Podstawy Processingu. Diana Domańska. Uniwersytet Śląski

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Podstawy Processingu. Diana Domańska. Uniwersytet Śląski"

Kornelia Beata Marcinkowska
7 lat temu
Przeglądów:

1 Podstawy Processingu Diana Domańska Uniwersytet Śląski

2 Krzywe W Processingu dostępne są dwa rodzaje krzywych kubicznych: krzywe Béziera, krzywe Catmulla-Roma.

3 Krzywe W Processingu dostępne są dwa rodzaje krzywych kubicznych: krzywe Béziera, krzywe Catmulla-Roma. Do rysowania krzywej Béziera służy funkcja: void bezier(int x1, int y1, int cx1, int cy1, int cx2, int cy2, int x2, int y2); gdzie x1, y1, x2, y2 współrzędne punktów kontrolnych, które są interpolowane, cx1, cy1, cx2, cy2 współrzędne punktów kontrolnych kontrolujących kształt krzywej.

4 Drugim sposobem rysowania krzywej Béziera jest użycie funkcji: void beziervertex(int cx1, int cy1, int cx2, int cy2, int x2, int y2); pomiędzy funkcjami beginshape, endshape (obie funkcje wywołane bez parametrów). Za pomocą tej funkcji jesteśmy w stanie rysować krzywe sklejane. Pierwsze wywołanie funkcji beziervertex musi być poprzedzone wywołaniem funkcji vertex, kolejne wywołania funkcji beziervertex będą brały ostatni punkt z poprzedniego wywołania funkcji.

5 Dokładność rysowania krzywej Béziera void bezierdetail(int d); gdzie d dokładność (rozdzielczość), dodatnia liczba im większa tym krzywa będzie rysowania dokładniej.

6 Dokładność rysowania krzywej Béziera void bezierdetail(int d); gdzie d dokładność (rozdzielczość), dodatnia liczba im większa tym krzywa będzie rysowania dokładniej. Obliczenie współrzędnej (x lub y) na krzywej int bezierpoint(int a, int b, int c, int d, float t); gdzie a, b, c, d współrzędne (x lub y) kolejnych punktów kontrolnych, t wartość parametru, dla którego określamy punkt na krzywej, liczba z [0,1].

7 Obliczanie współrzędnej (x lub y) stycznej do krzywej w danym punkcie int beziertangent(int a, int b, int c, int d, float t); gdzie a, b, c, d współrzędne (x lub y) kolejnych punktów kontrolnych, t wartość parametru, dla którego określamy styczną do krzywej, liczba z [0,1].

8 1 size(200, 200); 2 nofill(); 3 smooth(); 4 5 bezier(10, 10, 50, 100, 70, 80, 150, 20); 6 7 beginshape(); 8 vertex(20, 180); 9 beziervertex(50, 100, 80, 120, 130, 150); 10 beziervertex(150, 130, 170, 90, 190, 120); 11 endshape();

9 Krzywą Catmulla-Roma rysujemy za pomocą funkcji: void curve(int x1, int y1, int x2, int y2, int x3, int y3, int x4, int y4); gdzie x1, y1, x2, y2, x3, y3, x4, y4 współrzędne kolejnych punktów kontrolnych.

10 Krzywą Catmulla-Roma rysujemy za pomocą funkcji: void curve(int x1, int y1, int x2, int y2, int x3, int y3, int x4, int y4); gdzie x1, y1, x2, y2, x3, y3, x4, y4 współrzędne kolejnych punktów kontrolnych. Podobnie jak w przypadku krzywej Béziera istnieje drugi sposób rysowania krzywej Catmulla-Roma. Kolejne punkty kontrolne krzywej definiowane są poprzez wywołanie funkcji: void curvevertex(int x, int y); pomiędzy wywołaniami funkcji beginshape i endshape (wywołane bez parametrów).

11 Dokładność rysowania krzywej Catmulla-Roma void curvedetail(int d); gdzie d dokładność (rozdzielczość), dodatnia liczba im większa tym krzywa będzie rysowania dokładniej.

12 Dokładność rysowania krzywej Catmulla-Roma void curvedetail(int d); gdzie d dokładność (rozdzielczość), dodatnia liczba im większa tym krzywa będzie rysowania dokładniej. Obliczenie współrzędnej (x lub y) na krzywej int curvepoint(int a, int b, int c, int d, float t); gdzie a, b, c, d współrzędne (x lub y) kolejnych punktów kontrolnych, t wartość parametru, dla którego określamy punkt na krzywej, liczba z [0,1].

