PROGRAM SZCZEGÓŁOWY Z PRZEDMIOTU MIKROBIOLOGIA OGÓLNA DLA STUDENTÓW II ROKU I KIERUNKU BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA ROK AKADEMICKI 2015/2016 WYKŁADY

Podobne dokumenty
Program ćwiczeń z mikrobiologii klinicznej dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2015/2016

- podłoża transportowo wzrostowe..

Program ćwiczeń z Mikrobiologii i Diagnostyki Mikrobiologicznej dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2018/2019

11a. Pałeczki Gram-dodatnie tlenowe Część praktyczna: Wejściówka 11b. Bakterie beztlenowe Część praktyczna: Wejściówka

Protokoły do zajęć praktycznych z mikrobiologii ogólnej i żywności dla studentów kierunku: Dietetyka

Ćw.nr1 i 2 Morfologia i fizjologia drobnoustrojów.

Ćwiczenie 1 Podstawy różnicowania bakterii. 1. Preparat przyżyciowy (mokry, tzw. świeży) w kropli wiszącej. Technika wykonania preparatu:

WNOZ - DIETETYKA PODSTAWOWE METODY STOSOWANE W BAKTERIOLOGII METODY MIKROSKOPOWE MORFOLOGIA BAKTERII BAKTERIE GRAM-UJEMNE

Podstawy różnicowania bakterii i grzybów. Imię i nazwisko:

Ćwiczenie 1 Morfologia I fizjologia bakterii

Harmonogram zajęć z Mikrobiologii z parazytologią i Immunologii dla studentów II roku kierunku lekarskiego WL 2018/2019 GRUPA 5

PROGRAM SZCZEGÓŁOWY Z PRZEDMIOTU MIKROBIOLOGIA i CHOROBY ZAKAŹNE DLA STUDENTÓW I ROKU II KIERUNKU BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA ROK AKADEMICKI 2015/2016

PROGRAM ZAJĘĆ Z MIKROBIOLOGII DLA STUDENTÓW II ROKU WYDZIAŁU FARMACEUTYCZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2018/2019 SEMESTR LETNI

Przedmiot : Mikrobiologia

Ćwiczenie 1. Mikrobiologia ogólna - Pożywki bakteryjne. Techniki posiewów. Uzyskiwanie czystej hodowli.

ZAŁĄCZNIK DO PRZEGLĄDU ZLECEŃ

CENNIK - DIAGNOSTYKI MIKROBIOLOGICZNEJ

Spis treœci. 1. Wstêp... 1

PROGRAM ZAJĘĆ Z MIKROBIOLOGII DLA STUDENTÓW II ROKU WYDZIAŁU FARMACEUTYCZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016 SEMESTR LETNI

Rok akademicki 2017/2018 MIKROBIOLOGIA. II rok medycyna Wydziału Lekarskiego I. Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej

Rok akademicki 2016/2017 MIKROBIOLOGIA. II rok medycyna. Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej

Program ćwiczeń z mikrobiologii dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2014/2015 SEMESTR LETNI

Rok akademicki 2017/2018 MIKROBIOLOGIA. II rok medycyna Wydziału Lekarskiego II. Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej

MIKROBIOLOGIA BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA

Ćwiczenie 1 Podstawy różnicowania bakterii. 1. Preparat przyżyciowy (mokry, tzw. świeży) w kropli wiszącej. Technika wykonania preparatu:

MIKROBIOLOGIA DLA STUDENTÓW III ROKU WYDZIAŁU LEKARSKIEGO Z ODDZIAŁEM NAUCZANIA W JĘZYKU ANGIELSKIM - PROGRAM 2015/2016

Badania w kierunku wirusów oddechowych 6. Badania w kierunku wirusów RS

Informacje ogólne. Nazwa przedmiotu: MIKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI Z ELEMENTAMI MIKROBIOLOGII OGÓLNEJ

S Y LA BUS MODUŁU. In f o r m acje o gólne. Mikrobiologia

S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

Leki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze

Program ćwiczeń z mikrobiologii dla studentów III roku Oddziału Analityki Medycznej, rok akademicki 2018/2019 SEMESTR LETNI

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 448

S Y LA BUS MODUŁU. In f o r m acje o gólne. Mikrobiologia

Warszawa, dnia 22 lipca 2016 r. Poz. 1081

I. Wykaz drobnoustrojów alarmowych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych podmiotów leczniczych.

Typ badania laboratoryjnego, które dało dodatni wynik. na obecność laseczki wąglika: - badania

CENNIK BADANIA Z ZAKRESU DIAGNOSTYKI MIKROBIOLOGICZNEJ

Status oznaczenia / pomiaru Bakteriologiczne badanie krwi. Metoda badawcza

WNOZ - DIETETYKA PODSTAWOWE METODY STOSOWANE W BAKTERIOLOGII METODY MIKROSKOPOWE MORFOLOGIA BAKTERII BAKTERIE GRAM-UJEMNE

Karta modułu/przedmiotu

ZAŁĄCZNIK Nr 1. Biologiczny czynnik chorobotwórczy podlegający zgłoszeniu

OGÓLNY PLAN ĆWICZEŃ I SEMINARIÓW Z MIKROBIOLOGII OGÓLNEJ dla studentów STOMATOLOGII w roku akademickim semestr zimowy

Program zajęć MIKROBIOLOGIA rok III, kierunek: Lekarski rok 2016/17

PROGRAM SZCZEGÓŁOWY WYKŁADÓW

Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 marca 2014 r.

