ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA A. projekt architektoniczno-budowlany wykonawczy a) Opis techniczny część rysunkowa b) projekt rozmieszczenia kolumn 1:500 c) kolumna kamienna 1:10 rys.1 d) kolumna trejażowa 1:10 rys.2 e) przekrój pionowy I-I 1:10 rys.3 f) przekrój poziomy II-II 1:5 rys.4 g) przekrój poziomy III-III 1:5 rys.5 h) przekrój poziomy IV-IV 1:5 rys.6 i) przekrój poziomy V-V 1:5 rys.7 j) przekrój poziomy VI-VI 1:5 rys.8 k) przekrój poziomy VII-VII 1:5 rys.9 l) przekrój poziomy VIII-VIII 1:5 rys.10 m) przekrój poziomy IX-IX 1:5 rys.11 n) przekrój poziomy X-X 1:5 rys.12 o) przekrój poziomy XI-XI 1:5 rys.13 p) przekrój poziomy XII-XII 1:5 rys.14 q) zestawienie elementów konstrukcji stalowej 1:10 rys.15 r) konstrukcja przekrój I-I 1:5 rys.16 s) konstrukcja przekrój II-II 1:5 rys.17 t) konstrukcja przekrój III-III 1:5 rys.18 u) konstrukcja przekrój IV-IV 1:5 rys.19 v) konstrukcja przekrój V-V 1:5 rys.20 w) detal poz.1 1:5 rys.21
PROJEKT ARCHITEKTONICZNO - BUDOWLANY OPIS TECHNICZNY 1. PODSTAWA OPRACOWANIA Podstawą opracowania jest : zlecenie inwestora 2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA Przedmiotem opracowania jest projekt (rekonstrukcji) kolumn trejażowych w ogrodzie Branickich na terenie działki położonej w Białymstoku, pomiędzy ulicami Akademicka, Legionowa, Mickiewicza, i oznaczonej numerami ewidencji gruntów 1742/2. Opracowaniem objęto część (trejażową) kolumn ustawianych na istniejących fundamentach. Fundamenty były objęte oddzielnym opracowaniem i uzyskało na ich budowę pozwolenie na budowę. Projektowane kolumny będą pełniły rolę kolumn do ustawienia na nich waz i waz z puttami. Kolumny swoimi proporcjami są dostosowane do obiektów otaczających Ogrod Branickich. Podstawą opracowania były wytyczne Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz konsultacje i materiały opracowane przez Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, autor arch. krajobrazu Dorota Sikora. Formę architektoniczną, proporcje oraz detal zaczerpnięto z historycznych rycin J.H.Klemma i M Rentza pokazujących ogród. Część detali uzyskano poprzez szukanie analogii w innych obiektach ( PAWILON POD ORŁEM ) i obiektów z tego okresu i istniejących w Pałacu Branickich. 3. DANE WYNIKAJĄCE Z LOKALIZACJI Obiekt projektowany usytuowany jest w Białymstoku. Na terenie tym obowiązują: - Teren inwestycji jest objęty strefą ochrony konserwatorskiej - na prowadzenie prac należy uzyskać pozwolenie Podlaskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków 4. DANE TECHNICZNE INWESTYCJI powierzchnia zabudowy części trejażowej 0, 36 m 2 Kubatura Wysokość części trejażowej 4,07 5. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU Budowę (rekonstrukcję) 6 kolumn trejażowych projektuje się w salonie ogrodowym na styku z boskietami. Kolumnami trejażowymi maja być zaznaczone wejścia trzy wejścia do boskietów. Miejsce usytuowania i wykonania fundamentów zostało określone w projekcie ukształtowania terenu salonu ogrodowego. Geometria i proporcje kolumn zostały opracowane na podstawie historycznych rycin J.H.Klemma i M. Rentza, Część detali uzyskano poprzez szukanie analogii w innych obiektach z tego okresu i istniejących w Pałacu Branickich oraz konsultacji i
