FAI Sporting Code FAI Kodeks Sportowy Section 4 Aeromodelling Volume F3 Radio Control Aerobatics 2011 Edition Effective 1st January 2011 Sekcja 4 - modelarstwo lotnicze Tom F3 Edycja 2011 Obowiązuje od 1 stycznia 2011 Oryginalne tytuły przepisów: ANNEX 5B - F3A JUDGES GUIDE Aneks 5B Przewodnik dla sędziów akrobacji F3A Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 1
Aneks 5B F3A - Modele Akrobacyjne Zdalnie Sterowane PRZEWODNIK DLA SĘDZIÓW 5B.1. Cel przewodnika Przewodnik przedstawia dokładny opis głównych figur akrobacyjnych i przedstawia kryteria ich oceniania, mając na celu wysoki, dokładny, zgodny i bezstronny standard oceniania. 5B.2. Zasady Zasadą oceniania w konkurencji modeli akrobacyjnych jest ocena perfekcji wykonania przez zawodnika figur akrobacyjnych, przy czym model zawodnika musi wykonać figury akrobacyjne opisane w załączniku 5A. Główne zasady oceniania stopnia doskonałości to: 1. Precyzja figur 2. Płynność i gracja 3. Pozycja i przedstawienie figur 4. Rozmiary figur w stosunku do strefy lotów i do innych figur w trakcie lotu Kolejność powyŝszych zasad nie ma znaczenia przy ocenianiu. Wszystkie z nich muszą być spełnione, aby uzyskać wysokie noty. 5B.3. Dokładność i spójność sędziowania NajwaŜniejsze jest zgodne ocenianie przez wszystkich sędziów i ustalenie jednakowego standardu (kryteriów) a następnie takie samo ocenianie w całej konkurencji. Wskazane jest, aby Przewodniczący Jury w porozumieniu z dyrektorem (kierownikiem) i organizatorem zawodów przeprowadzili odprawę przed rozpoczęciem zawodów w celu omówienia sposobu oceniania i ustalenia jednakowych standardów sędziowania. Ponadto naleŝy zorganizować pokazy lotów w celu symulacji sędziowania dla wszystkich sędziów jednocześnie i niezaleŝnie. Po kaŝdym locie wszyscy sędziowie powinni omówić błędy wykonywanych figur i osiągnąć porozumienie, co do sposobu oceniania błędów. Po rozpoczęciu zawodów nie moŝna w Ŝaden sposób zmienić standardów (sposobów) oceniania. Precyzyjny sposób oceniania jest równieŝ bardzo waŝny. Konsekwentne sędziowanie, czy to wysokie czy niskie nie jest dobre, gdy oceny nie odzwierciedlają wiernie precyzji wykonania figur. Sędzia nie moŝe w Ŝadnym wypadku faworyzować zawodnika lub zespołu narodowego, a zwłaszcza ze względu na styl latania, markę wyposaŝenia lub rodzaj napędu. Sędziowie muszą tylko patrzeć na linię lotów na niebie. Natomiast wszelkie działania ujemne wobec zawodnika lub zespołu narodowego, które biorą pod uwagę styl latania, markę sprzętu lub rodzaj napędu muszą być powaŝnie potraktowane i naleŝy podjąć działania naprawcze. 5B.4. Kryteria oceniania figur W załączniku 5A jest opisane wykonanie kaŝdej figury wraz z podaniem uwag dla sędziów. KaŜda ocena figury musi być obniŝona w zaleŝności od: 1. Rodzaju błędu 2. Znaczenia błędu 3. Ilości zrobionych błędów oraz całkowitej ilości błędów 4. Pozycji (usytuowania) figur 5. Wielkości figur w stosunku do strefy oraz w stosunku do innych figur Wysokie oceny mogą być przyznane tylko wtedy, gdy nie występują istotne uchybienia i figura jest wykonana w odpowiednim miejscu strefy. Przyznanie odpowiednich ocen nie moŝe być zaleŝny od jakości modelu ani od rodzaju uŝytego napędu. 5B.5. PołoŜenie i tor lotu Tor lotu modelu jest określony przez trajektorię lotu jego punktu cięŝkości. PołoŜenie modelu jest określone przez linię centralną modelu w relacji do toru lotu. Jeśli nie podano inaczej, to oceniany jest tor lotu. Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 2
