MOJE DZIECKO MA WADĘ POSTAWY NAJPROSTSZE SPOSOBY POMOCY
Jednym z warunków prawidłowego rozwoju i zdrowia dziecka jest sprawa jego prawidłowej postawy ciała. Warunki w jakich żyjemy, mają największy wpływ na organizm dziecka. Niedostatek ruchu, komputery dostępne niemal w każdym domu, telewizja, zanieczyszczenia środowiska powodują, że nasze dzieci nie rosną i nie rozwijają się prawidłowo. Mała aktywność ruchowa sprawia, że mięśnie są słabsze, a układy krążenia i oddechowy są mniej wydolne. Organizm dziecka staje się przez to bardziej podatny na niekorzystne zmiany. Wynikiem tego w zakresie narządu ruchu jest przeciążenie kręgosłupa, a co za tym idzie powstawanie różnorodnych wad postawy. Wady postawy wprawdzie nie powodują zagrożenia życia, ale są przyczyną długotrwałych dolegliwości i znacznego dyskomfortu. Należy pamiętać, że z wady postawy się nie wyrasta i dlatego dzieci, u których taka powstanie wymagają dodatkowej porcji ruchu- ruchu korekcyjnego.
Co to jest prawidłowa postawa? Postawą określamy układ ciała, jaki przybiera człowiek stojąc swobodnie w pozycji pionowej. W prawidłowej postawie głowa nie powinna być wysunięta do przodu, lecz znajdować się ponad kręgosłupem. Barki również nie są wysunięte do przodu, łopatki przylegają do klatki piersiowej - nie odstają. Wystawanie brzucha nie powinno być zbyt duże. Stopy na dwa, trzy palce odstawione względem siebie, rzepki zwrócone do przodu. Problem prawidłowej postawy to nie tylko estetyka, to prawidłowy rozwój i zdrowie dziecka - sprawność układu ruchu, oddychania, krążenia i trawienia.
Co rozumiemy pod pojęciem wada postawy? Określamy tak, odchylenie od ogólnie przyjętych, podanych cech prawidłowej postawy. Osią całego ciała jest kręgosłup i dlatego jego ustawienie, i ukształtowanie ma zasadniczy wpływ na prawidłową postawę lub występowanie jej wad.
Przyczyny powstawania wad postawy Istnieje duża grupa przyczyn, które powodują, że dziecko nabywa wadliwą postawę podczas pobytu w domu, przedszkolu czy szkole. Należą do nich: 1) niedbała postawa przy siedzeniu (czytanie, pisanie, jedzenie, zabawa), zła pozycja w czasie snu itp. 2) siedzący tryb życia - niedobór ruchu, 3) przyjmowanie długotrwałych, jednorodnych, nieprawidłowych pozycji w szkole i w domu ( odrabianie lekcji, gra na komputerze, oglądanie telewizji), 4) noszenie ciężarów po jednej stronie tułowia, 3) jednostronne, długotrwałe zajęcia asymetryczne (np.gra na skrzypcach) 4) ciężka i jednostronna praca fizyczna, zwłaszcza w okresie dojrzewania, 5) stałe pochylenie lub rotacja głowy, spowodowana np. wadami wzroku czy słuchu, 6) zaburzenia napięcia mięśni np. wskutek długotrwałej choroby często dochodzi do osłabienia ich siły i napięcia, co w konsekwencji rozpoczyna proces wady postawy, 7) przyczyny natury psychicznej - przygnębienie, zahukanie u dzieci wychowujących się nieodpowiedniej atmosferze domowej, 8) mechaniczne, np. w postaci ciasnego ubioru, krótkich i ciasnych rękawów, za małe wymiary obuwia itp. 9) inne, np. nieprzemyślany dobór zabawek i przyborów, nieodpowiednie wymiary mebli, 10) nieodpowiednie odżywianie, 11) przeciążenie układu ruchu spowodowane otyłością.
Krytyczne okresy powstawania wad postawy W okresie szkolnym należy zwrócić uwagę na dwa krytyczne okresy, kiedy to powstaje najwięcej wad postawy: 1. To wiek 6-7 lat, związany ze zmianą trybu życia ( kilkugodzinne przebywanie w szkole, w pozycji siedzącej). 2. Związany ze "skokiem pokwitaniowym" (dzw. 11-13 lat. chł. 13-14 lat). Intensywny wzrost, zmiana proporcji ciała oraz układu środka ciężkości i brak pokrycia tych zmian siłą mięśni, stwarzają sytuację w której pogarsza się już występująca wada postawy. Okres ten wymaga szczególnej uwagi rodziców, nauczycieli, lekarzy na dziecko, dla którego, jest to wiek ostatniej szansy wyrównania istniejących odchyleń.
