ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
|
|
- Czesław Zalewski
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych Ćwiczenie nr 5 Analiza dokładności modelowania w konwencji metody elementów skończonych na podstawie obliczeń w programie Nastran FX Dr inż. Rafał Grzejda Szczecin 2012
2 Wprowadzenie Podstawowym zadaniem, które należy rozwiązać na początku procesu projektowania konstrukcji mechanicznych jest znalezienie kompromisu pomiędzy poziomem założeń przyjętych dla modelu obliczeniowego a wymaganą dokładnością wyników obliczeń, które należy wykonać. Szczególnie ma to miejsce w przypadku układów złożonych, modelowanych za pomocą przybliżonych metod obliczeniowych, do których należy metoda elementów skończonych (MES). Dokładność modelowania w konwencji MES zależy między innymi od sposobu tworzenia siatki elementów skończonych. Aby wykazać taką zależność w przypadku danego układu, wyniki uzyskane na podstawie obliczeń w programie MES (wartości przybliżone) należy porównać z wynikami otrzymanymi za pomocą metody analitycznej (z wartościami dokładnymi). W niniejszym ćwiczeniu omawiany temat podjęto w odniesieniu do modelowania pręta o zmiennym przekroju. Celem ćwiczenia jest zbadanie wpływu sposobu podziału pręta na dokładność jego modelowania z wykorzystaniem programu MES Nastran FX. Temat zadania Dla pręta utwierdzonego i obciążonego w sposób przedstawiony na rys. 1, wyznaczyć: - reakcję R x, - wykres przemieszczeń pręta u(, - wykres naprężeń w materiale pręta (, jeżeli: - obciążenie osiowe pręta F = 20 kn, - moduł Young'a materiału pręta E = MPa, - współczynnik Poisson'a = 0.3, - długość pręta L = 1 m, - przekrój pręta A zmienia się według zależności A( x (1) Rozwiązanie analityczne Obliczenie reakcji w miejscu utwierdzenia W przypadku rozpatrywanego układu (rys. 1) warunek równowagi statycznej [5] można zapisać w postaci i P 0 (2) W wyniku rozwiązania równania (2), otrzymuje się wartości reakcji R x xi 2
3 10 R x F 0 (3) R x F 20kN (4) 10 y L F x Rys. 1. Sposób utwierdzenia i obciążenia pręta (na podstawie [3]) Wyznaczenie przemieszczeń pręta u( Naprężenia rozciągające ( w pręcie można wyznaczyć z warunku [4] F( ( (5) A( Ponieważ siła w pręcie jest stała na całej długości pręta F ( F 20kN const (6) równanie (5) można zapisać w postaci 3
4 F ( (7) A( Naprężenia w materiale pręta ( oblicza się również korzystając z prawa Hooke'a dla jednoosiowego rozciągania [4] ( ( E (8) gdzie ( jest wydłużeniem jednostkowym (względnym), które można zapisać w postaci [3] du ( (9) dx Przyrównując do siebie prawe strony równań (7) i (8) oraz uwzględniając zależność (9) otrzymuje się F du E A( dx Po rozdzieleniu zmiennych, równanie różniczkowe (10) można wyrazić w postaci F du dx A( E Natomiast po scałkowaniu równania (11) stronami, otrzymuje się x (10) (11) F dx u( E (12) A( x 0 ) Ponieważ przekrój pręta zmienia się według zależności (1), całkę (12) zapisuje się w postaci x F dx u( E (13) x 0 9 Na podstawie ogólnie znanej definicji pochodnej logarytmicznej [2] lnf( całkę (13) oblicza się w sposób następujący x f( f( (14) F u( dx (15) E x 0 9 F u ( ln x ln (16) 0.9E F u ( ln x ln1000 (17) 0.9E 4
5 Przemieszczenie pręta u(, mm Po podstawieniu do równania (17) danych wartości F i E, uzyskuje się równanie funkcji u( u ( ln x ln (18) 20 u ( ln x ln (19) Graniczne wartości funkcji u( można wyznaczyć w sposób następujący 20 u ( x 0) ln ln (20) 20 u ( x 0) ln1000ln1000 0[mm] 27 (21) 20 u ( x 1000) ln ln (22) 20 u ( x 1000) ln100ln (23) 20 1 u ( x 1000) ln [mm] (24) Wykres funkcji u( pokazano na rys. 2. 1,8 1,6 1,4 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0, x, mm Rys. 2. Przebieg zmienności przemieszczeń pręta w funkcji jego długości 5
6 Naprężenia rozciągające (, MPa Wyznaczenie naprężeń rozciągających ( Uwzględniając zależność (1), równanie (7) można zapisać w postaci F ( (25) x Po podstawieniu do równania (25) danej wartości F, uzyskuje się równanie funkcji ( ( (26) x Graniczne wartości funkcji ( można wyznaczyć w sposób następujący ( x 0) (27) ( x 0) 20[MPa] (28) ( x 1000) (29) ( x 1000) 200[MPa] (30) 100 Wykres funkcji ( przedstawiono na rys x, mm Rys. 3. Przebieg zmienności naprężeń w pręcie w funkcji jego długości 6