5B.6. Zasada 1 punkt za 15º Ta zasada jest podstawą do obniŝenia ocen za odchylenia geometrii wykonywanej figury. NaleŜy odjąć 1 punkt za kaŝde 15º odchylenia. Ogólnie mówiąc, odchylenia od linii lotu mogą i powinny być oceniane bardziej krytycznie niŝ odchylenia w kierunku lub beczkach. 5B.7. Kryteria ocen za poszczególne figury 5B7.1. Linie 5B.7.2 Pętle Podane poniŝej kryteria podane są w celu zapoznania sędziów ze sposobem oceniania za poszczególne figury. Figury podzielone są na róŝne elementy lotu po linii, pętle, beczki, przewroty, korkociągi, kombinacje pętli i beczek. Wszystkie figury rozpoczynają się i kończą na linii poziomej w tej samej odległości. JeŜeli nie ma linii poziomej pomiędzy dwoma manewrami, to ocenę za zakończony manewr naleŝy obniŝyć o 1 punkt, a manewr następny naleŝy ocenić o 1 punkt niŝej. Poziomy lotu, które nie się są uwaŝane za część wyjścia lub wejścia muszą być obserwowane, ale nie oceniane co da jakości wykonania. Całkowita długość linii pionowej lub linii wznoszenia, która zaleŝy od osiągów modelu nie podlega ocenie. Osiągi modelu lub jego napędu nie mogą mieć wpływu na oceny sędziów. Wszystkie linie początkowe i końcowe w figurach mają określoną długość. Są one wykonywane przed i po pętli. Długość tych linii powinna być oceniana dla figur zawierających kilka linii, tak jak w pętli kwadratowej. JeŜeli rozbieŝność długości jest nieduŝa, to odejmowany jest 1 punkt, za większe uchybienia odejmowanych jest więcej punktów. Gdy beczka lub beczka autorotacyjna wykonywana jest wzdłuŝ linii, to długość linii przed i po beczce musi być równa, chyba, Ŝe nie ma związku z innymi elementami figur (np. zwrot Immelmann). Jeden punkt jest odejmowany za nieznaczną róŝnicę a dwa za większą. JeŜeli jednak całkowicie nie ma linii przed lub po beczce, to odejmowane są 3 punkty. Pętla, z definicji, musi mieć stały promień i wykonuje się ją w płaszczyźnie pionowej. Pętla zaczyna się i kończy wyraźną linią poziomą. Jednak dla części pętli, linie mogą być wykonane w innej płaszczyźnie, którą określa wykonanie danej figury. Pętle lub części pętli w danej figurze muszą mieć taki sam promień. Nieznaczna zmiana promienia pętli obniŝa notę o 1 punkt, znaczna zmiana promienia zmniejszają ocenę od 2 lub 3 punktów za kaŝdą zmianę promienia. Promień pierwszej pętli określa promień kolejnych pętli lub ich części w figurze. KaŜda pętla lub część pętli musi być wykonana bez przerwy i płynnie. KaŜda widoczna segmentacja obniŝa ocenę o 1 punkt. JeŜeli pętla nie jest całkowicie wykonana w płaszczyźnie pionowej, tzn. przesuwa się bliŝej lub dalej od sędziów, to za małe przesunięcie obniŝa się notę o 1 punkt. Większe przesunięcia pętli obniŝają notę o kilka punktów. Przy wykonywaniu pętli trzy-, cztero, sześcio-, ośmiokątnych nie powinna być przyznawana wyŝsza ocena za mocno akcentowane naroŝniki. Głównym kryterium oceny powinno być wykonanie odpowiedniej ilości boków pętli i wszystkie części pętli (naroŝniki) powinny mieć ten sam promień. 