PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK WŁÓKIENNICZYCH WYROBÓW DEKORACYJNYCH O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

2 SIS TREŚI Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁOKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: TEHNIKUM Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Maria Michalak, inż arbara Jasińska Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: historia sztuki i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych to specjalista, który, wykonuje ręcznie i wytwarza na maszynach i urządzeniach dekoracyjne wyroby włókiennicze: oryginalną odzież, elementy zdobnicze odzieży, tkaniny artystyczne, tkaniny użytkowe, koce, narzuty, serwety, obrusy, firanki, zasłony, dywany, gobeliny. Wyroby te mogą mieć charakter autorski, mogą też odtwarzać dawne wzory i techniki. Wykonuje renowacje i naprawy włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Wykonuje również projekty plastyczne włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Materiałami używanymi do projektów są nie tylko surowce włókiennicze ale również płótna, skóry, kartony, papier, tworzywa sztuczne. Do jego zadań należy również sprawdzanie jakości wyprodukowanych wyrobów przy wykorzystaniu urządzeń kontrolnopomiarowych. Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych może podejmować samodzielną działalność gospodarczą lub pracę w zakładach rzemieślniczych, w muzealnych i konserwatorskich pracowniach tkanin, w pracowniach artystów plastyków 9. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH rzemysł włókienniczy i odzieżowy oraz związane z nim kształcenie zawodowe ulega przekształceniu, rynek pracy potrzebuje pracowników średniego szczebla technicznego. W województwie łódzkim produkuje się dziś 70% krajowej produkcji wyrobów włókienniczych wytwarzanych na bazie surowców naturalnych oraz sztucznych, 65% krajowej produkcji wyrobów pończoszniczych, 40% produkcji krajowej tkanin bawełnianych oraz ok. 16% ubiorów. Warto także podkreślić, iż w województwie łódzkim ulokowanych jest ok. 19% wszystkich krajowych firm przemysłu lekkiego. 1 Kształcenie w zawodzie technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych jest uzasadnione przede wszystkim w tych regionach gdzie rynek pracy zgłasza zapotrzebowanie na pracowników o takich kwalifikacjach. 1 Rynek pracy dla rzemysłu Mody - na podstawie wyników analiz Obserwatorium Rynku racy dla Edukacji - Leszek Kuras Łódzkie entrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia raktycznego rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 znakiem rozpoznawczym dla Łodzi i regionu 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, dla zawodu rękodzielnik wyrobów włókienniczych wyodrębniona została kwalifikacja A.16. Wytwarzanie, konserwacja i renowacja rękodzielniczych wyrobów włókienniczych, która stanowi także podbudowę kształcenia w zawodzie technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych ma kwalifikacje dwie kwalifikacje właściwe dla zawodu: A.42. Opracowywanie dokumentacji wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych i A.43 Organizacja procesów wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Dla obu zawodów wyodrębniono grupę efektów wspólnych w ramach obszaru kształcenia KZ(A.c). Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne A.16. Wytwarzanie, konserwacja i Rękodzielnik wyrobów KZ(A.c) renowacja rękodzielniczych wyrobów włókienniczych włókienniczych Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych A.42. Opracowywanie dokumentacji wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych OMZ KZ(A.c) KZ(A.s) A.43. Organizacja procesów wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych OMZ KZ(A.c) KZ(A.s) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 11. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) wykonywania projektów plastycznych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych; 2) sporządzania dokumentacji technicznej włókienniczych wyrobów dekoracyjnych; 3) wytwarzania i wykańczania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych; 4) wykonywania prac związanych z konserwacją i renowacją włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie rękodzielnik wyrobów włókienniczych: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (H, DG, JOZ) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(A.c) i KZ(A.s) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie A.16. Wytwarzanie, konserwacja i renowacja rękodzielniczych wyrobów włókienniczych, A.42. Opracowywanie dokumentacji wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych, A.43. Organizacja procesów wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 12. