RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 17 grudnia 2012 r. (16.01) (OR. en) 17049/12 SPORT 79 MI 829 COMPET 777 JUR 641 DROIPEN 189 ENFOPOL 419

Transkrypt

1 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 17 grudnia 2012 r. (16.01) (OR. en) 17049/12 SPORT 79 MI 829 COMPET 777 JUR 641 DROIPEN 189 ENFOPOL 419 WYNIK PRAC Posiedzenie: Rada (ds. Edukacji, Młodzieży, Kultury i Sportu) Do: Delegacje Nr poprz. dok.: 15876/1/12 SPORT 70 MI 702 COMPET 674 JUR 570 DROIPEN 157 ENFOPOL 351 REV 1 Dotyczy: Konkluzje prezydencji w sprawie ustanowienia strategii walki z manipulowaniem wynikami sportowymi Delegacje otrzymują w załączniku I tekst wspomnianych powyżej konkluzji prezydencji ustalonych w wyniku posiedzenia Rady ds. Edukacji, Młodzieży, Kultury i Sportu w dniu 27 listopada 2012 r. Oświadczenie delegacji Malty znajduje się w ząłaczniku II /12 md/ama/gt 1 DG E - 1C PL

2 ZAŁĄCZNIK I KONKLUZJE PREZYDENCJI W SPRAWIE USTANOWIENIA STRATEGII WALKI Z MANIPULOWANIEM WYNIKAMI SPORTOWYMI 1. PAMIĘTAJĄC O POLITYCZNYM TLE PRZEDMIOTOWEJ SPRAWY, KTÓRE PRZEDSTAWIONO W ZAŁĄCZNIKU, A ZWŁASZCZA O TYM, ŻE: 1. Rada ustanowiła plan prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu na lata , w którym wśród tematów priorytetowych wskazała walkę z ustawianiem wyników zawodów sportowych oraz promowanie dobrego zarządzania, a także utworzyła grupę ekspercką ds. dobrego zarządzania w sporcie złożoną z przedstawicieli państw członkowskich i Komisji która ma pracować nad uczciwością w sporcie pod kątem europejskim i w pierwszej kolejności skupić się na walce z ustawianiem wyników. 2. Rada przyjęła konkluzje w sprawie walki z manipulowaniem wynikami sportowymi 2, w których to konkluzjach uznała ustawianie wyników za jedno z największych zagrożeń dla sportu i zaapelowała do ruchu sportowego, władz publicznych oraz podmiotów urządzających zakłady wzajemne o podjęcie wspólnych działań. 3. Zarówno w Unii Europejskiej, jak i na różnych forach międzynarodowych zwłaszcza na forum Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego oraz Rady Europy podejmuje się różnorodne inicjatywy na rzecz walki z ustawianiem wyników. 1 2 Dz.U. C 162 z , s. 1. Dz.U. C 378 z , s /12 md/ama/gt 2

3 2. UWZGLĘDNIAJĄC 1. Fakt, że w czerwcu 2012 roku grupa ekspercka ds. dobrego zarządzania w sporcie przygotowała zgodnie z harmonogramem ustanowionym w planie prac w dziedzinie sportu zalecenia co do walki z ustawianiem wyników i że w stosownym przypadku może do tego tematu powrócić. 2. Deklarację nikozyjską z dnia 20 września 2012 r. w sprawie walki z ustawianiem wyników, zatwierdzoną przez prezydencję Rady UE, europejskiego komisarza odpowiedzialnego za sport oraz uczestników Forum Sportowego UE. 3. UZNAJĄC, ŻE 1. Pojęcie manipulowanie wynikami sportowymi określane też jako oszustwo sportowe lub wpływanie na przebieg zawodów w tym zwłaszcza ustawianie wyników, interpretowane jest różnorako. Jednolitej interpretacji sprzyjałaby wspólnie uzgodniona definicja. Ważne jest, by nie tylko ustalić definicję ustawiania wyników, lecz także wskazać, jakie czyny mogłyby być karalne na mocy stosownego prawa, i uwzględnić przy tym zwłaszcza te formy ustawiania wyników, które mają znaczne skutki ekonomiczne i społeczne oraz wiążą się z zakładami wzajemnymi, wykorzystywaniem poufnych informacji, korupcją, nielegalnym handlem lub wymuszeniami bądź obejmują takie działania. 2. Choć ramy prawne państw członkowskich odnoszące się do ustawiania wyników różnią się między sobą, to jednak wszystkie państwa członkowskie dysponują już narzędziami prawnymi pozwalającymi walczyć z tym zjawiskiem. Należy ocenić, czy sposób, w jaki państwa członkowskie w myśl swojego ustawodawstwa interpretują ustawianie wyników, powinno się bardziej zharmonizować, po to by wypełnić ewentualne luki prawne i stworzyć stosowne ramy prawne na szczeblu międzynarodowym (np. ewentualną konwencję Rady Europy) /12 md/ama/gt 3

