CHAR.4..KTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO Zo

Transkrypt

1 SPRAWDZONO POD \M7'''' - ':~1i ME~~'-'~'~. :"-'..~ ~~.t!l CHAR.4..KTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO Zo NAZW A PRODUKTU LECZNICZEGO t' Oxycardil 120, 120 mg tabletki 0 przedluzonym uwalnianiu Oxycardil 180, 180 mg tabletki 0 przedluzonym uwalnianiu Oxycardil 240, 240 mg tabletki 0 przedluzonym uwalnianiu 2. SKLAD JAKOSCIOWY I ILOSCIOWY SUBSTANCJI CZYNNYCH Oxycardil120 1 tabletka 0 przedluzonym uwalnianiu zawiera 120 mg chlorowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). Oxycardil tabletka 0 przedluzonym uwalnianiu zawiera 180 mg chlorowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). Oxycardil tabletka 0 przedluzonym uwalnianiu zawiera 240 mg chlorowodorku diltiazemu (Diltiazemi hydrochloridum). Tabletki zawieraj~ laktoz<t jednowodna i sacharoz~. Perny vvykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. Dlugotrwale leczenie choroby wiencowej serca, zapobieganie ostrym zespolom wiencowym w przebiegu przewleldej nie\vydolnosci wiencowej, dusznicy bolesnej typu Prinzmetala i dusznicy bolesnej w stanie pozawalo\vym. Dlugotrwale Jeczenie nadcisnienia t~tniczego.

2 Dawkowanie powinno bye ustalane indywidualnie dla kazdego pacjenta. Zwykle leczenie rozpoczyna si~ od malych dawek, zwi~kszaj~c je az do uzyskania wlasciwego efektu leczniczego. Nalezy stosowae najmniejsz~ skuteczn~ dawk~. Tabletki nalei:y polkn~c bez rozgryzania, popijaj~c wodel najlepiej przed posilkiem. Nie nalei:y nagle przerywac leczenia. Dawk~ nalezy zmniejszac stopniowo. W chorobie wieiicowej serca zwykle stosuje si~ mg chlorowodorku ditiazemu na dob~ w 1 Iub 2 dawkach podzielonych. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 360 W zalezuosci do indywidualnego stanu pacjenta zwykle stosuje si~ mg chlorowodorku diltiazemu na dob~ w 1 Iub 2 dawkach podzielonych. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 360 mg. Pacienci w podeszlym wieku: Nalezy zachowac ostroznosc podczas zwi~kszania dawki (patrz punkt 5.2). Pacjenci z zaburzeniami czvnnosci watrobv Nalezy zachowac ostroznosc podczas zwi~kszania dawki (patrz punkt 5.2). Dzieci: Nie nalei:y stosowac preparatu u dzieci, poniewaz nie ustalono bezpieczenstwa i skutecznosci stosowania w tej grupie wiekowej. Przy doborze wlasciwej dawki jednorazowej nalezy uwzgl~dnic wyst~powanie preparatu w postaciach 0 zr6znicowanej zawartosci chlorowodorku diltiazemu (tabletki powlekane 60 mg - do stosowania 3-4 razy na dob~, tabletki 0 przedruzonym uwalnianiu 120 mg, 180 mg i 240 mg - do stosowania 1-2 razy na dob~).

