Metoda Elementów Brzegowych LABORATORIUM
|
|
- Sławomir Kot
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Akademia Techniczno-Humanistyczna W Bielsku-Białej Metoda Elementów Brzegowych LABORATORIUM INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ
2 Ćwiczenie 1. Zapoznanie z obsługą systemu BEASY Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z obsługą programu BEASY poprzez zamodelowanie i rozwiązanie prostego modelu płaskiego. 2. Opis systemu BEASY Program BEASY jest wszechstronnym systemem służącym do rozwiązywania zagadnień sprężystych, termicznych, zmęczenia i pękania, a także korozji, drgań i innych za pomocą metody elementów brzegowych. Rys.1 Widok programu BEASY 8.1 po uruchomieniu Po uruchomieniu programu otwierają się dwa okna: okno główne oraz okno dialogowe. Okno dialogowe służy do wprowadzania poleceń i ich parametrów oraz są w nim wyświetlane komunikaty systemu. Pełna instrukcja obsługi systemu znajduje się w katalogu \apps\8_1r2\publications. 3. Modelowanie w BEASY W przeciwieństwie do MES w MEB dyskretyzacji podlega jedynie brzeg ciała co pozwala na zmniejszenie liczby elementów. Z tego powodu istotny jest kierunek linii określającej brzeg. W przypadku modelu płaskiego brzeg powinien być opisany linią w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara (rys.2). W przypadku modelu przestrzennego normalna do powierzchni musi być skierowana na zewnątrz materiału. Rys.2 Kierunek brzegu dla tarczy z otworem
3 Do tworzenia geometrii modelu służą polecenia z menu PREPROCESS, z których podstawowe to: - definiowanie punktów: POINT > POSITION, POINT > INTERSECT - kasowanie punktów: POINT > DELETE - tworzenie linii: LINE > END_PTS, LINE > CIRCULAR_ARC - kasowanie linii: LINE > DELETE - zmiana kierunku linii: LINE > REVERSE Po geometrii przedmiotu należy sprawdzić kierunki linii opisujących brzeg wybierając polecenie VIEW > APEARANCE i zaznaczając pole GEOMETRY_LINES w kolumnie TRIAD_SWITCHES, co włączy wyświetlanie zwrotów linii i normalnych do brzegu. Podziału na elementy brzegowe dokonujemy poleceniem ELEMENT > AUTOMESH podając minimalną i maksymalną długość elementu. Do definiowania utwierdzeń i obciążeń dla poszczególnych linii używamy poleceń z grupy PREPROCESS>LOAD+BCS, takich jak: - definiowanie przemieszczeń linii: LINE_STRESS_BC>DISPLACEMENT - definiowanie obciążenia ciągłego: LINE_STRESS_BC>TRACTION - definiowanie wiązania sprężystego: LINE_STRESS_BC>SPRING Analogiczne polecenia dotyczące elementów brzegowych znajdują się w menu ELEM_STRESS_BC Stałe materiałowe definiujemy poleceniami z grupy PREPROCESS>MAT_PROPS. W prostych zadaniach z teorii sprężystości wystarczy zdefiniować: - moduł Younga: YOUNGS_MOD - liczbę Poisson a: POISSON_RATIO 4. Przeprowadzanie obliczeń Przed przeprowadzeniem obliczeń konieczne jest zapisanie modelu. Program BEASY zapisuje model na dwa sposoby: - jako pliki do edytora, który można później edytować przez polecenie FILE>SAVE - jako plik dla solvera służący do obliczeń, który zapisujemy poleceniem: PREPROCESS>WRITE_DATA Pliki najlepiej jest zapisać w nowym pustym folderze. Po zapisaniu modelu można uruchomić obliczenia poleceniem SOLVE>SOLVE. 5. Przeglądanie wyników obliczeń Jeżeli obliczenia zakończyły się sukcesem, można przystąpić do przeglądania wyników. W tym celu należy załadować wyniki poleceniem INTERFACE>READ_SOL N. Polecenie to nie działa jeżeli jest już załadowany plik wynikowy. W takiej sytuacji należy najpierw usunąć go z pamięci poleceniem INTERFACE>DELETE_SOL N. Do przeglądania wyników służą polecenia z grupy POSTPROCESS takie jak: - obraz deformacji przedmiotu: DEFORMED_PLOT>DRAW_PICTURE - mapy naprężeń, odkształceń itp.: CONT R_PLOT>DRAW_C_PLOT - wykresy : GRAPH_PLOT>DRAW_GRAPH
4 Ćwiczenie 2. Modelowanie elementów płaskich Stworzenie modelu zadanego elementu i wykonanie obliczeń wytrzymałościowych 2. Kolejność postępowania a. Tworzenie punktów i linii opisujących brzeg b. Sprawdzenie kierunku linii i ewentualna jego zmiana c. Podział na elementy brzegowe d. Definiowanie utwierdzeń i obciążeń e. Definiowanie punktów wewnętrznych Punkty wewnętrzne, są to punkty w których chcemy wyznaczyć wartości naprężeń i przemieszczeń. Jeżeli ich nie zdefiniujemy to wyznaczymy wyniki jedynie na brzegu ciała. Metoda elementów brzegowych pozwala na obliczenie wartości w dowolnym punkcie wewnętrznym na podstawie znanego rozwiązania brzegowego. Ilość tych punktów nie wpływa więc na czas obliczeń, a jedynie na objętość plików wynikowych i dokładność rysowanych map naprężeń i przemieszczeń. f. Wprowadzenie parametrów materiału g. Zapisanie modelu h. Przeprowadzenie obliczeń. UWAGA: solver zgłasza błąd obliczeń jeżeli w katalogu znajduje się już plik z wynikami, przed uruchomieniem obliczeń trzeba go skasować. i. Analiza wyników 3. Analiza wyników obliczeń Jeżeli obliczenia zakończyły