Wyższa Szkoła Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu Europejski System Transferu Punktów Kierunek Pedagogika. Kierunek: Pedagogika

Transkrypt

1 Kierunek: Pedagogika 1

2 PLAN STUDIÓW PRZEDMIOTY WSPÓLNE DLA WSZYSTKICH SPECJALNOŚCI Grupa treści podstawowych: Filozofia 21 Socjologia 69 Pedagogika ogólna 38 Psychologia ogólna 64 Metody badań pedagogicznych z elementami statystyki 30 Socjologia wychowania 73 Psychologia rozwoju człowieka 66 Psychologia społeczna 67 Socjologia problemów społecznych 71 Pedagogika specjalna 46 Psychologia kliniczna 63 Patologie społeczne 37 Etyka zawodowa 20 Grupa treści kierunkowych: Historia myśli pedagogicznej 22 Systemy edukacyjne w UE 77 Teoretyczne podstawy wychowania 83 Pedagogika społeczna 47 Podstawy dydaktyki ogólnej 51 Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza 40 Pedagogika pracy 43 Media w edukacji 27 Diagnostyka psychopedagogiczna 07 Teorie środowisk wychowawczych 84 Polityka społeczna 53 Grupa: inne przedmioty kierunkowe: Biomedyczne podstawy rozwoju 06 Podstawy andragogiki i gerontologii 49 Psychoterapia i socjoterapia 00 Grupa: inne wymagania: Język obcy angielski 23 Język obcy - niemiecki 24 Wychowanie fizyczne 92 BHP 05 Technologie informatyczne 78 Ochrona własności intelektualnej, BHP i ergonomii 35 Edukacja zdrowotna z elementami ekologii 16 Podstawy prawa i organizacji oświaty 00 Podstawy prawa rodzinnego i opiekuńczego 52 Praktyka wychowawczo-opiekuńcza 57 Praktyka asystencka wprowadzająca 54 Praktyka pedagogiczna: hospitacyjna 55 Praktyka pedagogiczna: metodyczna 56 Etyka zawodowa 20 PRZEDMIOTY SPECJALIZACYJNE: SPECJALNOŚĆ: DORADZTWO ZAWODOWE Seminarium dyplomowe 68 Socjologia środowisk lokalnych 72 Teoretyczne podstawy doradztwa zawodowego i personalnego 80 2

3 Zawodoznawstwo 94 Diagnostyka w doradztwie zawodowym 09 Poradnictwo pedagogiczne 00 Kształtowanie umiejętności menadżerskich 26 Techniki negocjacyjne 00 Metodyka doradztwa indywidualnego i grupowego 31 Doradztwo zawodowe dla bezrobotnych i niepełnosprawnych 13 Warsztat szkolnego doradcy zawodowego 88 Zarządzanie zasobami ludzkimi 93 Rynek pracy w Polsce i UE 00 Ekonomiczno-ustrojowe podstawy życia społecznego 18 Planowanie karier 48 Prawo pracy 59 Metodyka doradztwa personalnego 32 SPECJALNOŚĆ: PRACA SOCJALNA Seminarium dyplomowe 68 Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej 25 Teoretyczne podstawy pracy socjalnej 82 Metodyka pracy socjalnej 33 System prawny pomocy społecznej w Polsce 00 Elementy teorii organizacji i zarządzania 19 Metoda biograficzna w pracy socjalnej 29 Superwizja w pracy socjalnej 76 Wspieranie zatrudnienia oraz rehabilitacja osób niepełnosprawnych 00 Promocja zatrudnienia, instytucje rynku pracy i zatrudnienie socjalne 62 Struktura i organizacja pomocy społecznej 75 Organizowanie społeczności lokalnej oraz zasady funkcjonowania samorządu terytorialnego 36 Warsztaty metodyczne pracownika socjalnego 86 Aksjologia pracy socjalnej 04 Działalność pożytku publicznego i wolontariat 15 Projekty socjalne istota i struktura 61 SPECJALNOŚĆ: RESOCJALIZACJA Seminarium dyplomowe 68 Pedagogika resocjalizacyjna 44 Pedagogika penitencjarna 41 Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej i profilaktyczno-resocjalizacyjnej 00 Warsztat wychowawcy placówek resocjalizacyjnych dla nieletnich 00 Projekty resocjalizacyjne 60 Metoda biograficzna w resocjalizacji 00 Współczesne zjawiska i subkultury dewiacyjne 90 Warsztat wychowawcy placówek resocjalizacyjnych dla dorosłych 00 Socjologiczne podstawy resocjalizacji 74 Prawo karne i penitencjarne 58 Warsztat kuratora sądowego 00 Diagnoza w resocjalizacji 11 Działalność pożytku publicznego 00 Psychologia penitencjarna 65 Poradnictwo penitencjarne 00 3

4 Przedmiot: Aksjologia pracy socjalnej Kod: APS 551 Kierunek: Pedagogika Rok/ Semestr III/6 Specjalność: Praca socjalna System: s / ns Liczba godzin / semestr 15/15 Wykłady: 15/15 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 2 Wykładowca: Miejsce przedmiotu w programie studiów: specjalizacyjnych i specjalnościowych. Cele: Aksjologia (z greckiego aksios - wartościowy, cenny, logos - nauka, teoria), ogólna teoria wartości i wartościowania. Bada naturę różnego rodzaju wartości, szczególnie etyczno-moralnych i estetycznych. - ich pochodzenie, sposób istnienia, strukturę i hierarchie, zasady stosowania i funkcjonowania, zmienność w czasie i przestrzeni oraz zależność od innych elementów rzeczywistości ludzkiej i pozaludzkiej, zajmuje się też sposobami ich poznawania. Przedmiotem rozważań są proces i efekty edukacji aksjologicznej, takie, jak kompetencje aksjologiczne, świadomość i wrażliwość aksjologiczna, oraz możliwie konsekwentna postawa aksjologiczna, w tym wiedza o wartościach z rozpoznawaniem aksjologicznych przesłanek działań własnych i cudzych oraz wiedza o funkcjonujących orientacjach aksjologicznych. Tożsamość. Wybrane zagadnienia dotyczące wartości. Aksjologia pracownika socjalnego. Pracownik socjalny wobec problemów społecznych. Rzeczywistość wspomaganego świata wartości. Wymagane wiadomości: Forma prowadzenia zajęć: wykłady i praca własna jako forma projektowania. Metody oceny: zaliczenie z oceną, a także napisanie pracy kontrolnej. a. Kostkiewicz Janina (red).; Aksjologia w kształceniu pedagogów. Warszawa Dorota A. Rybczyńska; Bożena Olszak-Krzyżanowska; Aksjologia pracy socjalnej - wybrane zagadnienia. BPS. Śląsk

