Moduły kształcenia wraz z zakładanymi efektami kształcenia

Podobne dokumenty
Moduły kształcenia wraz z zakładanymi efektami kształcenia

Geologia Nazwa studiów doktoranckich w języku Earth sciences doctoral studies / Geology. Nauki przyrodnicze / Nauki o Ziemi / Geologia

Efekty kształcenia dla Międzynarodowej Środowiskowej Szkoły Doktorskiej przy Centrum Studiów Polarnych w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (MŚSD)

OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW: GOSPODARKA WODNA

Program studiów doktoranckich

Eksploracja Obszarów Polarnych i Górskich

EFEKTY KSZTAŁCENIA NA STUDIACH PODYPLOMOWYCH NAUCZANIE PRZYRODY W SZKOLE PODSTAWOWEJ

Międzynarodowa Środowiskowa Szkoła Doktorska przy Centrum Studiów Polarnych w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (MŚSD)

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Geofizyka, specjalizacje: Fizyka atmosfery; Fizyka Ziemi i planet; Fizyka środowiska

Załącznik nr 2. Objaśnienie oznaczeń w symbolach:

UCHWAŁA Nr 17/2013 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 27 lutego 2013 r.

1. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW 2. SYLWETKA ABSOLWENTA

Obszarowe efekty kształcenia dla obszaru nauk przyrodniczych. Symbol Opis Symbol Opis Symbol Opis. Efekty w zakresie wiedzy

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW GEOINFORMACJA

Opis efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomie 7 Polskiej Ramy Kwalifikacji

posiada zaawansowaną wiedzę o charakterze szczegółowym odpowiadającą obszarowi prowadzonych badań, obejmującą najnowsze osiągnięcia nauki

Program studiów doktoranckich

Moduły kształcenia. Efekty kształcenia dla programu kształcenia (kierunku) MK_06 Krystalochemia. MK_01 Chemia fizyczna i jądrowa

Nazwa studiów doktoranckich: Ogólna charakterystyka studiów doktoranckich

Efekty kształcenia dla kierunku Biologia

Załącznik nr 4 do uchwały nr 117 Senatu UMK z dnia 30 października 2012 r.

Opisy efektów kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych Załącznik 2

01, 02, 03 i kolejne numer efektu kształcenia. Załącznik 1 i 2

KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

a) Szczegółowe efekty kształcenia i ich odniesienie do opisu efektów

Program studiów podyplomowych OPIS OGÓLNY STUDIÓW

Szczegółowy program kształcenia na studiach doktoranckich Wydziału Fizyki UW

II - EFEKTY KSZTAŁCENIA

Opisuje proces ewolucji geografii jako dziedziny wiedzy i nauki, określa jej

Program studiów doktoranckich

Program kształcenia na studiach doktoranckich Wydziału Fizyki

PROGRAM STUDIÓW DOKTORANCKICH

EFEKTY KSZTAŁCENIA KIERUNEK EKONOMIA

Firma biotechnologiczna - praktyki #

30 2 Zal. z oc. Język obcy nowożytny 60/ Zal z oc. 8 Psychologia 15/ Zal z oc. 9 Pedagogika 30/ Zal z oc.

Symbol EKO S2A_W01 S2A_W02, S2A_W03, S2A_W03 S2A_W04 S2A_W05 S2A_W06 S2A_W07 S2A_W08, S2A_W09 S2A_W10

Program studiów doktoranckich

Standardy kształcenia dla studiów doktoranckich- stacjonarnych w dyscyplinie naukowej inżynieria rolnicza

Wydział Nauk Historycznych ARCHEOLOGIA PROGRAM STUDIÓW. studia trzciegostopnia DOKTORANCKIE W ZAKRESIE ARCHEOLOGII

Objaśnienia oznaczeń w symbolach K przed podkreślnikiem kierunkowe efekty kształcenia W kategoria wiedzy

Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych (tabele odniesień efektów kształcenia)

MACIERZ 1 (ZESTAWIENIE EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I PRZEDMIOTÓW) WIEDZA

Matryca weryfikacji efektów kształcenia - studia III stopnia

Opisy efektów kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych Załącznik 2

I. Plan studiów doktoranckich. 1. Plan roku I studiów doktoranckich obejmuje następujące przedmioty:

Do uzyskania kwalifikacji pierwszego stopnia (studia inżynierskie) na kierunku BIOTECHNOLOGIA wymagane są wszystkie poniższe efekty kształcenia

Program studiów podyplomowych STUDIA PODYPLOMOWE DLA NAUCZYCIELI KWALIFIKUJĄCE DO NAUCZANIA PRZEDMIOTU BIOLOGIA OPIS OGÓLNY STUDIÓW

FIZYKA II STOPNIA. TABELA ODNIESIENIA EFEKTÓW KIERUNKOWYCH DO EFEKTÓW PRK POZIOM 7 Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów FIZYKA.

