II PRACOWNIA FIZYCZNA część Pracownia Jądrowa. Ćwiczenie nr 6

Podobne dokumenty
Katedra Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 6. Wyznaczanie krzywej aktywacji

Opracowanie wyników pomiarów w ćwiczeniu "Czas połowicznego zaniku izotopów promieniotwórczych" z wykorzystaniem arkusza Excel

Wyznaczanie czasu połowicznego zaniku izotopu promieniotwórczego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

Ćwiczenie 3++ Spektrometria promieniowania gamma z licznikiem półprzewodnikowym Ge(Li) kalibracja energetyczna i wydajnościowa

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

ĆWICZENIE 3. BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β w ABSORBERACH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Ćwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE w MEDYCYNIE

Analiza aktywacyjna składu chemicznego na przykładzie zawartości Mn w stali.

Radon w powietrzu. Marcin Polkowski 10 marca Wstęp teoretyczny 1. 2 Przyrządy pomiarowe 2. 3 Prędkość pompowania 2

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY OZNACZANIE AKTYWNOŚCI, OKRESU PÓŁTRWANIA I MAKSYMALNEJ ENERGII PROMIENIOWANIA

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Promieniowanie jonizujące Wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania promieniowania dla różnych materiałów.

Wyznaczanie bezwzględnej aktywności źródła 60 Co. Tomasz Winiarski

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

WYZNACZANIE PROMIENIOWANIA RADONU Instrukcja dla uczniów szkół ponadpodstawowych

A6: Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych (diody)

SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA

Laboratorium Fizyki i Techniki Jądrowej

metoda analityczna, która polega na pobudzaniu (aktywacji) próbki w strumieniu neutronów - w roku 1936 Hevesy i Levi wykazali, że metoda ta może być

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 4. Badanie rozkładu gęstości strumienia kwantów γ oraz mocy dawki w funkcji odległości od źródła punktowego

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Wyznaczanie promieniowania radonu

Ć W I C Z E N I E N R M-2

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE W MEDYCYNIE

ĆWICZENIE 2. BADANIE CHARAKTERYSTYK SOND PROMIENIOWANIA γ

ĆWICZENIE NR 1. Część I (wydanie poprawione_2017) Charakterystyka licznika Geigera Műllera

WYZNACZANIE ZAWARTOŚCI POTASU

II PRACOWNIA FIZYCZNA część: Pracownia Jądrowa

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI PODSTAWOWE INFORMACJE O REAKCJACH JĄDROWYCH - NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?

Laboratorium Fizyki WTiE Politechniki Koszalińskiej. Ćw. nr 26. Wyznaczanie pojemności kondensatora metodą drgań relaksacyjnych

Budowa atomu. Izotopy

Ćwiczenie 375. Badanie zależności mocy promieniowania cieplnego od temperatury. U [V] I [ma] R [ ] R/R 0 T [K] P [W] ln(t) ln(p)

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

Ćwiczenie nr 5 : Badanie licznika proporcjonalnego neutronów termicznych

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

FIZYKA LABORATORIUM prawo Ohma

Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.

Badanie absorpcji promieniowania γ

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni

Pracownia pomiarów i sterowania Ćwiczenie 4 Badanie ładowania i rozładowywania kondensatora

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk

Szkoła z przyszłością. Zastosowanie pojęć analizy statystycznej do opracowania pomiarów promieniowania jonizującego

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

Zajęcia wstępne. mgr Kamila Haule pokój C KONSULTACJE. Wtorki Czwartki

Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania γ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Ćwiczenie 9. Pomiar bezwględnej aktywności źródeł promieniotwórczych.

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

Osłabienie promieniowania gamma

Ćwiczenie nr 254. Badanie ładowania i rozładowywania kondensatora. Ustawiony prąd ładowania I [ ma ]: t ł [ s ] U ł [ V ] t r [ s ] U r [ V ] ln(u r )

Ćwiczenie LP1. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 22 listopada 2009

OZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA GAMMA PRZY UŻYCIU LICZNIKA SCYNTYLACYJNEGO

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Badanie transformatora

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

Imię i nazwisko (e mail) Grupa:

Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy oraz zależności lepkości od temperatury

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Ć W I C Z E N I E N R J-1

WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

Pracownia Jądrowa. dr Urszula Majewska. Spektrometria scyntylacyjna promieniowania γ.

