Inne aspekty zarządzania podatkiem dochodowym (zaliczki, straty podatkowe, ceny transferowe)

Inne aspekty zarządzania podatkiem dochodowym (zaliczki, straty podatkowe, ceny transferowe) Wykład nr 5 Warszawa, 31 października 2014 r.

Plan prezentacji 1 1. Rok podatkowy 2. Zaliczki 3. Strata podatkowa 1 4. Ceny transferowe

2 Rok podatkowy

Zasady ogólne 3 3 Rokiem podatkowym co do zasady jest rok kalendarzowy. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą również wybrać, aby ich rok podatkowy nie był zgodny z rokiem kalendarzowym. W takim wypadku, rok podatkowy powinien jednak obejmować 12 kolejnych miesięcy. W przypadku wyboru roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy konieczne jest: zawarcie odpowiednich zapisów w dokumencie ustanawiającym spółkę, zawiadomienie organów skarbowych w terminie do 30 dni od rozpoczęcia działalności. Rozpoczęcie działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i określenie roku podatkowego zgodnego z rokiem kalendarzowym spowoduje możliwość zakończenia pierwszego roku podatkowego w grudniu roku następnego.

Zasady ogólne przykłady 4 4 Przykład: Spółka rozpoczęła działalność 24 marca 2014 r. Zgodnie z umową Spółki, jej rok podatkowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Zatem, pierwszy rok podatkowy Spółki trwa do 31 grudnia 2014 r. Rozpoczęcie działalności 24 marca 2014 r. Koniec roku podatkowego 31 grudnia 2014 r. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 2014 Przykład: Spółka rozpoczyna działalność 18 września 2013 r. Według dokumentów Spółki, jej rok podatkowy rozpoczyna się 1 lutego a kończy 31 stycznia. Brak wyboru roku kalendarzowego jako roku podatkowego będzie skutkował zakończeniem pierwszego roku podatkowego w styczniu 2014 r. Rozpoczęcie działalności 18 września 2013 r. Koniec roku podatkowego 31 stycznia 2014 r. Początek nowego roku podatkowego 1 lutego 2014 r. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 1 2 2013 2014

Zmiana roku podatkowego 5 5 Podatnicy mają możliwość zmiany roku podatkowego. Skuteczna zmiana roku podatkowego następuje dopiero od kolejnego roku. W celu dokonania zmiany należy: zawrzeć odpowiednie zapisy w dokumencie ustanawiającym spółkę, zawiadomić organy skarbowe w terminie do 30 dni licząc od zakończenia ostatniego roku podatkowego. Rok podatkowy następujący zaraz po zmianie będzie się rozpoczynał w miesiącu następującym po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego i kończył wraz z ostatnim miesiącem nowego roku podatkowego. Tak rozumiany okres nie może być krótszy niż 12 miesięcy i nie dłuższy niż 23 kolejne miesiące kalendarzowe.

Zmiana roku podatkowego przykład 6 6 Przykład: Spółka rozpoczęła działalność 3 kwietnia 2013 r. Zgodnie z umową Spółki, jej rok podatkowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym. 12 czerwca 2013 r. podjęto decyzję o zmianie roku podatkowego na rozpoczynający się 1 września i kończący 31 sierpnia. Konsekwentnie, kolejne lata podatkowe będą się przedstawiały następująco: Rozpoczęcie działalności 3 kwietnia 2013 r. Koniec roku podatkowego 31 grudnia 2013 r. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 2013 Rozpoczęcie roku podatkowego 1 stycznia 2014 r. Koniec roku podatkowego 31 sierpnia 2015 r. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 1 2 3 4 5 6 7 8 2014 2015

7 7 Zaliczki

Istota zaliczek 8 8 Istotą instytucji zaliczki jest regularne dokonywanie wpłat na poczet nieustalonej w momencie uiszczenia zaliczki należności podatkowej. Zaliczki na poczet podatków są formą systematycznego poboru należności podatkowych. Zaliczki funkcjonują w tych podatkach, w których ostateczną podstawę obliczenia i wysokość podatku ustala się dopiero po upływie określonego okresu, co do zasady roku podatkowego. Głównym celem uiszczania zaliczek jest systematyczny dopływ środków pieniężnych do budżetu państwa

Formy zaliczek 9 9 Zasady wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego regulują przepisy art. 25 ustawy o CIT. Na tej podstawie można wyróżnić różne formy rozliczania zaliczek, w tym: na podstawie zasad ogólnych, kwartalną, uproszczoną, szczególną przeznaczoną dla podatników uzyskujących dochody z działalności rolniczej, zwolnienie dla podatników zawieszających działalność.

Zasady ogólne 10 10 Zgodnie z ogólną zasadą płacenia zaliczek, powinny być one uiszczane na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego zgodnie z poniższym algorytmem: Zaliczka miesięczna / kwartalna = podatek od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego _ suma zaliczek należnych za poprzednie okresy Zaliczki miesięczne / kwartalne wpłaca się co do zasady do 20 dnia miesiąca następującego po danym miesiącu / kwartale. Zaliczkę za ostatni miesiąc / kwartał wpłaca się co do zasady do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnicy nie wpłacają zaliczki za ostatni miesiąc / kwartał, jeżeli przed upływem powyższego terminu, tj. 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, złożą zeznanie podatkowe i uiszczą roczny podatek.