się sukcesem, można przystąpić do przeglądania wyników. W tym celu należy załadować wyniki poleceniem INTERFACE>READ_SOL N. Polecenie to nie działa jeżeli jest już załadowany plik wynikowy. W takiej sytuacji należy najpierw usunąć go z pamięci poleceniem INTERFACE>DELETE_SOL N. Do przeglądania wyników służą polecenia z grupy POSTPROCESS takie jak: - obraz deformacji przedmiotu: DEFORMED_PLOT>DRAW_PICTURE - mapy naprężeń, odkształceń itp.: CONT R_PLOT>DRAW_C_PLOT - wykresy : GRAPH_PLOT>DRAW_GRAPH Polecenia te wymagają podania opcji w postaci dwóch liczb których znaczenie jest podane w oknie dialogowym. Najczęściej stosowane opcje to: - dla polecenia DRAW_C_PLOT : 11,1 naprężenia zastępcze Von Missesa 8,1 naprężenia w kierunku X 8,2 naprężenia w kierunku Y - dla polecenia DRAW_GRAPH 8,-1 naprężenia w kierunku normalnym do powierzchni (np. nacisk powierzchniowy)
5 Ćwiczenie 3. Modelowanie elementów osiowosymetrycznych Zapoznanie się ze sposobem obliczania elementów wirujących. Wykonanie obliczeń zadanego elementu. 2. Sposób wykonania ćwiczenia Elementy osiowosymetryczne modeluje się analogicznie jak elementy płaskie. Przy wyborze nowego zadania wybieramy AXISYMMETRIC. Modelujemy następnie połowę przekroju osiowego elementu, pamiętając o tym że zamiast układu osi X-Y mamy układ R-Z (takie oznaczenia osi trzeba podawać przy definiowaniu obciążeń i utwierdzeń). W układzie tym ważne jest położenie modelowanego przekroju, gdyż R=0 oznacza oś symetrii przedmiotu. Taki sposób modelowania pozwala na znaczne zmniejszenie liczby elementów i przyspieszenie obliczeń, jednak wymaga, aby wszystkie warunki brzegowe były jednakowe na całym obwodzie. 3. Zadawanie obciążeń masowych Obciążenie masowe (objętościowe) w przeciwieństwie do obciążeń powierzchniowych nie są przyłożone do brzegu ciała lecz działają na całe jego wnętrze. Do ich definiowania służą polecenia: - definiowanie przyspieszenia: PREPROCESS>BODY_LOAD>ACCEL TION (w przypadku modelu osiowosymetrycznego ma sens jedynie w kierunku osi bryły) - definiowanie prędkości wirowania: PREPROCESS>BODY_LOAD>ROTATION Aby otrzymać prawidłowe wyniki należy przy tym pamiętać o podaniu gęstości materiału przez polecenie PREPROCESS>MAT_PROPS>MASS_DENSITY 4. Analiza wyników Podczas analizy wyników należy zwrócić uwagę na obraz odkształceń i rozkład naprężeń zastępczych. Szczególnie rozkład naprężeń zastępczych różni się znacznie od rozkładu w analogiczym modelu płaskim ponieważ uwzględnia również naprężenia obwodowe (prostopadłe do przedstawianego przekroju).
6 Ćwiczenie 4. Modelowanie kontaktu Celem ćwiczenia jest wykonanie obliczeń wytrzymałościowych płaskiego połączenia kształtowego lub osiowosymetrycznego połączenia wciskowego. 2. Modelowania kilku ciał w programie BEASY Tworzenie geometrii obiektów jest identyczne jak w przypadku modelowania pojedynczego ciała. Jedyna różnica dotyczy linii styku obu ciał. Musi ona być linią wspólną, co nie pozwala na zachowanie jej właściwego kierunku (jeżeli kierunek linii jest prawidłowy dla brzegu jednego ciała to musi być nieprawidłowy dla drugiego). Problem ten zostanie rozwiązany podczas definiowania stref. 3. Definiowanie stref Aby wskazać, które linie należą do pierwszego ciała, a które do drugiego należy je przypisać odpowiednich stref modelu. Tworzenie stref przebiega następująco: - poleceniem PREPROCESS>ZONE>ID_NUMBER definiujemy numer strefy - poleceniem PREPROCESS>ZONE>OUTWARD_LINE podajemy numery linii, których kierunek jest prawidłowy (przeciwnie do wskazówek zegara, normalna na zewnątrz) - poleceniem PREPROCESS>ZONE>INWARD_LINE podajemy numery linii, które mają przeciwny kierunek - poleceniem PREPROCESS>ZONE>INTERNAL_PTS podajemy numery punktów wewnętrznych 4. Tworzenie warunku brzegowego kontaktu Jeżeli zdefiniujemy model złożony z kilku stref i nie zdefiniujemy linii styku ciał to program będzie wszystkie strefy traktował jako jedno ciało. Jest to wykorzystywane do zmniejszenia błędów obliczeń. Jednak w celu rozwiązania zagadnienia kontaktu musimy wskazać, która linia jest linią styku dwóch ciał. Robimy to poleceniem PREPROCESS>LOAD+BCS>LINE_STRESS_BC>INITIAL_GAP podając wartość początkowego luzu w połączeniu. Warto pamiętać, że luz może być podany jako jedna wartość (stała na długości linii) lub ciąg wartości. 5. Podział na elementy Przygotowując podział modelu na elementy warto podzielić linię kontaktu na większą liczbę elementów korzystając z polecenia PREPROCESS>ELEMENT>MANUAL_MESH, a następnie podzielić pozostałe linie poleceniem AUTO_MESH. Liczba elementów nie powinna być zbyt duża, gdyż podczas rozwiązywania zagadnienia kontaktowego model musi być rozwiązywany wielokrotnie co wydłuża czas obliczeń. 4. Przeglądanie wyników W analizie wyników należy przedstawić wykres nacisków na linii kontaktu, oraz rozkład naprężeń zastępczych w pobliżu tej linii.
