Program AutoCAD - etap podstawowy 2D (opracował Wojciech Korzybski) 1. Ekran AutoCAD a i komunikacja z programem, przykładowe pliki rysunkowe - możliwości programu AutoCAD 2000. 2. Podstawy obsługi programu AutoCAD. Współrzędne bezwzględne, względne i biegunowe. Siatka i skok. 3. Obiekty podstawowe i ich tworzenie. Tryby lokalizacji obiektów (punkty charakterystyczne). 4. Polecenia ekranowe. Wskazywanie (wybieranie) i modyfikacje obiektów. Wykorzystywanie uchwytów. 5. Praca z warstwami (kolory, rodzaje i grubości linii). Wyłączanie warstw. 6. Polecenie TEKST i jego opcje, definicja własnego stylu tekstu. 7. Przekroje i ich kreskowanie. Informacje o elementach rysunkowych. 8. Wymiarowanie rodzaje wymiarów i style wymiarowe.
W. Korzybski Kurs AutoCADa 2 I. Wygląd ekranu programu AutoCAD Standard Przybory Rysuj Zmiana Menu górne Lokalizacja Wymiar Okno poleceń Linia statusowa Marker XY Ułatwienia rysunkowe w AutoCADzie i opcje widoku a) SIATKA - może ułatwić orientację w układzie współrzędnych (włączana klawiszem funkcyjnym F7 lub przełącznikiem na dole ekranu); b) ORTO - tryb ortogonalny (prostopadły) może być przydatny przy rysowaniu linii pionowych lub poziomych (włącza się go klawiszem F8 lub przełącznikiem); c) SKOK - umożliwia skokową zmianę współrzędnych, przydatny do pracy z myszą przy wartościach całkowitoliczbowych (włączany F9 lub przełącznikiem). d) OBIEKT - umożliwia precyzyjny wybór punktów charakterystycznych obiektów (w postaci żółtych wskaźników o różnym kształcie), podczas rysowania lub wykonywania poleceń edycyjnych.(włączany klawiszem F3 lub przełącznikiem).
W. Korzybski Kurs AutoCADa 3 II. Współrzędne punktów w AutoCADzie a) Współrzędne kartezjańskie - określają jednoznaczne położenie punktu w przestrzeni poprzez podanie pary (lub trójki) liczb, oddzielonych przecinkiem: X,Y (lub X,Y,Z), np. 25, 0.35 (lub -28,123, -45.08). b) Współrzędne biegunowe - określają położenie punktu na płaszczyźnie poprzez podanie długości promienia łuku od początku układu współrzędnych i kąta nachylenia promienia do kierunku osi X, oddzielonych znakiem mniejszości: R<φ, np. 120<-90. c) Współrzędne sferyczne - określają położenie punktu w przestrzeni poprzez podanie promienia, kąta nachylenia rzutu promienia na pł. XY do osi X oraz kąta nachylenia promienia do pł. XY, oddzielonych znakiem mniejszości: R<φ<ω, np. 18<45<60. d) Współrzędne walcowe - określają położenie punktu w przestrzeni poprzez podanie promienia, kąta rzutu promienia na pł. XY do osi X oraz wysokości punktu, oddzielonych znakiem mniejszości i przecinkiem: R<φ,Z np. 120<-90. e) Współrzędne względne - są podawane względem ostatnio wskazanego punktu i przy zapisywaniu muszą być poprzedzone znakiem @, np. @89,-34 lub @75<150. f) Współrzędne bezwzględne - są podawane względem globalnego układu współrzędnych GUW i przy ich zapisywaniu w układach lokalnych LUW, muszą być poprzedzone znakiem *, np. *65,30.5,-12. Y y P(x,y) R y1 @x1,y1 @r<α r α x1 P(R<O) 0,0 x X
W. Korzybski Kurs AutoCADa 4 III. Obiekty rysunkowe i ich główne opcje pasek RYSUJ a b c d e f g h i j k l m n o p a) LINIA - Pierwszy punkt/następny punkt/cofaj/zamknij; b) PROSTA - _xline Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: c) MULTILINIA - _mline Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: d) POLILINIA - początek/łuk(kąt/środek/zwrot/promień/drugipunkt)/zamknij/ Półszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość; menu Zmiana-Rozbij pozwala rozdzielić polilinię na oddzielne segmenty, menu Zmiana-Polilinia pozwala połączyć oddzielne segmenty w polilinię, menu Zmiana-Polilinia (opcja