Opis zakładanych efektów kształcenia

Fundamentals of sciences of Earth. podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES) obowiązkowy (obowiązkowy / nieobowiązkowy) semestr 1

INFORMACJE OGÓLNE O PROGRAMIE KSZTAŁCENIA. Na Studiach Doktoranckich Psychologii prowadzonych przez Instytut Psychologii UG

UCHWAŁA Nr 25 Rady Wydziału Nauk Technicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2013 roku

Efekty kształcenia Dla kierunku Inżynieria Bezpieczeństwa

Kierunkowe efekty kształcenia wraz z odniesieniem do efektów obszarowych. Ochrona środowiska studia I stopnia

Program studiów podyplomowych w zakresie prawa zamówień publicznych

Obszarowe efekty kształcenia dla obszaru nauk ścisłych. Obszarowe efekty kształcenia dla obszaru nauk przyrodniczych

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I ARCHITEKTURY PROGRAM KSZTAŁCENIA

UCHWAŁA NR 50 Senatu Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie z dnia 28 maja 2012 r.

KARTA KURSU. Nazwa. Podstawy Fizyki. Nazwa w j. ang. Introduction to Physics. Kod Punktacja ECTS* 4

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW GOSPODARKA PRZESTRZENNA STUDIA DRUGIEGO STOPNIA - PROFIL KSZTAŁCENIA OGÓLNOAKADEMICKI

Fizyka dla Oceanografów #

EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW OCHRONA ŚRODOWISKA STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA LICENCJACKIE - PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI

PROGRAM KSZTAŁCENIA NA STUDIACH III STOPNIA Informatyka (nazwa kierunku)

Program studiów doktoranckich

ZAŁĄCZNIK NR 2 Uchwała Rady Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej z dnia 3 czerwca 2013 r

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki KARTA PRZEDMIOTU. Część A

Studia doktoranckie w zakresie nauk farmaceutycznych. Moduły kształcenia wraz z zakładanymi efektami kształcenia

Dwuletnie studia II stopnia na kierunku fizyka, specjalność Metody jądrowe fizyki ciała stałego

Opis efektu kształcenia dla programu kształcenia

Program studiów doktoranckich

Uchwała Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Nr 117/2016/2017. z dnia 27 czerwca 2017 r.

Monitoring i kształtowanie środowiska

Efekty kształcenia dla kierunku Biologia

Odniesienie do obszarowych efektów kształcenia Kierunkowe efekty kształcenia WIEDZA (W)

Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach PROGRAM KSZTAŁCENIA. Studia III stopnia (doktoranckie) kierunek Informatyka

Efekty kształcenia dla kierunku: Gospodarka przestrzenna I stopień

Studia podyplomowe: Nauczanie biologii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych

Załącznik 1. Nazwa kierunku studiów: FIZYKA Poziom kształcenia: II stopień (magisterski) Profil kształcenia: ogólnoakademicki Symbol

Reguły kształcenia na studiach doktoranckich w wieloobszarowym uniwersytecie przykład Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

UCHWAŁA Nr 8/2014 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 22 stycznia 2014 r.

1. Dokumentacja dotycząca opisu efektów kształcenia dla programu kształcenia.

INSTYTUT GEOGRAFII UNIWERSYTETU PEDAGOGICZNEGO im. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ w KRAKOWIE SEMINARIA DYPLOMOWE GEOGRAFIA 1.

Podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES) Obowiązkowy (obowiązkowy / nieobowiązkowy) Semestr 2. Semestr letni (semestr zimowy / letni)

Program. Stacjonarnych Studiów Doktoranckich Chemii i Biochemii od roku akademickiego 2017/18

Efekty kształcenia dla kierunku Mechanika i budowa maszyn

P1P efekty kształcenia w obszarze nauk przyrodniczych dla studiów pierwszego stopnia o

Efekty kształcenia dla kierunku studiów TOWAROZNAWSTWO

1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych z komentarzami

Efekty kształcenia dla kierunku studiów TOWAROZNAWSTWO

PLAN STACJONARNYCH STUDIÓW DRUGIEGO STOPNIA

Uchwała Nr 86/2015 Senatu Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza z dnia 26 listopada 2015 r.

Program studiów doktoranckich

UCHWAŁA nr 47/2018 SENATU PODHALAŃSKIEJ PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ w NOWYM TARGU z dnia 23 listopada 2018 r.

