CNC SINUMERIK 828D/840D sl Efektywna technologia obróbki gwintów

Transkrypt

1 CNC SINUMERIK 828D/840D sl Efektywna technologia obróbki gwintów Niniejszy tekst jest kontynuacją cyklu artykułów na temat Programowania technologicznego opublikowanych we wcześniejszych wydaniach miesięcznika Mechanik (nr 7/2014, s. 524, nr 5 6/2014, s. 630, nr 3/2014, s. 154, nr 5 6/2013, s. 356), w których opisano zaawansowane funkcje sterowań numerycznych SINUMERIK 828D/840D sl. W artykule zostanie omówiony sposób działania poszczególnych cykli i poleceń do obróbki gwintów oraz zostaną przytoczone przykłady programów technologicznych do zrealizowania na układach sterowania SINUMERIK 828D/840D sl. Polecenia te skategoryzowano według technologii, w której się je stosuje. Tekst zawiera szereg przydatnych informacji wynikających z praktyki przemysłowej. Dla poszczególnych poleceń opracowano w aplikacji SinuTrain 4.5 przykładowe programy obróbki danego gwintu. Wraz z rozwojem sprzętowym sterowań numerycznych i współpracujących z nimi elementów wykonawczych (silników, przekształtników częstotliwości) następuje postęp technologii (bazy wiedzy) zaimplementowanej w sterowaniach. Przykładem takiej ewolucji są m.in.: gotowe cykle do technologii frezowania, toczenia, szlifowania i wycinania, nowe sposoby tworzenia programów technologicznych (nakładki ShopTurn, ShopMill, CAD/CAM), różne strategie wybierania naddatku, wsparcie technologa w zakresie doboru parametrów algorytmów regulacji do różnych faz obróbki (zgrubna, wykończeniowa cykl 832). W układach sterowania SINUMERIK 828D/840D sl w zakresie różnych technologii obróbki gwintów zawarto dotychczasową wiedzę i doświadczenia w postaci biblioteki podstawowych poleceń i gotowych cykli obróbkowych. Dotyczy to zarówno gwintowania gwintownikami, jak i nacinania gwintów nożami tokarskimi oraz frezowania frezami do gwintów. Różnorodność sposobów obróbki wynika z zastosowanej technologii, wyboru narzędzi do wykonywania danego gwintu oraz możliwości obrabiarki. Celem artykułu jest przybliżenie poleceń służących do obróbki gwintów wraz z ich przyporządkowaniem do konkretnych technologii. W pierwszej części tekstu zostaną zaprezentowane główne polecenia, a w drugiej gotowe cykle obróbkowe. Gwintowanie otworów Podstawowymi narzędziami do wykonywania gwintów w otworach, zwłaszcza o niewielkich rozmiarach, są gwintowniki. W przypadku gwintowania głównym zadaniem układu sterowania jest zapewnienie skojarzenia obrotów wrzeciona i posuwu danej osi, przekładających się na odpowiedni skok gwintu (skok gwintownika). Proces ten może być realizowany w mniej lub bardziej dokładny sposób. W pierwszym przypadku należy zadbać o to, aby narzędzie było mocowane w oprawce kompensacyjnej, natomiast w drugim narzędzie może być mocowane na sztywno. Przy zastosowaniu mocowania gwintownika w oprawce kompensacyjnej często programuje się skok gwintu mniejszy od rzeczywistego skoku gwintownika, np. o 0,01 mm. Pozwala to zniwelować ugięcie oprawki w momencie rozpoczęcia gwintowania wywołane siłami skrawania. Pierwszym poleceniem służącym do gwintowania otworów jest instrukcja gwintowania otworu bez synchronizacji G63. Umożliwia ona wykonanie gwintu na obrabiarkach z wrzecionem