3 Preparatu nie nalezy stosowac: u pacjent6w z nadwrazliwosciil na substancj~ czynnil1ub kt6rllkolwiek substancj~ pomocnicz't w zespole chore go w~zla zatokowego u pacjentow bez wszczepionego rozrusznika; w bloku przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia u chorych bez wszczepionego rozrusznika; przy znacznym niedocisnieniu t~tniczym (cisnienie skurczowe ponizej 90 mm Hg); w swie:zym zawale mi~snia sercowego; w lewokomorowej niewydolnosci mi~snia sercowego; we wstrzilsie; w migotaniu lub trzepotaniu przedsionkow z dodatkowil drogil przewodzenia; w bradykardii Specjalne ostrzezenia i srodki ostroznosci dotycz~ce stosowania Preparat nalezy stosowac ostromie u chorych z zaburzeniami czynnosci wiltroby i (lub) nerek oraz u osob w podeszlym wieku, gdyz lek moze osi~ac u nich wi~ksze st~zenie w surowicy krwi. Nalety rowniei: zachowac ostroi:nosc u chorych z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia lub srodkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa oraz u osob z cukrzycil. Diltiazem przedluza refrakcj~ w w~zle przedsionkowo-komorowym, zwykle pozostajilc bez wplywu na czynnosc w~zla zatokowego. Jednak u os6b z zespolem chorego w~zla zatokowego moze to powodowac, chociaz rzadko, bradykardi~ lub blok przedsionkowokomorowy II lub III stopnia. Diltiazem zwykle nie wplywa na kurczliwosc komor serca; jednak w rzadkich przypadkach u chorych z niewydolnosciil serca obserwowano pogorszenie funkcji komor. Szczegolna ostroznosc jest konieczna u chorych otrzymujilcych jednoczesnie diltiazem i preparat z grupy lekow blokujilcych receptoljt p-adrenolityczne lub pochodne naparstnicy. Obnizenie cisnienia po podaniu diltiazemu moze niekiedy prowadzic do wyst3jjienia objawow niedocisnienia t~tniczego. Diltiazem jest intensywnie metabolizowany W wiltrobie i wydalany jest zarowno z zokiajak i z moczem przez nerki. Dlatego lei: podobnie jak w przypadku innych preparatow 0

4 podobnym metabolizmie i drogach wydalania, podczas dlugotrwalego leczenia konieczne jest okresowe badanie czynnosci wl:\:trobyi nerek. Produkt zawiera laktozlt i sacharozlt. Nie nalezy stosowac go u pacjentow z rzadko wystltpujl:\:cl:\: dziedziczlll:\: nietolerancjl:\: galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy typu Lapp, lub zespolem zlego wchlaniania glukozy-galaktozy Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji Diltiazem jest metabolizowany w wl:\:trobiez udzialem cytochromu P-450. Podstawowym izoenzymem zaangazowanym w metabolizm produktu jest CYP3A4. Dlategotez jednoczesne podawanie innych produktow leczniczych, ktore Sl:\:metabolizowane przez ten enzym moze spowodowac konkurencyjne hamowanie metabolizmu tych lek6w. Diltiazem nasila dzialanie lek6w hipotensyjnych i azotan6w. Wzmaga ujemne dzialanie dromotropowe, inotropowe i chronotropowe lekow ~-adrenolitycznych i innych przeciwarytmicznych. Diltiazem powoduje zwiltkszenie dostltpnosci biologicznej propranololu nawet 0 50%. Jednak jednoczesne stosowanie diltiazemu i doustnych lekow ~-adrenolitycznychjest zwykle dobrze tolerowane. CYmetydyna zwi~ksza st~zenie diltiazemu. Dzialanie to jest prawdopodobnie zwil:l:zane z hamowaniem ukladu cytochromu P-450 przez cymetydyn~. Kwas acetylosalicylowy uposledza wchlanianie diltiazemu. Jednoczesne stosowanie diltiazemu i digoksyny moze prowadzic do zwi~kszenia st~zenia digoksyny nawet 0 okolo 20%, co zwi~ksza ryzyko wystl:l:pienia bradyarytmii. Antagonisci wapnia mogl:\:wzmacnia6 ujemny ino- i dromotropowy wplyw lekow znieczulajl:\:cych oraz nasilic ich dzialanie rozszerzajl:\:ce naczynia. Jednoczesne stosowanie VI'Ymienionych lekow VI'YIDagazachowania ostroznosci. Indometacyna, fenytoina i tolbutamid nie wplyw~ll:\: na wielkosc Istniejl:t doniesienia literaturowe dotyczl:tce imerakcji z litem i warfarynl:\:. frakcji wolnej diltiazemu. Nalezy zachowac ostroznos6 przy jednoczasovl'yidleczeniu symwastatynl:t lub atrowastatynl:t. Nalezy stosowac najnizsze skuteczne dawki i obserwowa6 pacjentow w kierunku wysll:l:pienia objawow rabdomiolizy.