Mikrobiologia jamy ustnej treść ćwiczeń

1. Wykonanie preparatów bezpośrednich i ich ocena: 1a. Wykonaj własny preparat bezpośredni ze śliny Zinterpretuj i podkreśl to co widzisz:

Karta modułu/przedmiotu

- na szkiełko nakrywkowe nałóż szkiełko podstawowe z wgłębieniem, tak aby kropla znalazła się we wgłębieniu

S YL AB US MODUŁ U. I nforma cje ogólne. Mikrobiologia i Biologia

Szczegółowy program zajęć z mikrobiologii 2014/2015, kierunek: analityka medyczna

Mikrobiologia - Bakteriologia

Zagadnienia egzaminacyjne z przedmiotu Mikrobiologia kosmetologiczna dla studentów II roku kierunku Kosmetologia

Barwienie złożone - metoda Grama

DIAGNOSTYKA BEZPOŚREDNIA. Joanna Kądzielska Katedra Mikrobiologii Lekarskiej Warszawski Uniwersytet Medyczny

1. Demonstracja preparatów bakteryjnych barwionych metodą negatywną ukazujących kształty komórek bakteryjnych.

Harmonogram zajęć z Mikrobiologii z parazytologią i Immunologii. dla studentów II roku kierunku lekarskiego Wydziału Lekarskiego 2016/2017

SYLABUS X , w tym: 20 - wykłady, 40 ćwiczenia OPIS KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 marca 2014 r. (poz. 459)

Interpretacja wg EUCAST S-wrażliwy I-średniowrażliwy R - oporny

Karta modułu/przedmiotu

WYKAZ METOD BADAWCZYCH STOSOWANYCH W LABORATORIUM EPIDEMIOLOGII WSSE W SZCZECINIE Nazwa oznaczenia/ Procedura Badawcza PB/EP/PS/03

Mikrobiologia - Bakteriologia

WYTYCZNE W-0018_001 WYTYCZNE WYDAWANIA RAPORTÓW Z BADAŃ MIKROBIOLOGICZNYCH. Data wprowadzenia:

L.p. Nazwa badania. Czas oczekiwania na wynik. Pobranie materiału do badania BADANIA MIKROBIOLOGICZNE - POSIEWY

WYKAZ METOD BADAWCZYCH STOSOWANYCH W LABORATORIUM EPIDEMIOLOGII WSSE W SZCZECINIE Nazwa oznaczenia/ IV z dnia immunoenzymatyczną ELISA -

Diagnostyka mikrobiologiczna swoistych i nieswoistych zakażeń układu oddechowego

SHL.org.pl SHL.org.pl

PROGRAM ĆWICZEŃ Z MIKROBIOLOGII DLA STUDENTÓW II ROKU WYDZIAŁU LEKARSKIEGO W ROKU AKADEMICKIM 2014/2015 semestr zimowy

Szczegółowy program zajęć z mikrobiologii 2015/2016 kierunek: analityka medyczna

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2017/2018 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW

Wykaz metod badawczych stosowanych w Laboratorium Diagnostyki Medycznej Badania rutynowe wykonywane od r.

Stefania Giedrys-Kalemba Mikrobiologia i jej udział w rozwoju medycznej diagnostyki laboratoryjnej. Studia Ecologiae et Bioethicae 8/2,

OGÓLNY PLAN ĆWICZEŃ I SEMINARIÓW Z MIKROBIOLOGII OGÓLNEJ dla studentów STOMATOLOGII w roku akademickim semestr zimowy Seminarium 1.

PROGRAM ĆWICZEŃ Z MIKROBIOLOGII DLA STUDENTÓW II ROKU WYDZIAŁU LEKARSKIEGO W ROKU AKADEMICKIM 2016/2017

ZASADY BADAŃ BAKTERIOLOGICZNYCH

dr Agnieszka Pawełczyk Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych WUM 2016/2017

Cennik badań i usług klinicznych wykonywanych przez WSSE w Olsztynie Laboratorium Badań Epidemiologiczno-Klinicznych obowiązujący od r.

PROGRAM ĆWICZEŃ Z MIKROBIOLOGII DLA STUDENTÓW II ROKU WYDZIAŁU LEKARSKIEGO W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016 semestr zimowy

Ćwiczenie 1. Ekosystem jamy ustnej

Szczegółowy program zajęć z Mikrobiologii i Immunologii Wydział Lekarsko-Stomatologiczny ROK II ( 2018/2019)

Badanie mikrobiologiczne płynów z jam ciała

HARMONOGRAM ZAJĘĆ dla studentów Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR Mikrobiologia weterynaryjna II rok 2013/2014 semestr letni

Ćwiczenie 1. Ekosystem jamy ustnej

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2016/2017 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW

WYKAZ METOD BADAWCZYCH STOSOWANYCH W ODDZIALE LABORATORYJNYM EPIDEMIOLOGII WSSE W SZCZECINIE Nazwa oznaczenia/

Szczegółowy program zajęć z Mikrobiologii i Immunologii Wydział Lekarsko-Stomatologiczny ROK II ( 2017/2018)