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁOKIENNIZYH WYROÓW DEKORAYJNYH Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1470 godzin, z czego na: kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.16 przeznaczono - minimum 800 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.42 przeznaczono - minimum 150 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.43 przeznaczono - minimum 100 godzin - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 300 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym klasa I II III IV I II I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania 1 Materiałoznawstwo surowców włókienniczych Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych tkanych i haftowanych Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych dzianych i koronek Rękodzielnicza działalność gospodarcza we włókiennictwie Język obcy zawodowy we włókiennictwie Metrologia włókiennicza Łączna liczba godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym 1 Techniki wytwarzania włókienniczych wyrobów rękodzielniczych - zajęcia praktyczne Naprawa, konserwacja i renowacja włókienniczych wyrobów dekoracyjnych rojekty włókienniczych wyrobów dekoracyjnych - pracownia Organizacja procesu produkcji włókienniczych wyrobów dekoracyjnych RAKTYKI ZAWODOWE** 0 0 Łączna liczba godzin **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (K1) odbywa się pod koniec I (semestru) klasy III Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (K2) odbywa się pod koniec II (semestru) klasy III Egzamin potwierdzający trzecią kwalifikację (K3) odbywa się pod koniec I (semestru) klasy IV rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 Wykaz działów programowych dla zawodu Rękodzielnik wyrobów włókienniczych Nazwa przedmiotu Nazwa działu Liczba godzin przewidziana na dział 1. Materiałoznawstwo surowców włókienniczych 1.1. Materiałoznawstwo włókien naturalnych Materiałoznawstwo włókien chemiczne Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów 2.1. zęści tkackich maszyn rękodzielniczych 36 włókienniczych tkanych i haftowanych 2.2. udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów tkanych Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych dzianych i koronek 4. Rękodzielnicza działalność gospodarcza we włókiennictwie 5. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 2.3. Rodzaje haftów i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów 84 haftowanych 3.1. zęści włókienniczych maszyn dziewiarskich udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów dzianych udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów koronkarskich 4.1. odstawy formalno-prawne działalności gospodarczej 4.2. rowadzenie przedsiębiorstwa rękodzielniczego 5.1. orozumiewanie się z klientem w języku obcym 5.2. Informacje o surowcach włókienniczych i włókienniczych wyrobach 50 rękodzielniczych 6. Metrologia włókiennicza 6.1. rzygotowanie do prowadzenia pomiarów metrologicznych Techniki wytwarzania włókienniczych wyrobów rękodzielniczych - zajęcia praktyczne 8. Naprawa, konserwacja i renowacja włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 6.2. rowadzenie pomiarów i opracowywanie wyników Wytwarzanie rękodzielniczych wyrobów tkanych Wytwarzanie rękodzielniczych wyrobów haftowanych Wytwarzanie rękodzielniczych wyrobów dzianych Wytwarzanie rękodzielniczych koronek i wyrobów koronkarskich rzygotowanie do wykonywania napraw, konserwacji i renowacji włókienniczych wyrobów dekoracyjnych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

11 8.2. Wykonywanie napraw, konserwacji i renowacji włókienniczych 70 wyrobów dekoracyjnych 9. rojekty włókienniczych wyrobów dekoracyjnych lastyczne projekty włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 80 pracownia 9.2. rojekty techniczno-technologiczne włókienniczych wyrobów 70 dekoracyjnych 10. Organizacja procesu produkcji włókienniczych wyrobów lanowanie procesów technologicznych wytwarzania 70 dekoracyjnych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych Nadzór procesów technologicznych wytwarzania włókienniczych 80 wyrobów dekoracyjnych 11. raktyki zawodowe 160 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

12 13. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych zastosowano taksonomię celów AD. Niemierko 1. Materiałoznawstwo surowców włókienniczych 60 godziny 2. Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych tkanych i haftowanych 240 godziny 3. Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych dzianych i koronek 240 godziny 4. Rękodzielnicza działalność gospodarcza we włókiennictwie 60 godziny 5. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 90 godziny 6. Metrologia włókiennicza 60 godzin 7. Techniki wytwarzania włókienniczych wyrobów rękodzielniczych - zajęcia praktyczne 270 godzin 8. Naprawa, konserwacja i renowacja włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 120godzin 9. rojekty włókienniczych wyrobów dekoracyjnych - pracownia 210 godzin 10. Organizacja procesu produkcji włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 150 godzin 11. raktyki zawodowe 160 godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