Zasady ogólne przykład 11 11 Poniższy przykład prezentuje schemat uiszczania zaliczek przy założeniu, że rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Zaliczka za styczeń uiszczana jest do 20 lutego Zaliczka za listopad uiszczana jest do 20 grudnia Zaliczka za grudzień uiszczana jest do 20 stycznia; w przypadku złożenia rozliczenia podatku do 20 stycznia następnego roku brak konieczności uiszczenia zaliczki 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 1 2 2013 2014

Zasady ogólne forma optymalizacji 12 12 Spółki, które charakteryzują się sezonowością dochodów, mogą dokonać optymalizacji podatkowej, polegającej na odpowiednim dostosowaniu roku podatkowego. Przykład: Spółka ma rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym. Na przestrzeni roku jej dochody charakteryzują się wysoką sezonowością, gdyż 90% z nich osiągana jest w marcu-kwietniu a pozostałe przypadają na luty oraz maj. Pozostałe miesiące w roku charakteryzują się stratą. Optymalizacja polega w tym przypadku na zmianie roku podatkowego na rozpoczynający się w czerwcu i kończący w maju. Rok podatkowy 6 7 8 9 10 11 12 1 2 3 4 5 6 7 Strata brak zaliczek Dochód zaliczki Zmiana roku podatkowego pozwala na uzyskanie wolnych środków pieniężnych, które przed jego zmianą służyły do nieoprocentowanego finansowania budżetu państwa

Uproszczona forma płacenia zaliczek (1/2) 13 13 Uproszczona forma płacenia zaliczek może zostać wybrana przez podatników, którzy nie rozpoczęli działalności w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym. W danym roku podatkowym podatnicy wpłacają miesięczne zaliczki w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w deklaracji złożonej w roku poprzednim tj. podatku od dochodów uzyskanych dwa lata wstecz. Jeżeli dwa lata wcześniej nie wykazano dochodu, można wziąć pod uwagę dochody osiągnięte jeszcze wcześniej, tj. 3 lata wstecz. Jeżeli również w tym okresie podatnik nie wykazał dochodu, nie ma on możliwości zastosowania uproszczonej formy płacenia zaliczek. W przypadku, gdy rok podatkowy będący bazą do obliczania wartości zaliczek był dłuższy lub krótszy niż 12 miesięcy, wartość miesięcznej zaliczki wyliczana jest jako iloraz całkowitego zobowiązania podatkowego za tamten okres i liczby miesięcy trwania tego roku podatkowego.

Uproszczona forma płacenia zaliczek (2/2) 14 14 Wybór uproszczonej formy rozliczania zaliczek wiąże się z koniecznością: zawiadomienia o tym fakcie organów podatkowych w formie pisemnej w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrano tę formę wpłacania zaliczek, stosowania tej formy rozliczania zaliczek w całym roku podatkowym, wpłacania zaliczek w formule miesięcznej, dokonania rozliczenia podatku za rok podatkowy poprzez złożenie zeznania podatkowego i wpłatę należnego podatku (różnicy między wpłaconymi zaliczkami a podatkiem wynikającym z zeznania rocznego).

Uproszczona forma płacenia zaliczek przykłady 15 15 Przykład 1: Podatnik osiągnął w poprzednich latach następujące dochody: 2010 240 000 PLN 2011 120 000 PLN 2012 0 PLN 2013 360 000 PLN Podatnik zdecydował się na zastosowanie uproszczonej formy płacenia zaliczek. W jakiej wysokości powinien uiszczać zaliczki w 2014 r.? Odpowiedź: 19% (1/12 120 000 PLN) = 1 900 PLN

Uproszczona forma płacenia zaliczek przykłady 16 16 Przykład 2: Podatnik rozpoczął działalność w maju 2011 r. W kolejnych latach osiągał następujące dochody: 2011 120 000 PLN 2012 (- 50 000) PLN 2013 25 000 PLN Podatnik zdecydował się na zastosowanie uproszczonej formy płacenia zaliczek. W jakiej wysokości powinien uiszczać zaliczki w 2014 r.? Odpowiedź: 19% (120 000 PLN / 8) = 2 850 PLN

Uproszczona forma zaliczek optymalizacja 17 17 Uproszczona forma wpłacania zaliczek umożliwia pewną formę optymalizacji podatkowej. Jest ona korzystna w szczególności dla podmiotów, które przewidują znaczący wzrost dochodów w kolejnych latach podatkowych. Przykład: Spółka uzyskuje rokrocznie analogiczny poziom dochodów i uiszcza zaliczki na zasadach ogólnych. Jednakże, dzięki posiadania wartościowej nieruchomości, Spółka uzyskała możliwość realizacji transakcji, która przyniesie jej jednorazowy wysoki dochód. Spółce udało się uzgodnić z drugą stroną transakcji, że operacja zostanie przeprowadzona w pierwszym miesiącu kolejnego roku podatkowego. Jednocześnie, Spółka złoży w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w nowym roku podatkowym odpowiednie zawiadomienie o stosowaniu uproszczonej formy płacenia zaliczek. W ten sposób, Spółka odłoży o kilkanaście miesięcy zapłatę odpowiednio wysokiego podatku do momentu rozliczenia rocznego zeznania podatkowego. Ponadto, uproszczona forma wpłacania zaliczek stanowi antidotum na obowiązkowe korekty kosztów dotyczące należności nieuregulowanych w terminie (w zw. z tzw. III ustawą deregulacyjną ).

Kura a zaliczki na podatek dochodowy 18 18 Co ma kura do zaliczek? Zgodnie z cytowanym poniżej wyrokiem Sądu Najwyższego (III ARN 69/93) specyfikacja pojęcia kura jest kluczowa. Zaliczki na poczet podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej powinni płacić ci podatnicy, którzy z tej produkcji osiągają dochód, bowiem to właśnie osiąganie przychodu jest istotą podatku dochodowego. Normy szacunkowe ustalone przez Ministerstwo Finansów odnoszą się najwyraźniej do kur dorosłych /właściwych/ nie zaś do jednodniowych kurcząt, których chów przez kilka miesięcy nie tylko nie daje żadnego dochodu, a jeszcze obciążony jest licznymi kosztami. Ustawodawca używa pojęcia kura, wcale nie zastrzegając, by pojęcie to odnosiło się również do kurcząt. Różnice między tymi dwoma pojęciami mogą opierać się na kryteriach biologicznych /np. odmienność upierzenia, ułapienia, udziobienia i in./, mogą być wywiedzione z kryteriów matematycznych /jest przecież rzeczą normalną, że w stadzie kur nie wszystkie kurczęta osiągają wiek dorosłej, to jest właściwej kury, choćby w rezultacie tzw. padania/, jednakże decydującym wydaje się być kryterium fiskalne, wywiedzione z okoliczności, iż celem istnienia kury właściwej jest przynoszenie przychodu hodowcy, a społeczeństwu korzyści, natomiast celu takiego nie można przypisywać bytowi małych kurcząt, jakich istnienie można łączyć zaledwie z ekspektatywą przyszłych dochodów dla hodowcy, których jednak wymiar nie może być wcześniej w sposób pewny określony. Nie ma zatem żadnych podstaw, by twierdzić, iż polskie prawo podatkowe nie widzi żadnej różnicy między "kurą" a "kurczęciem", i na tej podstawie domagać się wpłacania zaliczek od nieistniejących faktycznie dochodów.

