Model Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej w zadaniu (nr 4) w zakresie standaryzacji pracy z bezdomnymi w tym: opracowanie modelu Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności. Piotr Olech PFWB
Model Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności (GSWB) jest to model rozwiazywania problemu bezdomności na poziomie lokalnym. Jest elementem szerszej polityki społecznej, i obejmuje działania na 3 poziomach: prewencji, interwencji i integracji. Zawiera katalog (pakiet) wystandaryzowanych usług skierowanych do osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością w takich obszarach jak: partnerstwo lokalne, praca socjalna, mieszkalnictwo i pomoc doraźna, zdrowie, zatrudnienie i edukacja, streetworking, Model ten służy dopasowaniu wsparcia do potrzeb, możliwości i barier osób potrzebujących, sprzyja i służy upodmiotowieniu, włączeniu i partycypacji w proces rozwiązywania problemu.
Misja i wartości: Wszyscy ludzie są równi miedzy sobą w byciu osobami, niezależnie od sytuacji życiowej w jakiej się znajdują. Ujęcie personalistyczne: pomoc nie może ograniczać wolności człowieka, a powinna wzmacniać to, co w nim najbardziej ludzkie: poczucie jego własnej godności, wartości oraz odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka. Powinna uzdalniać go do przyjęcia kierownictwa nad procesem własnego rozwoju.
wzmacnianie godności i poczucia wartości, rozwijanie zdolności do ponoszenia odpowiedzialności za siebie i innych ludzi, poszanowanie woli i tworzenie warunków do dokonywania wolnych wyborów, kreowanie człowieka samodzielnego i twórczo rozwiązującego swoje problemy, nie odnoszenie większej korzyści z udzielanej pomocy niż ten, któremu jest ona udzielana
ETHOS Definicja operacyjna Kontekst mieszkaniowy Badania ale i Bezdachowość i Bezmieszkaniowość Niestabilne zamieszkiwanie i Nieadekwatne zamieszkiwanie Zagrożenie bezdomnością, Deprywacja mieszkaniowa, Wykluczenie mieszkaniowe
Rozwiązywanie problemu bezdomności Dlaczego? Kwestie ekonomiczne Kwestie społeczne Kwestie etyczne Zarządzanie bezdomnością Rozwiązywanie Zakończenie bezdomności
Rozwiązywanie problemu bezdomności Jak? Prewencja Interwencja Integracja Diagnozowanie Partnerstwo, międzywydziałowość
MODEL Model Drabinkowy Model Mieszkaniowy Model Palety Metoda wspólnotowa Metoda Najpierw Mieszkanie
Ścieżka logiczna wdrożenia podzielona na kamienie milowe: zawiązanie partnerstwa diagnoza lokalna przygotowanie strategii i programów wdrażanie strategii i programów monitoring i ewaluacja zaktualizowanie strategii i programów
Model rozwiazywania problemu bezdomności na poziomie lokalnym. Jest elementem szerszej polityki społecznej, i obejmuje działania na 3 poziomach: prewencji, interwencji i integracji. Zawiera katalog (pakiet) wystandaryzowanych usług skierowanych do osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością w takich obszarach jak: partnerstwo lokalne, praca socjalna, mieszkalnictwo i pomoc doraźna, zdrowie, zatrudnienie i edukacja, streetworking.
Polityka społeczna to zespół wzajemnie powiązanych instrumentów i długofalowych działań administracji publicznej i partnerów społeczno-gospodarczych podejmowanych i realizowanych w zakresie zatrudnienia, zabezpieczenia społecznego, edukacji, zdrowia i mieszkalnictwa, których celem głównym jest integracja społeczna, zaspokajanie potrzeb oraz rozwiązywanie problemów społecznych
Rozwiązywanie problemu bezdomności zmniejszanie skali zagrożenia bezdomnością oraz zahamowanie wzrostu liczby osób pierwszy lub kolejny raz doświadczających bezdomności zredukowanie zagrożeń zdrowia i życia osób bezdomnych oraz zmniejszenie liczby osób bezdomnych przebywających w miejscach niemieszkalnych i/lub publicznych zwiększenie poziomu integracji społecznej, skali wychodzenia z bezdomności i uzyskiwania samodzielności życiowej osób bezdomnych.