13 1. Materiałoznawstwo surowców włókienniczych 1.1. Materiałoznawstwo włókien naturalnych 1.2. Materiałoznawstwo włókien chemiczne Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 1.1. Materiałoznawstwo włókien naturalnych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia oziom wymagań programowych ( lub ) H(4)1. określać rodzaje zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka związane z pracą przy naturalnych surowcach włókienniczych H(5)1. zidentyfikować zagrożenia związane z występowaniem czynników D Zagrożenia zdrowia i życia związane z pracą przy naturalnych surowcach włókienniczych zynniki szkodliwe dla organizmu człowieka przy obróbce szkodliwych przy obróbce naturalnych surowców włókienniczych H(6)1. określić skutki oddziaływania czynników szkodliwych występujących przy naturalnych surowców włókienniczych Zapobieganie zagrożeniom życia i zdrowia występującym obróbce naturalnych surowców włókienniczy na organizm człowieka KZ(A.c)(3)1. rozróżnić rodzaje włókien naturalnych ze względu na pochodzenie przy obróbce naturalnych surowców włókienniczych na organizm człowieka KZ(A.c)(3)2. określić właściwości fizykochemiczne włókien naturalnych Klasyfikacja włókien naturalnych Właściwości fizykochemiczne i użytkowe włókien KZ(A.c)(3)3. określić właściwości użytkowe włókien naturalnych naturalnych KZ(A.c) (3)4. wskazać zastosowanie włókien naturalnych Zastosowanie włókien naturalnych Metody otrzymywania włókien naturalnych KZ(A.c)(3)5. dobrać rodzaj włókien naturalnych do wskazanych cech użytkowych D Metody uszlachetniania włókien naturalnych wyrobu KZ(A.c) (4)1. rozróżnić sposoby otrzymywania włókien naturalnych Kategoria taksonomiczna rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

14 KZ(A.c) (4)3. rozróżnić metody uszlachetniania włókien naturalnych KS(3)1. planować podejmowane działania; KS(6)1. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych; lanowane zadanie Otrzymałeś zadanie opracowania katalogu surowców naturalnych. W katalogu umieścisz próbki surowców, zgodnie z podziałem ze względu na ich pochodzenie, oraz zilustrujesz je przykładami zastosowań. Zadanie wykonasz w grupie 3 osobowej, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów na temat surowców naturalnych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Opracowany katalog będziesz prezentował na forum klasy (5 minut) a następnie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Włókna naturalne" powinien być prowadzony w pracowni włókienniczej, wyposażonej w: stanowiska badań surowców i wyrobów włókienniczych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: wagę laboratoryjną, mikroskop do identyfikacji włókien, sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne do identyfikacji włókien, lupę tkacką, kalkulator; katalogi surowców włókienniczych. Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu oraz drukarkę. Środki dydaktyczne Katalogi próbek. zasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne surowców naturalnych. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą powinny być ćwiczenia, kształtujące umiejętności praktyczne oraz metoda tekstu przewodniego pozwalające na kształtowanie umiejętności analizowania i selekcjonowania informacji z zakresu włókienniczych surowców naturalnych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osobowych. Dominująca forma organizacyjna: praca w grupach. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie obserwacji prezentacji oraz opracowanego katalogu. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: merytoryczną zawartość opracowanego katalogu surowców, układ graficzny, prezentacja (czytelność przekazu, przestrzeganie czasu). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

15 1.2. Materiałoznawstwo włókien chemicznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia oziom wymagań programowych ( lub ) H(4)2. określać rodzaje zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka związane z pracą przy chemicznych surowcach włókienniczych H(5)2. zidentyfikować zagrożenia związane z występowaniem czynników szkodliwych przy obróbce chemicznych surowców włókienniczych Zagrożenia zdrowia i życia związane z pracą przy chemicznych surowcach włókienniczych zynniki szkodliwe dla organizmu człowieka przy obróbce chemicznych surowców włókienniczych Zapobieganie zagrożeniom życia i zdrowia występującym H(6)2. określić skutki oddziaływania czynników szkodliwych występujących przy obróbce chemicznych surowców włókienniczych na przy obróbce chemicznych surowców włókienniczy na organizm człowieka organizm człowieka KZ(A.c) (3)6. rozróżnić rodzaje włókien chemicznych Klasyfikacja włókien chemicznych KZ(A.c)(3)7. określić właściwości fizykochemiczne włókien chemicznych Właściwości fizykochemiczne i użytkowe włókien chemicznych KZ(A.c) (3)8. wskazać zastosowanie włókien chemicznych Metody wytwarzania włókien chemicznych Zastosowanie włókien chemicznych Metody uszlachetniania włókien chemicznych KZ(A.c)(3)9. dobrać rodzaj włókien chemicznych do wskazanych cech D Rodzaje odpadów powstałych przy wytwarzaniu włókien użytkowych wyrobu chemicznych KZ(A.c)(4)2. rozróżnić metody wytwarzania włókien chemicznych Kategoria taksonomiczna KZ(A.c)(4)4. rozróżnić metody uszlachetniania włókien chemicznych KZ(A.c)(7)1. rozróżnić rodzaje odpadów powstałych podczas wytwarzania włókienniczych surowców chemicznych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