5B.7.3. Beczki Beczki i części beczki występują jako samodzielne figury lub części innych figur. Powinno się stosować poniŝsze kryteria: a) rotacja beczki musi być stała. Małe róŝnice w rotacji obniŝają ocenę o 1 punkt, natomiast większe róŝnice obniŝają ocenę o więcej punktów. Spowolnienie (lub przyśpieszenie) rotacji pod koniec wykonywania beczki, zmniejsza punktację o 1 punkt za kaŝde 15º odchylenia. b) Beczka musi wyraźny początek i koniec. Jeśli rozpoczęcie lub zakończenie zostało źle zdefiniowane, to odejmuje się 1 punkt dla kaŝdego uchybienia. Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 3
c) O ile nie wskazano inaczej, wszystkie beczki lub części beczek muszą być wykonane na środkowej linii. Sposób obniŝanie ocen: patrz 4.3.1. d) Beczka akcentowana w figurze musi mieć tę samą szybkość rotacji i akcenty muszą mieć taki sam czas trwania w kaŝdym punkcie. Jeden punkt jest odejmowany za drobne róŝnice. Za większe odchylenia w akcentowaniu (róŝnice w czasie trwania akcentów) naleŝy odjąć kolejne punkty. JeŜeli akcenty są niewidoczne lub źle rozmieszczone, lub akcentów jest więcej niŝ przewidziano w danej figurze, to naleŝy obniŝyć notę o 1 punkt za kaŝde 15º odchylenia. 5B.7.4. Ranwers W tej figurze ocenia się linie. Linie lotu muszą być dokładnie w pionie i poziomie. W celu otrzymania wysokiej oceny, naleŝy manewr przewrotu wykonać wokół osi środka cięŝkości modelu. JeŜeli model nie wykonuje obrotu wokół środka cięŝkości, ale w promieniu ½ rozpiętości skrzydeł, to odejmuje się jeden punkt. Jeśli obrót jest o promieniu rozpiętości skrzydeł, to odejmuje się 2 punkty, a jeśli promień przekracza 1 ½ rozpiętości skrzydeł, to naleŝy odliczyć większą ilość punktów. Jeśli promień jest większy od dwóch rozpiętości skrzydeł, to naleŝy przyznać 0 (zero) za figurę. Jeśli model samolotu w trakcie przewrotu wykorzystuje moment obrotowy, stosuje się obniŝenie oceny wg zasady 1 punkt/15º. JeŜeli model opadnie do przodu lub do tyłu w trakcie przewrotu, to przyznaje się 0 punktów. JeŜeli model po obróceniu się wykonuje ruch wahadłowy, to ocena zostaje obniŝona o 1 punkt. Podobnie, jak samolot tuŝ przed wykonaniem przewrotu wykona poślizg (po wychyleniu steru kierunku), obniŝa się notę o 1 punkt. Dryft modelu w martwym punkcie moŝe zostać pominięty, pod warunkiem, Ŝe model nie dryfuje poza obszar wykonywania figury. Wejścia i wyjścia musi składać się z części pętli o stałym i równym promieniu. Wszystkie typy beczek muszą być wykonane na środku linii. Długość linii pionowych nie podlega ocenie. 5B.7.5. Beczka autorotacyjna Beczka autorotacyjna (inne nazwy flik roll/ruder roll) to szybki, autorotacyjny obrót, kiedy model jest przeciągnięty w ciągłym, wysokim kącie natarcia. Beczka autorotacyjna ma te same kryteria oceniana, jak beczka osiowa, o ile start i zatrzymanie rotacji, i stały tor lotu jest wymagany w figurze. Na początku beczki autorotacyjnej, musi być widoczna przerwa i separacja ścieŝki lotu, poniewaŝ przed rozpoczęciem rotacji, model samolotu musi być przeciągnięty. Jeśli przeciągnięcie/przerwa nie występuje a beczka zostaje wykonana jako zwoje beczki dookoła, to nota musi być znacznie obniŝona (o więcej niŝ 5 punktów). Podobnie, gdy beczka zostanie wykonana w osi (zwykła beczka), musi być surowo oceniona (więcej niŝ 5 punktów). Beczki autorotacyjne mogą być wykonane jako pozytywne i negatywne i stosujemy te same kryteria ocen. Pozycja beczki (pozytywna lub negatywna) moŝe być wykonana wg uznania zawodnika. JeŜeli w trakcie wykonywania beczki model wchodzi w stan przeciągnięcia, to figura dostaje obniŝoną notę wg zasady 1 punkt / 15 stopni. 