W NUMERZE: I. DZIEŃ MAMY KARTY PRACY ( związane z Dniem Mamy) PIOSENKI NA DZIEŃ MAMY ( w naszym przedszkolu) WIERSZYKI MASAŻYKI DLA MAMY I DZIECKA II.DZIECIĘCA WYOBRAŹNIA Czym jest dziecięca wyobraźnia i jak się rozwija? Jak ją pobudzić? Czym różni się fantazjowanie od kłamania?
Karty pracy Pokoloruj bukiet dla Mamy.
Pokoloruj bukiet, w którym jest 8 róż.
Wytnij i ułóż historyjkę wg kolejności zdarzeń.
PIOSENKI NA DZIEŃ MAMY ( w naszym przedszkolu),,słodka Mama Lubię lody waniliowe i budynie malinowe. Lubię Twoje słodkie serce, w słodkie Cię całuję ręce. Lubię cukier i cukierki, czekoladę, deser wszelki. Lubię z Tobą słodkie ranki, lubię słodkie niespodzianki. ref. Mniam, mniam, mniam, słodką Mamę mam. Lubię lody waniliowe i budynie malinowe. Lubię Twoje słodkie serce, w słodkie Cię całuję ręce. Kocham Ciebie w czekoladzie, w cukrze pudrze, marmoladzie, Kocham Twoją słodką twarz, gdy mi słodkie buzi dasz.,,kiedy byłam jak kropelka Kiedy byłam jak kropelka, czułam serca Twego bicie I widziałam jak jest wielka, miłość, która daje życie.. Kocham Cię! Kocham! Mamo wiem, że Ty czujesz to samo. Kiedy byłam jak kwiatuszek, mama głośno powiedziała Słów rozwinął się kłębuszek, które bardzo pokochała Kocham Cię! Kocham! Mamo wiem, że Ty czujesz to samo. Kiedy będę taka duża, jak przytulę mamo Ciebie I zawołam 'żadna burza, nie oddali nas od siebie!' Kocham Cię! Kocham! Mamo wiem, że Ty czujesz to samo. Kocham Cię! Kocham! Mamo wiem, że Ty czujesz to samo.,,mama królowa Mama czuwa Mama wie Czego każde dziecko chce Mama kocha Mama wie najlepiej Czego mi brakuje Czego potrzebuje Mama kocha Mama wie najlepiej Nie potrzebne Mamie Brylanty, złoto i korona Ona piękna jest bez tego I Błogosławiona Można Ciebie namalować Można o Tobie śpiewać Bo Ty jesteś najpiękniejsza Bo Ty jesteś Królowa Nieba Mama czuwa Mama wie Czego każde dziecko chce Mama kocha Mama wie najlepiej Czego mi brakuje Czego potrzebuje Mama kocha Mama wie najlepiej Nie potrzebne Mamie Brylanty, złoto i korona Ona piękna jest bez tego I Błogosławiona Można Ciebie namalować Można o Tobie śpiewać Bo Ty jesteś najpiękniejsza Bo Ty jesteś Królowa Nieba Można Ciebie namalować Można o Tobie śpiewać Bo Ty jesteś najpiękniejsza Bo Ty jesteś Królowa Nieba
WIERSZYKI MASAŻYKI Przyszła myszka do braciszka. [opuszkami palców na plecach dziecka wykonujemy posuwiste i delikatne ruchy] Tu zajrzała, tam wskoczyła, [lekko łaskoczemy dziecko za jednym uchem, następnie za drugim] A na koniec tu się skryła. [wsuwamy palec za kołnierzyk] Płynie, wije się rzeczka [rysujemy na plecach dziecka falistą linię] Jak błyszcząca wstążeczka. [delikatnie drapiemy je po plecach] Tu się srebrzy, tam ginie, [wsuwamy palce za kołnierzyk] A tam znowu wypłynie. [przenosimy dłoń pod pachę i szybko wyjmujemy] Wspinał się pajączek po rynnie. [wędrujemy palcami od dołu ku górze po plecach dziecka] Spadł wielki deszcz i zmył pajączka [rozkładamy na plecach płasko obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół] Zaświeciło słoneczko, [masujemy plecy ruchem okrężnym] Wysuszyło pajączka, rynnę i [masujemy tak długo, aż poczujemy ciepło] Wspinał się pajączek po rynnie [zaczynamy od początku.] Drzewom we włosy dmucha wiatr, [dziecko jest odwrócone do nas plecami, dmuchamy w