16 lanowane zadanie Otrzymałeś zadanie opracowania katalogu włókien chemicznych. W katalogu umieścisz próbki włókien chemicznych, określisz ich rodzaj, sposób wytwarzania oraz wymienisz przykłady zastosowań. Zadanie wykonasz w grupie 3 osobowej, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów na temat włókienniczych surowców chemicznych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Opracowany katalog będziesz prezentował na forum klasy (5 minut) a następnie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Włókna chemiczne" powinien być prowadzony w pracowni włókienniczej, wyposażonej w: stanowiska badań surowców i wyrobów włókienniczych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: wagę laboratoryjną, mikroskop do identyfikacji włókien, sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne do identyfikacji włókien, lupę tkacką, kalkulator; katalogi surowców włókienniczych. Środki dydaktyczne Katalogi próbek. zasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne surowców chemicznych. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą powinny być ćwiczenia, kształtujące umiejętności oraz metoda tekstu przewodniego pozwalające na kształtowanie umiejętności analizowania i selekcjonowania informacji z zakresu włókienniczych surowców naturalnych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osobowych. Dominująca forma organizacyjna praca: w grupach. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie obserwacji prezentacji oraz opracowanego katalogu. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: merytoryczną zawartość opracowanego katalogu włókien, układ graficzny, prezentacja (czytelność przekazu, przestrzeganie czasu prezentacji). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

17 2. Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych tkanych i haftowanych 2.1. zęści tkackich maszyn rękodzielniczych 2.2. udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów tkanych 2.3. Rodzaje haftów i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów haftowanych 2.1. zęści tkackich maszyn rękodzielniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia KZ(A.c)(1)1. rozróżnić zasady sporządzania rysunku technicznego Zasady sporządzania rysunku technicznego KZ(A.c)(1)2. wykonać szkice i rysunki techniczne części maszyn i urządzeń tkackich zgodnie z zasadami KZ(A.c)(1)3. nazwać części maszyn tkackich maszyn rękodzielniczych i urządzeń na podstawie rysunku technicznego KZ(A.c)(8)1. rozróżnić rodzaje symboli i oznaczeń stosowanych w rysunkach technicznych KZ(A.c) (8)2. określić symbole i oznaczenia stosowane w rysunkach technicznych rękodzielniczych maszyn tkackich KZ(A.c)(8)3. dobrać odpowiedni symbol i oznaczenia dla wskazanego elementu tkackiej maszyny rękodzielniczej lub urządzenia na rysunku technicznym KZ(A.c)(9)1. rozróżnić maszyny i urządzenia włókiennicze do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych rękodzielniczych KZ(A.c)(9)2. rozróżnić maszyny i urządzenia do wytwarzania tkanych wyrobów rękodzielniczych oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna D Rysunek techniczny maszynowy Symbole i oznaczenia stosowane w rysunkach technicznych Schematy technologiczne maszyn i urządzeń stosowanych do wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych zęści maszyn i urządzeń dziewiarskich stosowanych do wytwarzania tkanych wyrobów rękodzielniczych Symbole i oznaczenia stosowane w rysunkach technicznych rękodzielniczych maszyn tkackich Zasady obsługi programów komputerowych do tworzenia rysunków technicznych (np. AutoAD) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