SZCZEGÓŁOWY PROGRAM ZAJĘĆ Z MIKROBIOLOGII I IMMUNOLOGII WYDZIAŁ STOMATOLOGII I MEDYCYNY KIERUNEK LEKARSKO DENTYSTYCZNY II ROK STUDIÓW

SYLABUS. Część A - Opis przedmiotu kształcenia. MIKROBIOLOGIA (moduł 1) Kod modułu LK.3.C.001. II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym lekarski

Przedmiot zamówienia -Specyfikacja cenowa

PROGRAM NAUCZANIA PODSTAW MIKROBIOLOGII I IMMUNOLOGII DLA III ROKU WYDZIA U LEKARSKIEGO

WYKAZ METOD BADAWCZYCH STOSOWANYCH W LABORATORIUM EPIDEMIOLOGII WSSE W SZCZECINIE Nazwa oznaczenia/ z dnia immunoenzymatyczną ELISA -

SYLABUS MIKROBIOLOGIA. 60, w tym: 20 - wykłady, 40 ćwiczenia OPIS KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Szczegółowy program zajęć z mikrobiologii 2016/2017 kierunek: analityka medyczna

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Diagnostyka mikrobiologiczna. Nie dotyczy. 13 Wykłady: 30 h, ćwiczenia 120h;

WYKAZ METOD BADAWCZYCH STOSOWANYCH W LABORATORIUM EPIDEMIOLOGII WSSE W SZCZECINIE Nazwa oznaczenia/

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NOWYM SĄCZU SYLABUS PRZEDMIOTU. Obowiązuje od roku akademickiego: 2011/2012

Wirusy. Diagnostyka wirusologiczna

Karta modułu/przedmiotu

Transkrypt:

PROGRAM SZCZEGÓŁOWY Z PRZEDMIOTU MIKROBIOLOGIA OGÓLNA DLA STUDENTÓW II ROKU I KIERUNKU BIOTECHNOLOGIA MEDYCZNA ROK AKADEMICKI 2015/2016 WYKŁADY 1. Morfologia i fizjologia bakterii i grzybów. Klasyfikacja drobnoustrojów. 2. Podstawowe grupy bakterii i grzybów o znaczeniu klinicznym. Flora fizjologiczna. 3. Wirusy. Chemioterapia zakażeń. Metody niszczenia drobnoustrojów. 4. Zasady pobierania materiału do badań mikrobiologicznych. Identyfikacja i różnicowanie bakterii i grzybów. 5. Reakcja makroorganizmu na zakażenie. Odporność swoista i nieswoista. Immunoprofilaktyka i immunoterapia. 1. Morfologia bakterii ĆWICZENIA Historia mikrobiologii. Ogólna systematyka drobnoustrojów. Morfologia bakterii i grzybów: kształt, wymiary, budowa komórki bakteryjnej, struktury powierzchniowe (fimbrie, rzęski, slime, otoczki) i wewnątrzkomórkowe (nukleoid, rybosomy, mezosomy, plazmidy, transpozony, przetrwalniki, ziarnistości). Podział bakterii na Gram-dodatnie i Gram-ujemne, różnice w budowie ich ściany komórkowej. Drobnoustroje z defektywną ścianą komórkową: mykoplazmy, protoplasty, sferoplasty, formy L. Podstawowe cechy różnicujące komórkę Procaryota i Eucaryota. Metody badania morfologii drobnoustrojów badania mikroskopowe: preparaty przyżyciowe i barwione. Zastosowanie różnych typów mikroskopów w mikrobiologii. Metody barwienia podziały, zastosowanie praktyczne (metoda Grama, Ziehl-Neelsena, Neissera, Giemsy, Lőfflera, metoda pozytywna, negatywna, pozytywno-negatywna). Ogólna systematyka drobnoustrojów: królestwo, typ, klasa, rząd, rodzina, rodzaj, gatunek; szczep, biotyp, serotyp, serowar, serogrupa. Podstawowe grupy bakterii Gram-dodatnich: ziarniaki: Staphylococcus, Streptococcus, Enterococcus, Peptostreptococcus; laseczki: Bacillus, Clostridium; pałeczki: Corynebacterium, Listeria, Lactobacillus, Propionibacterium; prątki: Mycobacterium; promieniowce: Actinomyces, Nocardia, Streptomyces. Podstawowe grupy bakterii Gram-ujemnych: ziarniaki: Neisseria spp., Veilonella spp.; różne grupy pałeczek: z rodziny Enterobacteriaceae (E coli, Klebsiella, Salmonella...), niefermentujace: Pseudomonas, Acinetobacter; inne: Vibrio, Campylobacter, Helicobacter, Haemophilus, Bordetella, Gardnerella, Legionella..., beztlenowe: Bacteroides, Fusobacterium...; krętki Treponema, Borrelia; riketsje; chlamydie; mykoplazmy. Film. Higieniczne odkażanie rąk. Omówienie zasad BHP w pracowni mikrobiologicznej. Omówienie zasad wykonywania i barwienia preparatów. Wykonanie i oglądanie preparatów przyżyciowych kropla wisząca. Wykonanie preparatów barwionych z hodowli płynnej i stałej metodą Grama. Ocena mikroskopowa wykonanych preparatów. Ocena wielkości i morfologii drobnoustrojów oraz różnicowanie poszczególnych grup drobnoustrojów na podstawie preparatów własnych i pokazowych. Oglądanie preparatów barwionych różnymi metodami. Wykrywanie ruchu bakterii na podłożu stałym, w agarze półpłynnym, kropli wiszącej. 2. Fizjologia bakterii. Fizjologia drobnoustrojów wymagania odżywcze (skład chemiczny komórki bakteryjnej, różne zapotrzebowanie na składniki pokarmowe); metabolizm zapotrzebowanie na źródło węgla i źródło energii (autotrofy, heterotrofy, chemolitotrofy, chemoorganotrofy); zapotrzebowanie na tlen (bezwzględne tlenowce, względne beztlenowce, beztlenowce, mikroaerofile); wpływ temperatury (psychrofile, mezofile, termofile), ph, ciśnienia, potencjału oksydoredukcyjnego na wzrost bakterii. Różnice w zapotrzebowaniu wzrostowym różnych 1

