Protokół Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) umożliwia centralną administrację siecią, głównie przez automatyczne udostępnianie adresów protokołu internetowego (IP) i innych parametrów sieciowych. Jeśli w sieci dostępny jest serwer DHCP, możliwe jest dynamiczne przydzielanie adresów IP dowolnym kartom sieciowym zamontowanym w komputerach oraz automatyczna konfiguracja ich parametrów pracy. Po zainstalowaniu serwera DHCP, wykorzystuje się go do dostarczania podstawowych informacji niezbędnych do funkcjonowania sieci TCP/IP, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna, jak również adresy serwerów DNS, WINS oraz nazwa domeny DNS. Rozwiązanie to zapewnia nie tylko oszczędność czasu koniecznego na konfigurowanie systemów, ale dostarcza mechanizmu uaktualniania ustawień. Nowe funkcje usługi DHCP Protokół DHCP w systemie Windows Server 2003 zawiera następujące nowe funkcje: Konfiguracja alternatywna klienta DHCP. Funkcja alternatywnej konfiguracji klienta DHCP ułatwia przenoszenie komputera między dwiema lub większą liczbą sieci, jedną skonfigurowaną przy użyciu statycznych adresów IP i pozostałymi skonfigurowanymi przy użyciu usługi DHCP, bez konieczności ponownego konfigurowania parametrów karty sieciowej, takich jak adres IP, maska podsieci, domyślna brama, preferowane i alternatywne serwery systemu nazw domen (DNS) i serwery WINS (Windows Internet Name Service). Poniżej przedstawione jest okno konfiguracji alternatywnej. Wykonywanie kopii zapasowej i przywracanie bazy danych DHCP. Do wykonywania kopii zapasowej i przywracania bazy danych DHCP służą polecenia Kopia zapasowa i Przywróć w konsoli DHCP.
Pozostałe funkcje usługi DHCP Następujące funkcje były nowe w systemie Windows 2000 Server i są również dostępne w rodzinie Windows Server 2003: Grupy lokalne dające administratorom i użytkownikom DHCP ograniczony dostęp do serwera i konsoli. Podczas instalowania serwera DHCP na komputerze są tworzone dwie lokalne grupy administracyjne: Użytkownicy DHCP i Administratorzy DHCP. Grupa Użytkownicy DHCP umożliwia dostęp tylko do odczytu do serwera za pomocą konsoli. Członkowie tej grupy mają uprawnienia do przeglądania danych serwera, ale nie do ich modyfikowania. Grupa Administratorzy DHCP zapewnia wyższy poziom dostępu administracyjnego. Członkowie tej grupy mogą w pełni zarządzać wszelkimi danymi serwera DHCP i modyfikować je, ale nie mają pełnego i nieograniczonego dostępu administracyjnego, takiego jak członkowie lokalnej grupy Administratorzy. Automatyczne przypisywanie adresów IP. W przypadku systemów Windows 98, Windows 2000, Windows XP i rodziny Windows Server 2003 klientom, rozpoznającym usługę DHCP, jest automatycznie przypisywana tymczasowa konfiguracja IP, jeśli serwer DHCP jest niedostępny i nie może przydzielić dzierżawy w momencie uruchamiania klienta w sieci. Klienci z tymi wersjami systemu Windows, co pięć minut próbują w tle nawiązać kontakt z serwerem DHCP, aby ewentualnie uzyskać dzierżawę prawidłowego adresu IP. Automatyczne przypisywanie adresów jest zawsze niewidoczne dla użytkowników i nie są oni powiadamiani o nieudanych próbach uzyskania dzierżawy adresu od serwera DHCP. Adresy są przypisywane samorzutnie z zakresu adresów sieciowych, który jest zastrzeżony do prywatnego użytku w sieci TCP/IP i nie jest używany w Internecie. Usprawnione monitorowanie wydajności oraz funkcje raportowania serwera. Usługa DHCP ma podstawowe znaczenie dla prawidłowej infrastruktury