1. Rysunek techniczny Temat lekcji Treści nauczania Lekcja 1. Zasady aksonometrii. Lekcje 2,3. Ćwiczenia rysunkowe. 1. Zasady tworzenia rzutów aksonometrycznych. 2. Różnice pomiędzy izometrią, dimetrią ukośną i prostokątną. 3. Zasady rysowania trzech rodzajów aksonometrii. 4. Zastosowanie aksonometrii. 1. Zasady stosowania linii w rysunku technicznym. 2. Zasady wykonywania rysunków brył w rzutach aksonometrycznych na podstawie ich rzutów prostokątnych. 3. Zasady wykonywania rysunków przedmiotów w rzutach prostokątnych na podstawie aksonometrii. 2. Materiały włókiennicze i ich obróbka Lekcja 4. Rodzaje 1. Klasyfikacja 2. Surowce włókiennicze pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. 3. Włókna chemiczne. 4. Właściwości i zastosowanie Podstawa Wymagania podstawowe programowa Uczeń: wymienia nazwy rodzajów rzutów aksonometrycznych; odróżnia rzuty izometryczne od rzutów w dimetrii ukośnej i prostokątnej. czyta elementarne rysunki techniczne; wykonuje rzuty izometryczne i dimetryczne ukośne brył; kreśli rzuty aksonometryczne bryły na podstawie jej rzutów prostokątnych; sporządza rzuty prostokątne figur przestrzennych. nazywa włókna naturalne i chemiczne; określa wady i zalety włókien naturalnych i chemicznych; wymienia podstawowe zastosowanie Wymagania ponadpodstawowe Uczeń: omawia kolejne etapy przedstawiania brył w rzutach aksonometrycznych; wskazuje różnicę pomiędzy rzutami izometrycznymi a dimetrycznymi. zna i stosuje zasadę doboru linii w rysunku technicznym; wyjaśnia pojęcia związane z rzutowaniem aksonometrycznym; wykonuje rysunki starannie i zgodnie z zasadami wymiarowania. rozróżnia włókna naturalne i chemiczne; wyjaśnia znaczenie pojęć: surowiec, wyrób włókienniczy, przędza; przyporządkowuje rodzaj włókna do surowca; określa nietypowe zastosowanie Strona 1
Lekcja 5. Rodzaje materiałów włókienniczych. Rozpoznawanie Lekcja 6. Funkcje i zadania odzieży. Konserwacja odzieży. 1. Jak powstają tkaniny i dzianiny? 2. Właściwości tkanin i dzianin. 3. Zastosowanie tkanin i dzianin w przemyśle odzieżowym. 4. Rozpoznawanie włókien w materiałach włókienniczych. 1. Właściwości użytkowe materiałów włókienniczych. 2. Rozmiary odzieży. 3. Konserwacja odzieży. 4. Budowa i zasada działania żelazka. podaje przykłady odzieży wykonanej z tkanin i dzianin; zna znaczenie pojęć: osnowa, wątek, splot; wyjaśnia, jaka jest różnica między wyrobem włókienniczym, a wyrobem odzieżowym; określa właściwości tkanin i dzianin; czyta informacje podane przez producenta na metkach wyrobów odzieżowych dotyczące składu. określa, jakie funkcje i zadania pełni odzież; wymienia właściwości użytkowe wyrobów włókienniczych, decydujące o ich przydatności do wyrobu odzieży; potrafi określić rozmiar swojego ubrania; wyjaśnia znaczenie pojęcia: konserwacja odzieży; czyta informacje podane przez producenta na metkach wyrobów odzieżowych dotyczące konserwacji odzieży; posługuje się żelazkiem zgodnie z rozróżnia wyroby włókiennicze; wyjaśnia zasadę powstawania tkaniny i dzianiny; dobiera wyrób włókienniczy do wyrobu odzieżowego; uzasadnia potrzebę łączenia w tkaninach i dzianinach włókien pochodzenia naturalnego i sztucznego; prezentuje rys historyczny rozwoju krosna i maszyny dziewiarskiej; identyfikuje tkaninę po kodzie barw krajki; porównuje higroskopijność włókien naturalnych i chemicznych; porównuje sprężystość tkanin wykonanych z różnych surowców; identyfikuje włókna pochodzenia naturalnego i chemicznego na podstawie próby spalania. wyjaśnia, z jakiego surowca powinny być wykonane określone wyroby odzieżowe; potrafi zdjąć wymiary i dobrać rozmiar dla wybranej osoby; wyjaśnia od czego zależy sposób konserwacji odzieży; dobiera temperaturę prasowania do surowca, z jakiego wykonana została odzież; wyjaśnia, dlaczego dla konsumenta ważne są informacje na metkach wyrobów odzieżowych podane przez producenta. Strona 2
