Cel niniejszego dokumentu

Transkrypt

1 Spis treści Cel niniejszego dokumentu Przedmowa Podsumowanie 1 Charakterystyka państwowej służby zdrowia (NHS) w płn.-zach. Londynie 2 Wyzwania NHS w płn.-zach. Londynie 3 Co nastąpi, jeśli nie podejmiemy żadnych działań? 4 Jakie jest zatem rozwiązanie? 5 Nasza wizja służby zdrowia w płn.-zach. Londynie 6 Światowej klasy opieka pozaszpitalna 7 Nasz cel: szpitale jako centra doskonałości 8 Co nasza wizja oznacza dla Ciebie? 9 Realizacja wizji 10 Gdzie opieka zdrowotna będzie świadczona w przyszłości, zgodnie z propozycjami? 11 Propozycje odnośnie świadczenia opieki pozaszpitalnej 12 Nasze zalecenia odnośnie lokalnych szpitali w płn.-zach. Londynie 13 Szpitale wykonujące zabiegi elektywne, korzystające z naszych wysokiej klasy budynków 14 Pięć głównych szpitali dla płn.-zach. Londynu 15 Gdzie powinny się znajdować główne szpitale? 16 Które opcje są wykonalne? 17 Trzy opcje odnośnie głównych szpitali 18 Propozycje zmian usług specjalistycznych 19 Pomyślna realizacja założeń z myślą o pacjentach 20 Dalsze działania Słowniczek terminów

2 Cel niniejszego dokumentu Niniejszy dokument przedstawia propozycje usprawnień Twoich lokalnych usług NHS w północnozachodnim Londynie, w ramach programu pod nazwą Tworzymy zdrowszą przyszłość. Jest to dokument konsultacji pragniemy poznać Twoje opinie na temat proponowanych przez nas zmian. Niniejszy dokument został szeroko rozprowadzony na obszarze północnozachodniego Londynu oraz w jego okolicach, których mieszkańcy korzystają z usług na terenie płn.-zach. Londynu. Gminy Londynu określane przez NHS jako obszar północno-zachodni to: Brent, Ealing, Hammersmith i Fulham, Harrow, Hillingdon, Hounslow, Kensington i Chelsea oraz Westminster. Program Tworzymy zdrowszą przyszłość prowadzony jest przez osiem grup zlecania usług klinicznych (CCGs), w skład których wchodzą lekarze pierwszego kontaktu (GP) reprezentujący osiem funduszy podstawowej opieki zdrowotnej (PCT) w płn.-zach. Londynie. Ich propozycje są efektem współpracy z lekarzami zatrudnionymi w szpitalach, kierownikami zespołów pielęgniarskich, organizacjami świadczącymi usługi środowiskowe, jak zespoły ds. zdrowia psychicznego, opieki społecznej, grupy pacjentów i wolontariuszy, jak również organizacje charytatywne. Aby dowiedzieć się więcej o szeroko zakrojonych działaniach, w efekcie których powstał niniejszy dokument, prosimy o zapoznanie się z naszym przedkonsultacyjnym przypadkiem biznesowym (PCBC). Znajduje się on na naszej stronie internetowej: Egzemplarze są także dostępne pod naszym adresem Freepost (przesyłka zwolniona z opłaty pocztowej) lub bezpłatnym numerem telefonu Freephone, podanymi na następnej stronie. W całej treści dokumentu znajdziesz szereg pytań w polach oznaczonych następująco. Pytania te odnoszą się do załączonego do niniejszego dokumentu formularza odpowiedzi, zawierającego rzeczywiste pytania konsultacyjne. Prosimy o udzielenie na nie odpowiedzi. Prosimy o zapoznanie się z całością dokumentu konsultacji, a następnie podanie swoich odpowiedzi na te pytania w formularzu odpowiedzi. W formularzu odpowiedzi zaznaczyliśmy, do której sekcji dokumentu odnoszą się poszczególne pytania. Prosimy odnosić się do tych sekcji w miarę udzielania odpowiedzi na pytania. Jeśli pragniesz uzasadnić którekolwiek z podanych przez siebie odpowiedzi lub uważasz, że pytania nie pozwoliły Ci na wyczerpujące przedstawienie swoich opinii, lub sądzisz, że nie uwzględniliśmy pewnych ważnych opcji, przedstaw nam swoje uwagi w polu na końcu formularza odpowiedzi. 2 Cel niniejszego dokumentu

3 Możesz udzielić odpowiedzi na drukowanym formularzu odpowiedzi i odesłać go na nasz adres Freepost (przesyłka zwolniona z opłaty pocztowej): FREEPOST SHAPING A HEALTHIER FUTURE CONSULTATION Adres należy zapisać dokładnie tak, jak powyżej (drukowanymi literami, w jednej linii); nie ma potrzeby naklejania znaczka. Możesz także wypełnić go online na naszej stronie internetowej: W razie wszelkich zastrzeżeń odnośnie konsultacji prosimy o kontakt jak niżej: Lynne Spencer, Head of Corporate Affairs, NHS NW London, Southside, 105 Victoria Street, London, SW1E 6QT Ostateczny termin nadsyłania formularza odpowiedzi upływa 8 października 2012 r. Niniejszy dokument jest także dostępny w innych językach, w wersji dużego druku oraz w formacie nagrania audio. Prosimy o kontakt, jeśli pragniesz otrzymać dokument w jednym z ww. formatów consultation@nw.london.nhs.uk Cel niniejszego dokumentu 3

4 Przedmowa Przedmowa przewodniczących grup ds. zlecania usług klinicznych (CCG) w płn.-zach. Londynie. Naszym celem jest świadczenie naszym pacjentom możliwie jak najlepszej opieki zdrowotnej. Potrzeby zdrowotne ludności ulegają jednak zmianom, zaś my nie jesteśmy w stanie świadczyć usług tak dobrych, jak tego pragniemy. Naszym zdaniem konieczne są zmiany w aktualnym sposobie świadczenia usług służby zdrowia, aby móc średnio- i długoterminowo zapewniać opiekę wysokiej jakości. Ta potrzeba wprowadzenia zmian w służbie zdrowia (NHS) odzwierciedla częściowo nieustanne zmiany dotyczące ludności. Obszar północno-zachodniego Londynu powiększa się, ludzie żyją dłużej, zaś coraz więcej osób dotykają takie problemy, jak cukrzyca i otyłość. Stanowi to wyzwanie dla naszych usług służby zdrowia. Potrzebny nam jest system, który pozwoli zapewniać właściwy rodzaj opieki we właściwym miejscu. W szeregu przypadków szpital nie jest optymalnym miejscem. Wiemy, że poszerzenie zakresu opieki świadczonej bliżej miejsca zamieszkania pacjenta umożliwi nam lepszą koordynację tych usług, podniesienie jakości opieki oraz zapewnienie dobrego poziomu usług za przystępną cenę. Byliśmy w stanie wykazać, że w sytuacji, gdy niezbędna jest opieka szpitalna, centralizacja pewnych usług za każdym razem umożliwi pacjentom dostęp do optymalnej opieki. Jako przewodniczący ośmiu grup ds. zlecania usług klinicznych w płn.-zach. Londynie, sprawujący kontrolę nad niniejszym programem z myślą o wprowadzeniu tych zmian, sformułowaliśmy cztery zasadnicze założenia odnośnie naszej wizji funkcjonowania usług w przyszłości. Pierwsze z nich dotyczy naszego zaangażowania w pomoc ludziom, aby lepiej o siebie dbali i byli świadomi, tego, gdzie i kiedy mogą uzyskać dostęp do leczenia, oraz jakie opcje leczenia mają do wyboru. Po drugie, pragniemy zapewnić pacjentom, którzy mają pilną potrzebę zdrowotną, łatwość skonsultowania się z lekarzem pierwszego 4 Przedmowa Cel niniejszego dokumentu

