PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK WŁÓKIENNIK O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK 3932 O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja po recenzjach Warszawa 202 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z INNYMI ZAWODAMI...6. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW.... Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych Język obcy zawodowy we włókiennictwie Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych Wyroby liniowe i płaskie Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych raktyki zawodowe ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: TEHNIKUM. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Andrzej Konarczak, mgr inż. Grzegorz Wójcik Recenzenci: mgr inż. Maria Michalak, mgr inż. Ewelina Śmiszkiewicz Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4.ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu TEHNIK WŁÓKIENNIK opracowany jest z uwzględnieniem wymagań określonych w niżej wymienionych dokumentach prawnych3: rogram nauczania dla zawodu technik technologii drewna opracowany został zgodnie z: Ustawą z dnia 9 sierpnia 20 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach, Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania, Rozporządzeniem zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych, Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. 5.ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie, co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6.RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: fizyka i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7.KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: ) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego W przedmiocie odstawy działalności gospodarczej występuje korelacja z przedmiotem odstawy przedsiębiorczości. Kształcenie umiejętności objętych przedmiotem Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczymi w zasadzie bazuje na treściach i umiejętnościach zawartych w odstawach przedsiębiorczości, a w szczególności w takich obszarach jak: sporządzanie biznesplanu, zakładanie działalności gospodarczej. W nabywaniu umiejętności zawartych w ogólnych celach kształcenia Bezpieczeństwo i higiena pracy występuje ścisła korelacja z przedmiotem Edukacja dla bezpieczeństwa. Inne przedmioty ogólnokształcące stanowiące podbudowę do kształcenia zawodowego w zawodzie technik włókiennik: język polski, język obcy nowożytny, wiedza o kulturze, informatyka. Język polski umiejętność pisania i czytania z godnie z zasadami gramatyki i ortografii; umiejętność redagowania pism urzędowych, umiejętność wnioskowania i budowania związków przyczynowo- skutkowych, umiejętność prowadzenia dyskusji, prezentowanie odpowiedniego poziomu intelektualnego w kontaktach z przełożonymi, podwładnymi, współpracownikami i kontrahentami; prezentowanie osobowości z zastosowaniem podstawowych zasad etyczno-moralnych w kontaktach z przedstawicielami środowiska pracy. Język obcy nowożytny umiejętność posługiwania się językiem obcym w zakresie ogólnokształcącym jest podstawą do zastosowania tego języka w obszarze zawodowym. Informatyka- znajomość budowy i obsługi komputera w zakresie podstawowym, posługiwanie się Internetem, umiejętność posługiwania się pakietem OFFIE są konieczne do kształcenia umiejętności sporządzania dokumentacji techniczno-technologicznej, projektowania wyrobów włókienniczych. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK Technik włókiennik zajmuje się opracowaniem dokumentacji technicznej i technologicznej wykonywania wyrobów włókienniczych oraz nadzorowaniem procesów ich wytwarzania, uszlachetniania lub konserwacji. Może także wykonywać badania laboratoryjne, mających mające na celu określenie cech fizycznych i chemicznych surowców podstawowych i pomocniczych, wymaganych do wytworzenia wyrobów włókienniczych. Może także badać w laboratorium wyroby włókiennicze. Drugim obszarem zagadnień w pracy technika włókiennika jest organizowanie, nadzorowanie i kontrolowanie zespołu pracowników w procesie technologicznym w danej specjalności włókienniczej. olega to na właściwym rozdzielaniu zadań produkcyjnych, instruowaniu pracowników w sprawach dotyczących obsługi maszyn, dyscypliny pracy, przepisów bhp i ppoż. oraz jakości powstającego wyrobu.technik włokiennik ocenia również stan techniczny maszyn i urządzeń, dokonuje obliczeń wymaganych ilości surowców, środków chemicznych i innych materiałów pomocniczych. Do jego zadań należy także określanie przydatności technologicznej występujących surowców oraz ocena powstałego wyrobu gotowego. Szybki rozwój techniki, a więc i zmiany w przemyśle włókienniczym, powodują zanikanie jednych stanowisk pracy i tworzenie nowych, co w konsekwencji prowadzi do częstych zmian zadań dla pracowników. Zmiany te wskazują na konieczność ciągłego doskonalenia się techników włókienników. Absolwent szkoły kształcącej w tym zawodzie może być zatrudniony w: przędzalniach, tkalniach, dziewiarniach, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 wykańczalniach, firmach związanych z przemysłem włókienniczym. 9. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK o okresie załamania branży włókienniczej od kilku lat zauważa się rozwój tego przemysłu Zakłady włókiennicze wbrew potocznym opiniom, należy do grupy przedsiębiorstw, które intensywnie pracują nad wprowadzeniem nowych rozwiązań techniczno-technologicznych czyniąc tekstylia produktem oczekiwanym przez wszystkie gałęzie gospodarki. Wyroby przemysłu włókienniczego wykorzystuje się nie tylko w odzieżownictwie, ale także w medycynie, budownictwie, przemyśle motoryzacyjnym i stoczniowym, energetyce i drogownictwie. To wielorakie wykorzystanie wyrobów włókienniczych przy jednoczesnym wykorzystaniu do ich produkcji nowoczesnych technologii powoduje, że branża włókiennicza staje się sektorem gospodarki o dużym znaczeniu. Aby przemysł włókienniczy dalej się rozwijał potrzebni są wysoko wykwalifikowani absolwenci szkół, którzy sprostają wymaga nią stawianym przez pracodawców. Brak rzetelnie wykształconych absolwentów szkół zawodowych stanowi poważne zagrożenie dla dalszego rozwoju firm i wzrostu efektywności, tak niezbędnych dla współczesnego rynku. rawidłowe funkcjonowanie, a zwłaszcza rozwój każdej organizacji wymaga ciągłego dopływu dobrze wykwalifikowanej kadry menadżerskiej i pracowników. Wynika to z normalnych procesów fluktuacji i jest szczególnie ważne w warunkach coraz wyższych wymagań rynku, rosnących oczekiwań klienta i wyzwań związanych z ciągle rosnącą konkurencją na rynku. racodawcy poszukują absolwentów umiejących współpracować w zespole, negocjować warunki porozumień i bezkonfliktowo rozwiązywać sprawy sporne. Obecnie na większość stanowisk pracy poszukiwane są osoby z umiejętnością posługiwania się technologiami informatycznymi. oszukiwani są pracownicy umiejący programować i obsługiwać maszyny włókiennicze. Oczekuje się, że pracownicy będą potrafili korzystać z obcojęzycznych instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, rozumieli informacje zawarte w obcojęzycznej prasie branżowej dotyczące nowych technologii, materiałów itp. racodawcy chętnie widzieliby pracowników kreatywnych, umiejących podejmować decyzje w sytuacjach nietypowych oraz wykazujących chęci do podnoszenia swoich kwalifikacji. Absolwent szkoły po zdaniu matury może podnosić swoje kwalifikacje na studiach inżynierskich a następnie magisterskich 0. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym wyodrębniona została kwalifikacja A.4. i A.5., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik włókiennik. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(A.c). A.4. Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Operator maszyn w przemyśle Wytwarzanie wyrobów włókienniczym KZ(A.c) włókienniczych 3932 Technik włókiennik rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 A.5. A.4 Wykańczanie wyrobów włókienniczych Organizacja i nadzorowanie procesów wytwarzania wyrobów włókienniczych Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 3932 Technik włókiennik 3932 Technik włókiennik OMZ KZ(A.c) KZ(A.s). ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik włókiennik powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: ) przygotowania surowców i półproduktów do produkcji wyrobów 2) opracowania dokumentacji techniczno-technologicznej wytwarzania wyrobów 3) wytwarzania i wykańczania wyrobów 4) organizowania i nadzorowania procesów wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik włókiennik: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BH, DG, JOZ, KS, OMZ), efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(Ac),KZ(As), efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie A.4. Wytwarzanie wyrobów włókienniczych, A.5. Wykańczanie wyrobów włókienniczych i A.4. Organizacja i nadzorowanie procesów wytwarzania wyrobów włókienniczych. Kształcenie zgodne z opracowanym programem pozwoli na osiągnięcie co najmniej wymienionych celów. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 2. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 470 godzin, z czego na: kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik włókiennik minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.4. przeznaczono - minimum 500 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.5. przeznaczono - minimum 300 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.4. przeznaczono - minimum 2500 godzin - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 300 godzin Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej. Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne I Klasa I II III IV II I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych , Język obcy zawodowy we włókiennictwie 30 6 Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczymi 30 2 RAKTYKI ZAWODOWE** 0 0 Łączna liczba godzin ,5 735 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych Liniowe i płaskie wyroby włokiennicze , rocesy wykańczania wyrobów włókienniczych Łączna liczba godzin ,5 765 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych Minimalny wymiar praktyk zawodowych tyg. godz. kl. I - zgodnie z podstawą programową 0 kl. II - zgodnie z podstawą programową 0 kl. III - zgodnie z podstawą programową 4 60 kl. IV - zgodnie z podstawą programową 0 Razem 4 60 Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (A.4) odbywa się pod koniec II (semestru) klasy II Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (A.5) odbywa się pod koniec II (semestru) klasy III Egzamin potwierdzający trzecią kwalifikację (A.4) odbywa się pod koniec I (semestru) klasy IV **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 Wykaz działów programowych dla zawodu technik włókiennik Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Nazwa przedmiotu Nazwa działu Liczba godzin przewidziana na dział. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych. Dokumentacja techniczna maszyn i urzadzeń włókienniczych Techniki obróbki wstępnej surowców i półproduktów Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 3.. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych Barwienie i wykańczanie uszlachetniające wyrobów włókienniczych Język obcy zawodowy we włókiennictwie 4.. orozumiewanie się z pracodawcą i współpracownikami w języku obcym Informacja o materiałach i technologiach 5 5. Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczymi 5.. Zakładanie przedsiębiorstwa włókienniczego rowadzenie przedsiębiorstwa włókienniczego 5 6. omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych 6. Właściwości surowców i wyrobów włókienniczych Dokumentacja technologiczna wyrobów włókienniczych Liniowe i płaskie wyroby włókiennicze 7..Metody wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Metody wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych hemiczna obróbka wyrobów włókienniczych rocesy wykańczania wyrobów włókienniczych 8.2. Maszyny do wykańczania wyrobów włókienniczych raktyki zawodowe 9. rocesy wytwarzania liniowych i płaskich wyrobów włókienniczych rocesy wykańczania wyrobów włókienniczych 40 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 0

11 3. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW.Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 20 godzin 2.Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 360 godzin 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 95 godzin 4. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 30 godzin 5. Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym 30 godzin 6. omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych 50 godzin 7. Wyroby liniowe i płaskie 405 godzin 8.Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych 20 godzin 9. raktyki zawodowe 60 godzin W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

12 . Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych.. Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń włókienniczych.2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek.dokumentacja techniczna maszyn I urządzeń włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(). określić i zasady szkicowania figur płaskich; brył geometrycznych oraz części maszyn; B KZ(A.c)()2. wykonać rysunki przedmiotów w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych; KZ(A.c)()3. wykonać proste rysunki techniczne; KZ(A.c)(8). zinterpretować uproszczenia rysunkowe; B KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn; stworzyć rysunki techniczne z wykorzystaniem programów komputerowych. lanowane zadania Wykonanie rysunku technicznego części maszyn D Zasady szkicowania figur płaskich; brył geometrycznych i części maszyn. Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. Zasady wymiarowania i opisywania przedmiotów na rysunkach. Normalizacja w rysunku technicznym maszynowym. Uproszczenia rysunkowe. Katalogi maszyn i urządzeń stosowane w przemyśle włókienniczym.. olskie Normy związane z wykonywaniem rysunków technicznych. Elementy i mechanizmy maszyn. Budowa i zasada działania maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym. rogramy komputerowe do wykonywania rysunków technicznych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