Lekcja 7. Ściegi ręczne. Lekcje 8-11. Zadania wytwórcze. Łapka kuchenna. Maskotka piesek. 1. Przybory i narzędzia do ręcznej obróbki materiałów włókienniczych. 2. Rodzaje ściegów ręcznych i ich zastosowanie. 1. Opracowanie założeń projektowo - konstrukcyjnych. 2. Opracowanie planu pracy. 3. Przygotowanie stanowiska pracy. 4. Zestawienie narzędzi i materiałów. 5. Wykonanie zadania zgodnie z planem pracy. 3. Tworzywa sztuczne Lekcja 12. 1. Surowce do produkcji Rodzaje tworzyw tworzyw 2. Podział tworzyw i ich oznakowanie. 3. Wyroby z tworzyw 4. Metody przetwarzania tworzyw. 3.2 3.1 3.2 instrukcją obsługi. wymienia nazwy przyborów krawieckich; nazywa ręczne ściegi podstawowe i ozdobne; wykonuje próbki poszczególnych ściegów. właściwie organizuje miejsce pracy; zna zasady sporządzania form krawieckich; dobiera kształt i wielkość wytworu; określa operacje technologiczne; ustala kolejność wykonywania operacji technologicznych i szacuje czas ich trwania; prawidłowo posługuje się przyborami krawieckimi; wykonuje pracę według przyjętych założeń; dba o porządek i bezpieczeństwo w miejscu pracy. wymienia surowce do produkcji tworzyw sztucznych; zna oznaczenia popularnych termoplastów; podaje przykłady przedmiotów wykonanych z tworzyw określa zastosowanie przyborów krawieckich; rozróżnia ściegi podstawowe i ozdobne; wykonuje próbki ściegów starannie i zgodnie ze wzorem; określa wykorzystanie poszczególnych ściegów krawieckich oraz potrafi zastosować je do szycia i haftowania. posługuje się narzędziami z zachowaniem zasad bezpieczeństwa; dobiera materiał do wytworu; dobiera narzędzia do obrabianego materiału w zależności od operacji technologicznej; wykonuje pracę w sposób twórczy - proponuje własne rozwiązania; racjonalnie gospodaruje materiałem i czasem; ocenia gotowe wytwory. dokonuje podziału tworzyw sztucznych; charakteryzuje podstawowe grupy tworzyw sztucznych; rozpoznaje tworzywa sztuczne po symbolach; opisuje, w jaki sposób otrzymuje się tworzywa sztuczne. Lekcja 13. 1. Właściwości tworzyw opisuje właściwości tworzyw sztucznych określa rodzaj tworzywa sztucznego Strona 3
Właściwości i zastosowanie tworzyw Lekcja 14. Przetwarzanie odpadów z tworzyw Lekcja 15,16. Obróbka tworzyw Wykonanie zakładki. 4. Metale Lekcja 17,18. Podział i właściwości metali. Korozja metali. sztucznych termoplastycznych. 2. Wady i zalety tworzyw. 3. Zastosowanie tworzyw sztucznych w różnych dziedzinach życia. 1. Metody przetwarzania i zagospodarowania odpadów z tworzyw 2. Symbole dotyczące recyklingu. 3. Wpływ tworzyw sztucznych na środowisko naturalne. 1. Narzędzia do obróbki tworzyw 2. Operacje technologiczne występujące przy obróbce tworzyw sztucznych: trasowanie, cięcie, przerzynanie, wiercenie, gięcie, wygładzanie powierzchni. 3. Planowanie etapów pracy. 4. Wykonanie zakładki do książki. 1. Skąd się biorą metale i ich stopy? 2. Rodzaje metali. 3. Stopy metali. 4. Zastosowanie metali i ich stopów. termoplastycznych na podstawie dotyku i ich wyglądu zewnętrznego; zna przykłady zastosowań tworzyw sztucznych w różnych dziedzinach życia; określa wady i zalety tworzyw 5.1 5.2 3.1 3.2 zna znaczenie pojęć: utylizacja, recykling, biodegradacja; rozróżnia oznaczenia stosowane na opakowaniach z tworzyw; wskazuje najbardziej ekologiczny sposób przetwarzania odpadów. właściwie organizuje miejsce pracy; ustala kolejność wykonywania operacji technologicznych; szacuje czas kolejnych operacji technologicznych; wykonuje pracę według przyjętych założeń; prawidłowo posługuje się narzędziami do obróbki tworzyw sztucznych; dba o porządek i bezpieczeństwo w miejscu pracy. zna