P R O G R A M P R Z E D M I O T U

Podobne dokumenty
P R O G R A M P R Z E D M I O T U

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A n a l i z a i p r o g r a m o w a n i e

Karty przedmioto w studio w niestacjonarnych pierwszego stopnia Kierunek: Informatyka

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

Dyplomowanie i praktyka

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia

D y p l o m o w a n i e i p r a k t y k a

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE WYDZIAŁ TECHNICZNY EFEKTY KSZTAŁCENIA. Kierunek studiów INŻYNIERIA ŚRODOWISKA

Odniesienie do obszarowych efektów kształcenia Kierunkowe efekty kształcenia WIEDZA (W)

Efekty kształcenia Dla kierunku Inżynieria Bezpieczeństwa

UCHWAŁA NR 26/2016. SENATU AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ im. Bohaterów Westerplatte z dnia 02 czerwca 2016 roku

a) Szczegółowe efekty kształcenia i ich odniesienie do opisu efektów

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

P R O G R A M N A U C Z A N I A M O D U Ł U * A - Informacje ogólne. B - Wymagania wstępne

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych (tabele odniesień efektów kształcenia)

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA KIERUNEK TECHNOLOGIE OCHRONY ŚRODOWISKA P O L I T E C H N I K A POZNAŃSKA WYDZIAŁ TECHNOLOGII CHEMICZNEJ

Kompetencje społeczne (EPK )

Efekty uczenia się na kierunku. Logistyka (studia pierwszego stopnia o profilu praktycznym)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA W OBSZARZE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE NAUK TECHNICZNYCH. Profil ogólnoakademicki. Wiedza

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW. TRANSPORT studia stacjonarne i niestacjonarne

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia

WYDZIAŁ TRANSPORTU I INFORMATYKI TRANSPORT II STOPIEŃ OGÓLNOAKADEMICKI

WYDZIAŁ TRANSPORTU I INFORMATYKI TRANSPORT II STOPIEŃ OGÓLNOAKADEMICKI

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Efekty kształcenia dla kierunku Mechanika i budowa maszyn

Efekty kształcenia dla kierunku inżynieria środowiska

PROGRAM STUDIÓW WYŻSZYCH ROZPOCZYNAJĄCYCH SIĘ W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Efekty kształcenia dla makrokierunku: INFORMATYKA STOSOWANA Z KOMPUTEROWĄ NAUKĄ O MATERIAŁACH Wydział: MECHANICZNY TECHNOLOGICZNY

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA KIERUNEK INŻYNIERIA CHEMICZNA I PROCESOWA P O L I T E C H N I K A POZNAŃSKA WYDZIAŁ TECHNOLOGII CHEMICZNEJ

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NYSIE

Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych

Efekty kształcenia. Tabela efektów kształcenia

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

Karty przedmioto w studio w niestacjonarnych pierwszego stopnia Kierunek: Informatyka

Efekty kształcenia dla kierunku studiów transport. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów transport absolwent: WIEDZA

OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW M E C H A N I K A I B U D O W A M A S Z Y N STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA PROFIL PRAKTYCZNY

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIE

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Nr semestru Studia stacjonarne Studia niestacjonarne

PROGRAM PRZEDMIOTU/MODUŁU

PROGRAM STUDIÓW WYŻSZYCH ROZPOCZYNAJĄCYCH SIĘ W ROKU AKADEMICKIM 2015/16

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA KIERUNEK TECHNOLOGIA CHEMICZNA P O L I T E C H N I K A POZNAŃSKA WYDZIAŁ TECHNOLOGII CHEMICZNEJ

Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru nauk EFEKTY KSZTAŁCENIA Symbol

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE ZAMIEJSCOWY WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INSTALACJI KOMUNALNYCH W TURKU EFEKTY KSZTAŁCENIA

Efekty kształcenia dla kierunku Energetyka

Uchwała Nr 000-2/6/2013 Senatu Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu z dnia 21 marca 2013 r.

PLANOWANE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU Inżynieria Biomedyczna

Uchwała obowiązuje od dnia podjęcia przez Senat. Traci moc Uchwała nr 144/06/2013 Senatu Uniwersytetu Rzeszowskiego z 27 czerwca 2013 r.

UCHWAŁA NR 28/2017 SENATU AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ im. Bohaterów Westerplatte z dnia 23 marca 2017 roku

Zakładane efekty kształcenia dla kierunku

Opis efektów kształcenia dla studiów podyplomowych

WYDZIAŁ TRANSPORTU I INFORMATYKI MECHANIKA I BUDOWA MASZYN I STOPIEŃ PRAKTYCZNY

Efekty kształcenia dla kierunku Energetyka komunalna profil praktyczny - pierwszego stopnia

WIEDZA T1P_W06. K_W01 ma podstawową wiedzę o zarządzaniu jako nauce, jej miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk;

Uchwała Nr 4/2014/I Senatu Politechniki Lubelskiej z dnia 23 stycznia 2014 r.

Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych

Opis efektu kształcenia dla programu kształcenia

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Transport Studia I stopnia

ZAŁĄCZNIK NR 2 Uchwała Rady Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej z dnia 3 czerwca 2013 r

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

Matryca weryfikacji efektów kształcenia - studia III stopnia

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI

EFEKTY KSZTŁACENIA dla kierunku logistyka pierwszego stopnia

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Eksploatacja pojazdów samochodowych Kod przedmiotu

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Efekty kształcenia dla kierunku studiów TOWAROZNAWSTWO

Inżynieria bezpieczeństwa

Efekty kształcenia dla kierunku studiów TOWAROZNAWSTWO

WYDZIAŁ TRANSPORTU I INFORMATYKI INFORMATYKA I STOPIEŃ PRAKTYCZNY

Uchwała Nr 34/2012/V Senatu Politechniki Lubelskiej z dnia 21 czerwca 2012 r.

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW TRANSPORT STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIE

MACIERZ POWIĄZANIA OBSZAROWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Z KIERUNKOWYMI EFEKTAMI KSZTAŁCENIA

6 C2A_W02_03 Ma wiedzę z zakresu logistyki produktów przerobu ropy naftowej i produktów polimerowych.

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

UCHWAŁA Nr 56/VI/II/2016 SENATU PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W KONINIE z dnia 23 lutego 2016 r.

Opis przedmiotu. B. Ogólna charakterystyka przedmiotu

ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI

Efekty kształcenia dla kierunku Mechanika i budowa maszyn

1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych z komentarzami

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

Transkrypt:

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.1 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Tworzenie innowacji 2. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Kacalak B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 30 Laboratoria: 15 Liczba godzin ogółem 45 C - Wymagania wstępne Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny D - Cele kształcenia CW1 CW2 CU1 CU2 CK1 Wiedza Zna znaczenie innowacji dla rozwoju gospodarczego. Potrafi tworzyć macierze eksploracji problemów. Zna najważniejsze wynalazki w dziedzinie budowy maszyn. Zna przydatność narzędzi informatycznych i ich zastosowanie do określonych zadań projektowych. Zna podstawy ochrony własności intelektualnej, w tym patentów, wzorów użytkowych i przemysłowych. Posiada podstawową wiedzę w zakresie metodyki innowacji i procesów wdrożeniowych w przemyśle. Zna uwarunkowania i metodykę projektowania innowacji. Na podstawie analizy literatury i stanu wiedzy w określonej tematyce potrafi określić metodykę tworzenia innowacji oraz prognozy dotyczące jej wykorzystania. Dokonuje oceny innowacji, określa techniczne i ekonomiczne uwarunkowania jej wykorzystania. Zna różne techniki twórczego myślenia, w tym metody chwytów wynalazczych, metodę map myśli i macierze eksploracji metod rozwiązywana problemów. Określa priorytety służące realizacji określonych zadań. Myśli w sposób kreatywny. Potrafi upowszechniać metody twórczego rozwiązywania problemów. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Kierunkowy efekt kształcenia 1

EPW1 EPW2 EPU1 EPU2 Student potrafi definiować problemy, określać założenia do innowacyjnego rozwiązania, zna metody i techniki inżynierii innowacji. Student zna metodykę rozwiązywania problemów trudnych i złożonych. Wie jak przeprowadzić dekompozycję problemów Określa pojęcia dotyczące ochrony własności intelektualnej, z rozróżnieniem patentu, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego i znaku towarowego. Zna metody wielokryterialnej oceny konstrukcji inżynierskich, narzędzi, urządzeń technologicznych i procesów technologicznych. Wymienia i opisuje najnowsze trendy w projektowaniu mechanizmów, maszyn i urządzeń technologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem przyszłego znaczenia sztucznej inteligencji i robotyzacji wielu dziedzin gospodarki i otoczenia człowieka. Umiejętności (EPU ) Student potrafi zastosować metody twórczego rozwiązywania problemów do tworzenia nowych koncepcji konstrukcji wyrobów, ich produkcji i organizacji pracy. Zna metody oceny poziomu innowacji oraz stosować metody obliczeniowe w rozwiazywaniu zadań modelowania i oceny cech wyrobów. Zna zasady ochrony własności intelektualnej oraz znaczenie projektów o wysokim poziomie nowości. K_W08 K_W17 K_U23 KU_23 EPK1 Kompetencje społeczne (EPK ) Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się i podnoszenia kompetencji zawodowych. Rozumie znaczenie innowacji w osiąganiu sukcesów technicznych i ekonomicznych. K_K01, KK_06 F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Globalizacja, skutki powszechnej konkurencji. Kierunki rozwoju produktów. Metody i postawy korzystnie wpływające na kreatywność pracowników. Znaczenie wspierania kreatywności. 6 W2 W3 W4 W5 Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia. Zalety i wady przetwarzania danych przez człowieka. Automatyzacja przetwarzania danych. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji. Przykłady zastosowań chwytów wynalazczych. Metoda map myśli w tworzeniu sieci relacji między zdarzeniami i obiektami. Metodyka dekompozycji problemów. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu metod obróbki, przekładni zębatych, nadzorowania procesów, narzędzi i algorytmów. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu zespołów maszyn i urządzeń technologicznych. Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych. 6 6 6 6 Razem liczba godzin wykładów 30 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 L2 Opracowanie założeń do poszukiwania nowych rozwiązań. Definiowanie przestrzeni poszukiwań. Wzorce i antywzorce. Metodyka wielokryterialnej oceny. Zastosowanie metod twórczego rozwiązywania problemów do generowania nowych rozwiązań dla produktów wybranych przez studentów. 3 3 2

