II klasa informatyka rozszerzona SZYFROWANIE INFORMACJI

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "II klasa informatyka rozszerzona SZYFROWANIE INFORMACJI"

Bronisława Nowakowska
8 lat temu
Przeglądów:

1 II klasa informatyka rozszerzona SZYFROWANIE INFORMACJI

2 STEGANOGRAFIA Steganografia jest nauką o komunikacji w taki sposób by obecność komunikatu nie mogła zostać wykryta. W odróżnieniu od kryptografii (gdzie obecność komunikatu nie jest negowana natomiast jego treść jest niejawna) steganografia próbuje ukryć fakt prowadzenia komunikacji

W odróżnieniu od kryptografii (gdzie obecność komunikatu nie jest

3 STEGANOGRAFIA - KLASYFIKACJA steganografia czysta (pure steganography) - siła techniki opiera się na nieznajomości metody przez stronę atakującą. Systemy te nie spełniają Zasady Kerckhoffsa dlatego nie są polecane steganografia z kluczem prywatnym (private key steganography) - metoda jest jawna i powszechnie dostępna, przed rozpoczęciem komunikacji strony uwzględniają klucz steganograficzny wykorzystywany w sposób zależny od metody, istnieje jednak problem przekazania klucza w bezpieczny sposób steganografia z kluczem publicznym (public key steganography) - podobnie jak w asymetrycznych systemach kryptograficznych używane są dwa klucze - publiczny i prywatny. Klucz publiczny (jawny) wykorzystywany jest przy osadzaniu wiadomości w nośnej, natomiast klucz prywatny przy jej wyodrębnianiu

komunikacji strony uwzględniają klucz steganograficzny wykorzystywany w sposób zależny od metody, istnieje jednak problem przekazania klucza w bezpieczny sposób steganografia z kluczem publicznym

4 STEGANOGRAFIA - PRZYKŁAD Modyfikacja najmniej znaczącego bitu jest klasycznym przedstawicielem metod zastępujących. Wykorzystuje nadmiarowość w nośnej. Ostatni bit (np. wartości składowych piksela) zastępowany jest bitem (lub bitami) z wiadomości. Metoda ta daje się zastosować dla plików grafiki rastrowej oraz cyfrowo zapisanego dźwięku. Większość komercyjnego oprogramowania korzysta właśnie z niej. Przy wykorzystaniu tej metody bardzo łatwo jest wykryć obecność komunikatu. Proste jest także zniszczenie zapisanego komunikatu (wystarczy np. wyzerować najmniej znaczące bity).

Metoda ta daje się zastosować dla plików grafiki rastrowej oraz cyfrowo zapisanego dźwięku.

5 SZYFR CZYLI KRYPTOGRAFICZNY ALGORYTM SZYFRUJĄCY Szyfry przestawieniowe (transposition cipher) jedna z klasycznych metod szyfrowania. Szyfry te charakteryzują się tym, że w zaszyfrowanym tekście występują wszystkie znaki z tekstu jawnego, ale w innej kolejności. Szyfry należące do tej grupy zmieniają kolejność liter w szyfrowanym tekście według określonego schematu. Najczęściej przestawienia liter dokonuje się za pomocą figury geometrycznej. Najprostszym przykładem szyfru przestawieniowego jest pisanie wspak. Szyfry przestawieniowe są łatwe do złamania i nie zapewniają żadnego bezpieczeństwa. Łamie się je metodą słów prawdopodobnych. Dopasowanie fragmentu znanego (lub odszyfrowanego) tekstu do szyfru pozwala na znalezienie zasady przestawiania. Innym sposobem jest wykorzystanie znajomości zasad tworzenia wiadomości - jednakowe szablony dokumentów szyfrowanych, często spotykane zwroty, nagłówki, podpisy czy stopki wiadomości. Wykorzystuje się też błędy i przyzwyczajenia osób posługujących się tą metodą szyfrowania. Metoda statystyczna jest raczej nieprzydatna ponieważ rozkład statystyczny liter wiadomości nie zmienia się po przestawieniu liter w innej kolejności.

Szyfry należące do tej grupy zmieniają kolejność liter w szyfrowanym tekście według określonego schematu. Najczęściej przestawienia liter dokonuje się za pomocą figury geometrycznej.

6 SZYFRY CD. Szyfry podstawieniowe - szyfr w którym każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez inny znak lub znaki szyfrogramu. Ze względu na łatwość łamania tego rodzaju szyfrów, nie są one już stosowane. Kryptografia klasyczna wyróżnia cztery rodzaje szyfrów podstawieniowych: - prosty szyfr podstawieniowy - każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez dokładnie jeden, przyporządkowany mu znak szyfrogramu. Np. A-1, B-4, C-8 itd. - homofoniczny szyfr podstawieniowy - każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest jednym z przyporządkowanych mu znaków szyfrogramu. Np. A-1 lub 21, B-12 lub B-36*/ itd. - poligramowy szyfr podstawieniowy - zamiast pojedynczych znaków szyfrowane są grupy znaków. Np. A-xy14, B-19ar itd. - wieloalfabetowe szyfry podstawieniowe - złożenia wielu szyfrów podstawieniowych. Np. A-xy14, Ą-yx114, B-2 lub B-36*/ itd.

Kryptografia klasyczna wyróżnia cztery rodzaje szyfrów podstawieniowych: - prosty szyfr podstawieniowy - każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez dokładnie jeden, przyporządkowany mu znak

7 SZYFR CEZARA Szyfr Cezara (zwany też szyfrem przesuwającym, kodem Cezara lub przesunięciem Cezariańskim) w kryptografii jedna z najprostszych technik szyfrowania. Jest to rodzaj szyfru podstawieniowego, w którym każda litera tekstu jawnego (niezaszyfrowanego) zastępowana jest oddaloną od niej o stałą liczbę pozycji w alfabecie inną literą (szyfr monoalfabetyczny), przy czym kierunek zamiany musi być zachowany. Nie rozróżnia się przy tym liter dużych i małych. Nazwa szyfru pochodzi od Juliusza Cezara, który prawdopodobnie używał tej techniki do komunikacji ze swymi przyjaciółmi. Algorytm szyfrowania zastosowany w kodzie Cezara bywa fragmentem bardziej złożonych systemów szyfrowania, takich jak szyfr Vigenère'a. Współcześnie szyfru Cezara używa się z przesunięciem 13 (ROT13), będącego prostym i szybkim sposobem na ukrycie treści. Obecnie szyfr Cezara, jak każda technika podmieniająca pojedyncze litery alfabetu na inne, nie oferuje żadnego bezpieczeństwa komunikacji

monoalfabetyczny), przy czym kierunek zamiany musi być zachowany. Nie rozróżnia się przy tym liter dużych i małych.

Podobne dokumenty

Kryptografia-0. przykład ze starożytności: około 489 r. p.n.e. niewidzialny atrament (pisze o nim Pliniusz Starszy I wiek n.e.)

Kryptografia-0. przykład ze starożytności: około 489 r. p.n.e. niewidzialny atrament (pisze o nim Pliniusz Starszy I wiek n.e.) Kryptografia-0 -zachowanie informacji dla osób wtajemniczonych -mimo że włamujący się ma dostęp do informacji zaszyfrowanej -mimo że włamujący się zna (?) stosowaną metodę szyfrowania -mimo że włamujący