5 kontaktu (GP) lub organizacją świadczącą usługi środowiskowe, przez całą dobę i siedem dni w tygodniu, telefonicznie, em lub osobiście. Nasze trzecie założenie dotyczy umożliwienia szybkiego dostępu do usług pacjentom wymagającym opieki specjalistycznej lub pomocy ze strony zespołu środowiskowego czy też opieki społecznej. Odpowiedzialność za koordynowanie opieki zdrowotnej będzie spoczywać na lekarzach GP. Dążymy wreszcie do zapewnienia, aby pacjenci, którzy muszą zostać poddani hospitalizacji, mieli do dyspozycji odpowiednio utrzymaną i nowoczesną placówkę szpitalną, w której będą mogli zostać objęci całodobową opieką specjalistów. W celu osiągnięcia tych założeń konieczne będzie wprowadzenie szeroko zakrojonych zmian oraz podjęcie pewnych trudnych decyzji jesteśmy jednak zdania, że zmiany te są niezbędne. Zmiany mogą być znaczące, lecz spore będą także korzyści płynące z właściwej ich realizacji: lepsza opieka zdrowotna, sprawniejsza pomoc, ograniczenie liczby zgonów oraz lepiej funkcjonujący, skuteczny system. Dr Ethie Kong NHS Brent CCG Chair Dr Ruth O Hare NHS Central London (Westminster) CCG Chair Dr Mark Sweeney NHS West London (Kensington and Chelsea, Queen s Park and Paddington) CCG Chair Dr Mohini Parmar NHS Ealing CCG Chair Dr Tim Spicer NHS Hammersmith and Fulham CCG Chair Dr Amol Kelshiker NHS Harrow CCG Chair Dr Ian Goodman NHS Hillingdon CCG Chair Dr Nicola Burbidge NHS Hounslow CCG Chair Przedmowa 5

6 Przedmowa Medycznego Dyrektora Programu Tworzymy zdrowszą przyszłość Dr Mark Spencer Odbyłem moje szkolenie lekarskie w szpitalu Charing Cross, zaś w charakterze lekarza pierwszego kontaktu (GP) w szpitalu Hammersmith. Pracuję jako lekarz GP w Acton od 23 lat. Gdy w latach 90-tych zacząłem nabywać usługi dla moich pacjentów jako kierujący budżetem lekarz GP, miałem szereg wątpliwości, jednak przekonałem się, że jeśli zwrócę baczniejszą uwagę na informacje o tym, gdzie dostępna jest najlepsza opieka, przyniesie to moim pacjentom korzyści w rezultacie mogliśmy współpracować ze szpitalami, aby usprawnić pewne etapy świadczenia opieki. Na przestrzeni ostatnich 10 lat stało się coraz bardziej jasne, że system służby zdrowia na poziomie lokalnym musi ulec zmianie i to w sporym zakresie. W trakcie moich rozmów z pacjentami dowiaduję się o ich problemach z dostępem do lekarza pierwszego kontaktu i słyszę skargi na złą koordynację systemu. Choć czasem zdarza się usłyszeć bardzo pozytywne opinie na temat leczenia, często pacjenci skarżą się na brak opieki i komunikacji. Kiedy jednak analizuję przykłady doskonałych praktyk oraz dowody na to, że specjalistyczne zespoły mogą w pewnych warunkach funkcjonować lepiej jako część większego zespołu, uświadamiam sobie, że uzyskiwane przez nas czasami dobre rezultaty są najczęściej efektem wysiłków lekarzy, pielęgniarek oraz innych pracowników służby zdrowia niezależnie od zatrudniających ich organizacji, i częstokroć bez odpowiedniego wsparcia z ich strony. Na terenie północno-zachodniego Londynu jest zbyt wiele małych placówek szpitalnych, które nie są w stanie zapewnić najlepszej opieki specjalistycznej ani całodobowej dyspozycyjności eksperta. Skutkiem jest opieka na poziomie średnim nie zaś najlepszym. Lepsze rezultaty uzyskamy poprzez skupienie opieki specjalistycznej w ramach mniejszej liczby dużych szpitali, a jednocześnie umożliwianie optymalnego dostępu do sieci opieki w szpitalach lokalnych. Stanowi to także przejaw inwestycji w opiekę środowiskową i podstawową, w ramach której leczeniu poddawanych jest najwięcej pacjentów. Kierowałem lokalną grupą lekarzy GP, lecz na przestrzeni ostatniego roku miałem także sposobność do koordynowania i współpracy z lekarzami GP o podobnych spostrzeżeniach i problemach w zakresie opieki nad pacjentami w północno-zachodnim Londynie. Współpracowaliśmy z lekarzami oraz pielęgniarkami w szpitalach, analizując, jak możemy usprawnić opiekę i uczynić ją bardziej przystępną cenowo. Ta właśnie grupa lekarzy GP, przy pomocy starszych rangą lekarzy z każdego szpitala w regionie, nadzorowała tę pracę i sformułowała niniejsze zalecenia. Zmiany często spotykają się z niechęcią. W przeszłości podejmowano szereg prób usprawnienia opieki w północno-zachodnim Londynie. Współpraca lekarzy w zakresie wspólnej odpowiedzialności za zapewnianie lokalnej ludności jak najlepszej opieki to jednak sposobność, której nie możemy zaprzepaścić. W przeciwnym razie będziemy mieli do czynienia z niedostatecznie zorganizowanymi usługami lub nieplanowanymi zamknięciami placówek ze względów bezpieczeństwa. Jeśli jednak wspólnie podejmiemy się wprowadzenia zmian, oszczędzimy życie niejednego pacjenta i usprawnimy opiekę świadczoną ludziom każdego dnia. Musimy tę okazję wykorzystać. Mam nadzieję, że zapoznają się Państwo z tym dokumentem, zastanowią się nad nim i porozmawiają o jego treści. Nie podjęliśmy jeszcze żadnych faktycznych decyzji nasze zalecenia będą bazować na Państwa opiniach i uwagach. Dr Mark Spencer Medyczny Dyrektor Programu Tworzymy zdrowszą przyszłość 6 Przedmowa Cel niniejszego dokumentu

7 Przedmowa Przewodniczącego Wspólnej Komisji Funduszy Opieki Podstawowej Jeff Zitron Dla tych z nas, którzy mieszkają w Londynie północno-zachodnim, prężnie działająca lokalna organizacja NHS to sprawa najwyższej wagi. Wielu mieszkańców zawdzięcza życie i zdrowie kompetencjom naszego personelu oraz poziomowi naszych placówek. Liczne osoby nie są jednak w stanie uzyskać dostępu do potrzebnych im usług, lub nie zawsze spotykają się z najwyższym standardem opieki. Wymagania stawiane NHS są coraz wyższe paradoksalnie jako efekt sukcesu tej organizacji: np. ludzie żyją dłużej, zaś postęp w medycynie umożliwia leczenie większej liczby schorzeń niż kiedykolwiek przedtem. W rezultacie standardy opieki nieustannie rosną, zatem NHS musi wprowadzić zmiany, aby dotrzymać im kroku. Niniejszy dokument wyjaśnia, dlaczego i w jaki sposób usługi służby zdrowia w północnozachodnim Londynie muszą ulec zmianie, oraz przedstawia sposoby realizacji tych celów. Propozycje zawarte w tym dokumencie zostały sformułowane przez lokalnych lekarzy, pielęgniarki oraz inny personel służby zdrowia, w oparciu o konsultacje z pacjentami, lokalnymi samorządami oraz organizacjami świadczącymi opiekę. Proponujemy szeroko zakrojone zmiany w sposobie świadczenia usług w szpitalach oraz w ramach społeczności. Propozycje te bazują na doświadczeniach w obrębie północno-zachodniego Londynu oraz poza nim pokazujących, jak można usprawnić usługi zdrowotne dzięki lepszemu wykorzystaniu kompetencji personelu, a także budynków i środków pieniężnych. Zanim podjęte zostaną jakiekolwiek decyzje w sprawie tych propozycji, zwracamy się do ludności zamieszkałej na dzielnicach, których sugestie te dotyczą, o przekazanie opinii i uwag. Konsultację tę monitorują fundusze podstawowej opieki zdrowotnej NHS (PCT) w północno-zachodnim Londynie, wraz z innymi funduszami na obszarach, których mieszkańców mogą dotyczyć proponowane zmiany. Wspólna komisja utworzona przez te fundusze PCT przeanalizuje wyniki konsultacji, a następnie podejmie decyzję, czy należy wprowadzić zmiany, a jeśli tak, jaki powinny one przybrać kształt. Bardzo nam zależy na poznaniu Państwa opinii. Mamy nadzieję, że poza zapoznaniem się z niniejszym dokumentem będą Państwo mogli wziąć udział w innych konsultacjach (dalsze informacje na naszej stronie internetowej: Ideą programu Tworzymy zdrowszą przyszłość jest zaplanowanie, jak sprawić, aby nasza lokalna organizacja NHS funkcjonowała w przyszłości możliwie jak najprężniej. Mam nadzieję, że będą Państwo mogli mieć w tym swój udział. Jeff Zitron NHS North West London oraz Wspólna Komisja Funduszy Opieki Podstawowej Przedmowa 7