bez enkodera określającego jego pozycję kątową. Istotą obróbki za pomocą instrukcji G63 jest takie skojarzenie obrotów wrzeciona S (obr/min) i prędkości posuwu narzędzia F (mm/min), aby uzyskać gwint o zadanym skoku P (mm/obr). Można tutaj wykorzystać równanie: F = S P (1) W tym celu w bloku poprzedzającym blok z funkcją G63 programuje się dla narzędzia za pomocą polecenia G1 posuw po torze F. Polecenie G63 działa blokowo, a po nim znów aktywne są zaprogramowane wcześniej polecenia G0, G1, G2 itd. Aby zapobiec zniszczeniu narzędzia podczas działania instrukcji G63, pokrętła korekcyjne posuwu F i prędkości obrotowej wrzeciona S są zablokowane na 100%. Ponadto sam gwintownik musi być umieszczony w oprawce kompensacyjnej, która wyrównuje różnice pomiędzy powyższym skojarzeniem posuwu F i prędkości obrotowej wrzeciona S a rzeczywistym skokiem gwintownika. W przypadku polecenia G63 należy określić kierunek obrotów wrzeciona dla ruchu gwintowania oraz ruchu wycofania. Poniżej przedstawiono napisany w aplikacji SinuTrain 4.5 przykładowy program wykonania gwintu metrycznego zwykłego M14 (skok P = 2 mm). Współrzędne punktu odniesienia ( ) dla wykonywanego gwintu wynoszą: X0 Y0 Z0, natomiast głębokość gwintu: Z1 = 50. WORKPIECE(,,, BOX,112,0,-100,-80, -100,-100,100,100) G17 G90 G0 X0 Y0 Z300 G0 X0 Y0 Z5 ; dojazd do pozycji G1 F200 S10 M3 ; określenie posuwu po torze i prawych obrotów wrzeciona G63 Z-50 ; G63 Z5 M4 ; ruch gwintowania ruch wycofania z lewymi obrotami wrzeciona Otwory można także gwintować za pomocą instrukcji nacinania gwintów o stałym skoku G33. W przypadku korzystania z polecenia G33 obrabiarka musi być wyposażona we wrzeciono z enkoderem określającym jego położenie kątowe. Dzięki temu możliwe jest określenie w sposób automatyczny posuwu narzędzia F (maks. do wartości posuwu szybkiego) na podstawie skoku gwintu P i obrotów wrzeciona S. Wyznaczona w ten sposób wartość posuwu zastępuje podczas gwintowania zaprogramowaną wcześniej wartość F. G33 jest poleceniem modalnym, odwołującym wcześniej zaprogramowane funkcje grupy nr 1. Skok P wykonywanego gwintu jest programowany w poszczególnych osiach za pomocą adresów I, J, K, które odpowiadają osiom X, Y, Z. Natomiast sam kierunek gwintu, podobnie jak w przypadku polecenia G63, jest określany poprzez odpowiednie obroty wrzeciona (M3/M4). Także dla polecenia G33 gwintownik musi być umieszczony w oprawce kompensacyjnej.

2 Poniżej przedstawiono przykładowy program wykonania identycznego gwintu M14: WORKPIECE(,,, BOX,112,0,-100,-80,-100,-100,100,100) G17G90 G0 X0 Y0 Z300 G17 G0 X0 Y0 Z5 ; dojazd do pozycji S10 M3 ; określenie prawych obrotów wrzeciona G33 Z-50 K2 ; ruch gwintowania Z5 K2 M4 ; ruch wycofania z lewymi obrotami wrzeciona W praktyce przemysłowej coraz częściej do gwintowania otworów używa się gwintowników mocowanych na sztywno w oprawce narzędziowej. Jest to przeprowadzane na obrabiarkach z regulacją położenia wrzeciona (wrzeciono może pracować jako oś obrotowa). Wykorzystuje się w tym celu instrukcje gwintowania otworu bez oprawki kompensacyjnej G331 i G332. Otwór jest gwintowany za pomocą polecenia G331, natomiast wycofanie po automatycznej zmianie kierunku obrotów wrzeciona następuje w wyniku polecenia