13 Obliczanie współrzędnej (x lub y) stycznej do krzywej w danym punkcie int curvetangent(int a, int b, int c, int d, float t); gdzie a, b, c, d współrzędne (x lub y) kolejnych punktów kontrolnych, t wartość parametru, dla którego określamy styczną do krzywej, liczba z [0,1].

14 1 size(200, 200); 2 nofill(); 3 smooth(); 4 5 curve(100, 40, 100, 60, 150, 60, 230, -80); 6 7 beginshape(); 8 curvevertex(20, 180); 9 curvevertex(50, 100); 10 curvevertex(80, 120); 11 curvevertex(110, 150); 12 curvevertex(130, 130); 13 curvevertex(140, 90); 14 curvevertex(170, 120); 15 endshape();

15 Podstawowe transformacje 2D Translacja void translate(int x, int y); void translate(float x, float y); x, y współrzędne wektora translacji.

16 Podstawowe transformacje 2D Translacja void translate(int x, int y); void translate(float x, float y); x, y współrzędne wektora translacji. Rotacja wokół początku układu współrzędnych void rotate(float k); k kąt obrotu (w radianach).

17 Skalowanie void scale(float s); void scale(float sx, float sy); s współczynnik skali w obu kierunkach, sx współczynnik skali w kierunku x, sy współczynnik skali w kierunku y.

18 Skalowanie void scale(float s); void scale(float sx, float sy); s współczynnik skali w obu kierunkach, sx współczynnik skali w kierunku x, sy współczynnik skali w kierunku y. Ścinanie void shearx(float kx); void sheary(float ky); kx kąt (w radianach) ścięcia wokół osi x, ky kąt (w radianach) ścięcia wokół osi y.

19 Macierze przekształceń i operacje na ich stosie Wypisanie aktualnej macierzy przekształcenia void printmatrix();

20 Macierze przekształceń i operacje na ich stosie Wypisanie aktualnej macierzy przekształcenia void printmatrix(); Ustawienie macierzy identyczności (resetowanie macierzy przekształcenia) void resetmatrix();

21 Macierze przekształceń i operacje na ich stosie Wypisanie aktualnej macierzy przekształcenia void printmatrix(); Ustawienie macierzy identyczności (resetowanie macierzy przekształcenia) void resetmatrix(); Wymnożenie bieżącej macierzy przekształcenia przez podaną macierz void applymatrix(float n00, float n01, float n02, float n10, float n11, float n12); n00-n12 współczynniki macierzy (podawane wierszowo).

22 Umieszczenie bieżącej macierzy przekształceń na stosie void pushmatrix();

23 Umieszczenie bieżącej macierzy przekształceń na stosie void pushmatrix(); Zdjęcie macierzy ze szczytu stosu i ustawienie jej jako bieżącej macierzy przekształcenia void popmatrix();

1 size(100, 100); 2 3 fill(255, 0, 0); // czerwony 4 rect(0, 0, 50, 50); 5 6 pushmatrix(); 7 translate(40, 40); 8 fill(0, 255, 0); // zielony 9 rect(0, 0, 50, 50); 10 11 translate(10, 0); 12

24 1 size(100, 100); 2 3 fill(255, 0, 0); // czerwony 4 rect(0, 0, 50, 50); 5 6 pushmatrix(); 7 translate(40, 40); 8 fill(0, 255, 0); // zielony 9 rect(0, 0, 50, 50); translate(10, 0); 12 fill(255, 255, 0); // zolty 13 rect(0, 0, 20, 20); 14 popmatrix(); fill(0, 0, 255); // niebieski 17 rect(0, 0, 20, 20); translate(40, 0); 20 fill(255, 0, 255); // rozowy 21 rect(0, 0, 20, 20);

Podobne dokumenty

Podstawy Processingu. Diana Domańska. Uniwersytet Śląski

Podstawy Processingu. Diana Domańska. Uniwersytet Śląski Podstawy Processingu Diana Domańska Uniwersytet Śląski Processing jest językiem programowania opartym na języku Java. Jest on nastawiony na aplikacje związane z grafiką, animacją. Projekt został zainicjowany