PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK WŁÓKIENNIK O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK 3932 O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn r. Warszawa 202 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z INNYMI ZAWODAMI...6. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych Język obcy zawodowy we włókiennictwie Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych Wyroby liniowe i płaskie Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych raktyki zawodowe ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: TEHNIKUM. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Andrzej Konarczak, mgr inż. Grzegorz Wójcik Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4.ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu TEHNIK WŁÓKIENNIK opracowany jest z uwzględnieniem wymagań określonych w niżej wymienionych dokumentach prawnych3: rogram nauczania dla zawodu technik technologii drewna opracowany został zgodnie z: Ustawą z dnia 9 sierpnia 20 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach, Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania, Rozporządzeniem zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych, Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. 5.ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie, co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6.RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: fizyka i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7.KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: ) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 W przedmiocie odstawy działalności gospodarczej występuje korelacja z przedmiotem odstawy przedsiębiorczości. Kształcenie umiejętności objętych przedmiotem odstawy działalności gospodarczej w zasadzie bazuje na treściach i umiejętnościach zawartych w odstawach przedsiębiorczości, a w szczególności w takich obszarach jak: sporządzanie biznesplanu, zakładanie działalności gospodarczej. W nabywaniu umiejętności zawartych w ogólnych celach kształcenia Bezpieczeństwo i higiena pracy występuje ścisła korelacja z przedmiotem Edukacja dla bezpieczeństwa. Inne przedmioty ogólnokształcące stanowiące podbudowę do kształcenia zawodowego w zawodzie technik włókiennik: język polski, język obcy nowożytny, wiedza o kulturze, informatyka. Język polski umiejętność pisania i czytania z godnie z zasadami gramatyki i ortografii; umiejętność redagowania pism urzędowych, umiejętność wnioskowania i budowania związków przyczynowo- skutkowych, umiejętność prowadzenia dyskusji, prezentowanie odpowiedniego poziomu intelektualnego w kontaktach z przełożonymi, podwładnymi, współpracownikami i kontrahentami; prezentowanie osobowości z zastosowaniem podstawowych zasad etyczno-moralnych w kontaktach z przedstawicielami środowiska pracy. Język obcy nowożytny umiejętność posługiwania się językiem obcym w zakresie ogólnokształcącym jest podstawą do zastosowania tego języka w obszarze zawodowym. Informatyka- znajomość budowy i obsługi komputera w zakresie podstawowym, posługiwanie się Internetem, umiejętność posługiwania się pakietem OFFIE są konieczne do kształcenia umiejętności sporządzania dokumentacji techniczno-technologicznej, projektowania wyrobów włókienniczych. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK Technik włókiennik zajmuje się opracowaniem dokumentacji technicznej i technologicznej wykonywania wyrobów włókienniczych oraz nadzorowaniem procesów ich wytwarzania, uszlachetniania lub konserwacji. Może także wykonywać badania laboratoryjne, mających na celu określenie cech fizycznych i chemicznych surowców podstawowych i pomocniczych, wymaganych do wytworzenia wyrobów włókienniczych. Drugim obszarem zagadnień w pracy technika włókiennika jest organizowanie, nadzorowanie i kontrolowanie zespołu pracowników w procesie technologicznym w danej specjalności włókienniczej. olega to na właściwym rozdzielaniu zadań produkcyjnych, instruowaniu pracowników w sprawach dotyczących obsługi maszyn, dyscypliny pracy, przepisów bhp i ppoż. oraz jakości powstającego wyrobu. Technik ocenia również stan techniczny maszyn i urządzeń, dokonuje obliczeń wymaganych ilości surowców, środków chemicznych i innych materiałów pomocniczych. Do jego zadań należy także określanie przydatności technologicznej występujących surowców oraz ocena powstałego wyrobu gotowego. Szybki rozwój techniki, a więc i zmiany w przemyśle włókienniczym, powodują zanikanie jednych stanowisk pracy i tworzenie nowych, co w konsekwencji prowadzi do częstych zmian zadań dla pracowników. Zmiany te wskazują na konieczność ciągłego doskonalenia się techników włókienników. Absolwent szkoły kształcącej w tym zawodzie może być zatrudniony w: przędzalniach, tkalniach, dziewiarniach, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 wykańczalniach, firmach związanych z przemysłem włókienniczym. 9. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK o okresie załamania branży włókienniczej od kilku lat zauważa się rozwój tego przemysłu. rzemysł włókienniczy wbrew potocznym opiniom, należy do grupy przedsiębiorstw, które intensywnie pracują nad wprowadzeniem nowych rozwiązań techniczno-technologicznych czyniąc tekstylia produktem oczekiwanym przez wszystkie gałęzie gospodarki. Wyroby przemysłu włókienniczego wykorzystuje się nie tylko w odzieżownictwie, ale także w medycynie, budownictwie, przemyśle motoryzacyjnym i stoczniowym, energetyce i drogownictwie. To wielorakie wykorzystanie wyrobów włókienniczych przy jednoczesnym wykorzystaniu do ich produkcji nowoczesnych technologii powoduje, że branża włókiennicza staje się sektorem gospodarki o dużym znaczeniu. Aby przemysł włókienniczy dalej się rozwijał potrzebni są wysoko wykwalifikowani absolwenci szkół, którzy sprostają wymaga nią stawianym przez pracodawców. Brak rzetelnie wykształconych absolwentów szkół zawodowych stanowi poważne zagrożenie dla dalszego rozwoju firm i wzrostu efektywności, tak niezbędnych dla współczesnego rynku. rawidłowe funkcjonowanie, a zwłaszcza rozwój każdej organizacji wymaga ciągłego dopływu dobrze wykwalifikowanej kadry menadżerskiej i pracowników. Wynika to z normalnych procesów fluktuacji i jest szczególnie ważne w warunkach coraz wyższych wymagań rynku, rosnących oczekiwań klienta i wyzwań związanych z ciągle rosnącą konkurencją na rynku. racodawcy poszukują absolwentów umiejących współpracować w zespole, negocjować warunki porozumień i bezkonfliktowo rozwiązywać sprawy sporne. Obecnie na większość stanowisk pracy poszukiwane są osoby z umiejętnością posługiwania się technologiami informatycznymi. oszukiwani są pracownicy umiejący programować i obsługiwać maszyny włókiennicze. Oczekuje się, że pracownicy będą potrafili korzystać z obcojęzycznych instrukcji obsługi maszyn i urządzeń, rozumieli informacje zawarte w obcojęzycznej prasie branżowej dotyczące nowych technologii, materiałów itp. racodawcy chętnie widzieliby pracowników kreatywnych, umiejących podejmować decyzje w sytuacjach nietypowych oraz wykazujących chęci do podnoszenia swoich kwalifikacji. Absolwent szkoły po zdaniu matury może podnosić swoje kwalifikacje na studiach inżynierskich a następnie magisterskich 0. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym wyodrębniona została kwalifikacja A.4. i A.5., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik włókiennik. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(A.c). A.4. Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Operator maszyn w przemyśle Wytwarzanie wyrobów włókienniczym KZ(A.c) włókienniczych 3932 Technik włókiennik rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 A.5. A.4 Wykańczanie wyrobów włókienniczych Organizacja i nadzorowanie procesów wytwarzania wyrobów włókienniczych Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 3932 Technik włókiennik 3932 Technik włókiennik OMZ KZ(A.c) KZ(A.s). ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK WŁÓKIENNIK Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik włókiennik powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: ) przygotowania surowców i półproduktów do produkcji wyrobów 2) opracowania dokumentacji techniczno-technologicznej wytwarzania wyrobów 3) wytwarzania i wykańczania wyrobów 4) organizowania i nadzorowania procesów wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik włókiennik: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BH, DG, JOZ), efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(Ac) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie A.4. Wytwarzanie wyrobów włókienniczych i A.5. Wykańczanie wyrobów włókienniczych, efekty właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie A.4. Organizacja i nadzorowanie procesów wytwarzania wyrobów włókienniczych. Kształcenie zgodne z opracowanym programem pozwoli na osiągnięcie co najmniej wymienionych celów. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 2. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK WŁÓKIENNIK Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 470 godzin, z czego na: kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik włókiennik minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.4. przeznaczono - minimum 500 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.5. przeznaczono - minimum 300 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.4. przeznaczono - minimum 2500 godzin - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 300 godzin Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej. Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne I Klasa I II III IV II I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych , Język obcy zawodowy we włókiennictwie 30 6 Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczymi 30 2 RAKTYKI ZAWODOWE** 0 0 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Łączna liczba godzin ,5 735 omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych Wyroby liniowe i płaskie , Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych Łączna liczba godzin ,5 765 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych Minimalny wymiar praktyk zawodowych tyg. godz. kl. I - zgodnie z podstawą programową 0 kl. II - zgodnie z podstawą programową 0 kl. III - zgodnie z podstawą programową 4 60 kl. IV - zgodnie z podstawą programową 0 Razem 4 60 Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (A.4) odbywa się pod koniec II (semestru) klasy II Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (A.5) odbywa się pod koniec II (semestru) klasy III Egzamin potwierdzający trzecią kwalifikację (A.4) odbywa się pod koniec I (semestru) klasy IV **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 Wykaz działów programowych dla zawodu technik włókiennik Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Nazwa przedmiotu. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Nazwa działu Liczba godzin przewidziana na dział. Dokumentacją techniczną Techniki obróbki wstępnej surowców i półproduktów.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania nitek Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 3.. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych 3.2. Barwienie i wykańczanie uszlachetniające wyrobów włókienniczych 4. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 4.. orozumiewanie się z pracodawcą i współpracownikami w języku obcym 4.2. Informacja o materiałach i technologiach 5 5. Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczymi 5.. Zakładanie przedsiębiorstwa włókienniczego rowadzenie przedsiębiorstwa włókienniczego 5 6. omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych 6. Właściwości surowców i wyrobów włókienniczych 6.2. Dokumentacja technologiczna wyrobów włókienniczych Wyroby liniowe i płaskie 7..Metody wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 20 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 0

11 7.2. Metody wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych 8..hemiczna obróbka wyrobów włókienniczych Maszyny do wykańczania wyrobów włókienniczych raktyki zawodowe 9. Liniowe i płaskie wyroby włókiennicze Obróbka wykańczalnicza wyrobów włókienniczych 40 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

12 3. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW.Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 20 godzin 2.Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 360 godzin 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 95 godzin 4. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 30 godzin 5. Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym 30 godzin 6. omiary i projektowanie wyrobów włókienniczych 50 godzin 7. Wyroby liniowe i płaskie 405 godzin 8.Wykańczalnictwo wyrobów włókienniczych 20 godzin 9. raktyki zawodowe 60 godzin W programie nauczania dla zawodu technik włókiennik zastosowano taksonomię celów ABD B. Niemierko. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

13 . Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych.. Dokumentacja techniczna.2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek.. Dokumentacją techniczna maszyn I urządzeń włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(). wyjaśnić zasady szkicowania figur płaskich; brył geometrycznych oraz części maszyn; B KZ(A.c)()2. wykonać rysunki przedmiotów w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych; KZ(A.c)()3. wykonać proste rysunki techniczne; B KZ(A.c)(8). zinterpretować uproszczenia rysunkowe; B KZ(A.c)(8)2. zinterpretować rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; KZ(A.c)()2. wykorzystać programy komputerowe do tworzenia rysunków technicznych D Zasady szkicowania figur płaskich; brył geometrycznych i części maszyn. Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. Zasady wymiarowania i opisywania przedmiotów na rysunkach. Normalizacja w rysunku technicznym maszynowym. Uproszczenia rysunkowe. Katalogi maszyn i urządzeń. olskie Normy; Elementy i mechanizmy maszyn. Budowa i zasada działania maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym. lanowane zadania Wykonanie rysunku technicznego części maszyn Wykonaj szkice części maszyn w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych. Na podstawie wykonanych szkiców sporządź rysunki technicznych z uwzględnieniem wymiarowania poszczególnych elementów części maszyny. Rysunki techniczne wykonaj przy użyciu programu komputerowego. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

