Przedszkole nr 126, ul Wokalna 1, Warszawa Nr 2/2006 (3)

Transkrypt

1 Przedszkole nr 126, ul Wokalna 1, Warszawa Nr 2/2006 (3) Szanowni Rodzice, kochane dzieciaki, Z przyjemnością oddajemy do Waszych rąk kolejny numer naszej gazetki. Mamy nadzieję, Ŝe spodoba i pomoŝe w integracji rodzin z przedszkolem. Będzie źródłem informacji, np. o tym co waŝnego wydarzyło się lub wydarzy w przedszkolu. PrzybliŜy pracę nauczycieli-wychowawców z dziećmi. Czekamy teŝ na propozycje, sugestie i pomysły do kolejnych numerów gazetki. Nasze przedszkole Nasze Przedszkole jest placówką oświatową prowadzoną przez Wydział Oświaty. Dyrektorem od 2002 roku jest p. Jolanta Kuźmińska, a o sprawy finansowo-gospodarcze dba p. Małgorzata Borowy. Pracująca tu kadra pedagogiczna posiada wysokie kwalifikacje zawodowe. Nauczycielki systematycznie uczestniczą w różnego rodzaju kursach, warsztatach i szkoleniach. Dbają aby przyszli absolwenci przedszkola byli dobrze przygotowani do rozpoczęcia nauki w szkole. Nasz adres: Przedszkole nr 126 ul Wokalna 1, Warszaw tel. (0-22) PLAN WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI na rok 2006/2007 Wrzesień: zebranie ogólne z rodzicami oraz z nauczycielkami w poszczególnych grupach; wybór trójek klasowych; powołanie Rady Rodziców; zebranie Dyrektora z Radą Rodziców, ustalenie sposobu działania, harmonogram spotkań. Listopad: galeria prac dzieci dotyczących wychowania społeczno-moralnego Mam prawo do...". Grudzień: zebrania z rodzicami w poszczególnych grupach- włączenie rodziców w akcję przygotowania paczek dla dzieci; wspólna Wigilia połączona z występami dzieci z poszczególnych grup. Styczeń: bal karnawałowy - wspólna zabawa rodziców z dziećmi , godz Marzec: konkurs pisanki, kraszanki" lub kiermasz wielkanocny. Czerwiec: festyn rodzinny Bezpieczeństwo na co dzień" (udział Komendy Policji, Straży Miejskiej). Program wychowawczy przedszkola Przedszkole jest niemal drugim domem dla naszych dzieci, które przebywają tu od godziny 7 do 17. Mają tu zapewnioną pełną opiekę i wszechstronny rozwój. Miła, ciepła i rodzinna atmosfera zachęca do chodzenia do przedszkola. Kadra pedagogiczna dba o rozwój intelektualny, ruchowy, manualny i artystyczny naszych dzieci. Upowszechniane są tu nowatorskie formy i metody dydaktyczno-wychowawcze. Wykorzystuje się tu następujące programy nauczania: A..B..C.. program wychowania przedszkolnego XXI wieku. Ponadto zabawa w odkrywanie świata dźwięków, sylab, liter, wyrazów towarzyszy dzieciom przez cały czas. Natomiast zajęcia prowadzone zgodzie z Metodą dobrego startu prof. M. Bogdanowicz pomagają dzieciom usprawnić wszystkie zmysły, uczą rozpoznawania kierunków. Dzięki tej metodzie maluchy lepiej orientują się w przestrzeni, kształcą zdolności operowania symbolami. Wykorzystuje się tu również elementy metody nauki czytania - Wprowadzenie w świat pisma I. Majchrzak. Metoda ta polega na rozpoczęciu nauki czytania za pomocą własnego imienia, gdyż dziecko zna doskonale jego brzmienie, emocjonalne zabarwienie, a więc szybciej poznaje poszczególne literki i uczy się je pisać. Natomiast zajęcia oparte na metodzie prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej Dziecięca matematyka pomagają rozwinąć u dzieci możliwości umysłowe i uzdolnienia do uczenia się matematyki. Ponadto w prosty, naturalny sposób podczas zabaw w kształtują logiczne myślenie, pamięć i kojarzenie. 1