8 Podsumowanie Program Tworzymy zdrowszą przyszłość proponuje zmiany, które przyczynią się do usprawnienia opieki świadczonej zarówno w szpitalach, jak i w społeczności a także pozwoli każdego roku oszczędzić życie licznych pacjentów. Niniejsze podsumowanie wyjaśnia, w jaki sposób to nastąpi. Sprawujemy opiekę nad niemal dwoma milionami ludności w płn.-zach. Londynie i stawiamy sobie wysokie wymagania odnośnie sposobu świadczenia tej opieki oraz usług otrzymywanych przez mieszkańców. Nasz personel w pełni angażuje się w świadczenie pacjentom opieki wysokiej jakości, lecz musi w tym celu dysponować odpowiednimi kompetencjami i wiedzą, a także właściwym sprzętem i otoczeniem. Szereg różnych czynników w płn.- zach. Londynie sprawia, że świadczenie pacjentom takiej opieki jest dla nas coraz trudniejsze. Należą do nich wyzwania, jakie stawia przed nami opieka nad coraz liczniejszą i starzejącą się populacją, przy zbyt małej liczbie specjalistów w szpitalach, którzy zapewniają wysokiej jakości opiekę przez całą dobę, a ponadto niewystarczający sprzęt i budynki NHS, oraz praca z uwzględnieniem coraz bardziej okrojonego budżetu. Wyzwaniom tym trzeba sprostać w przeciwnym razie poziom NHS oraz usług świadczonych przez tę organizację w płn.-zach. Londynie ulegnie pogorszeniu. Oznaczałoby to, że w dalszym ciagu będziemy mieć do czynienia z nierównościami w dostępie do opieki, niepotrzebnymi zgonami, niedostatecznym poziomem opieki w szpitalach oraz innych placówkach, niemożnością zatrudniania przez szpitale personelu oraz jego zatrzymania, a także poważnymi trudnościami finansowymi dla niektórych funduszy NHS. Jako że nierozsądnym byłoby zlekceważenie tych problemów oraz dopuszczenie do tego, aby opieka świadczona pacjentom była niedostateczna, my (lekarze GP, lekarze szpitalni, organizacje świadczące usługi w społeczności, pielęgniarki oraz szerzej pojmowany personel NHS) przeanalizowaliśmy sposoby usprawniania usług służby zdrowia w Londynie i na całym świecie z myślą o sformułowaniu wizji służby zdrowia w płn.-zach. Londynie. Wizja ta opiera się na założeniu, że pacjent powinien dysponować: wsparciem, pozwalającym na lepsze dbanie o siebie; lepszym zrozumieniem, gdzie, kiedy i jak może zostać poddany leczeniu; wsparciem i odpowiednimi narzędziami w celu lepszego kontrolowania choroby; łatwym dostępem (przez całą dobę i siedem dni w tygodniu) do lekarzy opieki podstawowej jak np. lekarzy GP telefonicznie, em lub osobiście w razie potrzeby uzyskania porady w trybie pilnym; szybkim i skoordynowanym dostępem do specjalistów, organizacji świadczących usługi w społeczności, oraz opieki socjalnej (dostęp ten byłby koordynowany przez lekarzy GP); oraz 8 Podsumowanie Cel niniejszego dokumentu

9 odpowiednio utrzymywanymi oraz nowoczesnymi placówkami szpitalnymi, jak również dostępem do wysoce wykwalifikowanych specjalistów, dyspozycyjnych przez cały czas. Oto jak zamierzamy zrealizować tę wizję, z myślą o urzeczywistnieniu wszystkich tych wymogów: opieka bliżej Ciebie aby możliwie jak nawięcej usług świadczyć Ci jak najbliżej Twojego miejsca zamieszkania; skupienie opieki szpitalnej w wyspecjalizowanych, konkretnych placówkach, aby umożliwić częstszy dostęp do większej liczby specjalistów; oraz uwzględnienie wszystkich tych założeń w ramach jednego, skoordynowanego systemu opieki, aby umożliwić wszystkim organizacjom i placówkom zaangażowanym w opiekę nad Tobą świadczenie możliwie jak najczęściej opieki wysokiej jakości oraz na doskonałym poziomie. Opracowaliśmy standardy w oparciu o jak najlepsze, dostępne dane, z myślą o zapewnieniu usprawnienia opieki za każdym razem, gdy świadczona jest usługa zdrowotna niezależnie od tego, czy ma to miejsce w pobliżu miejsca zamieszkania, w przypadkach nagłych oraz w sytuacjach, gdy niezbędne jest specjalistyczne leczenie. Sformułowaliśmy ponadto nowe sposoby przebiegu leczenia chorych tzn. poszczególnych etapów opieki służby zdrowia, które mogą Cię dotyczyć jako pacjenta aby usprawnić leczenie różnych rodzajów powszechnie spotykanych schorzeń. Wprowadzenie ich w życie pozwoli nam ulepszyć sposób sprawowania nad Tobą opieki, a także jeszcze bardziej ograniczyć liczbę zgonów. Realizacja tej wizji nie będzie łatwym zadaniem. Pociągnie ona za sobą zmiany w sposobie pracy personelu, inwestowania środków pieniężnych, a także w ramach placówek (miejsc), w których świadczona jest opieka zdrowotna. W ramach naszych propozycji zidentyfikowaliśmy osiem różnych kontekstów świadczenia usług zdrowotnych Twój dom, przychodnia Twojego lekarza pierwszego kontaktu (GP), inna pobliska przychodnia lekarza pierwszego kontaktu (sieć opieki), ośrodek zdrowia, lokalny szpital, główny szpital, szpital wykonujący zabiegi elektywne oraz szpital specjalistyczny. Przychodnie lekarzy pierwszego kontaktu będą współpracować w zakresie zapewniania pacjentom usług, dążąc do optymalnego wykorzystania swoich kompetencji i zasobów w celu udoskonalenia jakości i dostępu do świadczonej przez nie opieki. Sieci przychodni lekarzy pierwszego kontaktu będą współpracować z innymi świadczeniodawcami usług zdrowotnych i społecznych, aby zagwarantować koordynację służby zdrowia w lokalnej społeczności. Opracowaliśmy plany wprowadzenia tych założeń w życie w każdym okręgu administracyjnym (gminie). Na realizację zmian przeznaczyliśmy kwotę sięgającą 120 milionów funtów. Zmiany będą także musiały zajść w szpitalach, aby podnieść jakość usług. Zaleciliśmy, że wszystkie dziewięć obecnych szpitali opieki doraźnej w północno-zachodnim Londynie (Charing Cross, Chelsea and Westminster, Central Middlesex, Ealing, Hammersmith, Hillingdon, Northwick Park, St Mary s oraz West Middlesex) powinny w dalszym ciągu świadczyć usługi szpitali lokalnych, w tym ambulatoryjne, dla pacjentów niehospitalizowanych i opiekę diagnostyczną. (Te ambulatoria są placówkami czynnymi przez całą dobę, siedem dni w tygodniu). Zalecamy także, aby pięć spośród tych szpitali pełniło funkcję placówek głównych, świadcząc pełne usługi pogotowia (A&E), zabiegi operacyjne w nagłych przypadkach, usługi położnicze oraz opiekę pediatryczną dla pacjentów hospitalizowanych. Zaleciliśmy także, aby wszystkie szpitale specjalistyczne nadal pełniły tę samą rolę. Szpital Hammersmith stanie się szpitalem specjalistycznym i zachowa wszystkie swoje obecne oddziały specjalistyczne, a także będzie zapewniać lokalne usługi szpitalne, w tym ambulatoryjne na terenie szpitala lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Zaleciliśmy, aby szpital Central Middlesex stał się szpitalem wykonującym zabiegi elektywne, jak również placówką lokalną dysponującą ambulatorium. Nie powinien on być szpitalem głównym, bowiem nie zapewnia on na miejscu usług niezbędnych w takiej placówce - zabiegów operacyjnych w nagłych przypadkach, usług pediatrycznych (dziecięcych) oraz położniczych oraz ze względu na fakt, że pacjenci mogą korzystać z tych usług opieki w przypadkach Podsumowanie 9