7 Rozwiązanie za pomocą programu MES Nastran FX Budowa modelu fizycznego 1. Rozpoczynamy nowy projekt, wybierając w Głównym Menu: File New. W okienku Analysis Setting: - zaznaczamy typ modelu (3D/General), - wybieramy system jednostek (N, mm, J, sek.) Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. 2. Projekt zapisujemy pod nazwą: Analiza dokladnosci.fnb, wybierając w Głównym Menu: File Save As Definiujemy rodzaj materiału, z którego wykonano pręt. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Material, a następnie za pomocą prawego przycisku myszy (PPM) Add Isotropic... W okienku Create/Modify Isotropic Material wpisujemy odpowiednie wartości modułu Young'a i współczynnika Poisson'a materiału pręta 7
8 Wybór zatwierdzamy naciskając przycisk OK. 4. Definiujemy ogólne właściwości modelu pręta. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 2D... W okienku Create/Modify 2D Property, w zakładce Plate: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Isotropic), - zaznaczamy układ współrzędnych, jako globalny kartezjański (Global Rectangular), - definiujemy grubość pręta równą 10 mm Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. 5. Tworzymy geometrię modelu pręta. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Point Create..., wywołujemy okienko Create Point, w którym definiujemy współrzędne wszystkich punktów geometrii modelu pręta (rys. 1) 8
9 Tworząc kolejne punkty należy pamiętać o podaniu ich nazwy (na przykład kolejnego numeru). Zatwierdzenie współrzędnych danego punktu następuje przez naciśnięcie przycisku Apply. Proces tworzenia wszystkich punktów kończymy klikając na klawisz OK. Na rys. 4a pokazano widok ogólny utworzonych w podany sposób punktów geometrii modelu pręta oraz przyjętą ich numerację. Analogicznie tworzymy zarys zewnętrzny powierzchni pręta. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line..., wywołujemy okienko 3D Line, w którym definiujemy poszczególne linie przez określenie pary punktów (początku i końca linii). Tworząc linię nr 1 (rys. 4b) należy najpierw wskazać punkt 1, a następnie punkt 2. Tworząc linię nr 2 (rys. 4b) należy najpierw wskazać punkt 3, a następnie punkt 4. Pozostałe dwie linie tworzymy w sposób dowolny (wskazując w dowolnej kolejności odpowiednie punkty). a) b) 1 3 Linia nr 2 Linia nr c) Rys. 4. Proces tworzenia modelu fizycznego pręta: a) punkty geometrii, b) linie łączące punkty geometrii, c) powierzchnia elementarna Na koniec, wskazując odpowiednie linie, budujemy powierzchnię pręta. Wykorzystujemy do tego celu okienko Plane Face, wywołane poprzez wybranie z Głównego Menu: Geometry Surface Create Plane Face... Widok ogólny powierzchni pręta przedstawiono na rys. 4c. Budowa modelu dyskretnego Wykorzystując wiedzę zdobytą podczas wykonywania ćwiczenia nr 3 (Tworzenie siatki elementów skończonych w programie Nastran FX [1]), tworzymy kolejno 4 typy siatki elementów skończonych dla fizycznego modelu pręta: - I, II, III, w których pręt podzielono na elementy o równej długości (rys. 5a-c), - IV, w którym zastosowano podział na osiem elementów zagęszczonych w stronę punktów 2 i 4 (rys. 4a) w stosunku 1:10 (rys. 5d). 9
10 a) b) c) d) Rys. 5. Dyskretny model pręta typu: a) I, b) II, c) III, d) IV Wyznaczenie reakcji, przemieszczeń i naprężeń Obliczenia przeprowadzamy osobno dla każdego typu modelu dyskretnego pręta, zaczynając od modelu typu I. Poniżej przedstawiono kolejne etapy, które należy wykonać po zbudowaniu danego modelu dyskretnego pręta. 1. Model pręta utwierdzamy zgodnie ze schematem podanym na rys. 1. W tym celu w drzewku Analysis Works wybieramy Boundary Condition, a następnie za pomocą PPM Add Constraint... W okienku Constraint: - wpisujemy nazwę utwierdzenia (BC Set = BC1), - wybieramy miejsce utwierdzenia w węźle (Node), - definiujemy rodzaj utwierdzenia (w tym przypadku klikając na Fixed) 10