KARTA KURSU. Bioinformatyka, I stopień, stacjonarne, 2018/2019, semestr 1. Opis kursu (cele kształcenia)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

WIEDZA T1P_W06. K_W01 ma podstawową wiedzę o zarządzaniu jako nauce, jej miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk;

TABELA ODNIESIEŃ KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (EKK) DO OBSZAROWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (EKO)

Stosowanie metod akustycznych do badań ekosystemów morskich #

Tabela 2.1. Kierunkowe efekty kształcenia po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku Ochrona środowiska absolwent: Symbol dla kierunku (K)

WF-ST1-GI--12/13Z-MONI

Transkrypt:

Załącznik nr do zarządzenia nr 90 Rektora Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z dnia 6 czerwca 04 r. Moduły kształcenia wraz z zakładanymi efektami kształcenia Moduły kształcenia ECTS Zakładane efekty kształcenia Warsztat metodyczny badań, pisanie publikacji, przygotowanie wniosków projektowych, planowanie kariery, przekaz wiedzy. (UŚ) Fizyka Ziemi I:Skorupa ziemska, Magnetyzm i paleomagnetyzm (IGF PAN) Badania oceanograficzne w rejonie Arktyki: Charakterystyka Moduł umożliwi studentom poznanie aspektów organizacji swojego warsztatu naukowego, a w pierwszej kolejności technik pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych (NZ3_W0). Tematyka ta będzie prezentowana w szerokim kontekście zasad finansowania badań naukowych i transferu wiedzy w skali krajowej i międzynarodowej, łącznie z problematyką baz danych (bibliograficznych i indeksów cytowań), konkursów na granty i prawa autorskiego (NZ3_W05, NZ3_W06, NZ3_W09, NZ3_K08). Studenci będą mogli nabyć umiejętności lepszego rozumienia uwarunkowań kariery naukowej (NZ3_K0, NZ3_K04, NZ3_K05) i jej samodzielnego planowania (NZ3_U08, NZ3_U05). Rozumienie procesów fizycznych zachodzących w litosferze Ziemi. Zapoznanie się z elementami teorii tekton iki płyt. Zarys metod geofizycznych wykorzystywanych do rozpoznania struktury skorupy ziemskiej, ze szcze gólnym uwzględnieniem metod sejsmicznych. Wiedza o strukturze litosfery w Europie Centralnej, Arktyce i Antarktyce Zachodniej, w świetle rezultatów polskich aktpywnych eksperymentów sejsmicznych.. Ugruntowanie wiedzy na temat teorii powstawania współczesnego pola magnetycznego oraz metod pomiaru parametrów współczesnego pola magnetycznego. Teoria paleomagnetyzmu. Poznanie ograniczeń pomiaru parametrów pola magnetycznego w przeszłych epokach geologicznych. Uzyskanie wiedzy dotyczącej metod paleomagnetycznych wykorzystywanych w rekonstrukcjach paleogeograficznych, geotektonicznych oraz modelowaniu geometrii pasm fałdowych w przeszłych epokach geologicznych. Poznanie aktualnych teorii dotyczących paleogeografia i geotektoniki europejskiego sektora Arktyki w Fanerozoiku w świetle najnowszych badań paleomagnetycznych. Podstawowym celem wykładów jest nabycie przez studentów umiejętności rozumienia, oceny jakości i interpretacji publikowanych danych paleomagnetycznych. (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie badań oceanograficznych, Sposób weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiąganych przez doktoranta

środowiska fizycznego mórz arktycznych, Metody badawcze w oceanografii arktycznej, Ocean a klimat znaczenie cyrkulacji, Ocean a klimat znaczenie cyrkulacji oceanicznej dla klimatu, Przykłady oceanograficznych programów badawczych w Arktyce, Przykłady oceanograficznych programów badawczych w Arktyce (IO PAN) WARSZTATY I:Metody geofizyczne w badaniach kriosfery (UŚ) Środowisko przyrodnicze Arktyki i Antarktyki I: Lodowce uchodzące do morza i wzrost poziomu oceanów (UŚ) WARSZTATY II: Geosfera obszarów polarnych (IGF PAN) szczególnie w rejonach polarnych. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie badań oceanograficznych. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Zna zasady bezpieczeństwa i higieny pracy zwłaszcza w odniesieniu do badań terenowych, w tym także na pokładzie statku. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy w szczególności w odniesieniu do rejonów polarnych. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu oceanografii (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W07, NZ3_W0, NZ3_W05) W ramach modułu studenci uzyskają wiedzę z zakresu geofizycznych metod stosowanych w badaniach poszczególnych elementów kriosfery i problemów środowiska polarnego możliwych do rozwiązania tymi metodami (NZ3_W0, NZ3_W04, NZ3_W07). Posiądą umiejętności praktycznego stosowania narzędzi geofizycznych dla identyfikacji stanu i procesów zachodzących w środowisku glacjalnym i peryglacjalnym (NZ3_U0, NZ3_K0). Studenci nabędą umiejętności pozyskania, a także przetwarzania danych geofizycznych i interpretacji uzyskanych wyników (NZ3_U0, NZ3_U03) w oparciu o znajomość procesów zachodzących pomiędzy komponentami środowiska polarnego (na podstawie źródeł literaturowych oraz wiedzy nabytej w trakcie ISP; NZ3_W05). Na podstawie prawidłowo przeprowadzonej interpretacji studenci będą potrafili przeprowadzić wnioskowanie dotyczące przebiegu procesów zachodzących w kriosferze oraz prawidłowo wskazać ich przyczyny i skutki środowiskowe (NZ3_W04).Przyswojenie wiedzy z zakresu trendów w stosowaniu technik geofizycznych oraz znajomość aktualnych problemów badawczych w kriosferze obszarów polarnych (NZ3_W0, NZ3_W05) pozwoli studentom na określenie kluczowych hipotez badawczych w tej dziedzinie, metod ich weryfikacji oraz prawidłowego procesu badawczego i interpretacyjnego (NZ3_U04, NZ3_K03, NZ3_K06).Studenci nabędą również umiejętności stosownej prezentacji i publikacji wyników geofizycznych (NZ3_U07). Doktorant zapoznaje się z globalnym znaczeniem środowiskowym lodowców uchodzących do morza, ich reakcją na ocieplanie klimatu i mórz polarnych. Poznaje metodykę, techniki oraz narzędzia używane w monitoringu lodowców uchodzących do morza. Na podstawie literatury światowej i oryginalnych wyników polskich uzyskuje wiedzę o najnowszych trendach badawczych oraz czynników i tempa wzrostu poziomu oceanów. Poznaje satelitarne metody określania zmian masy lodu kontynentalnego, ze szczególnym uwzględnieniem lodowców uchodzących do morza. Nabywa praktycznych umiejętności opracowywania danych ilościowych dotyczących dynamiki lodowców zmian zasięgu(nz3_k05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Doktorant nabywa i utrwala pojęcia odnośnie poszczególnych składowych geosfery. Poznaje (na przykładach) wzajemne przenikanie się i specyfikę poszczególnych sfer w obszarach polarnych, takich jak zaburzenia w jonosferze i ich wpływ na warunki pogodowe i dynamikę zmian w atmosferze. Poznaje

