POLSKA AKADEMIA NAUK MUZEUM I INSTYTUT ZOOLOGII. Tom 3'9 W arszaw a, Nr 2. Kos arze (O piliones) Roztocza W ST Ę P

Podobne dokumenty
INSTYTUT ZOOLOGII. W ojciech S t a r ę g a. [Z 1 tabelą w tekście]

Wstęp. Metodyka. Harvestmen Opiliones of the Magura National Park

Tom 37 Warszawa, 30 IV 1995 Nr 23. Bezkręgowce lądowe (Isopoda, Diplopoda, Pseudoscorpiones, Opiliones) Pojezierza Mazurskiego WSTĘP

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Operat ochrony szaty roślinnej i grzybów. Plan ochrony dla Kozienickiego Parku Krajobrazowego Etap I Diagnoza stanu

Odiellus spinosus (Bosc, 1792) w Polsce

Opracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak

Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych.

Tom X Warszawa, 10 VI 1963 Nr 25. W o jc ie c h S t a r ę g a. Kosurze ( O pilion es) okolic W arszawy

Państwowy Monitoring Środowiska w Roztoczańskim Parku Narodowym

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Projekt Planu Ochrony Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego Cele ochrony

Czy można budować dom nad klifem?

Wykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM

Klub Przyrodników. Świebodzin, 1 czerwca Nadleśnictwo Jawor i Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu

Diagnoza obszaru. Dolina Tywy

Wojciech S t a r ę g a. Kosarze ( O piliones) Bieszczad. D ie W eberknechte ( O piliones) von Bieszczady-Gebirge

SZATA ROŚLINNA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO PARKU NARODOWEGO

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

LIFE Pieniny PL Pieniński Park Narodowy Natura w mozaice ochrona gatunków i siedlisk w obszarze Pieniny nr LIFE12 NAT/PL/000034

Nowe stanowisko Pinthaeus sanguinipes (Fabricius, 1781) (Hemiptera: Heteroptera: Pentatomidae) w południowo-wschodniej Polsce

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Przedmioty ochrony obszaru siedliskowego a gospodarka leśna

EKOFIZJOGRAFIA BIAŁEGOSTOKU

Dokumentacja projektowa. tras do uprawiania. Nordic Walking. na terenie Gminy Zamość

Koncepcja zagospodarowania gruntów leśnych pod liniami elektroenergetycznymi dla celów gospodarki leśnej i ochrony przyrody

Nowe dane o chrząszczach stonkowatych (Coleoptera: Chrysomelidae) odłowionych na obszarze Pienin

Chruściki Borów Tucholskich - wyniki wstępnych badań

Instytut Badawczy Leśnictwa

8150 Środkowoeuropejskie wyżynne piargi i gołoborza krzemianowe

RAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH)

Realizacja funkcji naukowej w Roztoczańskim Parku Narodowym

ZARZĄDZENIE NR 22/2011 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W ŁODZI

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Twórcza szkoła dla twórczego ucznia Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Mszaki na tle oferty siedliskowej wybranych fitocenoz leśnych Roztoczańskiego Parku Narodowego. Analiza ilościowa

Gromadzenie gatunków łąkowo-pastwiskowych w Ogrodzie Botanicznym KCRZG IHAR-PIB w Bydgoszczy

Diagnoza obszaru. Dziczy Las

Omawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.

Lublin, dnia 11 maja 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W LUBLINIE. z dnia 10 maja 2016 r.

Tom 31 Warszawa, Nr 6. Równonogi lądowe (Isopoda terrestria) Gór Świętokrzyskich. [Z 2 tabelami w tekście]

NATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH

Biegacz Zawadzkiego Carabus (Morphocarabus) zawadzkii (9001)

Zbigniew Borowski & Jakub Borkowski Instytut Badawczy Leśnictwa

Historia Utworzony został w 1960 r. Wtedy zajmował obszar 4844 ha. Przez włączenie w 1996 r. do obszaru parku wód morskich i wód Zalewu

OPIS ZADANIA. (każde zadanie jest opisywane oddzielnie) zastawka wzmocniona zastawka drewniano- kamienna

