Pomiary prędkości neutrin

Podobne dokumenty
Pomiary prędkości neutrin

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

wyniki eksperymentu OPERA Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

Neutrina i ich oscylacje. Neutrina we Wszechświecie Oscylacje neutrin Masy neutrin

Neutrina (2) Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IX

Kinematyka relatywistyczna

Oddziaływania elektrosłabe

Kinematyka relatywistyczna

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

I. Przedmiot i metodologia fizyki

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Zderzenia relatywistyczne

Tajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska

Przyszłość polskiej fizyki neutrin

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

Neutrina szybsze od światła?

Zderzenia relatywistyczne

Differential GPS. Zasada działania. dr inż. Stefan Jankowski

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Β2 - DETEKTOR SCYNTYLACYJNY POZYCYJNIE CZUŁY

GEOMATYKA program podstawowy. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Identyfikacja cząstek

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Przykłady użycia różnych technik detekcyjnych.

Theory Polish (Poland)

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Wszechświat czastek elementarnych

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Detekcja cząstek elementarnych. w eksperymencie MINOS. Krzysztof Wojciech Fornalski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej 2006

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Eksperymenty. D. Kiełczewska, wykład 3

Czy neutrina mogą nam coś powiedzieć na temat asymetrii między materią i antymaterią we Wszechświecie?

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

Problem testowania/wzorcowania instrumentów geodezyjnych

Neutrina najbardziej tajemnicze cząstki we Wszechświecie

Naturalne źródła neutrin, czyli neutrina sa

Klasyfikacja przypadków w ND280

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Szczególna teoria względności

Dwa podstawowe układy współrzędnych: prostokątny i sferyczny

Elementy fizyki czastek elementarnych

Wykorzystanie nowoczesnych technologii w zarządzaniu drogami wojewódzkimi na przykładzie systemu zarządzania opartego na technologii GPS-GPRS.

Pomiar promieniotwórczości gleby w mieście Prypeć na Ukrainie, ewakuowanym i opuszczonym po katastrofie w elektrowni w Czarnobylu.

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Neutrina i ich mieszanie

WYKORZYSTANIE ODBIORNIKÓW LEICA GPS 1200 W GEODEZYJNYCH POMIARACH TERENOWYCH

Podstawy fizyki wykład 9

Badanie oddziaływań neutrin za pomocą komory TPC wypełnionej ciekłym

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Konferencja NEUTRINO 2012

Oscylacje neutrin. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Wykorzystanie sieci ASG EUPOS w zadaniach związanych z realizacją systemu odniesień przestrzennych

Fizyka neutrin. Źródła neutrin Neutrina reliktowe Geoneutrina Neutrina z wybuchu Supernowych Neutrina słoneczne. Deficyt neutrin słonecznych

Globalny Nawigacyjny System Satelitarny GLONASS. dr inż. Paweł Zalewski

III.1 Ruch względny. III.1 Obserwacja położenia z dwóch różnych układów odniesienia. Pchnięcia (boosts) i obroty.metoda radarowa. Wykres Minkowskiego

Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 5 lipca 2017

Tajemnice neutrin Jan Kisiel Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski, Katowice Katowice,

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Pomiary GPS RTK (Real Time Kinematic)

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 2 Badanie funkcji korelacji w przebiegach elektrycznych.

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Menu. Badające rozproszenie światła,

cząstki, które trudno złapać Justyna Łagoda

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Skale czasu. 1.1 Dokładność czasu T IE - Time Interval Error

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VIII. Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Słońce obserwowane z kopalni Kamioka, Toyama w Japonii

Postulaty szczególnej teorii względności

Struktura porotonu cd.

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

Title. Tajemnice neutrin. Justyna Łagoda. obecny stan wiedzy o neutrinach eksperymenty neutrinowe dalszy kierunek badań

Z przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).

Badanie oscylacji neutrin w eksperymentach akceleratorowych

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Na tropach czastki Higgsa

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Wstęp do ćwiczeń na pracowni elektronicznej

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

Zagadki neutrinowe. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych

Wykorzystanie symetrii przy pomiarze rozkładu kąta rozproszenia w procesie pp pp

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Ekspansja plazmy i wpływ atmosfery reaktywnej na osadzanie cienkich warstw hydroksyapatytu. Marcin Jedyński

Neutrina mają masę - Nagroda Nobla 2015 z fizyki. Tomasz Wąchała Zakład Neutrin i Ciemnej Materii (NZ16)