G332. Te same funkcje pozwalają na gwintowanie otworu gwintownikiem zamocowanym w oprawce kompensacyjnej. Takie rozwiązanie w pewnych przypadkach przynosi dodatkowe korzyści, np. przy wysokich obrotach podczas gwintowania można zmniejszyć zużycie narzędzia. Przed rozpoczęciem gwintowania otworu za pomocą poleceń G331 i G332 należy dokonać pozycjonowania wrzeciona poleceniem SPOS= Dla poleceń G331 i G332 nie podaje się kierunku obrotów, gdyż ten wynika z wartości skoku gwintu. Przy G331 i dodatniej wartości skoku gwintu jest wykonywany gwint prawy (prawe obroty wrzeciona M3), a dla ujemnej gwint lewy (lewe obroty wrzeciona M4). Natomiast polecenie G332 powoduje automatyczną zmianę obrotów na przeciwne. Ponadto w odróżnieniu od poleceń G63 i G33, gdzie obroty S były cały czas niezmienne, dla G331 i G332 można podawać osobno prędkość obrotową zarówno dla gwintowania, jak i wycofania gwintownika. Przykładowy program wykonania tego samego gwintu M14 jest następujący: Nacinanie gwintów na tokarkach Drugim i zarazem głównym obszarem zastosowania polecenia G33 jest nacinanie gwintów za pomocą noża tokarskiego. Programując jedno po drugim kilka poleceń G33, można wykonać gwint złożony. Dla takiej sekwencji poleceń (przy aktywnym poleceniu G64) układ sterowania dobiera profil prędkości eliminujący jej skoki. Korzystając z polecenia G33, można obrabiać gwinty wielokrotne, przy czym przesunięcie kątowe poszczególnych zwojów określa się w instrukcji SF= (dla SF=0 jest przyjmowana wartość z danej nastawczej MDD_THREAD_ START_ANGLE). Ogólnie można wyróżnić trzy przypadki nacinania gwintów: G33 Z K lub G33 Z K SF= ;gwint walcowy G33 X I lub G33 X I SF= ;gwint poprzeczny G33 X Z I lub G33 X Z I SF= ;gwint stożkowy G33 X Z K lub G33 X Z K SF= ;gwint stożkowy WORKPIECE(,,, BOX,112,0,-100,-80,-100,-100,100,100) G17 G90 G0 X0 Y0 Z300 G0 X0 Y0 Z5 ; dojazd do pozycji SPOS=0 ; pozycjonowanie wrzeciona G331 Z-50 K2 S10 ; ruch gwintowania z zadaną prędkością obrotową G332 Z5 K2 S20 ; ruch wycofania z automatyczną zmianą kierunku obrotów na przeciwne oraz inną prędkością obrotową Dla gwintów stożkowych skok gwintu wprowadza się jako adres K, gdy kąt stożka gwintu <45, jako adres I, gdy kąt stożka gwintu >45, natomiast dla kąta stożka = 45 I = K, więc można podać dowolnie I lub K. Praktyczna rada: Przy testowaniu programu zawierającego polecenia gwintowania powinno się w miarę możliwości zmniejszyć wartość prędkości obrotowej wrzeciona. Dla poleceń gwintowania pokrętła korekcyjne posuwu i obrotów są blokowane, dlatego podczas testowania programu dla małych wartości korektora posuwu można się wystraszyć, gdy maszyna rusza z pełną prędkością. W takiej sytuacji nie zatrzyma się ruchu maszyny, nawet skręcając pokrętło korekcyjne posuwu na 0%. Maszyna zatrzyma się dopiero po zakończeniu ruchu gwintowania! W przypadku zaniku zasilania lub naciśnięcia przycisku Reset na pulpicie maszyny w momencie wykonywania gwintu za pomocą poleceń G33/G331/G332 można wycofać (wykręcić) w trybie JOG gwintownik z otworu, korzystając z funk- cji Wycofanie, która zapewnia synchronizację dla ręcznego ruchu w osi wycofania, np. Z, i ruchu wrzeciona. Funkcję tę musi skonfigurować i ustawić producent obrabiarki.

