Algorytmika i programowanie (KLASA 2 - od 2013/2014) 2. Bazy danych (KLASA 2 od 2013/2014) Multimedia (KLASA 3 od 2014/2015) 16

Transkrypt

1 Podział materiału nauczania Informatyka Europejczyka. Informatyka. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres rozszerzony. wyd. Helion Edukacja Numer puszczenia: 40//0 Lp.. Dział Algorytmika i programowanie (KLASA - od 0/04) Podział godzin dla zakresu rozszerzonego (80 godzin lekcyjnych). Bazy danych (KLASA od 0/04) 50. Multimedia (KLASA od 04/05) Systemy operacyjne i sieci komputerowe (KLASA od 04/05) Aspekty etyczne, prawne i społeczne w zastosowaniach informatyki. Tendencje w rozwoju informatyki i jej zastosowań (KLASA od 04/05)

2 Propozycje tematów lekcji Algorytmika i programowanie Lp. Temat lekcji Pojęcie algorytmu. Etapy rozwiązywania zadań za pomocą komputera. Specyfikacja zadania. Sposoby reprezentowania Schemat blokowy graficzna prezentacja algorytmu. Lista kroków słowna prezentacja algorytmu. Języki programowania pojęcie, klasyfikacja, przykłady. Podstawowe zasady i metody programowania. Elementy zintegrowanego systemu programowania. Liczba godzin realizacji 7. Struktura programu Operacje wejścia i wyjścia oraz ich zastosowanie w programach. Zmienne i stałe deklaracja i zastosowanie w programach. Wyrażenia arytmetyczne, relacje i operatory logiczne w programach. Generowanie liczb losowych. Przewidywane osiągnięcia ucznia Rozumie pojęcie algorytm. Potrafi podać przykławe algorytmy związane z życiem codziennym, innymi nauczanymi przedmiotami itp. Zna i stosuje etapy rozwiązywania zadań za pomocą komputera. Poprawnie definiuje problem i formułuje jego specyfikację. Dokonuje analizy prostego i umiarkowanie złożonego zadania oraz opracowuje algorytm zgodny ze specyfikacją. Zna różne sposoby reprezentowania algorytmów, w tym opis słowny, listę kroków, schemat blokowy, drzewo algorytmu, program. Realizuje algorytmy, stosując różne sposoby ich reprezentowania, w tym schemat blokowy, listę kroków. Wyodrębnia elementy skławe algorytmu. Dobiera właściwy sposób rozwiązania i prezentacji algorytmu konkretnego problemu. Rozumie pojęcia: język programowania, translator, kompilator, interpreter. Zna klasyfikacje języków programowania: imperatywne i deklaratywne, niskiego poziomu i wysokiego poziomu. Potrafi wymienić i sklasyfikować podstawowe języki programowania. Kompiluje i uruchamia przykławe programy napisane w różnych językach programowania. Zna i rozumie podstawowe zasady i metody programowania. Korzysta z wybranego śrowiska programistycznego (np. kompilatora), w którym zapisuje, kompiluje, uruchamia i testuje programy. Zna podstawową strukturę programu. Stosuje komentarze przy pisaniu programów. Korzysta w programach z podstawowych operacji wejścia i wyjścia. Potrafi deklarować zmienne i wykorzystywać je w programach. Potrafi deklarować stałe i wykorzystywać je w programach. Zna podstawowe wyrażenia arytmetyczne, relacje, operatory logiczne i funkcje matematyczne oraz stosuje je w programach. Zna priorytety relacji i działań charakterystyczne dla danego języka programowania oraz uwzględnia je podczas pisania programów. Potrafi generować liczby losowe w wybranym języku programowania. podręcznika podstawy programowej

3 . Podstawowe konstrukcje algorytmiczne: instrukcja pusta, instrukcja przypisania, instrukcja złożona, instrukcje warunkowe, instrukcja wyboru, instrukcje iteracyjne. Zna i potrafi stosować podstawowe konstrukcje algorytmiczne, w tym instrukcję pustą, instrukcję przypisania, instrukcję złożoną, instrukcje warunkowe, instrukcję wyboru, instrukcje iteracyjne Umiejętność korzystania w implementacjach z podstawowych konstrukcji algorytmicznych. Stosuje w programach podstawowe konstrukcje algorytmiczne Proste typy danych: typy całkowite, typy rzeczywiste, typ znakowy i typ logiczny. Rozumie pojęcie proste typy Zna proste typy danych, w tym: typy całkowite, typy rzeczywiste, typ znakowy, typ logiczny Operacje na prostych typach danych oraz ich wykorzystanie w programach. Algorytmy liniowe i z warunkami. Realizacja algorytmów liniowych i warunkowych. Algorytmy badające własności geometryczne. Rozwiązywanie równania liniowego i kwadratowego. Iteracja jako metoda programowania. Realizacja algorytmów iteracyjnych wyznaczanie elementów, obliczanie sumy i iloczynu oraz inne działania na ciągach liczbowych. Złożoność obliczeniowa Wykonuje operacje na prostych typach Korzysta w programach z prostych typów Potrafi w sytuacji problemowej wybrać właściwy typ danych dla