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

Podstawowe pojęcia związane z pomiarami satelitarnymi w systemie ASG-EUPOS

γ6 Liniowy Model Pozytonowego Tomografu Emisyjnego

Neutrina. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXII:

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Transkrypt:

Pomiary prędkości neutrin Katarzyna Grzelak Instytut Fizyki Doświadczalnej Seminarium Zakładu Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych 7.10.2011 K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 1 / 53

Wstęp Wynik eksperymentu OPERA neutrina wysyłane z CERN, po przebyciu drogi 730km rejestrowane w Gran Sasso δt nanosekund wcześniej, niż gdyby poruszały się z prędkościa światła: δt = TOF c TOF ν = (60.7 ± 6.9(stat.) ± 7.4(sys.))ns K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 2 / 53

Wstęp: Podstawy pomiaru Precyzyjne pomiary geodezyjne odległości od źródła neutrin do detektora Pomiar czasu przelotu (TOF) neutrin K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 3 / 53

Wstęp: Osiagane dokładności, statystyka Duża statystyka ( 16000 przypadków) - dane zebrane w latach 2009-2011 ( 10 20 pot) Synchronizacja czasu CERN-Gran Sasso na poziomie 1ns (znaczne unowocześnienie systemu w 2008 roku) Pomiar odległości od źródła neutrin do detektora (730km) z dokładnościa 20cm (nowy pomiar w 2010 roku) W rezultacie dokładność czasu przelotu (TOF) rzędu 10ns (podobnie dla niepewności statystycznych i systematycznych) K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 4 / 53

Współpraca OPERA K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 5 / 53

Wiazka neutrin CNGS K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 6 / 53

Wiazka neutrin CNGS (CERN-Gran Sasso) K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 7 / 53

Wiazka neutrin CNGS Protony z SPS: 400GeV Dwie 10.5 µs ekstrakcje protonów, rozdzielone o 50 ms Intensywnos c wiazki: 2.4 1013 protonów/ekstrakcje Wiazka neutrin: νµ z domieszka νµ (2.1%) i νe /νe (1%) < Eν >= 17 GeV K.Grzelak (Instytut Fizyki Dos wiadczalnej) 8 / 53

Wiazka neutrin CNGS BCT (Beam Current Transformer): sygnał proporcjonalny do natężenia wiazki protonowej położenie (743.391 ± 0.002)m przed tarcza. K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 9 / 53

OPERA: Profil czasowy paczki protonów 200 MHz: częstość radiowa SPS K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 10 / 53

Detektor OPERA K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 11 / 53

OPERA - poszukiwanie oscylacji ν µ ν τ a budowa detektora 150000 cegieł z 56 płaszczyznami ołowiu o grubości 1mm (całkowita masa 1.25 kton), poprzekładanymi warstwami emulsji jadrowej Dla taonu cτ = 87.11µm K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 12 / 53

Detektor OPERA K.Grzelak (Instytut Fizyki Dos wiadczalnej) 13 / 53

TT (Target Tracker) TT(Target Tracker): dwie płaszczyzny scyntylatora, z paskami scyntylatora ułożonymi prostopadle do siebie. Zadania: wstępna lokalizacja oddziaływań neutrin i pomiar czasu w którym zaszło oddziaływanie K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 14 / 53

OPERA: Różne typy oddziaływań w detektorze K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 15 / 53

OPERA: Schemat pomiaru czasu przelotu neutrin K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 16 / 53

Global Positioning System K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 17 / 53

Dygresja: GPS (Global Positioning System) Minimum 24 satelity (od czerwca 2011 27 satelitów) na wysokości 20 200 km (okrażaj a Ziemię 2 razy dziennie) Sygnały wysyłane z satelit na dwóch podstawowych częstościach: 1575.42 MHz (L1) i 1227.6 MHz (L2) Zawartość wysyłanego sygnału: czas wysłania wiadomości informacja o przewidywanej orbicie satelity (almanac) informacja o odchyleniach od przewidywanej orbity (ephemeris) różnica pomiędzy UTC (Universal Coordinated Time) a Czasem GPS (obecnie 15s) Zegary atomowe na satelitach pokazuja Czas GPS (nie poprawiany na obrót Ziemi) K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 18 / 53

Dygresja: pomiar położenia za pomoca GPS Podstawowa dokładność pomiaru położenia: 50-100 metrów Differential Correction (Poprawka różnicowa) - dane zebrane przez lokalny GPS porównywane do danych zebranych przez GPS w znanym punkcie (referencyjnym): dokładność 1-5 metrów Odbiorniki zbierajace i analizujace sygnały z satelit na dwóch częstościach jednocześnie: dokładności < 1cm K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 19 / 53