19 19 Strata podatkowa

Strata podatkowa 20 Strata podatkowa ujemny wynik z działalności gospodarczej podatnika. Strata podatkowa powstaje, gdy koszty uzyskania przychodu przewyższają osiągnięty przychód podatkowy. Podatnicy mają prawo do rozliczenia straty poniesionej na prowadzonej działalności gospodarczej w ciągu pięciu kolejnych lat podatkowych. Wysokość straty z danego roku rozliczana w latach kolejnych nie może przekroczyć 50% tej straty w jednym roku. Konsekwentnie, strata podatkowa może zostać najszybciej rozliczona w okresie 2 lat następujących po roku poniesienia straty. Podatnik ma prawo wyboru momentu rozliczenia straty może zdecydować się rozliczyć stratę zarówno w trakcie roku podatkowego, np. przy zaliczce za styczeń, jak i po zakończeniu roku podatkowego, tj. w deklaracji rocznej. W obowiązującym stanie prawnym nie jest możliwe rozliczanie straty wstecz, tj. obniżanie o powstałą stratę dochodu podatkowego wykazanego w latach poprzednich. Taki korzystny mechanizm optymalizacyjny nosi nazwę tax loss carry back i jest przewidziany m.in. w ustawodawstwie niemieckim.

Strata podatkowa 21 Strata podatkowa nie jest kosztem uzyskania przychodu Strata podatkowa nie jest tożsama ze stratą bilansową Stratę podatkową można rozliczać maksymalnie przez 5 lat. W ciągu każdego roku można odliczyć nie więcej niż 50% straty.

Zarządzanie stratą podatkową poprzez zmianę roku podatkowego 22 22 Odpowiednia modyfikacja okresu trwania roku podatkowego może korzystnie wpływać na długość okresu rozliczania strat podatkowych powstałych w latach wcześniejszych. W przypadku prognozowania wysokich dochodów w okresie bezpośrednim po pięciu latach od osiągnięcia strat, zmiana roku podatkowego może wydłużyć ostatni rok podatkowy okres w którym przysługuje prawo do rozliczenia straty osiągniętej 5 lat wcześniej. W przypadku zmiany roku podatkowego, pierwszy po zmianie rok podatkowy nie może być krótszy niż 12 miesięcy i dłuższy niż 23 miesiące. Podatnicy powinni decydować się na zmianę roku podatkowego, gdy powoduje ona wydłużenie okresu, w którym możliwe jest rozliczenie niewykorzystanych strat podatkowych z lat ubiegłych

Rozliczenia strat podatkowych optymalizacja 23 23 Jednym ze sposobów optymalizacji wykorzystania straty podatkowej jest dostosowywanie poziomu stawek amortyzacyjnych. Podatnicy mają możliwość obniżania stawek amortyzacyjnych od początku następnego roku podatkowego. W przypadku, gdy Spółka ma stratę podatkową do rozliczenia a prognozy zysków nie wskazują na możliwość jej pełnego wykorzystania, można rozważyć odpowiednie obniżenie stawek amortyzacyjnych. Doprowadzi to do tymczasowego zmniejszenia poziomu kosztów, co konsekwentnie przełoży się na wyższy poziom dochodu.

24 24 Ceny transferowe

Przepisy o cenach transferowych Podstawy formalno-prawne 25 Art. 9 Modelowej Konwencji OECD i art. 9 Umów o unikaniu podwójnego opodatkowania Art. 11 UPDOP Art. 9a + art. 19 ust. 4 UPDOP Rozporządzenie Ministra Finansów z 14 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (zmiana od 18 lipca 2013 r.) Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw międzynarodowych oraz administracji podatkowej (Wytyczne OECD) Forum ds. Cen Transferowych przy Komisji Europejskiej (EU Joint Transfer Pricing Forum)

Zasada ceny rynkowej Pojęcie 26 Zasada ceny rynkowej (arm s length): Ceny w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi powinny być ustalane w sposób, w jaki uczyniłyby to niezależne podmioty w porównywalnej sytuacji. Zasada arm s length odnosi się nie tylko do ustalania cen w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi, ale w szerszym zakresie do wszelkich decyzji biznesowych podejmowanych przez przedsiębiorstwa w relacjach z podmiotami powiązanymi. Zasada może też dotyczyć transakcji, które nie są realizowane z podmiotami powiązanymi. Zasada ceny rynkowej powinna być stosowana z punktu widzenia indywidualnego podatnika, a nie grupy kapitałowej. Od 2015 roku regulacje dotyczą też transakcji zawieranych przez (i) polskiego podatnika z zagranicznym zakładem oraz (ii) spółki osobowe.

Zasada ceny rynkowej Podstawy formalno-prawne 27 Artykuł 11 ust. 1 UPDOP zasada ceny rynkowej: Jeżeli: 1) osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej podmiotem krajowym, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, 2) osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej podmiotem zagranicznym, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, 3) ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zasada ceny rynkowej Zastosowanie 28 Zgodnie z zasadą ceny rynkowej warunki transakcji powinny być ustalane w odniesieniu do porównywalnych transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami niezależnymi, np. poprzez porównanie ceny lub marży Porównywalne transakcje warunki zawarcia transakcji są porównywalne Porównywalność transakcji oznacza, że: żadna z ewentualnych różnic pomiędzy porównywanymi transakcjami lub pomiędzy podmiotami zawierającymi te transakcje nie mogłaby w sposób istotny wpłynąć na cenę przedmiotu takiej transakcji na wolnym rynku lub można dokonać racjonalnie dokładnych poprawek eliminujących istotne efekty takich różnic