Etapy korekcji Treść etapów korekcji zawierają słowa: WIEDZIEĆ - CHCIEĆ - CZUĆ UMIEĆ
I etap WIEDZIEĆ - to uświadomienie dziecku jego defektu i wzbudzenie aktywnego stosunku do jego zwalczania (ćwiczymy...). II etap CHCIEĆ - to umiejętność skorygowania postawy, wytworzenia nawyku prawidłowej postawy oraz wykluczenie tego, co złe w postawie. Jest to zadanie trudne ze względu na utrwalenie nieprawidłowego nawyku "garbienia się". Na tym etapie stosujemy metodę: - samokontroli wzrokowej - dziecko przyjmuje przy lustrze prawidłową postawę (ustawienie kończyn dolnych, miednicy, brzucha, klatki piersiowej, barków, łopatek i głowy). Po opanowaniu umiejętności poprawiania postawy metodą wzrokową, przechodzimy do kolejnej metody: - czucia wewnętrznego tj. po skorygowaniu postawy przed lustrem, polecamy dziecku zamknąć oczy i zapamiętać swój układ ciała, później dokładamy dowolne ruchy kończyn górnych, sprawdzając co pewien czas swoją postawę w lustrze (otwiera i zamyka oczy). III etap CZUĆ - to wyrobienie zdolności do trwałego utrzymywania skorygowanej postawy (kontrola wzrokowa i czuciowa). IV etap UMIEĆ - to utrwalenie nawyku prawidłowej postawy w różnych warunkach, zbliżonych do czynności życia codziennego.
SPRAWDZIAN PRAWIDŁOWEJ SYLWETKI DZIECKA DLA RODZICÓW Wczesne wykrycie odchyleń od normy w postawie ciała Waszego dziecka to gwarancja skutecznego leczenia. Spróbujcie sami za pomocą przedstawionych tu rysunków ocenić stan sylwetki swojego dziecka. Obserwacje takie należy rozpocząć już od trzeciego roku życia i prowadzić je regularnie co 2-3 miesiące lub częściej. Jeżeli stwierdzicie Państwo którąkolwiek nieprawidłowość z poniżej przedstawionych, lub inne niepokojące objawy - należy zgłosić się jak najszybciej do lekarza. Tylko on może potwierdzić lub wykluczyć Państwa obawy. Dziecko do badania powinno być rozebrane do majteczek. Niech stanie prosto, z opuszczonymi wzdłuż tułowia rękami. Zwróć uwagę na symetrię tułowia, łopatek i bioder.
Na początku sprawdź, czy barki są na tej samej wysokości (rys. 1). Zwróć uwagę, czy jedna łopatka nie jest bardziej wystająca, uniesiona lub opuszczona, to właśnie sygnał wady postawy (rys. 2). Spójrz na talię Trójkąty talii powinny być równe po obu stronach (rys. 3). Popatrz na biodra zauważ, czy są one na tym samym poziomie. Żadne nie powinno być uniesione (rys. 4). Gdy dziecko zrobi skłon (pochyli się swobodnie do przodu przy wyprostowanych kolanach), sprawdź, stojąc za dzieckiem, czy nie ma różnicy w wysokości między prawą a lewą stroną ciała (rys. 5). Sprawdź, czy w swobodnej pozycji stojącej linia kręgosłupa jest prosta. Pod skórą widoczne są wyrostki kolczyste kręgów, tworzące prostą linię przebiegającą pośrodku pleców. Przeciągnij palcem wzdłuż tej linii, jeśli zauważysz jakiekolwiek odchylenie, może to świadczyć o skrzywieniu kręgosłupa (rys. 6). Ustaw dziecko bokiem. Sprawdź, czy nie ma nadmiernego pochylenia głowy do przodu, zaokrąglonych pleców, czy zbyt wystającego brzucha. Obejrzyj także nogi dziecka (odległość między kostkami przyśrodkowymi w pozycji na baczność nie powinna przekraczać 4-5 cm) (rys. 7). Oglądając odciski stóp na piasku lub mokrych stóp na podłodze, możesz w prosty sposób zauważyć symptomy nieprawidłowości w wysklepieniu stóp.