11 Wskazujemy odpowiednią linię i swój wybór zatwierdzamy naciskając przycisk OK. 2. Do modelu pręta dodajemy obciążenie zgodne ze schematem przedstawionym na rys. 1. W tym celu w drzewku Analysis Works wybieramy Static Load, a następnie za pomocą PPM Add Pressure... W okienku Pressure: - wpisujemy nazwę obciążenia (Load Set = L1), - wybieramy miejsce obciążenia na krawędzi (Edge Pressure), - definiujemy wartość obciążenia (w tym przypadku wpisując P1 = N/mm) 11
12 Wskazujemy odpowiednią krawędź i swój wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. Widok modelu pręta typu I, utwierdzonego i obciążonego, pokazano na rys. 6. Rys. 6. Model pręta typu I, po utwierdzeniu i obciążeniu 3. Określamy rodzaj analizy. W Głównym Menu wybieramy: Analysis Analysis Case... W okienku Analysis Case Manager naciskamy przycisk Add... W kolejnym okienku Add/Modify Analysis Case: - wpisujemy tytuł analizy (Title = Analiza dokladnosci), 12
13 - nazywamy podtytuł analizy (Subtitle = Podzial na 2 elementy skonczone), - określamy rodzaj analizy (Linear Static) Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK w aktualnie otwartym okienku i na klawisz Close w poprzednim. 4. Rozpoczynamy obliczenia wybierając w Głównym Menu: Analysis Solve... W okienku Solver Manager zaznaczamy zdefiniowany wcześniej rodzaj analizy oraz naciskamy przycisk OK 5. Analizujemy interesujące nas wyniki obliczeń. Rozpoczynamy od wyboru z Paska narzędzi komendy Post Data. Aby odczytać reakcję w utwierdzonych węzłach, zaznaczamy w Bazie danych wyników opcję Nodal Reactions oraz typ danych T1 SPC Force. Konkretne wartości reakcji odczytujemy wybierając w Głównym Menu: Result Probe Result... i wskazując odpowiednie węzły za pomocą lewego przycisku myszy (LPM) W celu utworzenia wykresów przemieszczeń i naprężeń w funkcji długości pręta, w pierwszym kroku określamy układ odniesienia, wybierając w Głównym Menu: Result On-Curve Diagram... W okienku On-Curve Diagram: - definiujemy oś odciętych układu odniesienia przez podanie współrzędnych dwóch punktów (0, 0, 0) i (1000, 0, 0), 13
14 - wybieramy kierunek osi rzędnych (jako dodatnią oś Z), - wpisujemy nazwę układu odniesienia (Name = Uklad I), - zadajemy podział wykresu na liczbę fragmentów równą liczbie elementów skończonych dla danego modelu (w przypadku modelu pręta typu I Division = 2), - klikamy na klawisz Add oraz zaznaczamy zdefiniowany układ odniesienia (poprzez znak ) W kolejnym kroku ustawiamy model pręta w widoku ZOX, za pomocą odpowiedniej ikony na Pasku narzędziowym Widok a) b) c) d) Rys. 7. Wykresy przemieszczeń w przypadku modelu pręta typu: a) I, b) II, c) III, d) IV Nie zamykając okienka On-Curve Diagram, przy aktywnej komendzie Post Data na Pasku narzędzi, w Bazie danych wyników zaznaczamy: - opcję Nodal Displacements oraz typ danych T1 Translation, żeby narysować wykres przemieszczeń, - opcję 2D Element Stresses oraz typ danych Shell von Misses Top, żeby narysować wykres naprężeń. 14
15 W celu wyświetlenia danego wykresu, w okienku On-Curve Diagram naciskamy przycisk Diagram. Utworzone w ten sposób wykresy pokazano odpowiednio na rys. 7a oraz 8a. a) b) c) d) Rys. 8. Wykresy naprężeń w przypadku modelu pręta typu: a) I, b) II, c) III, d) IV 6. Kasujemy wprowadzone dane modelu pręta, dotyczące podziału na elementy skończone oraz utwierdzenia i obciążenia. W tym celu: - w drzewku Analysis Works wybieramy: Static Load L1, następnie za pomocą PPM Delete (aby usunąć zadane obciążenie), - w drzewku Analysis Works wybieramy: Boundary Condition BC1, następnie za pomocą PPM Delete (aby usunąć zadane utwierdzenie), - w drzewku Model Works wybieramy: Mesh Mesh Set Auto-Mesh, następnie za pomocą PPM Delete (aby usunąć podział pręta na elementy skończone). Powtarzając etapy 1 6 należy przeprowadzić podobne obliczenia dla pręta zdyskretyzowanego według modelu typu II, III i IV. Wykresy przemieszczeń i naprężeń uzyskane w przypadku tych modeli pokazano odpowiednio na rys. 7b-d oraz na rys. 8b-d. Ilościowej oceny wyników obliczeń można dokonać wprowadzając do rozważań wskaźniki W 1 oraz W 2 dane wzorami MES ANA u u W 1 100% (31) ANA u MES ANA W2 100% ANA (32) gdzie: MES u przemieszczenie pręta otrzymane za pomocą obliczeń w programie Nastran FX, ANA u przemieszczenie pręta uzyskane analitycznie, MES naprężenie w pręcie otrzymane za pomocą obliczeń w programie Nastran FX, ANA naprężenie w pręcie uzyskane analitycznie. 15