L3 Tworzenie wielu wersji rozwiązań o zróżnicowanych cechach. Dobór kryteriów oceny rozwiązań. 3 L4 Opracowanie rozwiązań wybranych problemów technicznych lub logistycznych. 3 L5 Korzystanie z baz patentów. Metody przeszukiwania baz wiedzy. Opracowanie wyników przeszukiwań. 3 Razem liczba godzin laboratoriów 15 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Wykład multimedialny z przykładami Projektor, przykłady autorskie Laboratoria Ćwiczenia z zakresu tworzenia innowacji i planowania ich wdrożeń Techniki wspomagania projektowania i obliczeń inżynierskich H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Wykład Laboratoria Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Aktywność studentów w elementach wymagających wyrażania ocen i uwag. Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Indywidualne opracowania problemów. Opracowanie krótkiej prezentacji multimedialnej na temat przygotowanego rozwiązania problemu. Opracowanie założeń do przykładowego zgłoszenia patentu na wynalazek. Przedstawienie koncepcji pracy zespołowej z podziałem pracy i zakresem odpowiedzialności. H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe EPW1 X X EPW2 X X EPW3 EPU1 X X EPU2 X X EPU3 EPK1 EPK2 I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt P4 P5............ X X Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 3

kształcenia (EP..) EPW1 EPW2 EPU1 EPU2 EPK1 Dość dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów. Zna metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkanaście dość innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe Potrafi w stopniu dostatecznym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. J Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie z oceną Dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów. Dobrze zna metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkanaście dobrych innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe i modelować ich przebieg. Potrafi w stopniu dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. Bardzo dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów i sprawnie dokonuje ich doboru. Zna i sprawnie stosuje metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkadziesiąt innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe, analizować efekty i zadania z zakresu inżynierii produktu. Potrafi w stopniu bardzo dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Cempel C.: Inżynieria kreatywności w projektowaniu innowacji. Politechnika Poznańska, Instytut Technologii Eksploatacji, 2013. 2. Altszuller G.S.: Elementy twórczości inżynierskiej. WNT, Warszawa 1983. 3. Michalewicz Z., Fogel D.: Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka. WNT, Warszawa, 2006. 4. Okoń-Horodyńska E., Zachorowska -Mazurkiewicz A. (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i przedsiębiorstw: siły motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa 2007. 5. A. Sosnowska, St. Łobejko, A. Kłopotek, J. Brdulak, A. Rutkowska-Brdulak, K. Żbikowska, Jak wdrażać innowacje technologiczne w firmie. Poradnik dla przedsiębiorców, PARP, Warszawa, 2005, ISBN 83-60009-17- (dostępna wersja elektroniczna). Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Poradnik wynalazcy. Metodyka badania zdolności patentowej wynalazków i wzorów użytkowych. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa, 2006. 2. Poradnik wynalazcy. Procedury zgłoszeniowe w systemie krajowym, europejskim i międzynarodowym. Kraj Izba Gospodarcza oraz Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa, 2009. 3. W. Kacalak, Opisy patentowe rozwiązań wybranych problemów. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta 4 Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 Konsultacje 2 Czytanie literatury 5 Przygotowanie opracowania 8 Przygotowanie..

Przygotowanie do sprawdzianu Przygotowanie do egzaminu Suma godzin: 45 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 4 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech Kacalak Data sporządzenia / aktualizacji 29.06.2016 Dane kontaktowe (e-mail, telefon) wk5@tu.koszalin.pl, 602746380 Podpis 5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.2 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Prognozowanie w technice 2. Punkty ECTS 5 3. Rodzaj przedmiotu obieralny 4. Język przedmiotu polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr inż. D. Lipiński B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 30; Laboratoria: 30; Liczba godzin ogółem 60 C - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu statystyki opisowej, opanowane podstawy rachunku macierzowego. D - Cele kształcenia CW1 CU1 CU2 CU3 CK1 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Wiedza Zapoznanie studentów z wybranymi metodami prognozowania, algorytmami konstruowania prognoz oraz kryteriami oceny ich jakości Umiejętności Praktyczne wykorzystanie posiadanej wiedzy do realizacji zadań prognostycznych oraz określania ich dokładności i trafności Doskonalenie umiejętności praktycznych zastosowań technologii informatycznych w rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich Doskonalenie umiejętności pisania krótkich opracowań zawierających omówienie wyników realizacji wybranego problemu inżynierskiego Kompetencje społeczne Wykształcenie postawy odpowiedzialności za prace własną Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Kierunkowy efekt kształcenia 6