PROFILAKTYKA WAD POSTAWY 10 przykazań dla rodziców, czyli o tym warto pamiętać: 1. Naucz dziecko przyjmowania prawidłowej postawy podczas odrabiania lekcji, siedzenia, stania, czynności domowych oraz podczas odpoczynku. 2. Wykonuj razem z dzieckiem zalecony zestaw ćwiczeń domowych. 3. Zażywaj ruchu razem z dzieckiem (codziennie gimnastyka poranna oraz do wyboru: pływanie, marsz w terenie, jazda na rowerze, jazda na nartach). 4. Nie pozwól, aby dziecko spędzało dużo czasu przed telewizorem czy komputerem. 5. Przypominaj dziecku o prawidłowej postawie podczas nauki, pracy i w trakcie zabawy. Prace przy stoliku co 30 minut przerywaj zabawą ruchową. 6. Zadbaj o właściwą dietę, musi zawierać dużo łatwo przyswajalnego wapnia i witaminy D. Nie dopuszczaj do nadwagi. 7. Odzież powinna być lekka, nie krępująca ruchów, obuwie miękkie z szerokimi noskami. 8. Zorganizuj dziecku odpowiednie meble do nauki i wypoczynku (biurko i krzesło o regulowanej wysokości, dostosowane do wzrostu dziecka, własne łóżko z odpowiednim materacem). 9. Zwróć uwagę na prawidłowe noszenie tornistra na obu ramionach. 10. Kontroluj systematycznie postawę ciała dziecka, a jeśli zauważysz niepokojące objawy, zgłoś się koniecznie do specjalisty.
NAJCZĘŚCIEJ WYSTEPUJĄCE WADY POSTAWY I SPOSOBY POMOCY
1. Plecy okrągłe Jest to wada odcinka piersiowego kręgosłupa. Naturalna kifoza piersiowa zostaje pogłębiona i powstaje hiperkifoza piersiowa. Charakterystyczne dla sylwetki dziecka z plecami okrągłymi są: - pogłębienie kifozy piersiowej, - wysunięcie głowy do przodu (broda nie rzutuje na mostek), - wysunięcie do przodu barków, - spłaszczenie i zapadnięcie klatki piersiowej, - rozsunięcie i odstawanie łopatek od klatki piersiowej, - zmniejszenie przodopochylenia miednicy. Popularnie o dziecku z plecami okrągłymi mówi się, że się garbi.
Czynności zalecane: Należy dziecko nauczyć przyjmować prawidłową postawę (autokorekcja przed lustrem): - cofanie głowy, - cofanie barków, - zbliżanie łopatek do kręgosłupa, - uwypuklanie klatki piersiowej, - gdy dziecko czyta, ogląda telewizję powinno leżeć na brzuchu opierając się na łokciach, - w czasie siedzenia stosować krzesło z podparciem na odcinek lędźwiowy i dolny piersiowy, - biurko musi mieć dostosowaną wysokość, by dziecko oparło przedramiona i dłonie na jego blacie i nie musiało nadmiernie się pochylać, - stosować ćwiczenia oddechowe, - pływanie stylem grzbietowym, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: -jazda na rowerze z niską kierownicą, - unikać pozycji zaokrąglających plecy i pochylające głowę
2. Plecy wklęsłe To wada odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Sylwetkę dziecka z tą wadą charakteryzuje pogłębiona lordoza lędźwiowa (hiperlordoza lędźwiowa). Wada ta charakteryzuje się: - silnym zaznaczeniem odcinka lędźwiowego kręgosłupa, - uwypukleniem pośladków, - zwiększeniem fizjologicznego przodopochylenia miednicy, - wypiętym brzuchem.
Czynności zalecane: Należy dziecko nauczyć przyjmować prawidłową postawę (autokorekcja przed lustrem): - cofanie głowy, - cofanie barków ściągnięcie łopatek, - wciągnięcie brzucha, - napinanie pośladków, - uwypuklanie klatki piersiowej do przodu, - pływanie stylem klasycznym (żabką), - słuchanie muzyki lub radia w leżeniu na plecach, nogi ugięte w stawach kolanowych, - oglądanie telewizji z kijem trzymanym na plecach, - prawidłowa pozycja siedząca podczas pracy na komputerze/przy biurku, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - siady skrzyżne, - skłony w przód, mostek, kołyska, - stanie na rękach/głowie, - jazda na rowerze z niską kierownicą, - podpór przodem o wyprostowanych ramionach, - krążenia ramion w przód przy pochylonym tułowiu.