Ekologia roślin i fitosocjologia SYLABUS A. Informacje ogólne

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Przywracanie do środowiska gatunków roślin zagrożonych wyginięciem na przykładzie żmijowca czerwonego Echium russicum J.F. Gmelin

Warunki bioklimatyczne zbiorowisk leśnych a rozmieszczenie tras turystycznych na przykładzie Roztoczańskiego Parku Narodowego

Las jako zjawisko geograficzne. (Biomy leśne)

KARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 2. Dr Robert Kościelniak Dr Lucjan Schimscheiner

Obszar Natura 2000 Łysogóry na tle projektu planu ochrony ŚPN. mgr inż.wojciech Świątkowski

SPORZĄDZENIE PROJEKTU PLANU OCHRONY DLA CHOJNOWSKIEGO PARKU KRAJOBRAZOWEGO

Inwentaryzacja siedlisk przyrodniczych NATURA 2000


Karta pracy nr 5. Materiały dodatkowe do scenariusza: Poznajemy różnorodność biologiczną Doliny Środkowej Wisły. Anna Janowska.

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA SZCZECIN z dnia r.

INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA IM. STANISŁAWA LESZCZYCKIEGO POLSKA AKADEMIA NAUK PRACE GEOGRAFICZNE NR 253

Doświadczenia z PZO obszarów ptasich

Roztoczańskie Uroki ROZTOCZAŃSKA KRAINA RAJ PRZYPOMINA. 35-lecie Roztoczańskiego Parku Narodowego

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Świętokrzyski Park Narodowy. Lech Buchholz Pracownia Naukowo-Badawcza ŚPN

Wyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych

Ochrona przyrody w Nadleśnictwie Mińsk w perspektywie rozwoju Lasów Państwowych

Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013

KARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 1. Zespół dydaktyczny dr hab. Beata Barabasz-Krasny

Działania ochronne ze wskazaniem podmiotów odpowiedzialnych za ich wykonanie i obszarów ich wdrażania.

Chrząszcze lasów Puszczy Drawskiej

ZAGROŻENIA I ZADANIA OCHRONNE DLA SIEDLISK PRZYRODNICZYCH I GATUNKÓW ROŚLIN Ewa Jabłońska wraz z zespołem botanicznym

WYPOSAŻENIE TERENOWE ODKRYWCY PRZYRODY

Stan i perspektywy ochrony żółwia błotnego na Polesiu

Natura Fundacja EkoRozwoju. Krzysztof Smolnicki Sabina Lubaczewska

Jak to z żubrami bywa ochrona żubra w ramach sieci Natura 2000

Gorzów Wielkopolski, dnia 28 kwietnia 2014 r. Poz. 938

Park Krajobrazowy Dolina Słupi

Możliwości edukacyjne Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Przygotował: Ludwik Ryncarz Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej w Płocku

NATURA Janusz Bohatkiewicz. EKKOM Sp. z o.o. Regietów, 21 stycznia 2010

Krocionogi (Diplopoda) rezerwatu Dębniak

Łanowo, gatunek częsty, dynamika rozwojowa na stałym poziomie

DIPTERON 26 Tom 26: Wrocław, 31 XII ul. Gagarina 9, Toruń

Dokumentacja projektowa. tras do uprawiania. Nordic Walking. na terenie Gminy Józefów

FRAGMENTA FAUNISTlCA Tom 31 Warszawa, Nr 9

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Biologii i Ochrony Środowiska

7.8 Ocena przewidywanego oddziaływania na roślinność

Hodowla dębu na siedliskach BMśw i LMśw. Tadeusz Andrzejczyk, SGGW Konferencja: Leśne siedliska zmienione i zniekształcone

Logo PNBT. Symbolem PNBT jest głuszec - ptak, który jeszcze niedawno licznie występował w Borach Tucholskich.