7 Ćwiczenie 5. Wyznaczanie ścieżki pękania Przeprowadzenie obliczeń mających na celu przewidywanie kierunku rozwoju pęknięcia w elemencie płaskim. 2. Wykonanie ćwiczenia Obliczenia propagacji pęknięcia wykonywane jest przy pomocy systemu BEASY w wersji 8.1R2. Można tego dokonać za pomocą dwóch metod: 1. tak jak w starszych wersjach przy pomocy post- i pre-procesora zawartego w programie głównym, 2. za pomocą specjalnego modelera zwanego konfiguratorem pęknięć. W pierwszej metodzie koniecznym jest wykonanie modelu wykorzystując postprocesor oraz komendy służące do budowy geometrii. Następnie określa się własności materiałowe oraz punkt inicjacji pęknięcia. Do głównych wad tej metody zaliczyć można niemożliwość automatycznej przebudowy geometrii po wykonaniu obliczeń. W kolejnych etapach należy więc ręcznie przebudować geometrię i rozpocząć obliczenia od nowa. Ponadto w metodzie tej typ elementów stosowanych do budowy ścieżki pęknięcia dobierany jest automatycznie. W przypadku drugiej metody, przygotowanej specjalnie do analizy propagacji pękania, krok postępowania przedstawia się następująco: stworzenie modelu w preprocesorze ustalenie parametrów pęknięcia (długości początkowej, kierunku, przypisanie do odpowiedniej strefy) oraz materiału (rys.1,2,3). dodanie pęknięcia do modelu, w wyniku czego zostanie przebudowana cała siatka dookoła dodanego elementu, wykonanie obliczeń przez solver BEASY dla modelu zawierającego pęknięcie, w wyniku czego otrzymamy w efekcie współczynnik intensywności naprężeń dla kolejnych przyrostów długości pęknięcia, wytyczenie nowego kierunku oraz współrzędnych wierzchołka pęknięcia (przez solver BEASY), czyli przewidywanie ścieżki pękania, powtarzanie poprzednich kroków obliczeń (iteracji) aż do osiągnięcia założonych warunków ograniczających (określona liczba cykli obciążeń albo iteracji lub zadana długość pęknięcia).
8 Rys. 1. Wczytanie modelu oraz ustalenie parametrów związanych z pęknięciem W systemie istnieje możliwość wyboru typu elementu stosowanego do budowy ścieżki pęknięcia z biblioteki predefiniowanych pęknięć lub zdefiniowanie własnego typu. Rys. 2. Ustalenie parametrów materiałowych oraz wybór modelu obliczeniowego Rys. 3. Określenie współczynnika asymetrii cyklu oraz określenie warunków ograniczających
9 Ćwiczenie 6. Modelowanie i obliczenia części maszyn Celem ćwiczenia jest sprawdzenie umiejętności modelowania i obliczania części maszyn w programie BEASY. 2. Wykonanie ćwiczenia Ćwiczenie polega na wykonaniu obliczeń wytrzymałościowych wybranych części maszyn. Na podstawie rysunków konstrukcyjnych należy samodzielnie wybrać sposób modelowania, a następnie przeprowadzić obliczenia. Jeżeli poszukiwany wynik nie może być odczytany bezpośrednio w postprocesorze programu BEASY można wykonać dodatkowe obliczenia w innym programie (np.excel) na podstawie wyników zawartych w pliku *.PRI.