Środowisko przyrodnicze Arktyki i Antarktyki II: Hydrologia i hydrochemia obszarów polarnych (UŚ) Badania geochemiczne w rejonie Arktyki I:Chemia wody morskiej i morskich osadów dennych; charakterystyka ogólna, uwarunkowania regionalne, Strumienie biogeochemiczne (bgch) materii; sprzężenie zwrotne pomiędzy strumieniami bgch i właściwościami środowiska morskiego (IO PAN) Fizyka Ziemi II: Zjawiska sejsmiczne w rejonach polarnych, Fizyka atmosfery rejonów polarnych (IGF PAN) zależności i prawidłowości we wzajemnych związkach procesów przyrodniczych, wynikające z długo i krótkookresowych zmian poszczególnych sfer np. pomiędzy hydrosferą a kriosferą w okresach ocieplenia i schładzania się klimatu. (NZ3_K0, NZ3_K03, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_U07, NZ3_W0, NZ3_W05) Moduł umożliwia studentom poznanie przebiegu procesów hydrologicznych oraz ich uwarunkowań klimatycznych w zlewniach lodowcowych i wolnych od lodu oraz zapoznaje z procesami kształtowania się składu chemicznego wód w środowisku polarnym (NZ3_W0, NZ3_W05, NZ3_K05). Studenci nabędą umiejętności interpretacji hydrogramów, pomiaru wielkości przepływów, modelowania odpływu, pomiaru i obliczania rzecznego transportu mineralnego, doboru odpowiednich technik analitycznych (NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0) oraz poznają zasady bezpiecznego prowadzenia pomiarów hydrologicznych oraz poboru próbek wody, zwłaszcza w zlewniach lodowcowych (NZ3_W07). niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie chemii morza i morskich osadów dennych, w szczególności w rejonach europejskiej Arktyki. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie chemii morza i morskich osadów dennych, w szczególności w rejonach europejskiej Arktyki. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu chemii morza. (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Doktorant zapoznaje się z wybranymi zagadnieniami z fizyki atmosfery oraz metodami analizy i opisu procesów zachodzących w atmosferze w obszarach polarnych. Poznaje podstawy fizycznych procesów rządzących pogodą i klimatem. Uzyskuje wiedzę w zakresie meteorologii dynamicznej, termodynamiki atmosfery, transferu promieniowania przez atmosferę i elektryczności atmosfery w stopniu umożliwiającym korzystanie z aktualnej literatury i rozwiązywanie własnych zagadnień naukowych dot. środowiska naturalnego. Słuchacz zapoznaje się z hipotezą Globalnego Obwodu Elektrycznego Ziemi Wilsona(ang. GEC) i głównymi parametrami GEC. W szczególności poznaje rodzaje generatorów, pól i prądów elektrycznych w tym obwodzie oraz podstawowymi równaniami opisujących GEC. Uzyskuje wiedzę odnośnie metod i pomiarów podstawowych parametrów GEC, wraz ze sposobami ich interpretacji. Poznaje zarys roli koncentracji aerozolu w skali lokalnej i globalnej na parametry GEC. Omówienie struktury elektrycznej dolnych i górnych warstwa atmosfery; procesy generacji pól i prądów elektrycznych w tych warstwach. Zapoznaje się z mechanizmem sprzężeń elektrycznych pomiędzy tymi warstwami i procesem mapowania pól elektrycznych z górnych warstw do powierzchni Ziemi. Uzyskuje wiedzę odnośnie podstawowych rozkładów (w zależności 3

Środowisko przyrodnicze Arktyki i Antarktyki III: Śnieg i procesy niwalne, Meteorologia i klimat obszarów polarnych (UŚ) Zastosowania teledetekcji i GIS w badaniach środowiska polarnego (UŚ) WARSZTATY III: Współczesne metody w badaniach systemów morskich (IO PAN) od czasu i miejsca na globie) pól i prądów elektrycznych w magnetosferze, jonosferze i atmosferze w czasie dni spokojnych magnetycznie i zaburzonych (tj. burze i subburze magnetyczne, wyrzuty koronalne ze Słońca). Zapoznaje się z modelami opisującym zjawiska elektryczne w jonosferze i atmosferze oraz metodami weryfikacji wyników obliczeń z zastosowaniem tych modeli na podstawie wybranych pomiarów parametrów elektrycznych atmosfery (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Moduł umożliwi studentom poznanie procesów fizycznych, parametryzacji oraz problemów modelowania pokrywy śnieżnej z uwzględnieniem jej topograficznych i meteorologicznych uwarunkowań (NZ3_W0, NZ3_W05 NZ3_K05). Ponadto studenci będą mogli nabyć umiejętności oznaczania cech fizycznych pokrywy śnieżnej, opracowania i prezentacji zebranych danych(nz3_u0 NZ3_U03) oraz poznać zasady bezpieczeństwa zimowego (NZ3_W07). W efekcie uczestnictwa w module student rozumie funkcjonowanie złożonego systemu klimatycznego w obszarach polarnych z uwzględnieniem procesów i interakcji zachodzących pomiędzy jego składowymi(nz3_w0). Student pozyskuje wiedzę na temat współczesnych zmian klimatu w obszarach polarnych; na podstawie wskazanej literatury i aktualnych informacji w Internecie weryfikuje i krytycznie ocenia rozwój i jakość informacji (NZ3_W05, NZ3_U0, NZ3_K05). Student poznaje oraz nabywa umiejętności pozyskanie dostępnych danych meteorologicznych i klimatycznych, zastosowania metod analizy danych klimatycznych w tym metod badania relacji pomiędzy elementami klimatu i czynnikami klimatotwórczymi oraz prezentacji uzyskanych wyników (NZ3_U0, NZ3_U03). Moduł umożliwia studentom zapoznanie się z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie teledetekcji oraz GIS w badaniach obszarów polarnych (NZ3_W05, NZ3_W06, NZ3_U0). Studenci nabędą umiejętność wyznaczania parametrów morfometrycznych lodowców i pokrywy śnieżnej oraz śledzenia dynamiki procesów lodowcowych, procesów peryglacjalnych i brzegowych, z wykorzystaniem różnych metod analizy obrazów cyfrowych i geograficznych systemów informacyjnych (NZ3_U0, NZ3_U03, NZ3_U04, NZ3_K05, NZ3_K07). Warsztaty pozwalają nabyć umiejętności współdziałania i pracy w grupie, przyjmując w niej różne role. Student potrafi określić i wybrać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie badań oceanograficznych. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Wykazuje umiejętność napisania rozbudowanej pracy naukowej (praca doktorska) oraz różnych mniejszych opracowań naukowych (artykuły, polemiki, abstrakty, sprawozdania, recenzje), w tym także w języku obcym. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy, w szczególności w odniesieniu do środowiska morskiego. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu oceanografii. (NZ3_K0, NZ3_K03, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_U07, NZ3_W0, NZ3_W05) 4

Modelowanie w hydrologii (IGF PAN) Badania geochemiczne w rejonie Arktyki II: Zanieczyszczenia środowiska przyrodniczego w rejonach polarnych, eksploracja i eksploatacja zasobów a zanieczyszczenie chemiczne i fizyczne środowiska (IO PAN) WARSZTATY IV: Glacjologia (UŚ) Mechanistyczne (oparte na danych) i oparte na równaniach fizycznych modele hydrologiczne. Charakterystyka elementów cyklu hydrologicznego. Sposoby modelowania wybranych elementów cyklu za pomocą modeli o różnym stopni złożoności: modeli opartych na równaniach fizyki matematycznej, modeli konceptualnych opartych na wiedzy eksperckiej oraz modeli mechanistycznych, opartych wyłącznie na obserwacjach. Trudności związane z kalibracją w/w modeli. Modelowania bilansu masy i energii cieplnej na powierzchni lodowca. Bilans masy lodowca jako podstawowy element dla zrozumienia procesów zachodzących na lodowcu. Analiza zmienności czasowej i przestrzennej bilansu masy lodowca i temperatury. Podstawowe procesy zachodzące na lodowcu: wymiana masy, powierzchniowy bilans cieplny, powstawanie wody roztopowej, zmienność odpływu. Bilans masy lodowców w zmienionych warunkach klimatycznych. Modelowanie przepływu rzecznego przy zmiennym współczynniku szorstkości. Jednowymiarowe równanie przepływu i jego uproszczenia. Numeryczne sposoby rozwiązania jednowymiarowego równania przepływu. Empiryczne sposoby szacowania współczynnika szorstkości. Charakterystyki przepływu w korycie z pokrywą lodową. Określenie współczynnika szorstkości dolnej powierzchni pokrywy lodowej na podstawie pomiaru rozkładu prędkości. NZ3_K06, NZ3_U04, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W04, NZ3_W0, NZ3_W05 niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie chemii morza, ze szczególnym uwzględnieniem problemu zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie chemii morza ze szczególnym uwzględnieniem problemu zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu chemii morza ze szczególnym uwzględnieniem problemu zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego. (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Warsztaty zapoznają doktorantów z podstawowymi i najnowszymi wynikami badań lodowców i procesów glacjalnych oraz z interakcją lodowców z klimatem. Zajęcia obejmują aktualne zmiany w pokrywie lodowcowej na Ziemi, pomiary oraz modelowanie bilansu masy i bilansu energetycznego lodowców, problematykę hydrologii oraz dynamiki lodowców (w tym także procesów odłamywania gór lodowych i szarży). Doktoranci pracować będą zespołowo oraz samodzielnie korzystając oryginalnych danych pomiarowych oraz z aktualnej literatury polskiej i zagranicznej. W efekcie student potrafi współdziałać twórczo i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (NZ3_K0, NZ3_K03, NZ3_K06, NZ3_U04, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_U07, NZ3_W07, NZ3_W0, NZ3_W05). 5

Metody statystyczne w geofizyce (IGF PAN) Ekologia rejonów polarnych: Ekosystem lodu morskiego, Ekosystem wybrzeży szelfu i fiordów polarnych, Ekologia rejonów polarnych, Ekosystem głębokiego Oceanu Arktycznego (IO PAN) Rozwój wybrzeży i młodych basenów glacjalnych - procesy, metody badawcze, modelowanie (IGF PAN) Moduł zapoznaje słuchaczy ze stosowaniem metod statystycznych w geofizyce, uwzględniając następujące punkty planu kształcenia:. Podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej: zdarzenie losowe, próba losowa, statystyka, estymator, prawdopodobieństwo. Zmienna losowa i jej rozkład: dystrybuanta i gęstość prawdopodobieństwa, funkcje rozkładu 3. Momenty statystyczne i kwantyle 4. Estymacja parametrów rozkładów statystycznych Na podstawie zdobytej wiedzy student potrafi wykorzystać aparat statystyczny dla potrzeb wykonywanych przez siebie zadań badawczych umiejętnie go dostosowując do posiadanych danych i oczekiwanych wyników. Student potrafi przygotować surowe dane do analizy statystycznej oraz uzupełnić próby o reprezentatywne elementy spoza systematycznych ciągów historycznych. Student potrafi umiejętnie wyszukać i zastosować informacje literaturowe w celu rozwiązania napotkanego problemu badawczego. Student swobodnie stosuje odpowiednie techniki statystyczne do rozwiązywania problemów naukowych związanych losowym charakterem zjawisk przyrodniczych występujących w naukach o Ziemi. Student doskonale orientuje się w technikach opisu naturalnych zjawisk losowych za pomocą aparatu statystyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa. Jeśli student nie posiada wiedzy umożliwiającej rozwiązanie napotkanego zadania, wie gdzie i jak wyszukać odpowiednich technik i z nich korzysta. Student posiada ekspercką wiedzę na temat dziedziny nauk o Ziemi, którą się zajmuje i potrafi ją spożytkować w sposób praktyczny. Student studiuje literaturę fachową i wyciąga z niej właściwe wnioski. (NZ3_U04, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W04, NZ3_W0, NZ3_W05) niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie ekologii morza i lodu morskiego. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie ekologii morza i lodu morskiego. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu ekologii morza i lodu morskiego (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Moduł umożliwia poznanie:. Geofizycznych metod badań dna morskiego i strefy przybrzeżnej. Procesów brzegowych i ich intensyfikacji w rejonach polarnych 3. Numerycznych modeli falowania i morfodynamiki strefy przybrzeżnej w strefach polarnych. Studenci poznają metody pomiarowe, które można wykorzystać w badaniach środowiska morskiego (profiler osadów, sonar boczny, echosonda wielowiązkowa, boje falowe, czujniki ciśnienia, sondy CTD, 6

Środowisko przyrodnicze Arktyki i Antarktyki IV: Geomorfologia glacjalna i peryglacjalna i zagadnienia dendrochronologii, Zjawiska i procesy w obrębie wieloletniej zmarzliny (UŚ) WARSZTATY V: Abiotyczne systemy monitoringu w Arktyce (IGF PAN) Środowisko przyrodnicze Arktyki i Antarktyki V: Parametry opisujące system oceanatmosfera, Wielkoskalowe cyrkulacje oceaniczne, Globalna cyrkulacja atmosferyczna (IO PAN) WARSZTATY VI: Ocean a klimat i konsekwencje zmian globalnych prądomierz doplerowski ADCP) jak i lądowego (georadar, pomiary geodezyjne, pomiary meteorologiczne, dokumentacja fotograficzna). Poznają zagadnienia erozji wybrzeży w rejonach polarnych, bazując na specjalistycznych publikacjach oraz danych z prac własnych prowadzącego zajęcia. Zaprezentowane zostaną w niej główne czynniki wpływające na erozję wybrzeży oraz metody analizy prac pomiarowych. Ostatnim poruszanym zagadnieniem będą przykładowe wyniki modelowania procesów dynamicznych w strefie brzegowej. (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Moduł pozwoli także na poznanie i właściwe zrozumienie wieloletniej zmarzliny, występujących wewnątrz niej procesów, zróżnicowania występowania w środowiskach: subarktycznym polarnym, wysokogórskim i glacjalnym. Studenci będą mogli także zapoznać się ze stosowaną metodyką oraz metodami bezpośrednimi i niebezpośrednimi służącymi jej badaniu. (NZ3_K05, NZ3_U0, NZ3_U03, NZ3_U04, NZ3_W05) Studenci w ramach modułu poznają formy i procesy kształtujące rzeźbę terenu w klimacie peryglacjalnym. Studenci będą potrafili wykorzystać nowe możliwości datowania form rzeźby terenu występujących w Arktyce i w Antarktyce z wykorzystaniem wskaźników roślinnych, głównie krzewinek i porostów (NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05). Ponadto studenci będą posiadać umiejętność poszukiwania i wykorzystania literatury przedmiotu do prowadzenia badań własnych (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0). W ramach warsztatów zostaną zaprezentowane przez specjalistów z zagranicy funkcjonujące w Arktyce systemy monitoringu i międzynarodowe bazy danych. Doktoranci zapoznają się w trakcie zajęć z wymaganiami dotyczącymi umieszczania danych on-line w centrach danych takich organizacji jak AMAP, SAON, CEON, CALM, WGMS, NORSAR, ERLINET-NASA, IMAGE, EUROMAGNET, GLISN. W trakcie zajęć seminaryjnych zaprezentowana będzie również praktyczna możliwość i umiejętność korzystania z wyników prac i samych danych umieszczonych w bazach do jakich mają bezpośredni dostęp badacze polarni. (NZ3_K0, NZ3_K03, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_U07, NZ3_W0, NZ3_W05) niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie fizyki atmosfery i klimatologii. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie fizyki atmosfery i klimatologii. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych, w tym z pokładu statku), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu fizyki atmosfery i klimatologii (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role. Potrafi określić i wybrać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania w zakresie zmian globalnych środowiska, ze 7

(IO PAN) Fizyka Ziemi III: Napływ i akumulacja zanieczyszczeń w Arktyce (IGF PAN) Jedność i różnorodność nauk polarnych (UŚ) szczególnym uwzględnieniem zmian w rejonie Arktyki. Ma umiejętność stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych odpowiednich do rozwiązywania złożonych problemów naukowych w zakresie zmian globalnych środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem zmian w rejonie Arktyki. Biegle wykorzystuje polską i światową literaturę naukową, posiada umiejętność krytycznej analizy literatury oraz materiałów pochodzących ze źródeł elektronicznych. Posiada umiejętność zebrania materiałów i informacji z różnych źródeł (także pochodzących z badań własnych), opracowania zebranego materiału oraz formułowania wniosków. Wykazuje umiejętność napisania rozbudowanej pracy naukowej (praca doktorska) oraz różnych mniejszych opracowań naukowych (artykuły, polemiki, abstrakty, sprawozdania, recenzje), w tym także w języku obcym. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu zmian globalnych środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem zmian w rejonie Arktyki (NZ3_K0, NZ3_K03, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_U07, NZ3_W0, NZ3_W05) Doktoranci otrzymają pełniejszą informację o metodach wskaźnikowych w badaniach środowiska polarnego. W trakcie zajęć omówione zostaną metody izotopowe szczególnie ważne w badaniach polarnych. Doktorant będzie miał możliwość zapoznania się nie tylko z wybranymi izotopami promieniotwórczymi służącymi do datowań w lodzie ale również z tym jak wykorzystać zróżnicowanie izotopów stabilnych w próbach do określenia zmienności środowiska przyrodniczego w poszczególnych przedziałach czasowych oraz jak je można wykorzystać dla określenia dynamiki i kierunków napływu zanieczyszczeń do Arktyki. (NZ3_K05, NZ3_U03, NZ3_U0, NZ3_U0, NZ3_W0, NZ3_W05) Doktorant poznaje związek nauk polarnych z innymi dyscyplinami i dziedzinami wiedzy. Nabywa umiejętności kompleksowego analizowania przyczyn, przebiegu i skutków procesów przyrodniczych oraz społeczno-ekonomicznych w obszarach polarnych. Zapoznaje się z piśmiennictwem i wiodącymi czasopismami z zakresu nauk polarnych oraz z pogranicza nauk polarnych. Poznaje i rozumie prawne uwarunkowania polskiej i międzynarodowej aktywności w Arktyce i Antarktyce. Opanowuje zasady bezpieczeństwa eksploracji obszarów polarnych oraz oceny zagrożeń wynikających ze stosowania w badaniach technik i narzędzi specyficznych dla prac w warunkach polarnych (NZ3_K05, NZ3_K06, NZ3_U09, NZ3_W03, NZ3_W07, NZ3_W0, NZ3_W05, NZ3_W09). Seminarium doktoranckie (UŚ) niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie oceanografii i zmian klimatycznych. Wykazuje odpowiedzialność za ocenę zagrożeń wynikających ze stosowanych w badaniach technik i narzędzi badawczych. Wykazuje potrzebę i systematycznie aktualizuje wiedzę przyrodniczą w celu praktycznego jej wykorzystania. Wykazuje umiejętność prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz przygotowania różnych form prezentacji i wystąpień ustnych w języku polskim i obcym w zakresie oceanografii i zmian klimatycznych. Wykazuje umiejętność napisania rozbudowanej pracy naukowej (praca doktorska) oraz różnych mniejszych opracowań naukowych (artykuły, polemiki, abstrakty, sprawozdania, 8

