Fizyka i Chemia Ziemi

Podobne dokumenty
Fizyka i Chemia Ziemi

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Ziemia jako planeta w Układzie Słonecznym

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Fizyka i Chemia Ziemi

Międzynarodowy Rok Astronomii 2009 luty (Księżyc) Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Niebo nad nami Styczeń 2018

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Plan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego

Zadania do testu Wszechświat i Ziemia

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

PodziaŁ planet: Zewnętrzne: Wewnętrzne: Merkury. Jowisz. Wenus. Saturn. Ziemia. Uran. Mars. Neptun

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Układ Słoneczny Pytania:

Prezentacja. Układ Słoneczny

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi

Ziemia we Wszechświecie lekcja powtórzeniowa

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2012

Jak poznawaliśmy. Marek Stęślicki. Instytut Astronomiczny UWr

Fizyka i Chemia Ziemi

Fizyka i Chemia Ziemi

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

Grawitacja - powtórka

Teoria ruchu Księżyca

Księżyc to ciało niebieskie pochodzenia naturalnego.

Opozycja... astronomiczna...

Wstęp do astrofizyki I

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

Niebo nad nami Wrzesień 2017

Doświadczenia fizyczne świadczące o ruchu obrotowym Ziemi

Układ Słoneczny. Pokaz

Układ słoneczny. Rozpocznij

Plan wykładu i ćwiczeń.

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2015

NIE FAŁSZOWAĆ FIZYKI!

VI.3 Problem Keplera

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Part I. Położenie obserwatora na powierzchni Ziemi. Astronomia sferyczna Wykład 5: WSPÓŁRZEDNE GEOCENTRYCZNE Przejście topo- geocentrum i odwrotnie

PODRĘCZNA INSTRUKCJA ASTRO-EXCELA

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Inne Nieba. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

CZY TE SCENY TO TYLKO FIKCJA LITERACKA CZY. CZY STAROśYTNI EGIPCJANIE FAKTYCZNIE UMIELI TAK DOBRZE PRZEWIDYWAĆ ZAĆMIENIA?

a TB - średnia odległość planety od Słońca Giuseppe Piazzi OCR ( )

Układ Słoneczny. Fizyka i Chemia Ziemi. Odkrycie małych planet. Odległości planet od Słońca. Układ Słoneczny stanowią:

Wykład Prawa Keplera Wyznaczenie stałej grawitacji Równania opisujące ruch planet

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

14. Obrazy świata II

14. Obrazy świata II. Starożytność i średniowiecze. Andrzej Wiśniewski Wstęp do filozofii Materiały do wykładu

ZMA Kolokwium 1. Imię Nazwisko #indeksu Grupa. Ocena. 1. Na podstawie danych narysuj diagram ORM. (15 10 pkt). Gwiazda

Krzywe stożkowe Lekcja V: Elipsa

PROJEKT PLANETOSTRADA. Model Układu Słonecznego

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

KONKURS ASTRONOMICZNY

Układ słoneczny i jego planety

STRUKTURA REWOLUCJI NAUKOWYCH. Rafał Demkowicz-Dobrzański Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

ODDZIAŁYWANIA W PRZYRODZIE ODDZIAŁYWANIA GRAWITACYJNE

Fizyka i Chemia Ziemi

Odkrycia Galileusza. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Mechanika nieba. Marcin Kiraga

6. Elementy astronomii

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Kanikuła - czas letnich upałów, czas letnich wakacji (lipiec i sierpień)

Historia myśli naukowej. Ewolucja poglądów związanych z budową Wszechświata. dr inż. Romuald Kędzierski

Tomasz Mrozek 1,2, Sylwester Kołomański 1 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN. Astro Izery

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Wiem, co trzeba. Grudzień. Materiały dla klasy II. Imię i nazwisko:... Klasa:...

Lokomotywa 2. Czytam i piszę. Część 5

LIX Olimpiada Astronomiczna 2015/2016 Zawody III stopnia zadania teoretyczne

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

wersja

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2016

S T Y C Z E Ń. Mgławica Kooski Łeb Barnard 33 wewnątrz IC 434 w Orionie Źródło: NASA

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Lwiątko Polsko-Ukraiński Konkurs Fizyczny. Zadania konkursowe. dla uczniów gimnazjum z rozwiązaniami

Ziemia jest gigantycznym magnesem. Każdy namagnesowany obiekt znajdujący się w jej pobliżu doświadcza wpływu ziemskiego magnetycznego pola, które

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Transkrypt:

Fizyka i Chemia Ziemi Temat 4: Ruch geocentryczny i heliocentryczny planet T.J. Jopek jopek@amu.edu.pl IOA UAM

Układ Planetarny - klasyfikacja. Planety grupy ziemskiej: Merkury Wenus Ziemia Mars 2. Planety olbrzymy: Jowisz Saturn Uran Neptun 3