Aktywizacja społeczna Wyjście z bezdomności Samodzielność życiowa Sfery psychiczna, socjalnobytowa, mieszkaniowa, społeczna, rodzinna, zdrowotna, zawodowa
Model GSWB - koszty Rozwiązywanie problemu bezdomności - Dlaczego? - Kwestie ekonomiczne - Kwestie społeczne - Kwestie etyczne - Zarządzanie bezdomnością - Rozwiązywanie - Zakończenie bezdomności
Model GSWB - koszty - Koszty wdrożenia standardów personalne, materialne, procesu, wsparcia - Koszty wdrożenia standardów nie kumulują się - Zróżnicowane źródła finansowania - Realokacja dotychczas wydatkowanych środków finansowych - Kumulacja środków z różnych dziedzin polityki społecznej
Model GSWB - efektywność - Los Angeles badania 10 tyś osób bezdomnych koszt publiczny osoby w mieszkaniu 605 dol. 2897 dol. - Organizacja Pathways to Housing wyliczyła, że całkowite koszty modelu najpierw mieszkanie to 57 dolarów dziennie na osobę, porównując do 73 dolarów za dzień w schronisku, 164 dolary za dzień w więzieniu, 519 dolarów za pobyt na szpitalnym oddziale ratunkowym i aż 1185 dolarów za dzień w szpitalu psychiatrycznym - One Million Dollar Men - Paradoks kosztowności
Model GSWB - efektywność - W randomizowanym badaniu w Chicago grup kontrolnych osób doświadczających chronicznej bezdomności zidentyfikowanych w szpitalu, po umieszczeniu w mieszkaniach wspieranych naukowcy stwierdzili zmniejszenie o 29% hospitalizacji, zredukowanie o 29% dni spędzonych w szpitalu, a w 24% zmniejszono sytuacje wymagające interwencji ratunkowej. - W badaniu Maine, stałe wsparcie mieszkaniowe przyniosło oszczędności i niższe koszty usług w następujących systemach: schronisko (99 procent oszczędności) pogotowie (14 procent), pobyt w więzieniu (95 procent), transport pogotowia (32 proc.) Całkowite oszczędności w okresie sześciu miesięcy wyniosły 219 791 dolarów, czyli średnio 1 348 dolarów na osobę
Model GSWB - efektywność - Realizowany także w Europie projekt zatytułowany Casas Primeiro wdrażany w Lizbonie (Portugalia) ukazuje, że koszt całkowity utrzymania osoby bezdomnej wraz ze wsparciem wynosi około 20 euro na dzień, koszty utrzymania tej samej osoby w schronisku dla bezdomnych wynoszą 30 euro dziennie. Koszty programu najpierw mieszkanie w Lizbonie 16.4 euro dziennie, noclegowni 18,6 euro, schroniska 30 euro.
Perspektywa 2014-2020 Umowa partnerska (luty 2014), Cel 9. Wspieranie włączenia społecznego i walka z ubóstwem 9.1. inwestycje w infrastrukturę zdrowotna i społeczna, które przyczyniają się do rozwoju krajowego, regionalnego i lokalnego, zmniejszania nierówności w zakresie stanu zdrowia oraz przejścia z usług instytucjonalnych do usług na poziomie społeczności lokalnych 9.2. wspieranie rewitalizacji fizycznej, gospodarczej i społecznej ubogich społeczności oraz obszarów miejskich i wiejskich 9.3. wspieranie przedsiębiorczości społecznej 9.4. aktywna integracja, w szczególności w celu poprawy zatrudnialności 9.5. integracja społeczności marginalizowanych takich jak Romowie 9.7. ułatwianie dostępu do niedrogich, trwałych oraz wysokiej jakości usług, w tym opieki zdrowotnej i usług społecznych świadczonych w interesie ogólnym 9.8. wspieranie gospodarki społecznej i przedsiębiorstw społecznych 9.9 lokalne strategie rozwoju realizowane przez społeczność