3. Plecy okrągło-wklęsłe Cechą charakterystyczną wady jest zwiększona lordoza lędźwiowa i kifoza piersiowa. Jest to tak jakby połączenie dwóch wcześniej istniejących nieprawidłowości. W sylwetce dziecka obserwuje się: - pogłębieniem lordozy lędźwiowej i kifozy piersiowej, - wysunięciem głowy i barków do przodu, - odstawaniem łopatek, - wypukłym brzuchem, - zwiększeniem przodopochylenia miednicy, - uwypukleniem pośladków.
Czynności zalecane: Należy dziecko nauczyć przyjmować prawidłową postawę (autokorekcja przed lustrem): - cofanie głowy, - cofanie barków ściągnięcie łopatek, - wciągnięcie brzucha, - napinanie pośladków, - uwypuklanie klatki piersiowej do przodu, - siedzenie z kijem trzymanym na plecach na wysokości łopatek, - pływanie stylem grzbietowym, nurkowanie, - narciarstwo, - taniec, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - długie stanie, - pływanie delfinem, - jazda na rowerze z niską kierownicą, - unikać pozycji lordozujących wypychanie brzucha (mostki) i kifotyzujących (garbienie się, krążenie ramion w przód, skłony w przód zastępować opadami).
4. Plecy płaskie Wadę tą cechuje spłaszczenie lub zniesienie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa. Wada ta charakteryzuje się : - opadniętymi barkami, - odstającymi łopatkami, - spłaszczoną klatką piersiową, - obniżonymi narządami wewnętrznymi.
Czynności zalecane: Należy dziecko nauczyć przyjmować prawidłową postawę: - wysuwać barki do przodu, - rozluźniać mięśnie brzucha, - ogólnorozwojowa aktywność fizyczna, - leżenie na plecach - pod głową poduszka, pod odcinkiem lędźwiowym zwinięty koc, można w tej pozycji czytać, oglądać telewizję, słuchać muzyki, - leżąc na brzuchu koc pod odcinkiem piersiowym, w tej pozycji również można oglądać telewizję, słuchać muzyki czy czytać książkę, - pływanie delfinem, stylem klasycznym, nurkowanie, - dużo ruchu na świeżym powietrzu, - gry i sporty, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - wszelkie wydłużenia - elongacje, wyciągi, zwisy, przeprosty, wszystko co prowadzi do spłaszczenia krzywizn kręgosłupa.
5. Boczne skrzywienie kręgosłupa skolioza Boczne skrzywienie kręgosłupa jest wadą postawy polegającą na wielopłaszczyznowym odchyleniu linii kręgosłupa od stanu prawidłowego (w całości lub jego odcinkach). Odchylenie to występuje w płaszczyznach: - czołowej kręgosłup wygina się w bok: w prawo lub w lewo, - strzałkowej pogłębia się wgięcie kifotyczne lub lordotyczne, - poprzecznej następuje rotacja (obrót) kręgów, co prowadzi do powstania garbu. Skoliozę uważa się za wadę ogólnoustrojową, gdyż pociąga za sobą wtórne zmiany w układzie narządu ruchu, układzie oddechowo-krążeniowym i w różnych narządach wewnętrznych oraz pogorszenie sprawności i wydolności fizycznej. W wyglądzie dziecka z tą wadą obserwuje się: - nierówno ustawione barki, - odstające łopatki, - brak symetrii talii, - krzywo przebiegającą linię kręgosłupa, - nierówno ustawione biodra.
Czynności zalecane: - należy dziecko nauczyć przyjmować prawidłową postawę (autokorekcja przed lustrem), - pływanie, nurkowanie, - jazda na nartach, rowerze, - ćwiczenia symetryczne, zwisy, - bieżąca korekta postawy podczas wykonywania prac oraz obowiązków domowych, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - skoki, dźwiganie, przewroty w przód, nadmiar skłonów w przód, rzuty jedną ręką, mostki, - noszenie torby po stronie obniżonego barku, - biegi lekkoatletyczne, na twardym podłożu.
