1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.

Podobne dokumenty
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Obsługa programu Soldis

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

PRO/ENGINEER. ĆW. Nr. OPCJE POLECENIA PATTERN

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi funkcjami i pojęciami związanymi ze środowiskiem AutoCAD 2012 w polskiej wersji językowej.

Ćwiczenie 4: Edycja obiektów

Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT

Google Earth. Co to jest Google Earth? Co to jest KML? Skąd można pobrać Google Earth?

Uruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.

Przeprowadź analizę odkształceń plastycznych części wykonanej z drutu o grubości 1mm dociskanej statycznie do nieodkształcalnej ściany.

Własności materiału E=200e9 Pa v=0.3. Preprocessing. 1. Moduł Part moduł ten słuŝy do stworzenia części. Part Create

Studia Podyplomowe Grafika Komputerowa i Techniki Multimedialne, 2017, semestr II Modelowanie 3D - Podstawy druku 3D. Ćwiczenie nr 4.

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE

BLENDER- Laboratorium 1 opracował Michał Zakrzewski, 2014 r. Interfejs i poruszanie się po programie oraz podstawy edycji bryły

Sławomir Milewski - Wprowadzenie do systemu MES ALGOR Strona 1 z 13

DARMOWA PRZEGLĄDARKA MODELI IFC

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku

Przedszkolaki Przygotowanie organizacyjne

Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej (L-5) Rozwiązanie zadania stacjonarnego przepływu ciepła w tarczy w systemie MES ALGOR

Zadanie 10. Stosowanie dokumentu głównego do organizowania dużych projektów

Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Tworzenie dokumentacji 2D

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Laboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em. Uruchomienie programu

[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1

Ćwiczenie 3: Rysowanie obiektów w programie AutoCAD 2010

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Rys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)

WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS

I Tworzenie prezentacji za pomocą szablonu w programie Power-Point. 1. Wybieramy z górnego menu polecenie Nowy a następnie Utwórz z szablonu

Instrukcja obsługi notowań koszykowych w M@klerPlus

Instalacja i konfiguracja IIS-a na potrzeby dostępu WEBowego/Secure

Edytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym

I. Program II. Opis głównych funkcji programu... 19

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

Temat: Organizacja skoroszytów i arkuszy

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części

Praca w programie Power Draft

11.3 Definiowanie granic obszaru przeznaczonego do kreskowania

Wielowariantowość projektu konfiguracje

Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Laboratorium A: Zarządzanie ustawieniami zabezpieczeń/klucz do odpowiedzi

CAx integracja REVIT ROBOT.

Projekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks.

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

1.1. Przykład projektowania konstrukcji prętowej z wykorzystaniem ekranów systemu ROBOT Millennium

ANALIZA STATYCZNA PŁYTY ŻELBETOWEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko

Utworzenie aplikacji mobilnej Po uruchomieniu Visual Studio pokazuje się ekran powitalny. Po lewej stronie odnośniki do otworzenia lub stworzenia

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Symulacja zamknięcia pojemnika PP tutorial Abaqus 6.5-1

Wprowadzanie zadanego układu do

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA

Obiekt 3D. Instrukcja wykonania pionka. Autor: Bartosz Kowalczyk. Na podstawie pracy Marcina Wawrzyniaka. Blender 2.61

Moduł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2. Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN

Skryptowanie w ANSYS SpaceClaim Marek Zaremba

Tworzenie i modyfikowanie wykresów

INSTRUKCJA OBSŁUGI ❽ Wyniki analizy

3D Analyst. Zapoznanie się z ArcScene, Praca z danymi trójwymiarowymi - Wizualizacja 3D drapowanie obrazów na powierzchnie terenu.

Wczytywanie cenników z poziomu programu Norma EXPERT Tworzenie własnych cenników w programie Norma EXPERT... 4

Praca w programie Power Draft

t Rysunek 2: Wykres drgań podstawy wspornika u(t)

UONET+ moduł Dziennik. Rejestrowanie frekwencji uczniów na lekcjach w widoku Lekcja

Modelowanie obiektowe - Ćw. 1.

pomocą programu WinRar.

1. Skopiować naswój komputer: (tymczasowy adres)

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)

Rys. 1. Brama przesuwna do wykonania na zajęciach

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA IM. STANISŁAWA STASZICA W KRAKOWIE. QuIDE Quantum IDE PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA

Podręczna pomoc Microsoft Power Point 2007

Lokalizacja jest to położenie geograficzne zajmowane przez aparat. Miejsce, w którym zainstalowane jest to urządzenie.

BRELOK DO KLUCZY. ZADANIE Stwórz breloczek z nazwą twojej szkoły 1. Szkic breloczka z napisem MAKER

Podstawy obsługi programu Microsoft Outlook 2010

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

I. Spis treści I. Spis treści... 2 II. Kreator szablonów Tworzenie szablonu Menu... 4 a. Opis ikon Dodanie nowego elementu...

Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym

Instrukcja instalacji i konfiguracji Karty EDGE/GPRS SonyEricsson GC85

2. Podział pliku STL w Meshmixer

Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint

Instrukcja wprowadzania graficznych harmonogramów pracy w SZOI Wg stanu na r.

Transkrypt:

1.Otwieranie modelu 1.1. Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model. 1.2. Wybierz system plików typu STEP (*. stp, *. ste, *.step). 1.3. Wybierz plik Vice Grips.step i kliknij przycisk Otwórz. 1.4. W oknie "Select Length Units" jako jednostkę wybieramy millimeter (milimetr), gdyż tą jednostką będziemy się tu posługiwać.

1.5. Kliknij przycisk OK, aby zaakceptować. Program domyślne ustawia typ analizy na: Static Stress with Linear Material Models, czyli statyczna analiza z liniowym modelem materiału. Widok z zaimportowanym modelem. 2.Generowanie siatki modelu. 2.1.Na wstążce Mesh, kliknij przycisk 3D Mesh Settings. 2.2.W wyświetlonym oknie dialogowym: kliknij przycisk Options.

2.3 W otwartym oknie w zakładce General, mamy możliwość ustawienia rozmiaru oczka siatki Mesh size. Jako typ Type wybieramy: Absolute mesh size (umożliwia nam podanie dokładnego wymiaru oczka siatki); W oknie Size wpisujemy: 2,5mm (jest to dokładny wymiar oczka siatki); Kliknij przycisk OK. Czym dokładniejsza siatka tym dokładniejsze uzyskamy wyniki. Uwaga! nie należy ustawiać zbyt małego rozmiaru siatki, gdyż wpływa to znacznie na czas obliczeń. 2.4.Kliknij przycisk Mesh model, aby rozpocząć proces tworzenia siatki.

2.5.Po wykonaniu siatki program zapyta nas czy wyświetlić wyniki. Kliknij przycisk Yes Ukaże się poniższe okno informujące o ilości części oraz ile elementów zostało utworzonych. Kliknij przycisk Close.

3.Tworzenie połączenia typu Joint. Połączenie to umożliwia obracanie się części wokół środka otworu. 3.1.Przygotowanie widoku: kliknij zakładkę View (widok), na wstążce Navigate(nawigacja), kliknij przycisk Orientation(orientacja) i wybierz opcję Top View(widok z góry). 3.2.Kliknij zakładkę Selection(wybór) na wstążce Sharpe(kształt) kliknij przycisk Circle (okrąg) na wstążce Select (wybierz) kliknij przycisk Surfaces (powierzchnie) 3.3.Wywoływanie połączenia Joint Kliknij zakładkę Mesh(siatka)

Kliknij przycisk Joint na wstążce CAD Additions (dodatki CAD). 3.4.W otwartym oknie Create Joint(tworzenie wspólnego) rozwijamy listę i wybieramy opcję Pin Joint (lines to axis endpoints). Pin Joint (lines to axis endpoints)- wspólny kołek(linie do punktów końcowych osi). Linie z każdego węzła utworzonego na wybranych powierzchniach będą poprowadzone do dwóch końcowych punktów na osi wybranych otworów. Universal Joint (lines to axis midpoint)- uniwersalny przegub(linie do środka osi). Linie z każdego węzła utworzonego na wybranych powierzchniach będą poprowadzone do środka osi wybranych otworów. Np. przegub kulowy. 3.5.Zaznacz powierzchnie otworu: kliknij lewym przyciskiem myszy w środku otworu, przesuń kursor (tak jak na poniższym rysunku), kliknij ponownie lewym przyciskiem myszy, by zaznaczyć powierzchnie otworu.

3.6. Dodawanie zaznaczonych powierzchni otworu. oknie Create Joint, kliknij przycisk Add kliknij przycisk OK 3.7.Widok połączenia Joint: typu Pin Joint.

typu Universal Joint 4.0.Definicja Materiałów Po lewej stronie znajduje się przeglądarka o strukturze drzewiastej, która składa się z: Unit System- system jednostek( umożliwia zdefiniowanie jednostek na których chcemy pracować) Analysis Type- typ analizy (umożliwia zdefiniowanie jaki typ analizy chcemy przeprowadzić) Plates- płaszczyzny( umożliwia wybranie płaszczyzny oraz rysowanie na niej szkicu) Load & Constraint Groups- obciążenie i ograniczenia grup (pokazuje zdefiniowane podpory, przyłożone siły...) Parts- części (pokazuje wszystkie części z jakich składa się analizowany przedmiot, umożliwia definicję jakiego typu jest element oraz z jakiego materiał jest wykonany) Meshes- oczka( umożliwia edycję, usunięcie dodanych np, połączeń śrubowych, typu Joint) Coordinate System- układ współrzędnych Contact- kontakt(pokazuje, umożliwia zdefiniowanie kontakty między powierzchniami)