5 Istnieje zwi~kszone ryzyko wyst'l})ienia bradykardii, bloku przedsionkowo-komorowego niewydolnosci mi~snia sercowego przy jednoczasowyffi leczeniu amiodaronem. i 4.6. Ci~za lub laktacja Kategoria C. Nie przeprowadzono odpowiednich, dobrze kontrolowanych badan klinicznych dotycz'tcych wplywu diltiazemu na pl6d ludzki. W badaniach doswiadczalnych na zwierz~tach, kt6rym podawano bardzo duze dawki diltiazemu (5-do 10 krotnie wi~ksze w mg/kg masy ciala od zalecanych dawek dobowych) wykazano wzrost smiertelnosci oraz zaburzenia rozwojowe plod6w. Preparatu nie wolno stosowac u kobiet w ci<tzy. Pacjentki w wieku rozrodczym leczone diltiazemem powinny stosowac skuteczn't antykoncepcj~. Przed rozpocz~ciem leczenia nalezy po!wierdzic, ze pacjentka nie jest w ci'tzy. Diltiazem przenika do mleka kobiecego. Preparatu nie wolno podawac kobietom karmi'tcym piersi't. Jesli konieczne jest stosowanie diltiazemu, nalezy zrezygnowac z karmienia piersi't Wplyw na zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych iobslugiwania urz~dzeji mechanicznych w ruchu Diltiazem moze zaburzac zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych i obsrugiwania leczenia, przy zwi~kszaniu przyjmowaniu alkoholu. dawki, przy zmianach sposobu terapii lub przy jednoczesnym 4.8.Dzialania niepoz~dane Dzialania niepoz'tdane przedstawiono uwzgl~dniaj'tc klasyfikacj(( uklad6w i narz'td6w oraz nast~puj'tce cz~stosci wyst~powania: bardzo cz~sto (2: 1/1 0), cz~sto (2: 1/100, < 1110), niezbyt cz~sto (2: 1/1 000, < 11100), rzadko (2: , < 1 000), bardzo rzadko « , w tym pojedyncze przypadki). W badaniach klinicznych przeprowadzonych dotychczas rzadko obserwowano powazne dzialania niepoz'tdane.

6 W trakcie badania klinicznego u 900 pacjent6w z nadcisnieniem t~tniczym zaobserwowano ponizsze dzialania niepozqdane: obrz~ki (9%), b6le glowy (8%), zawroty glowy (6%), astenia(5%), bradykardia zatokowa (3%), uderzenia gor'tca (3%) i biok przedsionkowokomorowy I stopnia (3%). Jedynie wystqpienie obrz~k6w i prawdopodobnie bradykardii uzaleznione jest od wielkosci dawki. Podczas badan klinicznych u ponad 2100 pacjent6w z chorob't wiencow't i nadcisnieniem t~tniczym otrzymuj'tcych diltiazem zaobserwowano najcz~sciej (>1%) ponizsze dzialania niepoz'tdane: obrz~ki (5,4%), b6le glowy (4,5%), zawroty glowy (3,4%), astenia (2,8%), blok przedsionkowo-komorowy I stopnia (1,8%) uderzenia gor'tca (1,7%), nudnosci (1,6%), bradykardia zatokowa (1,5%) i wysypka (1,5%). Rzadziej wystqpic mog't r6wniez nast~puj'tce dzialania niepoz'tdane: Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego Bardzo rzadko: w pojedynczych przypadkach obserwowano trombocytopeni~; Zaburzenia ukladu kr~zenia: Cz~sto: bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy I stopnia Rzadko: b61e wiencowe, zaburzenia rytmu serca, kolatanie serca, tachykardia, biok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, zaburzenia w zapisie EKG, niedocisnienie, zastoinowa niewydolnosc serca; Zaburzenia zol~dka i jelit Cz~sto: nudnosci; Niezbyt cz~sto: brak apetytu, zaparcia, biegunki, wymioty. niestrawnosc; zwi~kszenie masy ciala; Bardzo rzadko: przy dlugotrwalym stosowaniu obserwowano zapalnie dzia,sei i przerost dzi'tsel; Zaburzenia ukladu nerwowego Cz~sto: b6l glowy, zawroty glo'vi'y; p..zadko: parestezje, zaburzenia pami~ci, zaburzenia chodu, omamy, bezsennosc, zwi~kszona pobudliwosc nerwowa, zaburzenia osobowosci, drzenia, sennosc; Zaburzenia okulistyczne Rzadko: podw6jne widzenie, podraznienie spojowek;

