Plan wynikowy (propozycja)



Podobne dokumenty
Wymagania edukacyjne do nowej podstawy programowej z fizyki realizowanej w zakresie rozszerzonym kl.4 9. Pole elektryczne Wymagania Zagadnienie

odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów substancji X

Plan wynikowy (propozycja)

Wymagania edukacyjne z fizyki poziom rozszerzony część 3

Nr lekcji Pole elektryczne (Natężenie pola elektrostatycznego. Linie pola elektrostatycznego)

Rozkład materiału nauczania

Plan wynikowy. Elektrostatyka (6-7 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian) R treści nadprogramowe

Przedmiotowy system oceniania

Wymagania edukacyjne do nowej podstawy programowej z fizyki technicznej kl.4

Fizyka (zakres rozszerzony) wymagania edukacyjne

Wymagania edukacyjne fizyka kl. 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POZSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z FIZYKI POLITECHNICZNEJ

Przedmiotowe ocenianie z fizyki klasa III Kursywą oznaczono treści dodatkowe.

9. Pole elektryczne Ocena Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry Uczeń: Uczeń:

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w klasie drugiej i trzeciej liceum zakres rozszerzony.

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Rozkład materiału i wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki i astronomii dla klasy II TE, IITI, II TM w roku szkolnym 2012/2013

z niewielkiego wsparcia nauczyciela). fizyki lub w olimpiadzie fizycznej).

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI - ZAKRES ROZSZERZONY Seria ZROZUMIEĆ FIZYKĘ DLA KLASY TRZECIEJ

Plan wynikowy (propozycja)

Przedmiotowy system oceniania Uwaga. Szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły.

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA IIa Gimnazjum Rok szkolny 2016/17

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POZSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z FIZYKI KLASA III

Przedmiotowy system oceniania (propozycja) Uwaga. Szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły.

Przedmiotowy system oceniania (propozycja) Uwaga. Szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły.

Wymagania edukacyjne fizyka poziom rozszerzony klasa III Uwaga. Szczegółowe warunki i sposób oceniania określa statut szkoły.

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. II

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie trzeciej

Rok szkolny 2017/2018; [MW] strona 1

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE OCENY KLASYFIKACYJNE

Kryteria osiągnięć na poszczególne oceny z fizyki w klasie 2 gimnazjum. Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik

Zasady oceniania. Ocena. dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

wyjaśnić, dzięki czemu może odbywać się oddziaływanie ciał naelektryzowanych na odległość.

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

Przedmiotowy system oceniania z przedmiotu fizyka dla klasy VIII sp. ocena śródroczna

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon

1. Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 3e. Tabela wymagań programowych i kategorii celów poznawczych

Kryteria wymagań z fizyki w klasie II gimnazjum na poszczególne oceny

KOŃCOWOROCZNE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLAS III. przygotowała mgr Magdalena Murawska

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy III

Tabela wymagań programowych i kategorii celów poznawczych z fizyki klasa III

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

Przedmiotowy system oceniania do części 3 podręcznika Klasy 3 w roku szkolnym sem I i II

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Wymagania podstawowe. (dostateczna) wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie objaśnia elektryzowanie przez dotyk

Wymagania programowe i kategorii celów poznawczych dla klasy 3 gimnazjum

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony

R - treści nadprogramowe. Prąd elektryczny (13 godz. + 2 godziny (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian) Wymagania

9. O elektryczności statycznej

Wymagania edukacyjne: Elektrotechnika i elektronika. Klasa: 1Tc TECHNIK MECHATRONIK. Ilość godzin: 4. Wykonała: Beata Sedivy

Temat lekcji w podręczniku. D. Stosowanie wiadomości w sytuacjach

Termodynamika. Kryteria ocen z fizyki na poszczególne oceny w klasie 2 gimnazjum

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) z fizyki - semestr I

WYMAGANIA NA POSZCZEGOLNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy III gimnazjum na rok szkolny 2017/2018.

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z FIZYKI W KLASIE 3A W ROKU SZKOLNYM 2014/2015:

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony

MAGNETYZM, INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. Zadania MODUŁ 11 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Teresa Wieczorkiewicz. Fizyka i astronomia. Program nauczania, rozkład materiału oraz plan wynikowy Gimnazjum klasy: 3G i 3H

Wymagania programowe na poszczególne oceny z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Przedmiotowy System Oceniania fizyki w gimnazjum, SPOTKANIA Z FIZYKĄ

Przedmiotowe zasady ocenianie z fizyki i astronomii klasa 3 gimnazjum. Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie ( oceny ).

Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny klasa III gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

Przedmiotowy system oceniania

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 3

Test sprawdzający wiedzę z fizyki z zakresu gimnazjum autor: Dorota Jeziorek-Knioła

Przedmiotowy system oceniania w klasie 3

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy II gimnazjum

Przedmiotowy system oceniania fizyka III gim

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II GIMNAZJUM

OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY VIII

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA DRUGA GIMNAZJUM Rok szkolny 2015/2016

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy 2

Przedmiotowy system oceniania z fizyki kl 2

Fizyka i astronomia klasa II Wymagania edukacyjne na oceny śródroczne ( za I półrocze)

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie III gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016

5. Dynamika. Uczeń: dokonuje pomiaru siły za pomocą siłomierza

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 2 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

wyniku i na tej podstawie ocenia wartości obliczanych wielkości fizycznych

Wymagania edukacyjne na stopnie szkolne z fizyki w gimnazjum w klasie II I PÓŁROCZE. opracował mgr inż. Grzegorz Krystian Bogusz

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM. ENERGIA I. NIEDOSTATECZNY - Uczeń nie opanował wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszej nauce.