Szerokość) pozwala zmienić szerokość polilinii e) WIELOBOK - Liczba boków<4>/środek/bok/wpisany/opisany; f) PROSTOKĄT - Pierwszy(Kolejny)narożnik/Fazuj//ZaokrąglGrubość/Szerokość; g) ŁUK - Początek/koNiec/śrOdek/Kąt/cIęciwa; h) OKRĄG - Środek/3p-unkty/2p-unkty/Ssr(styczny sty promień)/promień/średnica; i) SPLAJN - _spline Określ pierwszy punkt lub [Obiekt]: j) ELIPSA - początek osi elipsy/łuk/środek/koniec osi/długość drugiej półosi/obrót k) WSTAW BLOK l) UTWÓRZ BLOK m) PUNKT n) KRESKUJ wywołuje okno Kreskowanie do granic o) REGION p) TEKST WIELOWIERSZOWY q) PROSTA i PÓŁPROSTA (do rysowania pomocniczych linii konstrukcyjnych). r) OBSZAR-(menu Rysuj-Powierzchnie) Pierwszy-Drugi-Trzeci-Czwarty punkt; s) PIERŚCIEŃ - (menu Rysuj) Średnica wewnętrzna-zewnętrzna-środek-środek...;
W. Korzybski Kurs AutoCADa 5 IV. Punkty charakterystyczne obiektów tryby lokalizacji Ustawień wielkości siatki lub skoku kursora można dokonać z menu podręcznego PM na przełączniku (opcja Ustawienia) lub z menu Narzędzia - Ustawienia rysunkowe. Które tryby lokalizacji względem obiektu mają być aktywne można ustawić w oknie dialogowym Ustawienia rysunkowe (z menu Narzędzia) pod zakładką Lokalizacja względem obiektu. LOKALIZACJE Rodzaj punktu charakterystycznego zależy od typu obiektu. Najczęściej wykorzystywane w AutoCADzie punkty charakterystyczne, to: - KONIEC ikona Znajdź koniec (odcinka, łuku, bryły, obszaru, regionu) - SYMETRIA ikona Znajdź symetrię (środek odcinka, łuku, splajnu, itp.) - CENTRUM ikona Znajdź centrum (środek okręgu, łuku lub elipsy) - PRZECIĘCIE ikona Znajdź przecięcie (odcinków, łuków, okręgów) - KWADRANT ikona Znajdź kwadrant (punkt ćwiartkowy okręgu) - STYCZNY ikona Znajdź styczny (punkt okręgu, gdzie wypada styczna) - PROSTOPADŁY ikona Znajdź prostopadły (punkt z prostopadłą) - BLISKI ikona Znajdź bliski (punkt obiektu najbliższy kursorowi) - POZORNE PRZECIĘCIE ikona Znajdź pozorne przecięcie (w przestrzeni lub na przedłużeniu) - PUNKT ikona Znajdź punkt (najbliższy obiekt typu punkt).
W. Korzybski Kurs AutoCADa 6 V. Polecenia modyfikacyjne - edycja obiektów a b c d e f g h i j k l m n o p a) WYMAŻ - służy do usuwania zbędnych obiektów, po ich zaznaczeniu i zatwierdzeniu polecenia prawym przyciskiem myszy (PM) lub klawiszem Enter. b) KOPIUJ OBIEKT - po wskazaniu obiektu(-ów), należy wybrać jeden ze sposobów kopiowania: wskazać punkt bazowy oraz punkt docelowy lub określić wektor przesunięcia kopii w kierunku X, Y, Z (i dwa razy Enter) albo wielokrotnie skopiować obiekty (opcja Wiele); c) LUSTRO - tworzy lustrzany obraz (symetrię osiową) wybranego obiektu(ów), po wskazaniu położenia dwóch punktów wyznaczających oś symetrii i zdecydowaniu, czy skasować oryginał obiektu (domyślnie <Nie>); również tekst może ulec odbiciu, gdy zmienna Mirrtext wynosi 1; d) ODSUŃ - polecenie tworzy podobny do wybranego nowy obiekt, w określonej od niego odległości i kierunku (mniejszy wewnątrz, a większy na zewnątrz); e) SZYK - umożliwia wielokrotne kopiowanie wskazanego obiektu(-ów), po określeniu typu szyku: P (prostokątny) lub K (kołowy) oraz zdefiniowaniu liczby wierszy, kolumn i odległość między nimi albo środka, liczby obiektów i kąta wypełnienia oraz sposobu obracania obiektu; f) PRZESUŃ - po wskazaniu obiektu(ów), należy określić wektor przesunięcia (x,y,z i dwa razy Enter) albo wybrać punkt bazowy i docelowy - jeśli wartości wpisane w odpowiedzi na Określ punkt bazowy lub przesunięcie: mają być traktowane jako przesunięcie a nie współrzędne punktu zaczepienia to w odpowiedzi na kolejne polecenie należy wcisnąć Enter. g) OBRÓT - powoduje obrócenie