5B7.6. Korkociąg. Wszystkie korkociągi rozpoczynają się i kończą linią poziomą. Aby wykonać korkociąg, naleŝy przeciągnąć model. Wejście do korkociągu rozpoczyna się lotem poziomym i w miarę zmniejszania prędkości nos samolotu coraz bardziej zadziera do góry. Dryft modelu z linii lotu nie wpływa na ocenę, gdyŝ model jest przeciągnięty (zatrzymał się). Jednak silne kołysanie lub ustawianie się pod wiatr w pobliŝu punktu przeciągnięcia obniŝa ocenę wg zasady 1 punkt/15 stopni. Wznoszenie modelu przed wykonaniem korkociągu obniŝa notę o 1 punkt/15 stopni. Nos samolotu musi opaść po przeciągnięciu. Jednocześnie, gdy nos samolotu opada, skrzydła opadają w kierunku zwitki korkociągu. Dryft samolotu podczas obrotu nie powinien mieć wpływu na ocenę, gdyŝ lot samolot jest wstrzymany, o ile model nie wyjdzie poza strefę wykonywania figury. JeŜeli model nie zostanie przeciągnięty lub wykona beczkę autorotacyjną, to figura oceniona jest na 0. Jeśli model zjeŝdŝa w dół (nie chce zrobić korkociągu), to ocena jest zmniejszana wg zasady 1 punkt/15 stopni. Zmuszanie modelu do obrotu w przeciwnym, w stosunku do początkowego kierunku obrotu, Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 4
znacznie obniŝa ocenę. Zmuszanie modelu do wykonania korkociągu z wysokiego kąta natarcia za pomocą steru wysokości (w górę lub w dół) powinno zmniejszyć ocenę o 4 lub 5 punktów. Sędziowie muszą uwaŝnie obserwować moment przeciągnięcia modelu, poniewaŝ nie jest konieczne całkowite zatrzymanie modelu, szczególnie, gdy nie ma wiatru. To nie jest powodem obniŝenia oceny. Po wykonaniu określonej liczby obrotów, zatrzymanie rotacji jest oceniane tak jak w przypadku beczek, czyli odejmujemy jeden punkt za kaŝde odchylenie o 15º. Rotacja korkociągu powinna zostać zatrzymana równolegle do linii lotu. Zmniejszenie dynamiki lub zatrzymanie rotacji na początku, a następnie zastosowanie lotek w celu uzyskania rotacji powinna skutkować obniŝeniem punktacji o 1 punkt za 15 stopni. Po zatrzymaniu rotacji musi być widoczna pionowa linia lotu. Odchylenie od pionu w przód lub w tył (zaciągnięcie lub wypchnięcie) jest traktowane jako część pętli i powinno być odróŝnione od dobrze wykonanego, prostego lotu. NaleŜy pamiętać, Ŝe modele wykonują korkociągi w róŝnych pozycjach i to połoŝenie nie moŝe być brane pod uwagę tak długo, jak model jest w stanie przeciągnięcia. KaŜde odwrócenie kierunku musi być natychmiastowe i jeśli model wraca do pozycji przeciągnięcia w trakcie wykonywania korkociągu, to nota musi być znacznie obniŝona. Prędkość rotacji po odwróceniu korkociągu moŝe być inna i nie zmniejsza to oceny, chyba, Ŝe róŝnica jest znacząca. Wtedy odliczamy 1 punkt. 