5 Przedmiot: Bezpieczeństwo I Higiena Pracy Kod: BHP 511 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I/1 Specjalność: Liczba godzin / semestr 4/4 Wykłady: 4/4 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 0 Wykładowca: prof. nadzw. dr hab. Jerzy Olszewski; jerzy.olszewski@ae.poznan.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: inne wymagania. Cele: Celem nauczania tego przedmiotu jest przyswojenie przez studentów wiadomości na temat funkcjonującego w Polsce I Unii Europejskiej systemu ochrony pracy, definicji z tego zakresu oraz organizowania w sposób bezpieczny procesu nauczania, a w szczególności pracy z komputerem. Podczas wykładu zostaną omówione najważniejsze zagadnienia z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy, a w szczególności takie tematy jak: nadzór nad warunkami pracy, profilaktyka ochrony zdrowia, charakterystyka czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych. W szczególności omówiona zostanie organizacja pracy na stanowisku operatora komputerowego. Wymagane wiadomości: Od studenta wymaga się po zakończeniu wykładu samodzielnego rozwiązywania problemów związanych z kształtowanie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Forma prowadzenia zajęć: Do zajęć dydaktycznych wykorzystywane są m.in. takie materiały jak: pakiet edukacyjny dla uczelni wyższych pn. Nauka o pracy bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, wyd. CIOP Warszawa, materiały na nośnikach cyfrowych, materiały ksero jak również autorskie opracowania studiów przypadku. Prowadzący zajęcia wydał również podręcznik pn. Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, AE, Poznań, Metody oceny: Zaliczenie na ocenę - test wielokrotnego wyboru oraz odpowiedzi na pytania otwarte. 1. Kurczewski T.J.: System zarządzania bezpieczeństwem pracy, OdiDK, Gdańsk Olszewski J.: Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, AE, Poznań, Rączkowski B.: BHP w praktyce, ODDK, Gdańsk Literatura uzupełniająca: 1. Górska E., Tytyk.: Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy, Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych, Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa Karczewski J.T.: Zarządzanie bezpieczeństwem pracy, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Spółka z o.o., Gdańsk Laska A., Piętowska-Laska R., Wieczorek S.: Podstawy działalności projektowej w ergonomii, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów

6 Przedmiot: Biomedyczne podstawy rozwoju Kod: BPR 511 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I/1 Specjalność: Liczba godzin / semestr: 45/20 Wykłady: 45/20 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 4 Wykładowca: dr Ewa Roman; ewaroman@op.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: inne wymagania. Cele: Zapoznanie studentów z podstawami biomedyki rozwoju i wychowania a także z istotą aktywności organizmu, które jest wyrazem życia. Wykazanie, że życie można traktować jako zbiór kolejno po sobie następujących aktów wymiany pomiędzy organizmem a środowiskiem, dzięki którym ciągłość życia organizmu zostaje zachowana pomimo bezustannej wymiany materii, z jakich jest ono zbudowane. Aby możliwe było życie w takich warunkach, w jakich bytuje człowiek, procesy te muszą być bardzo złożone i urozmaicone. Wykład: Rozwój fizyczny i psychiczny dziecka. Ocena rozwoju psychicznego i fizycznego dziecka. Demograficzne i zdrowotne problemy wieku rozwojowego. Hormony i ich znaczenie fizjologiczne w procesie rozwoju. Opieka nad populacją w wieku rozwojowym. Zdrowy styl życia a rozwój psychofizyczny dziecka. Rodzina, szkoła, środowisko a rozwój psychofizyczny dziecka. Współdziałanie czynników środowiskowych i genetycznych podczas procesu wzrastania dziecka. Wymagane wiadomości: Forma prowadzenia zajęć: Wykład. Metody oceny: Egzamin. 1. Latalski M., Zdrowie publiczne, Lublin Sygit M., Jak dbać o własne zdrowie, Koszalin Czasopisma: Pediatria Polska, Zdrowie Publiczne 6

7 Przedmiot: Diagnostyka psychopedagogiczna Kod: DPS 541 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: II/4 Specjalność: Liczba godzin / semestr 60/20 Wykłady: 30/20 Ćwiczenia: 15/10 Laboratoria: Projekty: 15/0 Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 4 Wykładowca: dr Izabela Cytlak; icytlak@amu.edu.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmiot kierunkowy. Cele: Zrozumienie i umiejętność określenia i definiowania elementów procesu diagnozy rozwiniętej. Znajomość możliwości zastosowania diagnozy w pedagogice. Znajomość kompetencji diagnosty niezbędnych na różnych etapach dokonywania diagnozy. Znajomość i umiejętność definiowania błędów pojawiających się w procesie diagnozy. Zrozumienie podstawowych zasad etycznych w procesie diagnozy. Zrozumienie i umiejętność definiowania podstawowych standardów dla osób stosujących metody testowe w psychologii i pedagogice. Znajomość różnych rodzajów obserwacji, ich wad i zalet oraz możliwości ich zastosowania w praktyce. Umiejętność definiowania obserwowalnych wskaźników diagnozowanych kompetencji i oceny poziomu rozwoju kompetencji na ich podstawie. Umiejętność definiowania pojęć wywiadu i rozmowy oraz znajomość typów wywiadu. Znajomość i umiejętność stosowania technik prowadzenia wywiadu i rozmowy. Znajomość etapów prowadzenia wywiadu i rozmowy oraz umiejętność prowadzenia zgodnie z nimi wywiadu i rozmowy. Znajomość zasad konstruowania kwestionariusza oraz wad i zalet metody. Umiejętność stosowania odpowiednich pytań podczas konstruowania kwestionariusza. Znajomość celu i zasad stosowania różnych technik projekcyjnych. Znajomość zasad i możliwości, szans i zagrożeń, wad i zalet metod socjometrycznych. Umiejętność przygotowywania badania socjometrycznego. Znajomość zasad interpretacji wyników badania socjometrycznego. Zrozumienie czynników wpływających na ocenę osiągnięć i niepowodzeń szkolnych. Znajomość zasad dokonywania wieloaspektowej diagnozy niepowodzeń szkolnych. Znajomość zasad dokonywania diagnozy dzieci z rodzin z problemem alkoholowym. Zrozumienie zasad i warunków oraz metod dokonywania diagnozy sytuacji dziecka w rodzinie. Struktura procesu diagnostycznego. Uwarunkowania procesu diagnozowania (zewnętrzne, wewnętrzne). Interpretacja danych diagnostycznych. Kompetencje merytoryczne i osobiste diagnosty. Błędy popełniane w procesie diagnozy, możliwości i sposoby zapobiegania ich występowaniu. Standardy dla osób stosujących testy w psychologii i pedagogice. Problemy etyczne diagnostyki. Obserwacja jako metoda diagnostyczna (typy, rodzaje, wady i zalety obserwacji). Rozmowa i wywiad jako metody diagnostyczne (możliwości i warunki zastosowania, wady i zalety metod). Kwestionariusz jako podstawowe narzędzie w diagnostyce psychopedagogicznej. Metody projekcyjne w diagnozie psychopedagogicznej (charakterystyka technik, warunki i możliwości stosowania). Analiza wytworów i dokumentów. Diagnozowanie sytuacji dziecka w szkole sytuacja społeczna dziecka w klasie (metody socjometryczne). Diagnozowanie sytuacji dziecka w szkole ocenianie osiągnięć i niepowodzeń szkolnych. Diagnozowanie sytuacji dziecka w rodzinie wybrane problemy. Wymagane wiadomości: metodologia badań pedagogicznych i psychologicznych, pedagogika ogólna, pedagogika społeczna, psychologia ogólna. Forma prowadzenia zajęć: wykład, ćwiczenia, projekt (studia stacjonarne). 7