EPW1 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym K_W01, K_W14 EPU1 EPU2 EPU3 EPU4 EPU5 EPK1 Umiejętności (EPU ) Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz określić dokładność i trafność prognozy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych Kompetencje społeczne (EPK ) Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć K_U07, K_U10, K_U20 K_U07, K_U10, K_U20 K_U07, K_U23 K_U02, K_U07, K_U10, K_U20 KU_02, K_U03 K_K04 Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 W2 W3 Podstawy prognozowania szeregów czasowych ze stałym poziomem prognozowanej zmiennej Podstawy prognozowania z wykorzystaniem modeli analitycznych dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej Podstawy prognozowania szeregów czasowych z wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej (sezonowość, zmiana tendencji, itp.) W4 Podstawy budowania prognoz na podstawie modelu ekonometrycznego 6 W5 Podstawy prognozowania z zastosowaniem neuronowych modeli prognostycznych 6 W6 Podstawy prognozowania z zastosowaniem metod wnioskowania rozmytego (modele ilościowe i jakościowe) Razem liczba godzin wykładów 30 4 4 4 6 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L3 L4 L5 L6 Budowanie prognoz dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej (modele liniowe i nieliniowe) Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej studium przypadku Budowanie prognoz dla szeregów czasowych z wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej (sezonowość, zmiana tendencji, itp.) Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla szeregów czasowych wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej studium przypadku L7 Budowanie prognoz na podstawie modelu ekonometrycznego 6 6 4 6 4 L8 Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla modelu ekonometrycznego studium przypadku Razem liczba godzin laboratoriów 30 4 7

G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Projekt wykład informacyjny (M1), wykład problemowy z wykorzystaniem materiałów multimedialnych (M4), prezentacja przykładowych procesów (M5) metoda przypadków (M2.2), prezentacja zagadnienia problemowego z dyskusją (M2.1), doskonalenie metod i technik realizacji zadania inżynierskiego (M5b) komputer, projektor, oprogramowanie multimedialne, oprogramowanie do projektowania komputery, komputerowe, multimedialne, tablica H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) programy prezentacje Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Wykład sprawdzian pisemny (F1) egzamin pisemny (P1) Projekt przygotowanie do zajęć (F2), aktywność na zajęciach (F2), ocena zadań wykonywanych podczas pracy własnej (F5) praca pisemna (pisemne opracowanie trzech zagadnień projektowych) (P4) H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład EPW1 x x Laboratoria F1 P1 F2 F3 F5 P3 EPU1 x x x x EPU2 x x x x EPU3 x x x x EPU4 x x x x EPU5 x x x x EPK1 x x x x I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla wybranej metody EPU1 Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla wybranej metody EPU2 Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz określić Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla większości metod Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla większości metod Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz 8 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla wszystkich poznanych metod Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla wszystkich poznanych metod Student bezbłędnie potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz

EPU3 dokładność i trafność prognozy popełniając drobne błędy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska popełniając drobne błędy EPU4 Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych popełniając drobne błędy EPU5 EPK1 Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych popełniając drobne błędy Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji części powierzonych zadań J Forma zaliczenia przedmiotu oraz określić dokładność i trafność prognozy popełniając nieistotne błędy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska popełniając nieistotne błędy Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych popełniając nieistotne błędy Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych popełniając nieistotne błędy Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji większości powierzonych zadań określić dokładność i trafność prognozy Student bezbłędnie potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska Student bezbłędnie potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych Student bezbłędnie potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji wszystkich powierzonych zadań Zaliczenie na ocenę uwzględniające: ocenę pracy (aktywność) w trakcie zajęć (10% oceny końcowej), ocenę wykonanego zadania projektowego w trakcie zajęć (20% oceny końcowej), praca pisemna (70% oceny końcowej). K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Cieślak Maria: Prognozowanie gospodarcze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 2. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację 9

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60 Konsultacje 5 Czytanie literatury 15 Przygotowanie opracowań pisemnych 20 Przygotowanie skryptów obliczeniowych 15 Przygotowanie do egzaminu 10 Suma godzin: 125 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis dr inż. Dariusz Lipiński dariusz.lipinski@tu.koszalin.pl 10

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C 3.3. A - Informacje ogólne Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Innowacyjne systemy techniczne 2. Punkty ECTS 4 pkt 3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu polski 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr Wykłady: 15; ćwiczenia 30; Liczba godzin ogółem 45 C - Wymagania wstępne wiedza techniczna z inżynierii materiałowej, inżynierii wytwarzania i zarządzania jakością produkcji D - Cele kształcenia C_W1 Wiedza przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. C_W2 C_W3 C_U1 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn. przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej Umiejętności wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych. 11