10 Literatura Drewniak J., Wprowadzenie do metody elementów brzegowych, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej Filii w Bielsku-Białej, 2000 Burczyński T., Metoda elementów brzegowych w mechanice. Wspomaganie komputerowe CAD - CAM, WNT, Warszawa 1995 Praszkiewicz M., Analiza kontaktu statycznego kół walcowych o zębach prostych metodą elementów brzegowych, Rozprawa doktorska, Bielsko-Biała 2003
Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym
Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym Tomasz Żebro Wersja 1.0, 2012-05-19 1. Definicja zadania Celem zadania jest rozwiązanie zadania dla bloku fundamentowego na
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA oprac. dr inż. Jarosław Filipiak Cel ćwiczenia 1. Zapoznanie się ze sposobem przeprowadzania statycznej
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS
WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS W programie SOLDIS-PROJEKTANT przemieszczenia węzła odczytuje się na końcu odpowiednio wybranego pręta. Poniżej zostanie rozwiązane przykładowe zadanie, które również zostało
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA UŻYTKOWANIA PROGRAMU MEB EDYTOR 1. Dane podstawowe Program MEB edytor oblicza zadania potencjalne Metodą Elementów Brzegowych oraz umożliwia ich pre- i post-processing. Rozwiązywane zadanie
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoMetoda elementów skończonych
Metoda elementów skończonych Wraz z rozwojem elektronicznych maszyn obliczeniowych jakimi są komputery zaczęły pojawiać się różne numeryczne metody do obliczeń wytrzymałości różnych konstrukcji. Jedną
Bardziej szczegółowo1. Dostosowanie paska narzędzi.
1. Dostosowanie paska narzędzi. 1.1. Wyświetlanie paska narzędzi Rysuj. Rys. 1. Pasek narzędzi Rysuj W celu wyświetlenia paska narzędzi Rysuj należy wybrać w menu: Widok Paski narzędzi Dostosuj... lub
Bardziej szczegółowoAnaliza stateczności zbocza
Przewodnik Inżyniera Nr 25 Aktualizacja: 06/2017 Analiza stateczności zbocza Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_25.gmk Celem niniejszego przewodnika jest analiza stateczności zbocza (wyznaczenie
Bardziej szczegółowoWyłączenie redukcji parametrów wytrzymałościowych ma zastosowanie w następujących sytuacjach:
Przewodnik Inżyniera Nr 35 Aktualizacja: 01/2017 Obszary bez redukcji Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_35.gmk Wprowadzenie Ocena stateczności konstrukcji z wykorzystaniem metody elementów skończonych
Bardziej szczegółowoMetoda Elementów Skończonych - Laboratorium
Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Laboratorium 5 Podstawy ABAQUS/CAE Analiza koncentracji naprężenia na przykładzie rozciąganej płaskiej płyty z otworem. Główne cele ćwiczenia: 1. wykorzystanie
Bardziej szczegółowoNasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)
Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja) Poradnik Inżyniera Nr 37 Aktualizacja: 10/2017 Program: Plik powiązany: MES Konsolidacja Demo_manual_37.gmk Wprowadzenie Niniejszy przykład ilustruje zastosowanie
Bardziej szczegółowoPrzykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym
Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym Piotr Mika Kwiecień, 2012 2012-04-18 1. Przykład rozwiązanie tarczy programem ABAQUS Celem zadania jest przeprowadzenie analizy sprężysto-plastycznej
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu: MT 1 N 0 3 19-0_1 Rok: II Semestr: 3 Forma studiów:
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY MODELOWANIA PROCESÓW WYTWARZANIA Fundamentals of manufacturing processes modeling Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy na specjalności APWiR Rodzaj
Bardziej szczegółowoTransformacja współrzędnych geodezyjnych mapy w programie GEOPLAN
Transformacja współrzędnych geodezyjnych mapy w programie GEOPLAN Program GEOPLAN umożliwia zmianę układu współrzędnych geodezyjnych mapy. Można tego dokonać przy udziale oprogramowania przeliczającego
Bardziej szczegółowoAnaliza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego. koparki DOSAN
Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium 7 Analiza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego koparki DOSAN Maszyny górnicze i budowlne Laboratorium 6
Bardziej szczegółowoTemat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali
Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali 1.1. Wstęp Próba statyczna rozciągania jest podstawowym rodzajem badania metali, mających zastosowanie w technice i pozwala na określenie własności
Bardziej szczegółowoSTATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA
Mechanika i wytrzymałość materiałów - instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego: Wprowadzenie STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA Opracowała: mgr inż. Magdalena Bartkowiak-Jowsa Skręcanie pręta występuje w przypadku
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoI. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU
I. KARTA PRZEDMIOTU. Nazwa przedmiotu: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA Z CAD 2. Kod przedmiotu: Ko 3. Jednostka prowadząca: Wydział Mechaniczno-Elektryczny 4. Kierunek: Mechanika i budowa maszyn
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 7 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonego kątownika
Bardziej szczegółowoŁukasz Januszkiewicz Technika antenowa
Instrukcja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w projekcie Innowacyjna dydaktyka bez ograniczeń zintegrowany rozwój Politechniki Łódzkiej zarządzanie Uczelnią,
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia ramy płaskiej obciążonej siłą skupioną
Bardziej szczegółowoMateriały do laboratorium Przygotowanie Nowego Wyrobu dotyczące metody elementów skończonych (MES) Opracowała: dr inŝ.
