Techniczne Załącznik 3

29 Strona 28 Dane techniczne dla cięgien sprężających 6803 do 6805 z płaskimi rurami osłonowymi Cięgno sprężające Liczba splotów Pole przekroju stali sprężającej 15,3 mm mm ,7 mm mm Masa nominalna stali 15,3 mm kg/m 3,28 4,37 5,47 sprężającej 15,7 mm kg/m 3,52 4,69 5,86 Moduł sprężystości N/mm (wartość normowa) Płaska rura osłonowa ze stali 1) d i mm 55x21 70x21 85x21 Średnica d a mm 60x25 75x25 90x25 Długość rury przejściowej m o mm Rozstaw podparć m 0,50 1,00 Współczynniki niezamierzonego kąta zmiany kierunku Zakrzywienie wzgl. osi słabej, min. promień zakrzywienia k 0,010 rad/m 0,60 /m R m 2,5 Współczynnik tarcia rad -1 0,15 Zakrzywienie wzgl. osi mocnej, min. promień zakrzywienia R m 5,0 Współczynnik tarcia rad -1 0,23 0,26 0,32 1) Współczynniki tarcia i współczynniki niezamierzonego kąta zmiany kierunku dla płaskich rur osłonowych z tworzywa sztucznego można znaleźć w Załączniku 26 Cięgna 6803 do 6805 z płaskimi rurami osłonowymi Dane Techniczne Załącznik 4

30 Strona 29 Maksymalne siły sprężające i przeciągające dla splotów 140 mm² Liczba splotów 1) Masa splotów Pole przekroju poprzeczn. splotów f pk = N/mm 2 f pk = N/mm 2 Max. siła sprężająca 2), 4) Max. siła przeciągająca 2), 3), 4) Max. siła sprężająca 2), 4) Max. siła przeciągająca 2), 3), 4) A p 0,90 F p0,1 0,95 F p0,1 0,90 F p0,1 0,95 F p0,1 - kg/m mm 2 kn kn kn kn 1 1, , , , , , , , , , , , , , , , , , Uwagi 1) Dozwolone jest wbudowywanie cięgien o liczbie splotów mieszczącej się pomiędzy liczbami podanymi w tabeli poprzez pominięcie jednego lub więcej splotów. Odpowiednia dopuszczalna wartość siły zmniejsza się wówczas dla każdego pominiętego splotu o podaną w powyższej tabeli wartość siły dla pojedynczego splotu. 2) Podane wartości są wartościami maksymalnymi wg EN Faktyczne wartości należy przyjmować każdorazowo zgodnie z normami i przepisami obowiązującymi w miejscu stosowania. 3) Przeciąganie jest dozwolone, gdy siłę na prasie można pomierzyć z dokładnością 5 % docelowej wartości siły sprężającej. 4) Dla splotów wg pren , , należy pomnożyć wartości z tabeli przez 0,98. gdzie f pk...charakterystyczna wytrzymałość na rozciąganie stalowego splotu sprężającego F p0,1...wartość charakterystyczna kontrolnej siły 0,1 % cięgna sprężającego, F p0,1 = A p f p0,1k Siła F p0,1 dla pojedynczego splotu, patrz Załącznik 30. Maksymalne siły sprężające i przeciągające dla splotów 140 mm 2 Załącznik 5

31 Strona 30 Maksymalne siły sprężające i przeciągające dla splotów 150 mm² Liczba splotów 1) Masa splotów Pole przekroju poprzeczn. splotów f pk = N/mm 2 f pk = N/mm 2 Max. siła sprężająca 2), 4) Max. siła przeciągająca 2), 3), 4) A p 0,90 F p0,1 0,95 F p0,1 0,90 F p0,1 0,95 F p0,1 - kg/m mm 2 kn kn kn kn 1 1, , , , , , , , , , , , , , , , , , Uwagi 1) Dozwolone jest wbudowywanie cięgien o liczbie splotów mieszczącej się pomiędzy liczbami podanymi w tabeli poprzez pominięcie jednego lub więcej splotów. Odpowiednia dopuszczalna wartość siły zmniejsza się wówczas dla każdego pominiętego splotu o podaną w powyższej tabeli wartość siły dla pojedynczego splotu. 2) Podane wartości są wartościami maksymalnymi wg EN Faktyczne wartości należy przyjmować każdorazowo zgodnie z normami i przepisami obowiązującymi w miejscu stosowania. 3) Przeciąganie jest dozwolone, gdy siłę na prasie można pomierzyć z dokładnością 5 % docelowej wartości siły sprężającej. 4) Dla splotów wg pren , , należy pomnożyć wartości z tabeli przez 0,98. gdzie f pk...charakterystyczna wytrzymałość na rozciąganie stalowego splotu sprężającego F p0,1...wartość charakterystyczna kontrolnej siły 0,1 % cięgna sprężającego, F p0,1 = A p f p0,1k Siła F p0,1 dla pojedynczego splotu, patrz Załącznik 30. Maksymalne siły sprężające i przeciągające dla splotów 150 mm 2 Załącznik 6