znaczenie pojęć: metal, ruda, stop, metale żelazne, metale nieżelazne; omawia, w jaki sposób otrzymuje się metale; wymienia przedmioty znajdujące się w domu wykonane z metali; użytego do wytworzenia wybranych przedmiotów użytkowych; porównuje i opisuje właściwości wybranych tworzyw sztucznych; zna nietypowe zastosowania tworzyw wyjaśnia, w jaki sposób przetwarza i zagospodarowuje się odpady; określa wady i zalety poszczególnych metod przetwarzania i zagospodarowania odpadów; wyjaśnia zagrożenia oraz skutki ekologiczne wynikające z niewłaściwego postępowania z tworzywami sztucznymi. posługuje się narzędziami z zachowaniem zasad bezpieczeństwa; dobiera narzędzia do obrabianego materiału; wykonuje pracę w sposób twórczy; formułuje ocenę gotowej pracy. formułuje wnioski z przeprowadzonych badań na temat właściwości metali; wymienia właściwości metali i zalety wyrobów metalowych; porównuje i opisuje właściwości oraz zastosowanie metali i ich stopów. Strona 4
Lekcja 19. Narzędzia i przybory do obróbki metali. 5. Urządzenia techniczne Lekcja 20,21. Rodzaje przekładni i ich zastosowanie. 5. Korozja metali. bada przewodnictwo cieplne oraz właściwości elektryczne i magnetyczne metali; wyjaśnia pojęcie korozji. 1. Narzędzia i przybory oraz podstawowe operacje technologiczne występujące przy obróbce metali. 2. Zasada wykonywania pomiaru suwmiarką. 3. Budowa lutownicy. 1. Budowa oraz zasada działania przekładni zębatej, pasowej i ślimakowej. 2. Urządzenia wykorzystujące poszczególne przekładnie. 6. Dom bezpieczny i wygodny Lekcja 22,23. 1. Rodzaje instalacji w Instalacje budynkach mieszkalnych. domowe. 2. Elementy konstrukcyjne wchodzące w skład poszczególnych instalacji domowych. 3. Symbole i oznaczenia instalacji elektrycznej. 4. Schemat domowej instalacji elektrycznej. 5. Zasady odczytywania wskazań liczników wody, gazu i energii elektrycznej. 6. Obliczanie zużycia 2.3 poprawnie nazywa narzędzia; określa ich przeznaczenie; nazywa operacje technologiczne stosowane przy obróbce ręcznej metali. wymienia nazwy urządzeń wykorzystujących przekładnie; wyjaśnia zasadę przenoszenia ruchu w wybranych urządzeniach technicznych. wymienia instalacje znajdujące się w budynku mieszkalnym; określa funkcje tych instalacji; wymienia nazwy elementów wchodzących w skład poszczególnych instalacji; rozpoznaje rodzaje liczników; odczytuje wskazania liczników rejestrujących zużycie, wody, gazu i energii elektrycznej; oblicza koszt zużycia poszczególnych zasobów. opisuje metody ręcznej obróbki metali; dobiera narzędzie do operacji technologicznej; dokonuje pomiaru za pomocą suwmiarki; łączy elementy metalowe poprzez lutowanie. rozróżnia konstrukcyjne elementy mechaniczne maszyn: koła zębate, osie, wałki, prądnice, przekładnie, silniki; buduje modele urządzeń technicznych, korzystając z zestawów do montażu mechanicznego. omawia zasady działania różnych instalacji w budynku mieszkalnym; odczytuje na rysunku schematycznym urządzenia przynależne do danej instalacji; podaje praktyczne sposoby zmniejszenia zużycia prądu, gazu i wody; określa zagrożenia wynikające z użytkowania niesprawnych instalacji. Strona 5
Lekcja 24. Wyposażenie mieszkania - plan poziomy. 7. Żywność i żywienie Lekcja 25. Składniki pokarmowe. Lekcja 26. Grupy produktów spożywczych. poszczególnych zasobów. 7. Zasady bezpiecznego użytkowania instalacji domowych. 1. Plan poziomy mieszkania. 2. Symbole graficzne stosowane w budownictwie. 3. Symbole graficzne sprzętów domowych. 4. Estetyka wnętrza i jego wyposażenie. 5. Zasady funkcjonalnego urządzania pokoju. 6. Znaczenie ergonomii w urządzaniu mieszkania. 1. Na czym polega racjonalne odżywianie? 2. Składniki pokarmowe i ich funkcja w organizmie człowieka. 