3 Kierunek nacinanego gwintu jest określany poprzez ustalenie odpowiednich obrotów wrzeciona (M3/M4). Napisany w aplikacji ShopTurn przykładowy program nacinania dwukrotnego gwintu walcowego M42 9 jest następujący: WORKPIECE(,,, CYLINDER,192,0,-150,-120,42) G18 G90 G0 X600 Z300 T= NOZ_DO_GWINTU D1 S10 M3 G0 X41 Z5 ; dojazd do pozycji G33 Z-100 K9 SF=0 ; nacięcie pierwszego zwoju gwintu G0 X44 ; ruch powrotny Z5 ; do pozycji X41 ; G33 Z-100 K9 SF=180 ; nacięcie drugiego zwoju gwintu G0 X44 ; ruch powrotny Z5 ; do pozycji X40 ; ;... dalsze przejścia narzędzia Program ten zawiera tylko jedno przejście narzędzia dla pierwszego i drugiego zwoju gwintu, a pozostałe przejścia będą analogiczne. Zakładając, że ten gwint dwukrotny będzie obrabiany w dziesięciu przejściach, otrzymuje się aż 4 bloki 10 przejść 2 zwoje = 80 bloków programu. Oczywiście zastosowanie gotowego cyklu do nacinania gwintu pozwala się ograniczyć do jednego bloku programu z wywołaniem tego cyklu. Trzeba jednak pamiętać, że w produkcji wielkoseryjnej i masowej nie używa się cykli, tylko G-kody, co pozwala zaoszczędzić cenny czas, gdyż wykonanie cyklu zawsze trwa dłużej niż G-kodu. Polecenie G33 może być wykorzystane także w przypadku nacinania gwintu o dowolnym zarysie narzędziem punktowym. Wtedy narzędzie pozycjonuje się w wielu punktach rozmieszczonych wzdłuż zarysu gwintu i następnie wywołuje polecenie G33. Jednak taki sposób obróbki jest mało dokładny i długotrwały. Innym rozwiązaniem tego problemu jest np. metoda toczenia gwintu za pomocą zaawansowanych funkcji układu sterowania SINUMERIK 840D sl, takich jak tablice krzywych, sprzężenie osi i interpolacja wielomianowa. Zostało to opisane w pracy Obróbka gwintów narzędziem punktowym na tokarkach CNC autorstwa dr. inż. Bogusława Pytlaka (Mechanik nr 5 6/2014, s. 382). Przy obróbce gwintów o dużym skoku można podnieść jakość ich wykonania poprzez włączenie pracy wrzeciona z regulacją położenia. Ten tryb pracy włącza się poleceniem SPCON, a wyłącza poleceniem SPCOF. W układach sterowania SINUMERIK 828D/840D sl istnieje także możliwość nacinania gwintów o liniowo zmiennym skoku za pomocą poleceń G34 i G35, np. podczas obróbki gwintów samonacinających. Instrukcja G34 nacina gwint o skoku rosnącym, natomiast instrukcja G35 o skoku malejącym. Dla tych poleceń programuje się dodatkowo pod adresem F nie posuw, lecz wartość zmiany skoku gwintu ΔP. Fragment programu nacinania gwintu M42 9 o skoku P = 9 mm i przyroście skoku ΔP = 2 mm/zwój wygląda G34 Z-100 K9 F2 Pierwszy zwój będzie miał skok 9 mm, następny: = 11 mm, kolejny: = 13 mm itd. Wartość zmiany skoku gwintu przy znanych wartościach skoku początkowego P p i końcowego P k oraz znanej długości gwintu L g wyznacza się z równania: (2) Natomiast wartość skoku na końcu gwintu P k przy znanej zmianie skoku gwintu ΔP i długości gwintu L g wyznacza się z równania: W powyższym równaniu znak + obowiązuje dla funkcji G34, natomiast znak dla funkcji G35. Podczas nacinania gwintów na tokarce istnieje możliwość zaprogramowania szybkiego odsunięcia narzędzia od nacinanego gwintu w sytuacjach awaryjnych, np. w przypadku naciśnięcia przycisku NC-Stop, alarmu wyzwalającego NC- -Stop lub przełączenia szybkiego wejścia. We wszystkich tych przypadkach narzędzie w bezpieczny