Sygn. akt XVII AmE 182/08 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XVII Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie: Przewodniczący- Sędzia SO Wanda Czajkowska Protokolant: Łukasz Wychowaniec po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2009 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z odwołania E Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki zainteresowany: Józef L. o zgłoszenie zastrzeżeń do odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej na skutek odwołania E Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 30 września 2008 r.nr OPO- /.../LS oddala odwołanie, /-/ SSO Wanda Czajkowska Sygn. akt XVII AmE 182/08 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 30 września 2008r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (zw. URE) na podstawie art. 7 ust. 9 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006r., nr 89, poz. 625 ze zm.) zgłosił zastrzeżenia do odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej przez E Sp. z o.o. w P., na warunkach taryfowych (przy zastosowaniu stawek opłat przewidzianych w taryfie dla 1
energii elektrycznej E Sp. z o.o.) placu budowy siedliska znajdującego się na działce położonej w miejscowości G., gmina Z. należącego do Józefa L.. Prezes URE wydając w/w decyzję dokonał następujących ustaleń i ocen: 29 lipca 2008r. E Sp. z o.o. powiadomiła Prezesa URE o odmowie przyłączenia do sieci elektroenergetycznej placu budowy siedliska znajdującego się na działce położonej w miejscowości G., gmina Z. z powodu braku warunków ekonomicznych przyłączenia. Prezes URE ustalił, że z zakresu inwestycji dołączonego do analizy opłacalności przedłożonej przez E Sp. z o.o. wynika, że w celu przyłączenia do sieci elektroenergetycznej budynku J. L. należy wybudować nową stację transformatorową SN/nn, 20 m linii napowietrznej SN, 150 linii kablowej nn. Prezes URE ocenił, że przedsiębiorstwa energetyczne, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, są realizatorami obowiązków publiczno-prawnych, co wiąże się z koniecznością wykonywania nawet tych działań, które przedsiębiorstwo nie podjęłoby lub podjęłoby w innym zakresie, gdyby kierowało się wyłączenie własnymi interesami gospodarczymi (na podstawie art. 7 ust.1 Prawo energetyczne). Prezes URE ocenił, że właściwa i jednolita metoda dla przeprowadzenia analizy opłacalności w/w inwestycji została określona w Stanowisku Prezesa URE z 30 grudnia 2005r. (oraz w Komunikacie z 19 lipca w sprawie postępowania w przypadkach odmów przyłączenia do sieci elektroenergetycznych z powodu braku warunków ekonomicznych) przy czym zgodnie ze Stanowiskiem pozytywny wynik analizy efektywności inwestycji wyłącza możliwość pobierania przez przedsiębiorstwo energetyczne w procesie przyłączania stawki wyższej niż przewidziana w taryfie tego przedsiębiorstwa. Prezes URE ocenił, że przy zatwierdzaniu taryf dla energii elektrycznej przedsiębiorstwo energetyczne uzyskuje przychody w wysokości pozwalającej na pokrycie planowanych uzasadnionych kosztów własnych (koszty operacyjne, podatki, amortyzacja), kosztów poniesionych i zwrotu z kapitału zaangażowanego w tę działalność. Prezes URE ocenił, iż w tym kontekście taryfa jako całość zapewnia spełnienie ekonomicznych warunków przyłączenia do sieci. Prezes URE przyjął, że budowa sieci elektroenergetycznych wraz z przyłączami, które są własnością przedsiębiorstwa energetycznego jest wynagradzana w taryfach w relacji do poniesionych nakładów inwestycyjnych 2