10 nagłych w innych, pobliskich szpitalach. Oznacza to, że szpital Central Middlesex będzie w dalszym ciągu zapewniać większość oferowanych już teraz usług, a ponadto poszerzony zakres opieki planowanej. Zaleciliśmy także, aby szpitale Hillingdon i Northwick Park pełniły rolę głównych szpitali. Wynika to przede wszystkim z ich umiejscowienia. Gdyby którykolwiek z tych szpitali nie oferował tych bardziej złożonych usług zdrowotnych, mieszkańcy okolicznych obszarów musieliby - średnio - dojeżdżać zbyt daleko do najbliższego szpitala zapewniającego tego typu opiekę. W razie zaakceptowania tych propozycji dotyczących umiejscowienia dwóch spośród pięciu proponowanych szpitali głównych w szpitalach Northwick Park oraz Hillingdon, a także uznania szpitala Central Middlesex za szpital wykonujący zabiegi elektywne sugerujemy, aby usługi świadczone w pozostałych trzech szpitalach głównych zostały równomiernie rozłożone na obszarze płn.-zach. Londynu, aby zminimalizować skutki zmian dla lokalnej ludności. W rezultacie mamy do czynienia z następującymi opcjami: jeden główny szpital w szpitalu Charing Cross lub Chelsea and Westminster; jeden główny szpital w szpitalu Ealing lub West Middlesex; oraz jeden główny szpital w szpitalu Hammersmith lub St Mary s. Dokonaliśmy starannego rozważenia tych opcji, z uwzględnieniem, która z tych placówek świadczyłaby opiekę na najlepszym poziomie klinicznym oraz zapewniłaby optymalny dostęp do opieki, czy usługi te są przystępne cenowo i czy mogą zostać zapewnione, oraz który z tych szpitali najlepiej pełniłby rolę placówki edukacyjnej i badawczej. Nasze rozważania doprowadziły do sformułowania trzech opcji, które przedstawiamy mieszkańcom do konsultacji. Opcja A Opcja B Opcja C St Mary s Główny szpital Główny szpital Główny szpital Hammersmith Szpital specjalistyczny Szpital specjalistyczny Szpital specjalistyczny Charing Cross Szpital lokalny Główny szpital Szpital lokalny Chelsea & Westminster Główny szpital Szpital lokalny Główny szpital West Middlesex Główny szpital Główny szpital Szpital lokalny oraz szpital wykonujący zabiegi elektywne Ealing Szpital lokalny Szpital lokalny Główny szpital Central Middlesex Szpital lokalny oraz Szpital lokalny oraz Szpital lokalny oraz szpital wykonujący zabiegi elektywne szpital wykonujący zabiegi elektywne szpital wykonujący zabiegi elektywne Northwick Park Główny szpital Główny szpital Główny szpital Hillingdon Główny szpital Główny szpital Główny szpital 10 Podsumowanie

11 Naszą preferowaną opcją jest wersja A, bowiem dzięki niej możliwe będzie: podniesienie jakości opieki; właściwe wykorzystanie infrastruktury; świadczenie usług dobrej jakości za dobrą cenę; ponadto jest to opcja najłatwiejsza w realizacji; oraz umożliwia ona promowanie badań i edukacji. Poddaliśmy starannemu rozważeniu, czy należy sformułować opcję preferowaną dla ludności, jako że wszystkie trzy ww. opcje A, B oraz C są potencjalnie właściwe. Jako że Wspólna Komisja Funduszy Opieki Podstawowej - która podejmie ostateczną decyzję odnośnie wszelkich zmian jest jednak zdania, że opcja A byłaby dla okręgu płn.-zach. Londynu najkorzystniejsza, uważamy, że należy o tym fakcie wspomnieć. Niniejsza konsultacja ma jednak także na celu poznanie opinii mieszkańców. Przedstawiamy zatem wszystkie trzy opcje i zachęcamy do przekazania swoich opinii o tym, która z tych wersji przyniesie największe korzyści. Jeśli szpital Charing Cross nie zostanie uznany za główny, proponujemy, aby oddział leczenia udaru mózgu w Charing Cross został przeniesiony do szpitala St Mary s, gdzie będzie sąsiadować z ośrodkiem urazowym. Konsultacja przeprowadzona w 2009 roku przez NHS London na terenie całego Londynu odnośnie udarów mózgu oraz dużych urazów wykazała, iż preferowaną opcją jest umieszczenie oddziałów leczenia udaru mózgu w tym samym miejscu, co ośrodki urazowe, jako że wymagają one podobnego zaplecza w zakresie wsparcia i usług wspomagających. Proponujemy wreszcie, aby szpital Western Eye został przeniesiony w pobliże głównego szpitala St Mary s. Pozwoli to podnieść poziom opieki świadczonej pacjentom. Przeprowadzamy obecnie konsultacje w kwestii tych opcji ze wszystkimi mieszkańcami płn.-zach. Londynu, aby umożliwić im przekazanie swoich opinii i uwag. Nie podjęliśmy jeszcze żadnych decyzji, zaś Twoje opinie i wyjaśnienia odnośnie innych lub lepszych sposobów funkcjonowania będą ogromnie istotne. W niniejszym dokumencie zadaliśmy Ci konkretne pytania odnośnie wszystkich proponowanych przez nas zmian. Konsultacja potrwa od 2 lipca do 8 października 2012 r. Następnie poświęcimy kilka miesięcy na przeanalizowanie Twoich odpowiedzi, zaś ostateczną decyzję podejmiemy na początku roku W razie zatwierdzenia tych zmian, do ich wprowadzenia w życie upłyną co najmniej trzy lata. Już teraz zaczynamy organizować usługi, które można świadczyć w miejscu zamieszkania pacjenta, w przychodniach lekarzy GP oraz w ośrodkach zdrowia; dopiero po pomyślnym wprowadzeniu tych usług w życie będzie można zacząć wprowadzać zmiany w szpitalach. Podsumowanie 11