grup drobnoustrojów (większość bakterii podłoża sztuczne; riketsje, chlamydie namnażanie w żywych komórkach). Podłoża do hodowli bakterii i grzybów podziały, przykłady (płynne stałe, półpłynne; proste wzbogacone, wybiórczo-różnicujące, wybiórczo-namnażające, specjalne, podłoża chromogenne); Wykorzystanie metabolizmu i różnych podłoży do różnicowania drobnoustrojów. Metody hodowli bakterii beztlenowych i wymagających zwiększonej atmosfery CO 2 proste testy, szeregi biochemiczne, podłoża selektywne, chromogenne Wzrost i rozmnażanie bakterii i grzybów cykle rozwojowe, fazy namnażania, szybkość wzrostu poszczególnych drobnoustrojów na podłożach sztucznych. Różnicowanie drobnoustrojów na podstawie rodzaju wzrostu na podłożach płynnych (zmętnienie) i stałych (kolonie). Zmienność bakterii genotyp, fenotyp, mutacja, rekombinacja (koniugacja, transdukcja, transformacja). Znaczenie praktyczne różnych zmian w genotypie (zmiana cech morfologicznych, biochemicznych, chorobotwórczości, wrażliwości na antybiotyki). Film: Badania biochemiczne systemem API. Oglądanie różnych podłoży do hodowli drobnoustrojów przed i po posiewie. Ocena wzrostu bakterii i grzybów na podłożach stałych i płynnych charakterystyka morfologiczna i biochemiczna kolonii. Różnicowanie drobnoustrojów na podstawie rodzaju wzrostu na podłożach płynnych (zmętnienie) i stałych (kolonie). Hodowla bakterii beztlenowych (anaerostat) i wymagających zwiększonej atmosfery dwutlenku węgla (eksykator). Różnicowanie bakterii na podstawie cech biochemicznych (testy API i ATB) Wizyta w pożywkarni i pracowni bakteriologicznej przygotowanie szkła i pożywek, wykorzystanie pożywek w codziennej diagnostyce, odczytanie cech biochemicznych wizualnie i systemem komputerowym. 3. Grzyby Przypomnienie morfologii grzybów budowa, rozmnażanie. Praktyczna klasyfikacja grzybów dermatofity, drożdżaki i grzyby drożdżopodobne, pleśnie, grzyby dimorficzne przykłady. Występowanie grzybów w środowisku i normalnej mikroflorze człowieka. Zakażenia wywoływane przez Candida, Cryptococcus, Pityrosporum, Trichosporon, Geotrichum, Aspergillus, dermatofity. Czynniki wpływające na rozwój grzybic. Kliniczne postacie grzybic. Odporność w zakażeniach grzybiczych. Ogólny schemat badania mykologicznego: preparat bezpośredni (formy inwazyjne),hodowle, różnicowanie cech morfologicznych i biochemicznych, diagnostyka serologiczna, testy skórne, próba biologiczna. Mykotoksyny. Ocena morfologii kolonii różnych grzybów na podłożu Sabourauda. Ocena morfologii komórek w hodowli szkiełkowej. Wykonanie i ocena preparatów bezpośrednich z plwociny, pochwy. Ocena morfologii grzybów w preparacie z KOH. Odczytanie testu filamentacji. Odczytanie testu biochemicznego API. Badanie obecności antygenów grzybiczych w krwi. 4. Podstawy wirusologii Podstawowe cechy wirusów różniące je od innych drobnoustrojów. Budowa i wymiary wirusów. Właściwości i udział poszczególnych struktur wirusów w patomechanizmie zakażenia, w diagnostyce, do produkcji szczepionek. Fazy replikacji wirusów, wpływ typu replikacji na przebieg zakażenia wirusowego. Priony. Metody namnażania wirusów (hodowle komórkowe, zarodki ptasie, wrażliwe zwierzęta). Metody wykrywania namnożonych wirusów: efekt cytopatyczny, metoda łysinkowa, odczyn hemaglutynacji, odczyn hemadsorpcji, odczyn neutralizacji, metody mikroskopowe. Bakteriofagi, mykofagi i ich zastosowanie w medycynie. Liza i lizogenia. Podstawowe grupy wirusów RNA: (Orthomyxoviridae (Influenza); Paramyxoviridae (Parainfluenza, Mumps, Measles, RSV); Rabdoviridae (Rabies); Filoviridae (Marburg, Ebola virus); Bunyaviridae (Hantavirus); 2

