Pierwsza pomoc. przedmedyczna

Transkrypt

1 Program autorski Pierwsza pomoc przedmedyczna Opracowała: Alicja Lange-Lelokas

2 Spis treści I. Wstęp II. III. IV. VI. VII. VIII. Cele programu Metody i formy realizacji Harmonogram działań V. Realizatorzy Ocena efektywności działań Procedury osiągania celów Ewaluacja programu I. Wstęp

3 Program szkolenia z zakresu udzielania pierwszej pomocy opracowany został z myślą o grupie uczniów niepełnosprawnych intelektualnie szkoły podstawowej i gimnazjum. Ta grupa dzieci napotkać może na sytuacje, w których potrzebna będzie znajomość podstaw w udzielaniu pomocy drugiemu człowiekowi. Niezmiernie ważne znaczenie w ratowaniu poszkodowanych mają właśnie osoby przygodne. Często o dalszych losach decydują pierwsze minuty pomocy. Warto więc znać podstawowe zasady działania podczas wypadków, na które napotykamy w życiu codziennym tak, aby pomagać a nie szkodzić. Pierwsza pomoc przedmedyczna służy ratowaniu zagrożonego życia. Podstawę do działania stanowi niezbędna wiedza medyczna i ćwiczenia praktyczne. W celu dobrego przekazania wiedzy i podejmowania działań praktycznych należy wdrożyć już młodzież szkolną. Stopniowo poznawać ona będzie tajniki wiedzy przedmedycznej, zrozumie potrzebę pomocy potrzebującym, kształtować opanowanie w działaniu. Program ten ma za zadanie przygotować uczniów do podejmowania właściwego sposobu pomocy potrzebującym, jak i rozbudzić zainteresowania podstawową wiedzą medyczną. Zadania i formy realizacji zostały dobrane odpowiednio do wieku i stanu wiedzy ucznia niepełnosprawnego intelektualnie. Zajęcia z tego programu mają uwrażliwić młodego człowieka na krzywdę ludzką i potrzebę niesienia pomocy. Mają również wyrobić umiejętność kontrolowania emocji, nie wpadania w panikę oraz unikania pochopnych działań, które mogłyby wpłynąć na pogorszenie stanu poszkodowanego oraz stanowić zagrożenie dla ratującego. II. Cele programu Cele główne: - kształtowanie świadomości i postaw dzieci sprzyjających bezpieczeństwu własnemu i innych oraz przygotowanie dzieci do racjonalnych zachowań w przypadku wystąpienia zagrożeń; - zdobywanie wiedzy i umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej; -kształtowanie postaw prospołecznych i przygotowanie dzieci do samopomocy przez wyposażenie ich w umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Cele szczegółowe:

4 1. Poznanie przykładów wielu nieprzewidzianych zdarzeń, w których konieczne są działania pierwszej pomocy. 2. Zaznajomienie uczniów z zasadami udzielania pierwszej pomocy w przypadku zagrożenia życia i zdrowia poszkodowanych. 3. Nauka zachowania się na miejscu wypadku i sposobu prowadzenia akcji ratunkowej. 4. Zrozumienie przez uczniów potrzeby nabywania umiejętności ratownictwa przedmedycznego, co wiąże się z możliwością niesienia pomocy innym. 5. Uczulenie młodego człowieka na krzywdę drugiego. 6. Uświadomienie uczniom wagi udzielania pomocy przedlekarskiej. 7. Doskonalenie umiejętności potrzebnych przy udzielaniu pierwszej pomocy. 8. Kształtowanie postaw humanitarnych. 9. Nabycie umiejętności szybkiego reagowania i podejmowania decyzji. 10. Nauczenie harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się jej umownym zasadom. III. Metody i formy pracy Podczas realizacji programu zastosuję przede wszystkim metody aktywizujące, z uwzględnieniem możliwości ucznia oraz warunków organizacyjnych i czasowych. Metody aktywizujące prowadzą do samodzielności w rozwiązywaniu problemów i podejmowania decyzji, korzystnie kształtują współpracę w grupie, rozwijają kreatywność uczniów. 1. Metody czynne: - samodzielnych doświadczeń - kierowania własną aktywnością - zadań stawianych do wykonania - ćwiczeń utrwalających 2. Metody słowne: rozwijają procesy poznawcze i poszerzają zasób wiadomości dziecka. Objaśnienia i instrukcje będą towarzyszyć dzieciom przy nabywaniu różnego typu umiejętności i sprawności. Są zwykle wykorzystywane przy stawianiu dzieciom różnych zadań, wpływają n postępowanie dzieci, przekazują ustalone zasady. 3. Metody praktyczne- będą motywowały uczniów do działania, nauczą współdziałania i komunikowania się w grupie 4. Metody oglądowe- obserwacje, pokaz, instruktaż

