Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 czerwca 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 czerwca 2017 r. (OR. en) 10397/17 FISC 141 ECOFIN 551 CO EUR-PREP 32 NOTA Od: Do: Dotyczy: Sekretariat Generalny Rady Delegacje Sprawozdanie dla Rady Europejskiej dotyczące kwestii podatkowych, przygotowane przez Radę Ecofin 1. Rada (Ecofin) została poproszona o złożenie Radzie Europejskiej sprawozdania na temat rozmaitych kwestii podatkowych, o których Rada Europejska wspomniała w szczególności w konkluzjach z posiedzeń w marcu i czerwcu 2012 r., w maju 2013 r. i w grudniu 2014 r. 2. 6 czerwca 2017 r. na forum działającej w Radzie Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla do Spraw Podatkowych został przygotowany i uzgodniony projekt sprawozdania Rady Ecofin dla Rady Europejskiej dotyczącego kwestii podatkowych, z myślą o przedłożeniu go Radzie za pośrednictwem Coreperu. 3. 16 czerwca 2017 r. Rada Ecofin zatwierdziła sprawozdanie w wersji zamieszczonej w załączniku i zgodziła się przekazać je Radzie Europejskiej w dniach 22 23 czerwca 2017 r. 10397/17 jp/gt 1 DG G 2B PL

ZAŁĄCZNIK SPRAWOZDANIE DLA RADY EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCE KWESTII PODATKOWYCH, PRZYGOTOWANE PRZEZ RADĘ ECOFIN 1. Niniejsze sprawozdanie przedstawia przegląd postępów poczynionych w Radzie w trakcie prezydencji maltańskiej; w ogólnych zarysach przedstawia także aktualną sytuację w najważniejszych dossier, które są przedmiotem negocjacji w dziedzinie opodatkowania. 2. Niniejsze sprawozdanie dotyczy różnych kwestii, o których Rada Europejska wspomniała w konkluzjach z 1 2 marca 2012 r. 1 poświęconych wzrostowi gospodarczemu, a także w konkluzjach z 28 29 czerwca 2012 r. 2, 22 maja 2013 r. 3, 24 25 października 2013 r. 4, 19 20 grudnia 2013 r. 5, 20 21 marca 2014 r. 6, 26 27 czerwca 2014 r. 7 oraz 18 grudnia 2014 r. 8 ; kwestie te poruszono również w stosownych konkluzjach Rady w sprawie VAT przyjętych w 2012 r. 9 i 2016 r. 10 Sprawozdanie w zarysie przedstawia aktualny stan odnośnych prac Rady. 3. Zgodnie z postulatem Rady Europejskiej obradującej 18 grudnia 2014 r. 11, w trakcie prezydencji maltańskiej Rada nadal koncentrowała swoje prace na walce z unikaniem opodatkowania i agresywnym planowaniem podatkowym, zarówno na szczeblu globalnym, jak i unijnym. Prace te prowadzono w szczególności w oparciu o przygotowany przez prezydencję plan działania dotyczący dalszych prac związanych z nieuczciwą konkurencją podatkową oraz erozją bazy podatkowej i przenoszeniem zysków w kontekście UE (dalej EU BEPS ); plan ten zaktualizowano 6 lutego 2017 r. (dok. 5988/17 FISC 33). W trakcie tych prac przedmiotem szczególnej uwagi prezydencji była spójność prac UE i działań OECD w dziedzinie erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS). 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Dok. EUCO 4/3/12 REV 3 (pkt 9 i 21). Dok. EUCO 76/12, 28 29 czerwca 2012 r. Dok. EUCO 75/1/13 REV 1, 22 maja 2013 r. Dok. EUCO 169/13, 24 25 października 2013 r. Dok. EUCO 217/13, 19 20 grudnia 2013 r. Dok. EUCO 7/1/14 REV 1, 20 21 marca 2014 r. Dok. EUCO 79/14 CO EUR 4 CONCL 2, pkt 2. Dok. EUCO 237/14 CO EUR 16 CONCL 6, pkt 3. Dok. 9586/12 FISC 63 OC 213 oraz dok. 14877/12 ECOFIN 864 FISC 136 OC 579. Dok. 9494/16 FISC 86 ECOFIN 509 oraz dok. 14257/16 FISC 190 ECOFIN 1023. Dok. EUCO 237/14, 18 grudnia 2014 r. 10397/17 jp/gt 2

4. Konkretniej, w dziedzinie opodatkowania bezpośredniego Rada przyjęła dyrektywę zmieniającą dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich oraz wypracowała podejście ogólne co do dyrektywy Rady w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej. Rozpoczęła również techniczną analizę wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCTB), kontynuowała dyskusje na temat przekształcenia dyrektywy w sprawie odsetek i należności licencyjnych (IRD) i wznowiła dyskusje dotyczące unijnych umów w sprawie zwalczania nadużyć finansowych z Liechtensteinem i innymi europejskimi państwami trzecimi. 5. W obszarze VAT Rada poczyniła jak największe postępy w sprawie wniosku dotyczącego ogólnego mechanizmu odwrotnego obciążenia (GRCM). Poczyniła jak największe postępy w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do stawek podatku od wartości dodanej stosowanego do książek, gazet i czasopism. Poczyniła też znaczące postępy w technicznej analizie pakietu dotyczącego VAT w odniesieniu do handlu elektronicznego. 6. Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) kontynuowała prace nad rozmaitymi kwestiami objętymi jej mandatem, w tym prace w kontekście procesu prowadzącego do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych, jak przewidziano w konkluzjach Rady przygotowanych przez Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla i przyjętych przez Radę Ecofin 8 listopada 2016 r. 12 7. Bardziej szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych dossier znajdują się poniżej. 12 Dok. 14166/16 FISC 187 ECOFIN 1014. 10397/17 jp/gt 3

A. Inicjatywy w dziedzinie unijnego prawa podatkowego Budowanie sprawiedliwego, konkurencyjnego i stabilnego sytemu opodatkowania osób prawnych w UE a) Rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych z udziałem państw trzecich (ATAD 2) 8. Uzgadniając 20 czerwca 2016 r. dyrektywę w sprawie przeciwdziałania unikaniu opodatkowania (ATAD 2), Rada wydała oświadczenie, w którym zwróciła się do Komisji, by ta przedstawiła wniosek dotyczący rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych z udziałem państw trzecich w celu zapewnienia przepisów spójnych z zasadami zalecanymi w sprawozdaniu OECD dotyczącym działania 2 w kontekście erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysków oraz nie mniej skutecznych niż te zasady. 9. W odpowiedzi na oświadczenie Rady, 26 października 2016 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich (dok. 13733/16 FISC 173). We wniosku określono przepisy służące zajęciu się rozbieżnościami w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich, obejmującymi podmioty hybrydowe, hybrydowe instrumenty finansowe, stałe zakłady, przeniesienia hybrydowe, tzw. importowane rozbieżności w kwalifikacji i rozbieżności w kwalifikacji związane z podwójną rezydencją podatkową. 10. W trakcie prezydencji słowackiej przeprowadzono znaczące prace o charakterze technicznym i 6 grudnia 2016 r. przedstawiono Radzie Ecofin tekst kompromisowy. W trakcie tego posiedzenia choć większa część tekstu została ustalona odnotowano jednak pewne zastrzeżenia parlamentarne, a do dalszych prac wskazano dwie nierozstrzygnięte kwestie związane z wyłączeniami z zakresu stosowania i datą wdrożenia. 11. Prezydencja maltańska zorganizowała 4 spotkania w celu przeanalizowania tych nierozstrzygniętych kwestii. 21 lutego 2017 r. Rada Ecofin wypracowała podejście ogólne w sprawie tekstu kompromisowego zaproponowanego przez prezydencję. Tekst ten przewiduje: a) opcjonalne wyłączenie dotyczące hybrydowego kapitału regulacyjnego, wraz ze środkami ochronnymi i klauzulą wygaśnięcia służącymi kontrolowaniu jego stosowania; 10397/17 jp/gt 4