18 KZ(A.c)(9)3. rysować schemat technologiczny krosna ręcznego KZ(A.c)(9)4. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania określonego tkackiego D wyrobu rękodzielniczego KZ(A.c)(10)1. rozróżnić części maszyn i urządzeń włókienniczych do wytwarzania liniowych włókienniczych wyrobów rękodzielniczych KZ(A.c (10)2. rozróżnić części maszyn i urządzeń włókienniczych do wytwarzania tkanych wyrobów rękodzielniczych KZ(A.c)(11)1. dobrać program komputerowy do wykonania rysunków technicznych KZ(A.c)(11)2. obsłużyć programy komputerowe wspomagające wykonywanie rysunków technicznych KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(3)1. planować podejmowane działania; D KS(4)2. analizować zmiany, jakie zachodzą w branży; D lanowane zadanie Otrzymałeś zadanie narysowania schematu technologicznego krosna ręcznego z wykorzystaniem programu komputerowego. Na rysunku należy umieścić wszystkie elementy biorące udział w procesie technologicznym, oznaczyć je i opisać zgodnie z zasadami, zaznaczyć przebieg surowca. Zadanie wykonasz w grupie 2 osobowej, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Opracowany schemat będziesz prezentował na forum klasy (2 minuty) a następnie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy zęści tkackich maszyn rękodzielniczych" powinien być prowadzony w pracowni technologii włókienniczych wyrobów dekoracyjnych, wyposażonej w: modele maszyn i urządzeń stosowanych do wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych, schematy kinematyczne i technologiczne maszyn, części i elementy robocze maszyn, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych do wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych, normy dotyczące sporządzania rysunków technicznych, przykładowe rysunki techniczne maszyn i urządzeń stosowanych do wytwarzania tkanych wyrobów rękodzielniczych. Środki dydaktyczne zasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące wytwarzania tkanych wyrobów dekoracyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą powinny być ćwiczenia, kształtujące umiejętności wykonywania rysunków technicznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osobowych. Dominująca forma organizacyjna: indywidualna jednolita i praca w grupach. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie obserwacji podczas wykonywania schematu technologicznego, oceny wykonanej pracy oraz prezentacji pracy. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: poprawność narysowanego schematu (wszystkie elementy niezbędne do wytworzenia tkaniny zostały: ujęte na schemacie, są rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

19 narysowane zgodnie z zasadami, poprawnie oznaczone, narysowany jest przebieg surowca od osnowy do tkaniny), prezentacja (czytelność rysunku, przestrzeganie czasu). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów tkanych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia H(4)3. określać rodzaje zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych związanych z wytwarzaniem wyrobów włókienniczych tkanych H(5)3. określić rodzaje czynników szkodliwych dla zdrowia występujące przy wytwarzaniu wyrobów włókienniczych tkanych H(6)3. określić skutki oddziaływania czynników szkodliwych występujących przy wytwarzaniu wyrobów włókienniczych tkanych KZ(A.c)(2)1. rozróżnić zasady tworzenia kompozycji płaskich i przestrzennych tkanin rękodzielniczych KZ(A.c)(2)2. dobrać barwy do tworzonych kompozycji kolorystycznych tkanin rękodzielniczych zgodnie z zasadami KZ(A.c)(2)3. wykonać kompozycje kolorystyczne, płaskie i przestrzenne tkanin rękodzielniczych zgodnie zasadami oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Zagrożenia dla zdrowia i życia wykonywaniem zadań zawodowych związanych z wytwarzaniem wyrobów włókienniczych tkanych zynniki szkodliwe dla zdrowia i ich oddziaływanie na organizm człowieka występujące przy wytwarzaniu wyrobów włókienniczych tkanych Zasady tworzenia kompozycji płaskich i przestrzennych tkanych wyrobów rękodzielniczych Wykonywanie kompozycji kolorystycznych płaskich i przestrzennych wyrobów dekoracyjnych Metody wytwarzania półproduktów włókienniczych D udowa i parametry nitek stosowanych w tkanych wyrobach rękodzielniczych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

20 KZ(A.c)(4)6. rozróżnić metody wytwarzania półproduktów włókienniczych ze względu rodzaj przerabianego włókna KZ(A.c)(4)7. rozróżnić metody wytwarzania półproduktów włókienniczych ze względu ich zastosowanie Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego KZ(A.c)(5)1. rozróżnić parametry włókienniczych wyrobów liniowych p KZ(A.c)(5)2. rozróżnić parametry włókienniczych wyrobów tkanych p KZ(A.c)(6)1. rozróżnić procesy wytwarzania wyrobów liniowych p KZ(A.c)(6)2. określić przebieg procesu wytwarzania wyrobów liniowych w zależności od rodzaju przerabianego surowca KZ(A.c)(6)3. rozróżnić procesy wytwarzania tkanin rękodzielniczych p KZ(A.c)(6)4. określić przebieg procesu wytwarzania wskazanej tkaniny rękodzielniczej KZ(A.c) (7)2. rozróżnić odpady powstałe podczas wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych KZ(A.c)(7)3. rozróżnić odpady powstałe podczas wytwarzania tkackich wyrobów rękodzielniczych KZ(A.c)(6)4. określić przebieg procesu wytwarzania wskazanej tkaniny rękodzielniczej KZ(A.c)(11)3. dobrać program komputerowy do wykonania kompozycji kolorystycznych wyrobów rękodzielniczych tkanych KZ(A.c)(11)4. obsłużyć programy komputerowe wspomagające wykonywanie kompozycji kolorystycznych wyrobów rękodzielniczych tkanych A.16.1(1)1. rozróżnić