Układ Planetarny - klasyfikacja. Planety dolne: Merkury Wenus 2. Planety górne: Mars Jowisz Saturn 4

Wenus i Jowisz poranne gwiazdy 5

Konfiguracje planet Opozycja - tylko planety górne. Ułożenie planet w jednej linii Np. S-E-J Gdy planeta jest w opozycji to mamy bardzo dogodne warunki do jej obserwacji. 6

Opozycje Marsa 7

Konfiguracje planet Kwadratura - tylko planety górne. Może być wschodnia i zachodnia Np. S-E-J2 kwadr. zachodnia S-E-J5 kwadr. wschodnia Niedawna kwadratura zachodnia Jowisza miała miejsce 20.08.0 8

Konfiguracje planet Koniunkcja Może by dolna i górna Np. S-V-E koniunkcja dolna V3-S-E koniunkcja górna J3-S-E koniunkcja górna 9

Konfiguracje planet Elongacja planety - kąt S-E-Planeta S-E-V2 maksymalna elongacja Wenus, S-E- J4 elongacja Jowisza Dla planet górnych elongacje wynoszą od 0 do 80. 0

Maksymalna elongacja i względne rozmiary orbit planet W momencie maksymalnej elongacji z prostokątnego ΔSVE mamy natychmiast SV SE sin( VES) Jeśli SE= odległość Ziemi od Słońca to w jednostkach promienia orbity Ziemi SV sin( VES) SV odległość np. Wenus od Słońca

Konfiguracje planet Kąt fazowy kąt S-Planeta-E Np. Dla V2 S-V2-Z = 90 2

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny Okres synodyczny S czas, po którym powtarza się dana konfiguracja planet. Np. dwie kolejne koniunkcje. Okres syderyczny T czas trwania jednego obiegu orbity planety, względem odległych gwiazd. 3

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny T, T 2 - okresy syderyczne planet P, P 2 Szybkości kątowe ruchu kołowego n 360 T ; n 2 360 T 2 ; () Ponieważ T < T 2 to n > n 2 Rozważamy ruch kołowy współpłaszczyznowy 4

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny Skoro n > n 2, to promień wodzący SP wyprzedza promień SP 2 w tempie 0 ( n n ) / 2 doba Rozważamy ruch kołowy współpłaszczyznowy Promień SP dogoni promień SP 2 po dokonaniu obrotu o 360 stopni, co potrwa okres czasu S - do kolejnej koniunkcji planet P, P 2. 5

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny Promień SP dogoni SP 2 po obrocie o 360 stopni, co zajmie okres czasu S, czyli mamy, że stosując () S ( n S 360 T S T n 2 T ) 360 2 T 2 360 360 Rozważamy ruch kołowy współpłaszczyznowy Stąd S (2) T T 6 2

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny Zastosowanie wzoru S T T 2 jest następujące: dla planet dolnych T - dotyczy Merkurego i Wenus T 2 dotyczy Ziemi dla planet górnych T - dotyczy Ziemi T 2 dotyczy Marsa, Jowisza i Saturna 7

Okresy obiegu planet syderyczny i synodyczny Przykład. Obserwowano dwie kolejne koniunkcje Wenus z Ziemią. Różnica dat ich wystąpienia dała S=583.9 [doba]. Ile wynosi okres obiegu orbitalnego Wenus? Rozwiązanie. Okres gwiazdowy Ziemi T Z =365.25 [doba]. A ze wzoru (2) dla planety dolnej mamy: 583.9 T W T W 583.9 365.25 365.25 T W 224.7 [doba] 8

Ruch Marsa obserwowany z powierzchni Ziemi 9

Geocentryczny model Układu Planetarnego Eudoksos z Knidos (408-355 PC) W celu opisu ruchu Księżyca zastosował model 3 poruszających się sfer. 20

Geocentryczny model Układu Planetarnego Grecy. Klaudiusz Ptolemeusz (00 68 AD ) 2

deferent epicykl Geocentryczny Układ Planetarny (Wersja uproszczona) 22

Widomy ruch planety w systemie Ptolemeusza Seria fotografii Marsa na tle nieruchomych gwiazd Złożony ruch planety: - po epicyklu, - środek epicyklu porusza się po deferencie. Uzyskanie lepszej zgodności z obserwacjami wymagało umiejscowienia Ziemi poza środkiem deferentu. 23

Heliocentryczny model Układu Planetarnego Mikołaj Kopernik 473-543 24

Geocentryczny model Układu Planetarnego 546 60 Merkury i Wenus obiegają Słońce 25

System heliocentryczny Ilustracja powstawania obserwowanego toru Marsa 28

Koniec tematu 4 29