Seminarium doktoranckie (IGF PAN, IO PAN) Język angielski 4 Dydaktyka szkoły wyższej - e- learnignowa platforma EduScience Praktyki zawodowe 4 5 recenzje), w tym także w języku obcym. Ma umiejętność samodzielnego kierowania własną karierą zawodową lub naukową. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę z zakresu organizacji swojego warsztatu naukowego oraz przygotowania i recenzowania prac naukowych. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu oceanografii i zmian klimatycznych (NZ3_K06, NZ3_K07, NZ3_K05, NZ3_U06, NZ3_U07, NZ3_U08, NZ3_W0, NZ3_W0, NZ3_W05). niezbędnymi do podnoszenia wiedzy ogólnej i specjalistycznej w zakresie oceanografii i zmian klimatycznych. Wykazuje odpowiedzialność za ocenę zagrożeń wynikających ze stosowanych w badaniach technik i narzędzi badawczych. Wykazuje potrzebę i systematycznie aktualizuje wiedzę przyrodniczą w celu praktycznego jej wykorzystania. Wykazuje umiejętność prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz przygotowania różnych form prezentacji i wystąpień ustnych w języku polskim i obcym w zakresie oceanografii i zmian klimatycznych. Wykazuje umiejętność napisania rozbudowanej pracy naukowej (praca doktorska) oraz różnych mniejszych opracowań naukowych (artykuły, polemiki, abstrakty, sprawozdania, recenzje), w tym także w języku obcym. Ma umiejętność samodzielnego kierowania własną karierą zawodową lub naukową. Rozumie złożone zjawiska i procesy przyrodnicze, społeczne i gospodarcze oraz wieloaspektowość czynników wpływających na te zjawiska i procesy. Ma pogłębioną wiedzę z zakresu organizacji swojego warsztatu naukowego oraz przygotowania i recenzowania prac naukowych. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą aktualnie dyskutowanych w kierunkowej literaturze polskiej i zagranicznej problemów z zakresu oceanografii i zmian klimatycznych (NZ3_K06, NZ3_K07, NZ3_K05, NZ3_U06, NZ3_U07, NZ3_U08, NZ3_W0, NZ3_W0, NZ3_W05). Student nabywa umiejętności nt. przygotowania i recenzowania prac naukowych w języku angielskim. Swobodnie pracuje z literaturą anglojęzyczną oraz potrafi działać w zespole (NZ3_W0, NZ3_U0, NZ3_K0). Przedmiot dydaktyka szkoły wyższej jest adresowany do doktorantów jako przyszłych nauczycieli akademickich, dla których wiedza z zakresu planowania efektywnej realizacji procesu kształcenia w szkole wyższej jest niezbędnym elementem kompetencji zawodowych. Program z założenia obejmuje elementy współczesnej dydaktyki ogólnej wraz z pewnymi komponentami wiedzy z psychologii i socjologii, stanowiącymi podstawy do formowania metodyki pracy nauczyciela akademickiego. Dlatego bazą dla tych komponentów będą prawidłowości uczenia się dorosłych w okresie wczesnej dorosłości. W programie modułu omawiane są zagadnienia dotyczące prawidłowości i uwarunkowań przebiegu procesu nauczania uczenia się (o walorze uniwersalnym). NZ3_K0, NZ3_K0, NZ3_W0, NZ3_U08 Doktorant odbywa szkolenia zdobywając wiedzę nt. bezpieczeństwa i higieny pracy oraz umiejętności stosowania zaawansowanych technik i narzędzi badawczych w geografii, geofizyce, oceanologii oraz geologii (NZ3 _W07, NZ3_U0). + egzamin 9