12 1. Charakterystyka NHS w północno-zachodnim Londynie Sprawujemy opiekę nad niemal dwoma milionami ludzi w płn.-zach. Londynie, oferując możliwie jak najlepsze usługi przy wykorzystaniu dostępnych zasobów. Lokalni lekarze pierwszego kontaktu, lekarze szpitalni oraz inni pracownicy służby zdrowia w tym pielęgniarki, położne, farmaceuci, organizacje świadczące usługi środowiskowe oraz wielu innych są oddaniświadczeniu możliwie jak najwyższego standardu opieki. Wynika to z naszego zaangażowania na rzecz pacjentów na terenie ośmiu okręgów administracyjnych Londynu. W płn.-zach. Londynie funkcjonuje 10 funduszy opieki doraźnej oraz szpitali specjalistycznych, 423 przychodnie lekarzy pierwszego kontaktu, dwa fundusze społeczne oraz dwa fundusze ds. zdrowia psychicznego. NHS w płn.-zach. Londynie Szpitale w płn.-zach. Londynie 8 londyńskich okręgów administracyjnych 2 miliony mieszkańców Roczny budżet służby zdrowia na kwotę 3,4 miliarda funtów Harefield Mount Vernon Royal National Orthopaedic Ponad 400 przychodni lekarzy pierwszego kontaktu (GP) oraz 1100 lekarzy GP Central Middlesex 8 grup zlecania usług klinicznych 10 funduszy opieki doraźnej oraz szpitali specjalistycznych 2 fundusze ds. zdrowia psychicznego 2 fundusze zdrowia społecznego Hillingdon Ealing Northwick Park Hammersmith St Mary s Western Eye West Middlesex Charing Cross Chelsea and Westminster Royal Marsden Royal Brompton 12 Charakterystyka Cel niniejszego dokumentu NHS w północno-zachodnim Londynie

13 Ogromne zróżnicowanie ludności w płn.-zach. Londynie, z setkami różnych społeczności oraz grup etnicznych, sprawia, że oferowanie opieki zdrowotnej stanowi prawdziwe wyzwanie. Każdy pracownik NHS to rozumie i angażuje się w sprostanie temu wyzwaniu. To właśnie dlatego powstała organizacja NHS z myślą o opiece nad pacjentami, bez względu na to, jak będzie to trudne lub złożone. Oznacza to świadczenie opieki w szerszym zakresie, w lepszym dla pacjenta otoczeniu np. w placówkach środowiskowych, w przychodniach lekarzy GP lub w domu. Jednocześnie dążymy do zapewnienia, aby centra doskonałości, jak szpitale w płn.- zach. Londynie, dysponowały całodobowym dostępem przez siedem dni w tygodniu do najlepszych lekarzy, sprzętu i usług wspomagających. Aby móc oferować usługi najwyższej jakości w tej jakże zróżnicowanej części Londynu, musimy dysponować odpowiednimi zasobami. Potrzebny nam jest wysokiej klasy personel o wysokich kompetencjach i kwalifikacjach, najnowszy sprzęt i technologia bazująca na światowej klasy badaniach i edukacji, oraz możliwie jak najlepsze otoczenie do pracy. Jeśli mieszkasz w płn.-zach. Londynie, powyższe obejmuje świadczenie Ci opieki w ramach licznych organizacji zaangażowanych w opiekę nad Tobą, abyś zawsze był/a świadom/a tego, co się dzieje, dysponował/a pełnym dostępem do najlepszych porad tam, gdzie są Ci one potrzebne, zaś jeśli coś się nie powiedzie, możesz liczyć na szybki dostęp do najlepszych usług wspomagających. Wymogi te mogą sprawiać wrażenie oczywistych i jak najbardziej zrozumiałych dla służby zdrowia, biorąc pod uwagę, jak istotna dla NHS jest opieka nad tyloma mieszkańcami na terenie tylu różnych gmin. Łatwo jest jednak zapomnieć o tym, jak złożone i pełne wyzwań mogą być potrzeby zdrowotne na danym obszarze i jak trudne może być ich zaspokojenie. Coraz więcej czynników w obrębie płn.-zach. Londynu sprawia, że oferowanie w taki sposób opieki naszym pacjentompłn.-zach. zatem również być może Tobie - może być bardzo trudne. Następna sekcja dokumentu zawiera wyjaśnienia na ten temat. Charakterystyka NHS w północno-zachodnim Londynie 13

14 2. Wyzwania NHS w płn.-zach. Londynie Przed całą organizacją NHS, jak również organizacjami świadczącymi usługi zdrowotne w płn.-zach. Londynie, stoi szereg wyzwań. Wiele z tych trudności wynika z faktu funkcjonowania w olbrzymim, cieszący się powodzeniem i tętniącym życiem mieście. Niektóre z nich dotyczą jedynie niektórych społeczności i dzielnic, zaś inne pokrywają się z wyzwaniami napotykanymi przez duże miasta na calym świecie. Wyzwania związane z populacją Rosnąca populacja. Północno-zachodni Londyn jest obszarem o bardzo dużej gęstości zaludnienia; oczekuje się, że na przestrzeni najbliższych 10 lat liczba zamieszkałej tutaj ludności wzrośnie z nieco poniżej 1,9 miliona do 2 milionów osób. Istnaliczba osób wymagających opieki od kołyski aż po grób stanowi dla NHS znaczące wyzwanie. Populacja o innej prognozowanej długości życia. Poszczególne strefy płn.-zach. Londynu cechują ogromne różnice pod względem ekonomicznym: bardzo ubogie oraz bardzo zamożne gospodarstwa domowe często ze sobą sąsiadują. Stan zdrowia idzie także w parze ze stanem posiadania: ludzie biedniejsi są bardziej narażeni na ryzyko chorób. Na obszarze płn.-zach. Londynu mamy do czynienia z różnicą 17 lat w długości życia osób zamieszkałych w dzielnicach najuboższych, w porównaniu z dzielnicami najzamożniejszymi. Różnice te mogą wynikać z szeregu różnych czynników, jak warunki życia, sposób odżywiania, palenie i spożycie alkoholu, dostęp do placówek sportowych i rekreacyjnych, a nawet bariera językowa. Lepszy poziom opieki zdrowotnej nie stanowi odpowiedzi na wszystkie te wyzwania, jednak może w znaczącym stopniu przyczynić się do ich rozwiązania, i niewątpliwie pomaga w zmniejszeniu nierówności pomiędzy mieszkańcami. Starzejąca się populacja. Pozytywnym aspektem odnośnie płn.-zach. Londynu jest fakt, że długość życia poprawia się, dzięki czemu ludzie żyją dłużej. Dziesięć lat temu długość życia w płn.-zach. Londynie wynosiła 77 lat dla mężczyzn i 82 lata dla kobiet. Obecnie długość życia wzrosła o około trzy lata. Dla NHS oznacza to większe wymagania w zakresie świadczonych usług, bowiem bardziej jest prawdopodobne, iż u ludzi starszych wystąpią takie choroby przewlekłe, jak cukrzyca, choroby serca, problemy z oddychaniem oraz demencja. Ludność prowadząca współczesne style życia. Niewłaściwe odżywianie oraz brak aktywności fizycznej to zasadnicze problemy typowego, zachodniego stylu życia. Ich efektem jest wyższy stopień otyłości i cukrzycy; w płn.-zach. Londynie mamy coraz częściej do czynienia z przypadkami tych schorzeń. Również palenie jest najczęstszą w Wielkiej Brytanii przyczyną możliwych do uniknięcia chorób i przedwczesnych zgonów, zaś skutkiem nadużywania alkoholu (którego poziom zwiększa się w płn.-zach. Londynie) jest wyższy odsetek zgonów wskutek chorób wątroby oraz innych problemów zdrowotnych. 14 Wyzwania Cel niniejszego NHS w dokumentu płn.-zach. Londynie