4 3. Jak stwierdzono w unijnym badaniu na temat ustawiania wyników zawodów sportowych 3, przeszkody utrudniające prowadzenie dochodzeń w sprawie przypadków transgranicznego ustawiania wyników i ściganie tych przypadków, jeżeli istnieją, wydają się natury operacyjnej, a nie prawnej. Z uwagi na transgraniczny charakter zjawiska ustawiania wyników, zwłaszcza gdy w grę wchodzą zakłady wzajemne, niezbędna jest ponadgraniczna współpraca stosownych ministerstw, policji i organów wymiaru sprawiedliwości. Obecnie ogólnounijna koordynacja działań jest realizowana za pośrednictwem Europolu i Eurojustu. Istnieje też współpraca na szczeblu międzynarodowym między Europolem a Interpolem. Zasadniczą sprawą w tym kontekście jest także współpraca z ruchem sportowym. 4. W ustawianiu wyników często uczestniczą zorganizowane siatki przestępcze, działające na skalę krajową i międzynarodową. Dlatego podobnie jak w przypadku innych dziedzin, w których pojawia się zjawisko przestępczości zorganizowanej kluczową rolę odgrywa zapobieganie (oraz alternatywne działania typu rozbijanie siatek) w połączeniu z represjami. 5. Jedną z najważniejszych spraw w krajowej, unijnej i międzynarodowej walce z ustawianiem wyników jest konieczność skoordynowania działań różnych zainteresowanych stron, zwłaszcza organów publicznych, organów ścigania, regulatorów gier hazardowych, ruchu sportowego we wszystkich jego segmentach, a także podmiotów urządzających zakłady wzajemne Zadanie polegające na niedopuszczaniu do przypadków ustawiania wyników i na zwalczaniu takich przypadków spoczywa w dużej mierze na ruchu sportowym. Stosowne organy sportowe powinny pilnie przystąpić do działań zwalczających ustawianie wyników. Choć odpowiedzialność spoczywa przede wszystkim na ruchu sportowym, nie może on działać sam. Potrzebna jest zatem ścisła współpraca między zainteresowanymi podmiotami sportowymi a innymi stosownymi podmiotami (organami publicznymi, podmiotami urządzającymi zakłady wzajemne, regulatorami gier hazardowych 5 ), tak by skutecznie chronić sport przed ustawianiem wyników Dokument dostępny na stronie: Termin podmioty urządzające zakłady wzajemne oznacza za każdym razem zarówno podmioty prywatne, jak i podmioty publiczne, w tym monopolistów. Termin regulator gier hazardowych oznacza za każdym razem i/lub inne stosowne właściwe organy publiczne /12 md/ama/gt 4