7 Zaburzenia ukladu oddechowego, klatki piersiowej i sr6dpiersia Rzadko: dusznosc, niezyt nosa, krwawienia z nosa; Zaburzenia sk6ry i tkanki podsk6rnej Cz~sto: obrz~ki obwodowe, wysypka; Rzadko: wybroczyny, swi~d, nadwrazliwosc na swiatlo, pokrzywka; Bardzo rzadko w pojedynczych przypadkach opisywano: zesp61 Stevensa-Johnsona. Alergiczne reakcje sk6me w tyro rumien wielopostaciowy, zapalenie naczyil, uog61nione powi~kszenie w~zl6w chlonnych obserwowano w pojedynezych izolowanyeh przypadkaeh. Zmiany dermatologiezne zwykle maja charakter przejseiowy i samoistnie ust~puj't niezalezme od stosowania leku. Jesli reakeja sk6ma utrzymuj~ si~ nalazy zaprzestac przyjmowania produktu. Zaburzenia mi~sniowo-szkieletowe i tkanki l~eznej Rzadko: b61e mi~sni, b61e kostno-stawowe; Zaburzenia metabolizmu i odzywiania Bardzo rzadko: w pojedynezych przypadkaeh opisywano zwi~kszenie st~zenia glukozy we Zaburzenia og6lne i stany w miejscu podania Cz~sto: oslabienie, omdlenia; Zaburzenia w~troby i drog z6lciowych Rzadko: nieznaezne zwi~kszenie aktywnosei fosfatazy alkalieznej, transaminazy asparaginianowej, transaminazy alaninowej i dehydrogenazy mleezanowej. Reakeje te wyst~powaly zwykle w poez~tkowym okresie leezenia i ust~powaly po odstawieniu preparatu. Zaburzenia ukladu rozrodczego i piersi Rzadko: zaburzenia ezynnosei seksualnyeh, ginekomastia; Zaburzenia ukladu moczowego Radko: moezenie noene, wielomoez; Zaburzenia Rzadko: depresja. psychiczne:

8 Ci~zkie dzialania niepoz'l:dane po podaniu diltiazemu wyst~puj'l: rzadko. Niewydolnosc serca i zaburzenia przewodnictwa mog'l: byc czynnikami usposabiaj'l:cymi do tego rodzaju reakcji przedawkowanie Po przedawkowaniu u ludzi moze wyst~ic: bradykardia, niedocisnienie t~tnicze, bloki przewodzenia w ukladzie bodicoprzewodz,!:cym serca (z naglym zatrzymaniem serca w1'l:cznie) prowadz,!:ce do niewydolnosci mi~snia sercowego. Dodatkowo cz~sto pojawia si~ podwyzszony poziom glukozy. Okres p6ltrwania eliminacji leku wynosi 5,5 do 10,2 godziny. Post~powanie i dawki lek6w nalezy dostosowac do ci~zkosci zatrucia. Skuteczne zmniejszenie st~zenia leku we krwi uzyskiwano, stosuj'l:c hemoperfuzj~ przez w~giel aktywowany. W zatruciu dawkami do 109 skuteczne bylo post~powanie podtrzymuj'l:ce. Post~powanie objawowe obejmuje: podanie atropiny, stymulacj~ serca, podawanie plyn6w, lek6w wazopresyjnych oraz inotropowododatnich (dopaminy, dobutaminy lub isoprenaliny), wspomaganie oddechu. Niekiedy stosuje si<tplukanie zol'l:dka lub wywolanie wymiot6w, podaje w~giel aktywowany, zwi'l:zki wapnia i.v. Diltiazemu nie moma UsUll'!:Cz organizmu za pomoc'l: dializy. W przypadku objaw6w zatrzymania oddechu i kr'tzenia nalezy natychmiast rozpocz'l:c resuscytacj<t Wlasciwosci farmakodynamiczne Grupa farmakoterapeutyczna: mi<tsien sercowy; pochodne Selektywni antagonisci wapnia dzialaj,!:cy bezposrednio na benzotiazepiny; Chlorowodorek diltiazemu jest pochodnq benzotiazepiny, nalezy do grupyantagonist6w wapnia. Jest zwi,!:zkiem hamuj'l:cym naplyw jon6w wapnia z otoczenia do wn~trza kom6rki. Diltiazem dziala poprzez blokowanie wolnych kana16w wapnio\vych, przede wszystkim, w obr~bie miersni gladkich naczyn, ukladu, bodzcoprzewodz'l:cego serca i mi~snia sercowego. Zablokowaniu ulegaj't g16wnie kanaly w kom6rkach zdepolaryzowanyc~l' "N1STERS1WO'LURO A '/Ji l::or.;n';('~"pcl\\vki Lekowe\ i Farmau, _~~~)f.'\!\(/jfszdv'!i:: :