14 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni włókienniczej i/lub informatycznej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: elementy maszyn i urządzeń, literatura zawodowa, stanowiska kreślarskie. Komputery z oprogramowaniem do tworzenia rysunków technicznych, ( stanowisko dla ucznia). Urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Katalogi maszyn i urządzeń, materiały rysunkowe i przybory kreślarskie, wzory pisma znormalizowanego i uproszczeń rysunkowych, modele brył geometrycznych i części maszyn, materiały dydaktyczne dotyczące zasad wykonywania i wymiarowania rysunków technicznych, rzutowania prostokątnego i aksonometrycznego, przestrzenny model rzutni, specjalistyczne programy komputerowe, literatura zawodowa. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, przewodniego tekstu oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia W wykonanym rysunku technicznym ocenie podlegać będzie: wykonywanie szkiców i rysunków części maszyn zgodnie z zasadami rysunku, opisywanie i wymiarowanie rysunków zgodnie z obowiązującymi zasadami rysunku technicznego. Do oceny osiągnięć edukacyjnych proponuje się stosowanie testów praktycznych i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

15 .2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(3).rozróżnić podstawowe surowce włókiennicze ze względu na ich A Klasyfikacja surowców włókienniczych. pochodzenie, skład chemiczny i własności fizykochemiczne; Metody wstępnej obróbki surowców włókienniczych. KZ(A.c)(3)2. rozpoznać surowce na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A Maszyny i urządzenia do wstępnej obróbki surowca. Techniki obróbki surowców włókienniczych. KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania wyrobów A rocesy przygotowawcze włókien do produkcji. Ocena jakości surowców włókienniczych poddanych KZ(A.c)(4). scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców celulozowych; wstępnej obróbce. KZ(A.c)(4)2. scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców białkowych; ółprodukty przędzalnicze. KZ(A.c)(4)3.scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców chemicznych; rzeznaczenie i parametry jakościowe półproduktów przędzalniczych. KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym etapie Techniki wytwarzania półproduktów przędzalniczych. produkcji wyrobów KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Maszyny i urządzenia do wytwarzania półproduktów przędzalniczych. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów roces przygotowania surowców i maszyn do wytwarzania półproduktów przędzalniczych. włókienniczych przeznaczone do recyklingu; roces zgrzeblania włókien odcinkowych. KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów roces rozciągania taśm z włókien odcinkowych. włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; roces czesania taśm. KZ(A.c)(8)2. zinterpretować rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; D roces wytwarzania niedoprzędu. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

16 KZ(A.c)(). wykorzystać programy komputerowe do analiz danych statystycznych; D Normy jakości wyrobów przędzalniczych. Sposoby znakowania wyrobów przędzalniczych. KS(). przezwyciężyć uczucia osobiste; B Odpady produkcyjne i ich segregacja. zynniki szkodliwe dla zdrowia. KS()2. przestrzegać zasad kultury i etyki; B Uciążliwe i niebezpieczne czynniki występujące w procesie KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; pracy. Obliczenia produkcyjne. KS(2)2. realizować zaplanowane działania; KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4..(). rozpoznać systemy przędzenia na podstawie właściwości i rodzaju A przerabianego surowca; A.4..()2. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie użytych nazw zespołów maszyn i A urządzeń; A.4..()3. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie otrzymywanych półproduktów i A produktów przędzalniczych; A.4..