32 Strona 31 Liczba splotów Minimalne promienie krzywizny dla p R, max = 140 kn/m, splot Y1860S7 1) przy zastosowaniu karbowanych rur osłonowych ze stali wg EN 523 Splot Y1860S7, A p = 140 mm 2 Splot Y1860S7, A p = 150 mm 2 Rura osłonowa typ I Min. promień krzywizny Rura osłonowa typ II Min. promień krzywizny Liczba splotów Rura osłonowa typ I Min. promień krzywizny Rura osłonowa typ II Min. promień krzywizny n d i R min d i R min n d i R min d i R min mm m mm m mm m mm m ,0 25 2, ,0 25 2, ,7 45 3, ,0 45 3, ,8 50 3, ,1 50 3, ,3 55 3, ,7 55 4, ,7 60 4, ,1 60 4, ,4 60 5, ,0 60 5, ,3 70 4, ,8 70 5, ,9 70 5, ,5 70 6, ,8 80 6, ,5 80 7, ,0 85 7, ,8 85 8, ,0 95 8, ,9 95 9, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,1 UWAGI 1) Minimalne promienie krzywizny dla splotu Y1770S7 można obliczyć ze wzoru podanego w punkcie 2.7. Minimalne promienie krzywizny tras cięgien Pr = 140 kn/m Załącznik 7

33 Strona 32 Liczba splotów Minimalne promienie krzywizny dla p R, max = 200 kn/m, splot Y1860S7 1) przy zastosowaniu karbowanych rur osłonowych ze stali wg EN 523 Splot Y1860S7, A p = 140 mm 2 Splot Y1860S7, A p = 150 mm 2 Rura osłonowa typ I Min. promień krzywizny Rura osłonowa typ II Min. promień krzywizny Liczba splotów Rura osłonowa typ I Min. promień krzywizny Rura osłonowa typ II Min. promień krzywizny n d i R min d i R min n d i R min d i R min mm m mm M mm m mm M ,0 25 2, ,0 25 2, ,6 45 2, ,8 45 2, ,7 50 2, ,8 50 2, ,0 55 2, ,3 55 3, ,3 60 3, ,6 60 3, ,8 60 3, ,2 60 3, ,7 70 3, ,0 70 3, ,1 70 3, ,5 70 4, ,8 80 4, ,3 80 4, ,6 85 5, ,2 85 5, ,3 95 6, ,9 95 6, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,3 UWAGI 1) Minimalne promienie krzywizny dla splotu Y1770S7 można obliczyć ze wzoru podanego w punkcie 2.7. Minimalne promienie krzywizny tras cięgien Pr = 200 kn/m Załącznik 8

34 Strona 33 Geometria szczęk kotwiących i otworów stożkowych w bloku kotwiącym Splot 140 mm 2 (0,6 ) Splot 150 mm 2 (0,62 ) Otwór stożkowy dla obu rozmiarów szczęk Geometria zębów dla obu rozmiarów szczęk Geometria bloku kotwiącego Cięgno sprężające 6803 do do 6855 f, f* oraz f** zgodnie z Załącznikami 16 i 22 Schemat montażowy orurowania Podstawowe elementy systemu Załącznik 9

35 Strona 34 Schemat montażowy zakotwienia wielopłaszczyznowego MA Załącznik 10

36 Strona 35 Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą z min. rozstawami osiowymi, splot Y1770S7 15,3 / Y1770S7 15,7 / Y1860S7 15,3 / Y1860S7 15,7 Blok kotwiący Głowica kotwiąca MA Min. odległości Cięgno sprężające MA Liczba splotów Układ splotów Blok kotwiący N N* Grubość P Wysokość P* Głowica kotwiąca MA a b b* Wysokość j Grubość s Długość rury przejściowej m Min. wytrzymałość betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm, 0, cube N/mm f cm, 0, cyl N/mm Min. rozstaw osiowy a x, a y Min. odległość od krawędzi r x, r y 0,5 rozstaw + otulina betonu 10 mm Spirala zbrojeniowa Min. liczba zwojów n* 4, , Min. średnica pręta d s* Min. średnica zewn. d a* max. i* min. l* Zbrojenie dodatkowe, Re 500 N/mm² Min. liczba warstw n Min. średnica pręta d s Max. odległość z Max. rozstaw i Wymiar zew. x, y Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą Karta Techniczna dla cięgien 6805 do 6812 Załącznik 11