13 Wykonaj szkice części maszyn w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych. Na podstawie wykonanych szkiców sporządź rysunki technicznych z uwzględnieniem wymiarowania poszczególnych elementów części maszyny. Rysunki techniczne wykonaj przy użyciu programu komputerowego. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni włókienniczej i/lub informatycznej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: suwmiarka, mikrometr, sprawdziany, wzorce chropowatości, modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, części robocze maszyn włókienniczych, schematy kinematyczne i technologiczne maszyn włókienniczych, normy dotyczące rysunku technicznego maszynowego, poradniki z zakresu włókiennictwa, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, elementy maszyn i urządzeń, literatura zawodowa, stanowiska kreślarskie. Komputery z oprogramowaniem do tworzenia rysunków technicznych, ( stanowisko dla ucznia). Urządzenia multimedialne (stanowiska komputerowe z oprogramowaniem do wykonywania rysunków technicznych, tablica interaktywna). Środki dydaktyczne Katalogi maszyn i urządzeń, materiały rysunkowe i przybory kreślarskie, wzory pisma znormalizowanego i uproszczeń rysunkowych, modele brył geometrycznych i części maszyn, materiały dydaktyczne dotyczące zasad wykonywania i wymiarowania rysunków technicznych, rzutowania prostokątnego i aksonometrycznego, przestrzenny model rzutni, specjalistyczne programy komputerowe (do wykonywania rysunków technicznych ), literatura zawodowa. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, przewodniego tekstu oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie, lub w grupach dwuosobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

14 .2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(3).rozróżnić podstawowe surowce włókiennicze; B Klasyfikacja surowców włókienniczych. Otrzymywanie surowców włókienniczych KZ(A.c)(3)2. rozpoznać surowce na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania wyrobów A Metody wstępnej obróbki surowców włókienniczych. Maszyny i urządzenia do wstępnej obróbki surowca. KZ(A.c)(4). scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców celulozowych; Techniki obróbki surowców włókienniczych. rocesy przygotowawcze włókien do produkcji. KZ(A.c)(4)2. scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców białkowych; Ocena jakości surowców włókienniczych poddanych KZ(A.c)(4)3.scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców chemicznych; wstępnej obróbce. ółprodukty przędzalnicze. KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym etapie rzeznaczenie i parametry jakościowe półproduktów produkcji wyrobów przędzalniczych. KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Techniki wytwarzania półproduktów przędzalniczych. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; omiary i analiza parametrów jakościowych i półproduktów KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Maszyny i urządzenia do wytwarzania półproduktów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; przędzalniczych. KZ(A.c)(8)2 odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i D roces przygotowania surowców i maszyn do wytwarzania podzespołów maszyn; ; półproduktów przędzalniczych. KZ(A.c)(). opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów D roces zgrzeblenia włókien odcinkowych. komputerowych ; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

15 KS(). zastosować zasady kultury osobistej ; B roces rozciągania taśm z włókien odcinkowych. KS()2. zastosować zasady etyki zawodowej ; roces czesania taśm. B roces wytwarzania niedoprzędu. KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; Normy jakości wyrobów przędzalniczych. KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; Sposoby znakowania wyrobów przędzalniczych. KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; Odpady produkcyjne i ich segregacja. zynniki szkodliwe dla zdrowia. KS(0)2. określić cele zespołu; Uciążliwe i niebezpieczne czynniki występujące w procesie A.4..(). rozpoznać systemy przędzenia na podstawie właściwości i rodzaju A pracy. przerabianego surowca; Obliczenia produkcyjne. A.4..()2. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie użytych nazw zespołów maszyn i A Instrukcje obsługi maszyn przędzalniczych. urządzeń; A.4..()3. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie otrzymywanych półproduktów i A produktów przędzalniczych; A.4..(2). dobrać kolejność etapów przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia; A.4..(2)2. dobrać maszyny i urządzenia w etapach przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia; A.4..