2 ROCZNY PROGRAM ROZWOJU PRZEDSZKOLA NA ROK SZKOLNY 2006/2007 Opracowany został on na podstawie: Programu Rozwoju Przedszkola na lata , Programu wychowania przedszkolnego ABC - XXI wieku, Wniosków z podsumowania roku szkolnego 2005/2006 oraz Priorytetów Mazowieckiego Kuratora Oświaty na rok szkolny 2006/2007. Tematami globalnymi programu rozwoju przedszkola jest realizacja celu głównego, który wynika z programu rozwoju przedszkola na lata i dotyczy Zapewnienia bezpiecznych warunków pobytu dzieci w przedszkolu i poza nim - uwrażliwienia dzieci na niebezpieczeństwa płynące z najbliższego otoczenia" oraz Wypracowania i wdrażania jednolitego i spójnego systemu wychowawczego promującego uniwersalne wartości międzyludzkie". Zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu dzieci w przedszkolu i poza nim" ma na celu tworzenie warunków organizacyjnych i edukacyjnych do realizacji treści z zakresu szeroko pojętego bezpieczeństwa dziecka. Kontynuowanie i udoskonalanie sposobów prowadzenia systemu WDN w przedszkolu. Realizacja ww zadań ma spowodować, że dzieci będą rozumiały konieczność przestrzegania zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych. Potrzeby zachowania ostrożności w kontaktach z osobami obcymi. W ramach programu dzieci będą uczestniczyć w zajęciach i zabawach spontanicznie podejmując tą problematykę. A więc będą brać udział w zajęciach dotyczących przestrzegania zasad bezpieczeństwa; w spotkaniach z osobami reprezentującymi instytucje użyteczności publicznej; w zorganizowanym przez nauczycieli konkursie pt. Kto nas chroni?". Ponadto będą zapoznawane z literaturą dziecięcą poruszającą problematykę bezpieczeństwa. Natomiast wszyscy nauczyciele będą uczestniczyć w doskonaleniu zawodowym w zakresie poznawania metod pracy związanych z uwrażliwieniem dzieci na niebezpieczeństwa płynące z najbliższego otoczenia. A nabytą wiedzę będą wykorzystywać w pracy z dziećmi, dzieląc się nią też z innymi nauczycielami. Temat drugi dotyczy zaś Wypracowanie i wdrażanie jednolitego i spójnego systemu wychowawczego promującego uniwersalne wartości międzyludzkie". Głównym jego celem jest tworzenie warunków edukacyjnych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie działań z zakresu edukacji społeczno-moralnej. Kontynuowanie i udoskonalanie sposobów prowadzenia systemu WDN w przedszkolu. W czasie realizacje tego celu dzieci będą uczyć się przestrzegać normy społeczne obowiązujące w grupie społecznej; poznawać reguły, umieć przewidywać skutki i konsekwencje swoich zachowań; uczyć się tolerancji, akceptacji i życzliwości w kontaktach z innymi. Ponadto będą poznawać i starć się zrozumieć prawa i obowiązki swoje i innych, a także podejmować próby przezwyciężania egoizmu i egocentryzmu, rozumieć pojęcia dobra, prawdy, odpowiedzialności. Natomiast nauczyciele będą uczestniczyć w doskonaleniu zawodowym w zakresie poznawania metod pracy związanych z uwrażliwieniem dzieci na ogólnoludzkie wartości moralne. A nabytą wiedzę będą wykorzystywać w pracy z dziećmi i dzielić się nią z innymi nauczycielami. Imprezy kulturalne w roku szkolnym 2006/ Teatrzyk Zimowa opowieść Zabawy Mikołaja i ŚnieŜynki Teatrzyk Przez bajki w Świat Teatrzyk Opowieści wigilijne Wigilijne spotkania w grupach Magiczny świat pana Rafała Bal karnawałowy (sobota) Zima i Bałwanek Franek Teatrzyk Zuzia w krainie czarów Teatrzyk Ropuch i tęcza Przegląd Twórczości Przedszkoli na Ursynowie Teatrzyk Muzyczne wędrówki przez leśne kryjówki Lato, co ty na to Cesarski słowik Festyn Rodzinny Uroczyste zakończenie roku przedszkolnego Agresja Niestety wstydliwy temat, ale jak bardzo aktualny. Z agresją we współczesnym świecie spotykamy się niemal na każdym kroku. A dziecko to dobry obserwator, który szybko się uczy, szczególnie złych rzeczy. Wielu rodziców wie, że nauczenie dziecka zwrotów grzecznościowych trwa czasami długo, a usłyszane, np. przekleństwa na ulicy szybko są przyswajane. Zgoda na oglądanie przez dziecko programów telewizyjnych oraz gier komputerowych niezależnie od pory dnia i ich przeznaczenia też zazwyczaj przynosi więcej szkody niż korzyści. Warto również zwrócić uwagę, co oglądają nasze pociechy. Bijatyki, walki, strachy, z którymi dziecko spotyka się nawet w niektórych bajkach znajdują niestety później odzwierciedlenie we wspólnych zabawach i to nie tylko w domu, ale i w przedszkolu. 2