wykorzystywanych zmiennych. Rozumie pojęcia: algorytm liniowy, algorytm z warunkami. Identyfikuje metodę programowania liniowego i z warunkami wykorzystaną w przykławych algorytmach. Stosuje algorytmy liniowe i algorytmy z warunkami podczas rozwiązywania problemów. Przedstawia algorytmy liniowe i warunkowe w postaci listy kroków, schematu blokowego i programu. Realizuje algorytmy: sprawdzanie warunku trójkąta, określanie prostopadłości i równoległości prostych, obliczanie długości odcinka, obliczanie odległości punktu od prostej, obliczanie odległości punktów na płaszczyźnie, badanie położenia punktu względem prostej, badanie przynależności punktu odcinka. Realizuje algorytmy: rozwiązywanie równania liniowego, rozwiązywanie równania kwadratowego, stabilny algorytm rozwiązujący równanie kwadratowe. Rozumie pojęcia: iteracja, wzór iteracyjny. Potrafi definiować iterację. Stosuje metodę iteracji przy realizacji Identyfikuje wykorzystaną metodę iteracji w przykławych algorytmach. Realizuje algorytmy iteracyjne: wyznaczanie elementów, obliczanie sumy i iloczynu oraz inne działania na ciągach liczbowych, proste i złożone algorytmy wykonywane na tekstach (łańcuchach) i tablicach (np. znajwanie podciągów o określonych własnościach) itp. Przedstawia algorytmy iteracyjne w postaci listy kroków, schematu blokowego i programu. Rozumie pojęcia: złożoność obliczeniowa, złożoność czasowa, złożoność pamięciowa. Potrafi wyznaczać, oceniać i uzasadniać złożoność czasową Potrafi wyznaczać, oceniać i uzasadniać złożoność pamięciową f a

4 . Analiza złożoności obliczeniowej przykławych Analizuje złożoność czasową wybranych Porównuje złożoność czasową algorytmów rozwiązujących ten sam problem. Dobiera możliwie najszybszy algorytm rozwiązujący postawiony problem. Analizuje złożoność pamięciową wybranych Porównuje złożoność pamięciową algorytmów rozwiązujących ten sam problem. Dobiera odpowiednie struktury danych umożliwiające rozwiązanie postawionego problemu Własności algorytmów efektywność, poprawność, skończoność i optymalność. Rozumie pojęcia: własności algorytmów, efektywność algorytmu, poprawność algorytmu, skończoność algorytmu, optymalność algorytmu. Analizuje własności wybranych Rozwiązując problem, wybiera algorytm najkorzystniejszy ze względu na jego własności. Ocenia i uzasadnia efektywność, poprawność, skończoność i optymalność wybranych Ogólna charakterystyka i cel strukturalizacji programu. Zmienne globalne i lokalne oraz ich wykorzystanie w funkcjach. Sposoby przekazywania parametrów w funkcjach. Przeławanie funkcji. Zastosowanie w implementacjach funkcji z parametrami. Rekurencja jako metoda programowania. Rozumie podstawowe zasady i cel strukturalizacji programu. Potrafi wydzielać fragmenty programu i definiować funkcje. Rozumie różnice między zmiennymi lokalnymi i globalnymi oraz świamie korzysta z wybranego typu zmiennych w programach. Rozumie różnice między parametrami formalnymi i aktualnymi. Zna sposoby przekazywania parametrów w funkcjach i świamie stosuje je podczas pisania programów. Zna typy przeławania funkcji i stosuje je w programach. Stosuje w programach funkcje z parametrami. Potrafi konać wyboru właściwego sposobu przekazywania parametrów w określonej sytuacji. Rozumie pojęcia: rekurencja, wzór rekurencyjny, zależność rekurencyjna. Potrafi podać przykłady zastosowania rekurencji. Potrafi definiować zależności rekurencyjne oraz odpowiednie funkcje rekurencyjne. Realizuje algorytmy rekurencyjne: obliczanie silni liczby naturalnej, wyznaczanie elementów ciągu Fibonacciego, wyznaczanie elementów prostych rekurencyjnych ciągów liczbowych. Identyfikuje wykorzystaną metodę rekurencji w przykławych algorytmach a Realizacja algorytmów rekurencyjnych obliczanie silni liczby naturalnej, wyznaczanie elementów ciągu Fibonacciego, zamiana iteracji na rekurencję, wieże Hanoi. Stosuje metodę rekurencji przy realizacji Przedstawia algorytmy rekurencyjne w postaci listy kroków i programu. Realizuje algorytmy rekurencyjne: wyznaczanie elementów rekurencyjnych ciągów liczbowych, wieże Hanoi itp. Potrafi konywać zamiany metody rekurencyjnej wykorzystanej w algorytmie na iteracyjną. Analizuje wartości zmiennych w przykławych algorytmach rekurencyjnych a Wyznaczanie NWD (algorytm Euklidesa) i NWW dwóch liczb naturalnych. Za pomocą algorytmu Euklidesa wyznacza największy wspólny dzielnik dwóch liczb naturalnych. Wyznacza najmniejszą wspólną wielokrotność dwóch liczb naturalnych, wykorzystując algorytm obliczający największy wspólny dzielnik a 5.