nitki stosowane w tkanych rękodzielniczych wyrobach tkanych ze względu surowiec i technikę wytwarzania p p Rodzaje nitek stosowanych w tkanych wyrobach rękodzielniczych arametry budowy tkanin Właściwości użytkowe tkanin Rodzaje splotów tkackich i ich parametry Zasady rysowania splotów tkackich Techniki wytwarzania tkanych wyrobów rękodzielniczych Dobór i przygotowanie osnowy i wątku do tkania Klasyfikacja odpadów powstałych podczas wytwarzania tkackich wyrobów rękodzielniczych Wykonywanie obliczeń technologicznych określonych dla projektowanego tkanego wyrobu rękodzielniczego Zasady sporządzania kalkulacji planowanej dla projektowanego tkanego wyrobu rękodzielniczego Zasady obsługi programów komputerowych wspomagające wykonywanie rysunków technicznych i projektów tkanego wyrobu rękodzielniczego p p p p rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 A.16.1(1)2. określić budowę nitek stosowanych w rękodzielniczych wyrobach tkanych A.16.1(1)3. rozróżnić parametry nitek stosowanych w rękodzielniczych wyrobach tkanych A.16.1(2)1. rozróżnić rodzaje wyrobów rękodzielniczych tkanych ze względu na technikę wytwarzania A.16.1(3)1. określić właściwości surowców stosowanych do wyrobów rękodzielniczych tkanych A.16.1(3)2. porównywać właściwości i jakość wyrobów tkanych wykonanych z różnych surowców A.16.1(3)3. dobrać warunki przechowywania wyrobów tkanych wykonanych z D różnych surowców A.16.1(3)4. porównać właściwości i jakość wyrobów tkanych wykonanych z D różnych surowców A.16.1(4)1. rozróżnić właściwości technologiczne i użytkowe tkanin A.16.1(4)2. określić wpływ parametrów składu surowcowego na właściwości użytkowe tkanin A.16.1(4)3. określić wpływ parametrów budowy nitek na właściwości użytkowe tkanin A.16.1(5)1. identyfikować parametry budowy tkanin A.16.1(5)2. obliczyć parametry budowy tkanin D A.16.1.(6)1. rozróżnić rodzaje splotów tkackich zasadniczych i pochodnych od zasadniczych A.16.1.(6)2. rozróżnić parametry rodzaje splotów tkackich zasadniczych i pochodnych A.16.1.(6)3. wykonać rysunki schematyczne splotów tkackich zgodnie z zasadami na podstawie podanych założeń A.16.1.(7)1. dobrać rodzaje nitek zgodnie z założeniami projektu tkanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1.(7)2. dobrać splot zgodnie z założeniami projektu tkanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1(7)3. wykonać obliczenia technologiczne do projektu tkanego wyrobu rękodzielniczego D D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

22 A.16.1(7)3. dobrać maszyny i urządzenia do wykonania projektowanego tkanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1(8)1. określić zasady dobierania surowców do wykonania tkanych wyrobów rękodzielniczych ze względu na ich przeznaczenie użytkowe A.16.1(8)2. określić zasady dobierania surowców do wykonania tkanych wyrobów rękodzielniczych ze względu na ich walory estetyczne A.16.1(9)1. rozróżnić techniki wykonywania tkanych wyrobów rękodzielniczych A.16.1(9)2. określić wpływ techniki wykonania tkanych wyrobów rękodzielniczych na ich właściwości A.16.1(9)3. określić zasady doboru techniki wykonania do projektu tkanego D wyrobu rękodzielniczego A.16.1.(10)1. rozróżnić parametry budowy nitek stosowanych na osnowę i wątek tkanych wyrobów rękodzielniczych A.16.1(10)2. określić wpływ składu surowcowego nitek osnowy i wątku na jakość wyrobów rękodzielniczych A )3. określić wpływ parametrów budowy nitek osnowy i wątku na jakość wyrobów rękodzielniczych A.16.1(16)1. obliczyć zapotrzebowanie na surowce potrzebne do wykonania D tkanego wyrobów rękodzielniczego A.16.1.(16)2. ustalić czas wykonania tkanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1.(16)3. sporządzić kalkulację tkanego wyrobu rękodzielniczego na D podstawie założeń lanowane zadanie Otrzymałeś zadanie wykonania projektu technologicznego tkanego wyrobu rękodzielniczego. W projekcie należy umieścić kompozycję kolorystyczną wyrobu, dobrać surowiec, dobrać i wykonać tkacki rysunek splotu, wykonać obliczenia technologiczne określone w formie założeń w karcie projektu,. Do wykonania zadania wykorzystasz program komputerowy. Zadanie wykonasz w grupie 2 osobowej, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Opracowany projekt będziesz prezentował na forum klasy (5 minut) a następnie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy "udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów tkanych " powinien być prowadzony w pracowni projektowania, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska: a) stanowiska projektowania wyrobów dekoracyjnych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w materiały i przybory rysunkowe, b) stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno stanowisko dla jednego ucznia), drukarki, skanery i plotery (po jednym na cztery stanowiska komputerowe), pakiet programów biurowych, programy komputerowego wspomagania projektowania (omputer