Przedmiotowy system oceniania

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Rok szkolny 2017/2018; [MW] strona 1

Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa trzecia matematyczno fizyczno - informatyczna zakres rozszerzony. Pole elektrostatyczne

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA KLASA III

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA II KLASY GIMNAZJUM. Praca, moc, energia

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA (PSO)

Transkrypt:

Plan wynikowy (propozycja) 9. Pole elektryczne (17 godzin) Zagadnienie (treści podręcznika) 9.1. Ładunki elektryczne i ich oddziaływanie (Jednostka ładunku. Ładunek elementarny. R Kwarki. Oddziaływanie ładunków elektrycznych. Zasada zachowania ładunku. Elektryzowanie przez indukcję) 9.2. Prawo Coulomba (Prawo Coulomba. R Wektorowa postać prawa Coulomba. Cele operacyjne Uczeń: opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu elektronów opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów substancji stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego) R wyjaśnia, co to są kwarki, i określa ich własności demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie i dotyk oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych wyjaśnia działanie elektroskopu wyjaśnia mechanizm elektryzowania ciał (przez tarcie i dotyk), stosując zasadę zachowania ładunku elektrycznego bada zjawiska elektryzowania ciał oraz oddziaływania ciał naładowanych demonstruje i opisuje elektryzowanie przez indukcję wyjaśnia mechanizm elektryzowania ciał przez indukcję, stosując zasadę zachowania ładunku elektrycznego przygotowuje i przedstawia referat lub prezentację multimedialną na temat zjawisk elektrostatycznych i ich zastosowań, np. kserografu, filtrów elektrostatycznych bada, od czego i jak zależy siła wzajemnego oddziaływania ciał naelektryzowanych jedno- i różnoimiennie podaje treść prawa Coulomba interpretuje zależność siły Coulomba od wartości ładunków naelektryzowanych ciał i odległości między tymi ciałami Wymagania podstawowe ponadpodstawowe konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające 1

Oddziaływanie ciała naelektryzowanego z ciałem elektrycznie obojętnym. Zależność siły elektrycznej od ośrodka. Porównanie siły elektrycznej z siłą grawitacji) podaje sens fizyczny stałej k w prawie Coulomba, posługuje się tą stałą i jednostką ładunku do obliczeń siły Coulomba wykorzystuje prawo Coulomba do obliczenia siły oddziaływania elektrostatycznego między ładunkami punktowymi R podaje i interpretuje wektorową postać prawa Coulomba demonstruje i wyjaśnia oddziaływanie ciał naelektryzowanych z ciałami nienaelektryzowanymi wyjaśnia zależność siły elektrycznej od ośrodka, posługując się pojęciem przenikalności elektrycznej porównuje siły oddziaływania elektrostatycznego i grawitacyjnego, wskazując podobieństwa i różnice obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prawem Coulomba: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prawem Coulomba: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prawem Coulomba: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 2

9.3. Pole elektryczne (Pole elektrostatyczne. Natężenie i linie pola elektrostatycznego. Pole wytwarzane przez pojedynczy ładunek. Linie pola wytwarzanego przez dwa ładunki. Superpozycja pól. Pole wokół naładowanego ciała sferycznie symetrycznego. Pole między dwiema przeciwnie naładowanymi płytkami) rozwiązuje złożone, nietypowe zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prawem Coulomba: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 posługuje się pojęciem pola elektrostatycznego, podaje jego własności posługuje się pojęciem natężenia pola elektrostatycznego, podaje definicję (wzór) i jednostkę oblicza natężenie pola centralnego pochodzącego od jednego ładunku punktowego posługuje się pojęciem linii pola elektrostatycznego doświadczalnie bada kształt linii pola elektrycznego analizuje jakościowo pole pochodzące od układu ładunków przedstawia pole elektrostatyczne za pomocą linii pola rozróżnia pola elektrostatyczne centralne i jednorodne (charakteryzuje te pola, rysuje linie pól) charakteryzuje pole elektrostatyczne pochodzące od układu ładunków, przedstawia graficzny obraz pola, zaznaczając wektory natężeń pól, stosuje zasadę superpozycji pól stosuje prawo składania wektorów do znajdowania wypadkowego natężenia pola pochodzącego od układu ładunków, zapisuje wzory na natężenie pola od poszczególnych ładunków wyznacza pole elektrostatyczne na zewnątrz naelektryzowanego ciała sferycznie symetrycznego charakteryzuje pole między dwiema przeciwnie naładowanymi płytkami posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (np. popularnonaukowych, z internetu) na temat praktycznego zastosowania sił elektrostatycznych (np. w elektrofiltrach) 3

