BADANIE KOMPASU GPS W WARUNKACH RZECZYWISTYCH GPS COMPASS INVESTIGATION IN REAL CONDITIONS

Podobne dokumenty
Differential GPS. Zasada działania. dr inż. Stefan Jankowski

TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

ZASADY MONITOROWANIA MORSKICH OBIEKTÓW O MAŁYCH PRĘDKOŚCIACH

TRANSCOMP XV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

ZESZYTY NAUKOWE NR 6(78) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

PIERWSZE DOŚWIADCZENIA Z EKSPLOATACJI KOMPASU SATELITARNEGO

Aplikacje Systemów. Nawigacja inercyjna. Gdańsk, 2016

TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

POMIAR NAPIĘCIA STAŁEGO PRZYRZĄDAMI ANALOGOWYMI I CYFROWYMI. Cel ćwiczenia. Program ćwiczenia

System AIS. Paweł Zalewski Instytut Inżynierii Ruchu Morskiego Akademia Morska w Szczecinie

SATELITARNE TECHNIKI POMIAROWE WYKŁAD 4

Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych

ZESZYTY NAUKOWE NR 2 (74) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE. Analiza wpływu informacji z logu na dokładność śledzenia obiektów w urządzeniach ARPA

SATELITARNE TECHNIKI POMIAROWE WYKŁAD 5

Ultra szybkie pozycjonowanie GNSS z zastosowaniem systemów GPS, GALILEO, EGNOS i WAAS

Wykorzystanie serwisu ASG-EUPOS do badania i modyfikacji poprawek EGNOS na obszarze Polski

System Automatycznej Identyfikacji. Automatic Identification System (AIS)

Symulacyjne badanie wpływu systemu PNDS na bezpieczeństwo i efektywność manewrów

MANEWR OSTATNIEJ CHWILI OCENA I ANALIZA DLA MASOWCA W ZALEŻNOŚCI OD ODLEGŁOŚCI ROZPOCZĘCIA MANEWRU I KĄTA KURSOWEGO

ĆWICZENIE NR.6. Temat : Wyznaczanie drgań mechanicznych przekładni zębatych podczas badań odbiorczych

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE. Instytut Inżynierii Ruchu Morskiego Zakład Urządzeń Nawigacyjnych. Ćwiczenie nr 6

SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST-S WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

Wykład 9. Cel wykładu. Literatura. WyŜsza Szkoła MenedŜerska w Legnicy. Informatyka w zarządzaniu Zarządzanie, zaoczne, sem. 3. MS Excel data i czas

Podstawy Nawigacji. Kierunki. Jednostki

KLASYFIKACJI I BUDOWY STATKÓW MORSKICH ZMIANY NR 2/2008

Globalny Nawigacyjny System Satelitarny GLONASS. dr inż. Paweł Zalewski

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

CZŁOWIEK ZA BURTĄ REKIN!!!

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

System informacji przestrzennej w Komendzie Miejskiej w Gdańsku. Rysunek 1. Centrum monitoringu w Komendzie Miejskiej Policji w Gdańsku.

Problem testowania/wzorcowania instrumentów geodezyjnych

Wyposażenie Samolotu

GNSS ROZWÓJ SATELITARNYCH METOD OBSERWACJI W GEODEZJI

LABORATORIUM Z FIZYKI

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

Metrologia: powtarzalność i odtwarzalność pomiarów. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

ANALIZA PORÓWNAWCZA PARAMETRÓW RADARÓW STATKOWYCH

METODA WERYFIKACJI SYSTEMU NAWIGACJI INERCJALNEJ NA OKRĘ CIE PODWODNYM

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

WYZNACZANIE CECH PUNKTOWYCH SYGNAŁÓW POMIAROWYCH

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D

Pomiar rezystancji metodą techniczną

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Przyswojenie wiedzy na temat serwisów systemu GPS i charakterystyk z nimi związanych

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Wyznaczanie budżetu niepewności w pomiarach wybranych parametrów jakości energii elektrycznej