5 . Strukturalne typy danych typ tablicowy. Rozumie pojęcia: strukturalne typy danych, abstrakcyjne typy Potrafi definiować typ tablicowy, w tym tablice jednoi wielowymiarowe. Realizuje programy z wykorzystaniem typu tablicowego Realizacja algorytmów z wykorzysta-niem tablicy. Badanie, czy liczba jest pierwsza, rozkład liczby na czynniki pierwsze, generowanie liczb pierwszych (sito Eratostenesa). Wyznaczanie wartości wielomianu schematem Hornera, szybkie podnoszenie potęgi z wykorzystaniem schematu Hornera. Pozycyjne systemy liczbowe system binarny, oktalny i heksadecymalny. Zamiana liczb z wolnego systemu na system dziesiętny z zastosowaniem schematu Hornera. Zamiana liczb z systemu dziesiętnego na wolny inny system liczbowy. Wykonywanie podstawowych działań arytmetycznych w różnych systemach liczbowych. Reprezentacja danych liczbowych w komputerze i błędy w obliczeniach. Programowanie liniowe definicja i analiza przykładów. Liniowe przeszukiwanie ciągu liczbowego. Realizuje algorytmy z wykorzystaniem tablicy w postaci listy kroków, schematu blokowego i programu. Rozumie pojęcie liczba pierwsza. Realizuje algorytm sprawdzający, czy dana liczba jest pierwsza. Dokonuje rozkładu liczby na czynniki pierwsze. Realizuje algorytm generujący liczby pierwsze sito Eratostenesa. Wyznacza wartość wielomianu schematem Hornera. Realizuje algorytm szybkiego podnoszenia potęgi z wykorzystaniem schematu Hornera. Rozumie pojęcia: system liczbowy, pozycyjny system liczbowy. Zna definicje systemu dwójkowego (binarnego), ósemkowego (oktalnego) i szesnastkowego (heksadecymalnego). Realizuje algorytm zamiany liczby z wolnego pozycyjnego systemu liczbowego na dziesiętny z zastosowaniem schematu Hornera. Realizuje algorytm zamiany liczby z systemu dziesiętnego na wolny inny pozycyjny system liczbowy. algorytmu. Realizuje algorytmy wykonujące podstawowe operacje arytmetyczne w systemach liczbowych: dwójkowym, ósemkowym i szesnastkowym. Realizuje algorytmy wykonujące podstawowe działania arytmetyczne w różnych pozycyjnych systemach liczbowych. Zna reprezentacje danych liczbowych w komputerze, w tym reprezentację binarną liczb całkowitych i niecałkowitych, stałopozycyjną reprezentację liczb, zmiennopozycyjną reprezentację liczb, pojęcie mantysy i cechy. Wyjaśnia źródła błędów w obliczeniach komputerowych, w tym błąd względny i bezwzględny. Rozumie pojęcie programowanie liniowe. Rozpoznaje metodę programowania liniowego w poznanych algorytmach. Stosuje programowanie liniowe przy konstruowaniu Wykorzystuje metody liniowe przy przeszukiwaniu ciągu liczbowego. Realizuje algorytm przeszukiwania liniowego tablicy jednowymiarowej. Realizuje algorytm przeszukiwania liniowego tablicy jednowymiarowej z wartownikiem a c a a a a b 5.