16 Wartości wskaźników W 1 i W 2 otrzymane w przypadku zaproponowanych modeli pręta (I, II, III i IV) zebrano w tablicy 1. Tab. 1. Wartości wskaźników W 1 i W 2 w funkcji przyjętego modelu Typ modelu pręta W 1 [%] W 2 [%] I II III IV Na podstawie przeprowadzonych porównań można stwierdzić, że: a) dokładność modelowania w konwencji MES można znacząco polepszyć przez zdefiniowanie odpowiednio gęstej siatki elementów skończonych, b) dzięki stosowaniu metody dodatkowego zagęszczania elementów (na przykład w miejscu przyłożenia siły obciążającej układ) uzyskuje się bardziej dokładne wyniki obliczeń. Szerszą analizę dokładności modelowania z wykorzystaniem programu MES Nastran FX pozostawia się studentowi. Literatura 1. Grzejda R.: Tworzenie siatki elementów skończonych w programie Nastran FX. Szczecin: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, 2012 (niepublikowane). 2. Leja F.: Rachunek różniczkowy i całkowy. Warszawa: PWN, Müller G., Groth C.: FEM für Praktiker. Renningen Malmsheim: Expert Verlag, Niezgodziński M.E., Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów. Warszawa: PWN, Ostwald M.: Podstawy wytrzymałości materiałów. Poznań: Politechnika Poznańska,
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia kratownicy płaskiej Wykonał: dr
Bardziej szczegółowoAnaliza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)
Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia statycznie obciążonej belki Szczecin
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia ramy płaskiej obciążonej siłą skupioną
Bardziej szczegółowoAnaliza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)
Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą
Bardziej szczegółowoAnaliza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)
Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania
Bardziej szczegółowoPodstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany
Bardziej szczegółowoAnaliza nieliniowej odpowiedzi żelbetowej belki pod obciążeniem statycznym w programie MIDAS FEA
POLITECHNIKA KRAKOWSKA im.t.kościuszki Wydział Inżynierii Lądowej Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej L-5 Kierunek studiów: Specjalność: Budownictwo Budowle informacja i modelowanie
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 9 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Wykorzystanie operacji boolowskich przy
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 7 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonego kątownika
Bardziej szczegółowoWprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z
Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z wykorzystaniem Metody Sił Temat zadania rozwiązanie
Bardziej szczegółowoModelowanie obiektowe - Ćw. 1.
1 Modelowanie obiektowe - Ćw. 1. Treść zajęć: Zapoznanie z podstawowymi funkcjami programu Enterprise Architect (tworzenie nowego projektu, korzystanie z podstawowych narzędzi programu itp.). Enterprise
Bardziej szczegółowoANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko
ANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko v. 1.2, Marzec 2019 2 1. Definicja i typ zadania, początkowe ustawienia Definicja zadania. Zadanie przykładowe do rozwiązania za pomocą systemu obliczeniowego
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MECHANIKA UKŁADÓW MECHANCZNYCH Modelowanie fizyczne układu o jednym stopniu
Bardziej szczegółowoPrzykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym
Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym Piotr Mika Kwiecień, 2012 2012-04-18 1. Przykład rozwiązanie tarczy programem ABAQUS Celem zadania jest przeprowadzenie analizy sprężysto-plastycznej
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych - Laboratorium
Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Laboratorium 5 Podstawy ABAQUS/CAE Analiza koncentracji naprężenia na przykładzie rozciąganej płaskiej płyty z otworem. Główne cele ćwiczenia: 1. wykorzystanie
Bardziej szczegółowo1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.