sieci komputerowej. Bez pracujących serwerów DHCP klienci IP mogą stracić w części lub w całości zdolność uzyskiwania dostępu do danej sieci lub korzystania z niej. Ponieważ wielu doświadczonych administratorów sieci zdaje sobie sprawę z wagi dokładnego monitorowania serwerów DHCP, wprowadzono kilka zmian pomocnych w tym względzie. Na komputerach z systemem operacyjnym serwera Windows 2000 lub Windows Server 2003 są dostępne liczniki monitorowania wydajności, które ułatwiają monitorowanie wydajności serwera DHCP w sieci. Rozszerzona obsługa zakresów i superzakresów multiemisji. Serwer DHCP firmy Microsoft obsługuje dodatkowe zakresy, z których można korzystać w celu usprawnienia stałego administrowania konfiguracją adresów IP. Nowe zakresy multiemisji umożliwiają klientom rozpoznającym usługę DHCP dzierżawienie adresów IP klasy D (od 224.0.0.0 do 239.255.255.255) wymaganych do uczestnictwa w grupach multiemisji. Superzakresy są przydatne do tworzenia administracyjnych grup zakresów składowych. Superzakresy mogą być pomocne, gdy trzeba przenumerować lub rozszerzyć obszar adresów IP w sieci bez naruszania aktualnie aktywnych zakresów. Obsługa klas opcji zdefiniowanych przez użytkowników i opcji zdefiniowanych przez dostawców. Tej funkcji można używać do oddzielenia i rozsyłania odpowiednich opcji klientom o podobnych lub specjalnych potrzebach związanych z konfiguracją. Na przykład wszystkich klientów rozpoznających usługę DHCP, którzy znajdują się na tym samym piętrze budynku, można przypisać do tej samej klasy opcji. Następnie można używać tej klasy (skonfigurowanej przy użyciu tej samej wartości identyfikatora klasy DHCP) do dystrybucji innych opcji w trakcie procesu wydzierżawiania adresu, zastępując wszystkie domyślne opcje zakresu lub opcje globalne. W ten sposób opcje dotyczące pewnego zestawu klientów w tej samej lokalizacji sieciowej (takie jak określona brama domyślna lub nazwa domeny nadrzędnej) są stosowane jako opcje specyficzne dla danej klasy. Integracja serwera DHCP z serwerem DNS. Serwer DHCP z systemem Windows 2000 lub Windows Server 2003 umożliwia przeprowadzanie aktualizacji dynamicznych w obszarze nazw DNS w przypadku wszystkich swoich klientów, którzy obsługują te aktualizacje. Po włączeniu tej funkcji klienci zakresu mogą używać protokołu dynamicznej aktualizacji DNS do aktualizowania swoich informacji dotyczących mapowania nazwa-adres (które są przechowywane w strefach na serwerze DNS), ilekroć nastąpi zmiana adresu przypisanego przez serwer DHCP. Wykrywanie nieautoryzowanych serwerów DHCP dzięki wykorzystaniu integracji z usługą Active Directory.
Jeśli w sieci zostanie uruchomiony niewłaściwy serwer DHCP, może spowodować wiele problemów z siecią. Aby temu zapobiec, w systemie Windows 2000 Server i rodzinie Windows Server 2003 zaimplementowano metodę autoryzacji serwera DHCP oraz sposoby wykrywania i wyłączania serwerów nieautoryzowanych. W przypadku próby uruchomienia w sieci serwera DHCP (będącego członkiem domeny) z systemem Windows 2000 lub Windows Server 2003 wysyłana jest odpowiednia kwerenda do usługi Active Directory i adres IP tego serwera jest porównywany z listą autoryzowanych serwerów DHCP. Jeśli ten adres znajduje się na liście, komputer serwera zostaje autoryzowany jako serwer DHCP. Jeśli adres nie zostanie znaleziony: Serwer nie zostaje autoryzowany w usłudze Active Directory. Serwer zostaje zidentyfikowany jako serwer nieautoryzowany. Serwer przestaje dzierżawić adresy