6 Znajwanie minimalnego lub maksymalnego elementu w ciągu liczbowym. Znajwanie lidera w zbiorze. Monotoniczność ciągu liczbowego. Realizuje algorytm znajwania maksymalnego elementu w ciągu liczbowym. Realizuje algorytm znajwania minimalnego elementu w ciągu liczbowym. Zna pojęcie lider w zbiorze. Realizuje algorytm znajwania lidera w zbiorze. Rozumie pojęcie monotoniczność ciągu liczbowego. Realizuje algorytm sprawdzający, czy ciąg liczbowy jest rosnący, czy malejący. Realizuje algorytm sprawdzający, czy ciąg liczbowy jest nierosnący lub niemalejący. Realizuje algorytm sprawdzający, czy ciąg liczbowy jest monotoniczny lub niemonotoniczny b b a Liniowe sortowanie ciągu liczbowego. Zna liniowe metody sortowania ciągu liczbowego. Realizuje algorytm porządkowania przez wybór. Realizuje algorytm porządkowania przez wstawianie. Realizuje algorytm porządkowania bąbelkowego. Realizuje algorytm sortowania przez zliczanie b Metoda dziel i zwyciężaj definicja i analiza przykładów. Zastosowanie metody dziel i zwyciężaj w algorytmach. Obliczenia przybliżone. Obliczanie wartości pierwiastka kwadratowego z liczby datniej (algorytm Newtona-Raphsona). Obliczanie pola obszaru ograniczonego wykresem funkcji. Dynamiczne struktury danych listy, stosy, kolejki, drzewa. Programowanie zachłanne definicja i analiza przykładów. Algorytm zachłanny dla problemu plecakowego, algorytm wydawania reszty. Rozumie pojęcie metoda dziel i zwyciężaj. Potrafi definiować i stosować metodę dziel i zwyciężaj w odpowiednich sytuacjach. Identyfikuje metodę dziel i zwyciężaj w przykławych algorytmach. Wykorzystuje metodę dziel i zwyciężaj przy realizacji Realizuje algorytm przeszukiwania binarnego uporządkowanego ciągu liczbowego. Realizuje algorytm jednoczesnego znajwania minimalnego i maksymalnego elementu. Realizuje algorytm sortowania przez scalanie. Realizuje algorytm sortowania szybkiego. Realizuje algorytm znajwania przybliżonej wartości miejsca zerowego funkcji ciągłej metoda połowienia przedziałów. Rozumie pojęcia: obliczenia przybliżone, metody numeryczne. Realizuje algorytm obliczający wartość pierwiastka kwadratowego z liczby datniej algorytm Newtona-Raphsona (metoda Herona). Realizuje algorytm obliczający pole obszaru ograniczonego wykresem funkcji metoda prostokątów, metoda trapezów. Potrafi definiować dynamiczne struktury danych, w tym listy, stosy, kolejki, drzewa binarne. Pisze programy z wykorzystaniem dynamicznych struktur Konstruuje binarne drzewo poszukiwań oraz wykonuje operacje dawania i sortowania elementów drzewa. Rozumie pojęcie programowanie zachłanne. Identyfikuje metodę programowania zachłannego w przykławych algorytmach. Realizuje algorytmy z wykorzystaniem metody zachłannej. Realizuje algorytm zachłanny dla problemu plecakowego. Realizuje algorytm wydawania reszty b 5..c c a 5. 5.

7 54. Strukturalne typy danych typ łańcuchowy. Potrafi definiować typ łańcuchowy. Zna predefiniowane operacje na tekście i korzysta z nich. Realizuje programy z wykorzystaniem typu łańcuchowego Realizacja algorytmów na tekstach. Wyznaczanie wartości wyrażenia zapisanego w odwrotnej notacji polskiej (ONP). Kryptografia i kryptoanaliza. Metody szyfrowania. Realizacja wybranych algorytmów kryptograficznych. Strukturalne typy danych struktury. Realizacja algorytmów z zastosowa-niem struktur. Tablice struktur i ich zastosowanie w implementacjach. Plikowe operacje wejściawyjścia. Realizacja programów z zastosowa-niem typu plikowego. Tworzenie prostych baz danych z zastosowaniem operacji na plikach. Realizacja przykławych zadań maturalnych z zakresu programowania i algorytmiki. Realizuje algorytmy wykonywane na tekstach w postaci listy kroków, schematu blokowego i programu, na przykład sprawdzanie, czy tekst jest palindromem, sortowanie tekstu, sprawdzanie, czy teksty są anagramami, wyszukiwanie wzorca w tekście. Zna zasady zapisu wyrażenia podanego w postaci ONP. Wykorzystując stos, realizuje algorytm obliczający wartość wyrażenia