pomniejszonych o wniesioną opłatę za przyłączenie. Ponadto Prezes URE ocenił, że przyrost majątku trwałego wynikający z przekazania inwestycji do eksploatacji powoduje wzrost wielkości zwrotu z kapitału do przedsiębiorstwa, przyjmując iż zwrot z kapitału zaangażowanego w działalność dystrybucyjną jest ustalany jako iloczyn średnio ważonej stopy zwrotu z kapitału oraz wartości regulacyjnej aktywów. W oparciu o art. 7 ust. 1 i ust. 9 ustawy Prawo energetyczne Prezes URE dokonał oceny, z której wynika, że każda propozycja przyłączenia podmiotu do sieci wg opłaty wyższej od wynikającej z taryfy jest formą odmowy i podlega obowiązkowi powiadomienia Prezesa URE. Zgłoszona Prezesowi URE w trybie art. 7 ust. 1 Prawo energetyczne, odmowa zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej E Sp. z o.o. budynku mieszkalnego J. L. ze względu na brak przyłączenia, w ocenie Prezesa URE nie znajduje uzasadnienia w świetle zebranego materiału dowodowego. Po przeprowadzeniu analizy opłacalności inwestycji dotyczącej placu budowy siedliska znajdującego się na działce położonej w miejscowości G., gmina Z. w oparciu o metodę określoną w Stanowisku Prezesa URE z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie postępowania w przypadkach odmów przyłączenia do sieci elektroenergetycznych z powodu braku warunków ekonomicznych i w Komunikacie z 19 lipca 2006 r. (stosowanie art. 7 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne) Prezes URE ocenił, że istnieją ekonomiczne warunki przyłączenia - inwestycja jest opłacalna, gdyż zwrot inwestycji następuje przed upływem określonego w ww. Stanowisku Prezesa URE dwudziestoletniego okresu istnienia inwestycji, a wartość wskaźnika IRR jest wyższa od wartości granicznej określonej jako średnia ważona średniej rentowności 10-letnich obligacji Skarbu Państwa z roku 2007 na koniec ww. okresu zwrotu. Jak ocenił Prezes URE, wskazana w decyzji metoda przeprowadzania analizy opłacalności inwestycji, oparta na określeniu rzeczywistych wpływów z realizacji inwestycji, poprzez wyeliminowanie ewentualnych przesunięć przychodów między grupami przyłączeniowymi, potwierdza opłacalność przyłączenia budynku mieszkalnego J. L. i dlatego odmowę przyłączenia do sieci elektroenergetycznej z powodu braku warunków ekonomicznych Prezes URE uznał za niezasadną. Dokonując całościowej oceny stanu faktycznego Prezes URE stwierdził, że na E Sp. z o.o. w wyniku wydania ww. decyzji ciąży obowiązek przyłączenia do sieci elektroenergetycznej budynku mieszkalnego J. L. wg stawek opłat za przyłączenie zawartych w aktualnej taryfie dla energii elektrycznej. 3
Zgłaszając zastrzeżenia do odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej Prezes URE wziął pod uwagę fakt, iż energia elektryczna jest podstawowym dobrem cywilizacyjnym i odmowa jej dostarczenia narusza elementarne prawa obywateli i stanowi czynnik hamujący rozwój gospodarczy, a zatem odmowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej powinny mieć charakter sporadyczny. Od tej decyzji odwołanie złożyła E Sp. z o.o. (powódka), wnosząc o: 1. zmianę decyzji w całości i wydanie orzeczenia co do istoty sprawy stwierdzającego, że Prezes URE nie zgłasza zastrzeżeń wobec odmowy przyłączenia palcu budowy (siedliska) znajdującego się na działce położonej w miejscowości G., gmina Z., należącego do J. L. zamieszkałego w Z., do sieci elektroenergetycznej E Sp. z o.o. z siedzibą w P. z powodu braku warunków ekonomicznych oraz, że na Operatorze nie ciąży publicznoprawny obowiązek przyłączenia placu budowy (siedliska) Wnioskującego do sieci dystrybucyjnej E Sp. z o.o. według stawek opłat za przyłączenie zawartych w aktualnej taryfie dla energii elektrycznej. ewentualnie o: 2. uchylenie decyzji w całości, ponadto o: 3. zasądzenie na rzecz E Sp. z o.o. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych; Powódka wniosła o dopuszczeniem dowodu z opinii biegłego z zakresu ekonomii na okoliczność prawidłowości wyliczenia, iż w niniejszej sprawie nie są spełnione ekonomiczne warunki przyłączenia placu budowy Wnioskodawcy do sieci Operatora oraz na okoliczność, iż nakłady, jaki musi ponieść przyłączany podmiot aby wystąpiły ekonomiczne warunki przyłączenia przekraczają kwotę 818,76 zł. W odwołaniu powódka zarzuciła zaskarżonej decyzji: - naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 7 ust. l ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne i w konsekwencji błędne przyjęcie, że z przepisu tego wynika dla Operatora obowiązek przyłączenia placu budowy należącego do Wnioskodawcy J. L. do sieci elektroenergetycznej, pomimo, że nie są spełnione warunki ekonomiczne dla przyłączenia tegoż placu oraz nieuwzględnienie okoliczności, iż przyłączenie placu budowy Wnioskodawcy do sieci Operatora spowoduje nierównoprawne traktowanie podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci. 4
- naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 4f ust. l ustawy - Prawo energetyczne, poprzez nieuwzględnienie okoliczności, iż przyłączenie placu budowy wnioskującego do sieci dystrybucyjnej i w konsekwencji świadczenie usług dystrybucji energii siecią dystrybucyjną do budynku wnioskującego spowoduje niekorzystną zmianę stawek opłat za usługi dystrybucji. W odwołaniu powódka powołała się na fakt, że teren, na którym znajduje się plac budowy nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego, przy czym Gmina L. Z. nie przekazała do uzgodnienia powódce Planu zaopatrzenia w energię elektryczną tego terenu. Plan rozwoju Operator nie przewiduje natomiast budowy i rozbudowy sieci na terenie objętym przyłączeniem. Docelowa moc przyłączenia określona została we wniosku na 6 kw. Powódka zarzuciła, iż charakter prawny Stanowiska Prezesa URE, które było podstawą do przyjęcia przez Prezesa URE konkretnej metody analizy opłacalności w/w inwestycji to jedynie opinia Prezesa URE, która nie upoważnia Prezesa URE do wiążącego ustalania sposobu kalkulacji efektywności ekonomicznej inwestycji związanej z przyłączeniem do sieci. Powódka zarzuciła Prezesowi URE, że niesłusznie traktuje Stanowisko jako źródło obowiązującego prawa, mimo braku wiążącego charakteru dokumentów wydawanych przez Prezesa URE. Jak podkreśla powódka, algorytmy zawarte w metodzie badania opłacalności przyjętej jako jedyna słuszna przez Prezesa URE, powinny pełnić funkcję jedynie pomocniczą, gdyż z treści samego Stanowiska Prezesa URE wynika, że w uzasadnionych przypadkach mogą być one weryfikowane przez inne wielkości. Ponadto powódka podniosła, że po przeanalizowaniu efektywności inwestycji przeprowadzonej zgodnie z Komunikatem Prezesa URE wynikło, iż nakłady inwestycyjne zostaną zwrócone w roku 2020, a zakładany graniczny IRR w wysokości 5,5% w analizowanym 20-letnim okresie nie zostanie osiągnięty. Powódka podkreśliła, że utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji Prezesa URE sprawi, że będzie zmuszona ponieść wydatek rzędu 85.730 zł (koszt wybudowania nowej stacji transformatorowej SN/nn, 20 m linii napowietrznej SN, 150 linii kablowej nn), który w znikomej części zostanie pokryty opłatą za przyłączenie. Wpłynie ono zdaniem powódki na zwiększenie ogólnych kosztów, co zwiększy w konsekwencji stawkę opłaty za usługi dystrybucji. 5
Powódka podniosła, że przyjęcie zasad zaproponowanych przez Prezesa URE spowodowałoby, iż przedsiębiorstwo energetyczne musiałoby przyłączać do sieci elektroenergetycznej wszystkie podmioty, co w sposób oczywisty skutkowałoby trudnym do przewidzenia wzrostem stawek za dystrybucję, czy nawet utratą płynności finansowej przedsiębiorstwa energetycznego. Powódka w odwołaniu wyraziła jednocześnie wolę zawarcia z J. Lizoniem umowy o przyłączenie jego domu jednorodzinnego do jej sieci elektroenergetycznej na podstawie opłaty uwzględniającej rzeczywiste koszty inwestycji przyłączeniowej. Prezes URE (pozwany) w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. J. L. (zainteresowany) nie złożył odpowiedzi na odwołanie. Sąd na wniosek powódki dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłego sądowego na okoliczność czy 30 września 2008r. istniały warunki ekonomiczne dla przyłączenia placu budowy siedliska położonego w miejscowości G., gmina Z. do sieci elektroenergetycznej E Sp. z o.o. w P.. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie: 19 padziernika 2007r. Józef L. złożył do E Sp. z o.o. w P. wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej placu budowy siedliska położonego w miejscowości G. stanowiącego własność Józefa L. (k. 5 akt adm.). E Sp. z o.o. ustaliła, że przyłączenie do jej sieci elektroenergetycznej placu budowy siedliska J. L. o mocy przyłączeniowej 6 kw przewidywanym rocznym zużyciu energii elektrycznej w wys. 3000 kw będzie wymagało: - wybudowania nowej stacji transformatorowej SN/nn, - przeprowadzenia 20 m linii napowietrznej SN, - przeprowadzenia 150 linii kablowej nn, tj. koszty w wysokości 85.730 zł. E ustaliła, że teren, na którym znajduje się plac budowy siedlisko nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego (k. 1 akt adm.). Gmina Z., na terenie której znajduje się plac budowy nie przekazała do uzgodnienia z powódką planu zaopatrzenia w energię elektryczną tego terenu. W roku 2007 zostało złożonych 5 wniosków o określenie warunków przyłączenia z przedmiotowego terenu z łączną mocą przyłączeniową 20 kw. 6
E dokonała dwukrotnej analizy efektywności inwestycji. Pierwsza analiza efektywności ustalała istnienie ekonomicznej opłacalności tej inwestycji (k. 6 akt adm.). Analiza ta była wykonana zgodnie z wytycznymi Prezesa URE. Druga analiza efektywności ustaliła brak ekonomicznej opłacalności tej inwestycji (k. 8 akt adm.). Ujęto dywidendę jako koszt inwestycji. Ustalenia tego Sąd dokonał na podstawie ustaleń dokonanych przez biegłego w sporządzonej opinii. Ustalenia biegłego w tym zakresie nie zostały zakwestionowane przez E w toku postępowania sądowego, a wobec tego Sąd uznał je za przyznane. E odmówiła przyłączenia do jej sieci domu J. L. z zastosowaniem stawek taryfowych ze względu na brak warunków ekonomicznych dostarczania energii elektrycznej i zabronowała uzgodnienie treści umowy o przyłączenie i stawek opłat uwzględniających koszty inwestycji przyłączeniowej w wysokości 85.730 zł. Stosownie do art. 7 ust. 9 Prawa energetycznego E zawiadomiła Prezesa URE o odmowie przyłączenia budynku mieszkalnego J. L. do jej sieci elektroenergetycznej ze względu na brak warunków ekonomicznych. W myśl powołanego bowiem w/w przepisu art. 7 ust. 9 Prawa energetycznego na Prezesa URE nałożony został obowiązek badania zasadności odmów przedsiębiorstw energetycznych przyłączenia nowych odbiorców energii elektrycznej do ich sieci elektroenergetycznych. Prezes URE zaś został wyposażony w uprawnienie do zgłoszenia w terminie 2 miesięcy od otrzymania zawiadomienia o odmowie przyłączenia zastrzeżeń do tych odmów przyłączenia do sieci. W następstwie nowelizacji ustawy Prawo energetyczne (która weszła w życie 3 maja 2005r.) Prezes URE ustalił, że niektóre przedsiębiorstwa nagminnie odmawiały przyłączenia do swoich sieci elektroenergetycznych odbiorców z powodu braku warunków ekonomicznych (Sąd dokonał tego ustalenia na podstawie treści Stanowiska Prezesa URE z 30 grudnia 2005r., WWW.ure.gov.pl). W celu ochrony interesów odbiorców przed w/w działaniami przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznych i realizujących obowiązki publiczno-prawne, a nie tylko własne interesy gospodarcze, Prezes URE uznał za konieczne ustalenie zasad w zakresie oceny ekonomicznej przyłączania nowych odbiorców do sieci elektroenergetycznych, które zostały zawarte w Stanowisku Prezesa URE z 30 grudnia 2005r. i w Komunikacie Prezesa URE z 19 lipca 2006r. w sprawie postępowania w przypadku odmów przyłączenia do sieci elektroenergetycznych z powodu braku warunków 7