Naziemne systemy nawigacyjne. Wykorzystywane w nawigacji

ODORYMETRIA. Joanna Kośmider. Ćwiczenia laboratoryjne i obliczenia. Część I ĆWICZENIA LABORATORYJNE. Ćwiczenie 1 POMIARY EMISJI ODORANTÓW

Systemy nawigacji satelitarnej. Przemysław Bartczak

OCENA JAKOŚCI DOSTAWY ENERGII ELEKTRYCZNEJ

Dokładność pozycji. dr inż. Stefan Jankowski

Temat ćwiczenia. Pomiary płaskości i prostoliniowości powierzchni

Teoria błędów pomiarów geodezyjnych

Systemy przyszłościowe. Global Navigation Satellite System Globalny System Nawigacji Satelitarnej

SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM

Recenzja Rozprawy doktorskiej mgr int Pawła Przestrzelskiego pt.: Sieciowe pozycjonowanie różnicowe z wykorzystaniem obserwacji GPS i GLONASS"

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA. D Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych w terenie równinnym

SATELITARNE TECHNIKI POMIAROWE WYKŁAD 6

ROZDZIAŁ 1. NAWIGACJA MORSKA, WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE, ZBOCZENIE NAWIGACYJNE. KIERUNEK NA MORZU.

Zaawansowana analiza mocy i jakości energii z wykorzystaniem wielokanałowych, synchronicznych systemów rejestracji danych firmy Dewetron

Temat ćwiczenia. Pomiary przemieszczeń metodami elektrycznymi

Precyzyjne pozycjonowanie w oparciu o GNSS

Nawigacja satelitarna

S ODTWORZENIE PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH TRASY I INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA

CREDIBILITY OF SATELLITE NAVIGATION RECEIVERS

BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA Im Stanisława Staszica w Krakowie. Karolina Banyś

PL B1. Sposób i układ pomiaru całkowitego współczynnika odkształcenia THD sygnałów elektrycznych w systemach zasilających

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Spis treści Wyznaczenie pozycji przy pomocy jednego obserwowanego obiektu... 47

BADANIE WPŁ YWU GEOMETRII SYSTEMU NA DOKŁ ADNOŚĆ OKREŚ LANIA POZYCJI ZA POMOCĄ ODBIORNIKA GPS

1. Wstęp. 2. Budowa i zasada działania Łukasz Kowalewski

Zastosowanie pomiarów GPS do wyznaczania deformacji terenu na obszarze Głównego i Starego Miasta Gdańska

INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ BADANIE PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

Ćwiczenie nr 1. Regulacja i pomiar napięcia stałego oraz porównanie wskazań woltomierzy.

POMIARY REZYSTANCJI. Cel ćwiczenia. Program ćwiczenia

Wykorzystanie nowoczesnych technologii w zarządzaniu drogami wojewódzkimi na przykładzie systemu zarządzania opartego na technologii GPS-GPRS.

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

Ograniczenia GPS. błędy spowodowane zmiennością opóźnień: jonosferycznego i troposferycznego, niedokładności efemeryd, błędy zegara satelity,

Estymowana pozycja radarowa

Praktyczne aspekty monitorowania jakości energii elektrycznej w sieci OSP

Pomiary różnicowe GNSS i serwisy czasu rzeczywistego: NAWGEO, KODGIS, NAWGIS

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

GEOMATYKA program podstawowy. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu

TRANSCOMP XV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

Temat: BADANIE NIEZALEśNOŚCI DWÓCH CECH JAKOŚCIOWYCH TEST CHI KWADRAT. Anna Rajfura 1

Laboratorium POMIAR DRGAŃ MASZYN W ZASTOSOWANIU DO OCENY OGÓLNEGO STANU DYNAMICZNEGO

Typowe konfiguracje odbiorników geodezyjnych GPS. dr hab. inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Metrologia cieplna i przepływowa

ANALiZA WPŁYWU PARAMETRÓW SAMOLOTU NA POZiOM HAŁASU MiERZONEGO WEDŁUG PRZEPiSÓW FAR 36 APPENDiX G

(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

Transkrypt:

KRÓL Artur 1 STUPAK Tadeusz 2 system GPS, kompas, kurs statku BADANIE KOMPASU GPS W WARUNKACH RZECZYWISTYCH W artykule przedstawiono wyniki badań wskazań kompasu satelitarnego w stosunku do Ŝyrokompasu przeprowadzonych na statku Horyzont II. Badania prowadzono podczas cyrkulacji statku przy róŝnych wychyleniach steru i gdy statek utrzymywał stały kurs. GPS COMPASS INVESTIGATION IN REAL CONDITIONS The comparison of GPS compass indications to gyrocompass performed on the ship Horyzont II are presented in the article. The investigation was conducted during circulations with different rudder angle and when the ship was on steady course. 1. WSTĘP System nawigacji satelitarnej pozwala wyznaczać pozycję obserwatora a na podstawie jej zmian wyznaczyć kurs drogi nad dnem (ang. COG course over ground) i prędkość statku nad dnem (ang. SOG speed over ground). Błędy systemów nawigacji satelitarnej, ograniczające dokładność lokalizacji, moŝna podzielić na: błędy propagacji sygnału (opóźnienie jonosferyczne i troposferyczne), błędy wynikające z efektów relatywistycznych, błędy działania systemu, czyli powstające w segmencie kosmicznym i naziemnym (błędy efemeryd satelitów, błędy zegarów satelitów względem skali czasu systemu nawigacyjnego, błędy rozmycia pozycji DOP, błędy wielotorowości), błędy odbiorników (błędy segmentu uŝytkowników). W normie PL-EN 61108-1:2000 określono wymagania dotyczące wyznaczenia kąta drogi nad dnem statku podane w tabeli 1. 1 Akademia Morska, Wydział Nawigacji, 81-345 Gdynia, al. Jana Pawła II 3, Tel.: +48 58 690-11-27, E-mail: arturka@am.gdynia.pl 2 Akademia Morska, Wydział Nawigacji, 81-345 Gdynia, al. Jana Pawła II 3, Tel.: +48 58 690-11-27, E-mail: stupak@klif.am.gdynia.pl

1870 Artur KRÓL, Tadeusz STUPAK Tab. 1. Wymagana normą dokładność COG[4] Zakres prędkości [w] Dokładność wyjścia COG [º] 0 do < 1 NiemoŜliwa do wyznaczenia >1 do <17 ± 3 >17 ±1 Odnośnie ograniczeń odbiornika GPS przedstawionych w niniejszej normie, nie odnoszą się one do błędów wyznaczenia kąta drogi nad dnem statku podczas ruchu o wysokiej dynamice. Te ograniczenia mają być podane w fabrycznej instrukcji obsługi [4]. Natomiast nie ma przepisów dotyczących kompasów GPS. W artykule przedstawione są badania takiego urządzenia przeprowadzone na statku Akademii Morskiej Horyzont II w bieŝącym roku. 2. WIELOANTENOWY ODBIORNIK GPS KOMPAS SATELITARNY. BUDOWA, DZIAŁANIE, DOKŁADNOŚĆ Kompas satelitarny jest stosunkowo nowym urządzeniem, stosowanym głównie na statkach specjalistycznych Ten wieloantenowy odbiornik systemu satelitarnego GPS poza typowymi funkcjami, jest w stanie określić kąt orientacji przestrzennej jednostki, czyli kurs rzeczywisty (kierunek, w który zwrócony jest dziób heading [HDG]). Kompas satelitarny naleŝy do grupy urządzeń do przekazywania kursu, które zostały zdefiniowane w Rezolucji IMO MSC 116(73) i dodane do konwencji SOLAS. Urządzenie to musi być zainstalowane na kaŝdym statku o pojemności brutto pomiędzy 300 a 500, o ile nie jest on wyposaŝony w Ŝyrokompas oraz na statku pasaŝerskim typu HSC (High SpeedCraft), który moŝe pomieścić maksymalnie 100 pasaŝerów, jeśli takŝe nie ma zainstalowanego Ŝyrokompasu.[2] Kompas satelitarny wyznacza kierunek z róŝnicy pozycji dwóch anten połoŝonych blisko siebie. Błąd określenia pozycji anteny jest znacznie większy niŝ odległość pomiędzy antenami, ale błąd ten dla obu anten jest taki sam w danym momencie. 3. KONFIGURACJA I SPECYFIKACJA KOMPASU SATELITARNEGO FURUNO SC-50 Do badań uŝyto kompasu satelitarnego japońskiej firmy Furuno. Elementy składowe kompasu satelitarnego Furuno SC-50 to: trójosiowa antena, wyświetlacz, jednostka centralna. Specyfikacja nawigacyjna urządzenia: dokładność kursu: ± 1,0º, podział skali: 0,1º, prędkość nadąŝna: 45º/s, czas dostrajania: 3 minuty, dokładność pozycji: 10 m lub 5 m (DGPS), 95% czasu.