4.1.Definicja elementu typu TRUSS (kratownica) kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy na Element Definition (definicja elementu), bądź najedź kursorem na opcję Element Definition i kliknij prawym przyciskiem myszy a następnie kliknij Edit Element Definition, w polu Cross-sectional area (przekrój) wpisz wartość 1, kliknij OK by zakończyć edycję. 5.0.Definicja właściwości materiału. Możemy przypisać właściwości dwóch części naszego przedmiotu jednocześnie, ponieważ mają ten sam typ elementu i właściwości materiału. kliknij lewym przyciskiem myszy na opcję Material (materiał) w Part 1, wciśnij klawisz ctrl, przy wciśnietym klawiszu ctrl kliknij opcję Material w Part 2, kliknij prawym przyciskiem myszy na jednej z zaznaczonych opcji, kliknij opcję Edit Material (edytuj materiał), w otworzonym oknie wybierz stali ASTM-A36 na liście w folderze ASTM Stal, kliknij przycisk OK.

5.1.Definicja właściwości materiału typu TRUSS. kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy na Material (materiał) w Part 3, bądź najedź kursorem na opcję Material i kliknij prawym przyciskiem myszy a następnie kliknij Edit Material, w otworzonym oknie wybierz stali ASTM-A36 na liście w folderze ASTM Stal, kliknij przycisk OK. 6.0.Definicja warunków brzegowych 6.1.Przygotowanie widoku: kliknij zakładkę View (widok), na wstążce Navigate(nawigacja), kliknij przycisk Orientation(orientacja) i wybierz opcję Top View(widok z góry). 6.2.Kliknij zakładkę Selection(wybór) na wstążce Sharpe(kształt) kliknij przycisk Rectangle (prostokąt) na wstążce Select (wybierz) kliknij przycisk Surfaces (powierzchnie)

6.3.Zaznacz powierzchnie: kliknij lewym przyciskiem tam gdzie chcesz by zaczynał sie prostokąt, przesuń kursor (tak jak na poniższym rysunku), kliknij ponownie lewym przyciskiem myszy, by zaznaczyć powierzchnie. 6.4.Definicja warunków brzegowych: kliknij prawym przyciskiem myszy na obszarze roboczym, kliknij przycisk Add, z listy wybieramy opcję Surface Boundary Conditions, w otwartym oknie kliknij opcje Fixed, kliknij przycisk OK. Tx,Ty,Tz,- jest to ruch względem osi x,y,z, Rx,Ry,Rz- jest to obrót względem osi x,y,z, Fixed- opcja ta blokuje ruch oraz przesuw względem osi x,y,z.

7.0.Definicja sił. 7.1.Kliknij zakładkę Selection(wybór) na wstążce Sharpe(kształt) kliknij przycisk Rectangle (prostokąt) na wstążce Select (wybierz) kliknij przycisk Surfaces (powierzchnie) 7.2.Zaznacz powierzchnie: kliknij lewym przyciskiem tam gdzie chcesz by zaczynał sie prostokąt, przesuń kursor (tak jak na poniższym rysunku), kliknij ponownie lewym przyciskiem myszy, by zaznaczyć powierzchnie. 7.3.Dodawanie siły powierzchniowej górnego uchwytu: kliknij prawym przyciskiem myszy na obszarze roboczym, kliknij przycisk Add, z listy wybieramy opcję Surface Forces, w oknie Magnitude wpisujemy wartość siły jaką chcemy użyć -44,5 N, następnie wybierz Direction(kierunek) względem którego ma działać siła, wybieramy oś Y, kliknij przycisk OK. Wartość siły wpisujemy ze znakiem minus, ponieważ chcemy by działała ona w przeciwnym kierunku. Bez wartości minus będzie działa zgodnie z układem współrzędnych.

7.4.Dodawanie siły powierzchniowej dolnego uchwytu: zaznacz powierzchnie jak przy górnym uchwycie, kliknij prawym przyciskiem myszy na obszarze roboczym, kliknij przycisk Add, z listy wybieramy opcję Surface Forces, w oknie Magnitude wpisujemy wartość siły jaką chcemy użyć 44,5 N, następnie wybierz Direction(kierunek) względem którego ma działać siła, wybieramy oś Y, kliknij przycisk OK. Widok dodanych sił powierzchniowych. 8.0.Analiza modelu. 8.1.Uruchomienie analizy: kliknij zakładkę Analysis(analiza) na wstążce Analysis(analiza) kliknij przycisk Run Simulation(Symulacja). Element po analizie. 9.0.Przegląd wyników. 8.1.Podgląd wielkości przemieszczeń: kliknij zakładkę Results Contours (wyniki konturów)

na wstążce Displacement (przemieszczenie) kliknij przycisk Displacement a następnie Magnitude. Element z widocznymi przemieszczeniami. Te opcje umożliwiają odczyt wartości przemieszczeń uzyskanych na danych osiach. Jeśli wybierzemy oś X to ukaże nam sie przemieszczenie na osi X. Wykonał: Norbert Galiński- Prezes