KURATORIUM OŚWIATY W GDAŃSKU

KURATORIUM OŚWIATY W GDAŃSKU INDYWIDUALIZACJA PROCESU NAUCZANIA I WYCHOWANIA UCZNIÓW W KLASACH I III SZKÓŁ PODSTAWOWYCH UPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI SZKOŁY WYNIKAJĄCE Z PRZEPISÓW PRAWA

Art. 70 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Każdy ma prawo do nauki. Nauka do 18 roku życia jest obowiązkowa. Sposób wykonywania obowiązku szkolnego określa ustawa. Nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna. Ustawa może dopuścić świadczenie niektórych usług edukacyjnych przez publiczne szkoły wyższe za odpłatnością. Rodzice mają wolność wyboru dla swoich dzieci szkół innych niż publiczne. Obywatele i instytucje mają prawo zakładania szkół podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych oraz zakładów wychowawczych. Warunki zakładania i działalności szkół niepublicznych oraz udziału władz publicznych w ich finansowaniu, a także zasady nadzoru pedagogicznego nad szkołami i zakładami wychowawczymi, określa ustawa. Władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wykształcenia. W tym celu tworzą i wspierają systemy indywidualnej pomocy finansowej i organizacyjnej dla uczniów i studentów. Warunki udzielania pomocy określa ustawa.

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) (...) Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi warunki niezbędne do jego rozwoju, przygotować go do wypełniania obowiązków rodzinnych i obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji, sprawiedliwości i wolności. Art. 1. System oświaty zapewnia w szczególności: 4) dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów, a także możliwość korzystania z pomocy psychologiczno pedagogicznej i specjalnych form pracy dydaktycznej; 5) możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowaną społecznie, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami; 5a) opiekę nad uczniami niepełnosprawnymi przez umożliwianie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych; 6) opiekę nad uczniami szczególnie uzdolnionymi poprzez umożliwianie realizowania indywidualnych programów nauczania oraz ukończenia szkoły każdego typu w skróconym czasie;

Indywidualizacja pracy z uczniem Do kogo adresowana jest indywidualizacja? Proponowane sposoby postępowania dotyczą dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, każdego dziecka, które potrzebuje pomocy, w tym, w szczególności: 1) szczególnie uzdolnionego; 2) niepełnosprawnego; 3) z chorobą przewlekłą; 4) ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; 5) z zaburzeniami komunikacji językowej; 6) będącego w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej; 7) mającego trudności w opanowaniu wymagań edukacyjnych; 8) mającego trudności w nawiązywaniu relacji interpersonalnych; 9) innych potrzeb dziecka.

Indywidualizacja pracy z uczniem Co oznacza orientacja na potrzeby ucznia: zapewnienie uczniowi wsparcia i zindywidualizowanej pomocy, w zależności od dokonanego na poziomie szkoły rozpoznania, zarówno trudności w uczeniu się, jak i uzdolnień ucznia; udzielenie potrzebnego wsparcia i pomoc psychologiczno pedagogiczna, jak najbliżej dziecka/ucznia, tj. w przedszkolu, szkole i placówce oświatowej; diagnozę w poradni psychologiczno pedagogicznej, jeśli udzielone na poziomie przedszkola/szkoły wsparcie okaże się niewystarczające.

Indywidualizacja pracy z uczniem Nauczyciel: jest inicjatorem działań wspierających wobec ucznia; indywidualizuje pracę z uczniem na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach edukacyjnych; wspiera ucznia w osiąganiu jak najlepszych efektów edukacyjnych, z uwzględnieniem jego potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych.

Indywidualizacja pracy z uczniem Zespołowa praca nauczycieli w szkole: określanie form i sposobów udzielania uczniowi wsparcia, w tym planowanie działań edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych, odpowiednio do dokonanego rozpoznania; określanie form i sposobów udzielania uczniowi pomocy psychologiczno pedagogicznej, odpowiednio do zaleceń zawartych w orzeczeniu lub opinii; dokonywanie okresowej oceny efektywności pomocy udzielanej temu uczniowi, w tym efektywności prowadzonych zajęć specjalistycznych, rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych i innych.

Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) Wersja dla dzieci Art. 28 Prawo do nauki Masz prawo się uczyć. Wszelkie, stosowane w szkole, środki służące dyscyplinowaniu uczniów nie mogą naruszać czyjejkolwiek godności. Bogatsze kraje powinny pomagać biedniejszym, by te mogły zapewnić korzystanie z tego prawa swoim obywatelom. Art. 29 Cele edukacji Edukacja powinna jak najpełniej rozwijać twoją osobowość, umiejętności oraz zdolności umysłowe i fizyczne. Ma przygotować ciebie do życia, wyrabiać w tobie poszanowanie dla rodziców, jak też kultury i narodu, w którym wzrastasz oraz szacunek do innych osób i ich kultury. Masz prawo wiedzieć, jakie są twoje prawa.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola i publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm.) Statut szkoły określa w szczególności zadania zespołów nauczycielskich. Nauczyciele prowadzący zajęcia w danym oddziale tworzą zespół, którego zadaniem jest w szczególności ustalenie zestawu programów nauczania dla danego oddziału oraz jego modyfikowanie w miarę potrzeb. Dyrektor szkoły może tworzyć zespoły wychowawcze, zespoły przedmiotowe lub inne zespoły problemowe. Pracą zespołu kieruje przewodniczący powołany przez dyrektora szkoły, na wniosek zespołu.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 08 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczenia do użytku szkolnego (Dz. U. Nr 89, poz. 730) 2.1. Program wychowania przedszkolnego dopuszcza do użytku w danym przedszkolu lub oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej odpowiednio dyrektor przedszkola lub dyrektor szkoły podstawowej, na wniosek nauczyciela lub nauczycieli. W przypadku innej formy wychowania przedszkolnego dopuszcza odpowiednio dyrektor przedszkola lub dyrektor szkoły podstawowej, który zatrudnia nauczyciela prowadzącego zajęcia w innej formie wychowania przedszkolnego, na wniosek tego nauczyciela. 2.2. Program nauczania dla zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia ogólnego, zwany dalej programem nauczania ogólnego, program nauczania dla zawodu oraz program nauczania dla profilu kształcenia ogólnozawodowego, zwany dalej programem nauczania dla profilu, dopuszcza do użytku w danej szkole dyrektor szkoły, na wniosek nauczyciela lub nauczycieli. 2.3. Nauczyciel może zaproponować program wychowania przedszkolnego, program nauczania ogólnego, program nauczania dla zawodu lub program nauczania dla profilu opracowany samodzielnie lub we współpracy z innymi nauczycielami. 2.4. Zaproponowany przez nauczyciela program (...) powinien być dostosowany do potrzeb i możliwości uczniów, dla których jest przeznaczony.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 08 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczenia do użytku szkolnego (Dz. U. Nr 89, poz. 730) 4.1. Program nauczania ogólnego obejmuje co najmniej jeden etap edukacyjny i dotyczy edukacji wczesnoszkolnej (kształcenia zintegrowanego), przedmiotu, ścieżki edukacyjnej, bloku przedmiotowego lub ich części i może być dopuszczony do użytku w danej szkole, jeżeli: 1) stanowi opis sposobu realizacji celów kształcenia i zadań edukacyjnych ustalonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego (...) 2) zawiera: a) szczegółowe cele kształcenia i wychowania, b) treści zgodne z treściami nauczania zawartymi w podstawie programowej kształcenia ogólnego, c) sposoby osiągania celów kształcenia i wychowania, z uwzględnieniem możliwości indywidualizacji pracy w zależności od potrzeb i możliwości uczniów oraz warunków, w jakich program będzie realizowany, d) opis założonych osiągnięć ucznia, a w przypadku programu nauczania ogólnego (...) z uwzględnieniem standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów (...)