zapisanego w postaci ONP. Rozumie pojęcia: kryptografia, kryptoanaliza, algorytmy kryptograficzne. Potrafi wymienić podstawowe metody szyfrowania. Realizuje przykławe algorytmy kryptograficzne, w tym algorytmy symetryczne, asymetryczne itp Potrafi definiować typ strukturalny Realizuje programy z wykorzystaniem typu strukturalnego. Potrafi definiować tablice struktur. Realizuje programy z wykorzystaniem tablic struktur. Zna i potrafi definiować różne typy plików, w tym tekstowe, binarne. Zna i realizuje etapy przetwarzania plików. Zna podstawowe operacje na plikach i korzysta z nich. Realizuje programy z wykorzystaniem typu plikowego, m.in. importuje dane z plików zewnętrznych i eksportuje wyniki plików zewnętrznych. Potrafi skonstruować prostą bazę danych z zastosowaniem operacji na plikach. Wykorzystuje różne metody algorytmiczne i poznane algorytmy rozwiązywania problemu oraz świamie wybiera sposób rozwiązania zadania. Wykorzystuje zbytą wiedzę i umiejętności rozwiązywania prostych i umiarkowanie złożonych zadań z różnych dziedzin część. podręcznika 5..d d e 5..e

8 66. Projekt programistyczny. 4 Rozumie pojęcie inżynieria oprogramowania. Potrafi określić kolejne fazy konstruowania oprogramowania. Znajduje odpowiednie informacje niezbędne realizacji projektów z różnych dziedzin. Realizuje indywidualnie lub zespołowo projekt programistyczny, w tym określa etapy pracy i dzieli zadanie na moduły, wykonuje określone części zadania, łączy poszczególne moduły w całość, sporządza kumentację projektu Bazy danych Lp. Temat lekcji Liczba godzin realizacji Przewidywane osiągnięcia ucznia podręcznika podstawy programowej. Podstawowe zasady tworzenia tabeli stanowiącej bazę Zna buwę bazy danych i pojęcia z nią związane. Zna i stosuje reguły, jakim podlega tabela stanowiąca źródło Potrafi zgromadzić w pliku tekstowym dane będące bazą Importuje dane umieszczone w pliku tekstowym tabeli arkusza kalkulacyjnego. Zapisuje zgromadzone w tabeli dane w pliku tekstowym, stosując odpowiednie znaki separacji Wyszukiwanie informacji w tabeli przy użyciu autofiltru oraz filtru zaawansowanego. Korzysta z autofiltru w celu wyselekcjonowania Potrafi stosować złożone kryteria wyboru w filtrach zaawansowanych. Stosuje odpowiedni rodzaj filtru w celu wybrania potrzebnych w danej sytuacji informacji Tworzenie podsumowań danych sumy pośrednie. Potrafi zastosować funkcje standarwe arkusza podsumowań Zna pojęcie suma pośrednia. Wie, czego używa się sum pośrednich, potrafi je stosować. Przy użyciu kreatora sum pośrednich potrafi konać podsumowania danych zawartych w tabeli. Potrafi konać korekty i zamiany kryteriów podsumowań w istniejącym zestawieniu sum pośrednich Tworzenie podsumowań danych tabele przestawne. Rozumie pojęcie tabela przestawna. Wie, czego służą tabele przestawne. Wskazuje, jakie dane można umieszczać w tabelach przestawnych. Potrafi wykonać zestawienie podsumowań danych przy użyciu kreatora tabel przestawnych. Potrafi konać zmiany w opcjach projektu istniejącej tabeli przestawnej. Przygotowuje statystyki oparte na raporcie tabeli przestawnej Graficzna prezentacja danych na wykresach. Potrafi brać odpowiedni typ wykresu prezentowanych na nim Umie tworzyć różnego typu wykresy danych zawartych w tabelach zwykłych i przestawnych. Potrafi ustalić odpowiednie opcje wykresu i formatować jego poszczególne elementy. Potrafi zaprezentować graficznie rozwiązania zadań i problemów z innych dziedzin nauczania i problemów z życia codziennego (równanie i układ równań, wyniki pomiarów fizycznych lub chemicznych, analiza rynku pracy)