9.4. Energia potencjalna, potencjał i napięcie (Energia potencjalna w jednorodnym polu elektrycznym. Energia potencjalna w centralnym polu elektrycznym. Potencjał i napięcie elektryczne. Potencjał w polu rozwiązuje proste zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z polem elektrostatycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność związane z polem elektrostatycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z polem elektrostatycznym i z superpozycją pól: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność posługuje się pojęciem elektrostatycznej energii potencjalnej ładunku porównuje energię potencjalną w jednorodnym polu elektrycznym i grawitacyjnym charakteryzuje energię potencjalną w centralnym polu elektrycznym przedstawia graficznie i interpretuje zależność energii potencjalnej ładunku próbnego w polu elektrycznym od odległości od źródła definiuje potencjał pola elektrycznego i jego jednostkę, posługuje się pojęciem różnicy potencjałów (napięciem elektrycznym) określa potencjał w polu centralnym i jednorodnym oraz związek natężenia pola z różnicą potencjałów wykazuje związek natężenia pola z różnicą potencjałów (wyprowadza wzór) oblicza elektrostatyczną energię potencjalną i potencjał elektryczny 4

centralnym i jednorodnym. Elektronowolt) 9.5. Ładunki w przewodniku (Klatka Faradaya. Dwie połączone kule. Przewodnik z ostrzem. Powstawanie burz i działanie definiuje 1 ev oraz przelicza energię z elektronowoltów na dżule i odwrotnie rozwiązuje proste zadania (obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane z energią elektrostatyczną i napięciem: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność związane z energią elektrostatyczną i napięciem: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z energią elektrostatyczną i napięciem: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność demonstruje działanie klatki Faradaya wyjaśnia zasadę działania klatki Faradaya opisuje rozkład ładunku w przewodniku wyjaśnia zasadę działania generatora Van de Graaffa opisuje pole elektryczne dwóch połączonych metalowych kul bada wpływ przewodników z ostrzem na pole elektryczne wyjaśnia mechanizm powstawania burz i działanie piorunochronu opisuje wpływ pola elektrycznego na rozmieszczenie ładunków w przewodniku oraz zjawisko ekranowania pola 5

piorunochronu. Ekranowanie pola) 9.6. Ruch cząstki naładowanej w polu elektrostatycznym (Ruch ładunku zgodnie z kierunkiem linii pola. Ruch naładowanej cząstki z prędkością początkową prostopadłą do wektora natężenia pola) rozwiązuje proste zadania dotyczące rozkładu ładunków w przewodniku: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza proste obliczenia, dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność dotyczące rozkładu ładunków w przewodniku: szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania dotyczące rozkładu ładunków w przewodniku: szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność opisuje siły działające na ładunek elektryczny poruszający się w stałym jednorodnym polu elektrostatycznym analizuje ruch cząstki naładowanej w stałym jednorodnym polu elektrostatycznym, wyjaśnia pojęcie akceleratora liniowego opisuje ruch cząstki naładowanej wprowadzonej w obszar pola z prędkością początkową równoległą do natężenia pola opisuje ruch cząstki naładowanej wprowadzonej w obszar pola z prędkością początkową prostopadłą do natężenia pola porównuje (wskazuje podobieństwa i różnice) ruch cząstek naładowanych w jednorodnym polu elektrycznym i ruch ciał w jednorodnym polu grawitacyjnym rozwiązuje proste zadania dotyczące ruchu ładunków w polu elektrostatycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza proste obliczenia, dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 6

9.7. Kondensatory (Pojemność kondensatora. Pole wewnątrz kondensatora. Pojemność kondensatora płaskiego. Rola ośrodka miedzy okładkami kondensatora. Energia kondensatora. Zastosowania kondensatorów) dotyczące ruchu ładunków w polu elektrostatycznym: szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania dotyczące ruchu ładunków w polu elektrostatycznym: szacuje wartość spodziewanego, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność bada doświadczalnie pole kondensatora opisuje pole kondensatora płaskiego, oblicza napięcie między okładkami posługuje się pojęciem pojemności kondensatora, podaje sens fizyczny pojemności i jej jednostki wymienia rodzaje kondensatorów i wskazuje ich zastosowania oblicza pojemność kondensatora płaskiego, znając jego cechy geometryczne przeprowadza doświadczenie mające na celu sprawdzenie, czy pojemność kondensatora zależy od jego cech geometrycznych (pola powierzchni płyt i odległości między nimi) i obecności dielektryka podaje wzór na pojemność kondensatora płaskiego wyprowadza wzór na pojemność kondensatora płaskiego oblicza pracę potrzebną do naładowania kondensatora i zgromadzoną w nim energię wyprowadza wzór na pracę potrzebną do naładowania kondensatora realizuje projekt: Generator Kelvina uczestniczy w dyskusji na temat: Jak można magazynować energię pól elektrycznych i w jakim celu się to czyni 7

obliczeniowe i nieobliczeniowe dotyczące kondensatora: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 rozwiązuje proste zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe dotyczące kondensatora: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność dotyczące kondensatora: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania obliczeniowe i nieobliczeniowe dotyczące kondensatora: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 8