5 7. Kluczową sprawą pozwalającą zapobiegać oszustwom w sporcie zwłaszcza ustawianiu wyników i chronić uczciwość w sporcie są zasady dobrego zarządzania, takie jak należyte zarządzanie finansami, przejrzystość oraz plany i strategie zarządzania ryzykiem na szczeblu klubów, stowarzyszeń i federacji. Choć w dziedzinie zapobiegania i sankcji podejmuje się i realizuje wiele inicjatyw, ruch sportowy, chcąc lepiej chronić uczciwość zawodów, potrzebuje pełnego wsparcia innych stosownych zainteresowanych stron. 8. Jeżeli chodzi o ustawianie wyników związane z zakładami wzajemnymi, zainteresowane strony (np. organy sportowe, podmioty urządzające zakłady wzajemne oraz regulatorzy gier hazardowych) posługują się mechanizmami wykrywania i monitorowania, znanymi jako systemy wczesnego ostrzegania. Ich skuteczność ogranicza się jednak głównie do zakładów przyjmowanych przez podmioty urządzające zakłady wzajemne. Aby różnorodne mechanizmy wykrywania i monitorowania się uzupełniały, niezbędna jest ściślejsza współpraca. Należy jednak dokładniej rozważyć kwestię ochrony danych oraz koszty utworzenia i obsługi takich mechanizmów. Współpracę stosownych zainteresowanych stron można by usystematyzować, włączając w nią regulatorów gier hazardowych, jako kluczowe podmioty szczebla krajowego, pełniące funkcję regulatorów krajowego rynku hazardowego oraz pośredników między podmiotami urządzającymi zakłady wzajemne a organizacjami sportowymi wdrażającymi mechanizmy wykrywania i monitorowania. 9. Pewne rodzaje zakładów wzajemnych mogą bardziej niż inne zagrażać uczciwości zawodów sportowych, a pewne rodzaje zawodów sportowych być bardziej podatne na zagrożenia. Choć na obecnym etapie być może nie jest stosowne określanie prawem dla wszystkich dyscyplin sportu które zakłady miałyby lub nie miały być dozwolone oraz które zawody są w kontekście zakładów bardziej podatne na zagrożenia, zagrożenie dla uczciwości w sporcie powinno być jednym z czynników uwzględnianych przez regulatorów gier hazardowych podczas podejmowania decyzji zgodnie z mającym zastosowanie prawem jakie zakłady można oferować. Szczególnie traktowane pod tym względem powinny być zawody sportowe, w których uczestniczą wyłącznie sportowcy w wieku poniżej 18 lat /12 md/ama/gt 5

6 4. Z NALEŻYTYM POSZANOWANIEM ZASADY POMOCNICZOŚCI ZWRACAJĄ SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI: 1. Rozważyły przyłączenie się do negocjacji w sprawie ewentualnej konwencji Rady Europy przeciwko manipulowaniu wynikami sportowymi. W tym kontekście rozważyły opracowanie wspólnej, dostatecznie zrozumiałej definicji ustawiania wyników zawodów sportowych. 2. Rozważyły wprowadzenie sankcji karnych, cywilnych lub administracyjnych, które byłyby odstraszające, skuteczne i proporcjonalne. Sankcje te miałyby skutecznie zniechęcać do ustawiania wyników i mogłyby być ustalane w zależności od korzyści lub wiedzy uzyskanych przez osoby ustawiające wynik. 3. Działały na rzecz odpowiedniego potencjału operacyjnego organów ścigania i organów wymiaru sprawiedliwości do walki z ustawianiem wyników w ramach dostępnych zasobów w tym poprzez szkolenie tych organów w celu podnoszenia umiejętności i zwiększania zdolności do walki z ustawianiem wyników na szczeblu krajowym, unijnym i międzynarodowym, w stosownym przypadku z wykorzystaniem specjalistycznych agencji szkoleniowych, takich jak Europejskie Kolegium Policyjne (Cepol) oraz Europejska Sieć Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości. 4. Propagowały współpracę sił policji i prokuratury, w stosownych przypadkach także w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych zajmujących się transgranicznymi przypadkami ustawiania wyników. 5. Dopilnowały, by w kolejnym dokumencie orientacyjnym wskazującym Europolowi kierunki działań znalazła się wzmianka o walce z ustawianiem wyników, jako zjawisku, które często wiąże się z takimi dziedzinami poważnej przestępczości transgranicznej, jak oszustwo, pranie pieniędzy, korupcja czy przestępczość zorganizowana /12 md/ama/gt 6