8 Metody oceny: zaliczenie na ocenę; ocena łączna na podstawie testu wiadomości i projektu. 1. Janowski, A. (2002). Poznawanie uczniów. Warszawa: Fraszka Edukacyjna. 2. Jarosz, E., Wysocka E. (2006). Diagnoza Psychopedagogiczna. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak 3. Pilch, T. (1998). Zasady badań pedagogicznych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak 4. Suchańska, A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. Literatura uzupełniająca: 1. Babbie E. (2003): Badania społeczne w praktyce, Warszawa PWN. 2. Deptuła, M. (red.).(2006). Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej. 3. Standardy dla testów stosowanych w psychologii i pedagogice. (1985). Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne. 4. Strelau, J.(red.).(2000). Psychologia, tom 3. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Roz. 71, 72. 8

9 Przedmiot: Diagnostyka w doradztwie zawodowym Kod: DDZ 541 Kierunek: Pedagogika Rok/ Semestr : II/4 Specjalność: Doradztwo zawodowe System: s / ns Liczba godzin / semestr 30/15 Wykłady: 15/5 Ćwiczenia: 15/10 Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 4 Wykładowca: Dr Małgorzata Rosalska; rosalska@wp.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmiot specjalizacyjny Cele: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami i technikami diagnozy diagnostyki w realizowanej w ramach doradztwa zawodowego i personalnego, ukazanie etycznego kontekstu diagnozowania oraz rozwijanie umiejętności w zakresie stosowania wybranych narzędzi diagnostycznych. Wykład: Diagnostyka w doradztwie ustalenia terminologiczne. Przedmiot, cele i funkcje diagnozy w doradztwie zawodowym i personalnym. Podstawowe orientacje teoretyczne w diagnozie. Błędy w diagnozie. Podstawowe narzędzia diagnostyczne i ich wartość prognostyczna. Testy w doradztwie zawodowym. Cechy testów psychologicznych. Etyczny wymiar stosowania testów w doradztwie. Diagnoza potrzeb doradczych. Diagnoza jakości usług doradczych. Ćwiczenia: Diagnoza stylów uczenia się. Koncepcja inteligencji wielorakiej H. Gardnera. Diagnoza charakteru. Testy predyspozycji zawodowych. Diagnoza zainteresowań. Diagnoza aspiracji zawodowych. Metody diagnostyczne w selekcji i rekrutacji pracowników. Rozmowa rekrutacyjna jako sytuacja diagnostyczna. AC i DC. Wymagane wiadomości: teoretyczne podstawy doradztwa zawodowego. Forma prowadzenia zajęć: wykład, ćwiczenia, case study, film. Metody oceny: Egzamin - test wiadomości. 1. Belbin R. M., Twoja rola w zespole, Gdańsk Bolles R.N., Spadochron. Praktyczny podręcznik dla osób planujących karierę, szukających pracy i zmieniających zawód, Warszawa Gladding S.T., Poradnictwo zawodowe zajęcie wszechstronne, Warszawa 1994 (r. Zastosowanie testów psychologicznych w poradnictwie) 4. Hoffman E., Ocena psychologiczna pracowników, Gdańsk Jakość w poradnictwie zawodowym, Zeszyt Informacyjno-metodyczny Doradcy Zawodowego nr 28, MGiP, Warszawa Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa

10 7. Kossowska M., Ocena i rozwój umiejętności pracowniczych, Kraków 2001 Literatura uzupełniająca: 1. Alder H., Inteligencja kreatywna, Warszawa Allen R., Poznaj swoją osobowość, Warszawa Barrett J., Testy niezbędne przy wyborze zawodu i kierunku studiów, Bednarczyk H., Woźniak I. (red.), Diagnozowanie potrzeb edukacyjnych powiatowego rynku pracy, Stowarzyszenie Oświatowe SYCYNA Dale M., Skuteczna rekrutacja i selekcja pracowników, Kraków Filipowicz G., Zarządzanie kompetencjami zawodowymi, Warszawa Siarkiewicz E. (red.), Niejednoznaczność poradnictwa, Zielona Góra Siewert H., Testy inteligencji, Warszawa Sołtysińska G., Żywiec-Dąbrowska E., Moja przyszła praca, Warszawa Turska E., Od zabawy do pracy, Katowice Wojtasik B., Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno psychologiczne, Warszawa

11 Przedmiot: Diagnoza w resocjalizacji Kod: DRE 561 Kierunek: Pedagogika Rok / Semestr III/6 Specjalność: Resocjalizacja System: s/ns Liczba godzin / semestr 15/10 Wykłady: Ćwiczenia: 15/10 Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 2 Wykładowca: dr Agnieszka Barczykowska; agabarczyk@poczta.onet.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Znajomość podstaw teoretycznych i praktycznych związanych z diagnozowaniem niedostosowania i wykolejenia społecznego. Umiejętność projektowania działań o zróżnicowanym charakterze (reformujące, projektujące, profilaktyczne) w stosunku do jednostki niedostosowanej społecznie, jej rodziny oraz środowiska lokalnego oraz prowadzenie ewaluacji. Wybór i wykorzystywanie dostępnych narzędzi diagnostycznych. Umiejętność analizy danych zastanych (opinie, itd.). Ćwiczenia/warsztaty: Niedostosowanie społeczne jako kategoria diagnostyczna na tle innych określeń dotyczących efektów zaburzonej socjalizacji. Kryteria diagnostyczne niedostosowania w płaszczyźnie biologicznej, psychologicznej i społecznej w perspektywie indywidualnej. Diagnoza wybranych problemów funkcjonowania jednostki oraz rodziny i innych grup społecznych jako znaczących elementów środowiska wychowawczego (jednostka niedostosowana społecznie, jednostka uzależniona, rodzina z problemem alkoholowym). Prezentacja narzędzi diagnostycznych, zdobywanie umiejętności zastosowania ich. Tworzenie diagnoz cząstkowych i całościowych oraz opracowywania na ich podstawie programu oddziaływań. Wymagane wiadomości: prawne podstawy resocjalizacji, pojęcie niedostosowanie społeczne, rodzina dysfunkcyjna oraz uzależnienia jako przedmiot diagnozowania podstawy teoretyczne. Forma prowadzenia zajęć: projekt, warsztat, konwersacja, projekcja filmowa. Metody oceny: Ćwiczenia: zaliczenie z oceną na podstawie wykonywanych prac kontrolnych: 1. analiza objawu, 2. diagnoza jednostki niedostosowanej społecznie. 1. Brzeziński J., Kowalik S., 1998, Charakterystyka wybranych metod diagnozy klinicznej, (w) H. Sęk (red.) Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa.. 2. Ostrowska K., Milewska E., 1986, Diagnozowanie psychologiczne w kryminologii. Przewodnik metodyczny, Warszawa. 11

