ZAANGAŻOWANIE W PRZEBIEG LECZENIA U CHORYCH ZE SCHIZOFRENIĄ PODDANYCH TERAPII PRZECIWPSYCHOTYCZNEJ Raport z Programu Edukacyjno-Badawczego Październik 2017
Założenia programu Małe zaangażowanie w przebieg choroby może bezpośrednio wpływać na trudności ze stosowaniem się do zaleceń lekarskich Połowa chorych wyraża chęć współdecydowania o swoim leczeniu. W szczególności młodsze osoby chętniej biorą odpowiedzialność za swoje zdrowie. Poczucie wpływu na przebieg choroby jest dotyczy ogólnej postawy życiowej dającej chęć samodzielnego rozwiązywania problemów. Współdecydowanie o rodzaju terapii jest możliwe także u pacjentów ze schizofrenią i polega na możliwości wyboru przez chorego najlepszej dla niego terapii. Sprzymierzeńcem poprawy współpracy w terapii jest poszerzanie wiedzy o chorobie i jej leczeniu oraz aktywne uczestnictwo w terapii. Badanie stopnia zaangażowania chorego można opierać o krótką skalę poczucia wpływu na przebieg choroby.
Cele programu Ocena stopnia zaangażowania i współdecydowania o przebiegu leczenia u chorych ze schizofrenią poddanych terapii przeciwpsychotycznej. Ocena wiedzy na temat współpracy chorego w leczeniu chorób przewlekłych
Parametry programu Czas trwania Programu: od kwietnia 2016 do marca 2017 roku. Pacjenci z rozpoznaną schizofrenią, u których lekarz podjął niezależną decyzję o leczeniu farmakologicznym stosowanej przynajmniej 30 dni przed włączeniem do badania. Liczba pacjentów, których dane poddano analizie statystycznej: 11244
Ulotka dla pacjenta
Ulotka dla pacjenta
Formularz
Charakterystyka pacjentów Średni wiek pacjentów, biorących udział w badaniu wynosił 42,6 lat Pacjenci między 32 a 52 r.ż. stanowili połowę badanej grupy W badaniu brało udział więcej mężczyzn niż kobiet (56,8% vs 43,2%) Największą grupę stanowili mężczyźni posiadający średnie wykształcenie (44,1%) 4000 Histogram: Wiek K-S d=,07787, p<,01 ; Lilliefors p<,01 Oczekiwana normalna Płeć 3500 3000 Kobiety 2500 43,2% Liczba obs. 2000 1500 56,8% mężczyźni 1000 500 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 X <= Granica klasy
Charakterystyka choroby U blisko 3/4 chorych stosowano leczenie podtrzymujące, a u ponad 6% był to pierwszy epizod choroby. Czas trwania choroby większości pacjentów trwał nie więcej średnio 16 lat, mediana 15 lat 5000 Histogram: Czas trwania choroby K-S d=,11206, p<,01 ; Lilliefors p<,01 Oczekiwana normalna Etap choroby 4500 4000 21,1% Leczenie podtrzymujące 3500 Pierwszy epizod Liczba obs. 3000 2500 2000 6,3% 72,6% Nawrót 1500 1000 500 0-10 0 10 20 30 40 50 X <= Granica klasy
Subiektywna ocena współpracy chorego przez lekarza W przypadku 65% chorych lekarze ocenili współpracę chorego jako dobrą i bardzo dobrą Subiektywna ocena współpracy chorego przez lekarza 50,0% 45,0% 40,0% 35,0% 30,0% 25,0% 20,0% 15,0% 10,0% 5,0% 0,0% 44,0% 24,0% 20,9% 4,5% 5,8% 0,8% brak mała średnia dobra bardzo dobra BD
Ocena zaangażowania w terapię Zaangażowanie w terapię u chorych oceniono jako dobre i bardzo dobre uzyskując odpowiedzi na poziomie 72,2-87,7% ZAANGAŻOWANIE W TERAPIĘ 0 0% 1 10% 4 40% 2 20% 3 30%
Leczenie U blisko 90% chorych kontynuowano dotychczasową terapię, a u 9,1% ją zmieniono Najczęściej stosowanym lekiem była olanzapina (69,3%) Dotychczasowe leczenie 2,7% Etap terapii 80,0% 70,0% 69,3% 9,1% kontynuacja terapii 60,0% zmiana 50,0% BD 40,0% 88,2% 30,0% 20,0% 10,0% 0,0% 23,1% 12,2% 11,2% 9,8% 5,1% 4,1% 0,5% 0,3% Olanzapina Klozapina Risperidon Kwetiapina Aripiprazol Amisulpryd Inny Haloperidol Perazyna
Test wiedzy Średni wynik testu wiedzy wynosił 2,5 punkty (maks. 5 punktów). Średnia liczba odpowiedzi nie wiem wynosiła 1,7 Chorzy odpowiadali poprawnie na 50% pytań z testu wiedzy. 7 Wykres ramka-wąsy 6 5 Test wiedzy pacjentów Wynik 4 3 2 1 Średni wynik 2,5 Średni % poprawnych odpowiedzi 50% Średnia liczba odpowiedzi "nie wiem" 1,7 0 Średni % odpowiedzi "nie wiem" 33% -1-2 -3 wynik nie wiem Srednia Srednia±Odch.std Srednia±1,96*Odch.std
Trudność pytań testu wiedzy Najtrudniejszym pytaniem okazało się pytanie 4, na które poprawnie odpowiedziało 39,2% pacjentów, a 39,3% pacjentów zaznaczyła w przypadku tego pytania odpowiedź nie wiem. Najłatwiejsze było pytania 1, na które prawidłowej odpowiedzi udzieliło 65,6% chorych prawda fałsz nie wiem 0% 20% 40% 60% 80% 100% Pytanie 1: Przekonanie o możliwości współdecydowania pytanie 1 o leczeniu może oddziaływać na poprawę samopoczucia. 65,6% 10,0% 24,5% Pytanie 2: 1/3 chorych całkowicie nie przestrzega zaleceń pytanie 2 leczenia. 44,8% 11,8% 43,3% Pytanie 3: Jeśli wszystkie objawy ustąpiły, przyjmowanie pytanie 3 leków nie jest konieczne. 21,2% 52,0% 26,8% Pytanie 4: Jedyną formą terapii schizofrenii jest leczenie pytanie 4 farmakologiczne. 21,5% 39,2% 39,3% Pytanie 5: Konsekwencją brak współpracy w leczeniu może być potrzeba zwiększenia dawki leku. pytanie 5 50,4% 17,1% 32,5%
Podsumowanie Pacjenci między 32 a 52 r.ż. stanowili połowę badanej grupy, średnio 42,6 lat W badaniu brało udział więcej mężczyzn niż kobiet (56,8% vs 43,2%) U blisko 3/4 chorych stosowano leczenie podtrzymujące, a u ponad 6% był to pierwszy epizod choroby. Czas trwania choroby większości pacjentów trwał nie więcej średnio 16 lat, mediana 15 lat U blisko 90% chorych kontynuowano dotychczasową terapię, a u 9,1% ją zmieniono Najczęściej stosowanym lekiem była olanzapina (69,3%) Lekarze ocenili współpracę chorego jako dobrą i bardzo dobrą Zaangażowanie w terapię u chorych oceniono jako dobre i bardzo dobre Wyniki testu wiedzy nie są niezadowalające, podstawowe informacje o schizofrenii wśród pacjentów są niewystarczające.