IP klientom DHCP. Aby korzystać z funkcji autoryzacji serwera DHCP, usługi Active Directory i DHCP trzeba wdrożyć na serwerze z systemem Windows 2000 lub Windows Server 2003. Inne serwery DHCP nie obsługują tej funkcji. Dynamiczna obsługa klientów BOOTP. Usługa DHCP oferuje dodatkową obsługę klientów BOOTP w dużych sieciach przedsiębiorstw, w postaci dynamicznego protokołu BOOTP. Dynamiczny protokół BOOTP jest rozszerzeniem protokołu BOOTP, który umożliwia serwerowi DHCP konfigurowanie klientów BOOTP bez konieczności korzystania z wyraźnie ustalonej konfiguracji adresu. Ta funkcja ułatwia administrowanie dużymi sieciami BOOTP, pozwalając na automatyczną dystrybucję adresów IP (w bardzo podobny sposób jak w przypadku usługi DHCP) bez wymuszania zmiany zachowania po stronie klienta. Planowanie sieci DHCP Podczas planowania sieci opartej o protokół DHCP powinny być uwzględnione następujące zagadnienia: określenie optymalnej liczby serwerów DHCP. obsługa klientów w podsieciach. Jak określić optymalna liczbę serwerów DHCP do użycia? W związku z tym, że nie ma ustalonego limitu maksymalnej liczby klientów, jaką może obsłużyć serwer DHCP, ani liczby zakresów, jaką można utworzyć na serwerze DHCP, podstawowymi czynnikami, które trzeba wziąć pod uwagę przy określaniu liczby serwerów DHCP, są architektura sieci i sprzęt serwera. Na przykład w środowisku jednej podsieci jest niezbędny tylko jeden serwer DHCP, chociaż celowe może być użycie dwóch serwerów lub wdrożenie klastra serwerów DHCP, aby zapewnić większą odporność na uszkodzenia. W środowisku wielu podsieci routery muszą przesyłać dalej komunikaty DHCP między podsieciami, więc na usługę DHCP może wpływać wydajność routerów. W obu przypadkach o jakości usług świadczonych klientom decyduje sprzęt serwera DHCP. Korzystanie z reguły 80/20 dla zakresów Używanie w tej samej podsieci więcej niż jednego serwera DHCP zapewnia w niej większą odporność na uszkodzenia przy obsłudze klientów DHCP. W przypadku dwóch serwerów DHCP, jeśli jeden z nich jest niedostępny, drugi może zająć jego miejsce i kontynuować dzierżawienie nowych adresów lub odnawianie dzierżaw istniejącym klientom. Dobrą praktyką stosowaną do równoważenia stopnia użycia serwerów DHCP jest podzielenie zakresu adresów między dwa serwery DHCP zgodnie z regułą 80/20. Jeśli serwer 1 udostępnia większość (około 80%) adresów, to serwer 2 można tak skonfigurować, aby udostępniał klientom pozostałe adresy (około 20%). Instalacja serwera DHCP Aby zainstalować składniki niezbędne do pełnienia funkcji serwera DHCP, należy wykonać następujące czynności: Kliknąć Start, wybrać programy, następnie Narzędzia administracyjne, po czym kliknąć Kreator konfigurowania serwera. Dwukrotnie kliknąć dalej, aby przejść do strony Rola serwera. Zawiera ona listę aktualnie zainstalowanych i dostępnych ról. Na liście należy zaznaczyć Serwer DHCP, po czym kliknąć Dalej. Kreator instaluje serwer DHCP i rozpoczyna jego konfigurację. Na zakończenie uruchomiony zostanie Kreator nowych zakresów. Jeśli od razu ma zostać utworzony początkowy zakres, należy kliknąć Dalej. W przeciwnym wypadku należy kliknąć Anuluj w tym wypadku zakresy zostaną utworzone w późniejszym terminie. Kliknąć Zakończ. Aby móc korzystać z serwera, konieczne jest jego autoryzowanie w domenie Active Directory tylko autoryzowane serwery mogą udostępniać klientom adresy IP w domenach Active Direcory. Następnie należy utworzyć zakresy, z których serwer będzie korzystał.