9 6. Rozwiązywanie przykławych zadań maturalnych z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego. 4 Świamie wybiera właściwy sposób rozwiązania zadania. Korzysta z istniejącego oprogramowania w celu rozwiązania problemu. Wykorzystuje funkcje arkusza kalkulacyjnego i poznane metody wyszukiwania informacji rozwiązywania problemu. Wykorzystuje zbytą wiedzę i umiejętności rozwiązywania prostych i umiarkowanie złożonych zadań z różnych dziedzin Podstawy relacyjnej bazy Zna i rozumie pojęcia: system zarządzania danymi, relacyjna baza Zna zasady projektowania bazy Zna właściwości rekordów i pól bazy danych i rozumie różnice pomiędzy nimi. Na przykładzie istniejącej relacyjnej bazy danych wymienia obiekty związane z takimi bazami (tabele, kwerendy, formularze, raporty, makrodefinicje) Tabele w relacyjnej bazie danych: projektowanie i tworzenie tabeli, typy danych w tabelach, podstawowe właściwości pól tabeli, pole kluczowe tabeli, definiowanie relacji między tabelami. Operacje na tabelach bazy Zmiana sposobu prezentowania Import, eksport, załączanie tabeli. Wyszukiwanie informacji w relacyjnej bazie danych z użyciem kwerend wybierających. Definiowanie wyrażeń w kwerendach wybierających. 6 4 Potrafi zaprojektować układ tabel, unikając powtarzania Potrafi zaimportować tabele z istniejącej bazy danych, arkusza kalkulacyjnego czy pliku tekstowego. Tworzy tabele przy użyciu kreatora tabel oraz w wiku projektu. Potrafi ustalić właściwości pól. Zna różne formaty Zna pojęcia: klucz główny oraz klucz obcy. Dostrzega korzyści wynikające ze stosowania kluczy głównych. Łączy tabele odpowiednimi relacjami. Rozróżnia podstawowe typy relacji między tabelami, potrafi je nazwać. Projektuje tabele, uwzględniając różne typy Projektuje relacyjne bazy danych z uwzględnieniem zjawisk redundancji. Zapewnia integralność Wykonuje podstawowe czynności edycyjne na obiektach bazy danych (kopiowanie, usuwanie, zmiana nazwy). Potrafi wstawiać obiekty OLE. Odróżnia osadzanie obiektu w tabeli od jego połączenia. Potrafi zmieniać wygląd tabeli w wiku arkusza Zmienia kolejność sortowania danych w tabeli. Potrafi porządkować tabele i przeglądać wybrane rekordy przez sortowanie jednoi wieloparametrowe. Stosuje filtry wyszukiwania informacji. Korzysta z danych przechowywanych w innych bazach programu Access oraz utworzonych w innych aplikacjach. Samodzielnie projektuje proste zapytania, korzystając z wiku projektu i kreatorów różnego typu kwerend. Stosuje odpowiednie kryteria i parametry wyszukiwania Definiuje złożone kryteria wyboru Konstruuje pola obliczeniowe, wprowadza korekty. Stosuje kwerendy parametryczne

10 4. Wyszukiwanie informacji w relacyjnej bazie danych z użyciem kwerend funkcjonalnych. Tworzy kwerendy funkcjonalne generujące tabele, aktualizujące dane, usuwające i łączające dane. Tworzy zestawienia krzyżowe, odpowiednio definiując kryteria, nagłówki wierszy i kolumn Język zapytań SQL Wprowadzanie, wyszukiwanie, edycja i usuwanie danych bezpośrednio w tabelach i poprzez formularze. Przygotowanie zestawień wybranych danych w raportach. 8. Makropolecenia. 9. Ochrona bazy 0. Rozwiązywanie przykławych zadań maturalnych z wykorzystaniem relacyjnej bazy Wyszukuje informacje w bazach danych, stosując różne techniki (w tym konstruowanie rozbuwanych zapytań). Wie, jak wprowadzić dane bezpośrednio tabeli lub poprzez formularz. Wie, jak korzystać z formularzy w celu wprowadzania, wyszukiwania i edycji Potrafi drukować tabele i formularze. Tworzy i modyfikuje formularze oraz formanty za pomocą kreatora i w wiku projektu. Dodaje etykiety, formanty, nagłówek lub stopkę formularza, zmienia jego szatę graficzną. Tworzy proste raporty przy użyciu narzędzia Autoraport. Wie, jak korzystać z kreatora raportów generowania wolnych rodzajów raportów. Potrafi grupować informacje w raporcie. Wie, kiedy korzystać z podsumowania statystycznego. Przygotowuje raport druku. Definiuje makropolecenia składające się z sekwencji kilku akcji. Ma świamość tego, że baz danych zawierających określone informacje, np. dane osobowe, stęp powinni mieć tylko uprawnieni użytkownicy. Zna i potrafi stosować podstawowe mechanizmy chroniące plik bazy danych przed jego otwarciem i ewentualną przypadkową lub celową modyfikacją. Rozumie konieczność wykonywania kopii bezpieczeństwa (na przykład podczas wprowadzania i testowania kwerend