Materiały do laboratorium Przygotowanie Nowego Wyrobu dotyczące metody elementów skończonych (MES) Opracowała: dr inŝ. Jolanta Zimmerman 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych Działanie rzeczywistych
Bardziej szczegółowoWYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA
ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 2009 Seria: TRANSPORT z. 65 Nr kol. 1807 Tomasz FIGLUS, Piotr FOLĘGA, Piotr CZECH, Grzegorz WOJNAR WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA
Bardziej szczegółowoDefi f nicja n aprę r żeń
Wytrzymałość materiałów Stany naprężeń i odkształceń 1 Definicja naprężeń Mamy bryłę materialną obciążoną układem sił (siły zewnętrzne, reakcje), będących w równowadze. Rozetniemy myślowo tę bryłę na dwie
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia Przedmiot: Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu: MT 1 S 0 3 19-0_1 Rok: II Semestr: 3 Forma studiów:
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: MODELOWANIE I SYMULACJA PROCESÓW WYTWARZANIA Modeling and Simulation of Manufacturing Processes Kierunek: Mechatronika Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy specjalności PSM Rodzaj zajęć: wykład,
Bardziej szczegółowoPrzykład analizy nawierzchni jezdni asfaltowej w zakresie sprężystym. Marek Klimczak
Przykład analizy nawierzchni jezdni asfaltowej w zakresie sprężystym Marek Klimczak Maj, 2015 I. Analiza podatnej konstrukcji nawierzchni jezdni Celem ćwiczenia jest wykonanie numerycznej analizy typowej
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów
Ćwiczenie 63 Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów 63.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu określa się współczynnik sprężystości pojedynczych sprężyn i ich układów, mierząc wydłużenie
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoProjektowanie elementów z tworzyw sztucznych
Projektowanie elementów z tworzyw sztucznych Wykorzystanie technik komputerowych w projektowaniu elementów z tworzyw sztucznych Tematyka wykładu Techniki komputerowe, Problemy występujące przy konstruowaniu
Bardziej szczegółowoDWUWYMIAROWE ZADANIE TEORII SPRĘŻYSTOŚCI. BADANIE WSPÓŁCZYNNIKÓW KONCENTRACJI NAPRĘŻEŃ.
Cw1_Tarcza.doc 2015-03-07 1 DWUWYMIAROWE ZADANIE TEORII SPRĘŻYSTOŚCI. BADANIE WSPÓŁCZYNNIKÓW KONCENTRACJI NAPRĘŻEŃ. 1. Wprowadzenie Zadanie dwuwymiarowe teorii sprężystości jest szczególnym przypadkiem
Bardziej szczegółowoPrzykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym
Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym Piotr Mika Maj, 2014 2012-05-07 1. Przykład rozwiązanie tarczy programem ABAQUS Celem zadania jest przeprowadzenie analizy sprężysto-plastycznej
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp Część I STATYKA
Spis treści Wstęp... 15 Część I STATYKA 1. WEKTORY. PODSTAWOWE DZIAŁANIA NA WEKTORACH... 17 1.1. Pojęcie wektora. Rodzaje wektorów... 19 1.2. Rzut wektora na oś. Współrzędne i składowe wektora... 22 1.3.
Bardziej szczegółowoAnaliza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)
Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania
Bardziej szczegółowoZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody
Bardziej szczegółowoUsługi Informatyczne "SZANSA" - Gabriela Ciszyńska-Matuszek ul. Świerkowa 25, Bielsko-Biała
Usługi Informatyczne "SZANSA" - Gabriela Ciszyńska-Matuszek ul. Świerkowa 25, 43-305 Bielsko-Biała NIP 937-22-97-52 tel. +48 33 488 89 39 zwcad@zwcad.pl www.zwcad.pl Aplikacja do rysowania wykresów i oznaczania
Bardziej szczegółowoObliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT
Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT 1. Wybór typu konstrukcji (poniższe okno dostępne po wybraniu ikony NOWE) 2. Ustawienie norm projektowych oraz domyślnego materiału Z menu górnego wybieramy
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Kierunek: Inżynieria Biomedyczna Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy moduł kierunkowy ogólny Rodzaj zajęć: wykład, laboratorium I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Bardziej szczegółowoObsługa programu Soldis
Obsługa programu Soldis Uruchomienie programu Po uruchomieniu, program zapyta o licencję. Można wybrać licencję studencką (trzeba założyć konto na serwerach soldisa) lub pracować bez licencji. Pliki utworzone
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 10 - Analiza wytrzymałościowa modeli bryłowych
Ćwiczenie nr 10 - Analiza wytrzymałościowa modeli bryłowych Wprowadzenie Grafika inżynierska II ćwiczenia laboratoryjne W programie Inventor oprócz modelowania geometrii części zespołów oraz tworzenia
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia statycznie obciążonej belki Szczecin
Bardziej szczegółowoInstrukcja do wykonania symulacji numerycznych CFD w programie PolyFlow 14.0 przepływu płynów nienewtonowskich o właściwościach lepkosprężystych
Instrukcja do wykonania symulacji numerycznych CFD w programie PolyFlow 14.0 przepływu płynów nienewtonowskich o właściwościach lepkosprężystych 1. Uruchamianie programu PolyFlow W ramach projektu symulacje
Bardziej szczegółowoI. Temat ćwiczenia: Definiowanie zagadnienia fizycznie nieliniowego omówienie modułu Property
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA PODSTAW KON- STRUKCJI MASZYN Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów Laboratorium CAD/MES ĆWICZENIE Nr 8 Opracował: dr inż. Hubert Dębski I. Temat
Bardziej szczegółowoZapora ziemna analiza przepływu nieustalonego
Przewodnik Inżyniera Nr 33 Aktualizacja: 01/2017 Zapora ziemna analiza przepływu nieustalonego Program: MES - przepływ wody Plik powiązany: Demo_manual_33.gmk Wprowadzenie Niniejszy Przewodnik przedstawia
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 2 i 3. Laboratorium CAD/MES. Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów. Opracował: dr inż. Hubert Dębski
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA PODSTAW KON- STRUKCJI MASZYN Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów Laboratorium CAD/MES ĆWICZENIE Nr 2 i 3 Opracował: dr inż. Hubert Dębski I.