10. Prąd elektryczny (16 godzin) Zagadnienie (treści podręcznika) 10.1. Prąd elektryczny i jego natężenie (Prąd elektryczny. Natężenie prądu. Prąd elektryczny a chaotyczny ruch elektronów. Prąd w cieczach i gazach. Umowny kierunek przepływu prądu elektrycznego. Prędkość dryfu ładunków a prędkość rozchodzenia się pola elektrycznego) Cele operacyjne Uczeń: opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego wskazuje przyczynę przepływu prądu elektrycznego rozróżnia dryf elektronów od ruchu chaotycznego oraz od rozchodzenia się pola elektrycznego w przewodniku stosuje mikroskopowy model przewodnictwa elektrycznego do wyjaśnienia przepływu prądu w metalach bada doświadczalnie i opisuje przepływ prądu w cieczach i gazach określa umowny kierunek przepływu prądu elektrycznego podaje przykłady wykorzystania prądu elektrycznego przez zwierzęta wodne obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z przepływem prądu w przewodnikach: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, rozwiązuje proste zadania związane z przepływem prądu w przewodnikach: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność Wymagania podstawowe ponadpodstawowe konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające 9

10.2. Chemiczne efekty przepływu prądu (Galwanizacja. Elektroliza wody) rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania związane z przepływem prądu w przewodnikach: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z przepływem prądu w przewodnikach: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługuje się pojęciami galwanizacji i elektrolizy bada doświadczalnie i opisuje zjawisko galwanizacji bada doświadczalnie i opisuje zjawisko elektrolizy wody wyjaśnia zjawiska chemiczne wywołane przez przepływ prądu elektrycznego w roztworach obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z chemicznymi efektami przepływu prądu: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z chemicznymi efektami przepływu prądu: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 10

10.3. Obwody elektryczne (Podstawowe pojęcia związane z prądem. Symbole elektryczne. Połączenia równoległe i pierwsze prawo Kirchhoffa. Połączenia szeregowe. Zastosowania połączeń szeregowych) rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania związane z chemicznymi efektami przepływu prądu: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z chemicznymi efektami przepływu prądu: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, wymienia podstawowe elementy obwodu elektrycznego i wskazuje ich symbole (wymagana jest znajomość symboli następujących elementów: ogniwo, opornik, żarówka, wyłącznik, woltomierz, amperomierz) rozróżnia połączenia szeregowe i równoległe analizuje połączenia szeregowe i równoległe stosuje pierwsze prawo Kirchhoffa, podaje, że jest ono konsekwencją zasady zachowania ładunku elektrycznego wskazuje przykłady zastosowania połączenia szeregowego obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z obwodami elektrycznymi: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, rozwiązuje proste zadania związane z obwodami elektrycznymi: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się 11

10.4. Pomiar napięcia i natężenia (Mierniki uniwersalne. Niepewność pomiaru miernikiem analogowym. Niepewność pomiaru miernikiem cyfrowym) 10.5. Napięcie a natężenie. Prawo Ohma (Ruch ładunków w próżni i w przewodniku. Napięcie a natężenie prądu. Prawo Ohma. Opór rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania związane z obwodami elektrycznymi: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z obwodami elektrycznymi: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, rozróżnia woltomierz od amperomierza, wybiera właściwe narzędzie pomiaru napięcia elektrycznego i natężenia prądu, wskazując sposób podłączenia do obwodu uzasadnia sposób podłączenia do obwodu woltomierza i amperomierza posługuje się woltomierzem, amperomierzem i miernikiem uniwersalnym posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej zapisuje wynik pomiaru napięcia i natężenia miernikiem analogowym wraz z niepewnością pomiarową (uwzględniając klasę miernika) określa niepewność pomiaru miernikiem cyfrowym buduje obwody elektryczne według zadanego schematu, mierzy napięcie i natężenie oraz zapisuje wyniki pomiarów wraz z niepewnościami określa i uzasadnia zależność natężenia prądu w przewodniku od przyłożonego napięcia, posługuje się pojęciem napięcia elektrycznego posługuje się pojęciami oporu elektrycznego i opornika opisuje działanie i zastosowanie potencjometru stosuje i interpretuje prawo Ohma, wskazując jego ograniczenia doświadczalnie bada zależność I(U) dla opornika i analizuje wyniki pomiarów rysuje charakterystykę prądowo-napięciową opornika podlegającego prawu Ohma z uwzględnieniem niepewności pomiarowych 12

elektryczny. Opornik i potencjometr) 10.6. Łączenie oporników (Połączenie szeregowe oporników. Połączenie przedstawia graficznie zależność I(U) dla danego opornika, wskazując jej ograniczenia bada doświadczalnie, czy odbiornik energii elektrycznej spełnia prawo Ohma, i analizuje wyniki pomiarów obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prawem Ohma: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje proste zadania związane z prawem Ohma: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z prawem Ohma: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z prawem Ohma: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się opisuje połączenia szeregowe i równoległe oporników, rysuje schematy tych połączeń posługuje się pojęciem oporu zastępczego układu oporników połączonych szeregowo lub równolegle wyprowadza wzory na opór zastępczy oporników połączonych szeregowo i równolegle 13