b) definicję rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych określającą warunki, w których płatności dokonywane przez uczestników rynku nie powodują powstania rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych; oraz c) zróżnicowane terminy wdrożenia, aby dać państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na wdrożenie, przy jednoczesnym zapewnieniem jednolitego wdrożenia w terminowy sposób. 12. 29 maja 2017 r. Rada przyjęła dyrektywę Rady zmieniającą dyrektywę (UE) 2016/1164 w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich, w wersji zweryfikowanej przez prawników lingwistów. b) Wspólna podstawa opodatkowania osób prawnych (CCTB) 13. W ramach ponownego przedstawienia wniosku z 2011 r. w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCCTB ) Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCTB ) (dok. 13730/16 FISC 170 IA 99). Wniosek ten określa wspólne przepisy dotyczące obliczania podstawy opodatkowania przedsiębiorstw wielonarodowych w obrębie UE. 14. Najważniejsze zmiany w stosunku do wniosku z 2011 r. są następujące: jego obowiązkowy charakter dla dużych przedsiębiorstw, bardzo wysokie odliczenia kosztów badań i rozwoju w celu wspierania innowacji (art. 9), nowa ulga z tytułu wzrostu i inwestycji (AGI) w celu wyeliminowania faworyzowania finansowania dłużnego (art. 11), a także tymczasowe kompensowanie strat (art. 42). 15. 3 listopada 2016 r. wniosek przedstawiono Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych (WPTQ), a następnie przeprowadzono ogólną wymianę poglądów. Na tym samym posiedzeniu przeanalizowano stosowną ocenę skutków (dok. 13730/16 FISC 170 IA 99 ADD 2 + 3); w tym kontekście pojawiły się liczne pytania, zwłaszcza na temat spodziewanego wpływu na krajowe dochody podatkowe. 16. 6 grudnia 2016 r. Rada Ecofin wyraziła pogląd (dok. 15315/16), że prace powinny w pierwszej kolejności skoncentrować się na elementach wspólnej podstawy opodatkowania i zwróciła się do państw członkowskich, by na początek (...) skoncentrowa[ły] swoje wysiłki na zasadach dotyczących obliczania podstawy opodatkowania, w szczególności na nowych elementach wznowionej inicjatywy (rozdziały I V). Ponadto państwa członkowskie powinny skupić się na pozostałych elementach wspólnej podstawy (rozdziały VI XI). 10397/17 jp/gt 5

17. Następnie WPTQ kontynuowała analizę wniosku CCTB, ze szczególnym uwzględnieniem analizy poszczególnych artykułów pod kątem nowych aspektów wniosku (art. 9, 11, 42), po czym przeprowadziła dyskusję na temat oceny skutków na posiedzeniu, które odbyło się 16 lutego 2017 r. 18. W związku z tym, że ta analiza techniczna ujawniła pewne rozbieżności w stanowiskach państw członkowskich, na kolejnym posiedzeniu WPTQ 23 marca 2017 r. prezydencja odpowiedziała na uwagi i pytania zgłoszone przez delegacje; omówiono także możliwe dalsze działania w odniesieniu do art. 9, 11 i 42. Na tej podstawie, na dwóch kolejnych posiedzeniach WPTQ prezydencja mogła następnie zaproponować wstępne zmiany w tych trzech artykułach. 19. Z uwagi na fakt, że w dyskusjach technicznych niezmiennie pojawia się kwestia właściwej kombinacji harmonizacji i elastyczności w kontekście zwiększonej konkurencji międzynarodowej, 23 maja 2017 r. Rada Ecofin przeprowadziła w tej sprawie debatę orientacyjną. Elementy wskazane do analizy w toku dalszych prac obejmowały znalezienie odpowiedniej równowagi między potrzebą elastyczności niezbędnej dla krajowych decyzji dotyczących polityki gospodarczej, z jednej strony, a celem w postaci zharmonizowania podstawy opodatkowania osób prawnych, z drugiej strony, w szczególności z myślą o ewentualnym etapie konsolidacji, a także celem w postaci możliwie najszerszej podstawy opodatkowania osób prawnych po to, by chronić krajowe dochody podatkowe. c) Wspólna skonsolidowana podstawa opodatkowania osób prawnych (CCCTB) 20. Komisja przedłożyła również wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych ( CCCTB ) (dok. 13731/16 FISC 171). Wniosek ten jest uzupełnieniem wniosku CCTB zawierającym element konsolidacji. 21. Wniosek dotyczący CCCTB ustanawia warunki istnienia grupy, w tym techniczne zasady dotyczące: konsolidacji; reorganizacji; sposobu ujmowania strat i niezrealizowanych zysków kapitałowych; transakcji między grupą a podmiotami spoza grupy, np. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła i ulg podatkowych. Wniosek określa także zasady dotyczące podziału zysków za pomocą opisania mechanizmów wag służących przydziałowi skonsolidowanej podstawy kwalifikującym się państwom członkowskim. 10397/17 jp/gt 6