5B.7.7 Kombinacje pętli i beczek Połączenia te są często stosowane w figurach centralnych i figurach nawracających. Są bardzo zróŝnicowane, ale wszystkie składają się z kombinacji pętli, części pętli, beczek, beczek akcentowanych, części beczek, beczek autorotacyjnych i linii. Wszystkie powyŝsze kryteria oceny mają tu zastosowanie. Istnieją jednak pewne kryteria, które są wyjaśnione dalej. Pomiędzy figurą Immelmannem lub odwróconym Immelmannem i wariacjami, pół beczki, beczka autorotacyjna (szybka), beczka akcentowana powinny być wykonane bezpośrednio przed lub po półpętli. Jeśli będzie widoczna linie między tymi dwoma elementami, to odejmuje się 2 punkty. Podobnie, jeśli półbeczka, szybka beczka, beczka akcentowana lub pełna beczka zostanie wykonana zbyt wcześnie, to naleŝy obniŝyć ocenę o 1 punkt/15 stopni. W figurze pół ósemki kubańskiej i odwróconej ósemce kubańskiej, beczki, beczki akcentowane lub beczki szybkie powinny być wykonane na środkowej linii strefy. Promienie części pętli muszą być jednakowe. W zwrotach humpty-bumps (lot w górę pod kątem 45º, pół pętli i lot w dół pod kątem 135º - lub odwrotnie (przyp.tł.), promienie dla półpętli na szczycie (lub na dole) oraz w części wyjścia z figury muszą być stałe i takie same jak na wejściu do figury. Opadanie do przodu (lub ciasny promień) powoduje obniŝenie oceny. Beczki lub części beczek wpisane w pętle powinny być płynne i ciągłe, oraz o stałej prędkości rotacji. Szybkie wykonanie beczki, tam gdzie jest wymagana płynna (wpisana) beczka powoduje obniŝenie oceny o 1punkt / 15 stopni. 5B.7.8. Beczki po okręgu Beczki po okręgu wykonywane są najczęściej jako centralna figura i mogą być wykonywane na duŝych lub małych wysokościach. Głównymi kryteriami oceny są: tor lotu po okręgu, stała wysokość, stała rotacja beczek i integracja beczek lub części beczek z lotem po okręgu. Tor lotu po okręgu powinien być zachowany przez cały manewr i nie moŝe nastąpić zmiana wysokości. Wykonanie tej figury na niskiej wysokości moŝe być trudne do oceny przez sędziów z tego względy, Ŝe trudno jest zaobserwować, czy okrąg jest okrągły. Figurę naleŝy wykonywać w odległości ok. 150 m. ObniŜa się ocenę, jeŝeli odległość jest większa niŝ 350 m. Odchylenia od prawidłowej geometrii zmniejszają ocenę wg zasady 1 punkt/15 stopni. Beczki lub części beczek wykonywane po okręgu muszą być wykonywane ciągłe/płynnie ze stałą prędkością obrotową i w odpowiedniej pozycji. Małe róŝnice w prędkości rotacji beczek obniŝają ocenę o 1 punkt, większe róŝnice w rotacji powodują większą zmianę punktacji. Spowolnienie lub przyśpieszeni rotacji beczek w celu zapewnienia prawidłowej geometrii figury powoduje obniŝenie oceny wg zasady 1 punkt/15 stopni. Beczki lub części beczek muszą mieć wyraźny i ściśle określony start i stop. Jeśli rozpoczęcie lub zakończenie zostało źle zdefiniowane, to odejmuje się 1 punkt za kaŝdy taki błąd. KaŜde odwrócenie wykonywania beczek musi być natychmiastowe. Sędziowie muszą zwrócić szczególną uwagę na to, czy beczka ma być wykonywana na zewnątrz czy do wewnątrz okręgu. Jeśli beczka lub część beczki wykonana jest w złym kierunku, to przyznaje się zero (0). Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 5