równoległe) 10.7. Od czego zależy opór elektryczny (Zależność oporu przewodnika od oblicza opór zastępczy oporników połączonych szeregowo i równolegle posługuje się złożonymi schematami mieszanych połączeń oporników, oblicza opór zastępczy układu, sprowadzając go do połączeń szeregowych i równoległych obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z łączeniem oporników: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje proste zadania związane z łączeniem oporników: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z łączeniem oporników: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z łączeniem oporników: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, wyjaśnia, od czego i jak zależy opór elektryczny przewodnika, wykorzystując mikroskopowy model przewodnictwa elektrycznego doświadczalnie bada, od czego i jak zależy opór elektryczny przewodnika (opisuje i analizuje wyniki doświadczenia, wyciąga wnioski) 14

jego wymiarów geometrycznych i rodzaju substancji, z której został wykonany. Przewodniki, półprzewodniki. izolatory. Zależność oporu od temperatury. Zależność oporu od temperatury dla różnych substancji) posługuje się pojęciem oporu właściwego, podając jego sens fizyczny i jednostkę oblicza opór przewodnika, znając jego opór właściwy i wymiary geometryczne opisuje wpływ temperatury na opór metali i półprzewodników wyjaśnia wpływ temperatury na opór metali i półprzewodników, wykorzystując mikroskopowy model przewodnictwa elektrycznego doświadczalnie bada zależność I(U) dla żarówki: opisuje i analizuje wyniki doświadczenia, wyznacza i interpretuje charakterystykę prądowo-napięciową wykres zależności I(U) z uwzględnieniem niepewności pomiarowych, wyciąga wnioski opisuje zależność oporu od temperatury dla różnych substancji, podaje przykłady wykorzystania tej zależności w praktyce obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z zależnością oporu od wymiarów i rodzaju przewodnika: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z zależnością oporu od wymiarów i rodzaju przewodnika: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania związane z zależnością oporu od wymiarów i rodzaju przewodnika: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, 15

10.8. Praca i moc prądu elektrycznego (Przemiany energii podczas przepływu prądu. Obliczanie pracy i mocy prądu. Moc a opór) rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z zależnością oporu od wymiarów, rodzaju i temperatury przewodnika: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego przelicza energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i dżule na kilowatogodziny wymienia formy energii, na jakie zamieniana jest energia elektryczna opisuje przemiany energii podczas przepływu prądu elektrycznego stosuje wzory na pracę i moc prądu elektrycznego oblicza pracę wykonaną podczas przepływu prądu przez różne elementy obwodu oraz moc rozproszoną na oporze bada doświadczalnie i analizuje zależność mocy urządzenia od jego oporu posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych) na temat wykorzystania energii elektrycznej (obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane z pracą i mocą prądu elektrycznego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, rozwiązuje proste zadania związane z pracą i mocą prądu elektrycznego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, 16

10.9. Siła elektromotoryczn a i opór wewnętrzny (Opór wewnętrzny ogniwa. SEM jako energia przypadająca na ładunek. Prawo Ohma dla obwodu zamkniętego. Wyznaczanie SEM i oporu wewnętrznego) związane z pracą i mocą prądu elektrycznego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z pracą i mocą prądu elektrycznego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, wskazuje różne źródła napięcia buduje proste ogniwo i bada jego właściwości opisuje budowę ogniw, wyjaśnia ich działanie, wskazując zastosowania i ograniczenia doświadczalnie bada napięcie między biegunami ogniwa (baterii) wyjaśnia pojęcie siły elektromotorycznej (SEM) ogniwa i oporu wewnętrznego określa SEM ogniwa jako energię przypadającą na ładunek, wskazuje różnicę między SEM a napięciem stosuje prawo Ohma dla obwodu zamkniętego doświadczalnie wyznacza SEM i opór wewnętrzny ogniwa lub baterii: buduje obwód elektryczny, wykonuje pomiary, analizuje wyniki, wykonuje wykres U(I) z uwzględnieniem niepewności pomiarowych, podaje jego współczynnik kierunkowy, wyciąga wnioski interpretuje wykres zależności U(I) dla ogniwa w obwodzie zamkniętym, wyjaśnia, dlaczego przy otwartym obwodzie woltomierz włączony równolegle do źródła napięcia (ogniwa) wskazuje wartość maksymalną równą SEM ogniwa 17

10.10. Drugie prawo Kirchhoffa (Drugie prawo Kirchhoffa. Zastosowanie praw Kirchhoffa) (obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane z prawem Ohma dla obwodu zamkniętego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z prawem Ohma dla obwodu zamkniętego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, związane z prawem Ohma dla obwodu zamkniętego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z prawem Ohma dla obwodu zamkniętego: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, podaje II prawo Kirchhoffa jako konsekwencję zasady zachowania energii wskazuje zastosowania praw Kirchhoffa do analizy obwodów elektrycznych stosuje prawa Kirchhoffa w obliczeniach dotyczących obwodów elektrycznych analizuje złożone obwody elektryczne, np. obwód zawierający dwa źródła SEM i odbiornik energii elektrycznej, stosując reguły dotyczące znaków źródeł SEM i spadków napięć na oporach zewnętrznych i wewnętrznych 18

(obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane z wykorzystaniem praw Kirchhoffa: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, rozwiązuje proste zadania związane z wykorzystaniem praw Kirchhoffa: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, związane z wykorzystaniem praw Kirchhoffa: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z wykorzystaniem praw Kirchhoffa: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, 19