22. Z punktu widzenia metody pracy Rada Ecofin wyraziła 6 grudnia 2016 r. (dok. 15315/16) pogląd, że konsolidacja podatkowa powinna zostać przeanalizowana bezzwłocznie po tym, jak dyskusje dotyczące tych elementów zostaną z pozytywnym skutkiem zakończone bez uszczerbku dla kompetencji przyszłych prezydencji do zorganizowania swoich prac stosownie do potrzeb. d) Rozstrzyganie sporów 23. Z myślą o udoskonaleniu obecnych mechanizmów rozstrzygania sporów 26 października 2016 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej (dok. 13732/16 FISC 172). Wniosek opiera się na obecnej konwencji arbitrażowej 13, utrzymując system obowiązkowego wiążącego arbitrażu, który miałby zostać rozszerzony, przy jednoczesnym dodaniu obowiązków rozstrzygania sporów i ograniczeń czasowych. 24. Udoskonalenie mechanizmów rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi jest uznawane przez wiele zainteresowanych podmiotów za ważne dla zapewnienia uczciwej, wydajnej i konkurencyjnej gospodarki. Pewność podatkowa odgrywa istotną rolę we wspieraniu inwestycji i wzrostu gospodarczego; powinna być ona elementem otoczenia podatkowego, w którym funkcjonują przedsiębiorstwa. Potencjalne przypadki podwójnego opodatkowania powinny być zatem rozwiązywane szybko i ostatecznie. 25. Zgodnie z tymi celami prezydencja oznaczyła ten wniosek jako priorytetowy i przeznaczyła na to dossier znaczną liczbę posiedzeń. 26. W trakcie posiedzeń technicznych eksperci zgłaszali uwagi na temat kilku aspektów wniosku Komisji; przeprowadzono też szeroko zakrojone dyskusje. Koncentrowano się przede wszystkim na zakresie zastosowania, proceduralnych etapach i terminach, roli, rodzaju i składzie komisji doradczej lub komisji ds. pozasądowego rozstrzygania sporów, kosztach procedury, interakcji z postępowaniami krajowymi, kwestii tego, czy należy wprowadzić uproszczone procedury dla osób fizycznych i mniejszych przedsiębiorstw, oraz na upublicznianiu decyzji. 27. Wynikiem tych dyskusji był tekst kompromisowy przedstawiony Radzie Ecofin na posiedzeniu 23 maja 2017 r., który obejmował następujące elementy: 13 Konwencja 90/436/EWG w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. U. L 225 z 20.8.1990, s. 10). 10397/17 jp/gt 7

a) Dyrektywa ustanawia mechanizmy rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi, gdy spory te powstają w związku z interpretacją lub stosowaniem umów i konwencji, które przewidują eliminowanie podwójnego opodatkowania dochodu i, w stosownych przypadkach, kapitału. b) Podatnik, którego dotyczy taki spór, może przedłożyć skargę do organów każdego z zainteresowanych państw członkowskich; następnie jeśli skarga zostanie przyjęta właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich dołożą wszelkich starań, by rozstrzygnąć spór. Podjęta przez organy decyzja w sprawie sposobu rozstrzygnięcia sporu będzie wiążąca dla państw członkowskich, pod warunkiem że podatnik zaakceptuje taką decyzję i zrzeknie się prawa do innych środków odwoławczych. c) Jeżeli właściwe organy nie podejmą decyzję w wymaganym terminie lub jeżeli skarga zostanie odrzucona przez niektóre, lecz nie wszystkie właściwe organy, podatnik może domagać się, by spór został rozstrzygnięty przez komisję doradczą, w której skład wchodzą przedstawiciele właściwych organów, niezależne osoby cieszące się powszechnym uznaniem oraz przewodniczący i która wyda, w stosownych przypadkach, decyzję o przyjęciu skargi oraz opinię o sposobie rozstrzygnięcia sporu. d) Zamiast komisji doradczej, właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich mogą uzgodnić ustanowienie komisji ds. pozasądowego rozstrzygania sporów, która może stosować inne procesy i techniki rozstrzygania sporów w celu rozstrzygnięcia sporu w sposób wiążący. e) Jeżeli komisja doradcza lub komisja ds. pozasądowego rozstrzygania sporów wydadzą opinię w sprawie przedmiotu sporu, powiadomią o niej właściwe organy, które muszą następnie wypracować porozumienie w sprawie sposobu rozstrzygnięcia sporu. Jeżeli organom tym nie uda się wypracować porozumienia w sprawie sposobu rozstrzygnięcia sporu, będą one wówczas związane opinią komisji doradczej lub komisji ds. pozasądowego rozstrzygania sporów. f) Wprowadzono uproszczoną procedurę dla osób fizycznych i mniejszych przedsiębiorstw. 10397/17 jp/gt 8

28. Na posiedzeniu 23 maja 2017 r. Rada Ecofin wypracowała podejście ogólne w sprawie tekstu kompromisowego przedłożonego przez prezydencję (dok. 9420/17). Ponadto wszystkie państwa członkowskie złożyły oświadczenie do protokołu posiedzenia Rady Ecofin, zgodnie z którym [p]aństwa członkowskie dołożą starań, by zbadać możliwości dalszego udoskonalenia rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi dotyczących interpretacji i stosowania umów i konwencji podatkowych za pośrednictwem stałego organu, w tym możliwości przewidziane w art. 273 TFUE. Rada przystąpi do przyjęcia tego tekstu po otrzymaniu opinii Parlamentu Europejskiego. Dyrektywa w sprawie odsetek i należności licencyjnych (IRD) przekształcenie 29. W listopadzie 2011 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący przekształcenia dyrektywy Rady 2003/49/WE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich (dalej zwanej dyrektywą IRD ); wniosek ten miał rozwiązać pewne niedociągnięcia wynikające z ograniczonego zakresu dyrektywy. Wniosek przewidywał przede wszystkim: 1. poszerzenie wykazu spółek, do których stosuje się dyrektywę, oraz obniżenie wymogów w zakresie wielkości posiadanych udziałów, które spółki muszą spełnić, aby można je uznać za spółki powiązane; 2. dodanie nowego wymogu dotyczącego zwolnienia z podatku w celu zapewnienia, by nie przyznawano ulgi podatkowej, w sytuacji gdy odpowiedni dochód nie podlega opodatkowaniu, i w ten sposób zamknięcie luki, którą mogłyby wykorzystywać podmioty uchylające się od opodatkowania; oraz 3. zmianę o charakterze technicznym mającą na celu uniknięcie sytuacji, w której odmówiono by objęcia zwolnieniem płatności dokonywanych przez stały zakład związanych z jego działalnością z racji tego, że płatności te nie stanowią kosztu podlegającego odliczeniu. 30. 19 czerwca 2015 r. na posiedzeniu Rady Ecofin prezydencja łotewska przedstawiła do celów porozumienia politycznego podział aktu ze szczególnym naciskiem na nową wspólną klauzulę przeciw unikaniu opodatkowania. Nie udało się jednak wypracować takiego porozumienia, gdyż pewne państwa członkowskie naciskały na włączenie przepisu ustalającego minimalny skuteczny poziom opodatkowania, w szczególności w odniesieniu do płatności należności licencyjnych, co wymagałoby znacznych prac o charakterze technicznym. 10397/17 jp/gt 9