materiałów opracowane przez Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, autor arch. krajobrazu Dorota Sikora. Część trejażowa w rzucie poziomym jest kwadratem o wymiarach zewnętrznych w części cokołu 0,64x0,64, w części bazy 0,53x0,53, i 0,4x0,4 i wysokości 4,07m. kolumna jest postawiona na cokole z piaskowca. Ze względu na potrzebę dostosowania obiektu do współczesnych przepisów i norm zaprojektowano stalową konstrukcję nośną. Konstrukcja ta zastępuje drewniane elementy konstrukcyjne, z których była pierwotnie wykonana kolumna. Konstrukcja stalowa jest jedynie elementem nośnym i stanowi bazę do mocowania drewnianych elementów kształtujących geometrię kolumny. Konstrukcja stalowa nie jest widoczna w żadnym elemencie altany. Kolorystyka kolumny opiera się na kolorze zielonym, 6. INSTALACJE kolumny nie posiadają żadnych instalacji 7. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Kolumna trejażowa jest obiektem małej architektury niezakwalifikowanym ze względu na przeznaczenie i sposób użytkowania do obiektów ZL i PM. OKREŚLENIE PRZECIWPOŻAROWEGO ZAOPATRZENIA W WODĘ Zapotrzebowanie w wodę w ramach istniejących hydrantów na działce. 8. DANE BHP Kolumny są obiektami małej architektury i nie są z nią związane żadne miejsca pracy. 9. NORMY, NORMATYWY I INNE AKTY PRAWNE Wizja lokalna. Przyjęta przez inwestora koncepcja. Polskie normy PN... 10.OPIS SZCZEGÓŁOWY - ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNO MATERIAŁOWE PODSTAWOWYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCJI OBIEKTU KONSTRUKCJA STALOWA Posadowienie konstrukcji Stalowa konstrukcja nośna kolumn będzie posadowiona na istniejących stropach żelbetowych. Do ustawienia konstrukcji stalowej kolumny należy wykonać zbrojoną podlewkę betonową o wymiarach 60x60 cm i wysokości około13 cm. Wylewka powinna wystawać ponad teren około 3 cm. Na wylewce należy ustawić cokół z piaskowca o wymiarach 64x64
cm. Konstrukcja stalowa mocowana jest wklejanych kotew o średnicy O16. do stopy fundamentowej za pośrednictwem Konstrukcja stalowa kolumny Konstrukcja nośna kolumny została zaprojektowana jako przestrzenna konstrukcja stalowa. Słupy zaprojektowano ze stalowych rur 30x30x3, 40x40x3 o przekroju kwadratowym. Rygle poprzeczne zaprojektowano z rur 30x50x3, 30x30x3. Narożniki konstrukcji w poziomie cokołu i głowicy pomiędzy słupami usztywniono trójkątnymi blachami. DREWNIANA KONSTRUKCJA OBUDOWY PAWILONU cokół kolumny Kolumna stoi na ażurowym cokole składa się z frezowanych i klejonych profili drewnianych łączonych ze sobą. WAŻNE: ZACHOWAĆ SZCZELINĘ MIN 2 CM POMIĘDZY ELEMENTAMI DREWNIANYMI A COKOŁEM KAMIENNYM Ażurowe pilastry Powyżej bazy projektuje się ażurowe pilastry z pełnymi głowicami i bazami. Konstrukcję pilastrów stanowią drewniane słupki obłożone drewnianymi listwami wykończeniowymi. Pomiędzy pilastrami zaprojektowano kratkę drewnianą. Gzyms wieńczący kolumnę kończy gzyms wieńczący. Gzyms składa się z frezowanych i klejonych profili drewnianych łączonych ze sobą. 11.ELEMENTY RZEŹBIARSKIE KOLUMNY Wszystkie elementy rzeźbiarskie należy wykonać wg. oddzielnego opracowania i koncepcji artysty rzeźbiarza. P 12.KOLORYSTYKA Kolorystyka kolumny opiera się na kolorze zielonym. 13.PODSTAWOWE ELEMENTY WYPOSAŻENIA ELEKTRYCZNEGO Obiekt nie posiada instalacji elektrycznej 14.PODSTAWOWE ELEMENTY WYPOSAŻENIA SANITARNE Obiekt nie posiada instalacji sanitarnej 15. OBRÓBKA, OCHRONA I KONSERWACJA POWIERZCHNI ZEWNĘTRZNYCH ALATANY