3. Wartość odżywcza i energetyczna produktów spożywczych. 1. Podział produktów spożywczych na grupy, w zależności od zawartych składników pokarmowych. 2. Znaczenie poszczególnych produktów spożywczych w żywieniu. objaśnia symbole graficzne stosowane na planach mieszkań; czyta plan poziomy mieszkania; rysuje plan własnego pokoju; wymienia zasady funkcjonalnego urządzania pokoju; projektuje wnętrze pokoju swoich marzeń. nazywa podstawowe składniki pokarmowe; wymienia produkty spożywcze, które są dobrym źródłem poszczególnych składników pokarmowych; określa wartość odżywczą i energetyczną produktów na podstawie informacji zamieszczonych na opakowaniach. wymienia podstawowe grupy produktów spożywczych; zestawia podstawowe produkty spożywcze w grupy o podobnej wartości odżywczej; wyjaśnia znaczenie produktów z poszczególnych grup dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. wyjaśnia zależność układu przestrzennego domu od potrzeb rodzin o różnym składzie osobowym; planuje wyposażenie wnętrz zgodnie z zasadami ergonomii; wykazuje się pomysłowością oraz starannością, projektując wnętrze pokoju swoich marzeń. wyjaśnia znaczenie pojęć: produkty spożywcze, pożywienie, racjonalne odżywianie; określa wpływ składników pokarmowych na funkcjonowanie organizmu; charakteryzuje podstawowe grupy składników pokarmowych. rozróżnia grupy produktów pochodzenia roślinnego oraz zwierzęcego, które są dobrym źródłem białka, energii, węglowodanów, witamin oraz składników mineralnych; wyjaśnia, jakie cechy posiada żywność ekologiczna. Strona 6
Lekcja 27. Zasady racjonalnego żywienia. Lekcja 28. Przechowywanie i utrwalanie żywności. Lekcja 29,30,31. Sporządzanie potraw. 1. Rola posiłków i ich rozkład w ciągu dnia. 2. Zasady właściwego odżywiania według piramidy zdrowego żywienia. 3. Wpływ wysiłku fizycznego na funkcjonowanie człowieka. 4. Żywienie a choroby. 1. Sposoby przechowywania żywności. 2. Metody utrwalania i przedłużania trwałości produktów spożywczych. 3. Środki konserwujące żywność i ich wpływ na jakość produktu. 4. Przechowywanie produktów spożywczych w chłodziarce. 1. Obróbka wstępna artykułów spożywczych. 2. Techniki obróbki cieplnej produktów żywnościowych. 3. Sporządzanie potraw na zimno i gorąco, wykorzystując dostępne urządzenia gospodarstwa domowego. przedstawia zasady właściwego odżywiania według piramidy zdrowego żywienia; ustala, które produkty powinny być podstawą żywienia; określa rozkład posiłków w ciągu dnia. opisuje podstawowe sposoby przechowywania żywności; określa warunki, w jakich powinno się przechowywać żywność; przedstawia sposoby konserwacji żywności; zna rozmieszczenie produktów spożywczych na różnych poziomach chłodziarki. omawia zawartość piramidy zdrowego żywienia; układa menu z zachowaniem zasad racjonalnego żywienia; ocenia zestawy posiłków pod kątem doboru proporcji składników odżywczych; dostrzega potrzebę aktywności fizycznej; opisuje choroby powstające w wyniku nieprawidłowego odżywiania się. wyjaśnia metody utrwalające i przedłużające trwałość produktów spożywczych; wyjaśnia wpływ środków konserwujących na jakość żywności; odróżnia żywność przetworzoną od nieprzetworzonej. omawia etapy obróbki wstępnej wyjaśnia zasady obowiązujące podczas żywności; obróbki wstępnej, termicznej i podaje nazwy metod obróbki cieplnej wykańczającej; żywności; sporządza potrawy o zróżnicowanym wymienia urządzenia elektryczne stopniu trudności stosując poznane służące do przygotowywania posiłków; techniki; prawidłowo posługuje się sprzętem bezpiecznie korzysta z urządzeń kuchennym. gospodarstwa domowego, uwzględniając wskazówki zawarte w instrukcji obsługi; racjonalnie gospodaruje surowcem spożywczym i czasem. Opracowanie: Bogusława Stanecka, Czesław Stanecki Strona 7