Konfiguracja serwera DHCP Przywiązywanie serwera DHCP z kilkoma kartami sieciowymi do konkretnego adresu IP Serwer posiadający więcej niż jedna kartę sieciowa ma kilka połączeń sieciowych i może udostępniać usługi DHCP dla każdej z nich. Możliwe jest także skierowanie ruchu DHCP na wybrane połączenie o większej przepustowości. W celu powiązania serwera DHCP z konkretnym połączeniem sieciowym należy wykonać następujące czynności: Uruchomić konsolę DHCP. Kliknąć prawym klawiszem myszy wybrany serwer, po czym w menu podręcznym kliknąć Właściwości. Zaznaczyć zakładkę zaawansowane, po czym kliknąć Powiązania. Okno dialogowe Powiązania zawiera listę adresów IP odpowiadających poszczególnym połączeniom sieciowym. Jeśli usługa DHCP ma być kierowana tylko do wybranych połączeń, należy usunąć znaczniki wyboru z pól przy pozostałych polach. Kliknąć OK. Uaktualnianie statystyk DHCP Konsola DHCP udostępnia statystykę dotyczącą wykorzystania adresów IP. W konfiguracji domyślnej statystyka ta uaktualniana jest tylko w chwili uruchamiania konsoli oraz po klikniecie przycisku Odśwież. Przy monitorowaniu serwera DHCP przydatna może być automatyczna aktualizacja statystyk w ustalonych odstępach czasu. W celu włączenia automatycznej aktualizacji należy wykonać następujące czynności: Otworzyć okno Właściwości dla serwera DHCP.
Na zakładce Ogólne zaznaczyć opcje Automatycznie aktualizuj statystykę, a następnie podać odpowiedni interwał w godzinach i minutach, po czym kliknąć OK. Zmienianie lokalizacji plików dzienników DHCP Pliki dzienników DHCP są domyślnie zapisywane w katalogu: %SystemRoot% \ system32 \ DHCP Jeśli zachodzi konieczność, lokalizację tą można zmienić wykonując następujące czynności: Kliknąć prawym klawiszem myszy nazwę serwera w konsoli DHCP i wybrać polecenie Właściwości z menu podręcznego. Zaznaczyć zakładkę Zaawansowane. Pole ścieżka pliku dziennika inspekcji zawiera folder stanowiący aktualną lokalizację dziennika. W polu tym należy wpisać nowa lokalizacje lub użyć przycisku Przeglądaj, aby wyszukać docelowy folder. Kliknąć przycisk OK. System Windows Server 2003 musi zatrzymać i uruchomić ponownie usługę Serwer DHCP. W wyświetlonym monicie należy potwierdzić tę operację klikając TAK. Zmienianie rozmiarów plików dziennika Usługa serwer DHCP zawiera wbudowany mechanizm kontrolujący wielkość przestrzeni dyskowej, wykorzystywanej przez pliki dzienników. W domyślnych ustawieniach maksymalny rozmiar dzienników DHCP wynosi 70 MB. Jeśli, serwer przekroczy ten limit (tzn. pojedynczy plik dziennika osiągnie rozmiar 10 MB), rejestrowanie aktywności pozostaje zatrzymane aż do momentu, gdy jeden z plików dzienników zostanie wyczyszczony. Ustawienia sterujące wykorzystaniem dzienników, a także inne ustawienia DHCP, przechowywane są w rejestrze systemowym w kluczu: HKEY_LOCAL_MACHINE \ SYSTEM \ CurrentControlSet \ Services \ DHCPServer \ Parameters Obsługą plików dziennika sterują następujące wpisy rejestru: DhcpLogFilesMaxSize ustala maksymalny rozmiar wszystkich dzienników. Domyślną wartością jest 70 MB. DhcpLogDiskSpaceCheckInterval określa, jak często DHCP sprawdza aktualną wielkość dzienników. Domyślny interwał to 50 minut. DhcpLogMinSpaceOnDisk definiuje ilość wymaganego wolnego miejsca na dysku dla plików dzienników. Jeśli ilość wolnego miejsca na dysku jest mniejsza, rejestrowanie zostanie chwilowo zatrzymane. Domyślna wartość to 20 MB. Jedynie klucz DhcpLogFilesMaxSize jest tworzony automatycznie. Ustawienie pozostałych parametrów wymaga zatem wstępnego utworzenia tych kluczy i wpisania do nich odpowiednich wartości. Unikanie konfliktów adresów IP Konflikt adresów IP jest częstą przyczyną problemów występujących przy korzystaniu z usługi DHCP. Protokół TCP/IP wymaga, aby