sposób jest odsuwane od nacinanego gwintu na pozycję określoną w sposób absolutny lub przyrostowy. Poleceniami LFON i LFOF włącza się i wyłącza funkcję szybkiego odsunięcia narzędzia. Bardzo przydatny jest przyrostowy sposób podania drogi wycofania. Najpierw określa się płaszczyznę, w której ma nastąpić wycofanie. Instrukcja LFTXT wycofuje narzędzie w płaszczyźnie wyznaczonej ze stycznej do toru i kierunku ruchu narzędzia (nastawa domyślna), natomiast polecenie LFWP wycofuje narzędzie w aktywnej płaszczyźnie obróbki. W kolejnym kroku należy podać kierunek wycofania za pomocą polecenia ALF= Przy aktywnych poleceniach LFTXT i ALF=3 narzędzie jest wycofywane w swoim kierunku (w osi X). Przy aktywnych poleceniach LFWP i G18 (płaszczyzna ZX), przy ALF=1 następuje wycofanie w kierunku osi Z, a przy ALF=3 wycofanie w kierunku osi X. Długość drogi wycofania podaje się za pomocą polecenia DILF= W przypadku szybkiego wycofania narzędzia na pozycję absolutną należy najpierw określić, w których osiach ma nastąpić wycofanie. Polecenie POLFMASK(nazwa_osi_1, nazwa_osi_2, ) pozwala na niezależne wycofanie wymienionych osi, natomiast poleceniem POLFMLIN(nazwa_osi_1, nazwa_osi_2, ) wymienione osie będą wycofywane z interpolacją liniową. Pozycję wycofania osi podaną w sposób absolutny określa się w poleceniu POLF[nazwa_osi]=wartość. Polecenie LFPOS uaktywnia funkcję wycofania osi określonych poleceniem POLFMASK lub POLFMLIN do pozycji zdefiniowanej w instrukcji POLF. Przykładowy blok dla powyższego programu nacinania gwintu M42 9 z uaktywnieniem funkcji szybkiego odsunięcia narzędzia będzie wyglądał G33 Z-100 K4.5 LFON DILF=10 LFTXT ALF=3 ;lub G33 Z-100 K4.5 LFON DILF=10 LFWP ALF=3 ;włączenie funkcji szybkiego odsunięcia narzędzia przyrostowo w osi X o 10 mm Natomiast gdy wycofanie ma nastąpić w osi X na pozycję absolutną X100, składnia programu będzie następująca: LFPOS POLF[X]=100 ;uaktywnienie funkcji wycofania dla osi określonych poleceniem POLFMASK oraz określenie pozycji wycofania w osi X100 POLFMASK(X) ;umożliwienie wycofania narzędzia w osi X G33 Z-100 K4.5 LFON ;nacinanie gwintu z włączoną funkcją szybkiego wycofania Frezowanie gwintów Coraz bardziej popularne w przemyśle staje się frezowanie gwintów, zwłaszcza tych o większych średnicach. Dzięki zastosowaniu frezów do gwintów można jednym narzędziem obrabiać gwinty o różnej wielkości i tolerancji, zewnętrzne, wewnętrzne, prawe, lewe, unikając przy tym problemów z powstawaniem długiego wióra. Stosunkowo niewielkie siły występujące podczas skrawania pozwalają na obróbkę gwintów w elementach cienkościennych. W układach sterowania (3)

4 SINUMERIK 828D/840D sl poleceniem umożliwiającym ten typ obróbki jest interpolacja spiralna. Powstaje ona ze złożenia interpolacji kołowej G2/G3, wykonywanej w aktywnej płaszczyźnie obróbki, z interpolacją liniową G1, wykonywaną w osi prostopadłej do tej płaszczyzny. Składnia interpolacji spiralnej jest następująca: G2/G3 X Y Z I J K TURN= Adresy I, J, K określają zawsze przyrostowo położenie punktu środkowego okręgu względem jego punktu początkowego. Jedynym sposobem na ich podanie w sposób absolutny jest wykorzystanie polecenia I=AC( ), J=AC( ), K=AC( ). Należy także pamiętać, że dla interpolacji spiralnej nie można pomijać (nie programować) którejś