7 6. Jeżeli chodzi o ustawianie wyników związane z zakładami wzajemnymi, dopilnowały, by krajowi regulatorzy gier hazardowych dysponowali niezbędną wiedzą ekspercką oraz niezbędnymi zasobami i narzędziami do walki z tym zjawiskiem, oraz rozważyły powierzenie im roli pośredników między organizacjami sportowymi a podmiotami urządzającymi zakłady wzajemne, np. w kwestii gromadzenia danych o podejrzanych działaniach lub regularnościach związanych z zakładami wzajemnymi. W szczególności dopilnowały, by regulatorzy gier hazardowych określili we współpracy z ruchem sportowym charakterystyczne dla sportu zagrożenia związane z hazardem. 7. Zaproponowały, by podmioty urządzające zakłady wzajemne dostarczały regulatorom gier hazardowych i/lub organizacjom sportowym, a w stosownych przypadkach również organom ścigania i organom wymiaru sprawiedliwości (na przykład za pomocą systemów wczesnego ostrzegania), informacji o podejrzanych działaniach bądź regularnościach, np. stosownych danych o zakładach wzajemnych zgodnie z mającymi zastosowanie krajowymi i międzynarodowymi ramami regulacyjnymi. 8. Zaproponowały niezbędne środki, które pozwalałyby w odpowiedni sposób egzekwować obowiązujące kodeksy postępowania i przepisy zakazujące uczestnictwa w zakładach wzajemnych niektórym grupom osób (sportowcom i ich otoczeniu, agentom sportowym, trenerom, sędziom oraz władzom wykonawczym, menadżerom i pracownikom stowarzyszeń/klubów sportowych, federacji sportowych i podmiotów urządzających zakłady wzajemne itp.), na przykład pozwalałyby unieważniać zakłady zawarte przez te osoby wbrew ich obowiązkom. 9. Zastanowiły się, czy krajowi regulatorzy gier hazardowych nie mogliby określać na podstawie istniejących dowodów i danych, zgodnie z mającym zastosowanie prawem które rodzaje zakładów lub zawodów bardziej niż inne zagrażają uczciwości w sporcie i które zawody są bardziej w tej kwestii podatne na zagrożenia. 10. Dopilnowały, by można było nakładać ograniczenia na zakłady wzajemne dotyczące zawodów sportowych, w których uczestniczą wyłącznie sportowcy w wieku poniżej 18 lat. 11. Propagowały odpowiedni dialog i przepływ stosownych informacji między organizatorami wydarzeń sportowych a podmiotami urządzającymi zakłady wzajemne, przed wydarzeniami sportowymi, w związku z którymi zawierane są zakłady, z uwzględnieniem właściwych przepisów o ochronie danych /12 md/ama/gt 7