6. Wady klatki piersiowej Klatka piersiowa kurza Charakterystyczny dla tej wady jest zniekształcony, silnie Wysunięty do przodu mostek tworzący uwypuklenie w kształcie dziobu łodzi. Wada ta, podobnie jak klatka piersiowa lejkowata, silnie zaburza wydolność układu oddechowego i krążenia. Klatka piersiowa lejkowata tzw. szewska Charakterystyczną cechą tej wady jest lejkowate zapadnięcie Dolnej części mostka i przylegających do niego żeber. Przyczyną jest wrodzone zaburzenie rozwoju przepony lub nieprawidłowy rozwój chrząstek żebrowych. Osoby z tym schorzeniem mają upośledzony mechanizm oddychania i zaburzenia ze strony układu krążenia, są apatyczne, zmęczone i chorowite.
Czynności zalecane: - ćwiczenia oddechowe poprawiające wentylację płuc i zwiększające ruchomość klatki piersiowej dmuchanie baniek, balonów, na piórko, watę, czy dmuchanie bąbelków w wodzie, - nauczenie prawidłowego toru oddechowego i przedłużenia wydechu, - pływanie, bieganie, jazda na rowerze, nurkowanie, - dużo ruchu na świeżym powietrzu, - ćwiczenia korekcyjne.
7. Wady kończyn dolnych KOLANA KOŚLAWE W tej wadzie kolana skierowane są do wewnątrz, oś podudzia tworzy z osią uda kąt rozwarty na zewnątrz, podudzie jest nadmiernie oddalone od osi środkowej ciała. Gdy dziecko stoi na baczność, kolana opierają się o siebie, a między kostkami stóp jest spora przerwa. Jeśli nie przekracza ona czterech centymetrów, nie trzeba się martwić, bo taka koślawość mija najczęściej, zanim dziecko skończy 10 lat (u dziewczynek szybciej). Gdy jednak wada ta się pogłębia, wskazana jest wizyta u ortopedy oraz odpowiednia gimnastyka. Przyczyną tej wady może być: krzywica, nadwaga, zmuszanie dziecka do zbyt wczesnego wstawania i chodzenia, częste siadanie w tzw. siadzie W.
Czynności zalecane: - siad skrzyżny, - pływanie stylem klasycznym, - jazda na rowerze, - jazda konna, - siad na krześle ze stopami złączonymi i poduszką między kolanami, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - długotrwałe pozycje stojące, - wyeliminowanie siadu na piętach ze stopami i podudziami na zewnątrz, - ćwiczenia w rozkroku.
KOLANA SZPOTAWE W tej wadzie oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty do wewnątrz. Gdy dziecko stoi prosto, ze złączonymi stopami, między kolanami tworzy mu się szczelina w kształcie litery O. Często też palce stóp skierowane są do wewnątrz. Wada ta zazwyczaj sama zanika, gdy dziecko kończy dwa lata. Jeżeli jednak maluch ze szpotawymi kolankami jest otyły lub zaczął chodzić przed ukończeniem roku, wtedy pomocne będzie odpowiednie leczenie i gimnastyka.
Czynności zalecane: - siad prosty ze stopami złączonymi, łączenie kolan, - pływanie stylem grzbietowym, kraulem, delfinem, - siad prosty między stopami poduszka, próba łączenia kolan, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - siad skrzyżny, - długotrwałe pozycje stojące.
8. WADY STÓP Stopa swoją budową i funkcją przystosowana jest do dźwigania i elastycznego przenoszenia ciężaru ciała w czasie chodu, do amortyzowania wstrząsów powstających w czasie poruszania się. Zdrowe stopy są ważnym elementem zdrowia całego organizmu. Stopy chore, zniekształcone utrudniają poruszanie się, sprawiają ból i powodują zmęczenie.
STOPA PŁASKA (płaskostopie czynnościowe) Stopa ma niski lub obniżający się łuk podłużny, który jest wynikiem niewydolności układu mięśniowowiązadłowego. W młodszym wieku szkolnym nie musi dostarczać bodźców bólowych, jednak zaniedbanie i brak korektywy może nieść odległe, negatywne skutki. Jeśli utrzymuje się długo, może prowadzić do zniekształceń, bolesności oraz zaburzenia funkcji stóp. Warto pamiętać, u małego dziecka występuje tzw. płaskostopie pozorne, wynikające z nieodpowiednio wykształconych mięśni, które znika, gdy skończy ono cztery lata.
STOPA PŁASKO-KOŚLAWA Jest to wada złożona, wynikająca z przeciążenia stopy oraz niewydolności jej układu mięśniowowięzadłowego. Charakterystyczną cechą tej wady oprócz spłaszczenia wysklepienia stopy jest skręcenie pięty na zewnątrz. Pięta opiera się na podłożu brzegiem przyśrodkowym. Dziecko zdziera obcasy butów po stronie wewnętrznej.