Bardziej szczegółowoStyczeń wzoru 6.10a i 6.10b, zadawać współczynniki. współczynniki redukcyjne dla obciążeń
Styczeń 2016 105. Wprowadzono przycisk [K] - jak kasuj, którym można usunąć wszystkie dane o żelbecie. Można go użyć w sytuacji, kiedy każda próba wywołania menu Wymiar kończy się komunikatem błędu z angielskim
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE ZACHOWANIA SIĘ MATERIAŁÓW PODCZAS ŚCISKANIA Instrukcja przeznaczona jest dla studentów
Bardziej szczegółowoPLAN SZKOLEŃ Femap. Nasza oferta: Solid Edge najefektywniejszy dostępny obecnie na rynku system CAD klasy mid-range,
PLAN SZKOLEŃ Femap PLAN SZKOLEŃ Femap Firma GM System Integracja Systemów Inżynierskich Sp. z o.o. została założona w 2001 roku. Zajmujemy się dostarczaniem systemów CAD/CAM/CAE/PDM. Jesteśmy jednym z
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga Cel ćwiczenia: Wyznaczenie modułu Younga i porównanie otrzymanych wartości dla różnych materiałów. Literatura [1] Wolny J., Podstawy fizyki,
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych
Politechnika Poznańska Projekt Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: Dr hab. T. Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Piotr Czajka Piotr Jabłoński Mechanika i Budowa Maszyn Profil dypl. : IiRW 2 Spis treści
Bardziej szczegółowoKatedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Przedmiot: Technologie transmisji bezprzewodowych Numer ćwiczenia: 1 Temat: Badanie dipola półfalowego Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE ZA POMOCĄ MEB WPŁYWU PĘKNIĘCIA U PODSTAWY ZĘBA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA
ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 2009 Seria: TRANSPORT z. 65 Nr kol. 1807 Piotr FOLĘGA, Piotr CZECH, Tomasz FIGLUS, Grzegorz WOJNAR WYZNACZANIE ZA POMOCĄ MEB WPŁYWU PĘKNIĘCIA U PODSTAWY ZĘBA NA ZMIANĘ
Bardziej szczegółowoBadanie zjawiska kontaktu LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
Instytut Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska www.imio.polsl.pl fb.com/imiopolsl twitter.com/imiopolsl LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW Badanie
Bardziej szczegółowoUstalanie dostępu do plików - Windows XP Home/Professional
Ustalanie dostępu do plików - Windows XP Home/Professional Aby edytować atrybuty dostępu do plikow/ katalogow w systemie plików NTFS wpierw sprawdź czy jest Wyłączone proste udostępnianie czyli przejdź
Bardziej szczegółowoPodstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie Rozciąganie lub ściskanie Zginanie Skręcanie Ścinanie 1. Pręt rozciągany lub ściskany
Bardziej szczegółowoPLAN SZKOLEŃ FEMAP. Nasza oferta: Solid Edge najefektywniejszy dostępny obecnie na rynku system CAD klasy mid-range,
PLAN SZKOLEŃ FEMAP Firma GM System Integracja Systemów Inżynierskich Sp. z o.o. została założona w 2001 roku. Zajmujemy się dostarczaniem systemów CAD/CAM/CAE/PDM. Jesteśmy jednym z największych polskich
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 1. Laboratorium CAD/MES. Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów. Opracował: dr inż. Hubert Dębski
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA PODSTAW KON- STRUKCJI MASZYN Przedmiot: Modelowanie właściwości materiałów Laboratorium CAD/MES ĆWICZENIE Nr 1 Opracował: dr inż. Hubert Dębski I. Temat
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze do programu AutoCAD 2014
Łukasz Przeszłowski Politechnika Rzeszowska im. I. Łukasiewicza Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Katedra Konstrukcji Maszyn Materiały pomocnicze do programu AutoCAD 2014 UWAGA: Są to materiały pomocnicze
Bardziej szczegółowoAnaliza mechanizmu korbowo-suwakowego
Cel ćwiczenia: Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium I Analiza mechanizmu korbowo-suwakowego Celem ćwiczenia jest zapoznanie ze środowiskiem symulacji
Bardziej szczegółowo17. 17. Modele materiałów
7. MODELE MATERIAŁÓW 7. 7. Modele materiałów 7.. Wprowadzenie Podstawowym modelem w mechanice jest model ośrodka ciągłego. Przyjmuje się, że materia wypełnia przestrzeń w sposób ciągły. Możliwe jest wyznaczenie
Bardziej szczegółowoUruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.
