INSTRUKCJA OBSŁUGI Retro radio UKW Nr produktu 000192202 Strona 1 z 12
Retro radio UKW To najlepszej klasy radio VHF o tradycyjnym wyglądzie odbiera stacje FM w zakresie 87.5 MHz - 108 MHz w dobrej jakości. Głównie możesz słuchać silnych, lokalnych stacji o dobrej jakości dźwięku. Odbiornik jest jednak także czuły na odbiór oddalonych stacji. Radio VHF zostało szeroko spopularyzowane dopiero po roku 1945. początkowo odbiorniki radiowe mogły odbierać jedynie stacje z zakresu fal długich AM, fal śczerwonynich i krótkich. Wiele urządzeń trzeba było przerobić aby mogły odbierać VHF. Radio swobodnie odbierające zakres VHF stało się powszechnie popularne w latach 50tych. To radio wygląda jak kopia typowego przenośnego radia z lat 60tych. Dzięki wynalezieniu tranzystorów, radia takie mogły pracować przy zasilaniu mniejszym prądem niż odbiorniki stacjonarne. Można je było zatem obsługiwać z baterii. Oprócz tego aspekcie technicznym pozostawały podobne do starszych odbiorników stacjonarnych. D1 dioda pojemnościowa1sv101 R1 4.7 ko (żółty, fioletowy, czerwony) R2 220 ko (czerwony, czerwony, żółty) R3 1 ko (brązowy, czarny, czerwony) R5 330 ko (pomarańczowy, pomarańczowy, żółty) R6 33 O (pomarańczowy, pomarańczowy, czarny) C15 Elko 100 µf C17 100 nf ceramiczny (104) Strona 2 z 12
Dzięki zintegrowanemu odbiornikowi IC TDA7088, konstrukcja dedykowanego radia VHF stała się tak prosta, że każdy może swobodnie złożyć takie radio. Jednostronny wzmacniacz niskiej częstotliwości działa podobnie do oryginalnego używanego w starych radiach. Retro radio wykorzystuje dwupoziomowy wzmacniacz tranzystorowy o średniej pojemności przy niskim napięciu baterii. Dwie baterie alkaliczne 1.5 V wystarczą dla zapewnienia 100 godzin odbioru fal radiowych. Samodzielnie złożone radio sprawi,. Że słuchanie stacji stanie się jeszcze przyjemniejsze. Możesz teraz cieszyć się słuchaniem wielu stacji VHF. Komponenty Zamontowana płytka obwodów drukowanych wyposażona w TDA7088 Antena Głośniki 8 O, 0.5 W Sterowanie głośnością 22 ko z przełącznikiem Sterowanie dostrajaniem 22 ko Izolowany przewód Zasobnik baterii z przewodami połączeniowymi T1 PNP tranzystor BC557B T2 NPN tranzystor BC547B Strona 3 z 12
Montaż elementów sterowania Radio posiada dwie obrotowe kontrolki. Jedna steruje częstotliwością a druga głośnością,. Kontrolka głośności z trzema podłączeniami również dodatkowo posiada wyłącznik ON/OFF z dwoma podłączeniami. Jeśli przekręcisz kontrolkę całkiem w lewo, otworzy się wyłącznik. Umieść kontrolkę głośności w lewym otworze montażowym. Niewielka zapadka uniemożliwia jej nieprawidłowe włożenie. Zamocuj kontrolkę pierścieniowa nakrętką i nie zapomnij o podkładce. Kontrolka głośności (poti) z wyłącznikiem Drugi potencjometr (poti) z 22 kω służy do dostrajania częstotliwości.. montuje się go z prawej strony. Podłączenia obu potencjometrów powinny być skierowane do wewnątrz tak aby później można było zamontować między nimi płytkę obwodów drukowanych. Następnie przykręć dwie obrotowe kontrolki do osi tak, aby pozycje końcowe odpowiadały nadrukowanej skali. Włóż głośnik wsuwając go do pasującego otworu. Podłączenia powinny być skierowane ku górze tak, by można było przyłączyć płytkę obwodów drukowanych. Głośnik będzie solidnie zamocowany w odpowiednim otworze. Możesz także zastosować niewielką ilość środka klejącego lub gorącego kleju. Strona 4 z 12
Głośnik Przykręć otwór lutowniczy do podstawy anteny teleskopowej. Teraz wepchnij antenę przez otwór w obudowie od wewnątrz i włóż jej koniec do płaskiego uchwytu, który trzeba odpowiednio zamocować w obudowie dołączona taśmą przylepną. Antena będzie teraz solidnie zamontowana, później możesz dodatkowo zabezpieczyć ją taśmą przylepną. Antena Strona 5 z 12