31. W trakcie minionych prezydencji poświęcono dużo pracy na przeanalizowanie różnych wariantów włączenia klauzuli dotyczącej minimalnego skutecznego opodatkowania (MET) do dyrektywy IRD. Pomijając kwestię potrzeby wprowadzenia klauzuli MET, państwa członkowskie obszernie omówiły na szczeblu technicznym kwestię tego, czy klauzula MET powinna być jedynym kryterium, czy też należałoby ją połączyć z analizą ekonomiczną, czy zwolnić (bądź nie) płatności na rzecz korzystnego opodatkowania dochodów z patentów zgodne ze zmodyfikowanym podejściem do metody wydatkowej, a także, czy uwzględnić w zakresie zastosowania transgraniczne płatności należności licencyjnych. 32. Prezydencja maltańska przeprowadziła dwustronne konsultacje z wszystkimi państwami członkowskimi z myślą o stworzeniu jaśniejszego obrazu stanowisk poszczególnych państw członkowskich i ewentualnego pola manewru, jeśli chodzi o postępy w tym dossier; na temat tego dossier zorganizowano również dwa posiedzenia grupy roboczej: 26 kwietnia i 30 maja 2017 r. 33. 26 kwietnia 2017 r. prezydencja zaproponowała tekst kompromisowy obejmujący następujące elementy: włączenie klauzuli podlegający opodatkowaniu w art. 1 ust. 1; włączenie w art. 5 ukierunkowanej klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania wzorowanej na klauzuli wprowadzonej w dyrektywie w sprawie spółek dominujących i spółek zależnych (PSD) i na przepisach ogólnych przeciw unikaniu opodatkowania zawartych w ATAD 1; zmianę w art. 4 ust. 1 zezwalającą państwu źródła na niestosowanie dyrektywy IRD do płatności odsetek i należności licencyjnych objętych środkami preferencyjnymi w państwie rezydencji podatkowej; uwzględnienie pozostałych zmian z wniosku Komisji z 2011 r., tj. a) rozszerzenia wykazu spółek, do których stosuje się dyrektywę IRD; b) obniżenia wymogów w zakresie wielkości posiadanych udziałów, zgodnie z dyrektywą PSD; c) prawa do umożliwienia płatnościom dokonywanym ze stałych zakładów korzystania z dyrektywy IRD, jeżeli płatności te są traktowane jako wydatki do celów rachunkowych, ale niekoniecznie do celów podatkowych. 34. Nie wszystkie państwa członkowskie były w stanie poprzeć proponowany tekst kompromisowy i prezydencja stwierdziła, że powróci do tego dossier na jednym z kolejnych posiedzeń. Kilka delegacji w szczególności podkreślało, że nieszkodliwe systemy preferencyjne nie powinny być wyłączone z zakresu dyrektywy. 10397/17 jp/gt 10

35. 30 maja 2017 r. prezydencja zaproponowała zaktualizowany tekst kompromisowy, w szczególności dotyczący sposobu, w jaki klauzulę wyłączenia podatkowego / zmianę w art. 4 ust. 1, o której mowa w pkt 33, można by przeformułować z myślą o objęciu wewnątrzunijnych płatności, gdy są one w sposób pośredni przesyłane do państwa trzeciego figurującego w ostatecznym unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy. Na tym etapie nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie kompromisowych propozycji przedstawionych na posiedzenie Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych 30 maja 2017 r. Unijna umowa w sprawie zwalczania nadużyć finansowych i w sprawie wymiany informacji podatkowych z Liechtensteinem i innymi państwami spoza UE (Andorą, Monako, San Marino i Szwajcarią) 36. 7 listopada 2006 r. Rada upoważniła Komisję do przeprowadzenia z Księstwem Liechtensteinu negocjacji na temat umowy w sprawie zwalczania nadużyć finansowych i wszelkiej innej nielegalnej działalności naruszającej publiczne interesy finansowe, w tym w zakresie zasobów i wydatków, w szczególności dotacji oraz podatków (dok. 12977/06). Celem było wypracowanie umowy, która mogłaby służyć jako wzór na potrzeby negocjowania umów w sprawie zwalczania nadużyć finansowych i w sprawie wymiany informacji podatkowych z innymi krajami spoza UE (Andorą, Monako, San Marino i Szwajcarią). 37. 11 grudnia 2008 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania i zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Księstwem Liechtensteinu, z drugiej strony, w sprawie zwalczania nadużyć finansowych i wszelkich innych nielegalnych działań naruszających ich interesy finansowe (dok. 17247/08 FISC 188). 38. W następstwie konkluzji przyjętych przez Radę Ecofin 10 lutego 2009 r. (dok. 6116/09 FISC 18; dok. 6069/09 Press 32) oczekiwano, że Liechtenstein jest gotowy do podjęcia w umowie z UE zobowiązań, których zakres jest co najmniej zbliżony do zakresu zobowiązań podjętych w umowach, jakie zawarł z państwami trzecimi. Rada zobowiązała ponadto Komisję do wprowadzenia zmian mających na celu zapewnienie skutecznej pomocy administracyjnej i dostępu do informacji w odniesieniu do wszelkich form inwestycji, w szczególności fundacji i funduszy powierniczych. 10397/17 jp/gt 11

39. 9 czerwca 2009 r. Rada przywołując konkluzje Rady z 10 lutego 2009 r. wezwała Komisję do szybkiego przedstawienia wyniku negocjacji dotyczących umowy w sprawie zwalczania nadużyć finansowych z Liechtensteinem i przyjęła do wiadomości, iż Komisja zamierza przedstawić wytyczne negocjacyjne dotyczące umów w sprawie zwalczania nadużyć z Księstwem Andory, Księstwem Monako, Republiką San Marino oraz Konfederacją Szwajcarską (dok. 10252/4/09 REV 4 FISC 72). 40. 1 lipca 2009 r. Komisja przedłożyła Radzie zalecenie w sprawie upoważnienia Komisji do rozpoczęcia negocjacji dotyczących umów w sprawie zwalczania nadużyć finansowych oraz w sprawie wymiany informacji podatkowych z Andorą, Monako, San Marino i Szwajcarią (dok. 11640/09 FISC 93). Na podstawie tego zalecenia przygotowano projekt mandatu negocjacyjnego (dok. 14523/09). Dyskusje jednak odłożono, ponieważ priorytetowo potraktowano finalizację negocjacji z Liechtensteinem. 41. 23 listopada 2009 r. Komisja przedstawiła zmienione wnioski dotyczące podpisania (dok. 16989/09) i zawarcia (dok. 16990/09) umowy z Liechtensteinem. Zostały one omówione na posiedzeniach Rady Ecofin 2 grudnia 2009 r. i 19 stycznia 2010 r. Następnie 8 marca 2010 r. Komisja przedstawiła zmienioną wersję wniosku dotyczącego zawarcia umowy (dok. 16990/2/09 REV 2), w którym uwzględniono nowe postanowienia Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 42. Dossier omówiono na posiedzeniu Coreperu 12 maja 2010 r. Dyskusje pokazały, że konieczne są dalsze prace, w szczególności z racji wniosków zgłoszonych przez dwie delegacje: w sprawie dodania klauzuli dotyczącej warunkowości zewnętrznej oraz w sprawie doprecyzowania związku z okresem przejściowym w dyrektywie o opodatkowaniu oszczędności. Ostatnia dyskusja na temat tego dossier odbyła się na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla 6 czerwca 2013 r. 10397/17 jp/gt 12