1.Otwieranie modelu 1.1. Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model. 1.2. Wybierz system plików typu STEP (*. stp, *. ste, *.step). 1.3. Wybierz
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS
WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS W programie SOLDIS-PROJEKTANT przemieszczenia węzła odczytuje się na końcu odpowiednio wybranego pręta. Poniżej zostanie rozwiązane przykładowe zadanie, które również zostało
Bardziej szczegółowo1. Dostosowanie paska narzędzi.
1. Dostosowanie paska narzędzi. 1.1. Wyświetlanie paska narzędzi Rysuj. Rys. 1. Pasek narzędzi Rysuj W celu wyświetlenia paska narzędzi Rysuj należy wybrać w menu: Widok Paski narzędzi Dostosuj... lub
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonej kratownicy
Bardziej szczegółowoUruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.
Określić deformacje kratownicy (rys1) poddanej obciążeniu siłami F 1 =1MN i F 2 =0.2MN przyłożonymi do jej wierzchołków oraz siłą ciężkości. Kratownica składa się z prętów o przekroju 0.016 m 2 połączonych
Bardziej szczegółowoAnaliza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym
Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym Tomasz Żebro Wersja 1.0, 2012-05-19 1. Definicja zadania Celem zadania jest rozwiązanie zadania dla bloku fundamentowego na
Bardziej szczegółowoObliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT
Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT 1. Wybór typu konstrukcji (poniższe okno dostępne po wybraniu ikony NOWE) 2. Ustawienie norm projektowych oraz domyślnego materiału Z menu górnego wybieramy
Bardziej szczegółowoBadanie diody półprzewodnikowej
Badanie diody półprzewodnikowej Symulacja komputerowa PSPICE 9.1 www.pspice.com 1. Wyznaczanie charakterystyki statycznej diody spolaryzowanej w kierunku przewodzenia Rysunek nr 1. Układ do wyznaczania
Bardziej szczegółowoPrzeprowadź analizę odkształceń plastycznych części wykonanej z drutu o grubości 1mm dociskanej statycznie do nieodkształcalnej ściany.
Przeprowadź analizę odkształceń plastycznych części wykonanej z drutu o grubości 1mm dociskanej statycznie do nieodkształcalnej ściany. Dane: gęstość 7800kg/m 3 ; moduł Younga 210GPa; współczynnik Poissona
Bardziej szczegółowoObsługa programu Soldis
Obsługa programu Soldis Uruchomienie programu Po uruchomieniu, program zapyta o licencję. Można wybrać licencję studencką (trzeba założyć konto na serwerach soldisa) lub pracować bez licencji. Pliki utworzone
Bardziej szczegółowoPrzykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym
Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym Piotr Mika Maj, 2014 2012-05-07 1. Przykład rozwiązanie tarczy programem ABAQUS Celem zadania jest przeprowadzenie analizy sprężysto-plastycznej
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Próba skręcania pręta o przekroju okrągłym Numer ćwiczenia: 4 Laboratorium z
Bardziej szczegółowo{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.
Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM. Niezależnie od sposobu rozwiązywania zadania, zacząć należy od zastąpienia podpór reakcjami. Na czas obliczania reakcji można zastąpić obciążenie ciągłe
Bardziej szczegółowoKultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy
Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium 6 Kultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy Opis obiektu symulacji Przedmiotem
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Brzegowych LABORATORIUM
Akademia Techniczno-Humanistyczna W Bielsku-Białej Metoda Elementów Brzegowych LABORATORIUM INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ Ćwiczenie 1. Zapoznanie z obsługą systemu BEASY Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z obsługą
Bardziej szczegółowoLiczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: mechatronika systemów energetycznych Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
Bardziej szczegółowoPodczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM
Rysowanie Części 2D Lekcja Pierwsza Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM Na wstępie należy zmienić ustawienia domyślne programu jednostek miary
Bardziej szczegółowoRozciąganie i ściskanie prętów naprężenia normalne, przemieszczenia 2
Rozciąganie i ściskanie prętów naprężenia normane, przemieszczenia W przypadku rozciągania/ściskania pręta jego obciążenie stanowi zbiór sił czynnych wzdłuż osi pręta (oś x ). a rys..a przedstawiono przykład