W zaleŝności od odległości zawodnika w chwili wejścia do figury, beczki po okręgu mogą być wykonywane od lub na sędziów - wg uznania zawodnika. 5B.7.9. Start i lądowanie Start Procedura startu nie jest sędziowana i nie są przyznawane punkty Lądowanie Procedura lądowania nie jest sędziowana i nie są przyznawane punkty. Czas lotu zostaje zakończony w momencie pierwszego dotknięcia modelu do pasa lądowania. 5B.8. Korekcja na wiatr Wszystkie manewry muszą być korygowane w stosunku do wiatru tak, aby zachować kształt figur opisany w załączniku 5A. i tak, aby zachować prawidłowy tor lotu. Z tej zasady są wyłączone figury przewrotu i korkociągu, w których to samolot znajduje się w stanie przeciągnięcia. 5B.9. Pozycja figur Cały lot musi być wykonany w strefie lotów, aby uniknąć kar. Figury centralne muszą być wykonane tak, aby koncentrowały się na linii środkowej i flagi środkowej. Jeśli figura jest wykonana poza linią środkową, naleŝy obniŝyć noty stosownie do przesunięcia poza tą linię. Mogą zostać odjęte od 1 do 4 punktów. Jeśli cała figura, w tym wejście i wyjście wykonana jest poza strefą, to przyznaje się 0 (zero) punktów. ObniŜanie punktacji za figurę powinno być proporcjonalne do wielkości opuszczenia strefy lotów. JeŜeli niewielka część figury (10%) została wykonana poza strefą 60º, to jest to niewielkie wykroczenie i naleŝy obniŝyć notę o 10% - około 1 punkt. JeŜeli wyjście poza strefę jest większe (ok. 30% - 40%) naleŝy bardziej obniŝyć ocenę (30% - 40%) 3 lub więcej punktów. JeŜeli wyjście poza linie 60º strefy nastąpi w odległości mniejszej niŝ 150m od sędziów, to naleŝy sędziować mniej surowo, niŝ wyjście poza tę linie w większej odległości. Pionowa wysokość nie powinna przekraczać 60º. Noty powinny zostać obniŝone wg zasad opisanych powyŝej, jeŝeli część manewru wyjdzie poza w/w wysokość. Latanie i wykonywanie trudnych manewrów w duŝej odległości powinno znacznie obniŝać ocenę. Głównym kryterium jest widoczność. W przypadku duŝych, dobrze widocznych modeli, linia lotów powinna być w odległości ok. 175 m od pilota. Mniejsze i mniej widoczne modele powinny latać w odległości 140 m 150 m. Figury wykonane w odległości większej od 175 m oceniane są, o co najmniej 1 punkt niŝej. Figury wykonane w odległości większej niŝ 200 m od zawodnika oceniane są bardziej surowo ( 2-3 punktów mniej). Figury zawracające są manewrami pozwalającymi na pozycjonowanie (ustawianie) modelu. Dlatego wysokość wejścia i wyjścia nie muszą być takie same, jeśli pilot musi wykonać korektę wysokości lotu. KaŜde wykonanie figury lub jej części, która powoduje wyjście poza linię bezpieczeństwa, uzasadnia przyznanie 0 (zera) dla tej figury. Powtarzające się wyjścia poza linię bezpieczeństwa, moŝe skutkować decyzją głównego sędziego o przerwaniu lotu ze względów bezpieczeństwa. 5B.10. Przykłady W Avalanche (pętla z beczką/podwójną beczką na górze) wejście na niewielkim wznoszeniu, tor lotu skręcił w jedną stronę o 15º po beczce i skrzydło jest obniŝone o 15º na wyjściu: 10-1-1-1 = 7 punktów. W beczce akcentowanej na 4: została późno rozpoczęta i zakończona i wykonana nieco poza linią środkową i nie ma akcentu (przerwy) w trzecim punkcie: 10-2-6 ( 1 punkt za kaŝde 15º) = 2 punkty. W beczce akcentowanej na 8: została późno rozpoczęta i zakończona i wykonana nieco poza linią środkową i nie ma akcentu (przerwy) po drugim akcencie: 10-2-3 = 5 punktów. W figurze Immelman : tor lotu nie jest dobrze zaokrąglony, beczka została wykonana zanim został osiągnięty szczyt pętli, skrzydło zostało opuszczone o 20º (beczka niedokręcona lub przekręcona), tor lotu odchylony o 10º: 10-1-2-1-2 = 4 punkty. Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 6