Aided Design), projektor multimedialny, drukarkę kolorową umożliwiającą drukowanie w formacie A3; ponadto pracownia powinna być wyposażona w: sztalugi, komplet obiektów modelowych do sporządzania rysunków z natury, plansze pisma technicznego, koło barw, rysunki techniczne płaskich wyrobów włókienniczych, albumy współczesnych i dawnych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych tkanin artystycznych, albumy dzieł sztuki; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 Środki dydaktyczne Materiały i przybory rysunkowe. zasopisma branżowe, katalogi surowców i wyrobów dekoracyjnych, filmy i prezentacje multimedialne wytwarzania tkanych wyrobów dekoracyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą powinny być ćwiczenia, kształtujące umiejętności rysowania splotów tkackich, wykonywania obliczeń technologicznych oraz metoda projektu. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osobowych. Dominująca forma organizacyjna: praca indywidualna jednolita i praca w grupach. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji wykonanych prac. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: merytoryczną zawartość wykonanego projektu (dobór barw w projekcie, dobór surowca, splotu tkackiego, poprawność wykonanych obliczeń technologicznych do założeń określonych w karcie projektu), estetykę wykonania, prezentacja (czytelność, przestrzeganie czasu). Kryteria oceniania powinny być ustalone przed rozpoczęciem projektu. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Rodzaje haftów i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów haftowanych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia H(4)4. określać rodzaje zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych związanych z wytwarzaniem wyrobów włókienniczych haftowanych H(5)4. określić rodzaje czynników szkodliwych dla zdrowia występujące przy wytwarzaniu wyrobów włókienniczych haftowanych oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Zagrożenia dla zdrowia i życia wykonywaniem zadań zawodowych związanych z wytwarzaniem wyrobów włókienniczych haftowanych zynniki szkodliwe dla zdrowia i ich oddziaływanie na organizm człowieka występujące przy wytwarzaniu rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 H(6)4. określić skutki oddziaływania czynników szkodliwych występujących przy wytwarzaniu wyrobów włókienniczych haftowanych KZ(A.c)(2)4. rozróżnić zasady tworzenia kompozycji płaskich i przestrzennych wyrobów włókienniczych haftowanych Zasady tworzenia kompozycji płaskich i przestrzennych stosownych do haftów stosownych do haftów KZ(A.c)(2)5. dobrać barwy do tworzonych kompozycji kolorystycznych haftów Zasady tworzenia kompozycji kolorystycznych, płaskich i przestrzennych haftów Etapy wytwarzania haftów KZ(A.c)(2)6. wykonać kompozycje kolorystyczne, płaskie i przestrzenne haftów D Techniki haftowania zgodnie zasadami Zasady wykonywania rysunków schematycznych haftów KZ(A.c)(6)5. rozróżnić etapy wytwarzania wyrobów haftowanych Edytory graficzne do tworzenia projektów plastycznych KZ(A.c)(6)6. określić etapy wytwarzania wskazanego wyrobu haftowanego rękodzielniczych wyrobów haftowanych arametry budowy haftów KZ(A.c)(7)4. rozróżnić odpady powstałe podczas wytwarzania haftowanych Właściwości i rodzaje nitek stosowanych do wytwarzania wyrobów rękodzielniczych haftowanych wyrobów dekoracyjnych KZ(A.c)(11)5. dobrać program komputerowy do wykonania kompozycji D Narzędzia i artykułów pomocnicze do wykonania wyrobu kolorystycznych wyrobów rękodzielniczych haftowanych haftowanego KZ(A.c)(11)6. obsłużyć programy komputerowe wspomagające wykonywanie Zasady sporządzania kalkulacji wyrobów haftowanych kompozycji kolorystycznych wyrobów rękodzielniczych haftowanych A.16.1(1)4. rozróżnić nitki stosowane do haftu w wyrobach rękodzielniczych ze względu na surowiec i technikę wytwarzania A.16.1(1)5. rozróżnić parametry nitek stosowanych do haftu w wyrobach rękodzielniczych A.16.1(2)2. rozróżnić rodzaje wyrobów rękodzielniczych haftowanych ze względu na technikę haftu A.16.1(3)5. określić właściwości surowców stosowanych do wyrobów rękodzielniczych haftowanych A.16.1(3)5. porównać właściwości i jakość wyrobów haftowanych wykonanych z DD różnych surowców A.16.1(4)4. rozróżnić właściwości technologiczne i użytkowe wyrobów haftowanych A.16.1(4)5. określić wpływ parametrów budowy nitek na właściwości użytkowe haftów A.16.1(5)3. rozróżnić parametry budowy haftów A.16.1(5)3. określić parametry budowy haftów A.16.1(6)4. rozróżnić rodzaje haftów A.16.1(6)5. wykonać rysunki schematyczne haftów zgodnie z zasadami na D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 podstawie podanych założeń A.16.1(7)4. dobrać rodzaje nitek zgodnie z założeniami projektu haftu A.16.1(7)5. dobrać rodzaj haftu zgodnie z założeniami projektu A.16.1(7)6. dobrać rodzaj podkładu do wykonania wyrobu haftowanego A.16.1(7)7. wykonać obliczenia technologiczne do projektu haftowanego wyrobu D rękodzielniczego A.16.1(7)8. dobrać urządzenia i narzędzia do wykonania projektowanego haftowanego wyrobu rękodzielniczego A.16(.