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

Badanie transformatora

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Katedra Energetyki. Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Pomiar stężenia radonu i jego pochodnych w powietrzu atmosferycznym

Zadanie 21. Stok narciarski

obowiązuje w r. akad / 2020

EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

Badanie tranzystorów MOSFET

wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej oraz prędkości czastek β o zasięgu maksymalnym,

Zadanie 2. (1 pkt) Jądro izotopu U zawiera A. 235 neutronów. B. 327 nukleonów. C. 143 neutrony. D. 92 nukleony

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Laboratorium Podstaw Biofizyki

Analiza korelacyjna i regresyjna

Reakcje rozpadu jądra atomowego

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

Ćwiczenie 3 Temat: Oznaczenia mierników, sposób podłączania i obliczanie błędów Cel ćwiczenia

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 8 Rozszczepienie jąder i fizyka neutronów

Transkrypt:

II PRACOWNIA FIZYCZNA część Pracownia Jądrowa Ćwiczenie nr 6 Aktywacja neutronowa. Wyznaczanie krzywej aktywacji i półokresu rozpadu izotopów promieniotwórczych srebra Ag W substancji umieszczonej w strumieniu termicznych neutronów mogą zachodzić reakcje wychwytu radiacyjnego (n,. W ich wyniku powstają jądra promieniotwórcze i mówimy o aktywacji jąder. W omawianym ćwiczeniu mamy blaszkę srebrna składającą się z dwóch izotopów srebra 51,35 % srebra 17 Ag i 48,65% srebra 19 Ag. Cel ćwiczenia, opis: Celem ćwiczenia jest aktywacja jąder izotopów srebra 17 Ag do srebra 18 Ag oraz srebra 19 Ag do srebra 11 Ag. Na podstawie zebranych danych z rozpadu jąder promieniotwórczych student ma uzyskać informacje o czasach połowicznego zaniku sreber 18 i 11 oraz przedstawić i przeanalizować krzywą zaniku aktywności próbki zawierającej dwa nuklidy promieniotwórcze oraz krzywą aktywacji N N (1 e. Potencjalne zagrożenia, zasady BHP: Należy zachować szczególną ostrożność podczas pracy z aktywowaną blaszką srebra. Nie zbliżać się niepotrzebnie do kuli ze źródłem plutonowo berylowym. Praca z prądem elektrycznym: Studentowi nie wolno włączać do źródła zasilania obwodu bez zgody prowadzącego zajęcia! Wszystkie przyrządy i urządzenia należy stosować zgodnie z ich przeznaczeniem i zasadami ich stosowania (podanymi w instrukcjach obsługi. INFORMACJE POTRZEBNE DO WYKONANIA I OPRACOWANIA ĆWICZENIA: Ag-18 nazwiemy długożyciowym o T 1/2 =146sek; Ag-11 krótkożyciowym izotopem o T 1/2 =24sek. Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 1

N-tło Czas studzenia próbki nie mniejszy niż 6*T 1/2 ( 18 Ag = 876s = 14 min i 36sek. Czas aktywacji próbki do nasycenia próbki nie mniejszy niż 6*T 1/2 ( 18 Ag = 876s = 14 min i 36sek. log b a x b ln a x e x x a a ln - logarytm naturalny (logarytm Nepera, logarytm hiperboliczny logarytm o podstawie e=2,7182818, gdzie liczba e zwana jest liczbą Eulera. Przebieg ćwiczenia 1. Zmierzyć tło przez czas 1sek. 2. Przeprowadzić aktywację blaszki (po upewnieniu się, że minęło ok. 15-18 minut od poprzedniego wyjęcia jej z kuli umieszczając ją w kuli na czas wskazany przez Prowadzącego zajęcia, np. na t=6* T 1/2= 15min. 3. Po czasie aktywacji wyjąć blaszkę z kuli i w ciągu 1 sekund przenieść do detektora. Spisywać liczbę zliczeń co 1 sek. do momentu uzyskania liczby zliczeń na poziomie tła (około 1sek. 4. Powtórzyć proces aktywacji i spisanie liczby zliczeń jak w pkt. 3 dla innych czasów aktywacji podanych przez Prowadzącego zajęcia. 5. Sporządzić wykres w oparciu o dane z punktu 3 (po odjęciu wartości tła dla każdego punktu pomiarowego: N=f(t, N - liczba zliczeń po czasie t od wyjęcia blaszki z kuli. 8 7 6 5 4 3 2 1-1 2 4 6 8 1 Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 2