jego włosy] A deszczyk kropi: kap, kap, kap. [leciutko stukamy po plecach dziecka] Krople kapią równiuteńko, [głaszczemy je po włosach i ramionach] Szepczą cicho: mój maleńki, [wodzimy opuszkami po plecach dziecka] Śpij już, śpij, śpij, już śpij, już śpij Słońce świeci [delikatne głaskanie po plecach] Kroczą słonie [delikatne uderzanie otwartymi dłońmi] Pędzą konie po betonie [uderzanie pięściami] Płynie sobie kręta rzeczka [naśladowanie biegu rzeki] Przeszły panie na szpileczkach [dotykanie czubkami palców] Z gryzącymi pieseczkami [delikatne szczypanie] Pada bardzo drobny deszczyk [dotykanie opuszkami palców] Czy poczułeś dreszczyk? [gwałtowne zsunięcie rąk po plecach w dół] Idzie, idzie rak [Spacerujemy palcami: kciukiem i wskazującym po ręce dziecka] Czasem naprzód, czasem wspak [odpowiednio zmieniając kierunek ruchu] Idzie rak nieborak [Spacerujemy jak na początku] Jak uszczypnie będzie znak [delikatnie i z humorem naśladujemy szczypanie]
LIST DO BABCI (zabawa czeska, oprac. M.Bogdanowicz) [Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, masujemy jego plecy- wygładzamy papier listowy ] Kochana babciu. [Piszemy palcem na plecach dziecka] KROPKA. [z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu] Piszę Ci, że [kontynuujemy pisanie] mamy w domu kotka. KROPKA. [znów stawiamy kropkę] Kotek chodzi, [kroczymy palcami] kotek skacze, [ skaczemy, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach] kotek drapie, [delikatnie drapiemy dziecko po plecach] kotek chrapie. [opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie] Składamy list [krzyżujemy ręce dziecka] Naklejamy znaczek [dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni] I zanosimy na pocztę [bierzemy dziecko na ręce i spacerujemy z nim] Leci listek, leci przez świat [wędrujemy opuszkami palców dwa razy] Gdzieś tam na ziemię cicho spadł. [lekko naciskamy je w jednym miejscu] Leci drugi, leci trzeci, [szybko, z wyczuciem stukamy wszystkimi palcami] Biegną zbierać listki dzieci. [jak wyżej] No, a potem wszystkie liście [głaszczemy dziecko po plecach] Układają w piękne kiście. [jak wyżej] Słońce świeci [delikatne głaskanie po plecach] Kroczą słonie [delikatne uderzanie otwartymi dłońmi] Pędzą konie po betonie [uderzanie pięściami] Płynie sobie kręta rzeczka [naśladowanie biegu rzeki] Przeszły panie na szpileczkach [dotykanie czubkami palców] Z gryzącymi pieseczkami [delikatne szczypanie] Pada bardzo drobny deszczyk [dotykanie opuszkami palców] Czy poczułeś dreszczyk? [gwałtowne zsunięcie rąk po plecach w dół]
II.DZIECIĘCA WYOBRAŹNIA Nie zawsze zdajemy sobie sprawę, jak ważną rolę w życiu dziecka, a potem człowieka dorosłego, odgrywa wyobraźnia. Dzięki niej dziecko przechodzi z etapu posługiwania się konkretnymi przedmiotami na etap poruszania się w świecie symboli i wyobraźni (początkowo garnuszek i łyżeczka są niezbędne by przygotować obiad, potem łyżkę może zastąpić choćby znaleziony patyk, by wreszcie nie był potrzebny żaden przedmiot, a łyżka powstała z wyobraźni). Wyobraźnia: Podsuwa nowe rozwiązania problemów Umożliwia zastępowanie jednych przedmiotów drugimi Poszerza horyzonty Jest motorem twórczego myślenia Rozwija osobowość W wieku przedszkolnym najbardziej intensywnie rozwija się wyobraźnia. Dla