(8)3. określić zasady dobierania surowców do wykonania haftowanych wyrobów rękodzielniczych ze względu na rodzaj haftu A.16.1(8)4. określić zasady dobierania surowców do wykonania haftowanych wyrobów rękodzielniczych ze względu przeznaczenie użytkowe wyrobu A.16.1(9)4. rozróżnić techniki wykonywania haftów A.16.1(9)5. określić zasady doboru techniki wykonania do projektu haftowanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1(12)1. rozróżnić rodzaje narzędzi i artykułów pomocniczych do wykonania wyrobu haftowanego A.16.1(12)2. określić zasady dobierania narzędzi i artykułów pomocniczych do wykonania wyrobu haftowanego haftu A.16.1(16)4. obliczyć zapotrzebowanie na surowce potrzebne do wykonania D haftowanego wyrobów rękodzielniczego A.16.1(16)5. ustalić czas wykonania haftowanego wyrobu rękodzielniczego A.16.1(16)6. sporządzić kalkulację haftowanego wyrobu rękodzielniczego na D podstawie założeń lanowane zadanie Otrzymałeś zadanie wykonania katalogu haftowanych wyrobów dekoracyjnych. W pracy należy umieścić próbki wyrobów, wydruk komputerowy kompozycji kolorystycznej wyrobu, określić rodzaj surowca, wykonać rysunek schematyczny haftu. Do wykonania projektu należy posłużyć się programem komputerowym. Zadanie wykonasz w grupie 2 osobowej, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów.. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Opracowany projekt będziesz prezentował na forum klasy (2 minuty) a następnie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Rodzaje haftów i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów haftowanych " powinien być prowadzony w pracowni projektowania, wyposażonej w: a) stanowiska projektowania wyrobów dekoracyjnych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w materiały i przybory rysunkowe, b) stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno stanowisko dla jednego ucznia), oprogramowaniem do edycji grafiki (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia: skaner, drukarka, ponadto pracownia powinna być wyposażona w: koło barw, rysunki techniczne płaskich wyrobów włókienniczych, rysunki, albumy współczesnych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 i dawnych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych tkanin artystycznych, dzianin, koronek i haftów, albumy dzieł sztuki; Środki dydaktyczne Materiały i przybory rysunkowe. zasopisma branżowe, katalogi surowców i wyrobów dekoracyjnych, filmy i prezentacje multimedialne wytwarzania wyrobów dekoracyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą powinny być ćwiczenia, oraz metoda projektu. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osobowych. Dominująca forma organizacyjna indywidualna jednolita i grupowa. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji wykonanych prac. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: merytoryczną zawartość wykonanej pracy, układ graficzny, prezentacja (czytelność, umiejętność obsługi programu i jego możliwości, czas). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26

27 3. Technologia wytwarzania rękodzielniczych wyrobów włókienniczych dzianych i koronek 3.1. zęści włókienniczych maszyn dziewiarskich 3.2. udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów dzianych 3.3. udowa i techniki wytwarzania rękodzielniczych wyrobów koronkarskich 3.1. zęści włókienniczych maszyn dziewiarskich Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: Materiał kształcenia KZ(A.c)(1)4. rozróżnić części maszyn i urządzeń dziewiarskich stosowanych do wytwarzania wyrobów rękodzielniczych KZ(A.c)(1)5. wykonać szkice i rysunki techniczne części maszyn dziewiarskich i urządzeń zgodnie z zasadami KZ(A.c)(8)4. określić rodzaje symboli i oznaczeń stosowanych w rysunkach technicznych rękodzielniczych maszyn dziewiarskich KZ(A.c)(8)5. dobrać odpowiedni symbol i oznaczenia dla wskazanego elementu dziewiarskiej maszyny rękodzielniczej lub urządzenia na rysunku technicznym KZ(A.c)(9)5. rozróżnić maszyny i urządzenia do wytwarzania dzianych wyrobów rękodzielniczych KZ(A.c)(9)6. rysować schemat technologiczny szydełkarki płaskiej ręcznej KZ(A.c) (9)7. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania określonego dzianego wyrobu rękodzielniczego KZ(A.c)(10)3. rozróżnić części maszyn do wytwarzania dzianych wyrobów rękodzielniczych oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Schematy technologiczne maszyn i urządzeń stosowanych do wytwarzania dzianych wyrobów rękodzielniczych zęści maszyn i urządzeń dziewiarskich stosowanych do wytwarzania wyrobów rękodzielniczych Symbole i oznaczenia stosowane w rysunkach technicznych rękodzielniczych maszyn dziewiarskich D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 27