ze współrzędnych punktu końcowego, nawet jeśli ona się nie zmienia. Programując frezowanie chociażby jednego zwoju gwintu, należy dodatkowo zaprogramować odpowiedni ruch dosunięcia i odsunięcia narzędzia względem frezowanego gwintu. Dobrym punktem wyjścia do rozpoczęcia obróbki np. gwintu wewnętrznego jest środek otworu. Następnie można dosunąć się po interpolacji spiralnej w formie półokręgu do frezowanego gwintu, przesuwając w tym czasie narzędzie wzdłuż jego osi o ¼ skoku gwintu. Następnie wykonywana jest interpolacja spiralna po pełnym okręgu z przesunięciem w osi narzędzia o skok gwintu. W kolejnym kroku można zaprogramować ruch odsunięcia narzędzia także po półokręgu, przesuwając w tym czasie narzędzie wzdłuż jego osi dodatkowo o ¼ skoku gwintu. Przykładowy program frezowania jednego zwoju gwintu 2 w punkcie X50 Y50 przy rozpoczęciu od Z 50 i wycofaniu się w kierunku narzędzia wygląda G0 X50 Y50 Z5 Z-50 G3 X=IC(30/2-$P_TOOLR) Y50 Z=IC(2/4) CR=(30/2-$P_ TOOLR)/2 G3 X=IC(0) Y=IC(0) Z=IC(2) I=AC(50) J=AC(50) G3 X50 Y50 Z=IC(2/4) CR=(30/2-$P_TOOLR)/2 G0 Z5 Powyższy fragment programu jest na tyle uniwersalny, że wystarczy zmieniać tylko położenie środka gwintu w osi X i Y zaznaczone w programie kolorem czerwonym, średnicę gwintu zaznaczoną na niebiesko oraz skok gwintu zaznaczony na zielono. Możliwe jest jednak programowanie cykli w tradycyjny sposób, gdzie ta linia jest wprowadzana ręcznie lub np. za pomocą postprocesora systemu CAM. Ten sposób programowania cykli został opisany w jednym z ostatnich rozdziałów instrukcji programowania SINUMERIK 840D sl/828d. Przygotowanie do pracy 03/2013. Cykl gwintowania otworu umożliwia zaprogramowanie gwintu we wszystkich wariantach: G63, G33 oraz G331/G332. Aby użyć funkcji G63, trzeba ustawić następujące skojarzenie parametrów cyklu: z oprawką wyrównawczą, SC: bez przetwornika, Skok: aktywny posuw po torze. Cykl może też wyliczyć wartość posuwu po torze przy ustawieniu parametru Skok: Wprow. użytkow., gdzie można podać rodzaj lub skok gwintu. Aby skorzystać z funkcji G33, należy ustawić następujące skojarzenia parametrów cyklu: z oprawką wyrównawczą, SC: z przetwornikiem, podając rodzaj lub skok gwintu. Natomiast wybranie opcji bez oprawki wyrównaw. skutkuje wykonaniem funkcji G331/G332. Na poniższym rysunku przedstawiono przykładowe okno dialogowe do programowania cyklu gwintowania. Kolejny cykl frezowania gwintu jest połączeniem cyklu wiercenia i frezowania gwintu. Jest to cykl opracowany dla specjalistycznych narzędzi wiertło-frezów do gwintów, np. firmy Emuge. Przykładowe okno dialogowe do programowania w górnej części zawiera parametry cyklu wiercenia, natomiast na dole parametry cyklu frezowania gwintu. Cykle obróbki gwintów dostępne w sterowaniach SINUMERIK 828D/840D sl W technologii wiercenia wyróżnia się cykl gwintowania otworu i cykl frezowania gwintu (wierci się i frezuje otwór tym samym narzędziem). W technologii toczenia występują cykle: gwint podłużny, gwint stożkowy, gwint poprzeczny oraz cykl łańcucha gwintów. Natomiast w technologii frezowania jest dostępny cykl frezowania gwintów. Cykle te są bardzo przyjazne dla użytkownika. Dzięki rozbudowanemu wspomaganiu graficznemu można w szybki sposób zaprogramować obróbkę gwintu, przetestować ją w symulacji