Picornaviridae (rinowirusy, HAV, enterovirusy: Polio, Coxackie, Echo); Reoviridae (Rotavirus); Retroviridae (HIV, HTLV); Togaviridae (Rubella,); Coronaviridae; Calciviridae (Norwalk virus); Flaviviridae (Yellow fever, Denque virus, HCV); grupy wirusów wywołujących gorączki krwotoczne, zapalenia opon mózgowordzeniowych, zapalenia mózgu (Toga-, Flavi-, Bunya-, Arenaviridae); tzw. arbowirusy. Podstawowe grupy wirusów DNA: Herpesviridae (Herpes simplex, Varicella-zoster, CMV, EBV, HHV6, HHV7); Adenoviridae; Papovaviridae (HPV, JC virus); Parvoviridae (B19); Hepadnaviridae (HBV); Poxviridae: (Variola, Vaccinia). Filmy. Niektóre objawy zakażenia HIV. Niektóre objawy zakażenia HIV u osób uzależnionych. Hodowla wirusów w zarodkach kurzych metody zakażania i pobierania płynów z zarodka(omówienie). Demonstracja hodowli komórkowych: efekt cytopatyczny, hemadsorpcja. Wykrywanie wirusów metodą hemaglutynacji -odczyn szkiełkowy (jakościowy) i probówkowy (ustalenie miana wirusa). Oglądanie ciałek wtrętowych Negriego (w tkance mózgowej zwierzęcia chorego na wściekliznę) w preparacie barwionym i metodą IF. Posiewy wymazów z nosa, gardła, ucha, skóry. 5. Związki wzajemne mikroorganizmów z organizmem wyższym Formy współżycia między drobnoustrojami: synergizm, antagonizm, obojętność przykłady. Współżycie drobnoustrojów z organizmem: symbioza, komensalizm, saprofityzm, oportunizm, pasożytnictwo, nosicielstwo, antybioza. Normalna (fizjologiczna) mikroflora człowieka - skóra, układ oddechowy, pokarmowy, moczowo-płciowy. Rola i uwarunkowania najczęściej występujących drobnoustrojów. Chorobotwórczość (zjadliwość) drobnoustrojów zakaźność, inwazyjność, toksyczność. Czynniki warunkujące chorobotwórczość: struktury powierzchniowe (fimbrie, otoczki, substancje śluzowe, białka adhezyjne), toksyny (egzotoksyny, endotoksyny, enterotoksyny, mechanizmy działania toksyn), enzymy (np. koagulaza, hialuronidaza.). Terminy związane z zakażeniem, zapaleniem i epidemiologią chorób infekcyjnych: adhezja, kolonizacja, kontaminacja, inwazja, ewazja, zakażenie (ostre, przewlekłe, oportunistyczne, miejscowe, układowe, uogólnione, bezobjawowe, objawowe, latentne, mieszane, pierwotne, reinfekcja, superinfekcja, szpitalne, pozaszpitalne, endogenne, egzogenne, wrodzone, nabyte, antroponoza, antropozoonoza, zoonoza, sapronoza, bakteriemia, posocznica, intoksykacja, zarażenie, rezerwuar zarazka, źródło zakażenia, wrota zakażenia, okres wylegania, epidemia, endemia, pandemia, współczynnik zachorowalności, wskaźniki: zapadalność, chorobowość, umieralność, śmiertelność. Film. Ekologia jamy ustnej. Przykłady współżycia drobnoustrojów bakterie tlenowe i beztlenowe, posiew z mamką. Odczytanie posiewów wykonanych z różnych miejsc występowania drobnoustrojów w organizmie. Wykonanie preparatówz płytki nazębnej i kieszonki dziąsłowej. Wykonanie posiewów odciskowych palców i wymazów z powierzchni. Badania zanieczyszczenia powietrza metodą opadową. 6. Metody niszczenia drobnoustrojów Sanityzacja, dezynfekcja, sterylizacja definicja, praktyczne zastosowanie. Dezynfekcja: * fizyczna: termiczna (pasteryzacja, tyndalizacja, dekoktacja -gotowanie), promieniowanie UV; *chemiczna: kwasy, zasady, alkohole, aldehydy, związki zawierające aktywny chlor i jod, pochodne fenolowe, detergenty i mydła, związki utleniające, związki metali ciężkich, barwniki, inne, zasady doboru preparatów dezynfekcyjnych, Sterylizacja: * wysokotemperaturowa (suche gorące powietrze odpowiednie piece, para wodna w nadciśnieniu sterylizator parowy /autoklaw/, spalanie - spalarnie, wyżarzanie eza), * niskotemperaturowa (gazowa tlenkiem etylenu lub formaldehydem, fumigacja); * promieniowanie przenikliwe; * chemiczna: środki odkażające aldehydy, chlorowce, nadboran potasowy; 3