11. Pole magnetyczne (12 godzin) Zagadnienie (treści podręcznika) 11.1. Źródła pola magnetycznego (Magnes i jego bieguny. Pojęcie pola magnetycznego. Linie pola magnetycznego. Pole magnetyczne Ziemi. Energia potencjalna w polu magnetycznym) 11.2. Linie pola magnetycznego wytwarzanego przez ruch ładunków (Linie pola wokół prostego przewodnika i ich zwrot. Pole wytwarzane przez pętlę i zwojnicę) Cele operacyjne Uczeń: nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania kompasu opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania wyjaśnia pojęcia pola magnetycznego i linii pola magnetycznego oraz posługuje się tymi pojęciami doświadczalnie bada kształt linii pola magnetycznego w pobliżu magnesów trwałych, wyznacza zwrot linii pola magnetycznego za pomocą kompasu szkicuje przebieg linii pola magnetycznego w pobliżu magnesów trwałych opisuje pole magnetyczne Ziemi buduje kompas inklinacyjny i wykorzystuje go do pomiaru inklinacji magnetycznej posługuje się pojęciem energii potencjalnej w polu magnetycznym posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia własnymi słowami główne tezy artykułu na temat pola magnetycznego opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną doświadczalnie bada kształt linii pola magnetycznego w pobliżu przewodników z prądem (przewodnik liniowy, pętla, zwojnica) szkicuje przebieg linii pola magnetycznego w pobliżu przewodników z prądem (przewodnik liniowy, pętla, zwojnica) wyznacza zwrot linii pola magnetycznego wokół prostego przewodnika określa zwrot linii pola magnetycznego wytwarzanego przez pętlę i zwojnicę, określa bieguny zwojnicy określa zwrot linii pola magnetycznego w zadaniach dotyczących pola magnetycznego wytwarzanego przez ruch ładunków Wymagania podstawowe ponadpodstawowe konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające 20

11.3. Siła Lorentza. Wektor indukcji magnetycznej (Siła działająca na poruszający się ładunek. Kierunek i zwrot siły Lorentza. Wektor indukcji magnetycznej. Natura siły magnetycznej. Pole magnetyczne wewnątrz magnesu) doświadczalnie bada siłę działającą na poruszający się ładunek wyznacza wartość, kierunek i zwrot siły Lorentza posługuje się pojęciem wektora indukcji magnetycznej, określa jednostkę indukcji magnetycznej opisuje pole magnetyczne za pomocą wektora indukcji magnetycznej wyjaśnia naturę siły magnetycznej dowodzi doświadczalnie, że pole magnetyczne występuje także wewnątrz magnesu posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia referat na temat: Pola magnetyczne w przyrodzie i technice obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z siłą Lorentza: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje proste zadania związane z siłą Lorentza: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z siłą Lorentza: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z siłą Lorentza: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się 21

11.4. Ruch w jednorodnym polu magnetycznym (Ruch ładunku wzdłuż linii pola, prostopadle do nich i przy dowolnym kierunku prędkości początkowej. Promień okręgu, po którym porusza się naładowane ciało. Powstawanie zorzy polarnej) wskazuje i traktuje siłę Lorentza jako siłę dośrodkową analizuje ruch cząstki naładowanej w stałym jednorodnym polu magnetycznym wyznacza promień okręgu, po którym porusza się naładowane ciało w polu magnetycznym wyznacza okres obiegu cząstki obdarzonej ładunkiem w polu magnetycznym interpretuje i uzasadnia wzory na promień okręgu i okres obiegu naładowanego ciała w polu magnetycznym szkicuje tor i opisuje ruch cząstki obdarzonej ładunkiem, gdy wektor prędkości początkowej nie jest ani równoległy, ani prostopadły do linii pola magnetycznego wyjaśnia zjawisko powstawania zorzy polarnej posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia referat na temat praktycznego wykorzystania pola magnetycznego do badań cząstek elementarnych (np. komora pęcherzykowa, cyklotron) obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z ruchem ładunku w polu magnetycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, rozwiązuje proste zadania związane z ruchem ładunku w polu magnetycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, związane z ruchem ładunku w polu magnetycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 22

11.5. Właściwości magnetyczne materii (Diamagnetyki, paramagnetyki, ferromagnetyki. Domeny magnetyczne. Przenikalność magnetyczna substancji. Elektromagnes) 11.6. Siła elektrodynamiczn a (Siła działająca na przewodnik z prądem. Obliczanie siły elektrodynamiczne j) rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z ruchem ładunku w polu magnetycznym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, rozróżnia ferro-, para- i diamagnetyki posługuje się pojęciem przenikalności magnetycznej substancji opisuje wpływ ośrodka na pole magnetyczne opisuje zastosowanie materiałów ferromagnetycznych wyjaśnia wyniki doświadczeń i właściwości ferromagnetyków z wykorzystaniem wiedzy o domenach magnetycznych stosuje podział materiałów na magnetyki, paramagnetyki i ferromagnetyki oraz wymienia przykłady tych substancji opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie buduje elektromagnes i doświadczalnie bada jego właściwości podaje przykłady zastosowań elektromagnesów posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia referat na temat: Wykorzystanie elektromagnesów, pamięć magnetyczna doświadczalnie demonstruje działanie siły elektrodynamicznej analizuje siłę elektrodynamiczną działającą na przewodnik z prądem w polu magnetycznym wyprowadza wzór na obliczenie siły elektrodynamicznej oblicza wartość oraz wyznacza kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z siłą elektrodynamiczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się 23