żadne dwa komputery w sieci nie posługiwały się tym samym adresem IP. W przypadku wystąpienia takiego konfliktu może nastąpić odłączenie od sieci jednego z tych komputerów lub nawet obydwu. W celu uniknięcia takiej sytuacji należy włączyć wykrywanie konfliktów adresów IP, wykonując następującą procedurę: Kliknąć prawym klawiszem myszy nazwę serwera w konsoli DHCP. Po czym wybrać polecenie właściwości. Zaznaczyć zakładkę Zaawansowane i ustawić wartość różną od zera w polu Próby wykrycia konfliktów. Wpisana wartość określa, ile prób adresu wykona serwer DHCP przed wydzierżawieniem go klientowi. Testowanie adresu serwer DHCP wykonuje za pomocą pakietu ICMP (ping)
Zapisywanie i przywracanie konfiguracji DHCP Po zdefiniowaniu wszystkich wymaganych ustawień DHCP można zapisać konfiguracje tak, aby można ją było prosto odtworzyć w razie potrzeby. Do zapisania konfiguracji serwera służy następująca komenda trybu wiersza poleceń: Netsh dump dhcp > dhcpconfig.dmp Dysponując plikiem dhcpconfig.dmp można odtworzyć konfigurację przy pomocy następującego polecenia: Netsh exec dhcpconfig.dmp Powyższa metoda umożliwia także przeniesienie konfiguracji na inny serwer DHCP. Zarządzanie zakresami Zakres zawiera pulę adresów IP dostępnych dla klientów DHCP. Zwykły zakres zawiera adresy należące do sieci klasy A, B lub C. Zakres multiemisji zawiera adresy z sieci klasy D. Tworzenie superzakresów Superzakres stanowi kontener dla zakresów, podobnie jak jednostki organizacyjne są kontenerami dla obiektów Active Directory. Ułatwiają one zarządzanie zakresami adresów dostępnych w sieci, umożliwiając zbiorową aktywizacje i dezaktywacje zakresów jedną operacją i udostępniając statystyki dla wszystkich zakresów składowych. Aby utworzyć superzakres, należy wykonać następujące czynności: Kliknąć prawym klawiszem myszy nazwę serwera w lewym panelu konsoli DHCP, po czym wybrać polecenie Nowy superzakres. Uruchomiony zostanie Kreator nowych superzakresów. Wpisać nazwę dla nowego superzakresu, po czym kliknąć Dalej. Wybrać zakresy, które zostaną włączone do tworzonego superzakresu z listy Dostępne zakresy. Kliknąć Dalej, a następnie Zakończ. Tworzenie zakresów zwykłych Aby utworzyć zwykły zakres adresów, należy wykonać następujące czynności: Kliknąć prawym klawiszem myszy nazwę serwera w lewym panelu konsoli DHCP, po czym wybrać Nowy zakres. Jeśli nowy zakres ma zostać utworzony w istniejącym superzakresie, należy kliknąć nazwę tego superzakresu. Uruchomiony zostanie Kreator nowych zakresów. Kliknąć Dalej. Wpisać nazwę dla nowego zakresu, po czym kliknąć Dalej. W pola Początkowy adres IP i Końcowy adres IP wpisać granice przedziału adresów należących do zakresu. Po wprowadzeniu początkowego i końcowego adresu, pola definiujące maskę wypełniane są automatycznie. Należy pozostawić wartości domyślne.
Dodawanie wykluczeń Kliknąć Dalej. Jeśli wybrany przedział adresu obejmuje kilka podsieci, Kreator umożliwi utworzenie superzakresu zawierającego odrębne zakresy dla każdej z nich. Klikniecie Tak i następnie Dalej umożliwi kontynuację tworzenia zakresów. Jeśli podany przedział lub maska podsieci jest błędny, można użyć przycisku Wstecz, aby poprawić dane. Kolejna strona Kreatora umożliwia wprowadzenie adresów wykluczonych z zakresu. Wykluczenia mogą składać się z kilku przedziałów. W celu utworzenia wykluczeń w odrębnych przedziałach należy wykonać następujące czynności: Wpisać początkowy i końcowy adres pierwszego przedziału wykluczonego, po czym kliknąć Dodaj. Aby wykluczyć pojedynczy adres, należy podać go jako adres początkowy i końcowy. Lista Zakres wykluczonych adresów zawiera wszystkie zdefiniowane przedziały. Aby usunąć przedział z listy wykluczeń, należy zaznaczyć go na liście i kliknąć Usuń.