* mechaniczna: filtry; * plazmowa; Kontrola procesu sterylizacji: wskaźniki fizyczne, chemiczne, biologiczne. Metody badania bakteryjnego zanieczyszczenia powietrza i powierzchni, sprzętu: metoda opadowa samoistna i z wymuszonym obiegiem, wymazy przydatność w praktyce (wady i zalety). Filmy: Higiena w szpitalu. Zakażenia szpitalne (Virkon). Skuteczna inaktywacja wirusów powodujących zapalenie wątroby typu B. Demonstracja różnego typu aparatury do wyjaławiania. Oglądanie wskaźników chemicznych kontrolujących proces sterylizacji. Odczytanie posiewów sporotestów A i S. Oglądanie płytki z przykładem działania promieniowania UV i środków dezynfekcyjnych. Przegląd prospektów najczęściej stosowanych chemicznych środków dezynfekcyjnych i sterylizujących. Oglądanie posiewów z palców, powierzchni i powietrza. 7. Podstawy wykrywania zakażeń Cel i znaczenie badania mikrobiologicznego. Zasady pobierania materiału do badań mikrobiologicznych: okres pobierania, rodzaje materiałów, sposoby pobierania, przechowywania i transportu Opracowanie materiału w pracowni bakteriologicznej znaczenie praktyczne poszczególnych etapów: -badanie mikroskopowe -preparat bezpośredni barwiony metodą Grama lub inną ewentualnie wykazanie antygenu bezpośrednio w materiale metodami serologicznymi lub genetycznymi; -posiewy na odpowiednie podłoża bakteriologiczne; -identyfikacja wyhodowanych drobnoustrojów -preparat z hodowli, ocena morfologii kolonii, badanie cech biochemicznych, badanie serologiczne, typowanie fagowe, sondy molekularne; -oznaczenie wrażliwości na antybiotyki; -badanie zjadliwości drobnoustrojów (metody in vivo i in vitro); Kliniczna interpretacja wyniku badania bakteriologicznego. Przeprowadzenie i omówienie badania bakteriologicznego na przykładzie badania ropy preparat bezpośredni, posiew na podłoża: agar z krwią, McConkeya, Chapmana, tioglikolanowe; różnicowanie wyrosłych kolonii (gronkowce koagulaza, E coli szereg biochemiczny), antybiogram. Oglądanie preparatówbezpośrednich z różnych materiałów. Oglądanie hodowli (fizjologia, zakażenie) z różnych materiałów: mocz, krew, kał, pochwa. Różnicowanie cech biochemicznych bakterii(testy API). 8. Ziarniaki Gram-dodatnie i Gram-ujemne tlenowe lub względnie beztlenowe Ziarniaki Gram-dodatnie, katalazo-dodatnie: Micrococcus, Staphylococcus, Stomatococcus Występowanie, cechy charakterystyczne, czynniki warunkujące chorobotwórczość, najczęstsze postacie kliniczne zakażeń. Diagnostyka zakażeń wywołanych przez Staphylococcus (S. aureus, S. epidermidis (grupa CNS), S. saprophyticus). Ziarniaki Gram-dodatnie, katalazo-ujemne: Streptococcus, Enterococcus, Aerococcus, Gemella Występowanie, cechy charakterystyczne, czynniki warunkujące chorobotwórczość, najczęstsze postacie kliniczne zakażeń. Diagnostyka zakażeń wywołanych przez Streptococcus (grupy serologiczne: A S. pyogenes, B S. agalactiae, C S. equisimilis, G różne szczepy, S. pneumoniae, grupa viridans ). Enterococcus (E. faecalis, E. faecium) chorobotwórczość, diagnostyka. Ziarniaki Gram-ujemne: Neisseria, Moraxella. Występowanie, cechy charakterystyczne, czynniki warunkujące chorobotwórczość, najczęstsze postacie kliniczne zakażeń Neisseria (N. meningitidis, N. gonorrhoeae), Moraxella catarrhalis. 4