Bardziej szczegółowoWprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z
Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z wykorzystaniem Metody Sił Temat zadania rozwiązanie
Bardziej szczegółowoDefi f nicja n aprę r żeń
Wytrzymałość materiałów Stany naprężeń i odkształceń 1 Definicja naprężeń Mamy bryłę materialną obciążoną układem sił (siły zewnętrzne, reakcje), będących w równowadze. Rozetniemy myślowo tę bryłę na dwie
Bardziej szczegółowoANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko Tomasz Żebro
ANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko Tomasz Żebro v. 0.1, marzec 2009 2 1. Typ zadania i materiał Typ zadania. Spośród możliwych zadań(patrz rys. 1(a)) wybieramy statykę ramy przestrzennej
Bardziej szczegółowoStyczeń wzoru 6.10a i 6.10b, zadawać współczynniki. współczynniki redukcyjne dla obciążeń
Styczeń 2016 105. Wprowadzono przycisk [K] - jak kasuj, którym można usunąć wszystkie dane o żelbecie. Można go użyć w sytuacji, kiedy każda próba wywołania menu Wymiar kończy się komunikatem błędu z angielskim
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 4
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 4 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MECHANIKA UKŁADÓW MECHANCZNYCH Modelowanie fizyczne układu o dwóch stopniach
Bardziej szczegółowoRys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)
Procesy i techniki produkcyjne Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (2) CAD/CAM Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2 jest opanowanie techniki budowy i wykorzystania
Bardziej szczegółowoROBOT Millennium wersja 20.0 - Podręcznik użytkownika (PRZYKŁADY) strona: 29
ROBOT Millennium wersja 20.0 - Podręcznik użytkownika (PRZYKŁADY) strona: 29 1.3. Płyta żelbetowa Ten przykład przedstawia definicję i analizę prostej płyty żelbetowej z otworem. Jednostki danych: (m)
Bardziej szczegółowoMECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ
Zadanie 6 1. Narysować linie wpływu wszystkich reakcji i momentów podporowych oraz momentu i siły tnącej w przekroju - dla belki. 2. Obliczyć rzędne na wszystkich liniach wpływu w czterech punktach: 1)
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA OBSŁUGI PROGRAMU LOGGER PRO
CENTRUM NAUCZANIA MATEMATYKI I FIZYKI 1 LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA OBSŁUGI PROGRAMU LOGGER PRO 1. Wprowadzanie danych. 2. Dokonywanie obliczeń zestawionych w kolumnach. 3. Tworzenie wykresu. 4. Dopasowanie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 10 - Analiza wytrzymałościowa modeli bryłowych
Ćwiczenie nr 10 - Analiza wytrzymałościowa modeli bryłowych Wprowadzenie Grafika inżynierska II ćwiczenia laboratoryjne W programie Inventor oprócz modelowania geometrii części zespołów oraz tworzenia
Bardziej szczegółowoInstrukcja obsługi programu Do-Exp
Instrukcja obsługi programu Do-Exp Autor: Wojciech Stark. Program został utworzony w ramach pracy dyplomowej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Instrukcja dotyczy programu Do-Exp w wersji
Bardziej szczegółowoTemat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA
Opracował: mgr inż. Paweł K. Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA 1. Uruchamianie programu Po uruchomieniu ANSYS Product Launcher należy wybrać z pola License ANSYS
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH
Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Projekt KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH z wykorzystaniem programu ZW3D 2015 1. Definicja powierzchni podziału 1 Opracował: Dr inż. Krzysztof MROZEK
Bardziej szczegółowoALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY
ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA RATOWNICY Piotr Pluciński e-mail: p.plucinski@l5.pk.edu.pl Jerzy Pamin e-mail: jpamin@l5.pk.edu.pl Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej Wydział
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 2 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonej kratownicy
Bardziej szczegółowoZadanie 1 Zadanie 2 tylko Zadanie 3
Zadanie 1 Obliczyć naprężenia oraz przemieszczenie pionowe pręta o polu przekroju A=8 cm 2. Siła działająca na pręt przenosi obciążenia w postaci siły skupionej o wartości P=200 kn. Długość pręta wynosi
Bardziej szczegółowoF+L STATIK DO ROZWIĄZANIA PŁASKIEGO USTROJU PRĘTOWEGO.