8 12. Zachęcały, by w ramach walki z nielegalną ofertą hazardową, zwłaszcza ofertą z państw trzecich (w tym państw pozaeuropejskich), ustanowiono odpowiednie środki, takie jak ograniczanie dostępu do nielegalnej oferty hazardowej za pomocą metod technicznych zgodnie z krajowym ustawodawstwem. W tym celu użyteczna może być współpraca krajowych regulatorów gier hazardowych i organów ścigania z dostawcami usług internetowych i instytucjami finansowymi. 13. Dołożyły niezbędnych starań, by można było odpowiednio monitorować i identyfikować zakłady wzajemne oraz klientów podmiotów urządzających zakłady wzajemne. 14. Wspierały inicjatywy krajowe uwrażliwiające na zagrożenia, jakie powoduje ustawianie wyników, oraz edukujące w tym zakresie uczestników sportu (zwłaszcza sportowców i ich otoczenie na wszystkich szczeblach amatorów i zawodowców agentów sportowych, trenerów, sędziów, władze wykonawcze, menedżerów i pracowników stowarzyszeń/klubów sportowych i federacji sportowych, kibiców itp.), ale także inne zainteresowane strony (organy ścigania, organy publiczne, regulatorów gier hazardowych, podmioty urządzające zakłady wzajemne i ich klientów) oraz ogół społeczeństwa. 15. Rozważyły utworzenie krajowego punktu kontaktowego, w którym mogłyby się spotykać, wymieniać informacjami i koordynować działania z uwzględnieniem odpowiednich ram prawnych wszystkie stosowne podmioty zajmujące się walką z ustawianiem wyników. 16. Zaproponowały, by w kontekście krajowych ram walki z ustawianiem wyników rozważono odpowiednią ochronę świadków i osób zgłaszających zachowania nieetyczne. 17. Dopilnowały, by na szczeblu międzynarodowym koordynowaniem walki z ustawianiem wyników zajęło się stosowne forum, np. w kontekście ewentualnej konwencji Rady Europy, i by monitorowano różnorodne działania podejmowane przez różne zainteresowane strony /12 md/ama/gt 8

9 18. Rozważyły możliwość uwzględniania w stosownych umowach dwustronnych i kontaktach z państwami trzecimi (w tym państwami pozaeuropejskimi) ochrony uczciwości w sporcie i walki z ustawianiem wyników. 5. ZWRACAJĄ SIĘ DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ, BY: 1. Nadal wspierała wymianę sprawdzonych rozwiązań i współpracę sieciową w dziedzinie zapobiegania ustawianiu wyników zapoczątkowaną w 2012 roku działaniem przygotowawczym Europejskie partnerstwa na rzecz sportu ułatwiając wymianę doświadczeń na szczeblu krajowym i europejskim oraz zapewniając unijną wartość dodaną w tej dziedzinie. Można to zrobić w ramach proponowanego programu Erasmus dla wszystkich w kontekście rozdziału Sport. 2. Ustanowiła grupę regulatorów gier hazardowych, która wymieniałaby się wiedzą ekspercką m.in. w dziedzinie zapobiegania ustawianiu wyników związanemu z zakładami wzajemnymi, w tym wiedzą o międzynarodowym wymiarze tego problemu. Do uczestnictwa w posiedzeniach takiej grupy można by zapraszać stosowne zainteresowane strony, takie jak organy publiczne, organy ścigania, organizacje sportowe oraz podmioty urządzające zakłady wzajemne. 3. Jeżeli chodzi o ustawianie wyników związane z zakładami wzajemnymi, dopilnowała, by temat ten uwzględniano w dyskusjach politycznych z państwami trzecimi (w tym państwami pozaeuropejskimi) i z właściwymi organizacjami międzynarodowymi z dziedziny sportu, zwłaszcza z federacjami międzynarodowymi. Komisja z pomocą stosownych zainteresowanych stron i państw członkowskich powinna sprawdzić, których państw dotyczą konkretne sygnały o ustawianiu wyników związanym z zakładami wzajemnymi, co wpływa na wydarzenia sportowe w UE, i zastanowiła się nad najodpowiedniejszymi działaniami, w tym ramach porozumień międzynarodowych. 4. Rozważyła wzmocnienie mechanizmów współpracy wymiarów sprawiedliwości z państwami trzecimi, zwłaszcza z państwami, których dotyczą konkretne sygnały o ustawianiu wyników związanym z zakładami wzajemnymi, co wpływa na wydarzenia sportowe w UE o ile państwa członkowskie same nie mogą skutecznie stawić czoła wyzwaniom związanym ze współpracą z państwami trzecimi /12 md/ama/gt 9

