Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) woda (1/6) soli Mohra (NH4)2Fe(SO4)2 6H2O

Podobne dokumenty
Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) soli Mohra (NH 4 ) 2 Fe(SO 4 ) 2 6H 2 O

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

2. PREPARATYKA CHEMICZNA

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

PREPARATYKA NIEORGANICZNA. Przykład 1 Ile kilogramów siarczanu(vi) żelaza (II) można otrzymać z 336 kg metalicznego żelaza?

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

Metody otrzymywania kwasów, zasad i soli. Reakcje chemiczne wybranych kwasów, zasad i soli. Ćwiczenie 1. Reakcja otrzymywania wodorotlenku sodu

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9

UKŁAD OKRESOWY PIERWIASTKÓW, WŁAŚCIWOŚCI CHEMICZNE PIERWIASTKÓW 3 OKRESU

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

WAGI I WAŻENIE. ROZTWORY

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

Ćwiczenie 5. Badanie właściwości chemicznych aldehydów, ketonów i kwasów karboksylowych. Synteza kwasu sulfanilowego.

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE

Zadania laboratoryjne

Regulamin BHP pracowni chemicznej. Pokaz szkła. Technika pracy laboratoryjnej

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

Laboratorium 3 Toksykologia żywności

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

wodny roztwór chlorku cyny (SnCl 2 ) stężony kwas solny (HCl), dwie elektrody: pręcik cynowy i gwóźdź stalowy, źródło prądu stałego (zasilacz).

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

Ćwiczenie 1. Ekstrakcja ciągła w aparacie Soxhleta

Po wykonaniu każdego ćwiczenia należy zanotować spostrzeżenia i wnioski dotyczące przebiegu reakcji.

OTRZYMYWANIE ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH: PREPARATYKA TLENKÓW MIEDZI

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Ćwiczenie 1. Badanie wypierania wodoru z wody za pomocą metali

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ Z HIGIENY, TOKSYKOLOGII I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 ZASADY OCENIANIA

Zadanie: 1 (1 pkt) Oblicz stężenie molowe jonów OH w roztworze otrzymanym przez rozpuszczenie 12g NaOH w wodzie i rozcieńczonego do 250cm 3

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH: SULFONOWANIE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH

Ćwiczenie 1. Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń

ĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

ĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu

OTRZYMYWANIE ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH: PREPARATYKA TLENKÓW MIEDZI

Zadanie: 2 (1 pkt) Zmieszano 100 g 30% roztworu azotanu (V) sodu z 500 g wody. Oblicz Cp otrzymanego roztworu.

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

żelaza(iii). Obserwacje: Wnioski:

PODSTAWY STECHIOMETRII

XLVII Olimpiada Chemiczna

ĆWICZENIE 5. KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze)

2 E Jodan(VII) potasu

CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studentów z chemią 14 grupy pierwiastków układu okresowego

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

ZJAWISKA FIZYCZNE I CHEMICZNE

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: rozszerzony Punkty

Opracowały: Pod kierunkiem

Ćwiczenie 1. Reakcje charakterystyczne kadmu(ii)

Nazwa kwalifikacji: Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych Oznaczenie kwalifikacji: A.59 Numer zadania: 01

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Ćwiczenie 1. Reakcje charakterystyczne miedzi(ii)

8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria

PODSTAWOWE TECHNIKI PRACY LABORATORYJNEJ: WAŻENIE, SUSZENIE, STRĄCANIE OSADÓW, SĄCZENIE

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 6. Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2

ALKACYMETRIA. Ilościowe oznaczanie HCl metodą miareczkowania alkalimetrycznego

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

III-A. Chemia wspomaga nasze zdrowie

Zadania laboratoryjne

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

REGULAMIN BHP PRACOWNI CHEMICZNEJ. POKAZ SZKŁA. TECHNIKA PRACY LABORATORYJNEJ. Wstęp. Regulamin pracowni studenckiej.

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

PRAWO DZIAŁANIA MAS I REGUŁA PRZEKORY

ĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem.