Powiązania kapitałowe - przykłady Przykład: Podmiot A jest spółką świadczącą usługi zarządzania. Podmiot B jest podmiotem, którym zarządza spółka A. Zgodnie z umową, zakres usług zarządzania sprowadza się jedynie do czynności koordynacyjnych, a podmiot A nie ma możliwości podejmowania kluczowych decyzji oraz podpisywania i kształtowania umów w imieniu podmiotu B 29 29 A Usługi zarządcze B Co do zasady podmiot A byłby podmiotem powiązanym z podmiotem B, gdyż brałby udział w jego zarządzaniu. Jednakże, charakter usług zarządczych nie pozwala na uznanie takiej formy zarządzania za spełniającą wytyczne pojęcia zarządzanie. Konsekwentnie, podmiot A nie jest podmiotem powiązanym z podmiotem B Przykład: Podmiot A posiada 100% udział w podmiocie B oraz 30% udział w podmiocie C. Podmiot B posiada 25% udział w podmiocie D oraz 2% udział w podmiocie E. Podmiot C natomiast posiada 5% udział w podmiocie F oraz 100% udział w podmiocie G W przedmiotowym przykładzie występuje szereg powiązań bezpośrednich oraz pośrednich. Podmiot A jest powiązany z podmiotami B i C poprzez posiadanie w nich bezpośrednio przynajmniej 5% udziałów (odpowiednio 100% w B oraz 30% w C). Podmiot B jest powiązany z podmiotem C ze względu na fakt, że A posiada równocześnie udziały w tych podmiotach. Ponadto podmiot B jest powiązany z podmiotem D ze względu na posiadanie w nim 25% udziałów. Podmiot B nie jest natomiast powiązany z podmiotem E, gdyż posiada w nim jedynie 2% udziałów co oznacza, że nie spełnia on warunku posiadania nie mniej niż 5% udziału. Dodatkowo podmiot C jest powiązany z podmiotem G gdyż posiada w nim 100% oraz z podmiotem F ze względu na posiadanie 5% udziału w tym podmiocie. Podmiot A jest jednocześnie pośrednio powiązany z podmiotem D, F oraz G. Posiada bowiem odpowiednio pośrednio 25% udziału w podmiocie D, 5% udziału w podmiocie F oraz 30% udziału w podmiocie G

Powiązania niekapitałowe Powiązania niekapitałowe mogą przyjmować następujący charakter: 30 30 Powiązania osobowe te same osoby łączą funkcje zarządcze lub kontrolne lub nadzorcze w tych samych podmiotach Przykład: Osoba X pełni funkcje zarządcze w podmiocie A. Jednocześnie X pełni również funkcje nadzorcze w podmiocie B Podmiot A i B są podmiotami powiązanymi ze względu na fakt, że ta sama osoba X łączy funkcje zarządcze w jednym podmiocie oraz funkcje nadzorcze w drugim podmiocie Poniższe powiązania dotyczą jedynie podmiotów krajowych Powiązania rodzinne przez to należy rozumieć małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. Powiązania rodzinne mają miejsce wtedy, gdy między podmiotami zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub gdy powiązania o tym charakterze zachodzą pomiędzy osobami sprawującymi w podmiotach funkcje zarządcze lub kontrolne albo nadzorcze Przykład: Osoba X i Y są małżeństwem. Jednocześnie X pełni funkcje zarządcze w podmiocie A, natomiast Y pełni funkcje kontrolne w podmiocie B Podmioty A i B są podmiotami powiązanymi, gdyż pełniący w nich odpowiednio funkcje zarządcze (osoba X w podmiocie A) oraz funkcje kontrolne (osoba Y w podmiocie B) są w związku małżeńskim

Powiązania niekapitałowe Powiązania wynikające ze stosunku pracy brak definicji pojęcia powiązań wynikających ze stosunku pracy. Należy jednak przyjąć, że przez stosunek pracy należy rozumieć zatrudnienie osoby w sposób określony w Kodeksie Pracy. Ponadto związek pomiędzy podmiotami wynikający ze stosunku pracy musi być na tyle ścisły i istotny, aby mógł mieć wpływ na funkcjonowanie tych podmiotów Przykład: Osoba X jest udziałowcem spółki osobowej B oraz jednocześnie jest zatrudniona przez podmiot A jako menadżer zarządzający 31 31 Podmiot A i B są podmiotami powiązanymi Powiązania majątkowe nie zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT. Należy jednakże zaznaczyć, że powiązania o charakterze majątkowym, aby spełniały przesłanki uznania podmiotów za powiązane, powinny mieć charakter istotny, tj. poprzez taki typ powiązania, jeden podmiot powinien móc wpływać na funkcjonowanie drugiego podmiotu w stopniu znaczącym Przykład: Podmiot A zawarł z podmiotem B umowę cywilną, której istotność z punktu widzenia podmiotu B jest na poziomie strategicznym. Poprzez sterowanie w ramach warunków umowy, podmiot A może wpływać na funkcjonowanie i stan finansów podmiotu B Podmiot A oraz B są podmiotami powiązanymi, ponieważ poprzez zawartą umowę podmiot A ma możliwość wpływania na funkcjonowanie podmiotu B

Wymogi dokumentacyjne Kiedy przygotowywać dokumentację 32 Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi (w rozumieniu art. 11 ust 1-4) Dodatkowo, obowiązek powstaje po przekroczeniu progu dokumentacyjnego: Ze względu na kryterium podmiotowe transakcje z podmiotami powiązanymi (zagranicznymi i krajowymi), w tym oddziałami, lub z podmiotami mającymi siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (Uwaga: szeroka definicja powiązań udział pośredni 5%) Transakcje to też umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze

Wymogi dokumentacyjne Kiedy przygotowywać dokumentację 33 Ze względu na kryterium przedmiotowe - transakcje o wartości: powyżej 30.000 EUR dla usług i wartości niematerialnych i prawnych powyżej 100.000 EUR - jeśli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego (akcyjnego) powyżej 50.000 EUR - jeśli wartość transakcji przekracza 20% kapitału zakładowego (akcyjnego) Limit odnosi się także do: umów spółki niebędącej osobą prawną łączna wartość wniesionych wkładów umów wspólnego przedsięwzięcia lub innej umowy o podobnym charakterze wartość wspólnego przedsięwzięcia (w przypadku braku określenia w umowie wartość przewidywana na dzień zawarcia umowy wspólnie realizowanego przedsięwzięcia) powyżej 20.000 EURO dla transakcji z podmiotami mającymi siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową Limit odnosi się także do umów spółki niebędącej osobą prawną oraz umów wspólnego przedsięwzięcia lub innych o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową

Wymogi dokumentacyjne kiedy faktycznie przygotowujemy dokumentację? 34 W praktyce uzasadnione jest: Dla transakcji jednorazowych przekraczających próg udokumentowanie ich po zawarciu transakcji Dla transakcji o charakterze ciągłym udokumentowanie dopiero po zakończeniu danego roku finansowego dokumentację przygotowuje się za cały rok finansowy Termin przedłożenia dokumentacji organom podatkowym lub skarbowym - 7 dni od dnia złożenia przez te organy żądania jej przedstawienia. Oznacza to, że od momentu doręczenia żądania (włącznie) podmiot zobowiązany do przedstawienia dokumentacji cen transferowych dla transakcji z podmiotami powiązanymi ma 7 dni na dostarczenie stosownych dokumentów organowi podatkowemu Brak możliwości przedłużenia terminu przedstawienie w późniejszym terminie nie chroni przed sankcjami (tj. 50% stawką sankcyjną dla doszacowanego dochodu)

Wymogi dokumentacyjne kiedy faktycznie przygotowujemy dokumentację? 35 Przykład: Podmiotowi A doręczono żądanie przedstawienia dokumentacji cen transferowych z podmiotami powiązanymi dnia 24 grudnia (środa) o godzinie 16.00 24 grudnia (środa) Data otrzymania żądania 25 grudnia (czwartek) Święto - Dzień wolny 26 grudnia (piątek) Święto - Dzień wolny 27 grudnia (sobota) Dzień wolny 28 grudnia (niedziela) Dzień wolny 29 grudnia (poniedziałek) 30 grudnia (wtorek) 31 grudnia (środa) Termin na przedstawienie dokumentacji Z praktycznego punktu widzenia oznacza to 2-3 dni robocze na przygotowanie dokumentacji Przygotowanie dobrej jakości dokumentacji podatkowej w terminie 7 dni kalendarzowych jest w przypadku skomplikowanych transakcji często niemożliwe (np. ze względu na konieczność uzyskania niezbędnych informacji od podmiotu zagranicznego) Z tego względu, w praktyce trzeba na bieżąco przygotowywać dokumentację

Wymogi dokumentacyjne Cel dokumentacji 36 Ceny w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi powinny być ustalane w sposób, w jaki uczyniłyby to niezależne podmioty w porównywalnej sytuacji Dokumentacja podatkowa ma na celu ułatwienie organom podatkowym oceny, czy transakcja została zawarta na warunkach rynkowych Pomimo braku konieczności udowodnienia rynkowego charakteru transakcji dokumentacja może służyć jako narzędzie do właściwego opisania transakcji i uzasadnienia stosowanej ceny

Wymogi dokumentacyjne Korzyści z posiadania dokumentacji 37 Rozporządzenie przewiduje dodatkowy warunek konieczny do zaakceptowania jednej z podstawowych metod wybranych przez podatnika będzie on musiał przedstawić organom dokumentację cen transferowych spełniającą warunki z art. 9a UPDOP W związku z tym przygotowanie prawidłowej dokumentacji cen transferowych nabiera jeszcze większego znaczenia dla podatników Jeżeli podatnik dokonał ustalenia wartości rynkowej przedmiotu transakcji w oparciu o metodę określoną w Rozporządzeniu i przedstawi organom podatkowym lub kontroli skarbowej dane oraz dokumentację podatkową, organy te dokonują ustalenia wartości rynkowej stosując metodę przyjętą przez podatnika ( 4.4).

Wymogi dokumentacyjne Sankcje za brak dokumentacji 38 Konsekwencje podatkowe zastosowania nierynkowej ceny: Podatek od doszacowanego dochodu: według stawki 19% w przypadku posiadania wymaganej dokumentacji podatkowej według stawki 50% w przypadku braku wymaganej dokumentacji podatkowej Odsetki karne od zaległości podatkowych Sankcje osobiste dla przedstawicieli spółki za wykroczenie skarbowe uchylenia się od opodatkowania dochodów spółki (KKS) Utrata korzyści wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania Utrata uprawnień do rozliczania się w ramach podatkowej grupy kapitałowej

Elementy dokumentacji 9a 39 Zawartość podstawowej dokumentacji: określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji z uwzględnieniem użytych aktywów i podejmowanego ryzyka (analiza funkcjonalna) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz forma i termin zapłaty konieczność przedstawienia metody i sposobu kalkulacji ceny transakcyjnej oraz ceny przedmiotu transakcji ale brak wymogu uzasadnienia rynkowego poziomu cen określenie strategii gospodarczej i innych działań w jej ramach w przypadku, gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot wskazanie innych czynników w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach określenie oczekiwanych korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń o charakterze niematerialnym (transakcje zakupowe) Zakres powyższych wymogów należy interpretować z uwzględnieniem celu, jakiemu ma służyć dokumentacja oceny, czy transakcja odbywa się na warunkach rynkowych

Elementy dokumentacji 9a Analiza funkcjonalna 40 Analiza funkcjonalna ma na celu: określenie zaangażowania stron w realizację kluczowych funkcji i procesów ustalenie, która ze stron ponosi główne ryzyka gospodarcze w transakcji (w tym ryzyko rynkowe). Identyfikację kluczowych aktywów niematerialnych / kompetencji angażowanych przez strony transakcji. Analiza funkcjonalna Określenie zaangażowania stron w transakcję Otoczenie biznesowe Rynkowej alokacji zysku w transakcji Porównania z należnymi podmiotami

Elementy dokumentacji 9a Metoda i sposób kalkulacji zysków 41 Metodologia kalkulacji ceny transakcyjnej powinna odzwierciedlać zakres zaangażowania stron w realizację transakcji i zapewniać im odpowiednią zyskowność, tj.: Podmioty realizujące rutynowe funkcje powinny być uprawnione do realizacji stabilnego lecz stosunkowo niskiego poziomu zyskowności, np. poprzez zastosowanie: Metody koszt plus w przypadku producenta lub usługodawcy o ograniczonym ryzyku Metody ceny odprzedaży w przypadku dystrybutora o ograniczonym ryzyku Podmioty realizujące kluczowe procesy powinny być uprawnione do otrzymania zysku rezydualnego w transakcji (tj. zysku pomniejszonego o niskie wynagrodzenie podmiotów pełniących rutynowe funkcje)