OBRÓBKA WYKOŃCZENIOWA ELEMENTÓW DREWNIANYCH Wszystkie elementy zewnętrzne wykonane z drewna powinny być heblowane i szlifowanie. Elementy konstrukcyjne powinny być heblowane Wszystkie elementy drewniane należy poddać impregnacji ciśnieniowej niezależnie od impregnacji malarskiej oraz być powinny być zabezpieczone impregnatami chroniącymi drewno przed działaniem ognia. WYKOŃCZENIE MALARSKIE ELEMENTÓW DREWNIANYCH Konstrukcja altany ze względu na obszar zastosowania została zakwalifikowana jako częściowo stabilna wymiarowo wg. DIN EN 927-1 (Elementy prefabrykowane, Wysokogatunkowe deski profilowe Szalunki okapowe, Stojaki, wiązary klejone, krokwie, rozpory, bramy zewnętrzne, konstrukcje balkonowe, szkielety drewniane, okiennice, zewnętrzne werandy i altany ogrodowe, gatunkowe drewno ogrodowe, drewniane płyty konstrukcyjne jako elementy fasad). Do zabezpieczenia kolumny należy stosować produkty do malowania konstrukcji drewnianych zmiennych wymiarowo i częściowo zmiennych wymiarowo. Powłoka malarska składa się z następujących warstw: 1. warstwa impregnacyjna 2. warstwa podkładowa 3. powłoka ostateczna. Zalecenia przy przy obróbce drewna Drewno Wilgotność drewna przeznaczonego do obróbki powinna wynosić od 12 do 15 %. Drewno bardzo szybko traci wilgoć i musi by ć nawilżane. Wilgotność drewna poniżej 12 % powoduje,że drewno ma skłonność do pęcznienia. Powłoki Przy obróbce drewna należy stosować dodatkowo impregnację. Należy stosować środek do ochrony przekrojów czołowych drewna jako zabezpieczenie przeciwko wnikaniu wilgoci zwłaszcza w obrębie złączy. Należy sprawdzać lepkość podkładu przed każdym cyklem zanurzania oraz kilkakrotnie w procesie polewania. Obecność kleju w obrębie szczelin i złączy nie jest wystarczającym zabezpieczeniem zwłaszcza przekrojów poprzecznych. Cienka kapilarna szczelina ma silne właściwości ssące. W zależności od pogody może wystąpić silne odparownie rozcieńczalnika, co ma niekorzystny wpływ na kolor wybarwienia. Przy nanoszeniu natryskowym nalezy zwrócić uwagę na grubość nanoszonej warstwy. Zalecane jest nakładanie 2 x 150μm na mokro. Szlifowanie i usuwanie pyłu Przy dobrej obróbce wstępnej powierzchni drewna i odpowiednio dobranym podkładzie celowe i wystarczające jest jedno szlifowanie pośrednie po nałożeniu podkładu pośredniego. Miejsca do szlifowaniu oczyścić z pyłu. Temperatura Zaleca się utrzymywanie temperatury 20 C 23 C oraz wilgotność względną od 60 do 65 %
PIELĘGNACJA I RENOWACJA DREWNIANYCH OKŁADZIN ZEWNĘTRZNYCH PIELĘGNACJA Aby zapewnić długotrwałą wysokość jakość elementów drewnianych, należy je regularnie czyścić i pielęgnować zawsze przed okresem zimowym i letnim za pomocą produktów pielęgnacyjnych do drewna. Przedłuża się w ten sposób znacząco okresy między renowacyjne. Mikropęknięcia, rysy i niewielkie uszkodzenia lakieru powstają np. przez uderzenia gradu lub innych warunków atmosferycznych jak i przy codziennej eksploatacji. Woda wnika w te mikropęknięcia co może spowodować powstanie sinizny a następnie zniszczenie powłoki lakierniczej. Środki pielęgnacyjne tworzą na powłoce cienką warstwę, która ogranicza wnikanie wody oraz przeciwdziała utlenianiu się lakieru. Zabieg ten odświeża ich kolor i nadaje nowy blask. RENOWACJA Odstępy czasu, w jakich należy dokonywać