15 Wyzwania o charakterze klinicznym Ludzie mają problemy z uzyskaniem dostępu do lekarza pierwszego kontaktu, gdy zajdzie taka potrzeba; w rezultacie zbyt wiele osób przybywa na oddziały pogotowia. 75% osób twierdzi, że są w stanie w razie potrzeby skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu, jednak oznacza to, że jeden na czterech pacjentów w płn.-zach. Londynie jest zdania, iż proces ten trwa zbyt długo. Ta sama liczba osób jest zdania, że ich lekarz pierwszego kontaktu nie odnosi się do nich z troską i zainteresowaniem. Te wskaźniki satysfakcji plasują się poniżej średniej krajowej. Jednocześnie na obszarze płn.-zach. Londynu funkcjonuje więcej oddziałów pogotowia na osobę w porównaniu z innymi regionami kraju; wyższa od średniej jest ponadto liczba osób korzystających z usług pogotowia. Wynika to częściowo z faktu, iż osoby nie będące w stanie uzyskać dostępu do opieki podstawowej (jak np. pomocy lekarza pierwszego kontaktu) często udają się do szpitala. Usługi oddziałów pogotowia są jednak bardziej kosztowne; ponadto nie są one tak równie zorganizowane, jak opieka świadczona przez lekarzy pierwszego kontaktu, bowiem na przykład lekarz pierwszego kontaktu zna rodzinę pacjenta oraz jego/jej historię zdrowia. Wielu lekarzy GP oferuje usługi na wysokim poziomie, jednak dla zbyt dużej liczby pacjentów usługi te są w sytuacji potrzeby niedostępne. Więcej ludzi żyje obecnie z przewlekłymi schorzeniami, jak cukrzyca, choroby serca oraz choroby układu oddechowego, jak astma, które w płn.-zach. Londynie stanowią prawdziwy problem. Przykładowo, jedną z komplikacji cukrzycy jest ograniczenie dopływu krwi do nóg. Skutkiem niepodjęcia leczenia na czas może być konieczność amputacji. W sytuacji, gdy pacjenci są prowadzeni przez lekarzy GP w wyspecjalizowanych klinikach, przy pomocy pielęgniarki ds. cukrzycy, ryzyko amputacji jest znacznie mniejsze. Nie wszyscy mieszkańcy płn.-zach. Londynu mają jednak dostęp do takich usług. Program pilotażowy opieki zintegrowanej, który opisujemy w sekcji 4, już teraz umożliwił usprawnienie opieki nad chorymi na cukrzycę, jednak w płn.-zach. Londynie nadal niezbędne są lokalne, specjalistyczne usługi, aby móc podnieść poziom leczenia. Zbyt wiele osób starszych jest poddawanych hospitalizacji, podczas gdy przy właściwej opiece pozaszpitalnej możliwe byłoby objęcie ich opieką w przez ośrodki pozaszpitalne oraz w ich własnych domach. Sprawowanie opieki nad pacjentami poza szpitalem jest wskazane, bowiem ludzie starsi sa bardziej narażeni na zachorowanie w szpitalu na kolejne schorzenia. Również pod koniec życia pacjenta organizacja NHS musi dołożyć więcej starań, aby go wspierać, by móc umrzeć w domu, jeśli tego właśnie pacjent sobie życzy. W płn.-zach. Londynie tylko 18% ludzi umiera w domu, w porównaniu ze średnią krajową wyn. 23%, choć 54% pacjentów twierdzi, że wolą umrzeć w domu. Jak wykazała reorganizacja usług ds. udarów mózgu w Londynie (patrz sekcja 4), nie ma wątpliwości, iż w sytuacjach nagłych możliwość kontaktu ze starszym rangą personelem szpitalnym jest dla pacjenta korzystniejsza. Innymi słowy, pacjenci doznają mniejszej liczby powikłań i rzadziej umierają, jeśli w razie doznania poważnego schorzenia znajdą się pod opieką starszego rangą lekarza. Statystyki wskazują, że ogólnie na terenie Londynu istnieje o 10% wyższe prawdopodobieństwo zgonu wśród osób przyjętych do szpitala w sytuacjach nagłych w trakcie weekendu, w porównaniu z osobami przyjętymi w dni powszednie. W wielu szpitalach w Londynie liczba starszych rangą, dostępnych lekarzy spada o ponad połowę w czasie weekendu. Rozwiązanie tego problemu umożliwiłoby uniknięcie 130 zgonów rocznie w płn.-zach. Londynie. Zwiększa się liczba kobiet wymagających usług oddziałów położniczych, zaś ciąże mają coraz więcej powikłań. Odsetek zgonów kobiet w okresie około ciążowym w Londynie podwoił się na przestrzeni ostatnich pięciu lat, osiągając poziom przekraczający dwukrotnie odsetek w pozostałych regionach Wielkiej Brytanii. Wielu z tych zgonów można było zapobiec. Ponadto niemowlęta przychodzące na świat poza zwyczajowymi godzinami Wyzwania NHS w płn.-zach. Londynie 15

16 pracy są bardziej narażone na ryzyko zgonu. Ma to związek z brakiem dostępu do opieki starszego rangą personelu w tych godzinach, zaś oddziały położnicze nie są w stanie zapewnić zalecanej liczby personelu położniczego. Nie dysponujemy ponadto w płn.-zach. Londynie wystarczającą liczbą pielęgniarek, które mogą zapewnić opiekę chorym niemowlętom (mamy najwyższy odsetek wakatów w całym Londynie), jak również lekarzy starszych rangą, którzy byliby w stanie świadczyć dzieciom hospitalizowanym całodobowe usługi. Problemów tych nie sposób rozwiązać poprzez samo wyszkolenie oraz zatrudnienie większej liczby lekarzy. Lekarzom tym niezbędne jest także doświadczenie w regularnym leczeniu powikłań, aby mogli zapewniać możliwie jak najlepszą opiekę specjalistyczną. Wskutek kontaktu z niewystarczającą liczbą pacjentów tracą swoje kompetencje i nie są w stanie świadczyć opieki na tak wysokim poziomie. Jeśli ponadto lekarze będą funkcjonowali na terenie wielu placówek szpitalnych, nie będą mogli uzyskać takiego doświadczenia. Wyzwania związane z należącymi do NHS budynkami i sprzętem Można by sądzić, że obecność wielu dużych szpitali będzie czynnikiem pomocnym wobec licznych problemów zdrowotnych ludności, jednak zazwyczaj tak nie jest, zaś płn.-zach. Londyn jest tego przykładem. Fakt, że na naszym terenie istnieje sporo dużych szpitali, jest przede wszystkim przyczyną problemów, nie zaś rozwiązań. Uwzględniając o 50% większą przestrzeń na łóżko szpitalne w płn.-zach. Londynie w porównaniu z resztą kraju: > > przeznaczamy znacznie więcej na utrzymanie szpitali oraz koszty bieżące niż wiele innych placówek, a w rezultacie dysponujemy mniejszą w porównaniu z resztą kraju ilością środków pieniężnych na usługi takie, jak lekarze GP; > > dwie trzecie szpitali w płn.-zach. Londynie wymagają znacznych inwestycji i remontów, aby spełniać nowoczesne standardy. Koszty utrzymania zaległego, z myślą o zaradzeniu najbardziej dotkliwym problemom, wynoszą około 53 miliony funtów; ponadto 16 Wyzwania What Cel niniejszego this document NHS w dokumentu płn.-zach. is for Londynie