Elementy dokumentacji 9a Przewidywane koszty związane z transakcją 42 Zestawienie kosztów warto pokazać w takiej samej formie jak przy opisie analizy funkcjonalnej i metodologii kalkulacji ceny transferowej, tak aby te elementy dokumentacji zostały przedstawione w spójny sposób. Przewidywane koszty związane z daną transakcją jednostkową powinny obejmować zarówno koszty bezpośrednie, jak i koszty pośrednie związane z jej realizacją, oraz wskazanie, która ze stron je ponosi. Istotny wpływ na cenę przedmiotu transakcji mogą mieć forma, warunki i termin zapłaty, okres w jakim realizowana jest transakcja oraz zabezpieczenie realizacji transakcji. Nawet zmiana warunków płatności (np. terminów płatności) może wpływać na cenę, jaką uzgodniły strony badanej transakcji.

Elementy dokumentacji 9a Pozostałe elementy 43 Strategia gospodarcza: Stosowanie strategii cenowych Charakterystyka rynku na którym działa spółka Pokazanie spółki z perspektywy strategii grupowej Inne czynniki wpływające na cenę: Czas reakcji na zlecenie i realizacji zlecenia Specyficzna jakość usługi Specyficzne wymogi odnośnie sposobu i terminu płatności, np. odroczenie płatności, stabilność waluty, poziom inflacji Oczekiwane korzyści: Udokumentowanie korzyści może nastąpić poprzez przedstawienie: prognoz sprzedaży, poziomów przyszłej zyskowności lub prognoz zmniejszenia kosztów będących efektem zakupu świadczeń niematerialnych

Elementy dokumentacji 9a Praktyczne podejście do przygotowania TPD 44 Dokumentacja powinna być przygotowana w języku polskim Dokumentacja może obejmować jednocześnie kilka transakcji (tj. można, ale nie trzeba przygotowywać osobnego dokumentu dla każdej transakcji) jednak musi spełniać wymogi w odniesieniu do każdej z tych transakcji oddzielnie Brak wymogów co do formy dokumentacji Jeżeli dokumentacja: zawiera elementy wymienione przez art. 9a UPDOP w sposób rzetelny i kompletny przedstawia transakcję zostanie przedstawiona w terminie 7 dni od żądania przez organy podatkowe należy uznać, że spełnia wymogi dokumentacyjne i chroni podatnika przed sankcjami za brak dokumentacji niezależnie od przyjętej formy dokumentowania transakcji Rekomendowane przyjęcie struktury dokumentacji odzwierciedlającej poszczególne elementy dokumentacji wymagane przez art. 9a UPDOP

Elementy dokumentacji 9a Metoda i sposób kalkulacji zysków (1) 45 Metody tradycyjne: Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej Metoda ceny odprzedaży Metoda rozsądnej marży ( koszt plus ) Metody zysku transakcyjnego: Metoda marży transakcyjnej netto Metoda podziału zysku Inne metody: adekwatność metod podatkowych do wyceny nietypowych transakcji / aktywów (w szczególności aktywów niematerialnych) WAŻNE!!! Nie jest wystarczające wyjaśnienie jedynie, że cena transakcyjna została ustalona w drodze negocjacji, nawet jeżeli nie została zastosowana jedna z powyższych metod. Konieczne jest pokazanie np. początkowych założeń stron biorących udział w negocjacjach bazujących na jednej z metod, czynników mających wpływ na przebieg negocjacji

Elementy dokumentacji 9a Metoda i sposób kalkulacji zysków (2) 46 Brak obowiązku stosowania przez podatników metod opisanych w przepisach Odpowiednie zastosowanie jednej z wymienionych metod jest jednak rekomendowane: Jeżeli podatnik dokonał ustalenia wartości rynkowej przedmiotu transakcji w oparciu o metodę lub metody określone w 12-14 i przedstawi organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej dane [ ], na podstawie których dokonywana była kalkulacja ceny oraz dokumentację podatkową, a rzetelność i obiektywność tych danych nie budzi uzasadnionych wątpliwości, [ ] organy te dokonują ustalenia wartości rynkowej przedmiotu takiej transakcji stosując metodę przyjętą uprzednio przez podatnika, chyba że użycie innej metody [ ], w świetle przepisów i posiadanych danych jest w sposób oczywisty bardziej właściwe. 4 ust. 4 Rozporządzenia MF z dnia 10.09.2009 r. w sprawie szacowania cen

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej (1) 47 Metoda PCN polega na: porównaniu ceny nominalnej, stosowanej przez podatnika w danej transakcji z podmiotem (podmiotami) powiązanymi, do ceny nominalnej, stosowanej w porównywalnych transakcjach przez podmioty niepowiązane (tzw. porównanie zewnętrzne) na porównaniu cen stosowanych przez podatnika w badanej transakcji z podmiotem (podmiotami) powiązanym z cenami nominalnymi stosowanymi przez tego podatnika w porównywalnych transakcjach z podmiotami niepowiązanymi (tzw. porównanie wewnętrzne) Producent 1 Producent 2 Niezależny Producent Powiązany Dystrybutor 1 Powiązany Dystrybutor 2 Niezależny Dystrybutor Niezależny Dystrybutor Ze względu na oparcie metody PCN na analizie cen nominalnych, pełna porównywalność transakcji jest warunkiem koniecznym w przypadku tej metody Porównywalność transakcji oznacza, ze nie występują między nimi różnice, które mogłyby znacząco wpłynąć na cenę lub że wpływ takich różnic można wyeliminować poprzez dokonanie odpowiednich korekt

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej (2) 48 Przykładowe czynniki porównywalności transakcji: Cechy charakterystyczne przedmiotu transakcji: cechy fizyczne dóbr i wielkości dostaw, charakter, zakres i jakość usług Profil funkcjonalny strony transakcji Stosowana strategia gospodarcza Charakterystyka rynku Warunki i terminy płatności i realizacji transakcji Ograniczone możliwości zastosowania metody porównywalnej ceny niekontrolowanej wynikają z: braku informacji na temat potencjalnie porównywalnych transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami niepowiązanymi (tajemnica handlowa) braku lub nie w pełni porównywalnego charakteru transakcji zawieranych przez podatnika z podmiotami niepowiązanymi braku możliwości dokonania racjonalnych korekt ceny w celu wyeliminowania efektów różnic w profilu funkcjonalnym.

