OPIS TECHNICZNY DO PROJEKTU BIOLOGICZNEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW 1. Zakres i przedmiot opracowania Niniejsze opracowanie obejmuje sposób oczyszczania oraz odprowadzania ścieków do ziemi z projektowanego budynku świetlicy wiejskiej. Przedmiotem opracowania jest kompleksowe rozwiązanie problemu gospodarki ściekowej przez zainstalowanie lokalnej oczyszczalni biologicznej. Urządzeni posiadają deklarację zgodności z normą europejską EN 12566-1/A1 oraz aprobatę techniczną Numer AT/2002-08-0003/A2 oraz AT/2003-08-0204. 2. Założenia 2.1 Jednostkowa ilość ścieków przypadająca na 1 użytkownika (MR) 160 l/d, 2.2 Projektowane rozwiązanie instalacji kanalizacyjnej budynku świetlicy wiejskiej, 2.3 Istniejące warunki gruntowo wodne, 2.4 Skład ścieków jak dla ścieków socjalno bytowych, 3. Warunki gruntowo wodne Wykonano odkrywkę gruntu do głębokości 3,00 m poniżej poziomu terenu. - 0,00 0,30 humus, - 0,30 3,00 piaski gliniaste, wody gruntowej do poziomu 3,00 m nie zaobserwowano 4. Opis rozwiązania W celu dotrzymania warunków odprowadzenia cieków do odbiornika zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa nr 116/91 niezbędne jest biologiczne oczyszczanie ścieków. W oczyszczalni biologicznej ścieków zastosowano urządzenia typowe wykonane z polietylenu wysokiej gęstości. kształt i budowa każdego urządzenia odpowiada wszelkim wymogom instalacyjnym, funkcjonalnym i bezpieczeństwa gwarantując odporność na kompresję i dekompresję, zintegrowana nadbudowa ułatwia podziemne instalowanie urządzenia, odporność na uderzenia i zmiany temperatur, wytrzymałość na uderzenia i zmiany temperatur, wytrzymałość na substancje agresywne i na korozję zewnętrzną, urządzenia są lekkie i łatwe w transporcie i montażu, Ciąg technologiczny oczyszczalni składa się z następujących urządzeń: osadnik gnilny z wbudowanym, demontowanym filtrem doczyszczającym o pojemności 2000 l,
studzienka rewizyjna przed zbiornikiem f 450 do pobierania próbek ścieków nieoczyszczonych studzienka rozdzielacza f 450 o regulowanej wysokości, drenaż rozsączający o średnicy f 110 ułożony na złożu żwirowym, studzienka zamykająca drenaż f 450 o regulowanej wysokości (wentylacja niska, napowietrzenie drenażu rozsączającego), studzienka rewizyjna f 450 służąca do pobierania próbek ścieków oczyszczonych połączona z drenażem przebiegającym pod drenażem rozsączającym układ wentylacji wysokiej połączonej z wentylacją niską, 5. Opis oczyszczalni 5.1 Obróbka beztlenowa ścieku: Ścieki bytowe z wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej doprowadzane będą z projektowanego budynku grawitacyjnie przyłączem PCV o średnicy 160 mm do osadnika przez wlot zwalniający do minimum prędkość ich przepływu i w sposób eliminujący możliwość wymieszania osadu mineralnego i organicznego. Forma osadnika gwarantuje powolny i stabilny przepływ ścieków. Sedymentujące zanieczyszczenia tworzą osad, który poddany jest działaniu bakterii fakultatywnych i beztlenowych. Fermentacja beztlenowa prowadzi do częściowego upłynnienia osadu. Zanieczyszczenia lekkie, w tym tłuszcze, flotują i tworzą na powierzchni tzw. Kożuch. Proces obróbki beztlenowej ścieków może być wspomagany poprzez regularne zadawania biopreparatów BIO 7. Ich zastosowanie powoduje również znaczną redukcję przykrych zapachów. W wyniku działania bakterii powstają bardziej ustabilizowane związki organiczne oraz gazy: siarkowodór, dwutlenek węgla i metan. Gazy pochodzące z fermentacji są odprowadzane przez otwór dekompresyjny i wentylację wysoką. Siarkowodorów łączy się z metalami zawartymi w osadzie, tworząc nierozpuszczalne siarczki, co znacznie eliminuje uciążliwość zapachową osadnika. Sklarowane ścieki ze znacząco zredukowaną zawartością zawiesin oraz BZT 5 przepływają przez zintegrowany filtr doczyszczający i kierowane są do układu drenażu rozsączającego stanowiącego wraz ze złożem żwirowo gruntowym, system doczyszczania tlenowego. 