C_U2 C_U3 C_K1 C_K2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją. wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, Kompetencje społeczne przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn. uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe EPW1 Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń Kierunkowy efekt kształcenia K_W05 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPU3 EPK1 EPK2 EPK3 zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów Umiejętności (EPU ) potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn Kompetencje społeczne (EPK ) rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu inżyniera mechanika i budowy maszyn K_W08 K_W15 K_U01 K_U03 K_U26 K_K01 K_K02 K_K01 12

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Systemy transformacji wiedzy, transferu zaawansowanych technologii i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań dla zrównoważonej gospodarki 2 W2 W3 W4 W5 Zaawansowane technologie wspomagające procesy eksploatacji i wytwarzania obiektów technicznych. Systemy mechatroniczne. Systemy monitorowania procesów i kontroli jakości w produkcji. Zaawansowane systemy i aparatura badawcza do monitorowania procesów destrukcji materiałów. Systemy i metody racjonalizacji wykorzystania zasobów w procesach wytwarzania i eksploatacji. Systemy energetyczne. 2 2 2 2 W6 Systemy diagnostyki i bezpiecznej eksploatacji obiektów technicznych. 3 W7 Sprawdzian pisemny i ustny 2 Razem liczba godzin wykładów 15 Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin Ćw 1 Ćw 2 Systemy transformacji wiedzy, transferu zaawansowanych technologii i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań dla zrównoważonej gospodarki Zaawansowane technologie wspomagające procesy eksploatacji i wytwarzania obiektów technicznych. Ćw 3 Systemy mechatroniczne przykład. 6 Ćw 4 Ćw 5 Zaawansowane systemy i aparatura badawcza do monitorowania procesów destrukcji materiałów. Systemy i metody racjonalizacji wykorzystania zasobów w procesach wytwarzania i eksploatacji -- Systemy elektroenergetyczne Ćw 6 Systemy diagnostyki i bezpiecznej eksploatacji obiektów technicznych 6 Ćw 7 Sprawdzian pisemny i ustny 2 Razem liczba godzin 30 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć 4 4 4 4 Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne wykład wykład informacyjno-problemowy rzutnik ćwiczenia ćwiczenia doskonalące komputer H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć 13

Forma zajęć Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Wykład F2-sprawdzian pisemny wiedzy P2 sprawdzian (pisemny i ustny) ćwiczenia F3 sprawdzian praktyczny umiejętności F2 sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności P5 prezentacja P8 - aktywność H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład Laboratoria F2 P8 F2 F3 P5 P8 EPW1 X X EPW2 X X EPW3 X X EPU1 X X X EPU2 X X X EPU3 X X X EPK1 X EPK2 X I Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) Dostateczny dostateczny plus 3/3,5 dobry dobry plus 4/4,5 EPW1 zna wybrane terminy z zna większość terminów EPW2 EPW3 wykładów zna wybrane standardy i normy techniczne zna wybrane zagadnienia z innowacyjnych systemów technicznych EPU1 wykonuje niektóre zadania z identyfikacji systemów technicznych EPU2 przejawia elementy umiejętności samokształcenia EPU3 potrafi podawać proste przykłady innowacyjnych systemów technicznych EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej EPK2 potrafi współdziałać w grupie z wykładów zna większość standardów i norm technicznych zna większość zagadnień z innowacyjnych systemów technicznych wykonuje większość zadań z identyfikacji systemów technicznych ma umiejętność samokształcenia potrafi przedstawić złożone przykłady innowacyjnych systemów technicznych rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role 14 bardzo dobry 5 zna wszystkie wymagane terminy z wykładów zna wszystkie standardy i normy techniczne zna wszystkie wymagane programem zagadnienia z innowacyjnych systemów technicznych wykonuje wszystkie wymagane zadania z identyfikacji systemów technicznych posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia potrafi podawać różne przykłady innowacyjnych systemów technicznych wszystkie rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej potrafi współdziałać i pracować w grupie