12 3. Jarosz E., Wysocka E., 2006, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa. 4. Jarosz E., 2003, Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Katowice. 5. Wysocka E., 2008, Diagnoza w resocjalizacji, Warszawa. 6. Lepalczyk I., Bandura J., 1987, Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa. 7. Ziemski S., 1974, Problemy dobrej diagnozy, Warszawa. 8. Bauman Z., Działanie społeczne, (w) Encyklopedia Socjologiczna, Warszawa. 9. Marynowicz-Hetka E., Piekarski J., 1996, Wokół problemów działania społecznego, Warszawa. 10. Gavin Ch, SEABury B.A., 1998, Działania interpersonalne w pracy socjalnej, Katowice. 11. Pytka L., 2000, Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa. Literatura uzupełniająca: 1. Pytka L., 1984, Skala nieprzystosowania społecznego. Podręcznik, Warszawa. 2. Popielarskie A. i M. (red.), 2000, Psychiatria wieku rozwojowego, Warszawa. 3. Pytka L., 1998, Zaburzenia przystosowania społecznego dzieci i młodzieży. Aspekty diagnostyczne i teoretyczne. 4. Radochański M., Podstawy psychopatologii dla pedagogów, Rzeszów. 5. Margolis A., 1998, Zespół dziecka maltretowanego diagnostyka medyczna, Warszawa 6. Pospiszyl I., 1994, Przemoc w rodzinie, Warszawa. 7. Sasal H.D., 1998, Niebieskie karty. Przewodnik do procedury interwencji Policji wobec przemocy w rodzinie, Warszawa. 8. Robinson B.E., Rhoden J.L., 2003, Pomoc psychologiczna dla dzieci alkoholików, Warszawa. 9. Lidera-Wysoczańska A., 2003, Pijany dom, czyli co się dzieje z dzieckiem alkoholika, (w) Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O Dorosłych Dzieciach Alkoholików, Kielce. 10. Kucińska M., 2003, DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, (w) Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O Dorosłych Dzieciach Alkoholików, Kielce. 11. Dzieci alkoholików. Indywidualne plany pomocy, 2006, PARPA, Warszawa. 12

13 Przedmiot: Doradztwo zawodowe dla bezrobotnych i niepełnosprawnych Kod: DZB 551 Kierunek: Pedagogika Rok / Semestr III/5 Specjalność: Doradztwo zawodowe System: s / ns Liczba godzin / semestr 45/25 Wykłady: 30/15 Ćwiczenia: 15/10 Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 5 Wykładowca: dr Małgorzata Rosalska; rosalska@wp.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: Przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Zapoznanie ze specyfiką pracy doradczej z grupami defaworyzowanymi na rynku pracy. Rozwijanie umiejętności metodycznych w zakresie pracy z osobami bezrobotnymi. Rozwijanie umiejętności metodycznych w obszarze doradztwa zawodowego dla niepełnosprawnych. Wskazanie instytucjonalnych źródeł wsparcia dla bezrobotnych i niepełnosprawnych. Ćwiczenia: Rodzaje grup defaworyzowanych na rynku pracy. Problem naznaczania społecznego. Metody rozpoznawania sytuacji grup defaworyzowanych na rynku pracy. Indywidualny Plan Działania w pracy z bezrobotnymi. Kontrakt doradczy jako profilaktyka bierności. Organizowanie różnorodnych form doradczych dla bezrobotnych. Prawne uwarunkowania funkcjonowania niepełnosprawnych na rynku pracy. Projekty edukacyjne i społeczne. Programy aktywizacji bezrobotnych i niepełnosprawnych. Instytucje wspierające bezrobotnych i niepełnosprawnych. Budowanie partnerstwa lokalnego. Doradca zawodowy jako animator. Wymagane wiadomości: teoretyczne podstawy doradztwa, diagnostyka w doradztwie. Forma prowadzenia zajęć: ćwiczenia. Metody oceny: Egzamin. Zaliczenie na ocenę - Projekt edukacyjny. 1. Biuletyny Statystyczne GUS 2. Borkowski T., Marcinkowski A. (red.), Socjologia bezrobocia, Warszawa Frąckiewicz, L., Koczur, W. (red.), Niepełnosprawni a praca. Katowice Gałęziak, J., Sprawni w pracy. Zatrudnienie osób niepełnosprawnych w politykach Unii Europejskiej i wybranych państwach członkowskich. Warszawa Głąbicka K., Wybrane elementy rynku pracy, Warszawa Horodeński R., Sadowska-Snarska C.(red.), Rynek pracy na progu XXI wieku. Aspekty makroekonomiczne i regionalne, Białystok Warszawa

14 7. Kabaj M., Strategie i programy przeciwdziałania bezrobociu w Unii Europejskiej i w Polsce, Warszawa Karpińska, J., Pałecka-Błaszczyk, A., Zbrzeźna M., Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych komentarze do zmian, stan prawny na dzień , Warszawa Kreft, W., Dankowska, R., Sołtysińska R., Podręcznik oceny zawodów z punktu widzenia różnych rodzajów niepełnosprawności, Warszawa Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia 11. Kryńska E., Dylematy polskiego rynku pracy, Warszawa Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy 13. Majewski T., Polityka Unii Europejskiej wobec zatrudnienia osób niepełnosprawnych. W: Poradnictwo zawodowe dla osób niepełnosprawnych. Materiały konferencyjne (s ). Warszawa Nowak A., Bezrobocie wśród niepełnosprawnych, Katowice Otrębski, W., Osoby z upośledzeniem umysłowym w sytuacji pracy. Lublin Otrębski, W. (red.), System wsparcia aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych. Założenia, elementy, zasady organizacji, Lublin Szczepankowska B., Ostrowska A., (red.). Problemy niepełnosprawności w poradnictwie zawodowym, Warszawa Załuska M., Boczoń J. (red.), Organizacje pozarządowe w społeczeństwie obywatelskim, Katowice

15 Przedmiot: Działalność pożytku publicznego i wolontariat Kod: DPP 561 Kierunek: Pedagogika Rok/ Semestr III/6 Specjalność: Praca socjalna System: s / ns Liczba godzin / semestr 30/15 Wykłady: 20/10 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: 10/5 Seminaria: Punkty ECTS: 4 Wykładowca: Miejsce przedmiotu w programie studiów: specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Przedmiot, Organizacje pozarządowe w systemie pomocy społecznej, ma na celu przybliżenie studentom kształtu sektora pozarządowego w strukturze organizacji polskiej pomocy społecznej, jego cech, funkcji, elementów składowych, zasad działania, podstaw prawnych w ich funkcjonowaniu. Studenci zdobędą orientację w pełnionych zadaniach i funkcjonowaniu konkretnych organizacji pozarządowych działających w środowiskach lokalnych. Historia sektora pozarządowego w Polsce i na świecie. Rozwój sektora pozarządowego non-profit w Polsce istota, struktura, założenia i zasady funkcjonowania, zadania, cechy, funkcje. Analiza prawnych regulacji istniejących organizacji pozarządowych ( ustawa o stowarzyszeniach i ustawa o fundacjach). Miejsce organizacji pozarządowych w społeczeństwie obywatelskim. Podstawowe pojęcia dotyczące III sektora: trzeci sektor, dialog obywatelski, organizacja non profit, organizacja woluntarystyczna, organizacja społeczna. Zasady tworzenia programów współpracy z samorządem terytorialnym płaszczyzny, możliwości, korzyści. Wymagane wiadomości: Forma prowadzenia zajęć: wykłady i projekty zmian. Metody oceny: kolokwium zaliczeniowe na ocenę. 1. Ciecierska L.; Organizacje pozarządowe. Warszawa Pietrzyk-Rewers D.; Idea społeczeństwa obywatelskiego współczesna debata i jej źródła. Wrocław