(3) określić zadania poszczególnych zespołów maszyn i urządzeń do przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia ; A.4..(3)2. określić zadania poszczególnych zespołów maszyn i urządzeń do przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia ; A.4..(6). sprawdzić parametry jakościowe surowców i półproduktów; A.4..(7). scharakteryzować błędy nawojów nitek, zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4..(9)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; B A.4..(2). określić parametry jakościowe surowców i półproduktów, A.4..(2)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych surowców i półproduktów, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

16 A.4..(2)3. zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych surowców i półproduktów, D lanowane zadania: Dobranie maszyn do obróbki wstępnej surowców włókienniczych. Na podstawie próbek rozpoznaj surowce i półprodukty. Określ z jakich zespołów maszyn pochodzą półprodukty. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach korzystając z dostępnych w pracowni materiałów na temat obróbki wstępnej surowców włókienniczych. Lider grupy przedstawi opracowane efekty pracy grupyi. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania półproduktów przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: : modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, części robocze maszyn włókienniczych, artykuły techniczne do maszyn włókienniczych, schematy kinematyczne i technologiczne maszyn włókienniczych, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, wagę laboratoryjną, mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne do identyfikacji włókien, lupę tkacką, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, zespół maszyn rozluźniająco-oczyszczających do włókien, zgrzeblarki wałkowe i pokrywkowe, surowiec włókienniczy bawełniany, wełniany, mieszanki w postaci luźnego włókna lub nawojów, półprodukty z różnych surowców, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanek o różnej numeracji oraz gary przędzalnicze, Środki dydaktyczne lansze, foliogramy, prezentacje multimedialne i filmy dotyczące techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów. rzyrządy i urządzenia: mikroskop, lupki, linijki. Katalogi surowców, włókien, półproduktów przędzalniczych. Katalogi, prospekty maszyn i instrukcje obsługi maszyn do obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów. Teksty przewodnie i instrukcje do ćwiczeń. Stanowiska wyposażone w plansze ze schematami technologicznymi i kinematycznymi maszyn do obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów. Modele maszyn i urządzeń przędzalniczych. Literatura i czasopisma zawodowe. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: tekstu przewodniego, pokazu z objaśnieniem, oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach 2 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

17 W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia..3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Klasyfikacja przędzy. Techniki wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych; A Maszyny i urządzenia do wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(4)5.scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych Technika wytwarzania przędzy na przędzarkach. różnymi technikami; Błędy przędzenia i sposoby ich usuwania. KZ(A.c)(5). rozróżnić parametry strukturalne budowy liniowych wyrobów B Obliczenia produkcyjne. Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(5)2. określić sposoby wyznaczania parametrów strukturalnych liniowych Klasyfikacja nitek. wyrobów Metody wyznaczania podstawowych parametrów nitek. Techniki modyfikowania nitek. KZ(A.c)(6). scharakteryzować procesy wytwarzania liniowych wyrobów Maszyny do modyfikacji nitek. rocesy modyfikowania nitek. Techniki wytwarzania nitek skręcanych. KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Techniki wytwarzania nitek fantazyjnych. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; Sposoby teksturowania jedwabiu. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