3 PRAWA DZIECKA Każdy człowiek jest osobą, ale żaden nie rodzi się w pełni ukształtowany. Pełnię swojej osobowości musi rozwinąć ukształtować swoje ciało, uaktywnić siły motoryczne pozwalające mu się poruszać, rozwinąć zmysły (które pozwolą mu na kontakt z otaczającym go światem) i uczucia (by mógł reagować na rzeczywistość). Ponadto musi nauczyć się korzystać z woli i rozumu, dzięki którym w sposób wolny i świadomy będzie podejmował decyzje i ponosił za nie odpowiedzialność. Najważniejszym, naturalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Z niego płynie prawo do pełnego rozwoju. Dzieci posiadają szczególne prawa. Ich rozwój przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie aktualizować swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców, opiekunów i wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi "strażnikami" praw dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi odnoszącymi się do praw dziecka są: Konstytucja RP, Konwencja o Prawach Dziecka oraz Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka. Zgodnie z tymi przepisami dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie z nią każdy ma prawo żądać od władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją. A dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych. W toku ustalania praw dziecka organy władzy publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka. Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka - stoi on na straży praw dziecka określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji o prawach dziecka i innych przepisach prawa, z poszanowaniem odpowiedzialności, praw i obowiązków rodziców. Podejmuje działania zmierzające do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem. Szczególną troską i pomocą otacza dzieci niepełnosprawne. Kieruje się dobrem dziecka oraz bierze pod uwagę, że naturalnym środowiskiem jego rozwoju jest rodzina. Rzecznik podejmuje działania, które mają zapewnić dziecku pełen i harmonijny rozwój, z poszanowaniem jego godności i podmiotowości. Działa na rzecz ochrony praw dziecka, w szczególności: prawa do życia i ochrony zdrowia, prawa do wychowania w rodzinie, prawa do godziwych warunków socjalnych, prawa do nauki. Konwencja o Prawach Dziecka jest międzynarodowym aktem prawnym. Zgodnie z nią państwo w granicach swojej jurysdykcji ma respektować i gwarantować prawa zawarte w konwencji wobec każdego dziecka, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, a więc niezależnie od rasy, koloru skóry, płci, języka, religii, poglądów politycznych, statusu majątkowego, niepełnosprawności, cenzusu urodzenia lub jakiegokolwiek innego tego dziecka albo jego rodziców bądź opiekuna prawnego. Państwo ma zapewnić ochronę dziecka przed wszelkimi formami dyskryminacji lub karania ze względu na status prawny, działalność, wyrażane poglądy lub przekonania religijne rodziców dziecka, opiekunów prawnych lub członków rodziny. W trosce o bezpieczeństwo Dzieci to nasz największy skarb, o który troszczy się też i przedszkole. Dlatego pod koniec września dzieci z naszego przedszkola uczestniczyły w spotkaniu z Barbarą Ciemską - autorka serii książeczek edukacyjnych dla dzieci, poruszających problemy związane z postępowaniem w obliczu różnych niebezpieczeństw. Zawierają one czytelne wskazówki i wyjaśnienia uczące dziecko, jak powinno postępować w określonych sytuacjach. W czasie spotkania dzieci na przykładzie wierszyka o przygodach kotka, który spotyka nieznajomego zapoznały się z ewentualnymi zagrożeniami grożącymi im ze strony nieznajomych. A zagadki, zabawy i zadania rysunkowe poszerzyły i utrwaliły ich wiedzę na ten temat. 3

4 PRAWA DZIECKA: Mam prawo być akceptowanym takim jakim jestem Mam prawo wyrażać moje myśli i uczucia Mam prawo do szacunku Mam prawo dorastać w swoim tempie i oczekiwać akceptacji dla tego tempa Mam prawo pytać dlaczego? i otrzymywać odpowiedź Mam prawo do odczuwania radości, szczęścia, smutku, złości i bólu Mam prawo troszczyć się i być przedmiotem troski, wychowywać i być wychowywanym, dawać i otrzymywać Mam prawo do wygrywania Mam prawo do wolności 4

5 W przedszkolu jest 5 grup od 3 do 6 lat: Grupa I ŻABKI Odważne 3-latki, które dzielnie zniosły rozstanie z Rodzicami. Opiekują się nimi panie: Tatiana Górecka, Jolanta Prusińska, Jolanta Kuźmińska, Barbara Pyzioł, Jolanta Kowalska. Grupa II MISIAKI Dziećmi zajmują się panie: Alina Mazurek, Joanna Buła, Barbara Jentas. Grupa III SŁONECZKA. Wesołymi i radosnymi słoneczkami opiekują się: Bogusława Katz, Alicja Lempowska, Maria Ulikowska. Grupa IV A MOTYLE Opiekują się nimi panie: Magdalena Pataj, Beata Piwowarska, Katarzyna Małkowska.. Grupa IV B ZAJĄCZKI Dziećmi opiekują się panie: Alina Mazurek, Joanna Buła, Ewa Maciak oraz Tatiana Górecka i Jolanta Prusińska. Zajęcia dodatkowe Również i w tym roku szkolnym w przedszkolu zorganizowanych jest wiele ciekawych zajęć dodatkowych, tj. nauka j. angielskiego, taniec, gimnastyka i rytmika. Pomocą służą także logopeda i psycholog, a wiosną odbędą się też zajęcia adaptacyjne dla maluchów, które po wakacjach będą uczęszczać do I grupy. Naukę j. angielskiego prowadzi pani Jola Bator. Zajęcia odbywają się 3 razy w tygodniu. Biorą w nich udział dzieci ze wszystkich grup. Zajęcia z tańca, które prowadzi pani Magda Golla odbywają się dwa razy w tygodniu. Uczestniczą w nich 4, 5 i6-latki. Zajęcia z gimnastyki korekcyjnej i rytmiki, odbywają się również dwa razy w tygodniu. Gimnastykę prowadzi pani Magda Kwaziuk - bierze w niej udział większość przedszkolaków. Natomiast rytmika prowadzona jest przez pana Piotra Golla. Uczestniczą w niej wszystkie dzieci. Ponadto w przedszkolu jest psycholog szkolny pani Wioletta Mysliwiec, która czuwa nad prawidłowym rozwojem dzieci. 5