BADANIE KOMPASU GPS W WARUNKACH RZECZYWISTYCH 1871 4. ZASADA DZIAŁANIA KOMPASU SATELITARNEGO FURUNO SC-50 Kurs statku moŝna wyznaczyć poprzez rozkodowanie danych częstotliwości nośnej obok innych danych odbieranych przez odbiorniki GPS. WzdłuŜ osi statku montuje się dwie anteny A1 (tylną) i A2 (przednią). Anteny podłączone są do odbiornika GPS, który w punktach A1 i A2 oblicza pseudoodległości oraz azymuty do satelitów. RóŜnica odległości pomiędzy A1 i A2 wyznaczana jest precyzyjnie za pomocą róŝnicy faz sygnałów odebranych przez poszczególne anteny. Antena A3 słuŝy do kompensacji wpływu kołysania wzdłuŝnego i bocznego statku. 5. DOKŁADNOŚĆ WYZNACZANIA KURSU RZECZYWISTEGO W KOMPASIE SATELITARNYM Rezolucja IMO MSC 116(73) wskazuje, jakie wymagania dokładnościowe ma posiadać kompas satelitarny. Wymagania te powinny być spełnione w następujących warunkach Ŝeglugi: w warunkach dynamicznych, w szerokościach do 60, przy kołysaniu poprzecznym i wzdłuŝnym prostym ruchem harmonicznym o okresie od 6 do 15 sekund, przy kącie kołysania maksimum 5 i maksymalnym poziomie przyspieszenia 0,22 m/s 2. Dokładność wskazań wymagana przez Rezolucję IMO 116(73 dopuszcza następujące wartości: błąd transmisji łącznie z błędem rozróŝnialności mniejszy niŝ ± 0,2º, błąd statyczny mniejszy niŝ ±1,0º, błąd dynamiczny mniejszy niŝ ±1,5º. JeŜeli amplituda zmian błędu dynamicznego przekracza ±0,5º, to częstotliwość tych zmian powinna być mniejsza niŝ 0,033 Hz (co odpowiada okresowi nie krótszemu niŝ 30 s), błąd nadąŝania dla róŝnych prędkości powinien wynosić mniej niŝ ±0,5º przy prędkości zwrotu do 10º/s, mniej niŝ ±1,5º przy prędkości zwrotu od 10º/s do 20º/s. W Zeszycie Naukowym Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, Nr 4 (175), 2008r, opublikowano artykuł pt. Pierwsze doświadczenia z eksploatacji kompasu satelitarnego autorstwa Andrzeja Felskiego i Aleksandra Nowaka [1]. Autorzy tej publikacji przeprowadzili eksperyment z wykorzystaniem kompasu satelitarnego Crescend Vector 100. Pomiary w liczbie 25 000 wykonano przy domyślnych nastawach urządzenia, w warunkach stacjonarnych, w odstępach jednosekundowych. Autorzy uzyskali średnią wartość kursu z całej populacji wynoszącą 87,748º z odchyleniem standardowym 1,355º. Wynik odbiegał od wartości błędu opisanego w specyfikacji urządzenia 0,3º. Jak stwierdzili autorzy, powodem takiej róŝnicy była niekorzystna konfiguracja satelitów systemu GPS. Analizując zmiany kursu w krótszych przedziałach czasowych, autorzy uzyskali wartość odchylenia standardowego równą 0,5º, co było bliskie wskazaniu producenta. Innego rodzaju badania przeprowadzono na statku Akademii Morskiej w Gdyni Horyzont II w dniu 19 października 2010. Porównywano wskazania kompasu GPS z Ŝyrokompasem podczas manewrów cyrkulacji statku i następnie Ŝeglugi na stałym kursie.