Best for Biodiversity

Katarzyna Bocheńska Katarzyna Mikulec Kuba Polański. pijawka lekarska. gryziel. poskocz krasny. Skakun

Polityka Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska wobec inwestycji infrastrukturalnych

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu oraz Nadleśnictwo Gniezno

Badania szczątków roślin i zwierząt niższych. Okrzemki (analiza diatomologiczna) Wiciowce Sinice Otwornice Promienice Wioślarki

Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych - Państwowy Monitoring Środowiska cele, zakres, organizacja, metodyki

[Z 2 tabelami i 3 mapami w tekście]

Niemodlin, 27 czerwca 2016 roku. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Opolu

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

REZERWATY PRZYRODY I PARKI KRAJOBRAZOWE NA ROZTOCZU

Transkrypt:

POLSKA AKADEMIA NAUK MUZEUM I INSTYTUT ZOOLOGII FRAGMENTA FAUNISTICA Tom 3'9 W arszaw a, 31 1 1996 Nr 2 Wojciech B. J ę d r y c z k o w s k i Kos arze (O piliones) Roztocza Abstract. The harvestm en of Roztocze upland were exam ined. Twelve species (with Leiobunum tisciae for the first time) were recorded. W ST Ę P Badania faunistyczne kosarzy były prowadzone na terenie Polski przez wielu badaczy, z któiych J. R a f a ls k i i W. S t a r ę g a należą niewątpliwie do najwybitniejszych. Dokonali oni podsumowania rozmieszczenia gatunków Opiliones w Polsce w Katalogu fauny Polski ( R a f a ls k i 1960) i monografii kosarzy ( S t a r ę g a 1976). Szczególnie ta druga pozycja przynosi wiele cennych informacji o występowaniu poszczególnych gatunków w kraju i o ich bionomii. Duża liczba map umożliwia analizę faunistyczną w zakresie posiadanej w tym okresie wiedzy o rozmieszczeniu kosarzy w Polsce. Dane dotyczące Roztocza zawarte w cytowanej literaturze są w porównaniu z innymi regionami (np. Bieszczady czy Pieniny) skąpe i świadczą o niedostatecznej penetracji tego interesującego regionu. Uzupełnienie tej luki stało się zasadniczym celem badań prowadzonych przez autora w latach 1986-1990. Ogólne założenia projektu badawczego, w ramach którego prowadzono badania, zostały sformułowane przez L ia n ę, M i k o ł a j c z y k a i P i e c h o c k i e g o (1992). Badaniami objęto cały obszar Roztocza, ze szczególnym uwzględnieniem Roztoczańskiego Parku Narodowego. Podstawową metodą zbierania materiału było przeglądanie pni drzew, poszukiwanie zwierząt pod kamieniami, w szczelinach skał lub gleby, jak również przesiewanie ściółki przez sito entomologiczne. Materiał konserwowano w 75% alkoholu, a część okazów przechowywana je st w Muzeum i Instytucie Zoologii PAN w Warszawie. Materiał do niniejszego opracowania zbierany był przez następujące osoby: W. B. J ę d r y c z k o w s k i, A. L ia n a, W. M i k o ła j c z y k, A. S ł o j e w s k a, W. S t a r ę g a. Wszystkim koleżankom i kolegom, którzy przyczynili się do wzbogacenia zbieranego materiału, składam w tym miejscu serdeczne podziękowania.

