Co musisz wiedzieć, by zacząć jeździć konno?
Podstawowe grupy udomowionych koni: zimnokrwiste są to konie pociągowe, ważące do 1000 kg, gorącokrwiste konie przeznaczone pod wierzch i do zaprzęgów, pełnej krwi zwierzęta hodowane celowo do wyścigów i skoków. Nie mówimy o temperaturze krwi konia, lecz o jego temperamencie!
Izabelowaty Rozmaite końskie maści:
Odmiany na głowie i nogach:
Jak rozpoznać płeć konia? Sylwetka klaczy kształtem przypomina prostokąt, ogiera kwadrat, natomiast wałacha jest zbliżona do prostokąta postawionego na krótkiej ścianie. Konie wierzchowe powinny mieć od 160 175 cm wysokości w kłębie, ich waga natomiast waha się w granicach od 550 kg do nawet 750 kg.
Jak wygląda koń od środka?
Części ciała konia?
Koń jest bardzo pogodnym stworzeniem, wyraźnie reaguje na pochwały i nagany. Można powiedzieć, że jest posłuszny swemu jeźdźcowi, pod warunkiem, że ten wyraźnie przekazuje o co mu chodzi. Oczywiście bywają też złośliwe i uparte rumaki, które gryzą, kopią, lecz są zdecydowaną mniejszością.
Jak powinien wyglądać jeździec?
Ubiór na różne okazje
O czym musimy pamiętać? Przed każdą jazdą trzeba wyczyścić konia, za pomocą szczotki i zgrzebła.
Należy ostrożnie wyszczotkować i rozplątać ogon.
Nie możemy zapomnieć o dokładnym wyczyszczeniu kopyt.
Siodłanie i kiełznanie
Co musisz wiedzieć: - Przechodzić obok konia należy najlepiej od przodu, za każdym razem informować go głosem o swojej obecności. - Nad każdym boksem, czyli miejscem w stajnie, gdzie znajduje się koń, powinna być umieszczona tabliczka z informacjami o jego imieniu, dacie urodzenia i imionach rodziców, np. Rodezja, ur. 1991, po Rahman od Rosa. - Rozróżniamy siodła: ujeżdżeniowe, wszechstronne i do skoków. - Pod siodłem znajduje się podkładka filcowa, która wchłania pot konia. -Ważne jest też ogłowie (uzda), czyli wędzidło wkładane do pyska konia, zespół rzemieni opasających głowę oraz wodze, które służą do kierowania.
Jak wygląda siodło?
Uzda zwykła: a - naczółek, b - rzemień policzkowy, c - nachrapnik, d - rzemień potyliczny, e - podpinka, f - rzemień podszczękowy, g - wędzidło, h - wodza
Dosiadanie konia Po uprzednim wyszczotkowaniu konia, należy go osiodłać. Siodło bardzo delikatnie umieszcza się na grzbiecie, przesuwając w celu znalezienia optymalnego miejsca.
Popręg należy dość mocno dociągnąć, ale nie na tyle, by ograniczał oddychanie. Popręg naciąga się na raty, po kilku krokach na końskim grzbiecie znów się go dociąga.
Kolejną czynnością, jaką musimy wykonać jest kiełznanie. Należy założyć ogłowie, wędzidło, zapiąć podgardle i nachrapniki.
Zarówno koń, jak i jeździec są pięknie wystrojeni i tak podążają na plac treningowy.
W końcu możemy dosiąść konia Lonżowanie stosuje się na początku każdej jazdy, stanowi bardzo dobrą naukę dosiadu dla początkujących.
Kilka dobrych rad: -Ciężar ciała musi być rozłożony na kości siedzeniowe. - W siodle należy siedzieć prosto. - Należy siedzieć w środku siodła. - Kolana powinny być przyłożone do siodła. - Łydki i uda powinny zwisać po bokach konia, zachowując kontakt. - Pięta jeźdźca powinna być położona najniżej. - Staw skokowy jeźdźca powinien być lekko skręcony na zewnątrz. - Przedramiona powinny być tak ułożone, że wodze od pyska do łokcia tworzą prostą linię. - Dłonie pozostają zamknięte i zwarte, by koń nie wytrącił wodzy, muszą wchodzić między małym a serdecznym palcem do środka dłoni, a wychodzić górą. Kciuk przykrywa wodze z góry.
Kilka dobrych rad: - Dłonie podczas jazdy nie mogą się unosić i opadać orz muszą być od siebie oddalone na szerokość nie większą, niż szerokość pięści. - Palcat trzyma się dłoni, skierowany do środka ujeżdżalni.
Pomoce Ciężar ciała: - Własny środek ciężkości na środkiem ciężkości konia. Łydki: -Przyciskając łydkę do popręgu działamy na konia popędzająco. - Ucisk powoduje też dłuższy i wyższy wykrok. Wodze: -Oddanie wodzy o 2 3 cm powoduje ruszanie, a odbieranie hamowanie. - Nie należy przy tym szarpać wodzami w przód i w tył, tylko skręcać nadgarstki. Napięcie krzyża: - Należy odpowiednio napiąć krzyż, by móc manewrować swoim ciałem.
Rodzaje chodów koni: STĘP - jest chodem czterotaktowym, w którym chociaż dwie kończyny muszą mieć równocześnie kontakt z podłożem. Pierwsza rusza tylna noga, za nią przednia po tej samej stronie, następnie druga noga tylna i na końcu noga przednia po tej samej stronie. KŁUS - to z kolei chód dwutaktowy, w którym koń stawia dwie nogi po przekątnej. Wyróżniamy: - kłus ćwiczebny jeździec, jadąc, nie unosi sie w siodle. - kłus anglezowany - jeździec na przemian unosi się i opada w siodło. Kolejność ustawiania nóg wygląda następująco: lewa tylna noga oraz prawa przednia wybijają się jednocześnie od ziemi, a druga para nóg po przekątnej znajduje się w powietrzu.
GALOP - jest chodem trzytaktowym, przy którym kończyny przy galopie w prawo ustawiają się następująco: lewa tylna, prawa tylna i lewa przednia, prawa przednia, wówczas następuje moment, gdy wszystkie cztery kończyny znajdują się nad ziemią. CWAŁ to najszybsza odmiana galopu, bardzo często uważa się go za odrębny chód, ponieważ jest czterotaktowy, w przeciwieństwie do innych rodzajów galopu. Koń stawia nogi w następującej kolejności: lewa tylna, prawa tylna, lewa przednia, prawa przednia, lub też odwrotnie, po czym następuje faza tzw. lotu.
Życzymy: Największego szczęścia w świecie na końskim grzbiecie. Jeździec
Bibliografia: 1. Hoffman K. 2001. Jazda konna dla początkujących. Poradnik jeździecki, Warszawa, Drogowiec - PL Sp. z o. o. 2. Wszystkie ryciny i zdjęcia zawarte w prezentacji pochodzą z własnego archiwum, bądź pozycji podanej w punkcie 1.