10 5. Rozważyła zwrócenie się do państw członkowskich o wytyczne negocjacyjne, by móc przystąpić w imieniu UE obok państw członkowskich do negocjacji w sprawie ewentualnej europejskiej konwencji przeciwko manipulowaniu wynikami sportowymi, które to negocjacje będą się toczyć pod auspicjami Rady Europy. 6. Rozważyła zainicjowanie dalszych badań nad kwestiami istotnymi z punktu widzenia walki z ustawianiem wyników. Stosownym tematem, który można by uwzględnić w takich badaniach, jest m.in. szczegółowa analiza przepisów o ochronie danych w kontekście ewentualnego dzielenia się informacjami przez zainteresowane strony (ruch sportowy, podmioty urządzające zakłady wzajemne, organy ścigania) na szczeblu UE oraz ustawianie wyników a etyka. 7. Zgodnie z prośbą Rady z listopada 2011 r. rozważyła przedłożenie w stosownym czasie na podstawie wyników różnorodnych badań, prac grupy eksperckiej ds. dobrego zarządzania w sporcie oraz działań podjętych na różnych forach międzynarodowych wniosku w sprawie rozporządzenia Rady dotyczącego walki z ustawianiem wyników. 6. PAMIĘTAJĄC O AUTONOMII ORGANIZACJI SPORTOWYCH, ZWRACAJĄ SIĘ DO RUCHU SPORTOWEGO, BY: 1. Wdrożył zarówno na poziomie zawodowym, jak i masowym szeroko zakrojone środki zapobiegawcze, by ostrzec wszystkie stosowne podmioty o zagrożeniu, którym dla uczciwości w sporcie jest ustawianie wyników. Środkami tymi mogłoby być na przykład: a. Opracowanie kodeksów postępowania skierowanych do stosownych podmiotów (sportowców i ich otoczenia na wszystkich szczeblach amatorów i zawodowców agentów sportowych, trenerów, sędziów, władz wykonawczych, menadżerów i pracowników stowarzyszeń/klubów sportowych i federacji sportowych, kibiców itp.) i zamieszczenie w nich przepisów o raportowaniu podejrzanych przypadków /12 md/ama/gt 10

11 b. Umieszczenie w kontraktach, które zawierają gracze zawodowi, klauzul przeciwdziałających uczestnictwu w ustawianiu wyników. c. Opracowanie podręczników, które byłyby skierowane do różnych zainteresowanych stron ze świata sportu i które wyjaśniałyby, na czym polega ustawianie wyników, jak temu zjawisku zapobiegać oraz jak raportować podejrzane przypadki; d. Ustanowienie na szczeblu międzynarodowych i krajowych federacji sportowych wiążących reguł co do traktowania/dochodzeń w sprawie podejrzanych przypadków. Reguły te powinny być możliwe do zastosowania i egzekwowalne i powinny zakładać jasny podział obowiązków. e. Utworzenie mechanizmu i procedury, dzięki którym osoby zgłaszające zachowania nieetyczne mogłyby poufnie raportować o przypadkach (lub próbach) ustawiania wyników (np. wyznaczenie niezależnego rzecznika/osoby zaufanej, szanowanej przez stosowne grupy docelowe); stosowne sportowe organy sądowe powinny brać takie raporty pod uwagę w kontekście sankcji związanych z raportowanymi przypadkami. f. Organizowanie działań uświadamiających i edukacyjnych skierowanych do sportowców i ich otoczenia na wszystkich szczeblach amatorów i zawodowców agentów sportowych, trenerów, sędziów oraz władz wykonawczych, menadżerów i pracowników stowarzyszeń/klubów sportowych i federacji sportowych itp. na temat zagrożenia, którym dla ich karier, uczciwości w sporcie i finansowania sportu jest ustawianie wyników (np. szkolenia indywidualne, włączenie modułów edukacyjnych do podstawowych i zaawansowanych szkoleń dla trenerów i instruktorów). g. Utrzymywanie kontaktu ze stosownymi organami krajowymi (w tym regulatorami gier hazardowych) w dziedzinie wymiany informacji np. informacji zgromadzonych za pomocą systemów wczesnego ostrzegania po to by pomagać we wspólnej pracy i w dochodzeniach, a tym samym skutecznie zapobiegać, zakłócać działania i odstraszać /12 md/ama/gt 11