6 Razem z rodzicami Podobnie jak w latach ubiegłych, w tym roku również, w przedszkolu organizowane są zajęcia otwarte dla rodziców i dzieci. Uczestnicząc w nich dorośli mają okazję zobaczyć w jaki sposób i jakimi metodami nauczyciel pracują z dziećmi i realizują program wychowawczy oraz dydaktyczny. Spotkania te umożliwiają bliższe poznanie przedszkola, jego specyfikę, warunki i atmosferę w nim panującą. Rodzice mogą porównać jak funkcjonuje ich dziecko w domu, a jak w przedszkolu na tle grupy. Spotkania te są też doskonałą okazją do wymiany doświadczeń i spostrzeżeń z życia intelektualnego i emocjonalnego dzieci. Przedszkole uczy, wychowuje, rozwija zainteresowania i wprowadza w świat kultury, dlatego też wzajemna współpraca jest bardzo ważna. Dzięki ujednoliceniu metod pedagogicznych stosowanych w domu i przedszkolu łatwiej można uzyskać zadawalające efekty wychowawcze. Zajęcia otwarte w grupie II 26 października o godzinie 16 odbyły się w grupie III zajęcia otwarte. Już sama ich zapowiedź brzmiała intrygująco, gdyż rodzice zostali poproszeni o przyniesienie czarnej kredki i czarnych rajstop. Wszystko wyjaśniło się, gdy okazało się, że tematem zajęć są koty. Na powitanie dzieci wyrecytowały (z podziałem na role) bardzo długi wiersz M. Niemczyckiego pt. Instrukcja obsługi kota. Następnie panie przeprowadziły zabawę ruchową, w trakcie której wybrane dziecko losowało kartkę z obrazkiem i wymieniało głoskę rozpoczynającą i kończącą dany wyraz. Kolejna zabawa była matematyczna. Dzieci dodawały liczbę oczek na dwóch kostkach, a w nagrodę za poprawny wynik dostawały cukierka. Na koniec rodzice musieli wykazać się pomysłowością i przy pomocy przyniesionych rajstop i kredki zmienić swojego przedszkolaka w kota. I musze przyznać, że niezwykły był to widok, gdy kilkanaście czarnych kotów recytowało:... gorzej bywa przecież, gdy się w worku kupi kota... Zajęcia otwarte były bardzo interesujące. Dzięki zróżnicowanemu scenariuszowi panie zrealizowały wyznaczone cele i zadania, a dla dzieciaków nauka dodawania, ćwiczenia przygotowujące do czytania były atrakcyjne. Zajęcia uwzględniały dynamiczny charakter grupy, umożliwiały jednocześnie aktywny udział dzieci nieśmiałych, z mniejszą siłą przebicia. Przy tak licznej grupie nie jest to łatwe zadanie. Gratulacje! Małgorzata Sikora (mama Patryka) 6

7 Gimnastyka buzi i języka Przedszkolaki, u których zauważono zaburzenia mowy, raz w tygodniu uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez p. Monikę Warchoł nauczycielkę z przygotowaniem w zakresie logopedii. Wiele dzieci ma bowiem nadal problemy z wymawianiem niektórych głosek, co często prowadzi np. do dwuznacznego rozumienia niektórych słów (np. kura kula, Kuba tuba itp.). Należy pamiętać, że niekorygowane wady wymowy są przyczyną trudności w szkole. Książka najlepszym przyjacielem Jesień (choć tegoroczna jest wyjątkowo ładna) i zima często nie sprzyjają długim popołudniowym spacerom i przebywaniu na placach zabaw. Długie, zimowe wieczory są za to doskonałą okazją do czytania dzieciom książek. Bo choć technika pędzi do przodu, ani filmy, ani gry komputerowe nie zastąpią cudownego świata zawartego w wierszach, bajkach, baśniach i legendach. A naprawdę nie trzeba dużo, by zaczepić miłość do książek minut dziennie głośnego czytania dziecku przyniesie efekty. A na zimne dni wierszyk na rozgrzewkę Chińczyk, tata i herbata Mały Chińczyk ze swym tatą spór toczyli nad herbatą. - Kto to słyszał, proszę taty, dawać mleko do herbaty? Żeby dobrze smakowała, lepsza cukru szczypta biała. Na to odrzekł Chińczyk tata: - Lepsza gorzka jest herbata lub z cytryny krążkiem złotym. Synek na to: - Tato, co ty? Od cytryny kwaśnie miny! Lepiej dodać sok z maliny. Wtedy dobra jest jesienią przeciw wszelkim przeziębieniom. A herbata w dzbanku stała i słuchała, i ziewała... Tak jej ta dyskusja zbrzydła, że po prostu im ostygła. Marcin Przewoźniak W ramach gimnastyki proponujemy wspólne przeczytanie wierszyka pani Agnieszki Frączek Żuru gar Żaba warzy żuru gar, a pod garem drżący żar. Żur wrze w garze, gar na żarze, to się skończy na pożarze! Aż żółw zrzęda rzecze szczerze: - Niech się żaba żaru strzeże! Żur wrze w garze, gar na żarze, to się skończy na pożarze! Smaży żaba smardzów wór, w garze wrze gorący żur. Żółwik żabę żerdzią żga: - Niechże żaba żuru da! Żółw zażera wrzący żur, żaba żuje smardzów wór. Pusto w garze, żółw się marze, już nie zrzędzi o pożarze. - Postaw, żabo, gar na żar. Zróbże jeszcze żuru gar! Żaba warzy żuru gar, a pod garem drżący żar. Żur wrze w garze, gar na żarze, to się skończy na pożarze... Zgaduj zgadula!?!?!?!? Ma on nóżkę nie ma buta, ma kapelusz - nie ma głowy: czasem smaczny jest i zdrowy. Spadają z drzewa żółte i czerwone, wicher je niesie w tą i tamtą stronę. Ma króciutkie nóżki i maleńki ryjek. Choć igły nosi nic nigdy nie szyje. 7

8 Cała Polska czyta dzieciom Fundacja ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom (do stycznia 2006 roku Fundacja ABCXXI - Program Zdrowia Emocjonalnego) została założona w 1998 r. przez Irenę Koźmińską. Celem Fundacji jest wspieranie zdrowia emocjonalnego - psychicznego, umysłowego oraz moralnego dzieci i młodzieży np. poprzez działania oświatowe, edukacyjne, organizacyjne i promocyjne. W 2001 r. Fundacja zainaugurowała kampanię społeczną "Cała Polska czyta dzieciom", w celu uświadomienia społeczeństwu ogromnego znaczenia czytania dziecku dla jego rozwoju emocjonalnego oraz wyrobienia u dorosłych nawyku codziennego czytania dzieciom. Naukowcy i praktycy zgodnie twierdzą, że czytanie dziecku na głos uczy je języka i myślenia, rozwija pamięć i wyobraźnię, przynosi wiedzę i wzorce moralnych zachowań, wzmacnia samouznanie. Czytanie niemowlęciu stymuluje jego umysł i buduje skojarzenie czytania z przyjemnością, czytanie na głos kilkulatkowi pozwala mu zrozumieć siebie i świat, wspólne czytanie z nastolatkiem pozwala zachować lub odbudować więź i pomaga mu w pokonaniu wielu problemów wieku dorastania. Także dzieci niepełnosprawne dzięki głośnemu czytaniu znacznie lepiej się rozwijają. Dlatego tez chcemy uświadomić dorosłym, że współczesny świat jest dla dzieci często trudny i nieprzyjazny. Pośpiech i stres, ignorowanie ich potrzeb psychicznych i umysłowych, brak czasu i wszechobecność telewizji powodują, że coraz więcej dzieci ma problemy emocjonalne. Wspólne czytanie jest formą mądrego kontaktu z dzieckiem i doskonałą metodą wychowawczą. Dziecko, które ma mały zasób słów, będzie miało problemy z myśleniem, gdyż język jest narzędziem myślenia, również matematycznego. Dziecko, które nie rozumie wielu słów i ma małą wiedzę nie będzie samo czytać, gdyż jest to dla niego za trudne i zbyt nudne, zwłaszcza w dobie atrakcyjnej i nie wymagającej wysiłku telewizji. W ten sposób koło się zamyka - słabo czytające dzieci coraz mniej czytają. Jest tylko jeden skuteczny sposób, aby uczynić czytanie równie lub bardziej atrakcyjnym od telewizji - jest to głośne czytanie dziecku w przyjaznej atmosferze. Dziecko czuje się wtedy ważne i kochane, jego wiedza językowa i ogólna poszerza się i za kilka lat bez trudu i chętnie samo będzie czytać. Należy zainwestować co najmniej lat w głośne czytanie dziecku, by wychować czytelnika, nikt bowiem nie rodzi się czytelnikiem. Fundacja ABCXXI opracowała również Złotą Listę najbardziej polecanych tytułów książek dla dzieci, która jest dostępna na: Wiek 0-4 lata: Marta Bogdanowicz (opracowanie) - Rymowankiprzytulanki Paulette Bourgeois, Brenda Clark - seria o Franklinie Jan Brzechwa - Wiersze i bajki Josef Czapek - Opowieści o piesku i kotce Karel Czapek - Daszeńka Gilbert Delahaye - seria o Martynce Dorota Gellner - Bajeczki Czesław Janczarski - Miś Uszatek, Wędrówki Misia Uszatka Janosch - Ach, jak cudowna jest Panama Astrid Lindgren - Lotta z ulicy Awanturników; Ja też chcę mieć rodzeństwo Hanna Łochocka - O wróbelku Elemelku Sam McBratney - Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham Nele Most, Annet Rudolph - Wszystko moje; Co wolno, a czego nie wolno Beata Ostrowicka - Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkole Julian Tuwim - Wiersze dla dzieci Wiek 4-6 lat: Hans Christian Andersen - Brzydkie Kaczątko Florence and Richard Atwater - Pingwiny Pana Poppera Wanda Chotomska - Wiersze, Pięciopsiaczki Carlo Collodi - Pinokio Waclaw Cztwrtek - O gajowym Chrobotku; Bajki z mchu i paproci Dimiter Inkiow - Ja i moja siostra Klara Astrid Lindgren - seria o Pipi Pończoszance, Emil ze Smolandii Hugh Lofting - seria o Doktorze Dolittle Kornel Makuszyński - Przygody Koziołka Matołka Małgorzata Musierowicz - Znajomi z zerówki Alan A. Milne - Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka Zofia Rogoszówna - Dzieci Pana Majstra Krystyna Siesicka - Idzie Jaś Małgorzata Strzałkowska - Leśne głupki; Wierszyki łamiące języki Danuta Wawiłow - Wiersze Życzymy miłej lektury - 20 minut dziennie. Codziennie! 8

9 Kącik podróżnika W zorganizowanej w tym roku wycieczce do Głoskowa uczestniczyły dzieci z grupy III i IVB. Przedszkolaki zwiedzały gospodarstwo, w którym znajduje się małe zoo. Przedszkolny debiut po raz drugi Nasza rodzina przeżywa przedszkolny debiut po raz drugi (syn Paweł jest już w trzeciej grupie). Asia wprawdzie poszła do przedszkola od września, ale samo przedszkole nie jest dla niej nowością. Zawsze chciała tu przychodzić. Mimo to, a może właśnie dlatego, nie mogła się wprost doczekać kiedy i ona będzie mogła zostawać codziennie w przedszkolu, a nie przychodzić tylko na chwilę po brata. Wszystko, co wiązało się z byciem przedszkolakiem było dla niej atrakcyjne: nowi koledzy i koleżanki, zabawki, piosenki, wycieczki i teatrzyki, o których tyle słyszała od brata, a także wszelkiego rodzaju imprezy(bal karnawałowy, spotkanie świąteczne, festyny), w których brała udział jako obserwator. Status siostry przedszkolaka był dla niej niewystarczający. Teraz ma szansę przeżywać wszystko z innej perspektywy- jako pełnoprawny uczestnik. Bywają w naszym domu oczywiście i gorsze dni, kiedy rozstania trochę się przedłużają, ale to też jest przecież fragment życia przedszkolnego, więc jest normalne. Uczestnicząc w debiucie przedszkolnym naszej córki jesteśmy spokojniejsi, nie znaczy to, że nie przeżywamy razem z Asią rozstań. Z perspektywy czasu uświadamiamy sobie jak dużo dobrego daje naszym dzieciom uczestniczenie w zajęciach, przebywanie w grupie rówieśników, możliwość nabywania nowych doświadczeń. Dlatego warto przetrzymać gorsze dni, przeżywać razem z dzieckiem kolejne sukcesy, wspierać podczas niepowodzeń, znosić kolejne infekcje. Rachunek zysków i strat wypada niewątpliwie na korzyść bycia przedszkolakiem. Życzymy więc wszystkim Rodzicom (także i sobie) wytrwałości w tych trudniejszych chwilach. Rodzice Asi i Pawełka 9