16 3. Granat M.; Organizacje pozarządowe w Polsce. Warszawa Ceglarski A.; Organizacje pożytku publicznego. Warszawa Naumiuk A.; Edukacja i aktywizacja w organizacjach pozarządowych. Warszawa Kowal N.; Tworzenie i rejestracja organizacji pożytku publicznego. Kraków Załuska M.; Organizacje pozarządowe w społeczeństwie obywatelskim. Warszawa Bogacz Wojtanowska E.; Wzory zatrudnienia w organizacjach pozarządowych. Warszawa Gloziński A.; Ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Warszawa 2005 Przedmiot: Edukacja zdrowotna z elementami ekologii Kod: EZE 531 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: II/3 Specjalność: Liczba godzin / semestr 30/15 Wykłady: 30/15 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s/ns Punkty ECTS: 2 Wykładowca: Kasperek-Golimowska Ewa; kasperek@amu.edu.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: inne wymagania. Cele: Przekazanie wiedzy o zdrowiu, czynnikach je warunkujących, profilaktyce najczęstszych chorób i zaburzeń, edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia. Kształtowanie umiejętności diagnozowania potrzeb uczniów w zakresie edukacji zdrowotnej, planowania programu i realizacji podstawowych zagadnień edukacji zdrowotnej z wykorzystaniem aktywizujących metod uczenia i w atmosferze sprzyjającej dobremu samopoczuciu uczniów. Zwiększenie zainteresowania sprawami zdrowia oraz motywowanie ich do działań w zakresie identyfikowania i rozwiązywania problemów zdrowotnych, doskonalenia własnego zdrowia i innych ludzi oraz tworzenia zdrowego środowiska fizycznego i społecznego. Przygotowanie do realizacji zajęć w ramach ścieżki edukacyjnej edukacja prozdrowotna w szkole, na wszystkich etapach edukacji. Rozwijanie kompetencji do prowadzenia poradnictwa pedagogicznego w zakresie zdrowych stylów życia. Wykład: W ramach przedmiotu realizowana jest problematyka zdrowia i choroby oraz teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej przygotowujące do praktycznego działania na rzecz ochrony i poprawy zdrowia dzieci i młodzieży. Przygotowuje do różnych form pracy profilaktycznej, terapeutycznej i wychowawczej w szkołach i różnych placówkach oświatowo-wychowawczych. Przedmiot zawiera treści z zakresu wszechstronnej edukacji zdrowotnej WHO, UNESCO, UNICEF oraz doświadczenia polskie z zakresu wychowania zdrowotnego oraz Szkół Promujących Zdrowie. Podstawowe znaczenie w realizacji przedmiotu ma stosowanie metod aktywizujących zwiększających kompetencje studentów w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw do działań na rzecz tworzenia zdrowego środowiska, życia, nauki i pracy. Wymagane wiadomości: Zdrowie jako pojęcie kluczowe w edukacji zdrowotnej. Zdrowie obiektywne i subiektywne. Zdrowie pozytywne i negatywne. Pojęcie i sposoby osiągania dobrostanu. 16

17 Współczesne koncepcje zdrowia i choroby. Patogeneza i salutogeneza. Czynniki warunkujące zdrowie jednostki i populacji. Zachowania zdrowotne i styl życia. Pojęcie zasobów i czynników ryzyka dla zdrowia. Znaczenie osobistej odpowiedzialności za zdrowie. Dokonywanie wyborów w sprawach zdrowia i choroby dojrzała postawa wobec zdrowia jako wartości. Główne problemy zdrowotne społeczeństwa polskiego jako wyznacznik działań edukacji promującej zdrowie i profilaktyki. Profilaktyka a promocja zdrowia. Edukacja zdrowotna jako kluczowy element promocji zdrowia. Proces edukacji zdrowotnej (założenia, cele, koncepcje, etapy, podstawy programowe). Strategia i metody w edukacji zdrowotnej - specyfika metod aktywizujących i interaktywnych w edukacji zdrowotnej. Planowanie, realizacja i ewaluacja programu edukacji zdrowotnej w szkole. Koncepcja, strategia, organizacja Szkoły Promującej Zdrowie. Modelowanie zachowań zdrowotnych u wychowanków przez pedagogów i nauczycieli holizm pedagogiczny. Forma prowadzenia zajęć: wykład. Metody oceny: zaliczenie na ocenę; Pisemny sprawdzian określający poziom opanowania wiedzy z treści wykładu, literatury przedmiotu oraz poziom rozumienia teorii holistycznej koncepcji zdrowia oraz praktyki edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia. 1. Charońska, E. (1997). Zarys wybranych problemów edukacji zdrowotnej. Warszawa: CEM 2. Czapiński, J. (2004). Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: PWN 3. Karski, J.B. (2006). Praktyka i teoria promocji zdrowia. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Cedewu 4. Kasperek, E. (1999). Zachowania prozdrowotne nauczycieli. Poznań: G&P. 5. Sheridan, L.Ch., Radmacher, S.A. (1998). Psychologia zdrowia 6. Szymańska, M. (2002). Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa: CMPPP 7. Woynarowska, B. (red.) (2000). Zdrowie i szkoła. Warszawa: PZWL 8. Woynarowska, B. (2007). Edukacja zdrowotna. Warszawa:PWN 9. Woynarowska, B., Sokołowska, M. (red.) (2000). Jak tworzymy szkołę promującą zdrowie. Doświadczenia dziesięciu lat. Warszawa: KOWEZ 10. Narodowy Program Zdrowia na lata przyjęty Uchwałą Nr. 90/2007 Rady Ministrów z dnia 15 maja 2007 r. 17

18 Przedmiot: Ekonomiczno-ustrojowe podstawy życia społecznego Kod: EUS 561 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: III/6 Specjalność: Doradztwo zawodowe System: s / ns Liczba godzin / semestr: 15/8 Wykłady: 15/8 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 3 Wykładowca: dr Piotr Potejko; Miejsce przedmiotu w programie studiów: Przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Przedstawienie studentom wiedzy i informacji z zakresu podstaw ekonomicznych, finansowych, gospodarczych, informatyczno-informacyjnych a także ustrojowych, narodowych, ideologicznych, politycznych, rządowych, publicznych, administracyjnych, kulturowych uwarunkowań życia społecznego, ich podstaw i warunków prawidłowego przebiegu. Wskazanie kierunków i celów rozwoju dążeń do międzynarodowej uniformizacji oraz akcentowania możliwości narodowego i ponadnarodowego niezależnego rozwoju życia społecznego. Wykład: Życie społeczne. Podstawowe pojęcia. Uwarunkowania przebiegu życia społecznego. Fazy życia. Relacje społeczne i międzypokoleniowe, udział instytucji w kreowaniu faz życia. Style życia i zachowań. Transformacja ustrojowa. Przemiany społeczne i polityczne. Rodzaje nowych cywilizacji. Cywilizacja konsumpcyjna jako forma podstawowego modelu życia społecznego. Patologie społeczne. Ekonomiczne podstawy funkcjonowania społecznego. Narodowe i międzynarodowe modele wpływu oddziaływań finansowo-gospodarczych i polityczno administracyjnych na podstawy życia społecznego. Wymagane wiadomości: Forma prowadzenia zajęć: Wykład. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. 1. Argyle M., Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa Cieński P., Ekonomiczne wyznaczniki stylu życia, Warszawa