16 W. B. Jędryczkowski PRZEGLĄD GATUNKÓW Trogulus Łricarinatus (L in n a e u s ) Kąty II, Kawęczynek, Biała Góra, Horaj, Siedliska. (32 2 juv.). Na badanym terenie zbierany w ściółce starych lasów bukowych, w grądach i pod kamieniami na murawach kserotermicznych. Liczba złowionych okazów świadczy o tym, że gatunek ten jest n a Roztoczu znacznie bardziej rozpowszechniony niż na pozostałych obszarach Polski. Nemastoma lugubre (O.F. M u l l e r ) RPN: rezerwaty: Jarugi, Nart, Kamienna Góra; Adamów - Lasy Komisarskie, Horaj, Hrebenne, Justynówka, Kawęczynek, Siedliska, Sołokije, Tarnawa koło Turobina. (63 cfw, 64 ęę). N. lugubre należy do liczniejszych gatunków wśród spotykanych na terenie Roztocza. Występuje w ściółce borów jodłowych i sosnowych, w buczynach, grądach i w dąbrowach. MitosŁoma chrysomelas (H e rm a n n ) RPN: rez. Bukowa Góra; Kawęczynek. (2 ęę). M. chrysomelas należy do gatunków występujących w całej Polsce. Na Roztoczu gatunek ten łowiony był w ściółce buczyn, w miejscach o znacznej wilgotności. Leiobunum tisciae A v ra m RPN: rezerwaty: Nart, Zwierzyniec; Hrebenne, Horaj. (32 cfó1, 11 ęę). L. tisciae je st gatunkiem nowym dla fauny Polski. W swojej monografii dotyczącej kosarzy Polski W. S t a r ę g a (1976) poddaje w wątpliwość odrębność gatunkową L. tisciae. Autor uznał ten gatunek za synonim L. rupestre. Dalsze badania wykazały niewątpliwą odrębność L. tisciae od L. rupestre. Okazy zbierane n a Roztoczu należą do L. tisciae. L. tisciae na badanym terenie łowiony był na pniach drzew w borach sosnowych, w buczynach, w starym kamieniołomie porośniętym zaroślami kserotermicznymi i na ścianach zewnętrznych zabudowań. Mitopus morio ( F a b r ic iu s ) RPN: rezerwaty: Bukowa Góra, Jarugi; Zwierzyniec; Horaj, Kawęczynek. (2 cfct, 17 $$, 36 juv.). Na badanym terenie M. morio występuje w borach sosnowych, w buczynach, grądach i na m uraw ach kserotermicznych. Oligolophus tridens (C.L. KOCH) RPN: rez. Bukowa Góra, Stawy Echo ; Kąty II, Komie. (20 ctct, 33 ^ ).

Kosarze Roztocza 1 7 O. tridens jest gatunkiem rozpowszechnionym w całej Polsce. Na Roztoczu występuje w ściółce jedlin, buczyn, dąbrów i zarośli kserotermicznych. Należy do nielicznych gatunków OpUiones występujących n a torfowiskach. Lacinius horridus (P a n z e r ) RPN: Zwierzyniec; Kawęczynek. (50 ctd\ 43 juv.). G atunek ten jest pospolity w całym kraju. Na Roztoczu występuje głównie w ściółce borów sosnowych i zarośli kserotermicznych, oraz w wiejskich ogrodach, położonych w pobliżu lasów. Lacinius ephippiatus (C.L. Koch) RPN: rez. Bukowa Góra, Zwierzyniec; Horaj, Kawęczynek. (11 ctcf, 12ęę, 11 juv.). G atunek ten jest pospolity w całej Polsce. Na badanym terenie zbierano pojedyncze okazy w ściółce borów jodłowych i sosnowych, w buczynach i na m urawach kserotermicznych. Phalangium opilio L in n a e u s Biała Góra, Biały Słup koło Zwierzyńca, Kawęczynek, Wieprzec koło Zamościa. (20 cfw, 5 ęę, 2 juv.). P. opilio jest jednym z najczęściej spotykanych w Polsce gatunków - preferuje m iejsca odsłonięte i dobrze naświetlone. Na Roztoczu łowiono go n a skraju grądów, w zaroślach kserotermicznych, na łąkach i na ścianach zabudowań. Rilena triangularis ( H e r b s t ) RPN: rezerwaty: Bukowa Góra, Jarugi; Kosobudy, Czarny Staw, Zwierzyniec, Majdan Kasztelański; rez. Jałowce koło Tomaszowa Lubelskiego, Adamów, Biała Góra, Horaj, Kawęczynek, Kąty II, Kornie, Kruglik, Siedliska. (35 dtt, 245 ęę, 66 juv.). R. triangularis je st gatunkiem pospolitym w całej Polsce. Na Roztoczu występuje w większości z badanych środowisk (tab. I). Najliczniej łowiony był w buczynach i na łąkach. Lophopilio palpinalis ( H e r b s t ) RPN: Kamienna Góra, rezerwaty: Bukowa Góra, Jarugi, Nart; Adamów, Horaj, Hrebenne, Kawęczynek, Kąty II, Majdan Kasztelański, Sołokije. (82 cfct, 17 ęę, 451 juv.). L. palpinalis należy do gatunków pospolitych w całej Polsce. Na Roztoczu jest najliczniejszym kosarzem, występującym w większości badanych środowisk. Największą liczebność zanotowano w borach jodłowych, gdzie złowiono ponad 400 osobników. Opilio parietinus (D e G e e r ) Zwierzyniec. (1 d \ 31 ęę). Gatunek synantropijny, występujący w całej Polsce. Na Roztoczu łowiony był wyłącznie n a terenie zabudowań.