Określić deformacje kratownicy (rys1) poddanej obciążeniu siłami F 1 =1MN i F 2 =0.2MN przyłożonymi do jej wierzchołków oraz siłą ciężkości. Kratownica składa się z prętów o przekroju 0.016 m 2 połączonych
Bardziej szczegółowoPierwsze komputery, np. ENIAC w 1946r. Obliczenia dotyczyły obiektów: o bardzo prostych geometriach (najczęściej modelowanych jako jednowymiarowe)
METODA ELEMENTÓW W SKOŃCZONYCH 1 Pierwsze komputery, np. ENIAC w 1946r. Obliczenia dotyczyły obiektów: o bardzo prostych geometriach (najczęściej modelowanych jako jednowymiarowe) stałych własnościach
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D
Wprowadzenie do rysowania w 3D 13 Praca w środowisku 3D Pierwszym krokiem niezbędnym do rozpoczęcia pracy w środowisku 3D programu AutoCad 2010 jest wybór odpowiedniego obszaru roboczego. Można tego dokonać
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MECHANIKA UKŁADÓW MECHANCZNYCH Modelowanie fizyczne układu o jednym stopniu
Bardziej szczegółowoLaboratorium Wytrzymałości Materiałów
Katedra Wytrzymałości Materiałów Instytut Mechaniki Budowli Wydział Inżynierii Lądowej Politechnika Krakowska Laboratorium Wytrzymałości Materiałów Praca zbiorowa pod redakcją S. Piechnika Skrypt dla studentów
Bardziej szczegółowoAnaliza obudowy sztolni
Przewodnik Inżyniera Nr 23 Aktualizacja: 01/2017 Analiza obudowy sztolni Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_23.gmk Celem przedmiotowego przewodnika jest przedstawienie analizy sztolni drążonej z
Bardziej szczegółowoObszary sprężyste (bez możliwości uplastycznienia)
Przewodnik Inżyniera Nr 34 Aktualizacja: 01/2017 Obszary sprężyste (bez możliwości uplastycznienia) Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_34.gmk Wprowadzenie Obciążenie gruntu może powodować powstawanie
Bardziej szczegółowoKarta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia o profilu: A P
WM Karta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia o profilu: A P Przedmiot: Wytrzymałość Materiałów I Kod ECTS Status przedmiotu: obowiązkowy MBM 1 S 0 3 37-0_0 Język wykładowy:
Bardziej szczegółowo49. Zmieniono ikony programów. Ułatwia to kontrolę nad otwartymi składnikami ABC.
Styczeń 2013 (Wersja 6.13) 48. Zrezygnowano z obligatoryjnego odbierania obrotu wokół osi prostopadłej do osi ściany - podpory liniowej zadawanej w ABC Płyta. Na planszy definicji ściany, jak również na
Bardziej szczegółowoAnaliza stanu przemieszczenia oraz wymiarowanie grupy pali
Poradnik Inżyniera Nr 18 Aktualizacja: 09/2016 Analiza stanu przemieszczenia oraz wymiarowanie grupy pali Program: Plik powiązany: Grupa pali Demo_manual_18.gsp Celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechnika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH BADANIE TWORZYW SZTUCZNYCH OZNACZENIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH PRZY STATYCZNYM ROZCIĄGANIU
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia kratownicy płaskiej Wykonał: dr
Bardziej szczegółowoAnaliza osiadania terenu
Przewodnik Inżyniera Nr 21 Aktualizacja: 01/2017 Analiza osiadania terenu Program: Plik powiązany: MES Demo_manual_21.gmk Celem przedmiotowego przewodnika jest przedstawienie analizy osiadania terenu pod
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PRAC INŻYNIERSKICH Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy na specjalności: Komputerowe projektowanie maszyn i urządzeń Rodzaj zajęć:
Bardziej szczegółowoOsiadanie kołowego fundamentu zbiornika
Przewodnik Inżyniera Nr 22 Aktualizacja: 01/2017 Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika Program: MES Plik powiązany: Demo_manual_22.gmk Celem przedmiotowego przewodnika jest przedstawienie analizy osiadania
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki
Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki Ćwiczenie laboratoryjne 2 Temat: Modelowanie powierzchni swobodnych 3D przy użyciu programu Autodesk Inventor Spis treści 1.
Bardziej szczegółowoModelowanie Wspomagające Projektowanie Maszyn
Modelowanie Wspomagające Projektowanie Maszyn TEMATY ĆWICZEŃ: 1. Metoda elementów skończonych współczynnik kształtu płaskownika z karbem a. Współczynnik kształtu b. MES i. Preprocesor ii. Procesor iii.