19 3. Hurrelmann K., Struktura społeczna a rozwój osobowości, Poznań Materne J., Pedagogika socjalna, Szczecin Hajduk E., Wzory przebiegu życia, Zielona Góra Dobraczyński M., Jasińska A. (red.), Wiek wielkich przemian, Warszawa-Toruń Golka M. (red.), Nowe style zachowań, Poznań Bauman Z., Globalizacja. I co z tego dla ludzi wynika?, Warszawa Luhman N., Teoria polityczna państwa bezpieczeństwa socjalnego, Warszawa Sarpacka A., Nowoczesność Polaków, Warszawa Wnuk-Lipiński E., Rozpad połowiczny. Szkice z socjologii transformacji ustrojowej, Warszawa Przedmiot: Elementy teorii organizacji i zarządzania Kod: ETO 541 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: II/4 Specjalność: Praca socjalna System: s/ns Liczba godzin / semestr 20/20 Wykłady: 20/20 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 2 Wykładowca: dr inż. Wacław Kawczyński; ekawczynska@poczta.sylaba.pl tel. +48 (61) wew. 216 Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą ogólną zarządzającego i zarządzanego. Zorientowanie studenta w relacjach kierownik podwładny w strukturach organizacyjnych. Zrozumienia wzajemnego oddziaływania elementów w systemie zarządzania w celu nabycia cech dobrego kierownika. Wykład: Pojęcie zarządzanie- treści i procesy. Trendy współczesnych przemian społeczno gospodarczych. Organizacja (cele, system techniczno społeczny, cechy organizacji, cykl życia). Motywacja ( teorie i ich użyteczność: Maslowa, Mc. Cleylanda, ERG, Hugez a, Herzberga, teorie; oczekiwań, wzmocnienia, nagród). Teoria X,Y, teoria Z. Przewodzenie, liderowanie, przedsiębiorczość. Style kierowania. Cechy i umiejętności kierownika menedżera. Metoda ABC. Planowanie. Zarządzanie przez cele, Metoda 5S. System zarządzania, struktury organizacyjne. Decyzje, zmiany. Współczesne koncepcje zarządzania. Wymagane wiadomości: Studentom nie stawia się ograniczeń wstępnych. Forma prowadzenia zajęć: Wykład wsparty materiałami na foliach z udostępnieniem kserokopiowania. Metody oceny: Zaliczenie na ocenę pisemne z pytaniami otwartymi. 1. Koźmiński A.K., Piotrowski W. Zarządzanie. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa Robins S.P., DeCenzo D.A. Podstawy Zarządzania. PWE. Warszawa

20 3. Stewart D.M. Praktyka kierowania. PWE. Warszawa Literatura uzupełniająca: 1. Jean Brilman. Nowoczesne koncepcje i metody zarządzania. PWE. Warszawa Gryffin R.W.. Podstawy zarządzania organizacjami. PWN Warszawa Amstrong. Zarządzanie zasobami ludzkimi. Oficyna Ekonomiczna.Kraków Franken R.E.. Psychologia motywacji. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk Stoner J.A.F., Freeman R.E, Gilbert D.R. Kierowanie. PWE Warszawa Robins P. Zachowania w organizacji. PWN. Warszawa Przedmiot: Etyka zawodowa Kod: EZW 561 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: III/6 Specjalność: Liczba godzin / semestr: 30/30 Wykłady: 15/15 Ćwiczenia: 15/15 Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 2 Wykładowca: dr hab. Kazimierz Wojnowski; wokanda@au.poznan.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: grupa treści podstawowych. Cele: Zapoznanie studentów z głównymi kierunkami etyki i dziedzinami moralności sfery pracy. Poznanie podstawowych pojęć antropologiczno-filozoficznych w etyce. Analiza aksjologii etyki pracy i zawodu. Opis i wyjaśnianie zjawisk etycznych i ocen moralnych sfery edukacji i przygotowanie do krytycznej interpretacji systemów etycznych i praktyki moralnej. Wykład: Systemy etyczne i doktryny moralne. Aksjologia etyczna pracy i zawodu. Etyczne cechy środowiska szkoły. Nauczyciel i uczeń w etycznych normach i moralnych wymogach. Nauczyciel jako zawód i rola społeczna. Osobowość nauczyciela i pedagoga / struktura, potrzeby, wymogi, kontrola/. Odpowiedzialność zawodowa i etyczna pracowników szkoły. Deontologia nauczyciela i pedagoga. Uczeń i wychowanek jako dobro moralne. Zagadnienia etycznej edukacji. Dylematy etyczne i wybory moralne w środowisku szkoły. Wymagane wiadomości: Znajomość genezy, struktur i funkcji etyki w systemie wiedzy moralnej i sfery prakseologicznej oraz normatywnej. Umiejętność rozumienia etycznych aksjologii oraz moralnych interpretacji zjawisk społecznych, przyrodniczych i indywidualnych ludzi. Etyczna analiza i moralna interpretacja zjawisk kultury, techniki i gospodarki, polityki, edukacji. Rozumienie wartości etycznych zawodu nauczyciela, pedagoga i środowiska moralnego szkoły. Forma prowadzenia zajęć: wykład z dyskusją i referowanie opracowań. Metody oceny: praca pisemna zaliczeniowa na ocenę i referat na zaliczenie z oceną. 20

21 1. Ossowska M. Podstawy nauki o moralności. PWN. Warszawa Ossowska M. Socjologia moralności. PWN. Warszawa Bauman Z. Etyka ponowoczesna. Warszawa Krawcewicz S. Rozważania nad etyką zawodu nauczyciela. IWZZ. Warszawa Wojnar I. Aktualne problemy edukacji i kultury w Polsce i na świecie. ELIPSA. Warszawa Kałuszyński M. Nauczyciel i uczeń. Problemy etyczne wychowania i nauczania. Wyd. atla 2. Wrocław Homplewicz J. Etyka pedagogiczna. Wyd. Salezjańskie. Warszawa Ostrowska K. W poszukiwaniu wartości. GWP. Gdańsk Kwiatkowska H. Etos zawodu nauczyciela i jego przemiany, w: Przemiany zawodu nauczyciela. J. Nowak /red./. Wrocław-Warszawa-Kroków Szewczyk K. Wychowywać człowieka mądrego, w: Zarys etyki nauczycielskiej. PWN. Warszawa-Łódź Singer P. Przewodnik po etyce. KiW. Warszawa 2000 Przedmiot: Filozofia Kod: FIL 511 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I/1 Specjalność: Liczba godzin / semestr 45/45 Wykłady: 30/30 Ćwiczenia: 15/15 Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 4 Wykładowca: dr hab. Kazimierz Wojnowski; wokanda@au.poznan.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: grupa treści podstawowych. Cele: Zapoznanie studentów z głównymi kierunkami filozoficznymi oraz z poglądami ich reprezentatywnych przedstawicieli. Ukazanie wpływu myśli filozoficznej na rozwój wiedzy ludzkiej, zastosowanie jej w praktyce edukacyjnej i normatywizmie społecznym. Wykład: Dzieje myśli filozoficznej w kulturze europejskiej. Wybrane szkoły i kierunki filozoficzne w epoce starożytnej (Sokrates, Platon, Arystoteles, Epikur), średniowiecznej (Augustyn Aureliusz, Tomasz z Akwenu), nowożytnej (R. Kartezjusz, D. Hume, I. Kant, G.F. Hegel, K. Marks, F. Nietzsche, E. Huserl, M. Heideger). Analiza i interpretacja tekstów źródłowych wybranych filozofów antycznych, chrześcijańskich, egzystencjalistów, personalistów, aksjologów. Współczesne kierunki filozofii kultury. Wymagane wiadomości: Znajomość genezy, struktur i funkcji filozofii w systemie wiedzy i sfery prakseologicznej. Umiejętność rozumienia filozoficznych interpretacji zjawisk społecznych, przyrodniczych i indywidualnych ludzi. Filozoficzna interpretacja zjawisk kultury, techniki i gospodarki, polityki. Forma prowadzenia zajęć: wykład + ćwiczenia; wykład audytoryjny, dyskusja i referowanie opracowań. Metody oceny: praca pisemna zaliczeniowa z całości przedmiotu na ocenę i referat na zaliczenie z ćwiczeń na ocenę 21