37 Strona 36 Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą z min. rozstawami osiowymi, splot Y1770S7 15,3 / Y1770S7 15,7 / Y1860S7 15,3 / Y1860S7 15,7 Blok kotwiący Głowica kotwiąca MA Min. odległości Cięgno sprężające MA Liczba splotów Układ splotów Blok kotwiący N N* Grubość P Wysokość P* Głowica kotwiąca MA a b b* Wysokość j Grubość s ,5 30 Długość rury przejściowej m Min. wytrzymałość betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm, 0, cube N/mm f cm, 0, cyl N/mm Min. rozstaw osiowy a x, a y Min. odległość od krawędzi r x, r y 0,5 rozstaw + otulina betonu 10 mm Spirala zbrojeniowa Min. liczba zwojów n* ,5 8 7,5 9 8, ,5 Min. średnica pręta d s* Min. średnica zewn. d a* max. i* min. l* Zbrojenie dodatkowe, Re 500 N/mm² Min. liczba warstw n Min. średnica pręta d s Max. odległość z Max. rozstaw i Wymiar zewn. x, y Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą Karta Techniczna dla cięgien 6815 do 6827 Załącznik 12

38 Strona 37 Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą z min. rozstawami osiowymi, splot Y1770S7 15,3 / Y1770S7 15,7 / Y1860S7 15,3 / Y1860S7 15,7 Blok kotwiący Głowica kotwiąca MA Min. odległości Cięgno sprężające MA Liczba splotów Układ splotów Blok kotwiący N N* Grubość P Wysokość P* Głowica kotwiąca MA a b b* Wysokość j Grubość s Długość rury przejściowej m Min. wytrzymałość betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm, 0, cube N/mm f cm, 0, cyl N/mm Min. rozstaw osiowy a x, a y Min. odległość od krawędzi r x, r y 0,5 rozstaw + otulina betonu 10 mm Spirala zbrojeniowa Min. liczba zwojów n* Min. średnica pręta d s* Min. średnica zewn. d a* max. i* min. l* Zbrojenie dodatkowe, Re 500 N/mm² Min. liczba warstw n Min. średnica pręta d s Max. odległość z Max. rozstaw i Wymiar zewn. x, y Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i spiralą Karta Techniczna dla cięgien 6831 do 6855 Załącznik 13

39 Strona 38 Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i bez spirali splot Y1770S7 15,3 / Y1770S7 15,7 / Y1860S7 15,3 / Y1860S7 15,7 Blok kotwiący Głowica kotwiąca MA Min. odległości Cięgno sprężające MA Liczba splotów Układ splotów Blok kotwiący N N* Grubość P Wysokość P* Głowica kotwiąca MA a b b* Wysokość j Grubość s ,5 Długośc rury przejściowej m Min. wytrzymałość betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm, 0, cube N/mm f cm, 0, cyl N/mm Min. rozstaw osiowy a x, a y Min. odległość od krawędzi r x, r y 0,5 rozstaw + otulina betonu 10 mm Zbrojenie dodatkowe, R e 500 N/mm 2 Min. liczba warstw n Min. średnica pręta d s Max. odległość z Max. rozstaw i Wymiary zewn. 1) x, y ) Wymiary x, y mają być dokładnie przestrzegane Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie wielopłaszczyznowe MA 2311 ze zbrojeniem dodatkowym i bez spirali Karta Techniczna dla cięgien 6805 do 6822 Załącznik 14

40 Strona 39 Schemat montażowy zakotwienia płytowego SD Załącznik 15

41 Strona 40 Cięgno sprężające Liczba splotów Układ splotów Koło podziałowe f Płyta kotwiąca SD a b c Długość rury przejściowej m Min. wytrzymałość betonu na ściskanie w chwili sprężania f cm,0,cube N/mm f cm,0,cyl N/mm Min. rozstaw osiowy a x, a y 250/ / / / / / /280 Min. odległość od krawędzi r x, r y 0,5 rozstaw a x / a y + otulina betonu 10 mm Spirala zbrojeniowa Min. liczba zwojów n* Min. średnica pręta d s* Min. średnica zewn. d a* max. i* min. l* Zbrojenie dodatkowe, Re 500 N/mm² Min. liczba warstw n Min. średnica pręta d s Max. odległość z Max. rozstaw i Wymiary zewn. 1) x, y 230/150 1) 270/170 1) 300/ / / / /260 1) Wymiary x, y mają być dokładnie przestrzegane. Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie płytowe SD Karta Techniczna dla cięgien 6803 do 6809 Załącznik 16