Lutowanie Płytka obwodów drukowanych zawiera już wiele przylutowanych komponentów SMD (urządzenia montowane powierzchniowo).: odbiornik IC TDA7088, 15 kondensatorów i jeden opornik. Tylko kilka z tych komponentów należy przylutować do przewodów połączeniowych. Dotyczy to wszystkich komponentów wzmacniacza NF, cewek i komponentów wokół dostrajania diody radia. Komponenty SMD Teraz płytki obwodów drukowanych są razem zlutowane. Schemat obwodu kompletnego odbiornika na ostatniej stronie instrukcji może posłużyć dla celów orientacyjnych. Krótki kurs lutowania znajdziesz w magazynie on-line ELO (www.elo-web.de). Komponenty na płytce obwodów drukowanych Wyposaż płytkę obwodów drukowanych w komponenty elektryczne zgodnie z planem sprzętowym. Najpierw zainstaluj dwie cewki SP1 i SP2. Strona 6 z 12
Obie cewki muszą być wykonane z dołączonego przewodu sprzętowego. Każda z nich posiada trzy zwoje o średnicy wewnętrznej 5mm i długości około 7mm. Jako zwijarki użyj 100-µF-Elko. Najpierw nawiń trzy zwoje blisko siebie. Następnie rozsuń zwoje tak aby całkowita długość cewki wynosiła około 7mm. Dokładność nie musi być idealna ponieważ cewkę nadal można trochę zmienić po instalacji. Zdejmij izolację z końcówek przewodu. Dopiero teraz zdejmij cewkę ze zwijarki uzwojenia. Przylutuj oba przewodu na dole. Teraz odetnij wystające przewody ostrymi obcęgami około 2mm nad PCV. Instalacja cewki Włóż oporniki R1 (4.7 ko, żółty, fioletowy, czerwony), R2 (220 ko, czerwony, czerwony, żółty) Blisko podłączeń dla potencjometru PT2. Oporniki R3 (1 ko, brązowy, czarny, czerwony), R5 (330 ko, pomarańczowy, pomarańczowy, żółty) i R6 (33 O, pomarańczowy, pomarańczowy, czarny) należą do wzmacniacza LF z drugiej strony płytki obwodów drukowanych. Opornik R4 (5.6 ko) jest już przylutowany jako komponent SMD. Wygnij odpowiednio przewody połączeniowe dla instalacji pionowej. Oporniki Strona 7 z 12
Dioda pojemnościowa D1 Teraz przylutuj kondensator elektrolitowy C15 (100 µf). Przestrzegaj kierunku instalacji. Biegun dodatni oznaczono na płytce obwodów. Biegun ujemny oznaczono białą kreską. Skierowany jest on w stronę IC. Teraz zainstaluj ceramikę kondensatora C17 z 100 nf (nadruk: 104). Kierunek instalacji nie ma znaczenia. Kondensatory Na końcu musisz zainstalować tranzystory. Nie pomyl obu typów. T1 to tranzystor PNP BC557B, T2 to tranzystor NPN BC547B. Strona 8 z 12
Całkowicie wyposażona płytka obwodów drukowanych Teraz przylutuj odpowiednie odcinki przewodów dla dwóch potencjometrów. Długość przewodów podano na schemacie okablowania. Wepchnij końce przewodów przez otwory i przylutuj je jak pozostałe komponenty, lub przylutuj je do obszaru lutowania na płasko. Płytka obwodów drukowanych musi być zainstalowana w pozycji podwieszonej pomiędzy dwoma potencjometrami. Jest ona podtrzymywana sześcioma przewodami. Dodatkowo jeden przewód biegnie do potencjometru głośności a dwa do wzmacniacza. Czarny przewód zasobnika baterii należy podłączyć do złącza uziemienia. Czerwone przewody połączeniowe do przełącznika kontrolki głośności. Pozostały przewód należy przylutować do podłączenia anteny. Jeśli podłączenie to jest dłuższe niż wymagane, ulepszy to odbiór poprzez zwiększenie efektywnej długości anteny. Schemat okablowania Strona 9 z 12
Pełne okablowanie Radio zostało teraz całkowicie złożone i można je przetestować. Zaznacz ustawienie umieszczając swoje nazwisko i datę na schemacie obwodu na ostatniej stronie instrukcji. Następnie skopiuj lub wydrzyj stronę i przyklej ją do obudowy radia. Dzięki temu po latach będzie można uzyskać informacje konieczne dla ewentualnych napraw. To także stanowi element starego typu radia. Można je naprawić po wielu latach ponieważ schemat obwodu zawsze znajduje się w jego wnętrzu urządzenia. Pierwszy test i ustawienia Włóż dwie baterie alkaliczne typu Mignon 1.5 V. włącz radio i podkręć kontrolkę głośności do końca. Za pomocą przycisku częstotliwości szybko znajdziesz wyraźnie nadające stacje. Teraz należy ustawić zakres częstotliwości. Jako porównania użyj obecnego radia. Skrajne dolne stacje w zakresie VHF powinny pojawić się w lewej pozycji końcowej. Zasięg odbioru można ustawić inaczej regulując cewkę w SP1. Ściśnij mocniej zwoje cewki, aby odbierać niższe częstotliwości. Jeśli występuje duży, pusty obszar z lewej strony najniższej stacji rozszerz nieco cewkę. Strona 10 z 12