43. Mając na uwadze fakt, że polityczne kwestie, które uniemożliwiały postępy, są już rozwiązane, na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla, które odbyło się 6 kwietnia 2017 r., prezydencja maltańska wznowiła dyskusje na ten temat. Przy tej okazji postanowiono w dalszym ciągu skoncentrować się przede wszystkim na umowie w sprawie zwalczaniu nadużyć finansowych i w sprawie wymiany informacji podatkowych z Liechtensteinem oraz wskazać punkty, które należy uaktualnić pod kątem technicznym, przed ewentualnym przyjęciem przez Komisję wniosków dotyczących podpisania (dok. 16989/09) i zawarcia (dok. 16990/2/09 REV 2) przedmiotowej umowy. W związku z tym uzgodniono, że Grupa Robocza Wysokiego Szczebla zostanie poinformowana o ustaleniach OLAF-u na jednym z jej kolejnych posiedzeń, gdy tylko zostanie sfinalizowana techniczna weryfikacja tych ustaleń. Podatek od wartości dodanej (VAT) a) Pakiet dotyczący VAT w odniesieniu do handlu elektronicznego 44. Zgodnie z celami opracowanymi w swojej strategii jednolitego rynku cyfrowego Komisja przedstawiła 1 grudnia 2016 r. pakiet dotyczący VAT w odniesieniu do handlu elektronicznego; w skład pakietu wchodziły: zmiany do dyrektywy 2006/112/WE ( dyrektywy VAT ) i dyrektywy 2009/132/WE w odniesieniu do niektórych zobowiązań wynikających z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na odległość (dok. 14820/16), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku (dok. 14821/16) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (dok. 14822/16). 45. Te proponowane zmiany wprowadzają środki, które miałyby wejść w życie w dwóch etapach: a) pierwszy etap (w krótkim terminie) obejmowałby uproszczenia w obecnym systemie małego punktu kompleksowej obsługi ( MOSS ), takie jak niski, opcjonalny dla przedsiębiorstw, ogólnounijny próg związany z dostarczaniem usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych; b) drugi etap (2021 r.) wprowadzałby dalsze uproszczenia i poszerzenie systemu MOSS, np. w odniesieniu do sprzedaży towarów na odległość z państw trzecich i do przesyłek o niskiej wartości. 10397/17 jp/gt 13

46. Wnioski ustawodawcze oraz związana z nimi ocena skutków (dok. 14820/16 IA 126 ADD 1 + 2) zostały przedstawione Grupie Roboczej do Spraw Podatkowych 14 grudnia 2016 r. 47. Prezydencja maltańska rozpoczęła analizę techniczną poszczególnych artykułów w odniesieniu do dwóch z trzech wniosków (zmiany w dyrektywie VAT i w rozporządzeniu wykonawczym Rady) na posiedzeniach Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych, które odbyły się 11 stycznia i 8 lutego 2017 r. Analizę techniczną poszczególnych artykułów w trzecim wniosku (zmiany w rozporządzeniu Rady 904/2010) trzeba będzie przeprowadzić na późniejszym etapie: prezydencja zamierza najpierw uzgodnić zmiany w dyrektywie VAT, przed przeanalizowaniem powiązanych zasad dotyczących współpracy administracyjnej. 48. Prezydencja przedłożyła następnie różne warianty możliwego kompromisu w sprawie tych dwóch wniosków. Piąty tekst kompromisowy został przeanalizowany przez ekspertów (Grupa Robocza do Spraw Podatkowych) 19 maja 2017 r. 49. Choć wciąż utrzymują się pewne zastrzeżenia co do meritum wniosków, obszerne dyskusje na szczeblu technicznym (łącznie 8 posiedzeń grupy roboczej) pozwoliły poczynić znaczne postępy i ustalić tekst pod kątem prawnym w odniesieniu do dwóch wyżej wymienionych wniosków. Dyskusje pokazały jednak również szczególne techniczne trudności odnoszące się do poszerzenia zakresu punktu kompleksowej obsługi na przywozy oraz do wymaganej w związku z tym koordynacji z działaniami ekspertów celnych. Przedstawione przez delegacje pytania natury technicznej, do których nie udało się odnieść w trakcie obecnej prezydencji, będą w szczególności wymagały dalszych działań. 50. Dyskusje na szczeblu technicznym pokazały także dwie kolejne istotne kwestie, które będą wymagać dalszych prac: czy nałożyć na platformy internetowe i magazyny obowiązek poboru VAT w przypadku sprzedaży towarów na odległość, w szczególności z państw trzecich lub przez dostawców z państw trzecich. 51. W związku z powyższym na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla, które odbyło się 6 czerwca 2017 r., omówiono sprawozdanie z postępu prac (dok. 10044/17), któremu towarzyszyła nowa wersja kompromisowego tekstu prezydencji (dok. 10043/17), i przedłożono je Radzie Ecofin na posiedzenie 16 czerwca 2017 r. do informacji (bez dyskusji). 10397/17 jp/gt 14

b) Opodatkowanie publikacji elektronicznych podatkiem VAT 52. 1 grudnia 2016 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do stawek podatku od wartości dodanej stosowanego do książek, gazet i czasopism (dok. 14823/16). 53. W jej obecnej formie dyrektywa 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przewiduje, że usługi świadczone drogą elektroniczną, w tym publikacje dostarczane drogą elektroniczną, są opodatkowane według stawki podstawowej. Publikacje na nośnikach fizycznych mogą być opodatkowywane według stawki obniżonej VAT, a niektórym państwom członkowskim przyznano także możliwość dalszego stosowania nadzwyczajnych stawek obniżonych, w tym zwolnień z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie (stawka zerowa). 54. Zgodnie z celami opracowanymi w swojej strategii jednolitego rynku cyfrowego Komisja zobowiązała się do zmodernizowania VAT dla gospodarki cyfrowej i w związku z tym zaproponowała umożliwienie stosowania do publikacji elektronicznych stawek obniżonych, nadzwyczajnych stawek obniżonych i stawek zerowych. 55. Prezydencja przeanalizowała ten wniosek w Radzie na posiedzeniach Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych, które odbyły się 26 stycznia, 8 lutego, 8 marca i 4 kwietnia 2017 r. 21 marca 2017 r. Rada Ecofin przeprowadziła debatę orientacyjną. W trakcie tej debaty większość państw członkowskich potwierdziła swoją gotowość do umożliwienia stosowania stawek obniżonych do publikacji dostarczanych drogą elektroniczną. Jednak z uwagi na ich wyjątkowy charakter, możliwość stosowania nadzwyczajnych stawek obniżonych i stawek zerowych należy przyznać publikacjom elektronicznym jedynie na takich samych warunkach, jak warunki, na jakich można je stosować względem publikacji papierowych. Przypomniano również, że państwa członkowskie powinny zachować swobodę uznania, jeśli chodzi o ustalanie stawek VAT na publikacje i ograniczanie zakresu stawek obniżonych VAT, w tym z zastrzeżeniem obiektywnego uzasadnienia w przypadku gdy publikacje cyfrowe oferują taką samą treść czytelniczą. 10397/17 jp/gt 15