5 5. Metody aktywizujące- burza mózgów, stawianie pytań 6. Metoda padająca- pogadanka, opis FORMY PRACY: - zespołowa - grupowa - indywidualna FORMY REALIZACJI: Realizacja programu odbywać się będzie w II semestrze roku szkolnego 2016/2017 w formie warsztatów (minimum 3 godziny lekcyjne) dla uczniów: I-III Szkoły Podstawowej IV-VI Szkoły Podstawowej I-II Gimnazjum IV-VI Szkoły Podstawowej ZET I-III Gimnazjum ZET IV. Harmonogram działań. 1. Organizacja pierwszej pomocy. Przebieg udzielania pierwszej pomocy. Ocenianie stanu poszkodowanych. Co to jest pierwsza pomoc? Bezpieczeństwo podczas akcji ratowniczej Co to jest łańcuch ratunkowy? Wzywanie pomocy Ocena przytomności lub stopnia świadomości Ocena oddechu Badanie kompleksowe (szczegółowe) poszkodowanego 2. Postępowanie podczas zasłabnięć i utraty przytomności. Pierwsza pomoc przy zaburzeniu oddychania i krążenia (resuscytacja krążeniowo-oddechowa). Postępowanie w omdleniach (zasłabnięciach) Pierwsza pomoc nieprzytomnemu Resuscytacja krążeniowo-oddechowa u dorosłych

6 Resuscytacja krążeniowo-oddechowa u dzieci Pierwsza pomoc przy zranieniach, skaleczeniach i ranach, tamowanie krwotoków. Postępowanie w krwotoku z nosa 3. Postępowanie w różnych sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia Wiedza przekazywana jest w przystępny dla każdej grupy wiekowej sposób. Zajęcia prowadzone są w formie warsztatów osobno dla każdego oddziału, wykorzystując materiały dostępne w szkole. V. Realizatorzy Alicja Lange-Lelokas prowadząca, wychowawca grupy wychowawczej Agnieszka Araszewska nauczyciel wspomagający VI.Ocena efektywności działań. Dzięki realizacji programu uczniowie : Poznają zasady właściwego zachowania się w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia, Udzielają pierwszej pomocy przedmedycznej drugiej osobie, Znają numery telefonów alarmowych Wykonują resuscytację krążeniowo-oddechową Opatrują rany w zależności od ich rodzaju, Wiedzą jak używać środków opatrunkowych VII. Procedury osiągania celów W naszych działaniach edukacyjnych powinniśmy posługiwać się wieloma metodami, by osiągnąć wyznaczone sobie cele. Wszystkie jednak zastosowane metody muszą aktywizować uczniów. Aktywne uczenie się wymaga zaangażowania uczniów poprzez wyznaczanie własnych celów, organizację i planowanie swojej pracy. Zajęcia powinny stawiać problem, który uczniowie muszą rozwiązać. Stymulowani są więc do myślenia problemowego i poszukiwania własnych rozwiązań. Zajęcia praktyczne są zawsze najbardziej efektywnym narzędziem kształtowania świadomości prozdrowotnej. Wszelkie dyskusje, do których uczniowie powinni być prowokowani, poszerzają horyzonty, umożliwiają wymianę zdań i poglądów.

7 Młodzież w tym wieku szybciej akceptuje postawy i przekonania, gdy są one poparte przykładami z codziennego życia (przeżycia własne, najbliższych przyjaciół, rodziny, znajomych). W realizacji programu będziemy opierać się na następujących metodach: dyskusja w grupie analiza materiału ilustracyjnego, wywiad, drama zaplanowana lub spontaniczna, filmy edukacyjne, VIII. Ewaluacja programu. Przez cały okres realizacji programu prowadzone będzie monitorowanie i ocenianie wysiłku wychowanków oraz ich zaangażowanie w wykonywaniu powierzonych im zadań. Metody ewaluacji: obserwacja.