J Forma zaliczenia przedmiotu przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania zaliczenie z oceną K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Mazurkiewicz A., Poteralska B.: Systemy transferu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań technologicznych, Instytut Technologii Eksploatacji PIB, Radom 2015. 2. Gru 2. Grundlach W.R.: Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2015. 3. Niziński S., Rychlik A.: Systemy rozpoznawania stanu maszyn, artykuły XII Konferencji n.t. Diagnostyka Maszyn Roboczych i Pojazdów, Diagnostyka 33. www_bg_utp_edu_plartdiagnostyka2005nizinski.pdf 4. Wierciak J.: systemy mechatroniczne, http://zkup.mchtr.pw.edu.pl/pom_dyd/smm/smm_10_przyklady%20systemow_2012.pdf 5. Zbrowski A., Rogoś E.: Systemy diagnostyki i bezpieczeństwa obiektów, http://www.programstrategicznypoig.itee.radom.pl Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Zygierowicz A., innowacyjność polskiej gospodarki, Studia Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, Warszawa 2011. 2. Sienkiewicz P., Globalizacja - Informacja - Bezpieczeństwo, Konfrontacje, No 31 34, 2002, s 218 230. 3. Niziński S., Wierzbicki S.: Zintegrowany system diagnostyczny sterowania pojazdów. Kongres Diagnostyki, Politechnika Poznańska, Poznań 2004. 4. Zbrowski A., Techniczne systemy zabezpieczeń z wykorzystaniem identyfikatorów elektronicznych, http://www.programstrategiczny-poig.itee.radom.pl L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielami 45 Konsultacje 5 Czytanie literatury 15 Przygotowanie do wykładów 5 Przygotowanie do ćwiczeń 10 Przygotowanie do sprawdzianu 10 Przygotowanie do egzaminu 10 Suma godzin: 100 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 100 : 25 godz. ) 4 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki 25.06. 2016 r e-mail: boguslaw.borowiecki@wp.pl 15

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.5 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Inżynieria produktu 2. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 15 Laboratoria: 15 Liczba godzin ogółem 30 C - Wymagania wstępne Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny D - Cele kształcenia CW1 CW2. CU1 CU2. CK1.. Wiedza Umiejętności Kompetencje społeczne E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) 16 Kierunkowy efekt kształcenia EPW1 Np. K_W01 EPW2 EPW3.

Umiejętności (EPU ) EPU1 Np. K_U01 EPU2 EPU3 Kompetencje społeczne (EPK ) EPK1 Np. K_K01 EPK2 EPK3 F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 W2 W3 W4 W5 Razem liczba godzin wykładów 0 Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin C1 C2 C3 C4 C5 Razem liczba godzin ćwiczeń 0 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 L2 L3 L4 L5 Razem liczba godzin laboratoriów 0 Lp. Treści projektów Liczba godzin P1 P2 P3 P4 P5 Razem liczba godzin projektów 0 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Np. wykład informacyjny Np. projektor 17

Ćwiczenia Laboratoria Projekt Np. analiza tekstu źródłowego Np. ćwiczenia doskonalące obsługę programów edytorskich H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Wykład Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Np. egzamin ustny Ćwiczenia Np. obserwacja podczas zajęć / aktywność Np. praca pisemna Laboratoria Projekt H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPU3 EPK1 EPK2 I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) Metod a oceny. Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt.............. Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 EPW1 Np.: Zna wybrane terminy Np. Zna większość terminów EPW2 EPW3 Np. Zna wszystkie wymagane terminy EPU1 Np. Wykonuje niektóre Np. Wykonuje pomiary Np. Wykonuje wszystkie właściwości wymagane pomiary EPU2 EPU3 EPK1 Np. Rozumie, ale nie zna Np. Rozumie i zna skutki... Np. Rozumie i zna skutki, i skutków pozatechniczne aspekty działalności EPK2 J Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie z oceną 18

K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 2. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie. Przygotowanie.. Przygotowanie do sprawdzianu Przygotowanie do egzaminu Suma godzin: 0 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Hajkowski Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 19

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.6 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Eksploatacja i naprawy urządzeń produkcyjnych 2. Punkty ECTS 5 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Robert Barski B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 30 Laboratoria: 15 Liczba godzin ogółem 45 C - Wymagania wstępne Matematyka, Inżynieria jakości, Diagnostyka maszyn i urządzeń, Metrologia D - Cele kształcenia CW1 CW2 CW3 CU1 CU2 CU3 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny Wiedza Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn Przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej Umiejętności Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych Wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją Wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich Kompetencje społeczne 20

CK1 CK2 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn. Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe EPW1 EPW2 EPW3 EPW4 EPW5 EPU1 EPU2 Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń Ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń. Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej Umiejętności (EPU ) Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie Potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz w przypadku wykrycia błędów przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia EPK1 EPK2 EPK3 Kompetencje społeczne (EPK ) Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Kierunkowy efekt kształcenia K_W05 K_W05 K_W06 K_W15 K_W18 K_U01 K_U13 K_U23 K_K01 K_K02 K_K07 21

Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Zagadnienia podstawowe. Rodzaje zużycia oraz czynniki wpływające na zużycie maszyn i urządzeń. Trwałość i niezawodność. Jakość konstrukcyjna, technologiczna i użytkowa wyrobów. Czynniki kształtujące jakość użytkową wyrobów. W2 Warstwa wierzchnia wyrobów. Pojęcie, kształtowanie i budowa warstwy wierzchniej. Wpływ warstwy wierzchniej na trwałość użytkową wyrobów. Rodzaje i mechanizmy zużywania się elementów maszyn. Identyfikacja, metody badań i zapobieganie zużyciu elementów maszynowych W3 Płyny eksploatacyjne 4 W4 W5 W6 W7 System obsług technicznych urządzeń mechanicznych. Dokumentacja maszyn i urządzeń (DTR). Zasady prawidłowej eksploatacji urządzeń. Rodzaje i zakres obsług technicznych maszyn. Zasady wykonywania napraw bieżących, średnich oraz głównych. Modernizacja (rewitalizacja) i adaptacja maszyn. Cykle, plany oraz organizacja prac remontowych. Proces technologiczny remontów maszyn. Etapy (fazy) prac remontowych. Mycie, czyszczenie oraz demontaż urządzeń i ich elementów. Narzędzia montażowe. Weryfikacja i badania weryfikacyjne elementów maszynowych. Ogólne metody napraw i regeneracji. Montaż oraz badania i odbiór maszyn po remoncie. Dokumentacja techniczna prac remontowych. Naprawa i regeneracja typowych elementów maszynowych. Zasady weryfikacji połączeń gwintowych, wpustowych, wielowypustowych, wtłaczanych oraz skurczowych oraz metody ich naprawy (regeneracji). Przyczyny uszkodzeń, weryfikacja oraz naprawa i regeneracja: korpusów, wałów, tulei, kół zębatych oraz łożysk Gospodarka parkiem maszynowym w przedsiębiorstwach. Zarządzanie i strategie eksploatacji. Systemy wspomagania komputerowego w zarządzaniu eksploatacją. Zadania służb utrzymania ruchu w przedsiębiorstwach. Dyrektywy UE w zakresie remontów maszyn. Razem liczba godzin wykładów 30 2 6 4 4 4 6 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 Identyfikacja zużycia części maszyn. 3 L2 Wykrywanie uszkodzeń części maszyn metodami defektoskopowymi. 2 L3 Demontaż i montaż elementów i zespołów maszyn. 2 L4 Kwalifikowanie maszyn do remontów oraz weryfikacja szczegółowa części maszyn. 2 L5 Metody naprawy (regeneracji) wybranych podzespołów i części 2 L6 Konserwacja i smarowanie maszyn. 2 L7 Komputerowe systemy wspomagania eksploatacją maszyn. 2 Razem liczba godzin laboratoriów 15 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład wykład informacyjny, wykład problemowy projektor 22

Laboratoria Doskonalące umiejętności w zakresie projektowania procesów eksploatacji 23 Ćwiczenia laboratoryjne H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Wykład Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Egzamin ustny/pisemny Laboratoria Obserwacja podczas zajęć oraz kontrola sprawozdań Bieżące sprawdzanie wiedzy oraz ocena sprawozdań H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt P1.... F1 F2 F5...... EPW1 x x EPW2 x x EPW3 x x EPW4 x x EPW5 x x EPU1 x x EPU2 x x EPU3 x x EPK1 x EPK2 x x EPK3 x x I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry dostateczny plus dobry plus 3/3,5 4/4,5 EPW1 Zna wybrane terminy związane z eksploatacją i naprawami. EPW2 Zna wybrane zagadnienia związane z monitorowaniem procesów EPW3 Zna podstawowe terminy z zakresu eksploatacji maszyn EPW4 Zna podstawowe standardy eksploatacji maszyn EPW5 Zna niektóre skutki działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji EPU1 Przejawia elementy umiejętności samokształcenia Zna większość terminów związanych z eksploatacją i naprawami Zna większość zagadnień związanych z monitorowaniem procesów Zna większość terminów z zakresu eksploatacji maszyn Zna większość standardów eksploatacji maszyn Zna większość skutków działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji Ma umiejętność samokształcenia. bardzo dobry 5 Zna wszystkie wymagane terminy związane z eksploatacją i naprawami Zna wszystkie zagadnienia związane z monitorowaniem procesów Zna wszystkie terminy z zakresu eksploatacji maszyn Zna wszystkie standardy eksploatacji maszyn Zna wszystkie skutki działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji Posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia.