oraz wykonać w rzeczywistym detalu. Cykle te tak naprawdę bazują na podstawowych poleceniach do obróbki gwintów przedstawionych powyżej. Można się o tym przekonać, włączając podgląd bloków bazowych podczas wykonywania cyklu na maszynie. Przeważnie programowanie cykli kojarzone jest z oknami dialogowymi, w których podaje się parametry skrawania i wymiary geometryczne oraz określa technologię obróbki. Po naciśnięciu przycisku Przejmij w programie zostaje wypisana w automatyczny sposób linia z wywołaniem cyklu: Jak widać na następnym rysunku, cykl frezowania gwintu opiera się na interpolacji spiralnej. Należy jednak zaznaczyć, że pozycja wyjściowa do rozpoczęcia frezowania gwintu jest określana w sposób automatyczny. Na ogół znajduje się ona w pobliżu ścianki otworu i tylko w przypadku niewielkiej różnicy wymiarów pomiędzy średnicą otworu i średnicą frezu do gwintów punkt wyjściowy jest ustalany w środku otworu.

5 000 MECHANIK NR 10/2014 instrukcja G33. W cyklu nacinania gwintu pojawiają się czasem wątpliwości odnośnie do programowania obróbki gwintów o innym zarysie, np. trapezowych. Należy pamiętać, że w znakomitej większości przypadków obróbki zarys gwintu jest odwzorowaniem zarysu płytki skrawającej. Takie też założenie zostało przyjęte dla tego cyklu. Nie ma więc większego problemu, aby według tego cyklu nacinać np. gwinty trapezowe wystarczy go tylko w odpowiedni sposób sparametryzować. Aby naciąć więcej odcinków gwintu za pomocą polecenia G33, wykorzystuje się cykl łańcucha gwintów. Na rysunku przedstawiono okno dialogowe do programowania tego cyklu: Dla cykli nacinania gwintu na tokarkach opracowano okna dialogowe pokazane poniżej: Opisane cykle są dostępne w edytorze SINUMERIK 828D/840D sl dla programów pisanych w G-kodach. Cykle dla nakładek są bardzo podobne. Najważniejsza różnica jest taka, że cykle dla nakładek ShopMill i ShopTurn mają dodatkowe pola do wprowadzania narzędzia i parametrów skrawania. Podsumowanie Podstawowe polecenia i gotowe cykle obróbkowe układów sterowania SINUMERIK 828D/840D sl pokrywają praktycznie w 100% potrzeby technologiczne związane z obróbką gwintów. Dzięki stworzeniu bibliotek gotowych cykli uproszczono i skrócono w znacznym stopniu sposób tworzenia programów do obróbki różnego rodzaju gwintów. Wpisuje się to w nowy sposób programowania, polegający na tworzeniu programu technologicznego z poszczególnych operacji technologicznych i parametryzowaniu tych operacji tak jak w nakładkach technologicznych ShopTurn i ShopMill. Zintegrowane ze sterowaniami SINUMERIK 828D/840D sl narzędzia i biblioteki cykli oraz możliwość przetestowania programu technologicznego poza pulpitem obrabiarki ułatwiają pracę operatora maszyny i technologa programisty oraz przyczyniają się do efektywniejszego wykorzystania maszyn. Testowanie programu poza pulpitem obrabiarki jest możliwe dzięki zaimplementowaniu jądra systemu sterowania (kernel) do programu SinuTrain, emulującego sterowania SINUMERIK 828D/840D sl na komputerze PC. Dr inż. Bogusław Pytlak, ATH Jacek Krzak, Siemens Sp. z o.o. Siemens Sp. z o.o. I DT MC Odpowiadają one kolejno cyklom toczenia gwintu: walcowego, czołowego i stożkowego. Oczywiście podstawowym poleceniem podczas nacinania jednego odcinka gwintu jest ul. Żupnicza 11, Warszawa tel