10 Młodszy brat w przedszkolu Już w połowie sierpnia pojawił się tzw. ścisk w dołku (w moim 'dołku')- Znowu się zacznie. Dwa lata minęły szybko. Za szybko. Ciągle jeszcze pamiętam poranną traumę. Średniak (wtedy 3-latek) rano jeszcze oczu nie otworzył a już komunikował światu podniesionym głosem że nie idzie do przedszkola. Potem było już tylko gorzej. Na zakończenie poranka odrywałam własne dziecko od nogawki i porzucałam zapłakane w przedszkolu a sama beczałam pod przedszkolem. I tak chyba ze dwa tygodnie... Przerażał mnie fakt, że znowu będę przerabiać to samo. Nie pomagały myśli, że Maluch ma zupełnie inną konstrukcję psychiczną niż Średniak, że nie ucieka z piaskownicy na widok ludzi swoich rozmiarów, a nawet potrafi nawiązać z nimi łączność (z czym Średniak do tej pory ma problemy), że ten stan rozpaczy w końcu kiedyś minie... Mózg praliśmy dziecięciu przez całe wakacje, ale z jakim skutkiem??? Niestety na Średniaka nie mogliśmy za bardzo liczyć. Miał pod koniec wakacji bardzo jednoznaczne zdanie na temat powrotu do przedszkola, więc staraliśmy się aby nie wygłaszał swoich poglądów przy Maluchu... Na cud nie liczyłam no i cudu nie było. Maluch beczał. Ale tym razem to Tata odprowadzał dzieciaki, więc oszczędzony mi był widok najsmutniejszej twarzyczki świata. Dzień oczywiście zaczynał się od płaczu, a wyschnięte ślady po łzach zmywałam jak wracał do domu. Poprosiłam kiedyś Średniaka żeby opowiedział Małemu, że w przedszkolu jest bardzo fajnie. Średniak na to przejętym głosem: - Nie martw się Marcinku. Zaraz po śniadaniu zbuduję dla nas skrzydła i razem uciekniemy. Kochany Starszy Brat. Na takiego zawsze można liczyć. Zresztą temat ucieczki wraca ciągle w rozmowach. Ostatnio moi panowie planowali wykopać tunel z przedszkolnego placu zabaw do Babci Ani. Babcia mieszka w innej dzielnicy. Mam nadzieję, że obaj zdążą pójść do szkoły zanim się dokopią. Gorzej będzie jak wpadną na pomysł, żeby przejść przez płot, albo po prostu wyjść z przedszkola drzwiami. Maluch beczał, ale musze przyznać, że opór był odrobinę słabszy niż kiedyś u brata. Fakt, że starszy brat wstaje rano i bez słowa sprzeciwu maszeruje do przedszkola chyba pomógł mu pogodzić się w końcu z losem. Pomogło też to, że po tygodniu zrezygnowaliśmy z odbierania go po podwieczorku. Młody wyraźnie odżył jak zaczął wracać do domu wcześniej. W końcu przestał płakać. Też już maszeruje do przedszkola w podskokach i nawet się wygłupia po drodze. Jest dobrze dopóki nie przekroczy progu przedszkola. Ciągle jeszcze po wejściu do sali trzylatków sprawia wrażenie kogoś, kto wpadł w inny wymiar. A pytania o przedszkole zbywa milczeniem albo krótkim 'nie wiem*, 'nie pamiętam'. Nie pamięta jak nazywają się jego panie, nie pamięta imion kolegów, nie pamięta w co się bawili ani co rysowali. Dobrze, że pamięta, że w ogóle był w tym przedszkolu. Średniak jak był kiedyś Maluchem to zdążył opowiedzieć o wszystkim co się działo zanim doszliśmy do metra. A obecny Maluch milczy jak zaklęty. Za to stosunek do zbiorowego żywienia obaj bracia mają podobny. Średniak chodził do trzylatków z własnym termosem z makaronem. Maluch zaczął strajkiem głodowym. Chociaż w domu jak chce to zje wszystko. Właśnie. Jak chce! Chyba ze dwa tygodnie zajęło przekonanie go, że płatki przedszkolne są takie same jak w domu. A po miesiącu wytłumaczył mi dlaczego w domu może jeść płatki z mlekiem a w przedszkolu tylko suche - bo w domu jeż miseczki, a w przedszkolu z talerza. Spękał też w końcu przy kotlecie schabowym -jest wielkim patriotą jeśli chodzi o to danie narodowe. A kiedyś z rozpędu zjadł rybę (pewnie myślał, że to schabowy) i od tej pory bardzo lubi ryby. Oświadczył też, że będzie jadł 'tylko mięsko w skóreczce'. Czyli tylko panierowane. Robimy więc drobne postępy. Ale jak się go odbiera to dobrze mieć przy sobie zwykłą kajzerkę. Rzuca się na nią jak wygłodzony psiak. A ostatnio Tata wrócił cały dumny do domu i oświadczył Wiesz, Marcin jak wchodził na salę to się uśmiechnął. Nareszcie. Mama Marcina i Maćka 10

11 Jabłuszka Spadło z drzewa pięć jabłuszek. Pierwsze zbiło sobie brzuszek, drugie w locie złapał dziadek, żeby zjeść je przed obiadem. Trzecie pupę zbiło całą. Czwarte się uratowało, bo w fartuszku mojej mamy miało miękkie lądowanie. Piąte kawał zaś zrobiło trochę w bok się potoczyło. I szepnęło; Ktoś pomyśli, Że tu spadłem prosto z wiśni! Marcin Przewoźnia Kiermasz przetworów Przedszkolaki biorą udział w wielu konkursach i uroczystościach. Uczestniczą też w festynach rodzinnych i wycieczkach. Ponadto wraz z nauczycielami przygotowują spotkania okolicznościowe (m.in. wieczór wigilijny, uroczyste zakończenie roku szkolnego i inne). Pod koniec listopada juz po raz trzeci odbył kiermasz przetworów. Żółty ogród k Żółta trawa, żółte liście... Tak, to jesień, oczywiście! Żółte jabłka, mirabelki, Żółtej dyni brzuch tak wielki, Że nie zmieścił się w rabacie I sukienkę zgniótł sałacie. Z drzewa lecą żółte gruszki, Tłukąc sobie przy tym brzuszki. A pod drzewem, wprost do jeża, Na herbatkę kasztan zmierza. Żółtą czapkę ma kolczastą I drożdżowe, żółte ciasto. Marcin Przewoźniak 11