EPU2 Wykonuje niektóre ćwiczenia samodzielnie EPU3 Zna metody oceny procesów eksploatacji ale nie potrafi ich interpretować EPK1 Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej EPK2 Rozumie, ale nie zna skutków pozatechnicznych działalności inżynierskiej J Forma zaliczenia przedmiotu Egzamin Wykonuje większość ćwiczeń samodzielnie Zna większość metod oceny procesów eksploatacji ale i potrafi je interpretować Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej Rozumie i zna większość skutków pozatechnicznych działalności inżynierskiej Wykonuje wszystkie ćwiczenia samodzielnie Zna wszystkie metody oceny procesów eksploatacji i potrafi je interpretować Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej Rozumie i zna wszystkie skutki i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Bocheński C.I., Klimkiewicz M., Kojtych A.: Wybrane zagadnienia z technicznej obsługi pojazdów i maszyn. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2001. 2. Kostrzewa S., Nowak B.: Podstawy regeneracji części pojazdów samochodowych. WKiŁ,, Warszawa 1986. 3. Legutko S. Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. WSiP, Warszawa 2004. 4. Piaseczny L.: Technologia naprawy okrętowych silników spalinowych. WM, Gdańsk 1992. 5. Wrotkowski J., Paszkowski B., Wojdak J.: Remont maszyn. WNT, Warszawa 1987. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. D. Hand i inni: Eksploracja danych, WNT, Warszawa 2005. 2. W. Zamojski, Miary niezawodność systemu, Zagadnienia Eksploatacji Maszyn 20, 317 (1985).2. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45 Konsultacje 5 Czytanie literatury 20 Przygotowanie do laboratorium 15 Przygotowanie do sprawdzianu 10 Przygotowanie do egzaminu 30 Suma godzin: 125 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis dr inż. Robert Barski 29.06.2016 rbarski@ajp.edu.pl, +48 608 014 181 24

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.7 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Podstawy optymalizacji konstrukcji 2. Punkty ECTS 6 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 6 Wykłady: 15 Laboratoria: 30 Liczba godzin ogółem 45 C - Wymagania wstępne Umiejętność modelowania, optymalizacji z wykorzystaniem MES, umiejętność budowy modeli fizycznych, matematycznych. Umiejętność wykorzystania dostępnych programów komputerowych do analizy zjawisk fizycznych występujących w konstrukcjach i ich optymalizacji. Umiejętność symulowania obiektów ciągłych oraz dyskretnych. D - Cele kształcenia CW1 CW2 CU1 CK1 CK2 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Wiedza Zapoznanie studentów ze sposobami budowania modeli: fizykalnego, fizycznego, matematycznego i komputerowego. Zapoznanie studentów z procesem modelowania, symulowania i optymalizacji konstrukcji oraz analiza zachowania tych obiektów pod wpływem zadanych obciążeń. Umiejętności Wyrobienie umiejętności stosowania oprogramowanie służącego do modelowania, symulowania i optymalizacji konstrukcji oraz wyrobienie umiejętności interpretowania wyników w przykładowych konstrukcjach inżynierskich. Przygotowanie do uczenia się przez całe życie. Kompetencje społeczne Przygotowanie do identyfikowania i rozstrzygania dylematów związanych z pracą inżyniera stosując poznane narzędzia. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) 25 Kierunkowy efekt kształcenia

EPW1 Ma podstawową wiedzę z zakresu modelowania, symulowania i optymalizacji konstrukcji. K_W08 K_W14 EPU1 Umiejętności (EPU ) Potrafi stosować metody i programy z zakresu optymalizacji konstrukcji do rozwiązywania przykładowych prostych konstrukcji inżynierskich Kompetencje społeczne (EPK ) K_U23 EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i doskonalenia umiejętności zawodowych. K_K01 EPK2 Identyfikuje i rozstrzyga problemy inżynierskie wykorzystując poznane narzędzia. K_K05 F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Podstawowe pojęcia związane z modelowaniem i optymalizacją, konstrukcją 1 W2 Modelowanie matematyczne i fizyczne 2 W3 Koncepcja opisu przyrostowego 2 W4 Metody rozwiązywania równań ruchu obiektów ciągłych i dyskretnych 2 W5 Analiza wytrzymałościowa konstrukcji. Symulacja. 2 W6 Dostępne oprogramowanie do modelowania i optymalizacji. Charakterystyka, przykłady 2 W7 Optymalizacja jedno i wielokryterialna, z ograniczeniami i bez ograniczeń. 2 W8 Optymalizacja konstrukcji na podstawie modeli eksperymentalnych. 2 Razem liczba godzin wykładów 15 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 Podstawowe opcje, możliwości programów CAD 2 L2 Podstawowe opcje, możliwości programów CAE 2 L3 Modele materiałowe, podstawowe analizy wytrzymałościowe 2 L4 Dyskretyzacja, ustalenie warunków brzegowych 2 L5 Tworzenie aplikacji do modelowania konstrukcji dwuwymiarowych 2 L6 Optymalizacja topologiczna konstrukcji 2 L7 Optymalizacja parametryczna konstrukcji 2 L8 Zaliczenia 2 L9 Tworzenie aplikacji do modelowania konstrukcji trójwymiarowych 2 L10 Analiza wyników badań symulacyjnych 2 L11 Optymalizacja jedno, z ograniczeniami i bez ograniczeń. 2 L12 Optymalizacja wielokryterialna, z ograniczeniami i bez ograniczeń. 2 L13 Optymalizacja konstrukcji na podstawie modeli eksperymentalnych. 2 L14 Analiza wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji dla obciążeń zmiennych 2 L15 Zaliczenie 2 Razem liczba godzin laboratoriów 30 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych 26 komputer, projektor Laboratoria doskonalenie obsługi programów komputerowych komputer, projektor H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć