Z życia Towarzystwa / From the Endocrine Society 12 Międzynarodowy Kongres Endokrynologii 31 sierpnia 4 września 2004, Lizbona Cztery lata temu w Sydney Zarząd Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego, obradujący pod przewodnictwem prof. J. Fundera, wybrał Lizbonę na miejsce 12 Międzynarodowego Kongresu Endokrynologii. Warto wiedzieć, że Lizbona położona na północnym brzegu największej w Portugalii rzeki Tag, jest najbardziej wysuniętą na zachód stolicą Europy. Należy też do najstarszych miast świata, którego początki sięgają ery Paleolitu. W roku 205 przed Chrystusem została zajęta przez Rzymian i otrzymała nazwę Szczęśliwej Julii Olisipo. W 714 roku naszej ery dostała się pod panowanie muzułmanów, a w 1147 została zdobyta przez pierwszego króla Portugalii Alfonsa Henryka. Kiedyś Lizbona, tak jak dzisiaj Cape Canaveral na Florydzie, była miejscem startu, z którego wyruszały wyprawy Vasco da Gamma i innych odkrywców, którzy zmienili oblicze współczesnego świata. Warto zdać sobie sprawę, że Pierwszy Międzynarodowy Kongres Endokrynologii został zorganizowany pod wysokim protektoratem Fryderyka IX, króla Danii, w 1960 roku w Kopenhadze. Przewodniczącym Kongresu był laureat Nagrody Nobla w Medycynie i Fizjologii Bernardo Houssay (1947 - za odkrycie roli hormonów przedniego płata przysadki w przemianach cukru). Historię i najbliższą przyszłość Międzynarodowych Kongresów Endokrynologii ich uczestnikom przypomina to zestawienie: 1960 1 Kongres - Kopenhaga, Dania 1964 2 - Londyn, W. Brytania 1968 3 - Meksyk, Meksyk 1972 4 - Waszyngton, USA 1976 5 - Hamburg, Niemcy 1980 6 - Melbourne, Australia 1984 7 - Quebec, Kanada 1988 8 - Kyoto, Japonia 1992 9 - Nicea, Francja 1996 10 - San Francisco, USA 2000 11 - Sydney, Australia 2004 12 - Lizbona, Portugalia 2008 13 - Rio de Janeiro, Brazylia 2012 14 - Kyoto, Japonia 12 Międzynarodowy Kongres Endokrynologii, który zakończył się kilka dni temu w Lizbonie można uznać za sukces polskiej nauki. Czterech z ponad 100 polskich uczestników Kongresu wygłosiło wykłady na sympozjach naukowych. Byli to profesorowie: A. Kasperlik-Załuska, K. Kula, B. Krzyżanowska-Świniarska i E. Sewerynek. Prof. A. Milewicz prowadził też sesję spotkanie z profesorami. Jak zawsze przedstawiliśmy też dużą liczbę plakatów w sesjach posterowych. Ogółem przed- Pomnik Odkrywców ówczesnego świata, którzy w XV wieku przy wsparciu króla Henryka Żeglarza wypływali z ujścia rzeki Tag w Lizbonie odkrywając i przyłączając do Królestwa Portugalii Brazylię, Mozambik, Angolę i Kongo w Afryce, Goa w Indiach i Makao w Chinach. stawiono 8 wykładów plenarnych, 212 wystąpień na sympozjach specjalistycznych, 146 prezentacji ustnych i 1369 plakatów. W ciągu pierwszych 3 dni Kongresu zarejestrowano 2949 uczestników z 86 krajów. Podczas Kongresu odbyły się 2 posiedzenia Komitetu Centralnego Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego, na których m. in. dokonano wyboru Przewodniczącego i Zarządu oraz przyjęto budżet do 2008 r. Prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego wybrano prof. Shlomo Melmeda (USA). Do Zarządu Towarzystwa m.in. weszli P. Casanoeva (Hiszpania), X. Bertagna (Francja), F. Mantero (Włochy), A. Matos (Brazylia), K. Nakao (Japonia), R. Santen (USA). Honorowym przewodniczącym Kongresu w 2008 roku wybrano J. Fundera (Australia). Nawiązanie ciepłych, koleżeńskich stosunków z Prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego, z przewodniczącym komitetu naukowego i przewodniczącym komitetu 670
Endokrynologia Polska / Polish Journal of Endocrinology 2004; 5 (55) Uroczystość otwarcia 12 Międzynarodowego Kongresu Endokrynologii, Lizbona, 31 sierpnia 2004 r. W pierwszym rzędzie, po środku, przy stole prezydialnym siedzi Prezydent Republiki Portugalii, Jorge Sampaio, Ministrowie Zdrowia, Nauki, Mer Lizbony. W drugim rzędzie, wśród przedstawicieli narodowych towarzystw, Prezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, prof. Stefan Zgliczyński. Grupa przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego przed wejściem do Centrum Kongresowego w Lizbonie w dniu 2 września 2004. 671
Z życia Towarzystwa / From the Endocrine Society organizacyjnego następnego, 13 Kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego w Rio de Janeiro, oraz z innymi przedstawicielami światowej endokrynologii na specjalnym spotkaniu zorganizowanym w ambasadzie brazylijskiej w Lizbonie dnia 2 września 2004 roku, powinno przyczynić się do pogłębienia i zacieśnienia naszej współpracy. Powinno też ułatwić przyjęcie do wygłoszenia na Kongresie w Rio de Janeiro jeszcze większej liczby najlepszych prac przygotowanych przez członków Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego. Natomiast, czy było coś nowego i odkrywczego w endokrynologii na 12 Międzynarodowym Kongresie w Lizbonie napiszą zapewne moi przyjaciele, inni uczestnicy tego sympatycznego spotkania. Prof. Stefan Zgliczyński Prezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Clube de Fado to miejsce przyjacielskiego spotkania uczestników kongresu, gdzie smutne i nostalgiczne pieśni Fado były najbardziej charakterystycznymi elementami kultury portugalskiej. Po Kongresie niektórzy z jego uczestników pojechali do Sanktuarium w Fatimie. Nazwa tej miejscowości pochodzi od imienia mauretańskiej księżniczki Fatimy, która z miłości do portugalskiego księcia przyjęła chrzest i została jego żoną. 672
Endokrynologia Polska / Polish Journal of Endocrinology 2004; 5 (55) Ogromny sukces Międzynarodowego Programu Towarzystwa! To tytuł artykułu z ostatniego numeru ENDOCRINE NEWS (August 2004, 29: 20 (4) czasopisma Endocrine Society (USA). Dotyczy on Międzynarodowego Programu Kształcenia w Endokrynologii zapoczątkowanego w 2003 roku, którego celem jest wspieranie rozwoju młodych endokrynologów o zasięgu globalnym. Początkowo w roku 2003 programem tym objęto młodych endokrynologów z Brazylii, a w 2004 roku po 3 z Brazylii i z Finlandii, 6 z Polski i po 2 z Węgier i z Czech. Przyjęcie aż 6 kandydatów z Polski mimo, że proponowano nam dwóch jest rzeczywiście ogromnym sukcesem Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego i jego Komitetu Selekcyjnego, któremu przewodniczył prof. Stefan Zgliczyński. Reprodukowany poniżej artykuł wymienia również nazwiska 6 polskich zwycięzców konkursu i zamieszcza odpowiednią fotografię. Należą do nich Marek Demissie (Wrocław), Anna Gruszka (Łódź), Daria Handkiewicz-Junak (Katowice), Adam Krętowski (Białystok), Agnieszka Siejka (Łódź) i Małgorzata Wiench (Katowice). Gratulujemy i życzymy im szczęścia w życiu i w pracy w Stanach Zjednoczonych dla dobra i rozwoju polskiej endokrynologii. Prof. Stefan Zgliczyński 673
Irys fot. Dr Piotr Zdunowski Obidos, Portugalia, wrzesień 2004 Ogarek fot. Dr Izabella Czajka Zakopane, wrzesień 2004 674