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 08 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczenia do użytku szkolnego (Dz. U. Nr 89, poz. 730) 4.2. Przed dopuszczeniem programu nauczania ogólnego do użytku w danej szkole, dyrektor szkoły może zasięgnąć opinii: 1) nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego, posiadającego wykształcenie wyższe i kwalifikacje wymagane do prowadzenia zajęć edukacyjnych, dla których program jest przeznaczony, lub 2) konsultanta lub doradcy metodycznego, lub 3) zespołu nauczycielskiego, zespołu przedmiotowego lub innego zespołu problemowo-zadaniowego, o których mowa w przepisach w prawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół.

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) Art. 22a. 1. Nauczyciel ma prawo wyboru podręcznika spośród podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego. 2. Nauczyciel przedstawia dyrektorowi szkoły pogram wychowania przedszkolnego lub program nauczania. Dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej, dopuszcza do użytku w danej szkole zaproponowany program wychowania przedszkolnego lub program nauczania.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (Dz. U. z 2002 r. Nr 3, poz. 28) 1. Uczeń realizujący indywidualny program nauki kształci się w zakresie jednego, kilku lub wszystkich obowiązujących zajęć edukacyjnych, przewidzianych w szkolnym planie nauczania dla danej klasy, według programu dostosowanego do jego uzdolnień, zainteresowań i możliwości edukacyjnych. 2. 1. Uczeń realizujący indywidualny tok nauki kształci się według systemu innego niż udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych, w zakresie jednego, kilku lub wszystkich obowiązujących zajęć edukacyjnych, przewidzianych w szkolnym planie nauczania dla danej klasy. 2. Uczeń objęty indywidualnym tokiem nauki może realizować w ciągu jednego roku szkolnego program nauczania z zakresu dwóch lub więcej klas i może być klasyfikowany i promowany w czasie całego roku szkolnego. 3. Indywidualny tok nauki może być realizowany według programu nauczania objętego szkolnym zestawem programów nauczania lub indywidualnego programu nauki (...) 4.1. Zezwolenie na indywidualny program lub tok nauki może być udzielone po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach po śródrocznej klasyfikacji ucznia.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) 2.1. Ocenianiu podlegają: 1) osiągnięcia edukacyjne ucznia; 2) zachowania ucznia. 2. Ocenianie osiągnięć edukacyjnych ucznia polega na rozpoznawaniu przez nauczycieli poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych z podstawy programowej,, określonej w odrębnych przepisach, i realizowanych w szkole programów nauczania uwzględniających tę podstawę. 3. Ocenianie zachowania ucznia polega na rozpoznawaniu przez wychowawcę klasy, nauczycieli oraz uczniów danej klasy stopnia respektowania przez ucznia zasad współżycia społecznego i norm etycznych oraz obowiązków ucznia określonych w statucie szkoły.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) 4.1. Nauczyciele na początku każdego roku szkolnego informują uczniów oraz ich rodziców (prawnych opiekunów) o: 1) wymaganiach edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych (semestralnych) ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych, wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania; 2) sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów; 3) warunkach i trybie uzyskania wyższej niż przewidywana rocznej (semestralnej) oceny klasyfikacyjnej z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych. 4.2. Wychowawca klasy na początku każdego roku szkolnego informuje uczniów oraz ich rodziców (prawnych opiekunów) o: 1) warunkach i sposobie oraz kryteriach oceniania zachowania; 2) warunkach i trybie uzyskania wyższej niż przewidywana rocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania; 3) skutkach ustalenia uczniowi nagannej rocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) 6.1. Nauczyciel jest obowiązany,, na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne, o których mowa w 4 ust. 1 pkt 1, do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom. 6.2. Dostosowanie wymagań edukacyjnych (...) następuje także na podstawie opinii niepublicznej poradni psychologiczno pedagogicznej, w tym niepublicznej poradni specjalistycznej (...). 6.3. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania dostosowanie wymagań edukacyjnych (...) do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia może nastąpić na podstawie tego orzeczenia.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizowania pomocy psychologiczno -pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487) 4.1. Pomoc psychologiczno pedagogiczną organizuje dyrektor przedszkola, szkoły i placówki. 2. Pomocy psychologiczno pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści wykonujący w przedszkolu, szkole i placówce zadania z zakresu pomocy p p, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi i doradcy zawodowi, zwani dalej specjalistami. 3. Pomoc psychologiczno pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z: 1) rodzicami uczniów; 2) poradniami p p, w tym poradniami specjalistycznymi; 3) placówkami doskonalenia nauczycieli; 4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami; 5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizowania pomocy psychologiczno -pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487) 6.1. W szkole pomoc psychologiczno pedagogiczna jest udzielana uczniom w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć dydaktyczno wyrównawczych; 4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 5) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych; 6) porad i konsultacji. 6.2. W przedszkolu i placówce pomoc psychologiczno pedagogiczna udzielana jest uczniom w formie: 1) zajęć specjalistycznych: korekcyjno kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 2) porad i konsultacji.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizowania pomocy psychologiczno -pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487) 18.1. Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w przedszkolu, szkole i placówce prowadzą działania pedagogiczne mające na celu: 1) rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych oraz zaplanowanie sposobów ich zaspokojenia, w tym: a) w przedszkolu obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna) b) w klasach I-III szkoły podstawowej obserwacje i pomiary pedagogiczne mające na celu rozpoznanie u ucznia ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, c) w gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej doradztwo edukacyjno-zawodowe; 2) rozpoznanie zainteresowań i uzdolnień uczniów, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych, oraz zaplanowanie wsparcia związanego z rozwijaniem zainteresowań i uzdolnień uczniów. 18.2. W przypadku stwierdzenia, ze uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne wymaga objęcia pomocą psychologiczno- pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista informuje o tym niezwłocznie dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizowania pomocy psychologiczno -pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487) 19.1. Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno -pedagogicznej uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce (...) jest zadaniem zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów, prowadzących zajęcia z uczniem, zwanego dalej zespołem. 20.1. Do zadań zespołu należy: 1) ustalenie zakresu,, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia; 2) określenie zalecanych form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno pedagogicznej, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, a w przypadku ucznia posiadającego orzeczenie lub opinię (...) także z uwzględnieniem zaleceń zawartych w orzeczeniu lub opinii.