56. Aby odzwierciedlić tę wskazówkę, prezydencja przedłożyła tekst kompromisowy, który omówiono na posiedzeniu Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych 4 kwietnia. Dyskusja techniczna została zakończona i 26 kwietnia dossier (dok. 8076/17) zostało omówione na forum Coreperu. Na stosowny wniosek Służba Prawna Rady przedstawiła swoją opinię w sprawie zgodności wniosku z zasadą równego traktowania. Ustna opinia została potwierdzona na piśmie 28 kwietnia 2017 r. Rada Ecofin została poproszona o wypracowanie podejścia ogólnego w sprawie tekstu na posiedzeniu 16 czerwca 2017 r. c) Ogólny mechanizm odwrotnego obciążenia 57. Na posiedzeniu Rady Ecofin 17 czerwca 2016 r. Komisja złożyła następujące oświadczenie, które ma zostać włączone do protokołu: Komisja zobowiązuje się do przedstawienia przed końcem bieżącego roku wniosku ustawodawczego umożliwiającego poszczególnym państwom członkowskim korzystanie z odstępstwa od wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w celu zastosowania ogólnego mechanizmu odwrotnego obciążenia do krajowych transakcji dostaw towarów i świadczenia usług powyżej określonego progu oraz zapewniającego ochronę rynku wewnętrznego. 58. W związku z tym 21 grudnia 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w zakresie tymczasowego stosowania ogólnego mechanizmu odwrotnego obciążenia w związku z dostawami towarów i usług powyżej określonego progu (dok. 15817/16 FISC 241). 59. Wniosek ten był omawiany w ramach prezydencji maltańskiej na posiedzeniu Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych 26 stycznia 2017 r. Pierwszy tekst kompromisowy został przygotowany przez prezydencję i omówiony na forum Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych 22 lutego 2017 r. Drugi tekst kompromisowy został przedstawiony i omówiony na forum tej grupy roboczej 8 marca 2017 r. Następnie został zaktualizowany i przedstawiony do debaty orientacyjnej na posiedzeniu Rady (Ecofin) 21 marca 2017 r. (dok. 7118/17 FISC 61). 60. Prezydencja odnotowała wskazówki ministrów, a także nierozstrzygnięte kwestie, które posłużą jako podstawa dalszych prac na ten temat w Radzie. 10397/17 jp/gt 16

61. Dalsze prace podjęto na posiedzeniach Grupy Roboczej do Spraw Podatkowych 4 kwietnia i 19 maja 2017 r. Na posiedzeniu 4 kwietnia państwa członkowskie omówiły nowy tekst kompromisowy przedstawiony przez prezydencję. Na stosowny wniosek Służba Prawna Rady wydała 12 maja 2017 r. opinię prawną na temat zgodności wniosku z Traktatami. 62. Na tej podstawie przygotowano nowy tekst kompromisowy, a następnie na posiedzeniu Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla 6 czerwca 2017 r. przeprowadzone dyskusję w kwestiach innych niż techniczne. Rada Ecofin została poproszona o wypracowanie podejścia ogólnego w sprawie tekstu na posiedzeniu 16 czerwca 2017 r. d) Umowa pomiędzy UE a Norwegią o współpracy administracyjnej w dziedzinie VAT 63. 9 grudnia 2014 r. Rada (Ecofin) przyjęła decyzję upoważniającą Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umowy pomiędzy Unią Europejską a Norwegią o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw i odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej 14 ; oraz wytyczne dotyczące negocjowania tej przyszłej umowy 15. 64. W wyniku tych negocjacji mają zostać ustanowione wspólne europejskie ramy współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi UE a Norwegią w dziedzinie VAT, aby wymieniać się informacjami i najlepszymi praktykami oraz prowadzić współpracę w zakresie odzyskiwania wierzytelności, tak by działania te przebiegały w podobny sposób, jak ma to miejsce pomiędzy państwami członkowskimi. 65. Na posiedzeniu 8 listopada 2016 r. Rada Ecofin zapoznała się z aktualną sytuacją w zakresie tych negocjacji oraz z tekstem projektu przedmiotowej umowy 16, który mógłby uzyskać poparcie delegacji wszystkich państw członkowskich jako możliwy wynik tych negocjacji; na tej podstawie Komisja została poproszona o kontynuowanie i ukończenie negocjacji. 14 15 16 Dok. 15942/14 FISC 207 N 32 ECOFIN 1080 LIMITE oraz dok. 16153/14 FISC 219 N 33 ECOFIN 1110 LIMITE + COR 1. Dok. 15942/14 ADD 1 FISC 207 N 32 ECOFIN 1080 RESTREINT UE/EU RESTRICTED + COR 1. Dok. 13607/2/16 FISC 163 N 61 ECOFIN 947 LIMITE oraz, w odniesieniu do projektu umowy dok. 13527/16 FISC 159 N 60 ECOFIN 940 RESTREINT UE/EU RESTRICTED. 10397/17 jp/gt 17

66. Umowa została parafowana przez UE i Norwegię w maju 2017 r., a dalsze postępy w tym dossier spodziewane są we właściwym czasie. Podatki akcyzowe (sprawozdanie Komisji na temat dyrektywy Rady 2008/118/WE) 67. 21 kwietnia 2017 r. Komisja przedłożyła Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie dotyczące wdrożenia i oceny dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego 17. 68. Prezydencja zainicjowała wymianę poglądów na temat tego sprawozdania Komisji na posiedzeniu attaché do spraw fiskalnych 31 maja 2017 r. Delegacje wyraziły gotowość podjęcia prac nad sformułowaniem konkluzji, które Rada mogłaby ewentualnie przyjąć w odpowiedzi na to sprawozdanie. 69. Prace nad tym dossier będą prawdopodobnie kontynuowane w trakcie prezydencji estońskiej. Wspólny system podatku od transakcji finansowych (PTF) 70. 28 września 2011 r. Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych (PTF). Z uwagi na to, że nie udało się osiągnąć jednomyślnego porozumienia wszystkich państw członkowskich, na podstawie wniosku jedenastu państw członkowskich i zgodnie z upoważnieniem przyjętym przez Radę 22 stycznia 2013 r. 18 i w następstwie zgody Parlamentu Europejskiego udzielonej 12 grudnia 2012 r., Komisja przedłożyła 14 lutego 2013 r. wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wdrożenia wzmocnionej współpracy w dziedzinie podatku od transakcji finansowych. 71. Na obecnym etapie 10 państw członkowskich nadal uczestniczy we wzmocnionej współpracy w dziedzinie PTF: Austria, Belgia, Francja, Niemcy, Grecja, Włochy, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Hiszpania (zwane dalej uczestniczącymi państwami członkowskimi ) 19. 17 18 19 Dok. 8523/17 FISC 84 ECOFIN 309 + ADD1. Dz.U. L 22 z 25.1.2013, s. 11. 16 marca 2016 r. Republika Estońska wycofała się ze wzmocnionej współpracy w dziedzinie PTF. Zob. dok. 7808/16 FISC 47 LIMITE. 10397/17 jp/gt 18