Perspektywa 2014-2020 Regionalny Program Operacyjny Woj. Pomorskiego proj. 12.04.2014, MIiR - konsultacje Integracja 9.4. aktywna integracja, w szczególności w celu poprawy zatrudnialności 9.7. ułatwianie dostępu do niedrogich, trwałych oraz wysokiej jakości usług, w tym opieki zdrowotnej i usług społecznych świadczonych w interesie ogólnym 9.3. wspieranie przedsiębiorczości społecznej Zdrowie 9.1. inwestycje w infrastrukturę zdrowotna i społeczna, które przyczyniają się do rozwoju krajowego, regionalnego i lokalnego, zmniejszania nierówności w zakresie stanu zdrowia oraz przejścia z usług instytucjonalnych do usług na poziomie społeczności lokalnych Konwersja 9.2. wspieranie rewitalizacji fizycznej, gospodarczej i społecznej ubogich społeczności oraz obszarów miejskich i wiejskich
Perspektywa 2014-2020 Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój Centralne, systemowe 9.4. aktywna integracja, w szczególności w celu poprawy zatrudnialności 9.7. ułatwianie dostępu do niedrogich, trwałych oraz wysokiej jakości usług, w tym opieki zdrowotnej i usług społecznych świadczonych w interesie ogólnym 9.8. wspieranie gospodarki społecznej i przedsiębiorstw społecznych
Perspektywa 2014-2020 Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020 Zapobieganie niepewności mieszkaniowej i przeciwdziałanie bezdomności Prewencja wykluczenia mieszkaniowego i bezdomności Rozwiązywanie problemu bezdomności
Perspektywa 2014-2020 Projekt Krajowy Program Rozwiązywania Problemu Bezdomności 2014-2020 Prewencja Interwencja Integracja Badania Koordynacja, usługi, społeczeństwo
Krajowy Program Rozwiązywania Problemu Bezdomności Aby nikt nie stawał się osobą bezdomną Poprawa i rozwój systemu prewencji wykluczenia mieszkaniowego i bezdomności. Aby nikt nie był zmuszony do spania na ulicy - Wzmocnienie i usprawnienie systemu interwencji, ochrony zdrowia i życia osób bezdomnych. Aby integracja była możliwa dla wszystkich osób bezdomnych Wzmocnienie i rozwój systemu integracji społecznej osób bezdomnych i wykluczonych mieszkaniowo.
Krajowy Program Rozwiązywania Problemu Bezdomności Aby rozwiązania polityki społecznej oparte były na rzetelnej wiedzy - Rozwój diagnozowania i mierzenia zjawiska wykluczenia mieszkaniowego i bezdomności. Aby polityka społeczna była wysokiej jakości, partycypacyjna, oparta na partnerstwie, dobrze zarządzana i cieszyła się wsparciem społecznym - Podnoszenie jakości tworzenia i wdrażania, poprawa koordynacji i zarządzania oraz wzrost świadomości społecznej problemu i polityki społecznej w zakresie bezdomności i wykluczenia mieszkaniowego.
Program wsparcia budownictwa socjalnego ze środków Funduszu Dopłat Bank Gospodarstwa Krajowego 30-50% gminy otrzymują wsparcie na realizacje przedsięwzięć polegających na tworzeniu lokali socjalnych, noclegowni, domów dla bezdomnych, mieszkań chronionych oraz lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy niestanowiących lokali socjalnych (lokali komunalnych)* związki międzygminne otrzymują wsparcie na realizacje przedsięwzięć polegających na tworzeniu lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni oraz domów dla bezdomnych, powiaty otrzymują wsparcie na realizacje przedsięwzięć polegających na tworzeniu lokali mieszkalnych służących wykonywaniu zadań z zakresu pomocy społecznej w formie mieszkań chronionych, organizacje pożytku publicznego otrzymują wsparcie na realizacje przedsięwzięć polegających na tworzeniu noclegowni, domów dla bezdomnych oraz mieszkań chronionych.
Program Powrót Osób Bezdomnych do Społeczności - MPiPS 5 mln Fundusz Inicjatyw Obywatelskich MPiPS 60 mln Innowacje Społeczne - NCBiR 10 mln Aktywne Formy Przeciwdziałania Wykluczeniu Społecznemu - Gminne programy aktywizacji społeczno-zawodowej na rzecz budownictwa socjalnego 2 mln Fundusze Alkoholowe Inne fundusze publiczne i prywatne