Specjalne potrzeby edukacyjne: wynikają ze zróżnicowanego, indywidualnego sposobu nabywania wiedzy i umiejętności w procesie uczenia się, określonego zróżnicowanym ich funkcjonowaniem poznawczo percepcyjnym odnoszą się zarówno do dzieci i młodzieży mającej trudności w uczeniu się, jak i uczniów zdolnych. Rozpoznawanie specjalnych potrzeb edukacyjnych pozwala na właściwy dobór metod, środków i oddziaływań dydaktyczno wychowawczych prowadzących do zaspokojenia potrzeb, a tym samym stworzenia optymalnych warunków rozwoju intelektualnego i osobowościowego.

Uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych: niepełnosprawni i niedostosowani społecznie posiadający orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego przewlekle i czasowo chorzy posiadający orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub tylko opinię z poradni uczniowie z dysleksją rozwojową posiadający opinię z poradni (ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi) uczniowie słabsi z kłopotami w nauce posiadający opinię z poradni lub bez tej opinii uczniowie zaniedbani, ze środowisk patologicznych z opinią z poradni lub bez tej opinii uczniowie powracający z zagranicy, uczniowie z rodzin obcokrajowców mieszkających w Polsce z opinią z poradni lub bez tej opinii uczniowie wybitnie zdolni, wykazujący uzdolnienia i różne predyspozycje z opiniami z poradni lub bez niej

Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) Art. 12.2. Nauczyciel w realizacji programu nauczania ma prawo do swobody stosowania takich metod nauczania i wychowania, jakie uważa za najwłaściwsze spośród uznanych przez współczesne nauki pedagogiczne, oraz do wyboru spośród zatwierdzonych do użytku szkolnego podręczników i innych pomocy naukowych. Art. 12.3. Nauczyciel powinien podnosić swoja wiedzę ogólną i zawodową, korzystając z prawa pierwszeństwa do uczestnictwa we wszelkich formach doskonalenia zawodowego na najwyższym poziomie. Art. 42.2.3. W ramach czasu pracy, o którym mowa w 1, oraz ustalonego wynagrodzenia nauczyciel obowiązany jest realizować zajęcia i czynności związane z przygotowaniem się do zajęć, samokształceniem i doskonaleniem zawodowym. Art. 70a.1. W budżetach organów prowadzących wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli z uwzględnieniem doradztwa metodycznego w wysokości 1% planowanych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli.

Kompetencje nauczyciela Specjalistyczne - wiedza i umiejętności z nauczanego przedmiotu Dydaktyczne - wiedza i umiejętności przygotowywania się do zajęć i prowadzenia lekcji Psychologiczne - wiedza i umiejętności inspirowania, motywowania uczniów do nauki, integrowania ich w zespół oraz umiejętności menedżerskie

Pozytywne nastawienie do ludzi Autentyczność - typ działań, w których chodzi o dobro innej osoby. Zainteresowanie nauczyciela uczniem (zdrowiem, dobrym samopoczuciem, postępami w nauce, hobby) Optymizm i pogoda ducha Ugruntowanie sobie postawy szacunku dla innych uczciwość i sprawiedliwość, dotrzymywanie zobowiązań, przyznawanie innym prawa do błędu, tolerancja, otwartość na odmienny niż własny punkt widzenia

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2011 (Dz. U. Nr 249, poz. 1659) 2. Podział części oświatowej jest dokonywany w szczególności z uwzględnieniem: 3) finansowania zadań z zakresu dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli, z uwzględnieniem doradztwa metodycznego, o którym mowa w art. 70a ustawy (oso); 4) wydatków z indywidualnym nauczaniem ucznia; 8) finansowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (...)

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2003 r. w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. Nr 23, poz. 193) 1. Indywidualne nauczanie dzieci i młodzieży, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły, zwane dalej indywidualnym nauczaniem, organizuje się na okres określony w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania. 2.1. Indywidualne nauczanie dyrektor szkoły organizuje w sposób zapewniający realizację wskazań wynikających z potrzeb edukacyjnych oraz zalecanych form pomocy psychologiczno pedagogicznej, określonych w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania. 2. Indywidualne nauczanie prowadzone jest przez jednego lub kilku nauczycieli szkoły, którym dyrektor szkoły powierzy prowadzenie zajęć indywidualnego nauczania, w zakresie, miejscu i czasie określonym przez dyrektora szkoły, z zastrzeżeniem 3 ust. 4. 3. 4. Prowadzenie zajęć indywidualnego nauczania uczniów zerowego etapu edukacyjnego oraz klas I-III powierza się jednemu nauczycielowi.

INNE DZIAŁANIA MINISTERSTWA EDUKACJI NARODOWEJ ROK ODKRYWANIA TALENTÓW Zadania publiczne 2011 dotyczące edukacji Program pomocy wybitnie uzdolnionym uczniom Zapewnienie uczniom niewidomym i słabo widzącym czasopism przeznaczonych dla dzieci i młodzieży wykonanych odpowiednio w systemie Braille a oraz w druku powiększonym Programy rządowe Wyprawka szkolna Radosna szkoła Wojewódzkie Zadania Edukacyjne dla Nauczycieli (granty doskonalenie zawodowe: szkolenia, kursy, konferencje)

Elżbieta Wasilenko Dziękuję za uwagę