Aby dokładnie dostroić radio, włóż śrubokręt pomiędzy dwa zawoje i nieco je rozchyl. Po dokładnym ustawieniu progu niskiego pasma, możesz także ustawić próg pasma górnego 108 MHz. Częstotliwość zależy od napięcia baterii. Jeśli w trakcie słuchania odkryjesz, że nie da się ustawić najwyższej stacji, wymień baterie. Ćwiczenie odbioru Podczas dostrajania stacji, automatyczna kontrolka częstotliwości odbiornika AFC zablokuje się na dokładnej częstotliwości, stacja będzie wówczas słyszalna w określonym zakresie kontrolki częstotliwości. Ustaw kontrolkę możliwie jak najdokładniej środka tego zakresu. Jeśli napięcie baterii znacznie spadnie w trakcie pracy, częstotliwość może ulec zmianie,. Musisz wtedy ponownie ustawić nadajnik. W zależności od prędkości modulacji stacji, mogą występować zakłócenia dźwięku wynikające z nadmiernej modulacji końcowego wzmacniacza radia. W takim przypadku skręć nieco kontrolkę głośności. Retro radio FM o umiarkowanej głośności idealnie nadaje się do relaksacyjnego wieczornego słuchania. Przy całkowicie wysuniętej antenie, radio jest odpowiednio czułe i z powodzeniem odbiera silne stacje lokalne. Jeśli podłączysz dłuższy przewód antenowy, będziesz także odbierać słabsze stacje (np.,. stacje lokalne okolicznych miast). Aby jeszcze bardziej usprawnić odbiór, podłącz dodatkowy przewód antenowy do złącza uziemienia. Jeśli korzystasz z anteny dwubiegunowej idealna długością jest 75cm dla każdego przewodu. Uważne ułożenie obu przewodów może ulepszyć odbiór słabej stacji. Objaśnienia schematu obwodu Większość odbiorników VHF pracuje na średniej częstotliwości 10.7 MHz. Częstotliwość odbioru jest najpierw przekładana na częstotliwość średnią, następnie filtrowana, wzmacniana i demodulowana. Retro radio VHF również zmienia otrzymywany sygnał na częstotliwość średnią. Jednak częstotliwości ta jest o wiele niższa i wynosi 70 khz. Umożliwia to pracę filtrów częstotliwości średniej bez wyważonych cewek. Demodulator FM jest prostszy i bardziej odporny na zakłócenia. Wszystkie te zasadnicze elementy znajdują się w jednym SMD-IC, TDA7088 z 16 złączami. Zamiast okrągłego kondensatora, jak w starszych odbiornikach, radio wykorzystuje diodę pojemnościową D1. im wyższe napięcie na diodzie, tym niższa pojemność i tym Strona 11 z 12
Wyższa częstotliwość odbioru. Jedynym punktem dostrajania jest cewka L1 gdzie ustawia się dolny próg częstotliwości oscylatora. Pozycja końcową niskiej częstotliwości stanowi wzmacniacz klasy A z dwoma tranzystorami T1 i T2. prąd stały wynosi około 20 ma. Obwód nadal pracuje przy dobrym dźwięku jak na napięcie robocze 2.2 V. Płytka obwodów drukowanych została zaprojektowana tak, aby wszystkie komponenty były wyposażone w SMD zlokalizowane wokół faktycznego odbiornika TDA7088. taka konstrukcja ułatwia ustawienie. Niektóre z elementów przewodów, przylutowane przez ciebie można wymieniać tym samym zmieniając pewne właściwości radia. R1 określa zakres częstotliwości który można dostrajać. Mniejszy opornik zwiększa zakres dostrajania,. Jest to dobry pomysł jeśli chcesz np. używać radia z bateriami NiMH 2.4 V. R2 określa szerokość zakresu rejestracji AFC. Jeśli chcesz słuchać np. słabych stacji znajdujących się blisko stacji silnych, warto zwiększyć R2 do MO aby zmniejszyć zakres rejestracji. Dwa złącza RE2 i SC1 na płytce obwodów drukowanych pierwotnie nie są używane. Stanowią one rezerwę dla dalszej rozbudowy. TDA7088 został pierwotnie zaprojektowany dla dostrajania przyciskami. Schemat obwodu obejmuje dwa przyciski do resetowania i wyszukiwania. Jeśli chcesz zmienić odbiornik w ten sposób, należy oddzielić złącze PT2_2 od suwaka kontrolki częstotliwości,. W tym miejscu możesz zainstalować przełącznik a odbiornik będzie można dostrajać albo przyciskami albo potencjometrem. Więcej informacji na temat możliwych zmian znajdziesz na stronie magazynu on-line ELO (www.elo-web.de). http:// Strona 12 z 12