wskazanego obiektu(ów), po podaniu punktu bazowego i kąta obrotu (w płaszczyźnie aktualnego układu współrzędnych LUW); h) SKALA służy do powiększenia (przy skali >1) lub zmniejszenia (przy skali <1) wybranych obiektów, względem określonego punktu bazowego (jednokładność); i) ROZCIĄGNIJ - polecenie do zmiany wielkości obiektu (lub jego fragmentu), wykonywane głównie za pomocą uchwytów, po wcześniejszym zaznaczeniu obiektu i ciągnięciu za jeden (lub kilka - z SHIFT) uchwytów bazowych; j) PRZEDŁUŻ - powoduje zmianę długości linii lub kąta łuku na kilka sposobów: - dynamicznie (przeciągając myszką punkt końcowy obiektu), - podając nową długość jako procent bieżącej długości, - podając bezwzględny przyrost długości lub wielkości kąta, - podając nową długość lub wartość kąta; k) UTNIJ - powoduje skrócenie obiektu(-ów) na krawędzi innego obiektu(-ów), który musi być wskazany jako pierwszy i zatwierdzony (PM lub Enter); l) WYDŁUŻ - polecenie umożliwia wydłużenie obiektu(-ów) do krawędzi (granicy) zdefiniowanej przez inne obiekty, które należy wskazać jako pierwsze; m) PRZERWIJ - służy do usuwania fragmentu obiektu w dwóch wskazanych punktach (opcja Pierwszy umożliwia wybór innego punktu przerwania); n) FAZUJ - pozwala ściąć dwa odcinki linii prostej (lub krawędzie brył w przestrzeni), w oparciu o podanie dwóch odległości ścięć (opcja Fazy: pierwsza i druga faza) albo długości i kąta ścięcia (opcja Metoda); gdy odcinki nie przecinają się (lub krzyżują), to proste są przedłużane (lub skracane) do ich przecięcia i wykonywane jest fazowanie naroża (np. fazą=0); opcja polilinia ścina wszystkie wierzchołki poliginii, a tryb Bez ucinania pozostawia oryginale wierzchołki; o) ZAOKRĄGL działa podobnie jak Fazuj (również w bryłach), ale umożliwia połączenie dwóch elementów (odcinków, łuków, okręgów czy polilinii) łukiem o zadanym promieniu (opcja promień); opcja polilinia zaokrągla wszystkie wierzchołki polilinii lub usuwa zaokrąglenia (gdy promień=0); p) ROZBIJ - służy do zamiany jednego obiektu na jego części składowe, np. poliginii lub wymiaru.
W. Korzybski Kurs AutoCADa 7 VI. Praca z warstwami (menu Format - Warstwa) Aktualna (bieżąca) warstwa jest ustawiana przez zaznaczenie jej nazwy i wybranie przycisku Aktualna. Tylko jedna warstwa może być warstwą aktualną i wszystkie obiekty są rysowane na bieżącej warstwie. Łatwiejszym sposobem ustalenia aktualnej warstwy jest jej wskazanie na liście wyboru w pasku Przybory.
W. Korzybski Kurs AutoCADa 8 VII. Edytor tekstu i style tekstu VIII. Kreskowanie
W. Korzybski Kurs AutoCADa 9 IX. Wymiarowanie pasek Wymiar i Style wymiarowania a b c d e f g h i j k l m n o p q a) LINIOWY poziomy, pionowy lub obrócony; b) NORMALNY równoległy do wybranej linii obiektu; c) WARTOŚCI WSPÓŁRZĘDNYCH określa współrzędne X lub Y punktu; d) PROMIEŃ wielkość promienia okręgu lub łuku; e) ŚREDNICA wielkość średnicy okręgu lub łuku; f) KĄTOWY kąt między liniami lub do osi X albo Y; g) SZYBKIE WYMIAROWANIE jednoczesne wymiarowanie wielu obiektów; h) OD BAZY łańcuch wymiarów równoległych (od jednej bazy); i) SZEREGOWY łańcuch wymiarów szeregowych (na jednej linii); j) SZYBKA LINIA ODNIESIENIA odnośnik z poziomym tekstem; k) TOLERANCJA ramka tolerancji kształtu lub położenia z wartościami; l) ZNACZNIK ŚRODKA osie (lub mały znacznik) okręgu lub łuku; m) EDYCJA WYMIARU zmiana położenia wymiaru; n) EDYCJA TEKSTU WYMIAROWEGO zmiana tekstu lub jego położenia; o) UAKTUALNIENIE WYMIARU zmiana cech wymiaru do aktualnego stylu; p) STYLE WYMIARÓW lista z nazwami stylów wymiarowych; q) STYL WYMIAROWANIA - okno do tworzenia stylów wymiarowych.