rozwiązuje proste zadania związane z siłą elektrodynamiczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z siłą elektrodynamiczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z siłą elektrodynamiczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, 11.7. Indukcja opisuje pole magnetyczne wytwarzane przez przewodnik liniowy, magnetyczna pola pętlę i zwojnicę wokół oblicza wartość wektora indukcji magnetycznej wytworzonej przez przewodnika z przewodnik z prądem (przewodnik liniowy, pętlę, zwojnicę) prądem doświadczalnie bada oddziaływanie przewodników, w których płynie (Prosty przewód. prąd Pojedyncza pętla. opisuje oddziaływanie przewodników, w których płynie prąd Zwojnica. wyprowadza wzór na siłę wzajemnego oddziaływania przewodników Oddziaływanie z prądem i na tej podstawie podaje definicję ampera przewodników, w analizuje ruch elektronów w rurze próżniowej w różnych układach których płynie prąd. odniesienia Definicja ampera. realizuje projekt: Działo magnetyczne 24

Pole magnetyczne i względność ruchu) obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z indukcją magnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje proste zadania związane z indukcją magnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z indukcją magnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z indukcją magnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, 12. Indukcja elektromagnetyczna i prąd zmienny (11 godzin) 25

Zagadnienie (treści podręcznika) 12.1. Zjawisko indukcji elektromagnetycz nej (Zjawisko indukcji elektromagnetyczn ej. Reguła Lenza. Mikrofon i głośnik) 12.2. Prawo indukcji Faradaya (Strumień indukcji magnetycznej. Siła elektromotoryczna indukcji. Indukcja elektromagnetyczn a a siła Lorentza. Cele operacyjne Uczeń: pod kierunkiem nauczyciela bada doświadczalnie zjawisko indukcji elektromagnetycznej (wytwarza prąd w zmian pola magnetycznego) wyjaśnia, na czym polega i kiedy zachodzi zjawisko indukcji elektromagnetycznej wyjaśnia różnicę między indukcją elektromagnetyczną a indukcją magnetyczną (rozróżnia te pojęcia) doświadczalnie bada kierunek przepływu prądu indukcyjnego (opisuje przebieg doświadczenia, wyciąga wnioski) podaje treść i zastosowanie reguły Lenza uzasadnia, że reguła Lenza wynika z zasady zachowania energii stosuje regułę Lenza do określenia kierunku prądu indukcyjnego określa znaki napięcia uzyskiwane na końcach przewodnika podczas jego ruchu w polu magnetycznym podaje i opisuje przykłady występowania i wykorzystania zjawiska indukcji elektromagnetycznej (np. prądy wirowe, kuchenka indukcyjna) opisuje budowę i zasadę działania mikrofonu i głośnika projektuje, wykonuje i opisuje doświadczenia związane ze zjawiskiem indukcji elektromagnetycznej posługuje się pojęciem strumienia indukcji magnetycznej oblicza strumień indukcji magnetycznej przechodzący przez powierzchnię analizuje napięcie uzyskiwane na końcach przewodnika podczas jego ruchu w polu magnetycznym wyprowadza wzór na siłę elektromotoryczną indukcji oblicza siłę elektromotoryczną powstającą w zjawiska indukcji elektromagnetycznej (stosuje prawo Faradaya) interpretuje prawo Faradaya w postaci ilościowej wymagania podstawowe ponadpodstawowe konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające 26

Prawo Faradaya) 12.3. Prąd przemienny (Wytwarzanie napięcia przemiennego. Zależność napięcia od czasu. Siła elektromotoryczna prądnicy. Napięcie skuteczne. obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z indukcją elektromagnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z indukcją elektromagnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje bardziej złożone, ale typowe (o podwyższonym stopniu trudności) zadania związane z indukcją elektromagnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z indukcją elektromagnetyczną: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługuje się pojęciami napięcia przemiennego i prądu przemiennego podaje warunki, jakie muszą być spełnione, aby wytworzyć napięcie przemienne opisuje zmiany strumienia indukcji magnetycznej przechodzący przez powierzchnię ramki podczas jej obracania w polu magnetycznym opisuje prąd przemienny (natężenie, napięcie, częstotliwość, wartości skuteczne) rozróżnia wartości chwilowe, maksymalne i skuteczne napięcia i natężenia prądu 27

Natężenie skuteczne.) oblicza wartości skuteczne i maksymalne napięcia i natężenia prądu szkicuje i opisuje wykres zależności napięcia od czasu w sieci prądu przemiennego wyprowadza wzór opisujący zmiany napięcia w czasie określa SEM prądnicy doświadczalnie bada napięcie skuteczne interpretuje za pomocą wykresu pracę prądu przemiennego posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia referat na tematy: Zastosowanie prądu przemiennego, Prąd przemienny trójfazowy obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z prądem przemiennym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się rozwiązuje proste zadania związane z prądem przemiennym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się związane z prądem przemiennym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z prądem przemiennym: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, 28