17 > > w płn.-zach. Londynie jest tyle dużych, kosztownych budynków NHS, że nawet przy tym poziomie wydatków na utrzymanie, stan budynków NHS w płn.-zach. Londynie nie jest ogólnie zadowalający. Najlepszym sposobem sprawowania opieki nad ludnością o coraz większych potrzebach zdrowotnych jest zwiększenie wydatków na usługi świadczone poza szpitalami zaś im większe wydatki na rzecz społeczności, tym lepszy ogólny stan zdrowia populacji. Niektóre usługi zdrowotne w płn.-zach. Londynie są także oferowane w bardzo nowoczesnych, najwyższej klasy placówkach dysponujących najnowszą technologią. Nie ulega wątpliwości, że niewystarczające wykorzystanie tychbudynków byłoby nierozsądne, zwłaszcza teraz, gdy NHS nie może sobie pozwolić na znajdowanie oraz nabywanie nowych działek, z myślą o budowaniu nowych szpitali. roku 2014/2015. Wiemy jednak już teraz, że kwoty tego rzędu są nieosiągalne. Musimy doprowadzić do oszczędności na poziomie co najmniej 4% rocznie co stanowi dla NHS zupełnie nowe wyzwanie poprzez bardziej skuteczne funkcjonowanie oraz zmianę sposobu świadczenia usług, a także dokładanie wszelkich starań, aby ograniczyć zapotrzebowanie na usługi. Przewidujemy, że jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie, większość szpitali w płn.-zach. Londynie popadnie w finansowe tarapaty. Niewłaściwym byłoby stwierdzenie, że motorem funkcjonowania NHS, jak również tych proponowanych zmian, jest głównie potrzeba zaoszczędzenia pieniędzy. Naszym zasadniczym motywem działania jest dążenie do oferowania opieki na wysokim poziomie. Pieniądze są jednak istotnym czynnikiem. Wyzwania finansowe Nie jest zatem zaskoczeniem, że sprawowanie opieki nad tak ogromną populacją o tylu różnych potrzebach zdrowotnych jest bardzo kosztowne: obecnie NHS przeznacza około 3,6 miliarda funtów rocznie na służbę zdrowia w płn.- zach. Londynie co stanowi około 24% wszystkich wydatków NHS na terenie Londynu. Wszyscy jednak wiemy, że świat, Wielka Brytania i Londyn stoją obecnie przed szczególnie trudnymi wyzwaniami ekonomicznymi. Choć rząd zadeklarował, że będzie chronić budżety na służbę zdrowia, jest bardzo prawdopodobne, iż ilość środków pieniężnych, którymi rzeczywiście dysponuje NHS, zwiększy się jedynie nieznacznie w okresie do roku Innymi słowy, nadążanie za nową technologią oraz lepszymi sposobami leczenia, jak również zaspokajanie potrzeb zdrowotnych starzejącej się populacji sprawia, że NHS musi do roku 2015 zdobyć dodatkowo 20 miliardów funtów rocznie. Szacujemy, że służba zdrowia w płn.- zach. Londynie będzie potrzebowała dodatkowo 1 miliarda funtów rocznie do Wyzwania NHS w płn.-zach. Londynie 17

18 3. Co nastąpi, jeśli nie podejmiemy żadnych działań? Dlaczego nawet wobec wszystkich wyzwań, przed którymi stoi NHS potrzeba zmian jest tak dramatyczna? Z pewnością można by po prostu zdobyć dodatkowe fundusze, zatrudnić więcej lekarzy i pielęgniarek, przeprowadzić remonty budynków i wznieść nowe placówki pozaszpitalne? Wówczas to, co obecnie jest w stanie dobrym, mogłoby stać się bardzo dobre. Nie jest to jednak takie proste. Sytuacja NHS w płn.-zach. Londynie jest jednak o wiele gorsza, a to pociąga za sobą konieczność drastycznych rozwiązań. Nie ma wątpliwości, że jeśli w ciągu kilku najbliższych lat nic się nie zmieni, nastąpi dramatyczne pogorszenie pewnych istotnych aspektów funkcjonowania NHS w płn.-zach. Londynie: Nierówność w dostępie do opieki będzie nadal się utrzymywać, a być może nawet pogłębiać. Obecnie mieszkańcy niektórych obszarów płn.-zach. Londynu umierają średnio 17 lat wcześniej od osób mieszkających w pobliskich dzielnicach. Nie jest to ani sprawiedliwe, ani racjonalne musimy zatem postarać się o zmniejszenie tych różnic. W przeciwnym razie ludzie będą w dalszym ciagu umierać niepotrzebnie. Niedawne badania wykazały, że pacjenci poddawani leczeniu w szpitalach londyńskich w weekendy oraz wieczorami kiedy liczba dostępnych lekarzy starszych rangą jest mniejsza są bardziej narażeni na ryzyko zgonu niż w razie przyjęcia w dzień powszedni. Potrzebny nam jest system, który umożliwi zapewnienie wszystkim naszym szpitalom nieustanną obecność starszych rangą, doświadczonych konsultantów. W dalszym ciągu będziemy uzależnieni od usług szpitalnych w sytuacji, gdy nie będzie to stanowiło właściwego wykorzystania zasobów zasobów, które mogłyby zostać lepiej wykorzystane na rzecz pomocy ludziom w społeczności do zachowania przez nich dobrego stanu zdrowia. Nie zostałby rozwiązany problem złego stanu wielu naszych budynków dwie trzecie naszej budynków szpitalnych wymaga odnowy. Istniejące fundusze szpitalne znalazłyby się pod ogromną presją finansową, co oznacza, że mogłyby faktycznie pozostać bez środków do funkcjonowania. Choć NHS jest w stanie sprostać w pewnym stopniu stratom finansowym, stan taki jest oczywiście daleki od optymalnego, zaś im dalej pod kreską znajdą się poszczególne Fundusze, tym trudniej będzie kontynuować świadczenie usług, zatrzymać personel i utrzymać morale, a także zapewniać pacjentom opiekę na wysokim poziomie. Jako że ilość dostępnych pieniędzy jest ograniczona, niektóre szpitale w płn.-zach. Londynie zmuszone byłyby po prostu do zaprzestania świadczenia usług. Co najistotniejsze, proces ten byłby chaotyczny, a to odbiłoby się niekorzystnie na pacjentach i personelu. Powstałyby także problemy z liczbą personelu NHS. Już teraz zakres usług świadczonych przez pewne placówki musiał zostać zmniejszony, gdyż nie ma wystarczającej liczby lekarzy, którzy mogliby w bezpieczny sposób zapewniać te usługi. Rekrutacja i zatrzymanie personelu klinicznego w Londynie zawsze stanowi 18 Co nastąpi, jeśli nie podejmiemy żadnych działań?

19 wyzwanie, zaś jeśli nie zaoferujemy najlepszych miejsc pracy i szkolenia, nie uda nam się przyciągnąć najlepszego personelu. Jeśli także nie będziemy dysponowali wystarczającą liczbą personelu starszego rangą, niemożliwe będzie nadzorowanie pracy lekarzy stażystów, czego skutkiem będzie ich usunięcie ze szpitali. W efekcie pacjenci nie będą mogli liczyć na najlepszą opiekę, a ponadto dojdzie do zmniejszenia zakresu usług. Choć może to brzmieć niepokojąco, musimy podkreślić, że wielu lekarzy pracujących w służbie zdrowia (NHS) w płn.-zach. Londynie jest zdania, iż nie wyjaśniliśmy dotychczas wystarczająco dosadnie, co nastąpi, jeśli nie zrobimy nic. Choć usługi są obecnie świadczone na dobrym poziomie, kontynuowanie odpowiedniego standardu opieki będzie długoterminowo niemożliwe, zaś konsekwencje odczują przede wszystkim pacjenci oraz lekarze, którzy zapewniają im leczenie i opiekę. 1 Czy zgadzasz się, czy lub nie, że istnieją przekonujące powody ku temu, aby zmienić sposób funkcjonowania służby zdrowia w płn.-zach. Londynie? 2 Czy masz jakiekolwiek uwagi odnośnie dowolnego problemu opisanego przez nas w sekcjach 1, 2 lub 3 niniejszego dokumentu konsultacji? Co nastąpi, jeśli nie podejmiemy żadnych działań? 19