Definiowanie czasu ważności dzierżaw Należy kliknąć Dalej. Następną stroną jest strona umożliwiająca zdefiniowanie czasu ważności dzierżaw udzielanych przez serwer. Czas ten podawany jest w dniach, godzinach i minutach. Domyślna wartość to 8 dni.
Konfiguracja opcji dotyczących DNS, WINS i bram domyślnych Kolejna strona Kreatora daje możliwość ustawienia standardowych opcji DHCP dotyczących DNS, WINS i bram domyślnych. Kliknąć Dalej. Pierwszą opcją, którą można zdefiniować, jest brama domyślna. Należy wpisać adres głównej bramy domyślnej a polu Adres IP i kliknąć Dalej, po czym powtórzyć czynność dla innych bram. Podane bramy wykorzystywane są przez klientów w kolejności wpisów (od góry do dołu). Jeśli pierwsza brama nie jest dostępna, klient próbuje użyć kolejnej. Kolejność wpisów na liście można zmieniać za pomocą przycisków W górę i w dół. Kliknąć Dalej. Wyświetlona została Nazwa domeny i serwery DNS. Pole domena nadrzędna umożliwia podanie sufiksu nazwy domeny, stosowanego przy rozwiązywaniu niekompletnych nazw hostów. W polu Adres IP należy wpisać adres podstawowego serwera DNS, po czym kliknąć Dodaj. Procedurę należy powtórzyć dla dodatkowych serwerów DNS. Podobnie jak w przypadku bram domyślnych, kolejność wpisów można zmieniać przy użyciu przycisków W górę i w Dół.
Kliknąć Dalej. Kolejna strona umożliwia podanie adresu serwera WINS w taki sam sposób, w jaki podawane były serwery DNS. Przedostatnia strona Kreatora umożliwia natychmiastowe ukrywanie adresu. Należy odpowiedzieć Nie, uaktywnij ten zakres później powoduje utworzenie zakresu, ale nie będzie on na razie dostępny dla klientów DHCP. Kliknąć Dalej, a następnie Zakończ, aby zakończyć pracę Kreatora. Pliki bazy danych DHCP W przypadku bazy danych serwera DHCP w rodzinie Windows Server 2003 jest używany aparat magazynowania Exchange Server JET. Podczas instalowania usługi DHCP, w katalogu główny_katalog_systemowy \ System32 \ Dhcp są automatycznie tworzone pliki przedstawione w poniższej tabeli. Plik Dhcp.mdb Dhcp.tmp J50.log i J50#####.log J50.chk Opis Podstawowy plik bazy danych serwera DHCP Tymczasowy plik używany przez bazę danych DHCP jako plik wymiany podczas operacji związanych z obsługą indeksów bazy danych. Ten plik czasem pozostaje w katalogu główny_katalog_systemowy\system32\dhcp po awarii systemu. Dziennik wszystkich transakcji bazy danych. W razie konieczności te pliki są używane przez bazę danych DHCP do odzyskiwania danych. Plik punktu kontrolnego. Uwaga: Plików J50.log, J50#####.log, Dhcp.mdb i Dhcp.tmp nie należy usuwać ani zmieniać. Tworzenie kopii zapasowej bazy danych DHCP Kopie zapasowe bazy danych DHCP i związanych z nią wpisów rejestru są tworzone automatycznie w określonych interwałach (domyślnie co 60 minut). Częstotliwość i lokalizacja kopii automatycznych definiowane są przez wpisy rejestru systemowego zlokalizowane w folderze:
