PROJEKT EDUKACYJNY NIE DAJMY SIĘ CHOROBOM XXI WIEKU! Jak dożyć do 100, będąc silnym i sprawnym fizycznie i psychicznie
PROJEKT EDUKACYJNY POD PATRONATEM
EDUKACJA ZDROWOTNA
Termin edukacja pochodzi od łacińskiego słowa edukare co znaczy wyprowadzać, czyli wyprowadzać/ wykierowywać kogoś na ludzi (M. Demel). Edukacja zatem to ogół procesów, których celem jest zmienianie ludzi (głównie dzieci i młodzieży), stosownie do panujących w danym społeczeństwie ideałów i celów wychowawczych.
Obecnie edukacja obejmuje nie tylko to co dotychczas nazywano wychowaniem, kształceniem, ale również wspieranie rozwoju, kształtowanie postaw, samokierowanie własnym rozwojem.
Edukacja pacjenta jest zastosowaniem procesów oświatowo wychowawczych czyli procesów nauczania, rozwoju, wychowania i wpływu oraz oddziaływania na zmianę osobowości w odniesieniu do odbiorcy usług pielęgniarskich, czyli do pacjenta.
Edukacja pacjenta to świadome komunikowanie się z pacjentem, którego celem jest pomaganie w podejmowaniu decyzji związanych ze zdrowiem, rozwijanie pozytywnych postaw wobec zdrowia oraz inicjowanie i utrzymanie pożądanych zachowań zdrowotnych. (Płaszewska Żywko)
Reguły obowiązujące w procesie edukacji pacjenta: n n n edukacja pacjenta wykracza poza proste informowanie, a kładzie nacisk na postawy i zachowania; podstawą skutecznej edukacji jest dobrowolna współpraca i aktywny udział pacjenta; dla prowadzenia edukacji pacjenta konieczne jest rozumienie i stosowanie zasad prawidłowego komunikowania się oraz praw rządzących procesem uczenia się n i nauczania, jak również motywacji i zmiany zachowań.
Podstawowe zasady nauczania: n n n n n n przed rozpoczęciem edukacji dokonywana jest ocena poziomu wiedzy, motywacji oraz fizycznej i psychicznej gotowości pacjenta do uczenia się włączanie pacjenta do określania celów edukacji planowanie zakresu treści, czasu, miejsca nauczania oraz osób, które będą realizowały zaplanowane treści preferowanie metod nauczania mobilizujących pacjenta do aktywności stopniowanie trudności w zakresie przekazywanej i przyswajanej przez pacjenta wiedzy i umiejętności dokonywanie oceny osiągnięć pacjenta w trakcie przebiegu edukacji po jej zakończeniu oraz weryfikowanie na bieżąco metod i treści nauczania.
Rezultaty edukacji zdrowotnej wyrażają się w zmianach zachowania pacjenta, w rozwoju jego możliwości aktywnego i twórczego rozwiązywania problemów związanych ze zdrowiem.
Działania jednostki będące efektem celowego procesu uczenia się stanowią hierarchiczny układ zachowań, w którym wyróżnia się trzy poziomy: proste zachowania nawykowe złożone działania stereotypowe aktywność twórcza
Proces edukacji pacjenta I. Czynności przygotowawcze 1. Przygotowanie pacjenta motywowanie pacjenta i/lub jego rodziny do współpracy w zakresie edukacji zdrowotnej. 2. Przygotowanie pielęgniarki merytoryczne i metodyczne przygotowanie do prowadzenia edukacji pacjenta, potwierdzone stosownymi kwalifikacjami. 3. Przygotowanie otoczenia przyjęte określone standardy i procedury edukacyjne lub trwają prace wdrożeniowe w tym zakresie.
II. Czynności właściwe. 1. Poznanie opinii pacjenta dotyczącej jego udziału w programie edukacji. 2. Poinformowanie o planowanej edukacji uzyskanie zgody pacjenta. 3. Poznanie oczekiwań pacjenta w zakresie proponowanych działań. 4. Ocena gotowości pacjenta do przyswajania wiedzy i umiejętności, jego motywacji oraz wsparcia w tym zakresie ze strony rodziny, określenie możliwości poznawczych pacjenta (sprawność wzroku, słuchu, zapamiętywanie i odtwarzanie informacji).
5. Określenie poziomu wiedzy i umiejętności posiadanych w zakresie koniecznym pacjentowi do radzenia sobie z problemami choroby, za pomocą stosownych narzędzi badawczych. 6. Określenie obszarów deficytu wiedzy i umiejętności pacjenta oraz sformułowanie diagnozy pielęgniarskiej. 7. Określenie celów ogólnych i szczegółowych zgodnych z ustaloną diagnozą dotyczącą zakresu edukacji pacjenta oraz z uwzględnieniem jego sugestii i oczekiwań.
8. Zaplanowanie indywidualnego planu i programu nauczania obejmującego obszar treści zgodny z określonymi celami edukacji (z uwzględnieniem czasu potrzebnego do osiągnięcia celu, osób realizujących program, planowanych metod nauczania, form organizacyjnych i środków dydaktycznych). 9. Zgromadzenia środków dydaktycznych potrzebnych do realizacji celów edukacji pacjenta (książki, broszury, plansze, ulotki, opisy, modele, filmy, niezbędny sprzęt).
10. Określenie miejsca, w którym będzie odbywało się nauczanie pacjenta. 11. Założenia karty edukacji pacjenta. 12. Przygotowanie narzędzi do oceny stopnia opanowania przez pacjenta wiedzy, umiejętności. 13. Realizacja bloków tematycznych zgodnie z: ustalonym harmonogramem określonymi metodami nauczania zaplanowanymi środkami dydaktycznymi modyfikacją dostosowaną do możliwości percepcji przez pacjenta treści nauczania.
14. Monitorowanie i dokumentowanie przebiegu procesu edukacji. 15. Bieżąca ocena wyników nauczania, dostosowywanie tempa realizacji treści do uzyskanych wyników oceny bieżącej. 16. Końcowa ocena wyników nauczania przy użyciu zaplanowanych narzędzi oceny. 17. Omówienie z pacjentem wyników oceny.
III. Czynności końcowe. 1. Uporządkowanie używanych środków, materiałów sprzętu. 2. Udokumentowanie wykonania programu edukacji i uzyskanych wyników nauczania. 3. Określenie kierunku i zakresu dalszej edukacji pacjenta i/lub rodziny, omówienie zakresu i metod samokontroli pacjenta. Wskazanie możliwości korzystania z poradnictwa i konsultacji w sytuacjach wątpliwych lub w przypadku nowych problemów zdrowotnych.
Dbamy o Twoje wykształcenie