Podstawy Chemii Nieorganicznej

ĆWICZENIE 3. Cukry mono i disacharydy

STĘŻENIA STĘŻENIE PROCENTOWE STĘŻENIE MOLOWE

WYKONANIE ANALIZ. Chemia analityczna ilościowa- metody chemiczne (klasyczne)

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

REDOKSYMETRIA ZADANIA

ĆWICZENIE 4. Roztwory i ich właściwości

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

Chemia Organiczna Syntezy

ZADANIA Z KONKURSU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ (RÓWNOWAGI W ROZTWORZE) Opracował: Kuba Skrzeczkowski (Liceum Akademickie w ZS UMK w Toruniu)

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Laboratorium 1. Izolacja i wykrywanie trucizn cz. 1

Ciągły proces otrzymywania bikarbonatu metodą Solvay a

Odpowiedź:. Oblicz stężenie procentowe tlenu w wodzie deszczowej, wiedząc, że 1 dm 3 tej wody zawiera 0,055g tlenu. (d wody = 1 g/cm 3 )

5. RÓWNOWAGI JONOWE W UKŁADACH HETEROGENICZNYCH CIAŁO STAŁE - CIECZ

Ćwiczenia laboratoryjne 2

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12

REAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE

KRYSTALIZACJA JAKO METODA OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI STAŁYCH

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI CUKRÓW REDUKUJĄCYCH ORAZ CUKRÓW REDUKUJĄCYCH PO INWERSJI

Transkrypt:

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) woda (1/6) soli Mohra (NH4)2Fe(SO4)2 6H2O Odczynniki: stały Fe(SO) 4 7H 2O, stały (NH 4) 2SO 4, H 2O dest. Sprzęt laboratoryjny: zlewki (50, 100 cm 3 ), cylinder miarowy, szkiełko zegarkowe, pręcik szklany, tryskawka, lejek, sączek karbowany z bibuły filtracyjnej, krystalizator, waga techniczna, elektryczna płyta grzewcza, zestaw do sączenia lejek Büchnera, kolba ssawkowa i pompa próżniowa. (np. 5 g) krystalicznego Fe(SO) 4 7H 2O 2. W zlewce o pojemności 100 cm 3 ogrzać do temp ok. 50-60 C ok. 60 cm 3 wody destylowanej. 3. Obliczyć masę siarczanu(vi) amonu niezbędną do reakcji z siarczanem(vi) żelaza(ii) i odważyć na szkiełku zegarkowym na wadze technicznej a następnie rozpuścić w zlewce o pojemności 50 cm 3 w możliwie najmniejszej ilości ciepłej wody destylowanej. Naczynie, w którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością ciepłej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Ciepły roztwór przesączyć na sączku karbowanym do zlewki o pojemności 50 lub 100 cm 3. 4. Odważoną w punkcie (1) ilość siarczanu(vi) żelaza(ii) rozpuścić w możliwie najmniejszej ilości ciepłej (ale nie gorącej!) wody destylowanej, roztwór powinien być zielony i nie może przybrać barwy żółtawej lub brunatnej. Naczynie, w którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością ciepłej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Ciepły roztwór, o temperaturze nie przekraczającej 60 C, przesączyć na sączku karbowanym do zlewki o pojemności 50 lub 100 cm 3. 5. Przesączone roztwory połączyć w krystalizatorze, zakwasić kroplami niewielką ilością H 2SO 4 o stężeniu 2 mol/dm 3 (po zakwaszeniu roztwór powinien mieć barwę jasnozieloną) i pozostawić do 6. Otrzymane kryształy przesączyć na lejku Büchnera, przemyć niewielką ilością wody Strona 1 z 5