rozwoju wyobraźni potrzebne są doświadczenia dziecka - poznanie przedmiotów poprzez zabawę i codzienne używanie oraz wiedza przekazana przez dorosłych. Dzieci z rozwiniętą wyobraźnią to te, których matki często się z nimi bawią, w większym stopniu tolerują wymyślane przez nie zabawy i pozwalają na oryginalne zachowania dziecka. Zabawy ruchowe w przekształcanie Jak pobudzić rozwój dziecięcej wyobraźni? Już z najmłodszymi można zorganizować zabawę na zaczarowanej polanie. Dzieci początkowo są drzewami, potem bocianami, wiatrakami. Wyobraźnia podsuwa pomysły, jak będą wyglądały takie drzewa i bociany. Przekształcanie jednej figury w inną Dzieci otrzymują do zabawy patyczki jednakowej długości i barwy. Układają wzory różnych przedmiotów. Najmłodszym proponujemy łatwiejsze zadania:,,spróbuj zbudować z tych patyczków łódeczkę, starszym mówimy:,,by nie burząc tego, co zrobiły, spróbowały przekształcić łódeczkę w kwiatek Rekonstrukcja rysunków Pokazujemy dziecku rysunki, które,,uratowano z pożaru. Zadanie polega na dorysowaniu brakujących fragmentów. Zabawa w teatr pantomimy Proponujemy teatr bez słów. Młodszym dzieciom można zaproponować pokazanie za pomocą ruchów np. czynności domowych: sprzątanie, odkurzanie, zamiatanie itp.
Starszym dzieciom proponujemy pokazanie np. co robi fryzjer, piekarz, lekarz itp. Niedokończone myśli i zagadki Ulubione bajki i komponowanie opowiadania Dzieci opowiadają własne wersje znanych bajek, tworzą bajki na zadany temat, lub kończą rozpoczęte przez nas opowiadania. Czym różni się fantazjowanie od kłamania? Już 3 latki wymyślają niesamowite historie, przekonując dorosłych, że są one prawdziwe. Świat fikcji miesza się ze światem rzeczywistym, maluch wierzy w to co podpowiada mu wyobraźnia. Jest to naturalny etap rozwoju i można mówić wtedy o fantazjowaniu, niż o kłamaniu. Kłamstwo ma miejsce dopiero wtedy, gdy dziecko mówi nieprawdę z zamiarem oszukania. Najwięcej kłamstw przypada na wiek 6-8 lat. Wtedy to dzieci uświadamiają sobie różnicę między wypowiedzią prawdziwą i fałszywą. Chcą uniknąć kar Dlaczego dzieci kłamią? Kłamstwa pojawiają się przy nakazowych, autorytatywnych systemach wychowawczych. Jeśli rodzic za najmniejsze przewinienie wyznacza karę, dziecko chcąc jej uniknąć, kłamie. Chcąc sprostać rodzicielskim oczekiwaniom Jeśli wymagania rodziców wobec dziecka są większe niż jego możliwości, dziecko broni się przed nimi ucieczką w kłamstwo Boją się odrzucenia Częściej kłamią te dzieci, którym rodzice nie okazują ciepła i akceptacji, są niepewne siebie i niedowartościowane. Naśladują dorosłych,,powiedz, że mnie nie ma -Podnosząc słuchawkę dzwoniącego telefonu. Jeśli rodzice oszukują się wzajemnie kłamią też różne osoby z jego otoczenia, dzieci także zaczynają kłamać. Nie mają ukształtowanego systemu wartości Nie wiedzą co jest dobre, a co złe. Nie dostrzegają niebezpieczeństw wynikających z kłamstw. Czasem wręcz bawi je to, że kłamią że wprowadzają innych w błąd, a oni w to wierzą. W zachowaniu rówieśników został utrwalony nawyk kłamania. Dziecko zauważa, że kłamstwo bywa skutecznym sposobem na osiągnięcie celu lub uniknięcie kary. Uświadamia sobie, że kłamanie się opłaca. Robi to coraz częściej, a w pewnym momencie staje się ono jego przyzwyczajeniem.