12 Wspomnień czar Na zakończenie roku szkolnego wychowawczynie grupy drugiej wspólnie z dziećmi przygotowały przedstawienie teatralne o Czerwonym kapturku. Jak wielki potencjał aktorski jest w naszych dzieciach przekonało się wielu rodziców. Dzieci były fantastyczne. Nawet śmiech widowni nie był wstanie ich speszyć. Profesjonalizm w każdym calu. Gratulujemy nauczycielkom i dzieciom. Czekamy na następną sztukę w wykonaniu małych aktorów. Kulturka przedszkolaka Dzieci bardzo lubią wyjazdy na wycieczki czy do teatru. Są one dla nich dużą atrakcją. A po za tym doskonałą okazją do lepszego poznania otaczającego nas świata, uczą jak należy zachować się teatrze czy muzeum. W październiku.dzieci z grupy III I IV miały okazję obejrzeć przedstawienie pt. Jeździec bez konia w teatrze Ochoty. Miesiące Styczeń Nowy Rok zostawia, Żeby wszystkich po zabawiał. Luty lodem wodę skuwa, Żeby dzieci miały ubaw. Marzec mżawką zrasza czoła, Oraz wszystko dookoła. Kwiecień kwiatów pąki liczne Kolorami kwieci ślicznie. Maj zapachów sieje wonie, I z radością bije w dłonie. Czerwiec czerwia nam rozdaje, Z każdej motyl zaś powstaje. Lipiec lipy lepi kwiaty, Co są dobre do herbaty. Sierpień w pola wyjścia czasem, By mieć zbiory na zapasie. Wrzesień łąki wrzosem sieje, Do ich kwiatów aż się śmieje. Października dni zaś głoszą, Że się zbliża jesień boso. A Listopad liście strąca, Co czerwienią się od słońca. Grudzień, śniegiem świat przykrywa, By świat cały odpoczywał. Seweryn Krzysztof Topczewski 12

13 Święta, święta... Święta Bożego Narodzenia - najważniejsze święta w roku, szczególnie dla dzieci. Choinka, Mikołaj no i... prezenty!!! Są to szczególne święta. Wyzwala życzliwość, chęć sprawienia przyjemności oraz radość wspólnego działania. Chcielibyśmy, aby magię świąt dzieci poczuły także i w przedszkolu. Dlatego też grono pedagogiczne, no i oczywiście najmłodsi pragną zaprosić rodziców i innych członków rodziny na wspólną wigilię, kolędowanie i zabawę. W tym roku wigilia dla poszczególnych grup odbędzie się: Grupa I 11 XII Grupa II 13 XII Grupa III 14 XII Grupa IVA 12 XII Grupa IV B 15 XII Serdecznie zapraszamy! Śnieg Pojechała zima na bal dzieci spały, więc nie widziały. Miała długi puszysty szal, z piórek małych, leciutkich i białych. A jak tańczyć zaczęła z wiatrem, piórka z szala się rozsypały i zaczęły fruwać dookoła i świat zrobił się śnieżnobiały. Śnieżysko Padało, padało puszyste śnieżysko. Na biało, na biało zasypało wszystko. Białe są huśtawki, całe białe schody, białe w parku ławki, białe samochody. Wysoko, wysoko nad zielonym płotem leci Biała Zima białym samolotem. Co tam teleferie, co tam teleranki, kiedy my wolimy w śniegu przewracanki! Wiwat, niech nam żyje puszyste śnieżysko! Ulepimy z niego białe niedźwiedzisko! Danuta Wawiłow Gwiazdki lśnią na choince. Już świąteczny nadchodzi czas, więc do wspólnej zabawy zapraszamy Was. Miło nam było w ubiegłym roku, przed Świętami Bożego Narodzenia, zaprosić Państwa do wspólnej zabawy Mamo, tato stroimy świąteczne drzewko. Ponieważ zabawa ta spotkała się z dużym zainteresowaniem Rodziców i dzieci chcemy, aby tego typu akcje stały się tradycją w naszym przedszkolu. Dlatego też w tym roku proponujemy Państwu zabawę pod hasłem Papierowe ozdoby choinkowe. Liczymy na pomysłowość i inwencję twórczą Rodziców i dzieci. Choinkę, która będzie stała w holu przedszkola udekorujemy zrobionymi przez Państwa ozdobami. Chciałybyśmy, aby wszystkie dzieci były dumne ze swoich ozdób. Każda papierowa zabawka powinna być tak przygotowana, aby można ja było powiesić na choince. Czekamy na Państwa wytwory do 10 XII. Prosimy przynosić je do nauczycielek poszczególnych grup. Ozdoby powinny być podpisane. Wanda Chotomska 13

14 obawmy się razem Jesienna krzyżówka 1. W czasie zimy i słoty na nogach je niosę, domyślić się łatwo, że są to 4. Spadłem nagle z drzewa leżę na trawniku. W brązowej koszulce, w kolczastym płaszczyku. 2. Wiosną w zieleń wplotła białych kwiatów kiście. Teraz ma korale, a zgubiła liście. 5. Za oknem wisi ten szklany przyrząd i pokazuje, że mrozy idą. 3. Mama coś w koszyku niesie, dzieci stają na paluszkach a mama każdemu daje Smaczne, rumiane 6. Lis mieszka w norze w kotlince śpi zając, a gdzie wiewiórki mieszkają? 7. Okrągłe, pękate, rumiane jak słońce, w środku chowa skarby, jak grosze w skarbonce. 8. Choć ten muzyk nie ma Instrumentu w dłoni, lecz bębni po dachu i o szyby dzwoni

15 Prace naszych milusińskich Muminki prace dzieci z gr. III Redaktor naczelny i skład Monika Strużyk, redaktor merytoryczny Bogusława Katz, redaktorzy Małgorzata Kwaśny-Giembicka, Dorota Krasnodębska, Małgorzata Sikora. Pomysły na artykuły do gazetki prosimy zgłaszać do Bogusławy Katz (gr. III). 15