12 2. Dopilnował, by obowiązywały sankcje sportowe zniechęcające do ustawiania wyników. Powinny one być odstraszające i skuteczne, a jednocześnie proporcjonalne i zgodne ze stosownymi przepisami prawa krajowego i unijnego. 3. Przedsięwziął na wszystkich stosownych szczeblach sportu inne środki, które uważa za adekwatne, by pomóc zapobiegać oszustwom sportowym, zwłaszcza ustawianiu wyników, w tym wymieniał się sprawdzonymi rozwiązaniami [np. środki zapewniające należyte zarządzanie finansami przez stowarzyszenia, kluby i federacje, w tym opłacanie graczy zgodnie z ich kontraktami; środki zapobiegające nadmiernemu wpływowi indywidualnych podmiotów, w tym sponsorów czy inwestorów, na stowarzyszenia/kluby (zwłaszcza ustanowienie zasad zapobiegania konfliktowi interesów) oraz środki wzmacniające struktury demokratyczne i zwiększające przejrzystość na szczeblu federacji, stowarzyszeń i klubów] /12 md/ama/gt 12

13 ZAŁĄCZNIK DO ZAŁĄCZNIKA I 1. Komunikat Komisji pt. Rozwijanie europejskiego wymiaru sportu 6 2. Zielona księga Komisji w sprawie gier hazardowych oferowanych w internecie w obrębie rynku wewnętrznego 7 3. Komunikat Komisji pt. Zwalczanie korupcji w UE 8 4. Komunikat Komisji pt. W stronę kompleksowych europejskich ram dla hazardu online Dok. 5597/11 COM(2011) 12 final. Dok. 8313/11 COM(2011) 128 final. Dok /11 COM(2011) 208 final. Dok /12 COM(2012) 596 final /12 md/ama/gt 13 ZAŁĄCZNIK DO ZAŁĄCZNIKA I DG E - 1C LIMITE PL

14 ZAŁĄCZNIK II OŚWIADCZENIE MALTY Punkt 18: Konkluzje prezydencji w sprawie ustanowienia strategii walki z manipulowaniem wynikami sportowymi Malta wyraża poważne zastrzeżenia do pkt. 12 w sekcji 4, gdyż wykorzystanie wspomnianych środków egzekucyjnych nie ogranicza się do nielegalnej oferty hazardowej dostępnej w internecie i pochodzącej z państw spoza EOG. Malta uważa przede wszystkim, że nie ma dowodów wskazujących, iż manipulowanie wynikami wydarzeń sportowych bywa również spowodowane działalnością pochodzących z EOG regulowanych stron internetowych oferujących gry hazardowe. Poza tym Malta uważa, że z uwagi na fakt, że hazard jest usługą, wszelkie środki ograniczające swobodę świadczenia usług muszą być zgodne z Traktatami. W związku z tym wszelkie krajowe ramy regulacyjne i środki wykorzystane do ich egzekwowania, które ograniczają swobodę świadczenia usług, muszą być uzasadnione, konieczne i proporcjonalne, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE. Dlatego też Malta nie może zaakceptować ogólnego stwierdzenia dopuszczającego wykorzystanie środków egzekucyjnych wobec podmiotów działających na terenie EOG, dopóki nie zostanie ustalone, że krajowy system prawny i wykorzystane środki egzekucyjne są zgodne z prawodawstwem UE. Co więcej, należy przeanalizować adekwatność takich technologicznych środków w świetle potrzeby poszanowania praw podstawowych. Malta uważa, że kwestie te należy przeanalizować w ramach grupy ekspertów w dziedzinie uregulowań prawnych, o której mowa w komunikacie Komisji Europejskiej pt. W stronę kompleksowych europejskich ram dla hazardu online /12 md/ama/gt 14 ZAŁĄCZNIK II DG E - 1C LIMITE PL