72. W wyniku prac przygotowawczych przeprowadzonych przez Grupę Roboczą do Spraw Podatkowych i, w stosownych przypadkach, przez Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla aktualny stan prac nad tym dossier omówiono na następujących posiedzeniach Rady Ecofin: 6 maja 2014 r. 20, 7 listopada 2014 r. 21, 9 grudnia 2014 r. 22 i 8 grudnia 2015 r. 23 ; 17 czerwca 2016 r. 24, podczas którego w ramach działań następczych względem oświadczenia 10 uczestniczących państw członkowskich, które zostało włączone do protokołu z posiedzenia Rady Ecofin z 8 grudnia 2015 r. 25 Rada przyjęła do wiadomości stan prac nad tym dossier w odniesieniu do kilku wybranych kwestii (stosowania zasady miejsca emisji i zasady siedziby oraz terytorialnego zakresu PTF 26 ; zwolnienia z PTF działalności animatora rynku 27 ; zakresu transakcji związanych z umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych, które mają być objęte PTF 28 ); 6 grudnia 2016 r. 29, podczas którego Rada przyjęła do wiadomości trwające dyskusje na temat części składowych ( zasadniczych elementów ) 30 PTF oraz sposobu złożenia tych zasadniczych elementów w możliwe modele PTF. Rada zapoznała się również z dyskusjami na temat kwestii związanych z efektywnością kosztową możliwych modeli poboru PTF. 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Dok. 9399/14 FISC 79 ECOFIN 445 oraz dok. 9576/14 PV/CONS 22 ECOFIN 460. Dok. 14949/14 FISC 181 ECOFIN 1001. Dok. 16498/14 FISC 222 ECOFIN 1159 oraz dok. 16753/14 FISC 230 ECOFIN 1188 CO EUR-PREP 50, pkt 36 46. Dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522. Dok. 15112/15 PV/CONS 72 ECOFIN 961 ADD 1. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522, pkt 6 8, oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 7 11. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522, pkt 9 12, oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 15 17. Dok. 9602/16 FISC 90 ECOFIN 522, pkt 13 15, oraz dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 18 19. Dok. 13608/16 FISC 164 ECOFIN 948. Dok. 14942/15 FISC 181 ECOFIN 947, pkt 3. 10397/17 jp/gt 19

73. W związku z powyższym, jak wskazano już w sprawozdaniu dotyczącym kwestii podatkowych, przygotowanym przez Radę Ecofin dla Rady Europejskiej w grudniu 2016 r. 31, dalsze prace w Radzie i jej organach przygotowawczych będą niezbędne, zanim możliwe będzie wypracowanie pomiędzy państwami członkowskimi uczestniczącymi we wzmocnionej współpracy takiego ostatecznego porozumienia, które będzie respektowało kompetencje, prawa i obowiązki państw członkowskich nieuczestniczących we wzmocnionej współpracy w dziedzinie PTF. B. Koordynacja polityki podatkowej 74. Istotne prace w dziedzinie koordynacji polityki podatkowej (poza ramami unijnego prawodawstwa dotyczącego podatków) kontynuowano zgodnie z poniższymi informacjami. a) Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej): rollback i standstill 75. Grupa ds. Kodeksu Postępowania spotkała się w trakcie prezydencji maltańskiej trzykrotnie: 25 stycznia, 5 kwietnia i 8 czerwca 2017 r. Grupa kontynuowała prace w oparciu o nowy pakiet prac zatwierdzony przez Radę (Ecofin) 8 grudnia 2015 r. (14302/15 FISC 159). 76. Na posiedzeniu Grupy ds. Kodeksu Postępowania 25 stycznia 2017 r., na podstawie procedury głosowania określonej przez Sekretariat Generalny Rady, Fabrizia Lapecorella, dyrektor generalna ds. finansów w Ministerstwie Gospodarki i Finansów (Włochy) została mianowana przewodniczącą Grupy ds. Kodeksu Postępowania na okres dwóch lat, począwszy od 5 lutego 2017 r. 77. Grupa ds. Kodeksu Postępowania kontynuowała prace dotyczące tego, czy w kwestiach objętych kodeksem nie są wprowadzane nowe szkodliwe, preferencyjne systemy podatkowe (standstill) i czy takie systemy są wycofywane (rollback), ze szczególnym uwzględnieniem korzystnego opodatkowania dochodów z patentów. W trakcie prezydencji niderlandzkiej uzgodniono, że proces dokonywania przeglądu zostanie podzielony na aspekty związane z wycofywaniem istniejących systemów korzystnego opodatkowania dochodów z patentów i aspekty związane z brakiem wprowadzania nowych szkodliwych, preferencyjnych systemów podatkowych w odniesieniu do nowych lub zmienionych systemów korzystnego opodatkowania dochodów z patentów. 31 Dok. 15254/16 FISC 227 ECOFIN 1160 CO EUR-PREP 48, pkt 45. 10397/17 jp/gt 20

78. Grupa ds. Kodeksu Postępowania kontynuowała działania służące promowaniu zasad i kryteriów kodeksu postępowania wśród państw trzecich, koncentrując się na tym etapie na dialogu z Liechtensteinem, który zaproszono na posiedzenie Grupy ds. Kodeksu Postępowania 8 czerwca 2017 r. Na tym samym posiedzeniu władze Szwajcarii poinformowały państwa członkowskie o najnowszych zmianach w szwajcarskiej polityce dotyczącej opodatkowania osób prawnych, w kontekście wspólnego oświadczenia podpisanego 14 października 2014 r., w związku z likwidacją pięciu szwajcarskich systemów. 79. Więcej informacji na temat prac Grupy ds. Kodeksu Postępowania można znaleźć w jej sprawozdaniu dla Rady (Ecofin) (dok. 10047/17). b) Grupa ds. Kodeksu Postępowania: proces prowadzący do ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy 80. W swoich konkluzjach z 25 maja 2016 r. w sprawie strategii zewnętrznej na rzecz efektywnego opodatkowania i zalecenia Komisji w sprawie wdrażania środków przeciwdziałających nadużyciom postanowień konwencji podatkowych, Rada Ecofin zachęciła Grupę ds. Kodeksu Postępowania, by [...] rozpoczęła prace [...] w celu ustanowienia unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy i przeanalizowania środków ochronnych na poziomie unijnym, które zostaną zatwierdzone przez Radę w 2017 r. Można rozważyć wdrożenie tych środków ochronnych zarówno w obszarze podatków, jak i poza nim 32. 81. W swoich konkluzjach z 8 listopada 2016 r. Rada określiła kryteria i wytyczne dotyczące procesu przeglądu jurysdykcji, z myślą o ustanowieniu unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. Rada stwierdziła, że Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej), przy wsparciu Sekretariatu Generalnego Rady, będzie prowadzić i nadzorować proces przeglądu. Służby Komisji będą wspierać Grupę ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) poprzez przeprowadzenie koniecznych prac przygotowawczych dotyczących procesu przeglądu zgodnie z rolami aktualnie określonymi w ramach procesu kodeksu postępowania w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej, ze szczególnym odniesieniem do wcześniejszych i bieżących dialogów z państwami trzecimi 33. 32 33 Dok. 9452/16 FISC 85 ECOFIN 502, pkt 10. Zob. dok. 14166/16 pkt 2 Wytycznych dotyczących procesu przeglądu jurysdykcji, z myślą o ustanowieniu unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. 10397/17 jp/gt 21