20 4. Jakie jest zatem rozwiązanie? Ci z nas, którzy kierują funkcjonowaniem NHS w płn.- zach. Londynie wiodący lekarze GP, lekarze szpitalni, pielęgniarki, farmaceuci i inni uważają, że nie można pozwolić na to, aby sytuacja uległa po prostu pogorszeniu. Jesteśmy zdania, że doprowadzenie do niezaplanowanych cięć w zakresie usług nie jest najlepszym sposobem na kierowanie działalnością NHS teraz lub w przyszłości. Niepodjęcie żadnych działań byłoby w tej sytuacji ogromnie nieodpowiedzialne. Opracowaliśmy zatem wizję dalszego rozwoju i usprawniania usług zdrowotnych. Co ważne, w opracowaniu tej wizji zaangażowaliśmy grupy pacjentów oraz ich przedstawicieli. W ramach niniejszej konsultacji pragniemy poznać Twoje opinie. Naszą wizję opieki oparliśmy o przykłady usprawnień oraz innowacji, które już teraz wprowadzane są w wielu częściach płn.-zach. Londynu oraz całego kraju. Jest to istotne, bowiem pozwala zapewnić, że zmiany stanowią wypróbowane sposoby świadczenia usług zdrowotnych wiemy już, że odpowiednio funkcjonują, że umożliwiają usprawnienie opieki i że ich realizacja jest możliwa. 20 Jakie jest zatem rozwiązanie?

21 Przykład: Usługi dla pacjentów dotkniętych udarem mózgu Na przestrzeni ostatnich kilku lat Londyn poczynił ogromne postępy w walce z jednym z największych zabójców udarem mózgu. Zaledwie trzy lata temu leczenie pacjentów dotkniętych udarem było zapewniane na terenie całego miasta wszystkie 31 szpitali opieki doraźnej usiłowało takie usługi oferować. Obecnie wyspecjalizowana sieć ośmiu oddziałów leczenia udaru mózgu zapewnia natychmiastową, specjalistyczną opiekę potrzebną pacjentom dotkniętych udarem w płn.-zach. Londynie obejmują one szpitale Northwick Park i Charing Cross zaś kolejne 24 pomocnicze placówki ds. udarów mózgu świadczą bieżącą opiekę pacjentom, których stan jest już odpowiednio stabilny. Szacuje się, że pozwoliło to uniknąć około 400 zgonów w Londynie oraz 100 zgonów w płn.-zach. Londynie każdego roku od czasu wprowadzenia zmian. Jest to także potwierdzeniem ważnej zasady: opieka szpitalna w przypadkach specyficznych schorzeń funkcjonuje znacznie sprawniej pod warunkiem jej centralizacji w obrębie ograniczonej liczby wyspecjalizowanych placówek. Zmiana ta spotkała się oczywiście z pewnymi zastrzeżeniami, bowiem w jej rezultacie pewne szpitale utraciły usługi. Nie ma jednak obecnie wątpliwości, że o wiele ważniejsze jest to, aby chory znalazł się we właściwej placówce, dysponującej odpowiednimi, doświadczonymi konsultantami i chirurgami, nawet, jeśli konieczne jest w tym celu dotarcie do szpitala położonego dalej. Przykład: Program pilotażowy opieki zintegrowanej Źródłem sporej frustracji dla pacjentów dotkniętych schorzeniami przewlekłymi jest niedostateczne zarządzanie ich opieką przez różne organizacje NHS. Wprowadzony został w związku z tym pilotażowy program opieki zintegrowanej (ICP) w Westminster, Kensington i Chelsea, Hammersmith i Fulham, a także na pewnych obszarach Ealing i Hounslow, z myślą o przyjrzeniu się tej kwestii, ze szczególnym uwzględnieniem osób w wieku powyżej 75 lat lub dotkniętych cukrzycą. ICP pozwala zapewnić, że szpitale, zespoły usług środowiskowych, opieka społeczna oraz lokalne władze będą ze sobą blisko współpracować, aby zaoferować pacjentom skoordynowane usługi ze strony różnych placówek. Program ten okazał się być takim sukcesem, że zdobył nagrody za swoje pionierskie dokonania. ICP pokazuje, co można osiągnąć poza szpitalami, zwłaszcza gdy różne zespoły usług zdrowotnych i opieki społecznej w danej społeczności nawiążą ze sobą współpracę z korzyścią dla pacjenta. Program jest obecnie rozszerzany na wszystkie gminy płn.-zach. Londynu; planuje się, że uwzględni on także pacjentów dotkniętych innymi schorzeniami. Uczestniczące w programie pilotażowym przychodnie lekarzy GP były jak dotąd w stanie zmniejszyć liczbę przyjęć osób starszych do szpitali w trybie pilnym o 7%, i doprowadziły do utworzenia indywidualnych planów opieki dla swoich pacjentów. Jakie jest zatem rozwiązanie? 21

22 5. Nasza wizja służby zdrowia w płn.-zach. Londynie Aby zapewnić, że poziom opieki zdrowotnej nie ulegnie w przyszłości znacznemu pogorszeniu, nasza wizja usług świadczonych w płn.-zach. Londynie obejmuje: niezbędną Ci pomoc i wsparcie, aby lepiej dbać o swoje zdrowie; lepsze zrozumienie, gdzie, kiedy i jak możesz zostać poddany/a leczeniu; narzędzia i pomoc w celu lepszego kontrolowania Twoich własnych schorzeń; łatwy dostęp do lekarzy opieki podstawowej, jak np. lekarzy pierwszego kontaktu, przez całą dobę i siedem dni w tygodniu; telefonicznie, em lub osobiście w razie potrzeby uzyskania porady w trybie pilnym; szybki i skoordynowany dostęp do specjalistów, organizacji świadczących usługi pozaszpitalne w społeczności, oraz opieki socjalnej, (dostęp ten byłby koordynowany przez lekarzy pierwszego kontaktu); oraz odpowiednio utrzymywane oraz nowoczesne placówki szpitalne, jak również stały dostęp do wysoce wykwalifikowanych specjalistów. Nasza wizja przyszłości NHS w płn.-zach. Londynie zawiera się w trzech głównych zasadach. Są to: lokalizacja rutynowej opieki medycznej (świadczenie możliwie jak największego zakresu usług możliwie jak najszybciej, w dogodnych, łatwo dostępnych miejscach); centralizacja najbardziej wyspecjalizowanych usług (skupienie większej liczby usług w pewnych wyspecjalizowanych placówkach); oraz zintegrowanie opieki pomiędzy świadczeniodawcami opieki podstawowej, wtórnej oraz społecznej (z zapewnieniem bliższej współpracy wszystkich organizacji NHS oraz opieki społecznej). Nasza wizja służby zdrowia Nasza wizja opieki zdrowotnej zawiera się w trzech głównych zasadach 1 Lokalizacja Lokalizacja rutynowych usług medycznych oznacza łatwiejszy dostęp bliżej miejsca zamieszkania oraz lepsze doświadczenia dla pacjentów 2 Centralizacja Centralizacja najbardziej wyspecjalizowanych usług pozwala osiągnąć lepsze rezultaty kliniczne oraz bezpieczniejsze usługi dla pacjentów 3 Integracja Opieka powinna ulec w miarę możliwości integracji pomiędzy świadczeniodawcami opieki podstawowej i wtórnej, przy zaangażowaniu opieki społecznej, aby zaoferować pacjentom skoordynowany pakiet usług. 22 Nasza wizja służby zdrowia w płn.-zach. Londynie