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda ceny odprzedaży (1) 49 Metoda ta jest stosowana w sytuacji, gdy dystrybutor dokonuje transakcji zakupu od podmiotu powiązanego (np. producenta), a następnie odprzedaje przedmiot transakcji nabywcy niezależnemu. Zastosowanie tej metody opiera sie na analizie marży brutto osiąganej przez dystrybutora na sprzedaży towarów, pierwotnie zakupionych od producenta powiązanego. Punktem wyjścia przy stosowaniu tej metody jest cena, po której dane dobra są odprzedawane przez dystrybutora odbiorcy niezależnemu. Marża odprzedaży obejmuje wydatki pośrednie i bezpośrednie oraz nie obejmuje kosztów ogólnego zarządu (które są pokrywane z zysku).

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda ceny odprzedaży (2) 50 Metoda ceny odprzedaży - potencjalnie możliwa do zastosowania w transakcjach towarowych w sytuacji, gdy: Podmiot powiązany sprzedaje do powiązanego dystrybutora określone produkty Powiązany dystrybutor odprzedaje te produkty niezależnemu odbiorcy Cena transferowa jest ustalana poprzez pomniejszenie ceny sprzedaży do podmiotu powiązanego o rynkową marżę ceny odprzedaży (brutto). Cena transferowa = Cena odprzedaży rynkowa marża Cena odprzedaży Powiązany producent Powiązany dystrybutor Należny odbiorca

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda rozsądnej marży (1) : KOSZT PLUS (C+) 51 Metoda rozsądnej marży koszt plus polega na ustaleniu ceny sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym jako sumy bazy kosztowej i narzutu zysku. Baza kosztowa to suma kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z nabyciem lub wytworzeniem przedmiotu / usługi z wyłączeniem kosztów ogólnych zarządu, to jest kosztów działania jednostki jako całości oraz kosztów zarządzania tą jednostką. Narzut zysku wynikający z warunków rynkowych i wykonywanych przez podmioty powiązane funkcji ustala się poprzez odniesienie do poziomu zysku, jaki ten sam podmiot stosuje w porównywalnych transakcjach z podmiotami niezależnymi, lub zysku stosowanego w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne. Metoda koszt plus jest wykorzystywana do wyceny transakcji usługowych/ towarowych, gdy powiązany nabywca jest ostatecznym konsumentem (tzn. nie odsprzedaje ich dalej) i jednocześnie nie można zastosować w tym celu metody PCN

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda rozsądnej marży (2): C+ 52 Ustalenie rynkowego narzutu: Poprzez odniesienie do narzutu stosowanego przez podatnika w porównywalnych transakcjach z podmiotami niepowiązanymi (porównanie wewnętrzne) Poprzez odniesienie do narzutu stosowanego przez niezależne podmioty (porównanie zewnętrzne przykład poniżej) Niezależny Producent 105 Niezależny Dystrybutor Koszty produkcji = 100 Narzut na koszty = 105 100 = 5 Narzut na koszty jako % kosztów = 5 / 100 = 5% Powiązany Producent Cena transferowa Niezależny Dystrybutor Koszty produkcji = 120 Cena transferowa = 120 + 120 x 5% = 126

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda marży transakcyjnej netto (TNMM) 53 MMTN polega na badaniu marży zysku netto, jaką badany podmiot osiąga w transakcji z podmiotem powiązanym i porównaniu jej z marżą, jaką w porównywalnej transakcji osiągnęłyby podmioty niepowiązane. W odróżnieniu od metody koszt plus oraz metody ceny odprzedaży, metoda ta opiera się na analizie wyniku operacyjnego netto jednostki, uwzględniając koszty ogólne zarządu. MMTN może opierać się o wartość wskaźnika : narzutu na kosztach operacyjnych rentowności (marży) operacyjnej Innych m.in. ROCE, ROA, etc. Wybór wskaźnika zależy od rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot badany. Powinien to być wskaźnik, który jest uznawany za najbardziej adekwatny do oceny wyników finansowych przedsiębiorstwa prowadzącego danego rodzaju działalność gospodarczą.

Podatkowe metody ustalania ceny Metoda podziału zysków 54 Metoda podziału zysków polega na określeniu łącznych zysków, jakie w związku z dana transakcją osiągnęły podmioty powiązane, oraz podziału tych zysków miedzy te podmioty w proporcji, w jakiej dokonałyby tego podmioty niezależne. Metoda ta opiera się na podziale wynikowej rentowności, jaka została osiągnięta łącznie przez podmioty powiązane w łańcuchu produkcyjno-dystrybucyjnym w wyniku sprzedaży oferowanego dobra lub usługi nabywcy spoza grupy. Na podstawie tak dokonanego podziału rentowności ustala się cenę transferową w badanej transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Metoda ta ma zastosowanie głównie, gdy w transakcję angażowane są kluczowe (unikalne) funkcje, aktywa oraz ponoszone są ryzyka. Metodę podziału zysków stosuje się w dwóch wariantach: analizy rezydualnej (stosowana częściej) i analizy udziału. Ustalenie ceny transferowej w oparciu o szczegółową analizę istotności procesów biznesowych i względne zaangażowanie stron w danej transakcji

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji 55 55 CENY TRANSFEROWE TO DUŻO WIĘCEJ NIŻ DOKUMENTACJA Ceny transferowe to narzędzie pozwalające na optymalizację modelu biznesowego w grupie. Drogą do takiej optymalizacji jest odpowiednie redefiniowanie istniejących i ustrukturyzowanie nowych przepływów transakcyjnych w ramach grupy Przepływami, które mogą być przedmiotem optymalizacji są przykładowo: sprzedaż produktów/ towarów/ materiałów pomiędzy podmiotami w grupie opłaty za korzystanie z wartości niematerialnych i prawnych, np. znaki towarowe, receptury, knowhow w zakresie produkcji świadczenie usług przez spółkę zarządzającą na rzecz spółek w grupie zakup poprzez grupę wspólnych usług na bazie umów dotyczących podziału kosztów udzielanie finansowania pomiędzy podmiotami w grupie i inne transakcje finansowe, np. pożyczki, cash-pooling, netting, hedging, udzielanie gwarancji i poręczeń w ramach grupy