18 W. B. Jędryczkowski CHARAKTERYSTYKA FAUNISTYCZNA BADANYCH ŚR O D O W ISK Charakterystyka środowisk występujących na terenie Roztocza została podana w publikacji Iz d e b s k ie g o, Lo r e n s a i P opiołk a (1 9 9 2 ), dlatego też w niniejszym opracowaniu opis badanych środowisk został ograniczony do niezbędnego minimum i dotyczy zespołów roślinnych zestawionych w tabeli I. Tabela I. W ystępowanie Opiliones w badanych środowiskach 1 - bór jodłowy, 2 - bór sosnowy, 3 - buczyna, 4 - grąd, 5 - dąbrow a, 6 - zarośla kseroterm iczne, 7 - m urawy kseroterm iczne, 8 - ols, 9 - łąki, 10 - torfowiska, 11 - środowiska synantropijne, 12 - razem 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 T. tricartnatus 12 1 11 24 N. lugubre 20 1 40 37 20 155 M. chrysomelas 2 118 L. tisciae 10 22 6 5 43 M. morio 2 30 13 10 55 O. tńdens 15 3 1 10 24 53 L. horridus 40 2 51 93 L. ephippiatus 4 1 10 2 7 24 P. opilio 10 3 2 12 27 R. triangularis 1 24 142 9 13 7 142 4 342 L. palpinalis 401 71 25 31 3 19 550 0. parietinus 32 32 sum a 441 78 332 86 52 44 25 26 151 28 100 1363 1. Jedliny [Abietetum pobnicum) zajm ują n a Roztoczu znaczne obszary tworząc kilka podzespołów, nie wpływają w istotny sposób na zróżnicowanie fauny kosarzy. W jedlinach Roztocza stwierdzono występowanie 5 gatunków kosarzy, z których Lophopilb palpinalis je st gatunkiem dominującym i najliczniejszym w tym właśnie środowisku. Spotykane tu gatunki należą do pospolitych w całej niemal Polsce. 2. Bory sosnowe różnych typów należą do najbardziej rozpowszechnionej formacji leśnej na całym Roztoczu. Pomimo znacznego zróżnicowania mają faunę kosarzy składającą się z 6 gatunków. Oprócz form naściółkowych występują tu gatunki typowe dla pni i koron drzew. Gatunkiem dominującym jest Lacinius horridus - gatunek ściółkowy.