ln N 6. Obliczyć lnn dla N z punktu 3 (po odjęciu tła od wartości N! i sporządzić wykres lnn=f(t. 7, 6,5 6, 5,5 5, 4,5 4, 3,5 3, 2,5 2, 1,5 1,,5, 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 7. Dopasować dwie proste do krzywej na wykresie z punktu 6: Dopasować proste oznacza znalezienie równań prostych w postaci y=ax+b i ich narysowanie na wykresie z punktami pomiarowymi. a bliższą osi y prostą opisującą rozpad jąder promieniotwórczych obu sreber Ag-18 i Ag 11; 7, 6,5 ln N 18+11 6, 5,5 5, y 18+11 =a 18+11 *x+b 18+11 4,5 2 4 6 8 1 12 14 Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 3

ln (N 18 b dalszą rozpoczynającą się po czasie ok. 15 sek. - to prosta opisująca rozpad jąder już tylko srebra Ag-18. 5 4 3 2 y 18 =a 18 *x+b 18 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Z prawa rozpadu promieniotwórczego: N N e ln N ln N ln( e 1 ln( N e nakadamyln na obie strony rownania ln( e t ln( e ln( N t ln( N y ax b czyli x t, y, a, b ln( N 8. Na podstawie znajomości równania prostej dla Ag-18 obliczyć: stałą rozpadu czas połowicznego zaniku T 1/2-18 srebra długożyciowego oraz liczbę początkową jąder aktywnych N -18. Porównać wartość T 1/2-18 eksperymentalnego z wartością teoretyczną podaną na początku instrukcji w sposób: (x_teor-x_dośw*1% / x_teor. Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 4

ln (N 18+11 - N 18 9. Dla punktów pomiarowych t=1sek do t=12sek (obszar prostej bliższej osi y obliczyć wartości y=ln N 18 na podstawie równania prostej z punktu 7b dla srebra Ag-18, a następnie wartości N 18. 1. Dla punktów pomiarowych t=1sek do t=12sek (obszar prostej bliższej osi y obliczyć wartości y=ln N( 18+11 na podstawie równania prostej z punktu 7a, a następnie wartości N (18+11. 11. Oblicz różnicę N (18+11 -N 18 =N 11 (czyli zliczenia od obu sreber minus zliczenia od srebra długożyciowego dadzą liczbę zliczeń srebra krótkożyciowego. 12. Zrobić wykres zależności ln N 11 =f(t, znaleźć równanie prostej dopasowanej do tych punktów i obliczyć: stałą rozpadu i czas połowicznego zaniku T 1/2-11 srebra krótkożyciowego. Porównać wartość T 1/2-11 eksperymentalnego z teoretycznym podanym na początku instrukcji. 7 6 5 4 3 y 11 =a 11 *x+b 11 2 1 2 4 6 8 1 12 14 13. Dla pomiarów z punktu 4 zrobić wykresy ln(n 18 =f(t (pamiętać o odjęciu tła! i do punktów pomiarowych liczbę początkową jąder aktywnych N -18. t 14sek dopasować prostą, znaleźć jej równanie i obliczyć 14. Zrobić wykres krzywej aktywacji, czyli zależności N -18 =f(t aktywacji, gdzie N -18 obliczone w poprzednich punktach (8 i 13. Oszacować, jakim był czas aktywacji Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 5

liczba jąder promieniotwórczych N [%] oznaczony na zajęciach jako nieznany po wrzuceniu wartości N -18 dla tego pomiaru na wykres N -18 =f(t aktywacji. 15. Przedyskutować czy uzyskana krzywa aktywacji ma kształt wynikający z teorii. Sprawdzić, czy wartości N -18 zgadzają się z wartościami teoretycznymi wyliczonymi na podstawie krzywej N N (1 e. Założyć, że tę krzywą można przybliżyć prostymi: a jedna prosta dla czasów aktywacji t akt do 2*T 1/2, b druga prosta dla czasów aktywacji t akt od 3* T 1/2 do 8* T 1/2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 czas aktywacji t aktywacji [T 1/2 ] Przyjąć wybraną wartość doświadczalną N -18 jako pewną i obliczyć pozostałe wartości N -teor zakładając liniową zależność, np.: N -18 =53zliczeń ---- 2.6% dla t akt =1/3* T 1/2 N -teor =zliczeń ---- 75 % dla t akt =3/2* T 1/2. Wyliczoną wartość x porównujemy z wartością doświadczalną N -18 wyliczoną w pkt. 13, tj. liczymy względną różnicę w procentach:. Pracownia Jądrowa, ćw. nr 6, opracowanie dr Urszula Majewska, 1.12.215r. 6