5.2 Obróbka tlenowa ścieku: Drenaż rozsączający jest integralną częścią biologicznej oczyszczalni ścieków doprowadzającą podczyszczone wstępnie ścieki do dalszego oczyszczania. Ścieki przepływają przez studzienkę rozdzielczą, gdzie są równomiernie rozdzielone do poszczególnych nitek drenażu. Studzienka pozwala na okresową kontrolę potwierdzającą prawidłowe funkcjonowanie instalacji. Następnym etapem jest doczyszczenie ścieków w warunkach tlenowych na złożu żwirowo gruntowym pod drenażem rozsączający (warstwy wg projektu). Na głębokości 90 cm pod drenażem rozsączającym, cieki uzyskują wymagany stopień oczyszczania biologicznego. Tylko nieznaczna ich część dochodzi do wód gruntowych; pozostałe są kapilarnie podciągane w różnych
kierunkach i ulegają odparowaniu. Odległość dna rury rozsączającej od poziomu wód gruntowych nie może być mniejsza niż 1,50 m. 6. Sposób oczyszczania ścieków 6.1 Osadnik gnilny: Pojemność osadnika została dobrana z uwzględnieniem 3 dobowego okresu przetrzymywania ścieków. Osadnik jest zbiornikiem monolitycznym z polietylenu o wysokiej gęstości, o pojemności 2000 litrów. Rura wlotowa o średnicy 110 mm składa się z kolana 90 o i prostki z deflektorem skierowanym ku ścianie. Wlot i wylot w górnej części posiadają otwory do dekompresji. Na wylocie znajduje się wyjmowany filtr, będący jednoczenie wskaźnikiem zamulenia. Zbiornik należy posadowić na 10 cm warstwie zagęszczonego piasku. Przestrzeń wykopu po ustawieniu osadnika należy wypełnić piaskiem stabilizowanym cementem w proporcji minimum 50 kg na 1m 3 piasku. Osadnik gnilny przed uruchomieniem należy wypełnić wodą. W razie konieczności wyposażyć w nadbudowy włazów technicznych i dostosować pokrywy do rzędnej otaczającego terenu. Ukształtowanie terenu wyprofilować w sposób uniemożliwiający zalewanie zbiornika wodami opadowymi. Zbiornik należy obsypywać piaskiem stabilizowanym cementem zachowując grubość kolejnych warstw obsypki nie większe niż 30 cm. Wraz z obsypywaniem zbiornika napełnia się go wodą. Teren wokół osadnika zabezpieczyć przed możliwością wjeżdżania pojazdów mechanicznych. 6.2 Nadbudowy włazów: Nadbudowy włazów umożliwiają wygodny dostęp do otworów rewizyjnych i kosza filtracyjnego osadnika. Ułatwiają kontrolę stanu zamulenia i konserwację. Nadbudowy są wykonane z tworzywa sztucznego. Zabrania się posadawiania zbiornika głębiej niż 50 cm p.p.t. (licząc od rzędnej włazów). 6.3 Studzienka rewizyjna: Studzienka rewizyjna to monolityczny cylinder o wysokości około 450 mm z polietylenu wysokiej gęstości (niskociśnieniowego) wykonany metodą wytłaczania z rozdmuchem. Jest on wyposażony w: szczelną pokrywę o regulowanej wysokości, otwór wlotowy 160 mm, otwór wylotowy 160 mm, Studzienka pozwala na okresową kontrolę składy ścieków trafiających do zbiornika oraz drożności przewodów kanalizacyjnych. 6.4 Studzienka rozdzielcza: Studzienka rozdzielcza, jest to monolityczny cylinder o wysokości około 450 mm z polietylenu wysokiej gęstości (niskociśnieniowego) wykonany metodą wytłaczania z rozdmuchem. Jest on wyposażony w: szczelną pokrywę o regulowanej wysokości, płytkę rozdzielczą, otwór wlotowy 110 mm, 6 otworów wylotowych 110 mm,
Studzienka pozwala na okresową kontrolę potwierdzającą prawidłowe funkcjonowanie drenażu i drożność przewodów rozprowadzających. 6.5 Studzienka zamykająca drenaż: Studzienka o regulowanej wysokości, jest to monolityczny cylinder polietylenu wysokiej gęstości, wykonany metod wytłaczania z rozdmuchem, zaopatrzony w: Perforowaną pokrywę, 3 otworu wlotowe 110 mm, Studzienka pozwala na okresową kontrolę potwierdzającą prawidłowe funkcjonowanie drenażu i drożności przewodów rozprowadzających. Stanowi, wraz z dodatkowym grzybkiem napowietrzającym, wentylację niską sieci rozsączającej. 