funkcjonalnych). Zna sposób i rozumie celowość kowania bazy Tworzy rozwiązania w wybranym śrowisku użytkowym. Świamie wybiera właściwy sposób rozwiązania zadania. Testuje rozwiązania. Wykorzystuje zbytą wiedzę i umiejętności rozwiązywania prostych i umiarkowanie złożonych zadań z różnych dziedzin. Odwołując się zbioru danych, analizuje problem, którego rozwiązanie wymaga zaprojektowania i utworzenia relacyjnej bazy Projektuje strukturę bazy danych (tabele i relacje między nimi) z uwzględnieniem specyfiki informacji zawartych w bazie. Tworzy zaprojektowaną bazę Projektuje strukturę bazy danych (tabele i relacje między nimi) z uwzględnieniem specyfiki informacji zawartych w bazie. Tworzy zaprojektowaną bazę

11 Systemy operacyjne i sieci komputerowe (klasa) Lp Temat lekcji Rola, funkcje i zasady pracy sprzętu komputerowego. Buwa i rola systemu operacyjnego. Maszyna wirtualna z systemem operacyjnym DR- DOS i Linux. Rodzaje sieci komputerowych. Liczba godzin realizacji 5. Model OSI. 6. Zestaw protokołów TCP/IP. 7. Projektowanie sieci komputerowej z wykorzystaniem adresacji bezklasowej. 8. Protokoły sieciowe Obsługa i konfiguracja sieci w systemie Winws. Ogólne zasady administrowania siecią komputerową w architekturze klient-serwer. Przewidywane osiągnięcia ucznia Opisuje buwę logiczną współczesnego komputera. Używając poprawnej polszczyzny i terminologii informatycznej opisuje funkcjonowanie komputera i rolę jego części skławych. Rozumie rolę, jaką pełni BIOS. Zna proces uruchamiania komputera. Zna buwę systemu operacyjnego. Rozumie i opisuje rolę systemu operacyjnego w komputerze. Zna najpopularniejsze systemy plików. Potrafi zainstalować oprogramowanie maszyny wirtualnej. Rozróżnia podstawowe systemy operacyjne. Wykonuje podstawowe polecenia na plikach i katalogach w różnych systemach operacyjnych. Potrafi podzielić sieci ze względu na zasięg i topologię. Przedstawia buwę i funkcjonowanie komputerowej sieci lokalnej i globalnej. Zna specyfikacje sieci komputerowych i podstawowe media sieciowe. Zna urządzenia sieciowe i sposoby transmisji. Zna funkcje poszczególnych warstw modelu OSI. Wyjaśnia, na czym polega przepływ informacji pomiędzy warstwami. Rozumie, na czym polega podział na warstwy zestawu protokołów TCP/IP, i porównuje go z modelem OSI. Potrafi określić, czy dany komputer może się komunikować z innymi komputerami w sieci. Omawia sposób przesyłania danych między protokołami TCP/IP. Zna i stosuje pojęcie pakiet Szczegółowo analizuje warstwę sieciową, używając pojęć: datagram IP, segment, pakiet, ramka, protokół IP, klasy adresów IP, adresacja IP, adresy zastrzeżone, rodzaje adresowania, maska, podsieci. Potrafi zaprojektować sieć z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa (separacji podsieci). Potrafi przydzielić odpowiednie pule adresów IP wymaganych segmentów podsieci. Zna zasady administrowania siecią komputerową. Odczytuje i analizuje informacje o ustawieniach sieciowych danego komputera i jego lokalizacji w sieci. Potrafi wyjaśnić, czym są protokół i zestaw protokołów sieciowych. Potrafi wymienić nazwy podstawowych protokołów sieciowych i opisać ich własności. Potrafi skonfigurować komputer z systemem operacyjnym Winws, aby uzyskać stęp internetu. Potrafi wymienić serwery działające w architekturze klient-serwer. Zna zadania stawiane przed administratorem sieci. podręcznika podstawy programowej