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i niklu woda (1/6) (NH4)2Ni(SO4)2 6H2O Odczynniki: stały NiCO 3 2Ni(OH) 2 4H 2O, stały (NH 4) 2SO 4, stężony H 2SO 4 d=1,84 g cm -3, H 2O dest. Sprzęt laboratoryjny: zlewki (100, 400 cm 3 ), cylinder miarowy, szkiełko zegarkowe, pręcik szklany, tryskawka, lejek, sączek karbowany z bibuły filtracyjnej, krystalizator, elektryczna płyta grzewcza, waga techniczna, zestaw do sączenia lejek Büchnera, kolba ssawkowa i pompa próżniowa. (np. 5 g) zasadowego węglanu niklu, dokładnie rozdrobnić przy pomocy pręcika szklanego do postaci drobnego proszku, dodać ok. 100 cm 3 wody destylowanej w zlewce o pojemności 400 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością ciepłej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Całość zagotować na płycie grzewczej. 2. Obliczyć objętość stężonego kwasu siarkowego(vi) niezbędnego do przeprowadzenia podanej przez asystenta (patrz punkt 1) masy zasadowego węglanu niklu w postać siarczanu(vi) niklu. Odmierzyć obliczoną objętość kwasu siarkowego(vi) za pomocą cylindra miarowego i wlać do ok. 100 cm 3 wody destylowanej w zlewce o pojemności co najmniej 200 cm 3. 3. Przygotowany w punkcie (2) roztwór kwasu siarkowego(vi) wlać ostrożnie małymi porcjami do gotującego się węglanu niklu i gotować aż do całkowitego rozpuszczenia się osadu i utworzenia siarczanu(vi) niklu. 4. Obliczyć na podstawie wzoru soli podwójnej niezbędną do reakcji masę siarczanu(vi) amonu i odważyć ją na wadze technicznej na szkiełku zegarkowym. Odważony siarczan(vi) amonu rozpuścić ok. 40 cm 3 gorącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 100 cm 3. Naczynie, w którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. 5. Gorący roztwór przesączyć przez sączek pofałdowany i pozostawić do krystalizacji co najmniej na tydzień. 6. Otrzymane kryształy przesączyć na lejku Büchnera, przemyć niewielką ilością wody Strona 2 z 5

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i glinu woda (1/24) (NH4)2Al2(SO4)4 24H2O Odczynniki: stały Al 2(SO 4) 3 18H 2O, stały (NH 4) 2SO 4, H 2O dest. (np. 5 g) siarczanu(vi) glinu, a następnie rozpuścić w ok. 150 cm 3 wrzącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 200 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono, przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. 2. Obliczyć na podstawie wzoru soli podwójnej niezbędną do reakcji masę siarczanu(vi) amonu, odważyć na szkiełku zegarkowym na wadze technicznej i rozpuścić w ok. 100 cm 3 gorącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 400 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Strona 3 z 5

Otrzymywanie siarczanu(vi) glinu i sodu woda (1/24) Na2Al2(SO4)4 24H2O Odczynniki: stały Al 2(SO 4) 3 18H 2O, stały Na 2SO 4, H 2O dest. (np. 5 g) siarczanu(vi) glinu, rozpuścić w ok. 150 cm 3 wrzącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 200 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. 2. Obliczyć na podstawie wzoru soli podwójnej masę siarczanu(vi) sodu odważyć na szkiełku zegarkowym na wadze technicznej i rozpuścić w ok. 100 cm 3 gorącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 400 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Strona 4 z 5

Otrzymywanie siarczanu(vi) glinu i potasu woda (1/24) K2Al2(SO4)4 24H2O Odczynniki: stały Al 2(SO 4) 3 18H 2O, stały K 2SO 4, H 2O dest. (np. 5 g) siarczanu(vi) glinu, rozpuścić w ok. 150 cm 3 wrzącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 200 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. 2. Obliczyć na podstawie wzoru soli podwójnej niezbędną do reakcji masę siarczanu(vi) potasu, odważyć na szkiełku zegarkowym na wadze technicznej i rozpuścić w ok. 100 cm 3 gorącej wody destylowanej w zlewce o pojemności 400 cm 3. Szkiełko zegarkowe, na którym ważono przepłukać kilka razy małą ilością gorącej wody destylowanej, a każdą jej porcję złączyć z roztworem. Strona 5 z 5