9 Lek dziala rozkurczaj~co na mi~snie gladkie t~tnic, w tym takze t~tnic wieiicowych (slabo dziala na uklad zylny). Prowadzi to do zmniejszenia oporu obwodowego i obnizenia cisnienia krwi, oraz zmniejszenia obci'\;zenia nast~pczego serca, co poprawia r6wnowag~ tlenow~ w miokardium i odpowiada za korzystne dzialanie diltiazemu w stabilnej dlawicy piersiowej. Nasilenie dzialania hipotensyjnego koreluje do pewnego stopnia z napi~ciem sciany naczyii; u os6b z nadcisnieniem redukcja cisnieniajest wi~ksza niz u os6b z prawidlowym cisnieniem t~tniczym. Dzialaj~c bezposrednio na t~tnice wieiicowe, diltiazem zwi~ksza przeplyw wieiicowy bez "zespolu podkradania", rozszerzaj~c silniej t~tniczki oporowe i prekapilarne niz t~tnice podnasierdziowe. Efekt rozszerzania swiatla naczyii wieiicowych odgrywa istotn~ rol~ zwlaszcza w dlawicy piersiowej z komponent't spastyczn'l,. U czlowieka diltiazem hamuje skurcz naczyii zar6wno spontaniczny jak i wywolany przez ergotamin~. Diltiazem wykazuje powinowactwo do ukladu bodzcoprzewodz'l,cego mi~snia sercowego. W badaniach doswiadczalnych hamuje przewodnictwo w w~zle zatokowym i przedsionkowo-komorowym, w duzych zas st~zeniach dziala inotropowo ujemnie. W st~zeniach terapeutycznych nie dziala inotropowo ujemnie, zwlaszcza, gdy czynnosc kom6r jest prawidlowa. U os6b z wydolnym sercem pojemnosc minutowa i cisnienie rozkurczowe w jamach serca nie uleg8:.i'tzmianie; jednak w niewydolnosci serca diltiazem moze powodowac pogorszenie funkcji tego narz'tdu. Diltiazem obniza cisnienie t~tnicze w pozycji stoj'l,cej i lez'l,cej. Stosunkowo rzadko, porni~dzy wielkosci'l, st~zenia diltiazemu we krwi a nasileniem zwolnienia czynnosci serca. Diltiazem zmniejsza wysilkowe wzrosty cisnienia. Podczas 'wysilku maksymalnego cz~stosc skurcz6w serca pozostaje bez zmian lub jest nieznacznie zwolniona. Lek nie powoduje odruchowej tachykardii. Diltiazem antagonizuje obwodowe i nerkowe efekty angiotensyny II. Nie obserwowano, by u os6b zazywaj~cych diltiazem wyst~powala aktywacja ukladu renina-angiotensyna. Dlugotrwale podawanie diltiazemu nie prowadzi do podvvyzszenia st~zel1ia katecholamin w U chorych z zespolem chore go w~zla zatokowego diltiazem znacza.:co przedluza cykl zatokowy (niekiedy 0 50%).