22 1. Tatarkiewicz W. Historia filozofii, t. 1,2,3. PWN. Warszawa Marteus E., Schalenbach H. Filozofia. Podstawowe pytania. PWN. Warszawa Ajdukiewicz K. Zagadnienia i kierunki filozofii. PWN. Warszawa Fuller B. A. G. Historia filozofii, t. 1,2. Warszawa Anzerbacher A. Wprowadzenie do filozofii. PWN. Warszawa Przedmiot: Historia myśli pedagogicznej Kod: HMP 511 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I/1 Specjalność: System: s/ns Liczba godzin / semestr 45/20 Wykłady: 45/20 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 5 Wykładowca: dr hab. Marian Marcinkowski; mmarcink@wp.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: grupa treści kierunkowych. Przedmiot jest zaliczany do kategorii przedmiotów kierunkowych (zgodnie ze standardami kształcenia) na studiach pedagogicznych (przedmiot obligatoryjny dla wszystkich studentów pedagogiki). Jego treści stanowią podstawę zarówno propedeutyczną do studiowania subdyscyplin pedagogiki, jak i ważny element kształcenia ogólnego studentów pedagogiki ze względu na wielostronne wykorzystanie i wzbogacanie ich wiedzy uzyskanej na wcześniejszych szczeblach edukacji. Cele: W wyniku opanowania treści przedmiotu studenci nabywają umiejętności i kompetencje w zakresie rozumienia wiedzy historyczno-oświatowej i jej wykorzystywania do własnej refleksji nad współczesną teorią i praktyką pedagogiczną. Wykład: Ideały wychowawcze i ich zmienność na przestrzeni dziejów. Historia instytucji edukacyjnych. Uniwersytety i ich rola w rozwoju kultury i nauki. Historyczna zmienność zadań edukacyjnych środowisk wychowawczych. Zawód nauczyciela w ciągu dziejów. Rozwój myśli pedagogicznej. Dzieje kształtowania się pedagogiki jako nauki konteksty światowe i polskie. Historyczne źródła subdyscyplin pedagogicznych i realizacji idei w praktyce edukacyjnej. Wymagane wiadomości: wiedza z zakresu szkoły średniej. Forma prowadzenia zajęć: wykład. Metody oceny: egzamin pisemny z treści wykładów. 22

23 1. Bartnicka K., Szybiak I.: Zarys historii wychowania, Warszawa Historia wychowania, red. J. Hellwig, Poznań Historia wychowania - red. Ł. Kurdybacha, , t. II 1967, Warszawa 4. Historia wychowania. Wiek XX - red. J. Miąso, t. I i II, Warszawa Kot S.: Historia wychowania, t. I-II, Warszawa Marrou H.J.: Historia wychowania w starożytności. Warszawa Wołoszyn S.: Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie, Warszawa Wroczyński R.: Dzieje oświaty polskiej, t. I-II, Warszawa Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Wybór i oprac. S. Wołoszyn, t.1, II i III, Warszawa Przedmiot: Język angielski Kod: JAN 514 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I-II/1-4 Specjalność: Liczba godzin / semestr: 30/18 Wykłady: Ćwiczenia: 120/72 Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 5 Wykładowca: mgr Urszula Zalewska; uzalewska@wskiz.edu Studium: Studium Języków Obcych Miejsce przedmiotu w programie studiów: Język obcy jest obowiązkowy dla wszystkich kierunków; trwa 4 semestry i kończy się egzaminem. Cele: Głównym celem nauczania języka obcego jest rozszerzenie znajomości języka ogólnego, biznesowego jak i słownictwa związanego z kierunkiem studiów, powtórzenie i przyswojenie określonych reguł gramatycznych, oraz rozwój umiejętności twórczych i odtwórczych w zakresie posługiwania się językiem. Program przedmiotu kładzie nacisk na udoskonalenie umiejętności swobodnego komunikowania się w języku obcym w wielu sytuacjach z życia zawodowego i codziennego. Aby to osiągnąć szczególną wagę przykłada się do zastosowania jak największej ilości ćwiczeń aktywizujących uczestników, tj. role-playing activity, debata, problem-solving task, information gap activity, dyskusja otwarta. Dzięki zastosowaniu tych typów ćwiczeń studenci wyposażeni są w instrumenty językowe, które pozwolą im spełniać wszystkie funkcje komunikacyjne życia codziennego, jak również posługiwać się językiem w kontaktach biznesowych. Wymagane wiadomości: Nie istnieje minimum, które byłoby wymagane gdyż studenci nawet z zerową bądź podstawową wiedzą kierowani są do grup o poziomie odpowiadającym ich aktualnym umiejętnościom. 23

24 Forma prowadzenia zajęć: Ćwiczenia. Metody oceny: 1-2 testy pisemne w ciągu semestru w zależności od trybu lub/i ustna prezentacja zawierającą dialog lub monolog, w oparciu o materiał zrealizowany w trakcie zajęć. Kończy się egzaminem. 1. Cliver J., English for Business, DP Publications Ltd., Esteras S.R., Infotech English for Computer Users, CUP, Hanf B., Angielski w Technice, LektorKlett, MacKenzie I., English for Business Studies, CUP, Pilbeam A., Market Leader International Management, Longman, Strutt P., Market Leader Business Grammar and Usage, Longman, White L., IT Workshop, Oxford University Press, Ashley, A. A handbook of Commercial correspondence. OUP Casler, K. i Palmer, D. Business Assignments, OUP, Evans, D. Powerhouse, Longman, Hollet, V. Quickwork, OUP, Przedmiot: Język niemiecki Kod: JNE 514 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: I-II/1-4 Specjalność: Liczba godzin / semestr: 30/18 Wykłady: Ćwiczenia: 120/72 Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 5 Wykładowca: mgr Urszula Zalewska; uzalewska@wskiz.edu Studium: Studium Języków Obcych Miejsce przedmiotu w programie studiów: Język obcy jest obowiązkowy dla wszystkich kierunków; trwa 4 semestry i kończy się egzaminem. Cele: Głównym celem nauczania języka obcego jest rozszerzenie znajomości języka niemieckiego ogólnego, biznesowego jak i słownictwa związanego z kierunkiem studiów, powtórzenie i przyswojenie reguł gramatycznych, oraz rozwój umiejętności twórczych i odtwórczych w zakresie posługiwania się językiem. Program przedmiotu kładzie nacisk na udoskonalenie umiejętności swobodnego komunikowania się w języku niemieckim w wielu sytuacjach z życia zawodowego i codziennego. Aby to osiągnąć szczególną wagę przykłada się do zastosowania jak największej ilości ćwiczeń aktywizujących uczestników. Dzięki zastosowaniu tych typów ćwiczeń studenci wyposażeni są w instrumenty językowe, które pozwolą im spełniać wszystkie funkcje komunikacyjne życia codziennego, jak również posługiwać się językiem w kontaktach biznesowych. Wymagane wiadomości: Nie istnieje minimum, które byłoby wymagane gdyż studenci nawet z zerową bądź podstawową wiedzą kierowani są do grup o poziomie odpowiadającym ich aktualnym umiejętnościom. 24