1 PRZYKŁAD ZASTOSOWANIA MODUŁU Stabwerke ESK programu F+L STATIK DO ROZWIĄZANIA PŁASKIEGO USTROJU PRĘTOWEGO. Schemat statyczny zadania P= 10 kn q1= 4kN/m M= 5 knm 2 EI 3 q2= 4 kn/m EI EI T= 40.00 4m T=
Bardziej szczegółowoLinie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej
Prof. Mieczysław Kuczma Poznań, styczeń 215 Zakład Mechaniki Budowli, PP Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej (Przykład liczbowy) Zacznijmy od zdefiniowania pojęcia linii wpływu (używa się też
Bardziej szczegółowoWłasności materiału E=200e9 Pa v=0.3. Preprocessing. 1. Moduł Part moduł ten słuŝy do stworzenia części. Part Create
Ćwiczenie 1. Kratownica płaska jednoosiowy stan napręŝeń Cel ćwiczenia: Wyznaczenie stanu napręŝeń w elementach kratownicy płaskiej pod wpływem obciąŝenia siłą skupioną. Własności materiału E=200e9 Pa
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka
Politechnika Białostocka WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA Katedra Geotechniki i Mechaniki Konstrukcji Wytrzymałość Materiałów Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 6 Temat ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoObliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT
Geometria i obciąŝenie Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT Przekroje 1. Wybór typu konstrukcji 2. Definicja domyślnego materiału Z menu górnego wybieramy NARZĘDZIA -> PREFERENCJE ZADANIA 1
Bardziej szczegółowoPytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16
Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16 1. Warunkiem koniecznym i wystarczającym równowagi układu sił zbieżnych jest, aby a) wszystkie
Bardziej szczegółowo5. Indeksy materiałowe
5. Indeksy materiałowe 5.1. Obciążenia i odkształcenia Na poprzednich zajęciach poznaliśmy różne możliwe typy obciążenia materiału. Na bieżących, skupimy się na zagadnieniu projektowania materiałów tak,
Bardziej szczegółowoMożliwości programu Power Point
1 Szablon projektu Możliwości programu Power Point Zaczynamy od wybrania szablonu projektu (Format/Projekt Slajdu lub z paska narzędzi). Wybieramy szablon Szczelina. 2 Slajd tytułowy Następnie dodajemy
Bardziej szczegółowoPrzykład analizy nawierzchni jezdni asfaltowej w zakresie sprężystym. Marek Klimczak
Przykład analizy nawierzchni jezdni asfaltowej w zakresie sprężystym Marek Klimczak Maj, 2015 I. Analiza podatnej konstrukcji nawierzchni jezdni Celem ćwiczenia jest wykonanie numerycznej analizy typowej
Bardziej szczegółowoBadania operacyjne Instrukcja do c wiczen laboratoryjnych Rozwiązywanie problemów programowania liniowego z użyciem MS Excel + Solver
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Wydział Techniki Morskiej i Transportu Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okręto w Badania operacyjne Instrukcja do c wiczen laboratoryjnych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.
Ocena Laboratorium Dydaktyczne Zakład Wytrzymałości Materiałów, W2/Z7 Dzień i godzina ćw. Imię i Nazwisko ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA 1. Protokół próby rozciągania 1.1.
Bardziej szczegółowoModelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia
Modelowanie mikrosystemów - laboratorium Ćwiczenie 1 Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia Zadania i cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest dobranie
Bardziej szczegółowoModelowanie powierzchniowe - czajnik
Modelowanie powierzchniowe - czajnik Rysunek 1. Model czajnika wykonany metodą Modelowania powierzchniowego Utwórzmy rysunek części. Utwórzmy szkic na Płaszczyźnie przedniej. Narysujmy pionową Linię środkową
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do Techniki. Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia
Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Wprowadzenie do Techniki Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia Opracował: dr inż. Andrzej J. Zmysłowski Katedra Podstaw Systemów Technicznych Wydział Organizacji
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE TWORZYW SZTUCZNYCH OZNACZENIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH PRZY STATYCZNYM ROZCIĄGANIU
Bardziej szczegółowoW tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.
ĆWICZENIE 1 - Podstawy modelowania 3D Rozdział zawiera podstawowe informacje i przykłady dotyczące tworzenia trójwymiarowych modeli w programie SolidWorks. Ćwiczenia zawarte w tym rozdziale są podstawą
Bardziej szczegółowoPytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15
Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15 1. Warunkiem koniecznym i wystarczającym równowagi układu sił zbieżnych jest, aby a) wszystkie
Bardziej szczegółowoWytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.
Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów. 2. Omówić pojęcia sił wewnętrznych i zewnętrznych konstrukcji.
Bardziej szczegółowoRYSUNEK TECHNICZNY I GEOMETRIA WYKREŚLNA INSTRUKCJA DOM Z DRABINĄ I KOMINEM W 2D
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Zakład Informacji Przestrzennej Inżynieria Środowiska INSTRUKCJA KOMPUTEROWA z Rysunku technicznego i geometrii wykreślnej RYSUNEK TECHNICZNY
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA oprac. dr inż. Jarosław Filipiak Cel ćwiczenia 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania statycznej
Bardziej szczegółowoMateriały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych, naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia.