12 . Bezpieczeństwo informacji w sieciach. Rozumie konieczność stosowania hasła w celu uwierzytelniania użytkownika oraz ochrony danych przed stępem niepowołanych osób. Tworzy złożone hasła, chroni je i często zmienia. Zna zagrożenia związane z pracą komputera w sieci: niszczące programy, najczęstsze ataki, sniffer, podszywanie i naślawnictwo. Potrafi je scharakteryzować (opisać) oraz podjąć działania prewencyjne. Zna różne sposoby zabezpieczeń przed zagrożeniami, takie jak: szyfrowanie, certyfikaty cyfrowe, zabezpieczenia systemów operacyjnych, zapora sieciowa, filtrowanie pakietów. Rozumie konieczność stosowania programów antywirusowych i systematycznej aktualizacji bazy wirusów. Zna podstawy kowania Tworzenie i publikowanie własnych materiałów w sieci. Tworzy kumenty stępne w sieci. Zna strukturę oraz podstawowe znaczniki kumentu hipertekstowego. Potrafi stworzyć i zmodyfikować witrynę WWW z wykorzystaniem tekstu, tabel, dźwięku i odpowiednich formatów grafiki i animacji. Zamieszcza własną witrynę WWW w sieci i administruje nią. Dostrzega korzyści związane ze stosowaniem arkuszy stylów Czym jest PHP? Zna podstawy języka PHP i wykorzystuje go na stronach HTML. Stosuje formularze i tworzy proste aplikacje bazodanowe Instalowanie systemów zarządzania treścią Drupal i Gallery oraz administrowanie nimi. Potrafi administrować systemem zarządzania treścią (instaluje i konfiguruje moduły, nadaje użytkownikom uprawnienia zasobów, dba o bezpieczeństwo zasobów). Planuje współpracę i zespołowo wykonuje projekt witryny internetowej. Publikuje i ustępnia własne materiały w sieci Multimedia i grafika komputerowa Lp. Temat lekcji Liczba godzin realizacji Przewidywane osiągnięcia ucznia podręcznika podstawy programowej. Grafika rastrowa własności obrazu. Rozróżnia pojęcia: rozdzielczość, wymiary, rozmiar i wielkość obrazu. Wykonuje zaawansowane czynności edycyjne z wykorzystaniem wielu warstw obrazu. Stosuje transformacje. Zna wady grafiki rastrowej. Potrafi przechwytywać obraz ze skanera i aparatu fotograficznego Reprezentacja obrazu w komputerze. Rozumie sposób zapisu barwy i jej własności. Zna modele barw. Zna sposoby reprezentowania obrazów bitmapowych w komputerze. Rozróżnia formaty plików bitmapowych i zna ich przeznaczenie

13 . Algorytmy kompresji stratnej i bezstratnej. 4. Grafika wektorowa. 5. Grafika trójwymiarowa D. 6. Dźwięk. 7. Wideo. Lp... 4 Zna pojęcia: kompresja stratna i kompresja bezstratna. Rozumie różnice między kompresją stratną i bezstratną. Podaje przykłady. Potrafi wymienić i omówić algorytmy kompresji bezstratnej. Realizuje przykławe algorytmy kompresji bezstratnej, w tym metodę kowania długości ciągów, metodę słownikową oraz opartą na strategii zachłannej metodę kowania znaków. Rozróżnia kowanie prefiksowe od nieprefiksowego. Rozumie sposób zapisu obrazu wektorowego. Wykonuje podstawowe operacje edycyjne w edytorze grafiki wektorowej. Rozróżnia sposoby i formy reprezentowania informacji w postaci obrazu, stosując kryterium użyteczności i przeznaczenia. Wymienia wady i zalety grafiki wektorowej i bitmapowej. Zna techniki tworzenia grafiki D. Rozumie geometrię trójwymiarową. Wie, z czego składa się trójwymiarowa scena. Zna sposoby reprezentowania w komputerze obrazów bitmapowych D. Potrafi umieścić na scenie podstawowe obiekty, określić ich kolor, wielkość i położenie. Zna sposoby reprezentowania dźwięku w komputerze. Zna sposób konwersji sygnału analogowego na cyfrowy. Wykorzystuje różne techniki pozyskiwania, selekcji, przetwarzania i interpretacji oraz przechowywania dźwięku. Wie, jak powstaje ruchomy obraz. Rozumie pojęcie kontener multimedialny. Wie, jak działają kodeki. Potrafi zmontować film i go opublikować e Kierunki rozwoju technologii informatycznych oraz aspekty etyczne, prawne i społeczne w zastosowaniach informatyki Temat lekcji Kierunki rozwoju informatyki i jej zastosowań. Aspekty etyczne, prawne i społeczne w zastosowaniach informatyki. Liczba godzin realizacji Przewidywane osiągnięcia ucznia Potrafi wymienić wiele zastosowań komputerów w różnych dziedzinach życia. Określa korzyści wynikające z rozwoju i wszechstronnego wykorzystania informatyki w różnych dziedzinach życia. Orientuje się w nowych technologiach i śledzi zmiany zachodzące w rozwoju informatyki. Dostrzega zalety e-learningu, korzysta z kursów zdalnego nauczania. Zna przepisy prawne tyczące wykorzystywania, przetwarzania i publikowania informacji prawo autorskie i licencje. Przestrzega zasad etyki w zakresie korzystania z utworów innych osób podręcznika podstawy programowej