1872 Artur KRÓL, Tadeusz STUPAK Tab. 2. Dane statku Horyzont II [5] L.p. Parametr Wartość 1 Rok budowy i miejsce 2000. - Gdańsk 2 Pojemność brutto 1321 3 DWT 288 4 Długość całkowita 56,34 m 5 Szerokość 11,36 m 6 Zanurzenie 3,90 m 7 Wysokość masztu od linii wodnej 21,75 m 8 Prędkość 12 węzłów 9 Moc silnika głównego 1280 kw Podczas badań wiał wiatr z kierunku 191 o z prędkością 12m/s, stan morza wynosił 3B. W czasie pomiarów rejestrowano w odstępach jednosekundowych pozycje statku z odbiornika kompasu satelitarnego Furuno SC-50 oraz w odstępach dwusekundowych kurs Ŝyrokompasowy. Porównania parametrów dokonano dla wspólnych momentów. Podstawowe parametry uŝytych urządzeń podano w tabelach 3 i 4. Tab. 3. Dane Ŝyrokompasu Raytheon-Anschitz typ Standard 20 110-800[5] L.p. Parametr Wartość 1 Błąd nastawy ±0,1 o ± sec LAT 2 Błąd statyczny ±0,1 o ± sec LAT, RMS 3 Błąd dynamiczny ±0,4 o ± sec LAT 4 Prędkość nadąŝna 70 o /s 5 Czas nastawy 3 h Tab. 4. Parametry kompasu satelitarnego GPS Furuno S.C.-50[3] L.p. Parametr Wartość 1 Liczba kanałów pomiarowych 12 2 Kod odbioru C/A, WAAS 3 Dokładność pozycji GPS 10 m (95%) 4 Dokładność pozycji DGPS 5 m(95%) Wykonano cyrkulacje statku przy róŝnych wychyleniach steru na prawą burtę. Parametry podano w tabeli 5.

BADANIE KOMPASU GPS W WARUNKACH RZECZYWISTYCH 1873 Tab. 5. Cyrkulacje statku L.p. Wychylenie Kurs początkowy Czas rozpoczęcia Prędkość kątowa steru [deg] [deg] zwrotu zwrotu [deg] 1 5 092 09:39:51 92 2 10 095 09:46:31 105 3 15 115 09:51:31 135 4 20 145 09:57:13 155 5 25 182 10:02:55 170 6 30 215 10:06:41 210 Dla powyŝej podanych manewrów obliczono średni błąd wskazań kompasu GPS w stosunku do wskazań Ŝyrokompasu. Wyniki przedstawiono w tabeli 5. Obliczono średnia wartość róŝnic wskazań dla całego manewru oraz najmniejszą i największą zanotowaną wartość. Tab. 6. Wyniki pomiarów L.p. Cyrkulacja σ [deg] σ max [deg] σ min [deg] Opóźnienie czasowe [s] 1 5 o PB 8,7 21,2 0,0 4 2 10 o PB 12,8 50,2 2,7 6 3 15 o PB 14,7 30,6 0,5 5 4 20 o PB 15,8 28,5 1,8 5 5 25 o PB 15,7 33,2 1,5 6 6 30 o PB 12,2 41,4 0,5 5 σ - średnia róŝnica pomiędzy COG i HDG dla danej serii pomiarów σ max - największa róŝnica pomiędzy COG i HDG dla danej serii pomiarów σ min - najmniejsza róŝnica pomiędzy COG i HDG dla danej serii pomiarów σ w -13,3 o średnia róŝnica dla wszystkich pomiarów. Na podstawie przeprowadzonych pomiarów moŝna stwierdzić, Ŝe kąt drogi nad dnem odznacza się małą korelacją w stosunku do kursu Ŝyrokompasowego statku podczas manewru cyrkulacji. Średnia róŝnica pomiędzy COG i HDG wynosi ze wszystkich pomiarów wynosi 13,3 o. We wszystkich pomiarach wartości bezwzględne róŝnic wynoszą od zera do kilkudziesięciu stopni. Analizując przebiegi obu kursów moŝna zauwaŝyć opóźnienie czasowe wskazań kompasu satelitarnego w stosunku do Ŝyroskopowego (wyraźnie widoczne przy przejściu przez kurs 360 o ). Jest to główna przyczyna występowania róŝnic. Opóźnienie to powodowane jest metodą obliczenia COG przez odbiornik nawigacyjny.