(2). dobrać kolejność etapów przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia; A.4..(2)2. dobrać maszyny i urządzenia w etapach przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia; A.4..(3). określić zadania poszczególnym zespołom maszyn i urządzeń do przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia; A.4..(3)2. określić zadania poszczególnym zespołom maszyn i urządzeń do B przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia; A.4..(6). sprawdzić parametry jakościowe surowców i półproduktów; A.4..(7). scharakteryzować błędy nawojów nitek, A.4..(9). analizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4..(9)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; B A.4..(2). określić parametry jakościowe surowców i półproduktów, B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

17 A.4..(2)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych surowców i półproduktów, A.4..(2)3.analizować wykonane pomiary parametrów jakościowych surowców i półproduktów, D lanowane zadania: Dobranie maszyn do obróbki wstępnej surowców włókienniczych. Na podstawie próbek rozpoznaj surowce i półprodukty. Określ z jakich zespołów maszyn pochodzą półprodukty. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi opracowane wyniki. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania półproduktów przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt laboratoryjny umożliwiający realizację treści programowych, modele maszyn i urządzeń, literatura zawodowa. Urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne lansze, foliogramy, prezentacje multimedialne i filmy. rzyrządy i urządzenia: mikroskop, lupki, linijki. Katalogi surowców, włókien, półproduktów przędzalniczych. Katalogi, prospekty maszyn i instrukcje obsługi maszyn. Teksty przewodnie i instrukcje do ćwiczeń. Stanowiska wyposażone w plansze ze schematami technologicznymi i kinematycznymi maszyn. Modele maszyn i urządzeń przędzalniczych. Literatura i czasopisma zawodowe. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: tekstu przewodniego, pokazu z objaśnieniem, oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach 2 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia W wykonanym ćwiczeniu ocenie podlegać będzie: oprawność rozpoznania surowców i półproduktów, Dobór półproduktów do zespołu maszyn i urządzeń. Do oceny osiągnięć edukacyjnych proponuje się stosowanie testów praktycznych, wielokrotnego wyboru i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

18 .3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Klasyfikacja przędzy. Techniki wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A Maszyny i urządzenia do wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(4)5.scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych Technika wytwarzania przędzy na przędzarkach. różnymi technikami; Błędy przędzenia i sposoby ich usuwania. KZ(A.c)(5). rozróżnić podstawowe parametry strukturalne i właściwości użytkowe B Obliczenia produkcyjne. liniowych wyrobów Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(5)2. określić sposoby wyznaczania podstawowych parametrów B Klasyfikacja nitek. strukturalnych i właściwości użytkowych liniowych wyrobów Metody wyznaczania podstawowych parametrów nitek. Techniki modyfikowania nitek. KZ(A.c)(6). scharakteryzować procesy wytwarzania liniowych wyrobów Maszyny do modyfikacji nitek. rocesy modyfikowania nitek. Techniki wytwarzania nitek skręcanych. KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Techniki wytwarzania nitek fantazyjnych. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; Sposoby teksturowania jedwabiu. KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Sposoby zabezpieczania nitek przed wilgocią. włókienniczych przeznaczone do recyklingu; Obliczenia produkcyjne. KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Nazwy handlowe nitek i jedwabiów teksturowanych. włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

19 KZ(A.c)(8)2. zinterpretować rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; D KZ(A.c)(9). rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów KZ(A.c)(0). rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania A liniowych wyrobów KZ(A.c)().wykorzystać programy komputerowe do analiz danych statystycznych; D A KS(). przezwyciężyć uczucia osobiste; B KS()2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4.2.(). dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od rodzaju surowca i półproduktu; A.4.2.()2. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od techniki wytwarzania i przeznaczenia liniowych wyrobów A.4.2.(2).analizować treść instrukcji obsługi maszyn, D A.4.2.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi, p A.4.2.(5). sprawdzić parametry jakościowe liniowych wyrobów włókienniczych, p A.4.2.(7). scharakteryzować błędy liniowych wyrobów włókienniczych, p A.4.2.(0). określić parametry jakościowe liniowych wyrobów włókienniczych, p B A.4.2.(0)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych liniowych wyrobów włókienniczych A.4.2.(0)3 analizować wykonane pomiary parametrów jakościowych liniowych wyrobów włókienniczych lanowane zadania Wskazanie zależności pomiędzy właściwościami nitek a techniką ich wytwarzania. p p D rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

20 orównaj próbki nitek teksturowanych dokonując podziału na puszyste i elastyczne. orównaj ich właściwości i dobierz nazwy handlowe. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi opracowane wyniki badań. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania produktów przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt laboratoryjny umożliwiający realizację treści programowych, literatura zawodowa, urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Modele urządzeń skręcająco-nawijających. Motak, skrętomierz, waga laboratoryjna, zrywarka do przędzy. Instrukcje obsługi, katalogi i prospekty przędzarek olskie Normy Teksty źródłowe Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. W wykonanym ćwiczeniu ocenie podlegać będzie: oprawność dokonanego podziału nitek. oprawność doboru właściwości i nazw handlowych. Do oceny osiągnięć edukacyjnych proponuje się stosowanie testów praktycznych, wielokrotnego wyboru i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 2. Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych. Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych 2.2. Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin 2.. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(2). rozróżnić barwy i ich odcienie; B Budowa tkanin. Klasyfikacja tkanin i splotów. KZ(A.c)(2)2. stosować zasady tworzenia kompozycji płaskich i przestrzennych; B rojektowanie plastyczne wyrobów tkanych. rocesy przygotowawcze do wytwarzania wyrobów tkanych. Maszyny i urządzenia stosowane w procesach przygotowawczych. KZ(A.c)(2)3. dobrać barwy do uzyskania określonej kompozycji kolorystycznej; Dokumentacja Techniczno-Ruchowa maszyn i urządzeń. KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania A Narzędzia; przyrządy pomiarowe oraz aparatura kontrolnopomiarowa. wyrobów KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Surowce do produkcji tkanin. roces wytwarzania tkanin. Techniki wytwarzania tkanin. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A Błędy powstałe w procesie wytwarzania tkanin. KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym etapie Kryteria oceny jakości wyrobów wytworzonych na krosnach produkcji wyrobów Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(4)5. scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych różnymi technikami; Obliczenia produkcyjne. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

22 KZ(A.c)(5)5. rozróżnić parametry strukturalne i właściwości użytkowe tkanych wyrobów KZ(A.c)(5)6. określić sposoby wyznaczania podstawowych parametrów strukturalnych i właściwości użytkowych tkanych wyrobów Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego KZ(A.c)(6)2. scharakteryzować procesy wytwarzania wyrobów KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. zinterpretować rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; B B KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów A KZ(A.c)(0)3. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania tkanych A wyrobów KZ(A.c)(). wykorzystać programy komputerowe do analiz danych statystycznych; D KZ(A.c)()3. wykorzystać programy komputerowe do projektowania płaskich D wyrobów KS(). przezwyciężyć uczucia osobiste; B KS()2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; A.4.3.(). rozróżnić techniki wytwarzania płaskich wyrobów p B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 A.4.3.()2. dobrać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego w technice wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.()3. dobrać surowiec do wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.(2). analizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4.3.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A A.4.3.(3)2. analizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem, D A.4.3.(5). sprawdzić parametry jakościowe płaskich wyrobów włókienniczych, A.4.3.