Oglądanie preparatów bezpośrednich z czyraka zakażenie gronkowcowe Ocena morfologii różnych kolonii gronkowców na agarze zwykłym, agarze z krwią i podłożu Chapmana. Wykonanie testu na obecność katalazy. Różnicowanie gronkowców: wykonanie testu sprawdzającego wytwarzanie clumping factor (CF), wykonanie testów na wytwarzanie koagulazy i DNA-zy, test Staphaurex. Identyfikacja biochemiczna : API ID 32 Staph, VITEK2 Compact. Ocena antybiogramów z gronkowcami: PSSA (wrażliwe na penicylinę), MSSA (wytwarzają penicylinazę), MRSA (oporne na metycylinę gen meca), wypisanie wyniku. Różnicowanie paciorkowców: ocena morfologii kolonii i typu hemolizy paciorkowców hemolizujących, zieleniących i niehemolizujących, zastosowanie płytek chromogennych do identyfikacji paciorkowców ( np. podłoże Granada Streptococcus agalactiae) test na katalazę, wykonanie badania serologicznego różnicowania paciorkowców hemolizujących (Streptokit), wykonanie testu na optochinę do różnicowania pneumokoków od paciorkowców zieleniących. Demonstracja badania poziomu ASO. Ocena antybiogramów z paciorkowcami hemolizującymi i pneumokokami, wypisanie wyniku. Różnicowanie enterokoków: wzrost na agarze zwykłym, agarze z krwią i D-Coccosel, wzrost na podłożu z tellurynem potasu, test na ruch. Wykonanie badania różnicującego enterokoki. Ocena antybiogramu z enterokoków i HLAR, wypisanie wyniku. Różnicowanie Moraxella catarrhalis od Neisseria za pomocą krążka z glukozą i testu biochemicznego API NH. Wykonanie testów biochemicznych dla w/w drobnoustrojów. 9. Pałeczki Gram-ujemne tlenowe lub względnie beztlenowe Pałeczki Gram-ujemne jelitowe (duże) względnie beztlenowe z rodziny Enterobacteriaceae: Escherichia coli, Salmonella, Shigella, Klebsiella, Enterobacter, Citrobacter, Serratia, Proteus, Morganella, Providencia, Yersinia). Pałeczki oksydazo-dodatnie, fermentujące: Vibrio, Aeromonas, Plesiomonas, Campylobacter, Helicobacter.. Pałeczki Gram-ujemne niefermentujące niewybredne tlenowe: Pseudomonas, Stenotrophomonas, Burkholderia, Acinetobacter, Alcaligenes, Moraxella, Flavobacterium. Kokopałeczki Gram-ujemne (małe): Francisella, Pasteurella, Brucella, Bordetella, Gardnerella, Haemophilus, Legionella Występowanie, czynniki warunkujące chorobotwórczość, najczęstsze postacie kliniczne zakażeń, zasady diagnostyki zakażeń wywołanych przez Escherichia coli (szczepy ETEC, EPEC, EIEC, EHEC), Shigella (S. dysenteriae, S. flexneri, S. boydii. S. sonnei), Salmonella (serotypy S. typhi (D) dur brzuszny, S. paratyphi (A, B, C) dury rzekome, salmonelozy - serotypy: S. enteritidis, S. agona, S. typhimurium, S. heidelberg..., Klebsiella (K. pneumoniae, K. oxytoca, K. rhinoscleromatis, K. ozenae), Vibrio cholerae, Campylobacter jejuni, Helicobacter pylori, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii, Haemophilus influenzae, Wykonanie preparatów z hodowli różnych pałeczek Gram-ujemnych. Ocena wyglądu kolonii różnych pałeczek Gram-ujemnych na podłożu Mc Conkeya kolonie laktozo-dodatnie (E coli), laktozo-ujemne (Salmonella, Shigella, Proteus, Yersinia), śluzowe (Klebsiella). Ocena wyglądu kolonii Salmonella na podłożu SS. Ocena wyglądu kolonii Pseudomonas oraz Acinetobacter na różnych podłożach (agar zwykły, agar z krwią, Pyocyanosel) Wykonanie testu na wytwarzanie oksydazy u szczepów Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter baumannii. Ocena wyglądu kolonii Helicobacter pylori i Campylobacter jejuni wykonanie testu urazowego. Ocena wyglądu kolonii Haemophilus na agarze czekoladowym wykonanie testów różnicujących. Różnicowanie pałeczek Gram-ujemnych na podstawie cech biochemicznych wykonanie prostych testów oraz testów API. Wykonanie odczynu Widala. 5