W figurze beczka autorotacyjna: ogon samolotu obraca się pod kątem mniejszym niŝ 45º wokół osi samolotu. Pozostałe elementy wykonane są perfekcyjnie: 10-6 = 4 punkty. W trakcie wykonywania figury Humpty-Bump (skobel), beczka autorotacyjna zostaje wykonana poniŝej górnej linii i promień wyjścia znacznie mniejszy od pozostałych dwóch części pętli: 10-6-1 = 3 punkty. Pętla kwadratowa z półbeczkami: pierwsze wznoszenie 100º. Model szybko leci w górnej części, nie dokręca pół-beczki o 15º,koryguje, a ostatnią pół-beczkę kończy 10º poza linią środkową: 10-1-2-1-1 = 5 punktów. Kapelusz z ¼ beczki: beczka wykonana jest w przeciwnym kierunku i lot poziomy jest prosty a nie odwrócony: 10-10 = 0 punktów. W środku podwójnego Immelmanna silnik zatrzymał się (zgasł) i figura nie została zakończona. 10-10=0 punktów. Kolejne figury równieŝ otrzymują 0 punktów. Wykonanie bezbłędnego, podwójnego korkociągu ale poza linią środkową - odchyłka około 45º, musi być surowo oceniona: 10-4 = 6 punktów. Podczas wykonywania przewrotu, kiedy warunki są bezwietrzne, tor lotu jest dokładnie pionowy ale model wpadł w poślizg i korygował tor lotu o 15º, po przewrocie wpadł w wahadło, i pół-beczka została wykonana poniŝej połowy lotu pionowego, tuŝ przed częścią pętli wyjściowej: 10-1-1-3 = 5 punktów. Pętla ze zintegrowaną (wpisaną) beczką na górze: beczka wykona szybko, bez wpisania w górnej części pętli - 90º (1/4 pętli): 10-6 = 4 punkty. Pół odwróconej ósemki kubańskiej: rozpoczęta zbyt późno i pilot wykonuje lot pod kątem 60º i nie wykonuje pół-beczki na środkowej linii strefy. Figura wychodzi o połowę (50%) ze strefy: 10-1-3-5 (przesunięcie, wyjście ze strefy) = 1 punkt. Odwrócony korkociąg: do figury wszedł bez zarzutu, model nie zatrzymany i wykonuje obrót o 90º jako pionową beczkę wokół osi. 10-6 = 4 punkty. Zawodnik wykonuje prawidłowo 8-punktową beczkę. 10-0=10 punktów. Jeśli nie ma wykrywalnych wad, to naleŝy przyznać 10 punktów, w przeciwnym wypadku notę naleŝy obniŝyć do 9 punktów. Zawodnik wykonuje prawie idealnie figurę Split-S. Jedyna, zauwaŝalna wada, to ledwo widoczne obniŝone skrzydło w trakcie wyjścia. 10-0 = 10 punktów. W niektórych przypadkach błąd jest tak nieduŝy, Ŝe warto rozwaŝyć przyznanie 10 punktów, a nie czekać na idealne wykonanie figury. Zawodnik wykonuje inną figurę niŝ wskazana na arkuszu ocen: 10-10 = 0 punktów. Po czym zawodnik wykonuje resztę figur poza kolejnością nie w takiej kolejności, w jakiej widnieją na arkuszu ocen. Wszystkie te figury oceniane są na 0 punktów. W trakcie wykonywania figury M, samolot znika w niskich chmurach lub w słońcu, które jest bezpośrednio w tle więc widoczny jest tylko jeden przewrót. Ocena = N/O. Zawodnik otrzyma zezwolenie na ponowny lot zgodnie z programem, ale oceniana będzie tylko ta figura. W trakcie wykonywania figury avalanche (pętla z beczką autorotacyjną na szczycie), sędzia nie zauwaŝył beczki autorotacyjnej na szczycie. Ocena = N/O. Na arkuszu ocen tego sędziego wpisuje się średnią arytmetyczną pozostałych sędziów, zaokrąglając wynik do najbliŝszej liczby całkowitej. Po wykonaniu ostatniej figury z programu eliminacyjnego, ogłoszono koniec czasu. Zawodnik wylądował juŝ po czasie. Nie ma kary. Aneks 5B do Regulaminu zawodów w klasie F3A edycja 2011 (tłumaczenie Leszek Szwed, skład Bogdan Wierzba) Str. 7