(7). rozpoznać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(0). sprawdzić parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej, A 4.3.(0)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych płaskich wyrobów włókienniczych, A.4.3.(0)3. analizować wykonane pomiary parametrów jakościowych, D lanowane zadania Dobranie techniki wytwarzania w zależności od parametrów strukturalnych tkanin. Na podstawie próbek określ parametry strukturalne tkanin oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt laboratoryjny umożliwiający realizację treści programowych, modele maszyn i urządzeń, literatura zawodowa, stanowiska komputerowe ( stanowisko na 2 uczniów), urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Teksty źródłowe. Rysunki dyspozycyjne tkania. Sprzęt laboratoryjny do pomiarów parametrów strukturalnych tkanych wyrobów włókienniczych. Instrukcje obsługi maszyn tkackich. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. A rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. W wykonanym ćwiczeniu ocenie podlegać będzie: oprawność wyznaczenia parametrów strukturalnych tkanin. oprawność doboru typu maszyny. Do oceny osiągnięć edukacyjnych proponuje się stosowanie testów praktycznych, wielokrotnego wyboru i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(5)3. rozróżniać parametry strukturalne i właściwości użytkowe dzianych wyrobów Dzianina; jej budowa i właściwości. Sploty dzianin. arametry dzianin. KZ(A.c)(5)4. określać sposoby wyznaczania parametrów strukturalnych i właściwości rojektowanie plastyczne dzianin. użytkowych dzianych wyrobów Budowa i działanie maszyn dziewiarskich. KZ(A.)(6)2. charakteryzować procesy wytwarzania płaskich wyrobów Urządzenia programujące stosowane w maszynach KZ(A.c)(7). klasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych dziewiarskich. przeznaczone do utylizacji; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 KZ(A.c)(7)2. klasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych Techniki wytwarzania dzianin. przeznaczone do recyklingu; Surowce do wytwarzania dzianin. KZ(A.c)(7)3. klasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych Nieprawidłowości dziania i sposoby ich usuwania. pod kątem szkodliwości dla środowiska; Błędy dziania. KZ(A.c)(8)2. odczytać rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; Ocena jakości wyrobów dziewiarskich. Odpady produkcyjne i ich segregacja.. KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów Obliczenia produkcyjne. KZ(A.c)(0)2. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania dzianych wyrobów KZ(A.c)(). wykorzystać programy komputerowe do analiz danych statystycznych; D KZ(A.c)()3. wykorzystać programy komputerowe do projektowania płaskich wyrobów D włókienniczych. KS(). przezwyciężać uczucia osobiste; KS()2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2). potrafić ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. potrafić zrealizować zaplanowane działania; D KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określać cele zespołu; A.4.3.(). rozróżniać techniki wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.()2. dobierać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego w technice wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.()3. dobierać surowiec do wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.(2). analizować treść instrukcji obsługi maszyn; A.4.3.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A.4.3.(3)2. analizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem, D A.4.3.(5). sprawdzać parametry jakościowe płaskich wyrobów włókienniczych, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 A.4.3.(7). rozpoznawać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(0). sprawdzać parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej, A 4.3.(0)2. dobierać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych D płaskich wyrobów włókienniczych, A.4.3.(0)3. analizować wykonane pomiary parametrów jakościowych, D lanowane zadania Na podstawie próbek określ parametry strukturalne dzianin, oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt i urządzenia laboratoryjne umożliwiające realizację treści programowych, literatura zawodowa, stanowiska komputerowe ( stanowisko na 2 uczniów), urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Katalogi dzianin o splotach rządkowych i kolumienkowych. Rysunki dyspozycyjne dziania. Sprzęt laboratoryjny do pomiarów parametrów strukturalnych dzianych wyrobów włókienniczych. Instrukcje obsługi maszyn dziewiarskich. Teksty źródłowe. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: wykładu, pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Ocenie podlegać będzie: oprawność wyznaczenia parametrów strukturalnych dzianin..oprawność doboru typu maszyny Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26