42 Strona 41 Zakotwienie przyczepnościowe H 6803 do 6822 dla f cm,0,cube 34 N/mm 2 lub f cm,0,cyl 28 N/mm 2 Typ Warstwa II II I II II II II II II Rzut zakotwienia Typ Warstwa II II II II II II III II Rzut zakotwienia *3. Warstwa, patrz Zał. 18 a x oraz a y = min. rozstawy r x oraz r y = min. odległ. od krawędzi r x, r y = a/2 + otulina -10 mm Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie przyczepnościowe H układ splotów spirala Załącznik 17

43 Zakotwienie bierne H 6803 do 6822 dla fcm,0,cube 34 N/mm 2 lub fcm,0,cyl 28 N/mm 2 Strona 42 Wszystkie wymiary w mm Zakotwienie przyczepnościowe H strzemiona Załącznik 18

44 Strona 43 Zakotwienie przyczepnościowe H 6803 do 6809 dla f cm, 0, cube 34 N/mm 2 lub f cm, 0, cyl 28 N/mm 2 splot Y1770S7 15,3, splot Y1770S7, splot Y1860S7 15,3 15,7 i splot Y1860S7 15,7 Sposób ułożenia, patrz Załączniki 17 i 18. Cięgno spręż Liczba splotów Format HL HL HR HL HR HL HR HL HR Warstwa II II I II II II II II II Wymiary A B Z E L Spirala d a * d s * Pierścień V Średnica zewn. rury osłonowej + ~ 3 mm O I Min. rozstawy osiowe i odl. od krawędzi a x a y r x, r y 0,5 rozstaw osiowy + otulina 10 mm Strzemiona na rozrywanie 1) a b n Szerokość Wysokość Strzemię 1 c d n Szerokość Wysokość Strzemię 2 e f n Szerokość Wysokość Wszystkie wymiary w mm 1) Strzemiona na rozrywanie ułożone krzyżowo dla zakotw. biernego HR zgodnie z Załącznikiem 18 Zakotwienie przyczepnościowe H Karta Techn. dla cięgien 6803 do 6809 Załącznik 19

45 Strona 44 Zakotwienie przyczepnościowe H 6812 do 6822 dla f cm, 0, cube 34 N/mm 2 lub f cm, 0, cyl 28 N/mm 2 splot Y1770S7 15,3, splot Y1770S7, splot Y1860S7 15,3 15,7 i splot Y1860S7 15,7 Sposób ułożenia, patrz Załączniki 17 i 18. Cięgno spręż Liczba splotów Format HL HR HL HR HL HR HL HR Warstwa II II II II II II III II Wymiary A B Z E ) 950 L Spirala d a * d s * Pierścień V Średnica zewn. rury osłonowej + ~ 3 mm O I Min. rozstawy osiowe i odl. od krawędzi a x a y r x, r y 0,5 rozstaw osiowy + otulina 10 mm Strzemiona na rozrywanie 1) a b n Szerokość Wysokość Strzemię 1 c d n Szerokość Wysokość Strzemię 2 e f n Szerokość Wysokość Wszystkie wymiary w mm 1) Strzemiona na rozrywanie ułożone krzyżowo dla zakotw. biernego HR zgodnie z Załącznikiem 18 2) Zakończenia cebulkowe w 3. warstwie Zakotwienie przyczepnościowe H Karta Techn. dla cięgien 6812 do 6822 Załącznik 20

46 Strona 45 Schemat montażowy łącznika stałego R Załącznik 21

47 Strona 46 Cięgno sprężające Liczba splotów Głowica kotwiąca MA a mm b mm b* mm j mm s mm Blok łącznikowy R d mm d* mm h mm h* mm h 1 mm Koło podziałowe Centr. f mm f* mm f** mm f R mm f R* mm Rura końcowa Dł. l mm c mm c* mm Łącznik R Karta Techniczna dla cięgien 6805 do 6837 Załącznik 22

48 Strona 47 Schemat montażowy łącznika ruchomego D Załącznik 23

49 Strona 48 Łącznik D rozmieszczenie złączek do pojedynczych splotów Liczba splotów Liczba splotów Liczba splotów Pozycja złączki: Cięgno sprężające Liczba splotów Odchyłka długości V mm Długość odc. przejściowego A mm Długość M mm Koła podziałowe dystanserów fd mm fd* mm fd** mm Tuleja nasuwana ld mm Łącznik D Karta Techniczna dla cięgien 6803 do 6837 Załącznik 24