Dygresja: pomiar położenia - ITRF/ETRF Terminologia: ITRF/ETRF: International/European Terrestial Reference Frame ITRS/ETRS: International/European Terrestial Reference System ITRF/ETRF - sieć precyzyjnie zmierzonych punktów referencyjnych (współrzędne kartezjańskie w 3D); aktualizowana co 1-3 lata ITRF/ETRF definiuje układy współrzędnych ITRS/ETRS: układy geocentryczne jednostka metr obracaja się razem z Ziemia K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 20 / 53

Dygresja: GPS - precyzyjna synchronizacja zegarów Metoda Common-View Satelita widziany jednocześnie przez dwa odbiorniki GPS Każdy odbiornik porównuje otrzymany sygnał do lokalnego zegara Następnie wymiana danych pomiędzy odbiornikami. Wynik: (Zegar A - Zegar B) - (τ SA τ SB ) K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 21 / 53

Pomiar odległości K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 22 / 53

CNGS: Pomiary geodezyjne Pomiary geodezyjne w Gran Sasso: Pomiary pozycji dwóch punktów referencyjnych na obu brzegach 10 km tunelu za pomoca precyzyjnych odbiorników GPS Pomiary odległości pod ziemia metoda triangulacji (przeniesienie pomiarów zrobionych za pomoca GPS do detektora pod ziemię) K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 23 / 53

Pomiary geodezyjne Odbiorniki GPS, Leica GX1230 i Topcon TPS E_GGD Pomiar różnicowy Użycie dwóch częstości jednocześnie Dokładność pomiaru pozycji: < 1cm Tachimetr Leica TS30 Mierzone światło laserowe, po odbiciu od siatki retroreflektorów Dokładność pomiaru odległości do retroreflektora: 0.6 mm + 1ppm Dokładność pomiaru kata 0.5" K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 24 / 53

Pomiary geodezyjne K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 25 / 53

Pomiary geodezyjne Względne odległości elementów wiazki CNGS znane z milimetrowa dokładnościa.po przetransformowaniu do układu ETRF2000 - z dokładnościa do 2 cm K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 26 / 53

Pomiary geodezyjne - wyniki Końcowa analiza w układzie ETRF2000 Odległość pomiędzy tarcza a detektorem OPERA: d TO = (730534.61 ± 0.20)m Odległość pomiędzy detektorem BCT a tarcza: d BT = (743.391 ± 0.002)m Odległo sć pomiędzy detektorami: BCT i OPERA: d BO = d BT + d TO = (731278.0 ± 0.2)m K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 27 / 53

OPERA: Pomiary czasu K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 28 / 53

System pomiaru czasu Pomiar czasu: synchronizacja pomiędzy pomiarami czasu w CERN i Gran Sasso (odbiorniki GPS pracujace w trybie Common-View) poprawki na opóźnienia propagacji sygnału w CERN i Gran Sasso K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 29 / 53

System pomiaru czasu CERN i Gran Sasso: dwa precyzyjne GPS + 2 atomowe Cs zegary Standardowe GPS y (dokładność 100ns) - czas UTC przekazywany do eksperymentu i systemu akceleratora Porównywanie (co 1s) precyzyjnego UTC i UTC ze standardowego systemu K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 30 / 53

System pomiaru czasu: CERN K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 31 / 53

System pomiaru czasu: Gran Sasso K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 32 / 53

Techniki kalibracji pomiaru czasu K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 33 / 53

Dokładności pomiaru opóźnień K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 34 / 53

OPERA: Analiza danych K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 35 / 53

Podstawy analizy Najwcześniejszy zarejestrowany sygnał w detektorze TT = czas oddziaływania neutrina Pozycja oddziaływania przesuwana do jednego punktu (średnia poprawka 140cm (4.7ns) ) Przypadki internal (wierzchołek oddziaływania wewnatrz detektora): taka sama selekcja jak przy badaniu oscylacji neutrin: 7586 przypadków Przypadki external (oddziaływania neutrin w skale): zrekonstruowany 3D tor mionu : 8525 przypadków K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 36 / 53

Podstawy analizy Analiza na ślepo (blind analysis): dane analizowane bez znajomości realistycznych opóźnień sygnałów; używano pozycji nie względem BCT, ale innego punktu na osi wiazki; użyto starej synchronizacji czasu CERN-Gran Sasso. Dla każdego oddziaływania neutrina w detektorze używany odpowiadajacy temu oddziaływaniu profil czasowy paczki protonowej K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 37 / 53