18 KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn ; KZ(A.c)(9). rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów KZ(A.c)(0).. rozpoznać na podstawie budowy i schematów maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów ; KZ(A.c)() opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów komputerowych ; Sposoby zabezpieczania nitek przed wilgocią. Obliczenia produkcyjne. Nazwy handlowe nitek i jedwabiów teksturowanych. D A A D KS(). zastosować zasady kultury osobistej ; B KS()2. zastosować zasady etyki zawodowej ; KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4.2.(). dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od rodzaju surowca i półproduktu; A.4.2.()2. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od techniki wytwarzania liniowych wyrobów A.4.2.(2).zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn, D A.4.2.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi, A.4.2.(4)2. zanalizować poprawność pracy zespołów maszyn; A.4.2.(5). sprawdzić parametry jakościowe liniowych wyrobów włókienniczych, A.4.2.(7). scharakteryzować błędy liniowych wyrobów włókienniczych, A.4.2.(0). określić parametry jakościowe liniowych wyrobów włókienniczych, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

19 A.4.2.(0)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych liniowych wyrobów włókienniczych A.4.2.(0)3. zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych liniowych D wyrobów włókienniczych lanowane zadania Wskazanie zależności pomiędzy właściwościami nitek a techniką ich wytwarzania. orównaj próbki nitek teksturowanych dokonując podziału na puszyste i elastyczne. orównaj ich właściwości i dobierz nazwy handlowe. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy grupy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania produktów przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: zrywarka do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, rozciągarki grzebieniowe i wałkowe, czesarki wełniarskie i bawełniarskie, niedoprzędzarki, przędzarki, maszyny modyfikujące nitki: przewijarki, łączniarki do nitek, skręcarki, surowiec włókienniczy bawełniany, wełniany, mieszanki w postaci luźnego włókna lub nawojów, półprodukty z różnych surowców, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanek o różnej numeracji oraz gary przędzalnicze Środki dydaktyczne Modele urządzeń skręcająco-nawijających. Instrukcje obsługi, katalogi i prospekty przędzarek olskie Normy dotyczące nitek modyfikowanych Teksty źródłowe Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

20 2. Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych. 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych 2.2. Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(2). rozróżnić barwy i ich odcienie; B Budowa tkanin. Klasyfikacja tkanin i splotów. KZ(A.c)(2)2. stworzyć płaskie i przestrzenne kompozycje stosując zasady technik rojektowanie plastyczne wyrobów tkanych. rysunkowych ; rocesy przygotowawcze do wytwarzania wyrobów tkanych. Maszyny i urządzenia stosowane w procesach przygotowawczych. KZ(A.c)(2)3. dobrać barwy do uzyskania określonej kompozycji kolorystycznej; Dokumentacja Techniczno-Ruchowa maszyn i urządzeń. KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania A Narzędzia; przyrządy pomiarowe oraz aparatura kontrolnopomiarowa. wyrobów KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Surowce do produkcji tkanin. roces wytwarzania tkanin. Techniki wytwarzania tkanin. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A Błędy powstałe w procesie wytwarzania tkanin. KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym etapie Kryteria oceny jakości wyrobów wytworzonych na krosnach produkcji wyrobów Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(4)5. scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych Obliczenia produkcyjne dotyczące wydajności maszyn i zużycia różnymi technikami; surowca do produkcji.. KZ(A.c)(5)5. rozróżnić parametry strukturalne tkanych wyrobów B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 KZ(A.c)(5)6. określić sposoby wyznaczania podstawowych parametrów strukturalnych tkanych wyrobów KZ(A.c)(6)2. scharakteryzować procesy wytwarzania wyrobów KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów tkanych włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn; ; KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów A KZ(A.c)(0)3. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania tkanych A wyrobów KZ(A.c)(). opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu D programów komputerowych ; KZ(A.c)()3. zaprojektować płaskie wyroby włókiennicze wykorzystując programy D komputerowe KS(). zastosować zasady kultury osobistej ; B KS()2. zastosować zasady etyki zawodowej KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4.3.(). rozróżnić techniki wytwarzania płaskich wyrobów p B A.4.3.()2. dobrać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego do techniki wytwarzania płaskich wyrobów rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