25 Forma prowadzenia zajęć: Ćwiczenia. Metody oceny: 1-2 testy pisemne w ciągu semestru w zależności od trybu lub/i ustna prezentacja zawierającą dialog lub monolog, w oparciu o materiał zrealizowany w trakcie zajęć. Kończy się egzaminem. 1. LERNZIEL DEUTSCH cz. 1 i 2 THEMEN NEU cz. 1 i 2 (wybrane fragmenty według wyboru i uznania lektora prowadzącego) 2. S. Tęcza NOWE REPETYTORIUM GRAMATYKI JĘZYKA NIEMIECKIEGO (lub repetytorium dla początkujących). 3. E. Reymont, E. Tomiczek, GRAMMATIK, KEIN PROBLEM! cz. 1 i UNTERTHEMEN DEUTSCH (zależnie od możliwości i umiejętności grupy). 5. S. Tęcza MARKTCHANCE WIRTSCHAFTSDEUTSCH cz. 1 i ew. 2 (wybrane fragmenty). Przedmiot: Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej Kod: Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: II/4 Specjalność: Praca socjalna System: s / ns Liczba godzin / semestr 15/15 Wykłady: 15/15 Ćwiczenia: Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 2 Wykładowca: mgr Katarzyna Drabowicz; Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Analiza teoretycznych aspektów procesu komunikowania się. Praktyczna analiza stylów komunikacyjnych. Ukazanie technik radzenia sobie i obrony przed niepożądanym wpływem. Wykład: Uwarunkowania procesu komunikowania się. Bariery komunikacyjne. Sposoby pokonywania barier w komunikacji interpersonalnej. Podstawowe umiejętności w komunikowaniu się. Słuchanie, aktywne słuchanie. Postawa. Zmiany postaw. Sytuacje konfliktowe a style komunikacji interpersonalnej. Nietypowe sytuacje komunikacyjne prowadzenie rozmów telefonicznych. Manipulacja, psychomanipulacja, ingracjacja. Wymagane wiadomości: Znajomość podstawowych zagadnień teoretycznych procesu komunikowania się oraz umiejętność stosowania ich w praktyce. Forma prowadzenia zajęć: wykład. Metody oceny: zaliczenie na ocenę pisemna praca kontrolna. 25

26 1. Łęcki K., Szostak A., Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej, Katowice Garwin Ch., Działania interpersonalne w pracy socjalnej, Katowice Goffman E., Zachowanie w miejscach publicznych, Warszawa Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2000 Przedmiot: Kształtowanie umiejętności menedżerskich Kod: KUM 551 Kierunek: Pedagogika Rok/ Semestr III/5 Specjalność: Doradztwo zawodowe System: s / ns Liczba godzin / semestr 25/15 Wykłady: 10/5 Ćwiczenia: 15/10 Laboratoria: Projekty: Seminaria: Punkty ECTS: 3 Wykładowca: prof. dr hab. Jerzy Olszewski; jerzy.olszewski@ue.poznan.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: przedmioty specjalizacyjne i specjalnościowe. Cele: Przedstawienie w działaniu pojęć i zjawisk z obszaru umiejętności menedżerskich, kształtowanie zachowań asertywnych, rozwinięcie umiejętności efektywnej relaksacji i skutecznego radzenia sobie ze stresem, kształtowanie umiejętności współżycia w zespole, wyrabianie umiejętności samodzielnej pracy. Wykład: Zapoznanie studentów z pojęciem asertywności (definicja i obszary asertywności, techniki i narzędzia). Omówienie metod relaksacji i radzenie sobie ze stresem (m.in. stan alfa i beta, technik NLP), monitorowanie otoczenia (techniki monitoringu, wdrażanie zmian), zadania i funkcje menedżera (role menedżera, źródła władzy w organizacjach, style zarządzania, planowanie i zarządzanie czasem). Zajęcia praktyczne - doskonalenie umiejętności z zakresu: asertywności, radzenia sobie ze stresem, samodzielnej pracy i umiejętności współżycia w zespole. Wymagane wiadomości: samodzielne rozwiązywanie problemów związanych z kształtowaniem umiejętności menedżerskich oraz efektywnej relaksacji i skutecznego radzenia sobie ze stresem. 26

27 Forma prowadzenia zajęć: wykład, prezentacja multimedialna, case study, aktywność na zajęciach. Metody oceny: zaliczenie na ocenę - testy, projekty, aktywność na zajęciach dydaktycznych. 1. Jędrych E.: Zarządzanie zasobami ludzkimi dla menedżerów średniego szczebla, wyd. Wolters Kluwer Polska Oficyna, Kraków Penc J.: Rola i umiejętności menedżerskie, wyd. Difin, Kraków2005. Literatura uzupełniająca: 1. Hamden-Turner Ch.: Zarządzanie personelem w organizacjach zróżnicowanych kulturowo, wyd. Oficyna Ekonomiczna, Kraków Filipowicz G.: Rozwój organizacji poprzez rozwój efektywności pracowników, wyd. Wolters Kluwer business, Kraków Przedmiot: Media w edukacji Kod: MWE 531 Kierunek: Pedagogika Rok/Semestr: II/3 Specjalność: Liczba godzin / semestr: 30/10 Wykłady: 15/10 Ćwiczenia: 15/0 Laboratoria: Projekty: Seminaria: System: s / ns Punkty ECTS: 3 Wykładowca: dr Ewa Roman; ewaroman@op.pl Miejsce przedmiotu w programie studiów: Przedmiot kierunkowy. Cele: Wprowadzić podstawy wiedzy o procesach komunikowania się ludzi i różnych jego uwarunkowaniach. Przygotować do rozpoznawania przekazów medialnych. Uświadomić względność relacji zawartości komunikatów medialnych wobec przedstawianej w nich rzeczywistości. Pogłębić pojęcie wagi i znaczenia słowa mówionego, a także ukazać specyfikę przekazów audiowizulanych, z odróżnieniem tego, co fikcyjne, od tego, co rzeczywiste. Wykład: Sens pojęć: nadawca, odbiorca, cel, zawartość komunikatu, kontekst społeczny. Czystość i wyrazistość mowy jako podstawowego środka komunikowania. Rodzaje mediów, ich istota i zasady funkcjonowania. Rodzaje komunikatów medialnych. Elementy obrazu i warstwy dźwiękowej. Sens pojęć: język, kod, symbol, znak, denotacja, konotacja, dramat. Kody ikoniczne i symboliczne. Aktywna lektura tekstów. Komunikaty typu informacyjnego i perswazyjnego. Wprowadzenie elementów inscenizacji dla zilustrowania obyczajowości, form zachowań, wiedzy o kulturze materialnej poszczególnych epok (teatrzyk szkolny, kamera i mikrofon). Analiza strukturalna form audiowizualnych pod kątem pełnego rozumienia ich treści. Drogi i kanały komunikowania się ludzi. Komunikat i jego funkcje. 27