82. Ponadto Rada powierzyła Grupie ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) następujące zadania: a) sfinalizowanie prac nad wyborem jurysdykcji do przeglądu w oparciu o tablicę wyników Komisji Europejskiej; b) zdefiniowanie w oparciu o obiektywne kryteria czasu trwania rozsądnego terminu, o którym mowa w kryterium 1.3; c) zdefiniowanie zakresu stosowania kryterium 2.2 oraz ocenienie w kontekście kryterium 2.2 kwestii braku systemu opodatkowania osób prawnych lub stosowania nominalnej stawki podatku od osób prawnych w wysokości zero lub bliskiej zeru jako jednego z możliwych wskaźników; d) dalsze rozwijanie stosownych uzgodnień dotyczących praktycznych metod i warunków wdrożenia wytycznych dotyczących przeglądu, z myślą o skutecznej realizacji procesu przeglądu jurysdykcji w celu ustanowienia przez Radę unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych; e) dalsze analizowanie środków ochronnych na poziomie unijnym, które zostaną zatwierdzone przez Radę, zgodnie z konkluzjami Rady z maja 2016 r. 83. Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) i prezydencja maltańska, przewodnicząca działającej w ramach Grupy ds. Kodeksu Postępowania podgrupie ds. państw trzecich 34, nadała priorytet pracom nad tym dossier. 84. Prace przygotowawcze, o których mowa w pkt 82 lit. a) d) powyżej, konieczne do rozpoczęcia procesu oceny zostały przeprowadzone, zgodnie z wnioskiem i wytycznymi ustalonymi przez Radę. 35 85. W trakcie prezydencji maltańskiej na posiedzeniach wspomnianej podgrupy ds. państw trzecich kontynuowano wstępne prace nad możliwymi środkami ochronnymi w dziedzinie podatkowej i pozapodatkowej (pkt 82 lit. e) powyżej). 34 35 Dok. 6674/16 FISC 33 ECOFIN 189. Dok. 6325/17 FISC 45 ECOFIN 93 LIMITE. 10397/17 jp/gt 22

86. Dalsze szczegółowe informacje na temat tych prac, w tym środków ochronnych w dziedzinie podatkowej, przedstawiono w sprawozdaniu Grupy ds. Kodeksu Postępowania dla Rady 36. 87. Należy jednak zauważyć, że zanim będzie można zakończyć debatę nad jakimikolwiek szczególnymi środkami ochronnymi i ich koordynacją, trzeba dodatkowo doprecyzować pewne istotne części składowe procesu tworzenia wykazu, takie jak warunki skreślenia z wykazu, mechanizm stałego monitorowania sytuacji i regularne aktualizacje wykazu. 88. Badając możliwości dotyczące środków ochronnych do przeanalizowania w dziedzinie pozapodatkowej, delegacje przyjęły do wiadomości bieżące negocjacje w sprawie szeregu unijnych dossier ustawodawczych 37, w których w określonych przepisach można by ująć odniesienie do przyszłego wspólnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy, o ile wszystkie strony negocjacji wypracują na odpowiednich forach porozumienie w sprawie kompromisowego tekstu. 89. Znaczna liczba delegacji, w kontekście mandatu udzielonego przez Radę do zbadania środków ochronnych w dziedzinie pozapodatkowej, uzgodniła, że gdyby te dossier ustawodawcze (bez uszczerbku dla wyniku trwających negocjacji) zawierały odniesienie do przyszłego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy, przepisy te mogłyby stanowić zbiór skutecznych i odstraszających środków ochronnych na szczeblu UE w dziedzinie pozapodatkowej. 90. Po dokonaniu wyważonej analizy wszystkich informacji zebranych w trakcie procesu przeglądu Grupa ds. Kodeksu Postępowania złoży Radzie sprawozdanie na temat tych jurysdykcji, które nie spełniają kryteriów przeglądu i w odniesieniu do których zdaniem Grupy ds. Kodeksu Postępowania Rada, stosownie do sytuacji, podejmie decyzję o ich umieszczeniu w wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy. Należy zauważyć, że decyzja ta zostanie podjęta w drodze konsensusu. 91. W koordynacji z Grupą Roboczą Wysokiego Szczebla sprawozdanie to ma zostać przedstawione Radzie w odpowiednim terminie, tak by do końca 2017 r. mogła ona zatwierdzić unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy (jak postanowiono w konkluzjach Rady z 8 listopada 2016 r.). 36 37 Sprawozdanie dla Rady Ecofin: dok. 10047/17, konkluzje Rady: dok. 10048/17. 2016/0275 (COD); (2016/0276 (COD); (2016/0282 (COD), (2016/0107(COD). 10397/17 jp/gt 23

92. W ramach prowadzenia i nadzorowania procesu przeglądu Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) w stosownych przypadkach nadal będzie musiała dopracowywać, w oparciu o obiektywne kryteria, dalsze praktyczne ustalenia, tak by nadać skutek konkluzjom Rady Ecofin z listopada 2016 r. 93. Ponadto, zgodnie z powyższymi konkluzjami Rady, Grupa ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) i jej stosowna podgrupa, w koordynacji z Grupą Roboczą Wysokiego Szczebla, mają dalej analizować środki ochronne na poziomie unijnym, które zostaną zatwierdzone przez Radę, zgodnie z konkluzjami Rady z maja 2016 r.. c) Grupa ds. Kodeksu Postępowania: klauzula dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych 94. W swoich konkluzjach z 25 maja 2016 r. w sprawie strategii zewnętrznej na rzecz efektywnego opodatkowania i środków przeciwdziałających nadużyciom postanowień konwencji podatkowych (dok. 9452/16 FISC 85) Rada poparła także potrzebę aktualizacji zasad dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych, tak by były one wykorzystywane jako nowa standardowa reguła w przyszłych negocjacjach z państwami trzecimi, oraz zachęciła Grupę ds. Kodeksu Postępowania do przeanalizowania zasadniczych elementów, które powinny się znaleźć w klauzuli, którą trzeba będzie umieszczać w porozumieniach między UE a tymi państwami. 95. Na posiedzeniu 20 lipca 2016 r. grupa uzgodniła, że jej podgrupa ds. państw trzecich powinna zająć się tą kwestią. 96. Podgrupa ds. państw trzecich omówiła tę kwestię 18 maja 2017 r. na podstawie proponowanego tekstu. Delegacje w dużej mierze poparły ten tekst, z zastrzeżeniem pewnych wyjaśnień. Podkreślono, że trzeba ustanowić pewne wspólne kryteria, których należy przestrzegać, lecz jednocześnie zachować wystarczającą elastyczność, by dostosować się do wszystkich krajów, w szczególności krajów rozwijających się. Chociaż wstępny projekt przedstawiony na posiedzeniu został w większości z zadowoleniem przyjęty przez delegacje, stwierdzono, że w kwestii tej zostaną podjęte dalsze prace. d) Grupa ds. Kodeksu Postępowania: wyjaśnienie trzeciego i czwartego kryterium 97. W konkluzjach Rady z marca 2016 r. (dok. 6900/16, pkt 10) poparto utworzenie nowej podgrupy, która miałaby się zająć doprecyzowaniem interpretacji trzeciego i czwartego kryterium kodeksu. 10397/17 jp/gt 24