1874 Artur KRÓL, Tadeusz STUPAK Rys. 1. Cyrkulacja wychylenie steru 10 PB Początek cyrkulacji: 09:46:21 LT. Koniec cyrkulacji: 09:50:09 LT. Czas manewru: 00:03:38. Prędkość kątowa: 105 /min. Rys. 2. Cyrkulacja statku wychylenie steru 10 PB. Z błędami grubymi.

BADANIE KOMPASU GPS W WARUNKACH RZECZYWISTYCH 1875 Tab. 7. Stały kurs Kurs odniesienia 094,8º Średnia SOG 3,5 kt Średni COG z całej serii 094,6º Odchylenie standardowe 0,6º Największe zarejestrowane wskazanie COG 096,0º Najmniejsze zarejestrowane wskazanie COG 092,5º Średnia róŝnica pomiędzy kursem 0,5º odniesienia a COG średnim Największa róŝnica 2,3º Najmniejsza róŝnica 0,0º Wymagana dokładność ±3º, <091,8º ; 097,8º> Po zakończeniu manewrów statek utrzymywał stały kurs. Zmiany kursu w tym czasie były bardzo małe, co spowodowało, Ŝe róŝnice wskazań obu przyrządów były niewielkie. Potwierdza to przydatność kompasu GPS dla statków. Pozwala on uzyskać wiarogodne wskazania kursu jednostki, a cena jego jest wielokrotnie niŝsza niŝ kompasu Ŝyroskopowego. W tabeli 7 podano wyniki rejestracji danych w tej fazie eksperymentu. 6. PODSUMOWANIE Kąt drogi nad dnem jest bardzo istotnym parametrem ruchu statku. Klasyczny, jedno antenowy odbiornik GPS wyznacza go na podstawie kolejnych pozycji. Dokładność tych wskazań zaleŝy od dokładności wyznaczanych pozycji, prędkości statku i czasu filtracji. Wskazania kompasu GPS korzystającego z układu anten są dokładniejsze, poniewaŝ mierzy on róŝnice połoŝeń anten w tej samej epoce pomiarowej, a więc są obarczone tymi samymi błędami, które moŝna kompensować. Eksperyment wykazał, Ŝe kompas GPS pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności wskazań, gdy statek utrzymuje stałe parametry ruchu. Większe róŝnice wskazań kompasu GPS w stosunku do kompasu Ŝyrokompasowego występują podczas manewru jednostki. Występuje opóźnienie czasowe wskazań kompasu satelitarnego mające związek z dynamiką wykonywanego manewru.. 7. BIBLIOGRAFIA [1] Felski A., Nowak A., Pierwsze doświadczenia z eksploatacji kompasu satelitarnego, w: Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej Nr 4 (175), Wydawnictwo Akademii Marynarki Wojennej, Gdynia 2008. [2] Narkiewicz J., GPS i inne satelitarne systemy nawigacyjne, wyd. 1, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2007. [3] Furuno operator s manual. Satellite compass model SC-50,Furuno Electronics CO., LTD. Nishinomiya, Japan. [4] PL-EN 61108-1:2000 Urządzenia i systemy nawigacji i radiokomunikacji morskiej -- Globalne satelitarne systemy nawigacyjne (GNSS) -- Część 1: Globalny system określania pozycji (GPS) -- Urządzenia odbiorcze -- Normy dotyczące działania, metody badań i wymagane wyniki badań, Polski Komitet Normalizacyjny, Warszawa 2000. [5] http://www.am.gdynia.pl/html/armator/grafika/galeria/foto35.jpg.