Kosarze Roztocza 19 3. Buczyna karpacka (Dentario glandulosae-fagetum) jest charakterystycznym dla Roztocza leśnym zbiorowiskiem. W zależności od żyzności siedliska wyróżnia się kilka odmian buczyn. W buczynach stwierdzono największe bogactwo gatunkowe kosarzy. Zarejestrowano 9 gatunków, z których MitosLoma chrysomelas występuje tylko w tym środowisku. Gatunkiem dominującym je st Rilena triangularis - gatunek rozpow szechniony w całej Polsce i spotykany na ziołach i w koronach drzew. 4. Grądy (Tilio-Carpinetum) spotyka się na całym Roztoczu. Największe ich kompleksy występują w części zachodniej i południowej. W grądach Roztocza stwierdzono występowanie 5 gatunków kosarzy, z których najliczniej łowionym był Nemastoma lugubre. Większość spotykanych tu gatunków należy do form ściółkowych lub - jak Trogulus tricarinatus - do form glebowych. 5. Zarośla ksero termiczne są bardzo zróżnicowane gatunkowo i często występują w sąsiedztwie m uraw kserotermicznych i dąbrów. Fauna kosarzy składa się z 7 gatunków, z których Trogulus tricarinatus i Oligolophus tridens są dominantami. 6. Murawy kserotermiczne (Inuletum ensifoliae), bardzo rozpowszechnione na Wyżynie Lubelskiej, na Roztoczu tworzą niewielkie płaty, przechodzące często w zespół zarośli kserotermicznych lub dąbrów. Fauna kosarzy jest uboga, składa się bowiem z 3 gatunków występujących w większości badanych środowisk. 7. Olsy (Ribo nigri-alnetumj tworzą wąskie pasma wzdłuż cieków wodnych - głównie na Roztoczu Środkowym i Południowym. Stwierdzono obecność tylko 2 gatunków, pospolitych w całej Polsce. 8. Łąki na Roztoczu są reprezentowane przez różne asocjacje roślinne, zależnie od żyzności siedliska i topografii terenu. Fauna kosarzy składa się z 3 gatunków, z których Rilena triangularis jest dom inantem i osiąga w tym środowisku bardzo wysoką liczebność. 9. Torfowiska są częste na Roztoczu, aczkolwiek występują na ogół w postaci niewielkich płatów. Stwierdzono występowanie tylko 2 gatunków, z których Oligolophus tridens był zdecydowanie najliczniejszy. 10. Środowiska synantropijne to głównie zabudowania gospodarcze, budynki mieszkalne i ogrody. Fauna kosarzy składa się z 3 gatunków, z których OpiLio parietinus (gatunek typowo synantropijny) występował tylko tutaj. W NIOSKI Kosarze występujące na terenie Roztocza należą do gatunków pospolitych w całej Polsce, o szerokim spektrum ekologicznym. Wyjątkiem może się okazać Leiobunum tisciae, którego rozmieszczenie w Polsce nie jest jeszcze dobrze znane. Ze względu na liczbę spotykanych gatunków, Roztocze należy do regionów średnio bogatych. Brak je st elementów karpackich czy też wschodnioeuropejskich,

20 W. B. Jędryczkowski które są dość dobrze reprezentowane wśród roślin naczyniowych a także wśród wielu grup zwierząt. Większość gatunków (wyjątkiem je st tu synantropijny O. parietinuś) nie wykazuje wyraźnych preferencji środowiskowych. Zasadniczego podziału według kryteriów środowiskowych można dokonać wyróżniając gatunki leśne, do których należą: N. lugubre, N. chrysomelas, L. horridus, M. morio i L. palpinalis. Pozostałe gatunki spotyka się zarówno na stanowiskach otwartych, ja k i leśnych. PIŚM IENNICTW O Iz d e b s k i K., Lo r e n s B., P o pio łek Z. 1992. Szata roślinna wybranych powierzchni obszaru Roztocza n a tle w arunków siedliskowych. Fragm. faun., W arszawa, 35: 237-283. Liana A., M ikołajczyk W., P iechocki A. 1992, W stęp do opracow ania zbiorowego Fauna Roztocza". Fragm. faun., W arszawa, 35: 219-235. Rafalski J. 1960. Kosarze - Opiliones. Katalog fauny Polski, 32, 2, W arszawa, 29 ss., 1 mapa. S t a r ęg a W. 1976. Opiliones - Kosarze (Arachnoidea). F auna Polski, 5. W arszawa, 197 ss., 276 ff. Muzeum i Instytut Zoologii PAN ul. Wilcza 64, 00-679 W arszawa [Title: Harvestmen (OpiLiones) of Roztocze.] SUMMARY The faunistic investigations were carried o ut in the Roztocze region (southeastern part of Poland) and its neighbourhood. Over 1800 specim ens were examined. They belonged to twelve species. Leiobunum tisciae is a species new to the Polish fauna. The material was obtained from the following h ab itats (Table I.): 1. Coniferous forest [Abietetum pobnicwn) - five species; 2. pine forest - six species; 3. beech fo rest (Dentario glandulosae-fageturn) - n in e sp ecies; 4. deciduous forest (Tilio-Carpinetum) - five species; 5. oak forest (PotentiLlo albae- Quercetum) - three species; 6. bushes - seven species; 7. grassland - three species; 8. alder forest - two species; 9. meadows - three species; 10. peat-bogs - two species; 11. synanthropic habitats - four species. Redaktorzy pracy - doc. dr hab. A. Liana, d r W. Mikołajczyk