6.6 Studzienka rewizyjna 2: Studzienka rewizyjna to monolityczny cylinder o wysokości około 450 mm z polietylenu wysokiej gęstości (niskociśnieniowego) wykonany metodą wytłaczania z rozdmuchem. Jest on wyposażony w: szczelną pokrywę o regulowanej wysokości, otwór wlotowy 160 mm, Studzienka pozwala na okresową kontrolę składu ścieków oczyszczonych. 6.7 Wentylacja wysoka: Niezależnie od odpowietrzania pionów kanalizacji sanitarnej wewnętrznej należy wykonać odpowietrzenie elementów oczyszczalni wykonując przy budynku lub wewnątrz pion wentylacji wysokiej. Zakończenie wentylacji wysokiej wyprowadzić ponad połać dachu, co najmniej 60 cm powyżej górnej krawędzi okien. Odpowietrzenie wykonać z rur PCV 110 mm. Zastosować końcówkę wywiewną. Wentylację należy włączyć w instalację trójnikiem pomiędzy osadnikiem a studzienką rozdzielczą. 6.8 Drenaż rozsączający: Drenaż rozsączający ułożony na złoży żwirowo gruntowym jest to urządzenie do uzupełnienia tlenowego oczyszczenia biologicznego ścieków. Drenaż wykonany jest z rur PCV o średnicy f 110 mm z boczną perforacją o różnej głębokości nacięć. Rury drenażu rozsączającego ułożone są ze spadkiem około 0,5% (maksymalnie 1%) w rowach o szerokości minimum 50 cm. Wypełnienie rowu stanowi (od góry): warstwa przykrywająca (miąższość 40 80 cm) grunt rodzimy (humus) geowłóknina ułożona poziomo dla ochrony złoża żwirowo piaskowego, warstwa rozsączająca (miąższość 40 cm) żwir płukany 16 32 mm, Odległość pomiędzy poszczególnymi nitkami drenażu rozsączającego wynosi min. 2,0 m. Układ rur drenażu zamknięty jest studzienką i
dodatkowymi kominkami nawiewnymi wyprowadzonymi na wysokość 60 cm ponad poziom terenu. Zachować strefą ochronną pomiędzy poletkiem drenarskim a: ujęciem wody pitnej 30 m, drzewami i krzewami 3 m, granicą działki 2 m, 6.9 Obsługa: Proponowany system wymaga okresowego sprawdzania stopnia zamulenia oraz czyszczenia filtra doczyszczającego (co 6 miesięcy) oraz usuwania i wywozu osadu do miejsca utylizacji (co 2 lata). Częstotliwość wykonywania przeglądów i konserwacji poszczególnych elementów określona jest w książce użytkownika instalacji asenizacji indywidualnej. Osad może być kompostowany i po wykonaniu niezbędnych badań wykorzystany przyrodniczo lub wywożony na składowisko odpadów. Ponadto dla polepszenia właściwości pracy oczyszczalni oraz zniwelowania uciążliwości zapachowych wskazane jest dodawanie preparatów bakteryjno enzymatycznych BIO7. Realizacja oczyszczalni winna odbywać się pod nadzorem autoryzowanego instalatora i być prowadzona wg wytycznych technicznych producenta. Całość robót wykonać zgodnie ze sztuką budowlaną orz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montażowych instalacji sanitarnych i przemysłowych. 7. Wyliczenie ilości ścieków: ilość użytkowników 4 osoby normatywne zużycie wody 160 dm 3 /d współczynnik nierównomierności godzinowej N h -2.5 współczynnik nierównomierności dobowej N d -1.1 Q śr.d = 0,160 x 4 = 0,64 m 3 /d Q śr.h = 0,64/24 = 0,03 m 3 /h Q max.d = 0,64 x 1,1 = 0,7 m 3 /d Q max.h = 0,03 x 2,5= 0,075 m 3 /h Q roczne = 0,7 x 365 = 255,5 m 3 /rok 8. Dobór osadnika gnilnego: Niezbędną pojemność osadnika gnilnego obliczono zakładając 3 dobowe przetrzymanie ścieków Q śr.d = 0,160 x 4 = 0,64 m 3 /d Q śr.osadnika = Q śr.d x 3 doby Q śr.osadnika = 0,64 x 3 =1,92 m 3 Przyjęto osadnik gnilny o pojemności Q = 2000 dm 3
9. Dobór parametrów drenażu rozsączającego: Drenaż rozsączający dla kategorii gruntu L=Q/q d x s L łączna długość przewodów drenażowych (m), Q maksymalna objętość dobowa ścieków (m 3 /d) = 0,70 m 3 /d Q d przyjęte obciążenie hydrauliczne gruntu (m 3 /dm 2 ) = 0,022 m 3 /dm 2 s szerokość powierzchni filtracyjnej (m) = 100cm, L= 0,7/0,022 x 1,0 = 31,81 m Przyjęto łączną długość przewodu rozsączającego równą 33 m. Przyjęto wariant drenażu 3 nitki o długości 11 m każda.