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji 56 56 Konwersja działalności podmiotów funkcjonujących w ramach grup zakłada odpowiednie przypisanie funkcji, aktywów i ryzyk do poszczególnych podmiotów w ramach grupy Za konwersją stoi następujące założenie: w zależności od zakresu pełnionych ról oraz ponoszonej odpowiedzialności podmioty transakcji powinny uzyskiwać zróżnicowany zysk Zasada ogólna podmiot pełniący więcej funkcji, angażujący więcej aktywów i ponoszący większe ryzyko spodziewa się w zamian uzyskać zysk w większej wysokości (powinna mu zostać przypisana większa część zysku realizowanego przez grupę w całym procesie biznesowym) Możliwe jest przeniesienie funkcji, aktywów oraz ryzyk pomiędzy podmiotami w ramach grup tak, aby funkcje, aktywa i ryzyka wiążące się z wyższym zyskiem zostały przypisane np. do podmiotów korzystających ze zwolnień podatkowych Na kolejnych slajdach przedstawiono przykładowy sposób przeprowadzenia konwersji działalności podmiotów w ramach grupy. Przedstawiony scenariusz zakłada przeniesienie funkcji, aktywów i ryzyk związanych z generowaniem większości zysku w ramach procesu biznesowego z podmiotu pełniącego rolę dystrybutora o rozwiniętych funkcjach zlokalizowanego poza SSE do producenta kontraktowego zlokalizowanego w SSE W skutek takiej operacji po konwersji większość zysku będzie generowana u producenta o rozwiniętych funkcjach zlokalizowanego w SSE, zaś podmiot dystrybuujący będzie ponosił ograniczone ryzyka i przypisana zostanie mu mniejsza część zysku. Ostatecznie, większość zysku realizowanego w ramach procesu biznesowego zostaje przypisana do podmiotu zwolnionego z opodatkowania

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji Przykład: Model przed konwersją 57 57 Surowce / półprodukty SSE Dostawca Producent kontraktowy Sprzedaż produktów Klient Sprzedaż produktów Przepływ produktów Tytuł własności Dystrybutor o rozwiniętych funkcjach

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji Przykład: Model po konwersji 58 Surowce / półprodukty SSE Dostawca Producent o rozwiniętych funkcjach Klient Sprzedaż produktów Sprzedaż produktów Przepływ produktów Tytuł własności Dystrybutor o ograniczonych ryzykach

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji 59 59 Narzędziami z zakresu cen transferowych, które z powodzeniem mogą być wykorzystane dla optymalizacji działalności w ramach grupy kapitałowej są m. in.: wycena przepływów analizy ekonomiczne implementacja i porozumienia cenowe Wycena przepływów: może dotyczyć transakcji istniejących, ale poddanych określonym zmianom (np. w wyniku konwersji producenta o rozwiniętych funkcjach w producenta kontraktowego) może dotyczyć nowych przepływów powstałych w wyniku restrukturyzacji modelu operacyjnego (np. wynagrodzenie agenta, usługi w zakresie IT) szczególnym przykładem takiej operacji jest wycena transakcji dotyczących udostępniania wartości niematerialnych i prawnych (np. know-how, znaki handlowe) oraz transferu tych wartości Analizy ekonomiczne: umożliwiają wybór najwłaściwszej metody wyceny przepływów (metody tradycyjne/transakcyjne i metody zysku transakcyjnego) struktura determinuje wybór metody opierają się o dwa podejścia: (i) podejście tradycyjne, (ii) wycenę wkładu podmiotów w poszczególne elementy/procesy łańcucha dostaw przygotowywane są w oparciu o dane porównawcze (porównywalność w zakresie kategorii podmiotów oraz danych finansowych) pozwalają w efektywny, bezpieczny i akceptowany przez władze podatkowe sposób podjąć decyzję o poziomie wynagrodzenia stosowanym w ramach transakcji

Ceny transferowe jako narzędzie optymalizacji 60 60 Implementacja polityki cen transferowych opiera się o dostępne dane finansowe, często bazując o założenia budżetowane/ prognozowane przygotowane w ramach grupy dla danego roku finansowego W celu minimalizacji ryzyk związanych z brakiem realizacji prognoz zakładanych w ramach danych budżetowanych, właściwie zaimplementowana polityka cen transferowych powinna uwzględniać mechanizmy korygujące Sposobem na optymalizację i minimalizację ryzyka w przypadku kluczowych transakcji/ elementów procesu biznesowego jest zawarcie z MF uprzednich porozumień cenowych (APA) Polityka cen transferowych powinna zawierać wewnętrzne mechanizmy kontrolne. Zasadne jest również wypracowanie odpowiednich narzędzi na wypadek kontroli przeprowadzanych przez organy podatkowe (w tym dobór właściwych ludzi i przygotowanie stosownych procedur)

Złożoność prac i przygotowywanych dokumentów Podsumowanie 61 Uprzednie porozumienie cenowe (APA) zawarte z Ministrem Finansów decyzja dająca pełne zabezpieczenie stosowanych cen w danej transakcji Dokumentacja cen transferowych adresuje polskie wymogi wynikające z art. 9a updop Dla transakcji zakupu usług dokumentacja zgodna z Rozporządzeniem TP, uzasadnia racjonalność i korzyści wynikające z zakupu usług i broni koszty usług jako koszty podatkowe Analizy porównawcze / wyceny - Weryfikują / ustalają rynkowy poziom cen w transakcjach grupowych Polityka cen transferowych wytyczne dla rozliczeń we wszystkich transakcjach realizowanych z podmiotami powiązanymi, lub Dokumentacja defense file przedstawiająca strategię uzasadniającą i broniącą poziomu stosowanych cen, zmiany modelu rozliczeń Stopień zabezpieczenia przed ryzykiem z zakresu cen transferowych

Pytania?

Dziękujemy za uwagę 63