Bardziej szczegółowoKARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU:Podstawy Konstrukcji Maszyn II. 2. KIERUNEK: Mechanika i Budowa Maszyn. 3. POZIOM STUDIÓW: Pierwszego stopnia
KARTA PRZEDMIOTU 1. NAZWA PRZEDMIOTU:Podstawy Konstrukcji Maszyn II 2. KIERUNEK: Mechanika i Budowa Maszyn 3. POZIOM STUDIÓW: Pierwszego stopnia 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: rok II/ semestr 1V. LICZBA PUNKTÓW
Bardziej szczegółowoZmęczenie Materiałów pod Kontrolą
1 Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą Wykład Nr 9 Wzrost pęknięć przy obciążeniach zmęczeniowych Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji http://zwmik.imir.agh.edu.pl
Bardziej szczegółowoTemat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E
Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R,5, umownej granicy plastyczności R,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E 3.1. Wstęp Nie wszystkie materiały posiadają wyraźną granicę plastyczności
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika)
Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika) 1 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest rozwiązanie równań ruchu ciała (kuli) w ośrodku
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 10 Style wydruku, wydruk
Ćwiczenie nr 10 Style wydruku, wydruk Materiały do kursu Skrypt CAD AutoCAD 2D strony: 111-134 skryptu. Wprowadzenie Końcowym etapem wykonywania dokumentacji technicznej po przygotowaniu arkusza wydruku
Bardziej szczegółowopt.: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROCESÓW OBRÓBKI PLASTYCZNEJ
Ćwiczenie audytoryjne pt.: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROCESÓW OBRÓBKI PLASTYCZNEJ Autor: dr inż. Radosław Łyszkowski Warszawa, 2013r. Metoda elementów skończonych MES FEM - Finite Element Method przybliżona
Bardziej szczegółowoAnaliza fundamentu na mikropalach
Przewodnik Inżyniera Nr 36 Aktualizacja: 09/2017 Analiza fundamentu na mikropalach Program: Plik powiązany: Grupa pali Demo_manual_en_36.gsp Celem niniejszego przewodnika jest przedstawienie wykorzystania
Bardziej szczegółowoInformacje ogólne. Rys. 1. Rozkłady odkształceń, które mogą powstać w stanie granicznym nośności
Informacje ogólne Założenia dotyczące stanu granicznego nośności przekroju obciążonego momentem zginającym i siłą podłużną, przyjęte w PN-EN 1992-1-1, pozwalają na ujednolicenie procedur obliczeniowych,
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.
Ocena Laboratorium Dydaktyczne Zakład Wytrzymałości Materiałów, W2/Z7 Dzień i godzina ćw. Imię i Nazwisko ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA 1. Protokół próby rozciągania 1.1.
Bardziej szczegółowoPakiet programów komputerowych do prognozowania deformacji terenu górniczego - EDBJ-OPN1W
Pakiet programów komputerowych do prognozowania deformacji terenu górniczego - EDBJ-OPN1W Poszczególne programy można wywołać z okna dialogowego programu sterującego EDNOPN. Okno to składa się z 3 paneli.
Bardziej szczegółowoBRIDGE CAD ABT - INSTRUKCJA OBSŁUGI
BRIDGE CAD ABT - INSTRUKCJA OBSŁUGI 1. Wiadomości ogólne. Program ABT służy do automatycznego generowania plików *.dat, wykorzystywanych w obliczeniach statycznych i wytrzymałościowych przyczółków mostowych
Bardziej szczegółowoBadania operacyjne Instrukcja do c wiczen laboratoryjnych Rozwiązywanie problemów programowania liniowego z użyciem MS Excel + Solver
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Wydział Techniki Morskiej i Transportu Katedra Konstrukcji, Mechaniki i Technologii Okręto w Badania operacyjne Instrukcja do c wiczen laboratoryjnych
Bardziej szczegółowoEXCEL. Diagramy i wykresy w arkuszu lekcja numer 6. Instrukcja. dla Gimnazjum 36 - Ryszard Rogacz Strona 20
Diagramy i wykresy w arkuszu lekcja numer 6 Tworzenie diagramów w arkuszu Excel nie jest sprawą skomplikowaną. Najbardziej czasochłonne jest przygotowanie danych. Utworzymy następujący diagram (wszystko
Bardziej szczegółowoTemat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA
Opracował: mgr inż. Paweł K. Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA 1. Uruchamianie programu Po uruchomieniu ANSYS Product Launcher należy wybrać z pola License ANSYS
Bardziej szczegółowoWYKORZYSTANIE MSC.MARC DLA ANALIZY WSPÓŁPRACY KONTAKTOWEJ KOŁA I SZYNY
WYKORZYSTANIE MSC.MARC DLA ANALIZY WSPÓŁPRACY KONTAKTOWEJ KOŁA I SZYNY Aleksander Sładkowski Tomasz Kuminek Politechnika Śląska (Katowice) 1. Wstęp Modelowanie współpracy kontaktowej systemu koło szyna
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 4
KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 4 PRZEDMIOT TEMAT Wybrane zagadnienia z optymalizacji elementów konstrukcji Zastosowanie optymalizacji
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 5 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji
Ćwiczenie nr 5 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji technicznej Od wersji 2013 programu AutoCAD istnieje możliwość wykonywania pełnej dokumentacji technicznej dla obiektów 3D tj. wykonywanie rzutu bazowego
Bardziej szczegółowoWłasności materiału E=200e9 Pa v=0.3. Preprocessing. 1. Moduł Part moduł ten słuŝy do stworzenia części. Part Create
Ćwiczenie 1. Kratownica płaska jednoosiowy stan napręŝeń Cel ćwiczenia: Wyznaczenie stanu napręŝeń w elementach kratownicy płaskiej pod wpływem obciąŝenia siłą skupioną. Własności materiału E=200e9 Pa
Bardziej szczegółowo