10 V\T dotychczasowych badaniach nie obserwowano, nawet po dawkach si~gaj,!:cych 540 mg, zaburzen rytmu grozniejszych niz blok przedsionkowo-komorowy I stopnia, a maksymalne przedluzenie odcinka PR nie przekraczalo 0,08 sek. Lek nie wplywa niekorzystnie na metabolizm lipid6w i w~glowodan6w. Diltiazem zmniejsza mikroalbuminuri~ u chorych z nadcisnieniem i przewlekl,!:niewydolnosci,!:nerek Wlasciwosci farmakokinetyczne Po podaniu doustnym diltiazem dobrze wchlania si~ z przewodu pokarmowego (srednio ponad 90% podanej dawki), lecz w stopniu r6zni,!:cym si~ osobniczo. Dost~pnosc biologiczna po podaniu doustnym wynosi mniej niz 20% podanej dawki ze wzgl~du na znaczny efekt "pierwszego przejscia" przez kr'l:2:eniew,!:trobowe. Zwi~kszanie dawki dobowej zwi~ksza dost~pnos6 biologiczn,!: diltiazemu. Wzrasta ona takze, nawet do 90%, w trakcie podawania wielokrotnego, co jest zwi'l:zane z wysycaniem si~ w,!:trobowych szlak6w metabolicznych. Malcsymalne st~zenie we krwijest obserwowane po 10 do 14 h od momentu podania preparatu (tmax). Okres p6hrwania (T1I2) diltiazemu w fazie eliminacji wynosi 5 do 8 h. Moze on ulegac wydluzeniu u os6b w podeszlym wieku i u chorych z marskosci'ic w'ictroby. Diltiazem wi'tze si~ z bialkami osocza w 77 do 85%, z czego 35 do 40% przypada na albuminy. Wi'l,Zanie z bialkiem nie zalezy od st~zenia diltiazemu w surowicy. Diltiazem jest w znacznym stopniu metabolizowany w w'!:trobie, gl6wnie poprzez deacetylacj~. G16wnym metabolitem jest deacetylodiltizem, wykazuj,!:cy 25-50% aktywnosci Diltiazem jest wydalany, gl6wnie w postaci metabolit6w: z kalem (65%) oraz z moczem (35%). Okolo 1 do 3% niezmienionego diltiazemu ulega wydaleniu przez nerki. Zaburzenia czynnosci nerek nie maj'ic znacz'iccego wplywu na farmakokinetyk~ diltiazemu, 5.3. Przedkliniczne dane 0 bezpieczenstwie Dane przedkliniczne uwzgl~dniaj'icce wyniki konwencjonalnych badan farmakologicznych dotycz,!:cych bezpieczenstwa stosowania, badaj.ltoksycznosci po podaniu wielokrotnym, genotoksycznosci i mozliwego dzialania rakotw6rczego nie ujawniaj,!: szczeg61nego zagrozenia dla czlowieka. W badaniach, w ktorych samicom i samcom szczurow podawano dawki do 100 mg/kg/m.c. nie stwierdzono szkodliwego wplywu na plodnosc i rozrodczosc. W ;~~~~~VW)3~W~j"W 11-;, L"\'1rt?w':- P!'Jii!'tk LekoWI-;I' arm3c"..-."..,;," ";~\,:;~~:~:c~~~ 1 r.

11 szczur6w i kr6lik6w, w kt6rych stosowano duze dawki diltiazemu, przekraczaj~ce 6-krotnie dawki maksymalne stosowane w praktyce klinicznej, stwierdzano wzrost smiertelnosci plod6w i zaburzenia rozwojowe ukladu kostnego, serca, siatk6wki oka i j~zyka Wykaz substancji pomocniczych Laktoza jednowodna, eudragit NE 30D, olej rycynowy uwodorniony, glinu wodorotlenek uwodniony, talk, magnezu stearynian. Skladniki otoczki: hypromeloza, sacharoza, glicerol 85%, tytanu dwutlenek, magnezu stearynian, polisorbat Niezgodnosci farmaceutyczne Nie stwierdzono Specjalne srodki ostroznosci przy przechowywaniu Przechowywac w temperaturze ponizej 25 C. 30,60, 100 tabletek (3,6, 10 blistr6w po 10 tabletek) Nie wszystkie rodzaje opakowan musz~ znajdowac silt W obrocie Instrukcja dotycz~ca przygotowania produktu leczniczego do stosowania i usuwania jego pozostalosci Brak szczeg6lnych wymagaj.l. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJJ\CY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Schwarz Pharma Sp. z 0.0. ui. Dolna 21

12 8. NUMER(- y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Oxycardil120: 6912; R/1126 Oxycardil180: 4163 Oxycardi1240: DATA Wl'DANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ DATA JEGO PRZEDLUZENIA Oxycardil 120: ; ; ; Oxycardil180: ; ; Oxycardi1240: ; ; DATA ZATWIERDZENIA LUB CZF;SCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO Vf1J"i~ST}<_:RST'yVi:) :t':d.ru /!~l, i;jpnrt;--.nlc'ni ;:'ohiyk! L.f:1<.:lw(~i i Far0l3C!! \"-.: r ::::~:::' \t'.,j:: ~.~.~ /: ~J\p/ ~J.Ii!: (.\ L