12.4. Silniki elektryczne i prądnice (Silniki elektryczne. Prądnica prądu stałego. Prądnica prądu przemiennego) opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie silnika elektrycznego prądu stałego opisuje budowę i zasadę działania silnika uniwersalnego, wskazuje jego zastosowanie opisuje budowę i zasadę działania silnika indukcyjnego, wskazuje jego zastosowanie opisuje budowę i zasadę działania prądnicy buduje działający model silnika elektrycznego rozróżnia generatory siły elektromotorycznej posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), przedstawia referat na temat: Wykorzystanie silników elektrycznych i prądnic obliczeniowe i nieobliczeniowe związane z silnikiem elektrycznym i prądnicą: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z silnikiem elektrycznym i prądnicą: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność związane z silnikiem elektrycznym i prądnicą: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 29

12.5. Indukcja wzajemna i samoindukcja (Indukcja wzajemna. Transformator. Przesyłanie energii elektrycznej. Samoindukcja. SEM samoindukcji. Samoindukcja w silniku elektrycznym) rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane z silnikiem elektrycznym i prądnicą: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność pod kierunkiem nauczyciela doświadczalnie bada zjawiska indukcji wzajemnej i samoindukcji opisuje zjawiska indukcji wzajemnej i samoindukcji oraz ich znaczenie w urządzeniach elektrycznych opisuje budowę i zasadę działania transformatora, podaje przykłady zastosowania transformatorów stosuje związek między napięciami i natężeniami prądu w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym (równanie transformatora) uzasadnia równanie transformatora, posługuje się pojęciem sprawności transformatora opisuje przesyłanie energii elektrycznej stosuje wzór na SEM samoindukcji, posługuje się pojęciem indukcyjności uzasadnia wzór na SEM samoindukcji (obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane ze zjawiskami indukcji wzajemnej i samoindukcji: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane ze zjawiskami indukcji wzajemnej i samoindukcji: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 30

12.6. Dioda i prostowanie prądu (Dioda jako element prostownika. Dioda świecąca. Prostownik) związane ze zjawiskami indukcji wzajemnej i samoindukcji: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się rozwiązuje złożone, nietypowe zadania związane ze zjawiskami indukcji wzajemnej i samoindukcji: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność doświadczalnie bada (demonstruje) właściwości diody opisuje działanie diody jako prostownika doświadczalnie demonstruje działanie diody świecącej i opisuje jej zastosowania opisuje działanie i zastosowanie mostka prostowniczego buduje i bada doświadczalnie układy prostownicze posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych) dotyczących indukcji elektromagnetycznej, np. na temat: Dynamo we wnętrzu Ziemi (obliczeniowe i nieobliczeniowe) związane z obwodami zawierającymi diody: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje proste zadania związane z obwodami zawierającymi diody: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza proste obliczenia, 31

związane z obwodami zawierającymi diody: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność rozwiązuje złożone (nietypowe, problemowe) zadania związane z obwodami zawierającymi diody: rozróżnia wielkości dane i szukane, szacuje wartość spodziewanego obliczeń, przeprowadza obliczenia, posługując się kalkulatorem, zapisuje wynik jako przybliżony (z dokładnością do 2 3 cyfr znaczących), krytycznie analizuje realność 32

13. Fale elektromagnetyczne i optyka (20 godzin) Zagadnienie (treści podręcznika) 13.1. Czym są fale elektromagnetycz ne (Wytwarzanie fal elektromagnetyczn ych. Prędkość fal elektromagnetyczn ych. Natężenie fali elektromagnetyczn ej) 13.2. Widmo fal elektromagnetyczn ych (Fale radiowe. Podczerwień. Światło widzialne. Nadfiolet. Promieniowanie rentgenowskie. Promieniowanie gamma) 13.3. Dyfrakcja i interferencja fal elektromagnetycz nych (Dyfrakcja fal Cele operacyjne Uczeń: podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji wyjaśnia, jak powstaje i rozchodzi się fala elektromagnetyczna wykonuje i/lub opisuje doświadczenie ilustrujące wytwarzanie fal elektromagnetycznych określa prędkość fal elektromagnetycznych w próżni (podaje wzór na jej obliczenie) porównuje prędkość fal elektromagnetycznych w różnych ośrodkach stosuje zależność między długością, prędkością i częstotliwością fali dla fal elektromagnetycznych posługuje się pojęciem natężenia fali elektromagnetycznej posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), np. przedstawia referat na temat prac Maxwella nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe, rentgenowskie i gamma) i podaje przykłady ich zastosowania opisuje widmo fal elektromagnetycznych i podaje źródła fal w poszczególnych zakresach z omówieniem ich zastosowań posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych), np. przedstawia referat na temat: Promieniowanie rentgenowskie w medycynie i technice wyjaśnia, na czym polega dyfrakcja i interferencja fal, podaje zasadę Huygensa demonstruje doświadczalnie i wyjaśnia zjawisko dyfrakcji światła, stosując zasadę Huygensa rozróżnia optykę geometryczną i falową Wymagania podstawowe ponadpodstawowe konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające 33