Materiały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia. Sprawdzanie warunków wytrzymałości takich prętów. Wydruk elektroniczny
Bardziej szczegółowoWprowadzanie zadanego układu do
Wprowadzanie zadanego układu do programu ROBOT w celu rozwiązania MP 1. Ustawienie preferencji zadania WYMIARY Narzędzia -> Preferencje zadania SIŁY INNE MATERIAŁY Najpierw należy dodać, a potem kliknąć
Bardziej szczegółowoAnaliza fundamentu na mikropalach
Przewodnik Inżyniera Nr 36 Aktualizacja: 09/2017 Analiza fundamentu na mikropalach Program: Plik powiązany: Grupa pali Demo_manual_en_36.gsp Celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie wykorzystania
Bardziej szczegółowogruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:
1. Metor Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów: węzeł 1 x=[0.000][m], y=[0.000][m] węzeł 2 x=[2.000][m], y=[0.000][m] węzeł 3 x=[2.000][m], y=[2.000][m]
Bardziej szczegółowoSTATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH
Część. STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH.. STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH Rozwiązując układy niewyznaczalne dowolnie obciążone, bardzo często pomijaliśmy wpływ sił normalnych i
Bardziej szczegółowoPłaszczyzny, Obrót, Szyk
Płaszczyzny, Obrót, Szyk Zagadnienia. Szyk kołowy, tworzenie brył przez Obrót. Geometria odniesienia, Płaszczyzna. Wykonajmy model jak na rys. 1. Wykonanie korpusu pokrywki Rysunek 1. Model pokrywki (1)
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 2 i 3. Laboratorium CAD/MES. Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów. Opracował: dr inż. Hubert Dębski
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA PODSTAW KON- STRUKCJI MASZYN Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów Laboratorium CAD/MES ĆWICZENIE Nr 2 i 3 Opracował: dr inż. Hubert Dębski I.
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 12 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Przenikanie ciepła Szczecin 2007 Opis
Bardziej szczegółowoModelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku
Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku Nowe zadanie Oś Z jest domyślną osią działania grawitacji. W ustawieniach programu można przypisać dowolny kierunek działania grawitacji.
Bardziej szczegółowoAnaliza konsolidacji gruntu pod nasypem
Przewodnik Inżyniera Nr 11 Aktualizacja: 02/2016 Analiza konsolidacji gruntu pod nasypem Program powiązany: Osiadanie Plik powiązany: Demo_manual_11.gpo Niniejszy rozdział przedstawia problematykę analizy
Bardziej szczegółowoProjekt badawczy N N209 374139 Badania doświadczalne i numeryczne przepływu płynów lepkosprężystych
Tworzenie siatek numerycznych na przykładzie układu cylinder cylinder przepływ Couette Układ, dla którego przedstawiono w ramach niniejszego rozdziału sposób generowania siatek numerycznych, stanowiły
Bardziej szczegółowoPLAN SZKOLEŃ Femap. Nasza oferta: Solid Edge najefektywniejszy dostępny obecnie na rynku system CAD klasy mid-range,
PLAN SZKOLEŃ Femap PLAN SZKOLEŃ Femap Firma GM System Integracja Systemów Inżynierskich Sp. z o.o. została założona w 2001 roku. Zajmujemy się dostarczaniem systemów CAD/CAM/CAE/PDM. Jesteśmy jednym z
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: Wprowadzenie STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA Opracowała: mgr inż. Magdalena Bartkowiak-Jowsa Skręcanie pręta występuje w przypadku
Bardziej szczegółowoPolitechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Ścisła próba rozciągania stali Numer ćwiczenia: 2 Laboratorium z przedmiotu:
Bardziej szczegółowoZ-LOGN Wytrzymałość materiałów Strength of materials
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 Z-LOGN1-0133 Wytrzymałość materiałów Strength of materials A. USYTUOWANIE
Bardziej szczegółowoWyboczenie ściskanego pręta
Wszelkie prawa zastrzeżone Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: 1. Wstęp Wyboczenie ściskanego pręta oprac. dr inż. Ludomir J. Jankowski Zagadnienie wyboczenia
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA KRAKOWSKA im.t.kościuszki Wydział Inżynierii Lądowej Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej L-5 MIDAS FEA
POLITECHNIKA KRAKOWSKA im.t.kościuszki Wydział Inżynierii Lądowej Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej L-5 MIDAS FEA POŁĄCZENIA NODAL LINKS, ZBROJENIE, ANALIZA WYBOCZENIA, IMPORTOWANIE
Bardziej szczegółowo