HKEY_LOCAL_MACHINE \ SYSTEM \ CurrentControlSet \ Services \ DHCPServer \ Parameters Sterowanie tworzeniem kopii zapasowej definiują następujące klucze: BackupDatabasePath zawiera ścieżkę do folderu zawierającego kopię zapasową. Ścieżkę tą można również zmienić korzystając z zakładki Zaawansowane okna dialogowego Właściwości dla serwera DHCP. DatabaseName nazwa głównego pliku bazy danych DHCP. Domyślna wartość to DHCP.mdb. BackupInterval zawiera odstęp czasowy pomiędzy wykonywaniem kolejnych kopii. Domyślna wartość to 60 minut. DatabaseCleanupInterval definiuje odstęp czasowy pomiędzy operacjami czyszczenia wpisów w bazie danych. Domyślna wartość to 60 minut. W celu utworzenia kopii konfiguracji i bazy danych w dowolnym momencie, należy wykonać następujące czynności: Kliknąć prawym klawiszem myszy serwer DHCP w konsoli DHCP i wybrać polecenie Kopia zapasowa w menu podręcznym. W oknie dialogowym Przeglądnie w poszukiwaniu foldera należy wskazać folder docelowy lub zaakceptować domyślną lokalizację, po czym kliknąć OK. Przywracanie bazy danych DHCP z kopii zapasowej W celu wymuszenia odtworzenia bazy danych z kopii zapasowej, należy wykonać następujące czynności: Należy najpierw odtworzyć archiwalną kopię katalogu %SystemRoot%\System32\dhcp\Backup. Następnie należy uruchomić konsolę DHCP, kliknąć prawym klawiszem myszy i wybrać polecenie Przywróć z menu podręcznego. W oknie dialogowym Przeglądnie w poszukiwaniu foldera wskazać właściwy folder zawierający kopię, która ma być przywrócona i kliknąć OK. Proces przywracania wymaga chwilowego zatrzymania usługi DHCP. Zostanie ona automatycznie wznowiona po zakończeniu przywracania, jednak w tym samym czasie klienci nie będą mogli połączyć się z serwerem. Przenoszenie bazy danych DHCP na inny serwer W trakcie rekonstrukcji serwera udostępniającego usługę DHCP wygodne może być przeniesienie tej funkcji na inny serwer w sieci. Wymaga to wykonania serii zadań na obydwu komputerach. Na serwerze docelowym należy wykonać następujące czynności: Zainstalować usługę Serwer DHCP, po czym ponownie uruchomić komputer. Zatrzymać usługę Serwer DHCP przy pomocy narzędzia Usługi. Usunąć całą zawartość foldera %SystemRoot%\System32\dhcp. Następnie na serwerze źródłowym należy wykonać następującą procedurę: Zatrzymać usługę DHCP przy pomocy narzędzia Usługi. Po zatrzymaniu należy ja wyłączyć, aby nie uruchamiała się ponownie. Skopiować całą zawartość foldera %SystemRoot%\System32\dhcp do odpowiedniej lokalizacji na serwerze docelowym. W tym momencie wszystkie niezbędne pliki znajdują się już na serwerze docelowym. Należy uruchomić usługę DHCP, co kończy proces migracji. Podsumowanie Usługa DHCP daje następujące korzyści w przypadku administrowania sieciami TCP/IP: bezpieczna i niezawodna konfiguracja.
Usługa DHCP pozwala na uniknięcie błędów konfiguracji spowodowanych ręcznym wpisywaniem wartości na każdym komputerze. Ponadto zapobiega konfliktom adresów przy konfigurowaniu nowego komputera w sieci, wynikającym z ponownego użycia wcześniej przydzielonego adresu IP. mniejsze obciążenie związane z zarządzaniem konfiguracją. Użycie serwerów DHCP może znacznie skrócić czas poświęcany na konfigurowanie lub ponowne konfigurowanie komputerów w sieci. Serwery można tak skonfigurować, aby podczas przydzielania dzierżaw adresów dostarczały klientom pełnego zakresu dodatkowych wartości konfiguracyjnych. Wartości te są przypisywane za pomocą opcji DHCP. Ponadto proces odnawiania dzierżaw DHCP zapewnia, że w przypadkach, gdy często trzeba aktualizować konfiguracje klientów (dotyczy to na przykład użytkowników komputerów przenośnych, którzy często zmieniają lokalizację), zmiany mogą być wprowadzane szybko i automatycznie dzięki temu, że klienci komunikują się bezpośrednio z serwerami DHCP.