ekonomicznych. Prezes URE przyjął, że pozytywny wynik analizy efektywności inwestycji wyłącza możliwość pobierania przez przedsiębiorstwo energetyczne w procesie przyłączania do sieci stawki wyższej niż przewidziana w taryfie tego przedsiębiorstwa. Zgodnie z postanowieniami ustawy Prawo energetyczne, przy zatwierdzaniu taryf dla energii elektrycznej przedsiębiorstwo uzyskuje przychody w wysokości pozwalającej na pokrycie planowanych uzasadnionych kosztów własnych (koszty operacyjne, podatki, amortyzacja), kosztów przeniesionych i zwrot z kapitału zaangażowanego w tę działalność. W tym kontekście taryfa, jako całość, zapewnia spełnienie ekonomicznych warunków przyłączenia do sieci, o których mowa w art. 7 ust. 1 w/w ustawy. Budowa sieci elektroenergetycznych wraz z przyłączeniami, które są własnością przedsiębiorstwa energetycznego jest wynagradzana w taryfach w relacji do poniesionych nakładów inwestycyjnych pomniejszonych o wniesioną opłatę za przyłączenie. Zwrot z kapitału zaangażowanego w działalność dystrybucyjną jest ustalany jako iloczyn średnioważonej stopy zwrotu z kapitału oraz wartości regulacyjnej aktywów, a więc przyrost majątku trwałego wynikający z przekazania inwestycji do eksploatacji powoduje wzrost wielkości zwrotu z kapitału dla przedsiębiorstwa. W powyższym przypadku, przeprowadzona analiza opłacalności inwestycji dotyczącej placu budowy siedliska J. L. w oparciu o metodę określoną przez Prezesa URE w Stanowisku, o którym mowa wyżej, wykazuje, iż istnieją ekonomiczne warunki przyłączenia (inwestycja jest opłacalna), gdyż zwrot z inwestycji (na podstawie zdyskontowanych przepływów pieniężnych NPV) następuje przed upływem określonego w w/w Stanowisku dwudziestoletniego okresu istnienia inwestycji, a wartość wskaźnika IRR jest wyższa od wartości graniczne określonej jako średnia ważona średniej rentowności 10-letnich obligacji Skarbu Państwa z roku 2007 na koniec w/w okresu zwrotu. Przeprowadzona przez Prezesa URE analiza efektywności inwestycji według w/w metody wykazała, że inwestycja jest opłacalna. Biegły sądowy po przeprowadzeniu analizy zastosowanej przez Prezesa URE metodologii i sprawdzeniu dokonanych obliczeń rachunkowych potwierdził istnienie pozytywnych warunków ekonomicznych dla realizacji inwestycji (opinia biegłego, k. 102 akt sąd.). 8
Biegły przyjął, że potwierdzeniem istnienia pozytywnych warunków ekonomicznych tej inwestycji jest: 1. spełnienie podstawowych warunków i założeń w analizie opłacalności sformułowanych przez Prezesa URE, w tym horyzont okresu analizy ( co najmniej 20-letni) oraz wartość graniczna wskaźnika IRR ( w 2008 r. 5,5%), 2. Wartość NPV jest podstawowym kryterium ekonomicznym dla wyboru optymalnego pod względem ekonomicznym projektu inwestycyjnego. Osiągnięcie w tym projekcie wartości dodatniej NPV na poziomie 8.590,50 zł wskazuje, iż stopa rentowności analizowanego przedsięwzięcia jest wyższa od stopy minimalnej wyznaczonej poziomem dyskonta (oprocentowania kapitału inwestycyjnego) przyjętej w tym projekcie na poziomie 5,5 %. Oznacza to, że uzyskane wpływy przewyższają zwrot kapitału wraz z jego oprocentowaniem. Zainwestowany kapitał E w to przedsięwzięcie zapewnia -uzyskanie większego zysku w porównaniu z zyskiem jaki zostałby osiągnięty przy jego alokacji w porównywalne przedsięwzięcie kapitałowe na rynku kapitałowym. Jeżeli NPV w tym projekcie opłacalności wyniósłby wartość zero (NPV=0) to rentowność przedsięwzięcia byłaby równa stopie dyskonta gdyby wartość NPV osiągnęłoby wartość ujemną to projekt nie zapewniałby osiągnięcie rentowności na poziomie stopy dyskonta i z tego punktu widzenia nieopłacalne. 3. Wewnętrzna stopa zwrotu IRR określa stopę rentowności przedsięwzięcia inwestycyjnego. IRR to oprocentowanie, jakie przynosić powinien zainwestowany kapitał w przedmiotowa inwestycję. Inwestycja jest tym bardziej opłacalna, im wyższa jest dla niej wartość IRR. Gdy IRR jest niższe od stopy dyskonta, lecz wyższe od wartości zerowej, oznacza to że przedsięwzięcie jest opłacalne lecz poniżej rentowności porównywalnego przedsięwzięcia kapitałowego na rynku kapitałowym. W tym konkretnym przypadku poziom IRR oszacowany dla tego projektu na poziomie 7,21% przekracza poziom dyskonta założony w tej analizie na poziomie 5,5 %. Oznacza to osiągniecie na etapie analizy opłacalności przedmiotowego projektu tej inwestycji rentowności wyższej niż rentowność innych konkurencyjnych instrumentów inwestycyjnych rynku kapitałowego. Natomiast za błędne uznał ustalenia E w zakresie a. Wydatku 15% dywidendy odprowadzanej przez E do właścicieli. Po pierwsze -dywidenda nie jest kosztem, które przedsiębiorstwo energetyczne 9