10. Bakterie beztlenowe Ziarniaki Gram-dodatnie: Peptococcus, Peptostreptococcus, Sarcina Ziarniaki Gram-ujemne: Veilonella; Pałeczki Gram-ujemne nieprzetrwalnikujace: Bacteroides, Porphyromonas, Prevotella, Fusobacterium, Leptotrichia; Pałeczki Gram-dodatnie nieprzetrwalnikujące: Actinomyces, Propionibacterium, Eubacterium, Lactobacillus, Bifidobacterium, Mobiluncus; Pałeczki Gram-dodatnie przetrwalnikujace (laseczki): Clostridium; Występowanie bakterii beztlenowych we florze fizjologicznej człowieka. Uwarunkowania zakażeń wywołanych przez bakterie beztlenowe, czynniki sprzyjające, czynniki warunkujące chorobotwórczość, postacie kliniczne zakażeń beztlenowcami, wskazania, rodzaje materiałów i transport na badania w kierunku beztlenowców. Zasady badania bakteriologicznego w kierunku beztlenowców: pobieranie materiału, transport (odpowiednie podłoże transportowe), ocena preparatu bezpośredniego barwionego metodą Grama, posiewy na odpowiednie podłoża w warunkach beztlenowych, kontrola wzrostu w warunkach beztlenowych (równoległy przesiew na podłoża tlenowe i beztlenowe), identyfikacja biochemiczna, ocena wrażliwości beztlenowców na antybiotyki. Zakażenia wywoływane przez beztlenowe promieniowce Actinomyces israeli (promienica) oraz przez laseczki z rodzaju Clostridium (C. tetani, C. difficile, C. botulinum, C. perfringens i inne) chorobotwórczość, diagnostyka, epidemiologia, leczenie. Film: Podstawowe metody hodowli beztlenowców. Wejściówka Hodowle beztlenowców pokaz w pracowni diagnostycznej. Wykonanie i oglądanie preparatów bezpośrednich barwionych metodą Grama z beztlenowcami (z płytki nazębnej, kieszonki dziąsłowej, kału). Wykonanie posiewów w celu wykrycia obecności bakterii beztlenowych Oglądanie hodowli z bakteriami beztlenowymi (charakterystyczna woń). Wykonanie preparatów z hodowli Actinomyces i laseczek Clostridium. Wykonanie preparatów z hodowli Propionibacterium acnes ze zmiany trądzikowej. Różnicowanie biochemiczne bakterii beztlenowych typu API, VITEK 2 Compact. Ocena antybiogramu z bakterii beztlenowych, wypisanie wyniku. 11. Zakażenia odzwierzęce antropozoonozy Czynniki etiologiczne chorób odzwierzęcych: bakterie, wirusy, inne. Choroby wywołane przez pałeczki Gram-ujemne: bruceloza (Brucella abortus, B melitensis), tularemia (Francisella tularensis), dżuma (Yersinia pestis), jersiniozy (Yersinia enterocolitica i Y pseudotuberculosis), Pastereuella multocida. Choroby wywołane przez pałeczki Gram-dodatnie nieprzetrwalnikujace: listerioza (Listeria monocytogenes), różyca (Erisipelothrix rhusiopathiae.) Choroby wywołane przez bakterie spiralne: leptospirozy (Leptospira interrogans serotypy: L. icterohaemorrhagiae choroba Weila, L grippotyphosa gorączka błotna, ), borelioza z Lyme (Borrelia burgdorferi), dur powrotny ( Borrelia recurrentis), choroba kociego pazura (Bartonella henselae), goraczka Q (Coxiella burnetii), riketsjozy - dur plamisty (Rickettsia prowazeki) oraz inne gorączki, erlichioza (Ehrlichia), papuzica (Chlamydia psittaci). Choroby wywołane przez pałeczki Gram-dodatnie, przetrwalnikujace laseczki): wąglik (Bacillus anthracis). Czynniki warunkujące chorobotwórczość w/w drobnoustrojów, postacie kliniczne, specyfika diagnostyki w poszczególnych schorzeniach (preparat bezpośredni, hodowle na odpowiednich podłożach, identyfikacja, badania serologiczne, próby skórno-alergiczne), epidemiologia i profilaktyka. 6

prezentacje własne studentów Wykrywanie Borrelia burgdorferi metodą IF, Elisa i westernblot. 12. Reakcje makroorganizmu na zakażenie. Odporność nieswoista i swoista. Reakcje odpornościowe w zakażeniach bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych, pasożytniczych. Immunopatologia, choroby autoimmunizacyjne, niedobory odporności. Szczepienia ochronne i lecznicze. Diagnostyka serologiczna chorób infekcyjnych, oznaczanie mianaprzeciwciał w surowicy, odczyny serologiczne. Film: Antibody structure and the generation diversity. Oznaczanie poziomów przeciwciał w surowicy w poszczególnych klasach (IgG, IgM, IgA) metodą immunodyfuzji radialnej. Wykrycie antygenu lub przeciwciał swoistych w testach serologicznych in vitro: aglutynacja szkiełkowa i probówkowa, precypitacja pierścieniowa, podwójna dyfuzja w żelu, immunodyfuzja radialna, odczyn lityczny, odczyn wiązania dopełniacza, immunofluorescencja, ELISA, immuno-blotting. 13. Podstawy genetyki drobnoustrojów Metody molekularne stosowane w mikrobiologii i możliwości ich wykorzystania w identyfikacji drobnoustrojów. Inżynieria genetyczna z udziałem drobnoustrojów, szczepionki, terapia genowa. Bioterroryzm. Film. Rekombinowana szczepionka przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego. PCR wykrycie genów zjadliwości i oporności. Wykrywanie antygenów HLA metodami genetycznymi. Wykrywanie DNA prątków i chlamydii.rt-pcr: wirus BK, CMF.HPV hybrydyzacja in situ. 14. Zakażenia szpitalne Definicja zakażenia szpitalnego, przepisy. Źródła i drogi szerzenia się zakażeń szpitalnych. Nosicielstwo, kolonizacja, zakażenie. Kliniczne postacie zakażeń szpitalnych. Czynniki etiologiczne bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pasożytnicze. Charakterystyka drobnoustrojów szpitalnych - zmienność, oporność na antybiotyki. Zakażenia u chorych z niedoborami odporności (transplantacja, choroby nowotworowe, AIDS, dializa, inne) Nadzór, kontrola, zapobieganie zakażeniom szpitalnym rejestracja bierna, czynna. Zasady chemioterapii zakażeń szpitalnych. Film. Zakażeniaszpitalne. Wykrywanie mechanizmów oporności bakterii na antybiotyki metody fenotypowe i genotypowe. Odczytanie wrażliwości na antybiotyki bakterii izolowanych z zakażeń szpitalnych -szczepy MRSA, WRE, HLAR, ESBL+, KPC. Dochodzenie epidemiologiczne -PCR-RAPD, PFGE. Przykłady analizy genetycznej szczepów MRSA i KlebsiellaESBL+ 15. Ćwiczenia odróbkowe Zalecane podręczniki: Mikrobiologia lekarska F. Kayser, K. Bienz, J. Eckert,R. Zinkernage 7