Podstawy analizy Znormalizowana do liczby przypadków, suma wybranych czasowych profili paczek protonowych = przewidywany rozkład czasu dla oddziaływań neutrin Porównanie z rozkładami czasu dla oddziaływań zarejestrowanych w detektorze OPERA K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 38 / 53

Wyniki Różnica czasu (bez poprawek, wynik analizy na ślepo): δt b = TOF c TOF ν = (1048.5 ± 6.9)ns χ 2 ndof = 1.06 dla pierwszej ekstrakcji χ 2 ndof = 1.12 dla drugiej ekstrakcji K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 39 / 53

Wyniki Powiększenie końców rozkładów. K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 40 / 53

Wyniki K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 41 / 53

Po uwzględnieniu prawdziwych opóźnień K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 42 / 53

Niepewności systematyczne K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 43 / 53

Końcowy wynik δt = TOF c TOF ν = (60.7 ± 6.9(stat.) ± 7.4(sys.))ns v c c = (2.49 ± 0.28(stat.) ± 0.30(sys.)) 10 5 Znaczoność statystyczna na poziomie 6.oσ K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 44 / 53

Poszukiwanie zależności od energii Tylko wewnętrzne oddziaływania ν µ CC: 5489 przypadków E = E µ + E had K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 45 / 53

Poprzednie pomiary prędkości neutrin K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 46 / 53

Neutrina z SN1987a Wybuch supernowej SN1987a w Wielkim Obłoku Magellana (odległość 168 tysięcy lat świetlnych = 51.4 kpc): Paczka neutrin zarejestrowana w detektorach Kamiokande II, IMB, (Baksan i LSD) przed dotarciem sygnału świetlnego Detektor IMB: 8 oddziaływań neutrin (ν e ), energie 20-40 MeV zarejestrowane w czasie 6s Detektor Kamiokande II: 12 oddziaływań neutrin (ν e ), energie 7.5-36 MeV, zarejestrowane w czasie 13s Ograniczenie na prędkość neutrin: v c c 2 10 9 K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 47 / 53

Pomiar w eksperymencie MINOS Bliski Detektor MINOS Daleki Detektor Fermilab, Illinois Soudan, Minnesota 10km 700m 735km Eksperyment bardzo podobny do OPERY Odległość od źródła neutrin do detektora 735km Różnice: Dwa detektory: Bliski i Daleki Nie używany czasowy profil paczki protonowej E max 3 GeV Odbiorniki GPS: dokładność 100ns, podobnie jak w standardowych odbiornikach w eksp. OPERA GPS nie pracowały w systemie Common-View K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 48 / 53

MINOS: czasy w Bliskim i Dalekim detektorze Dopasowanie średniego rozkładu w Bliskim Detektorze do danych z Dalekiego Detektora K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 49 / 53

MINOS - funkcja prawdopodobieństwa Nieskorelowany jitter dwóch zegarów GPS jest przyczyna względnej niepewności czasu pomiędzy detektorami o σ = 150 ns K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 50 / 53

MINOS - Wyniki δt = TOF c TOF ν = (126 ± 32(stat.) ± 64(sys.))ns v c c = 5.1 ± 2.9(stat. + sys.) 10 5 K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 51 / 53

Podsumowanie Eksperyment OPERA, wiazka ν µ, < E >= 17 GeV Neutrina rejestrowane δt ns wcześniej, niż gdyby poruszały się z prędkościa światła: δt = TOF c TOF ν = (60.7 ± 6.9(stat.) ± 7.4(sys.))ns Względna różnica pomiędzy prędkościa neutrin a prędkościa światła: v c c = (2.49 ± 0.28(stat.) ± 0.30(sys.)) 10 5 Pomiary odległości i czasów ze standardowo osiaganymi w miernictwie dokładnościami K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 52 / 53

Podsumowanie Poprzednie pomiary: Eksperyment MINOS, wiazka ν µ, E max 3 GeV δt = TOF c TOF ν = (126 ± 32(stat.) ± 64(sys.))ns v c c = 5.1 ± 2.9(stat. + sys.) 10 5 Neutrina z SN1987a, ν e, E (7.5 40) MeV w czasie 10s v c c 2 10 9 Perspektywy: MINOS - uaktualnienie pomiaru z 2007 roku, nowe dane, nowe odbiorniki GPS MINOS+(2013-2015) - modernizacja systemu pomiaru czasu T2K - odległość 295km ICARUS - ten sam punkt poczatkowy jak w OPERZE K.Grzelak (Instytut Fizyki Doświadczalnej) 53 / 53