klasyfikuje jako obciążenie rachunku wyników. Po drugie - dywidenda powstaje jako jedna z decyzji podziału zysku wypracowanego przez podmiot gospodarczy i kształtuje zależnie od preferencji konsumpcyjno-inwestycyjnych właściciela podmiotu. Gdyby założyć poprawność rozumowania polegającego na zaliczeniu dywidendy do wydatków i kosztów podmiotu to konsekwentnie należałoby również identycznie potraktować inne j elementy podziału zysku tj. odpis na fundusz rozwoju oraz odpis na fundusz rezerwowy - które zgodnie z innymi przepisami powinny być dokonane w tym przedsiębiorstwie. Idąc dalej należałoby powyższe uwzględnić w każdoczesnym rachunku opłacalności inwestycji jako przepływy ujemne. b. Zwiększenie kwoty podatku dochodowego odprowadzanego w związku ze zwiększeniem przychodu regulowanego ( zob. k.3 załącznika do akt sprawy URE). Twierdzenie takie jest nieprawdziwe, ponieważ stopa podatku dochodowego odnosi się do wielkości dochodu a nie przychodu i wcale nie oznacza, że za zwiększonym przychodem idzie zwiększony podatek dochodowy. Z powyższych względów biegły stwierdził istnienie na dzień 30 września 2008 r. pozytywnych warunków ekonomicznych opłacalności projektowanej inwestycji - placu budowy siedliska ] położonego w miejscowości G., gmina Z. ( moc przyłączeniowa 6 KW) do sieci elektroenergetycznej E sp. z o.o. w P. Sąd podzielił w/w ustalenia biegłego sądowego. Są one dokładne i logiczne. Sąd Okręgowy, zważył, co następuje: Stosownie do art. 7 ust. 1 Prawa energetycznego przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przyłączaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, - jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw i energii, - żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. W niniejszej sprawie sporną pomiędzy stronami byłą kwestia spełnienia warunku określonego w w/w przepisie, tj. czy zaistniały ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania energii do placu budowy siedliska J. L.. W ocenie Sądu brak ekonomicznych warunków dostarczania energii elektrycznej wystąpiłby wówczas, gdy przeprowadzony przez przedsiębiorcę energetycznego E SA rachunek ekonomiczny uzasadniałby wniosek, że koszt rozbudowy sieci 10
elektroenergetycznej E w celu doprowadzenia energii elektrycznej placu budowy siedliska J. L. byłby wyższy od spodziewanych wpływów z tytułu dostarczania do tego budynku energii elektrycznej. Na podstawie analizy opłacalności tej inwestycji przeprowadzonej przez biegłego sądowego Sąd przyjął, że w okresie 20 letnim zwrócą się E nakłady poniesione na inwestycję związane z dostarczeniem energii elektrycznej do placu budowy siedliska J. L., a zatem że zaistniały warunki ekonomiczne umożliwiające dokonanie przyłączenia przy zastosowaniu opłaty taryfowej. W ocenie Sądu treść art. 7 ust. 5 Prawa energetycznego stanowiąca, że przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane zapewnić realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączania podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1-4, 7 i 8 i art. 46 oraz w założeniach lub planach, o których mowa w art. 19 i 20, nie uzależnia obowiązku przedsiębiorstwa energetycznego zapewnienia realizacji i finansowania budowy sieci oraz przyłączy od uwzględnienia ich w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Z tych względów i na podstawie art. 479 53 1 kpc oddalono odwołanie. O kosztach postępowania postanowiono na podstawie art. 98 kpc. 11