renowacji, zależne są od rodzaju powłoki jak i nasilenia obciążeń atmosferycznych, które oddziałują na dany element dla elementów drewnianych pomalowanych farbami kryjącymi zaleca się dokonywanie oględzin stanu technicznego powłoki co 3-5 lat. Jeżeli podczas oględzin zostaną zauważone pęknięcia, odpryski lub łuszczenie się powłoki, należy wówczas bezwzględnie dokonać renowacji w celu uniknięcia dalszych szkód. Prawidłowo dozorowane powłoki powinny być poddawane renowacji w momencie, gdy zauważymy wyraźnie cieńszą grubość lakieru lub niewielkie pęknięcia uchroni to powierzchnię przed następstwami w postaci odprysków, łuszczenia się powłoki czy niszczeniem samego drewna. Niedopuszczalne jest doprowadzenie do sytuacji, w której powłoka lakiernicza jest całkowicie uszkodzona, widoczne są głębokie pęknięcia drewna oraz jego częściowy rozkład. Właściwie przeprowadzona pielęgnacja i renowacja wykonana we właściwym czasie pozwoli uniknąć zbędnych kosztów i problemów Przed przystąpieniem do prac renowacyjnych należy sprawdzić wilgotność drewna mierzoną w kilku miejscach na głębokości co najmniej 5 mm nie powinna ona przekraczać 15 % dla drewna iglastego i 12% dla liściastego. Powłoki stare należy sprawdzić pod kątem przyczepności następnych powłok. Przyczepne nieuszkodzone powłoki stare należy oczyścić rozpuszczalnikiem nitro z wyciekającej żywicy, wosków, środków pielęgnacyjnych, substancji kredowych, rdzy i tłuszczów a następnie dobrze przewietrzyć. Następną czynnością jest staranne oczyszczenie i oszlifowanie papierem ściernym lub gąbką szlifierską (ziarnistość 180-220) na matowo. Na tak przygotowaną powierzchnię możemy nanieść lakier renowacyjny. W przypadkach ekstremalnych, kiedy mamy do czynienia ze starymi, zwietrzałymi powłokami z brakiem przyczepności oraz widocznymi zszarzeniami i pęknięciami drewna należy takie powłoki usunąć aż do czystego (surowego) drewna a następnie zabezpieczyć
impregnatem przeciwko siniźnie i grzybom gnilnym. Ubytki i miejsca pęknięć w drewnie należy uzupełnić masą szpachlową do stosowania na zewnątrz. Na tak przygotowaną powierzchnię należy nanieść lakier podkładowy, a po wyschnięciu i zmatowieniu powłoki wypełnić oraz zabezpieczyć przekroje poprzeczne. Ostatnią czynnością jest dwukrotne naniesienie lakieru nawierzchniowego po uprzednim zmatowieniu wcześniejszej warstwy materiałem szlifierskim (ziarnistość 180-220). UWAGI : 1. Wszystkie prace należy wykonywać zgodnie z Warunkami technicznymi wykonywania i odbioru robót budowlanych specyfikacjami oraz z obowiązującymi normami. 2. W przypadku powstałych w czasie realizacji wątpliwości zasięgnąć opinii autorów projektu. 3. Przy pracach przestrzegać przepisów BHP. 4. Stosować materiały posiadające aktualne aprobaty techniczne. 5. Ważne : Projekt rozpatrywać łącznie z projektami branżowymi i projektem opracowanym przez Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, autor arch. krajobrazu Dorota Sikora 6. zawarte w projekcie rozwiązania alternatywne wykonać po konsultacji z: - WOJEWÓDZKIM KONSERWATOREM ZABYTKÓW - KRAJOWYM OŚRODEKIEM BADAŃ I DOKUMENTACJI ZABYTKÓW, ARCH. KRAJOBRAZU DOROTA SIKORA - AUTOREM PROJEKTU ARCH. TOMASZ ROGALA 7. Wszystkie pozostałe dane branżowe zawierzają projekty wykonawcze 8. Projekt rozpatrywać z projektami wykonawczymi Opracowanie Arch. Tomasz Rogala