STOPA SZPOTAWA Pięta jest skręcona do wewnątrz i opiera się na krawędzi zewnętrznej o podłoże. STOPA WYDRĄŻONA Cechą charakterystyczną tej wady jest nadmierne wydrążenie stopy między śródstopiem a piętą i skróceniem tego odcinka. Jest to tzw. wysokie podbicie. Poszczególne wady postawy wykazują zazwyczaj tendencje do nasilania się z czasem, bardzo ważne jest więc wczesne ich wykrywanie i leczenie. Polega ono przede wszystkim na wyeliminowaniu czynników sprzyjających rozwojowi wady i stosowaniu systematycznej gimnastyki korekcyjnej, wzmacniającej układ mięśniowy. Niekiedy konieczne jest także leczenie operacyjne.
Czynności zalecane: - wyrobienie nawyku prawidłowego stawiania stóp w chodzie, biegu oraz poprawnego trzymania ich w staniu i siedzeniu, - chodzenie boso po nierównym, elastycznym podłożu, po trawie, po suchym piasku i żwirze. - codzienne mycie i masowanie stóp, - noszenie odpowiedniego obuwia właściwy rozmiar, wkładki korygujące, sztywny zapiętek, - jazda na rowerze, - codzienne ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp, - pływanie, - ćwiczenia korekcyjne. Czynności zabronione: - długotrwałe stanie, - skoki i zeskoki na twarde podłoże (skoki przez skakankę, gumę na betonie), - ciasne obuwie, - zbyt wysoki lub płaski obcas, - chodzenie na wewnętrznych krawędziach stóp, - dźwiganie ciężarów.
ZALECENIA: PROFILAKTYKA WAD POSTAWY 1. Śpij na równym podłożu, w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu. 2. Unikaj czynności zbytnio obciążających kręgosłup, jak dźwiganie, skakanie, długie siedzenie w pozycji pochylonej przy odrabianiu lekcji czy oglądaniu telewizji. 3. Książki noś w plecaku, na obu ramionach. 4. Zwracaj uwagę na utrzymanie prawidłowej postawy ciała: w czasie posiłku, w szkole (oba łokcie na ławce). 5. Stosuj w czasie dnia przerwy wypoczynkowe w pozycji leżącej. 6. Wykonuj odpowiedni zestaw ćwiczeń domowych, przeplatając go ćwiczeniami oddechowymi. 7. Z każdego zestawu wybierz sobie po kilka ćwiczeń, stopniuj wysiłek pod kontrolą domowników, 8. W razie wątpliwości zgłosić się do prowadzącej gimnastykę korekcyjną w Twojej szkole.
Wada postawy jest początkiem choroby, której rozwój przebiega skrycie i podstępnie. Skutki nie korygowanych wad poza względami estetycznymi mogą być bardzo niekorzystne. Wczesne wykrycie nieprawidłowości w postawie ciała może uchronić dziecko przed dalszym ich pogłębianiem i daje gwarancję skutecznego leczenia. Wada postawy wcześnie nierozpoznana i nieleczona utrwala się, co może doprowadzić do przykrych dolegliwości u człowieka dorosłego. Jednym z głównych czynników zapobiegających wadom postawy jest ruch. Szczególnie cenne są te formy aktywności ruchowej, które dziecko może kultywować przez całe życie. Należą do nich: pływanie, turystyka piesza i rowerowa, łyżwiarstwo i inne gry sportowe. Dzieciństwo jest niewątpliwie najlepszym okresem do profilaktyki wad postawy. W przypadku stwierdzenia u dziecka wady postawy niezbędne jest odpowiednie postępowanie korekcyjne w domu i na zajęciach. Bardzo ważny jest czynny udział rodziców w instruktażu w zakresie ćwiczeń domowych, gdyż podstawową formę oddziaływania korekcyjnego powinny stanowić, prócz zajęć gimnastyki korekcyjnej, ćwiczenia domowe. Aby proces korygowania wad mógł być w pełni efektywny, rodzice powinni opanować ogólne zasady doboru ćwiczeń korekcyjnych, ponieważ tylko na podstawie znajomości tego zagadnienia będą mogli w sposób świadomy i celowy pomóc swojemu dziecku w ćwiczeniach domowych.
DZIĘKUJEMY