22 A.4.3.()3 dobrać maszyny i urządzenia w zależności od techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych ; A.4.3.(2). zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4.3.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A A.4.3.(3).zanalizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem, D A.4.3.(5). sprawdzić parametry jakościowe płaskich wyrobów włókienniczych, A.4.3.(7). rozpoznać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(0). sprawdzić parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej, A 4.3.(0)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych płaskich wyrobów włókienniczych, zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych, D lanowane zadania Dobranie techniki wytwarzania w zależności od parametrów strukturalnych tkanin. Na podstawie próbek określ parametry strukturalne tkanin oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Do dyspozycji macie 0 próbek o różnych splotach, oraz dostępne materiały dydaktyczne na temat wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, zestawy płaskich wyrobów włókienniczych, wzory splotów tkackich, poradniki z zakresu włókiennictwa, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, maszyny przygotowujące przędzę do tkania, snowarkę, klejarkę, stojak do osnów i tkanin oraz stojak do przewlekania osnów, wiązarki osnów, krosna tkackie, wybijarki wzornic, artykuły techniczne do krosien, przędzę z włókien naturalnych i chemicznych o różnych numeracjach i na różnych kształtach nawojów, Środki dydaktyczne Teksty źródłowe. Rysunki dyspozycyjne tkania. Instrukcje obsługi maszyn tkackich. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. A rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(5)3. rozróżnić parametry strukturalne dzianych wyrobów Dzianina; jej budowa i właściwości. Sploty dzianin. arametry dzianin. KZ(A.c)(5)4. określić sposoby wyznaczania parametrów dzianych wyrobów rojektowanie plastyczne dzianin. Budowa i działanie maszyn dziewiarskich. KZ(A.)(6)2. scharakteryzować procesy wytwarzania płaskich wyrobów Urządzenia programujące stosowane w maszynach KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów dziewiarskich. Techniki wytwarzania dzianin. Surowce do wytwarzania dzianin. Nieprawidłowości dziania i sposoby ich usuwania. Błędy dziania. Ocena jakości wyrobów dziewiarskich. Odpady produkcyjne i ich segregacja.. Obliczenia produkcyjne. dotyczące wydajności, zużycia surowców w zależności od typu maszyn dziewiarskich. KZ(A.c)(0)2. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania dzianych wyrobów KZ(A.c)() opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów D komputerowych ; KZ(A.c)()3 zaprojektować płaskie wyroby włókiennicze wykorzystując programy D komputerowe; KS(). zastosować zasady kultury osobistej ; KS()2. zastosować zasady etyki zawodowej ; KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4.3.(). rozróżnić techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin; A.4.3.()2. dobrać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego do techniki wytwarzaniadzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin; A.4.3.()3. dobrać maszyny i urządzenia w zależności od techniki wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.(2). zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; A.4.3.(2)2. identyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 A.4.3.(3)2. zanalizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem, D A.4.3.(5). sprawdzić parametry jakościowe płaskich wyrobów włókienniczych, A.4.3.(7). rozpoznać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(0). sprawdzić parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej, A 4.3.(0)2. Dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych D płaskich wyrobów włókienniczych, zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych, D lanowane zadania Na podstawie próbek określ parametry strukturalne dzianin, oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Do dyspozycji macie 0 próbek o różnych splotach oraz dostępne materiały dydaktyczne na temat wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, zestawy płaskich wyrobów włókienniczych, wzory splotów dziewiarskich poradniki z zakresu włókiennictwa, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych i barwników, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań;maszyny przygotowujące przędzę do dziania, szydełkarki płaskie, szydełkarki cylindryczne, falowarki, maszyny osnowowe, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanki o różnej numeracji i na różnych kształtach nawojów oraz dziewiarskie narzędzia pomocnicze, Środki dydaktyczne Katalogi dzianin o splotach rządkowych i kolumienkowych. Katalogi przędzin i włoknin. Rysunki dyspozycyjne dziania.. Instrukcje obsługi maszyn dziewiarskich. Instrukcje obsługi maszyn do produkcji przędzin i włóknin. Teksty źródłowe. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25