27 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3.. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych 3.2. Barwienie i wykańczanie uszlachetniające wyrobów włókienniczych 3.. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(6)3. scharakteryzować procesy wykańczania wyrobów KZ(A.c)(7). sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. zinterpretować rysunki zestawieniowe zespołów i podzespołów maszyn; KZ(A.c)(9)3. rozpoznać maszyny i urządzenia do wykańczania wyrobów KZ(A.c)(). wykorzystać programy komputerowe do analiz danych D statystycznych; KS(). przezwyciężyć uczucia osobiste; B KS()2. przestrzegać zasad kultury i etyki; A Obróbka wstępna włókien i wyrobów włókienniczych przed procesem bielenia. odstawowe procesy technologiczne bielenia włókien i wyrobów włókienniczych. rocesy merceryzacji; spilśniania; karbonizacji i stabilizacji. Środki bielące i pomocnicze stosowane w procesie bielenia. Maszyny i urządzenia stosowane do obróbki wstępnej i bielenia. Receptury w procesach bielenia. roces bielenia. Ocena jakości bielenia. Sposoby zabezpieczania i przechowywania środków chemicznych. Odpady produkcyjne i ich segregacja. Obliczenia produkcyjne rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 27

28 KS(2). ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(0). określić cechy pracownika zespołowego; KS(0)2. określić cele zespołu; p A.5..(2). scharakteryzować procesy przygotowawcze dla wyrobów włókienniczych o różnym składzie surowcowym; A.5..(2)2. scharakteryzować metody bielenia i podbielania wyrobów A.5..(3). określić parametry wody używanej w procesach wykańczalniczych; A.5..(3)2. określić przydatność środków chemicznych do danego procesu przygotowania wyrobów włókienniczych do wykańczania; B B A.5..(4). przeliczyć stężenia środków chemicznych podanych w recepturach w g/dm3 na wielkości z uwzględnieniem ilości kąpieli; A.5..(4)2. przeliczyć stężenia środków chemicznych podanych w recepturach w stężeniach procentowych na ilości wagowe z uwzględnieniem masy surowca; A.5()(4)3. odmierzyć środki chemiczne stosowane w procesach wykańczania wyrobów A.5..(5). rozpoznać oznaczenia substancji szkodliwych i niebezpiecznych; A A.5..(5)2. określić wymagania odnośnie składowania substancji szkodliwych i niebezpiecznych; B A.5..(6). rozróżnić maszyny i urządzenia stosowane w procesach wykańczania wyrobów B A.5..(7). analizować treść instrukcji obsługi maszyn D A.5..(7)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A.5.2.(). dobrać maszyny i urządzenia do danego procesu wykańczalniczego; B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 28

29 A.5.2.()2. dobrać maszyny i urządzenia do wykańczania wyrobu włókienniczego z uwzględnieniem składu surowcowego; A.5.2.()3. dobrać maszyny i urządzenia do wykańczania z uwzględnieniem rodzaju wyrobu włókienniczego; A.5.2.(). scharakteryzować błędy występujące w procesach przygotowawczych do wykańczania wyrobów A.5.2.(3). zastosować receptury wykańczania wyrobów A.5.2.(3)2. rozpoznać oznaczenia środków chemicznych i barwników; A A.5.2.(4). dobrać technikę bielenia wyrobów lanowane zadania Wykonanie w warunkach laboratoryjnych procesu bielenia tkaniny wyprodukowanej z przędzy lnianej. Wykonaj w warunkach laboratoryjnych proces bielenia tkanin lnianych sposobem chlorynowo chlorynowym i sposobem chlorynowo-nadtlenkowym. Lider grupy przedstawi sformułowane i zapisane wnioski. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wykańczania wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 5 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: sprzęt i urządzenia laboratoryjne umożliwiające realizację treści programowych, modele maszyn i urządzeń, literatura zawodowa, stanowiska komputerowe ( stanowisko na 2 uczniów), urządzenia multimedialne Środki dydaktyczne Instrukcja dla ucznia. Instrukcja wykonania ćwiczenia. Stół laboratoryjny z wyciągiem. Szkło laboratoryjne. Wymienione w przepisie środki chemiczne. Aparat do pomiaru stopnia bieli. Literatura zawodowa. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: przewodniego tekstu, pokazu z objaśnieniem, oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia W wykonanym ćwiczeniu ocenie podlegać będzie: Zgodność wykonania doświadczenia z procedurami zawartymi w instrukcji. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 29