NAUCZYCIEL: Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1b Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku zkolnym 2015/2016 mgr Doroa Maj PODRĘCZNIK : ŚWIAT FIZYKI 1 Wyd. WSiP Na lekcjach fizyki poępy i oiągnięcia ucznia prawdzane ą yemaycznie, w różnych formach. Oceniane ą niżej wymienione formy akywności: odpowiedzi une zadania domowe prawdziany piemne (zadania klaowe i karkówki) prace dodakowe np. referay, praca w grupach, ip. akywne uczenicwo w lekcji. Przy ualaniu ocen uwzględnia ię wymagania na pozczególne opnie zaware w abelach poniżej oraz naępującą meodę: Ocenę niedoaeczną orzymuje uczeń, kóry nie pełnia wymagań na ocenę dopuzczającą 2 oraz nie wywiązuje ię z obowiązków: nie prowadzi zezyu przedmioowego, nie odrabia prac domowych, nie bierze akywnego udziału w lekcji. Ocenę dopuzczającą 2 orzymuje uczeń, kóry pełnia wymagania na ą ocenę. Oceną doaeczną 3 orzymuje uczeń, kóry pełnia wymagania na ocenę doaeczną 3 i dopuzczającą 2. Oceną dobrą 4 orzymuje uczeń, kóry pełnia wymagania na ocenę dobrą 4, 3 i 2. Oceną bardzo dobrą 5 orzymuje uczeń, kóry pełnia wymagania na ocenę bardzo dobrą 5 i niżze. Ocenę celującą 6 orzymuje uczeń, kóry pełnia wymagania na ocenę bardzo dobrą 5 oraz: amodzielnie rozwiązuje problemy eoreyczne i prakyczne, prawnie poługuje ię poiadaną wiedzą w rozwiązywaniu problemów ypowych i nieypowych, zdobyą wiedzę ouje w yuacjach nowych, rozwija woje uzdolnienia i zainereowania przedmioowe, oiąga ukcey w konkurach przedmioowych. DZIAŁY TEMATYCZNE 1. Wykonujemy pomiary... 2 2. Niekóre właściwości fizyczne ciał... 3 3. Cząeczkowa budowa ciał... 4 4. Jak opiujemy ruch?... 5
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY przy realizacji programu i podręcznika Świa fizyki Wyd. WSiP / ZamKor W nawiaach podane ą numery doświadczeń obowiązkowych zgodnie z podawą programową. 1. Wykonujemy pomiary Tema lekcji Ocena: dopuzczająca Ocena: doaeczna 1.1. Wielkości fizyczne, kóre mierzyz na co dzień 1.2. Pomiar warości iły ciężkości 1.3. Wyznaczanie gęości ubancji wymienia przyrządy, za pomocą kórych mierzymy długość, emperaurę, cza, zybkość i maę (8.12) podaje zakre pomiarowy przyrządu (8.12) przelicza jednoki długości, czau i may (8.4) mierzy warość iły w niuonach za pomocą iłomierza (8.12) oblicza warość ciężaru poługując ię wzorem Fc (1.9) odczyuje gęość ubancji z abeli (8.6) = mg na podawie gęości podaje maę określonej objęości danej ubancji? mierzy objęość ciał o nieregularnych kzałach za pomocą menzurki (9.1) wymienia jednoki wzykich mierzonych wielkości (8.12) podaje dokładność przyrządu (8.10) oblicza warość najbardziej zbliżoną do rzeczywiej warości mierzonej wielkości, jako średnią arymeyczną wyników (8.11), że warość iły ciężkości je wpro proporcjonalna do may ciała (8.7) uzaadnia porzebę wprowadzenia iły jako wielkości wekorowej (I) gęość ciała ałego o regularnych kzałach (9.1, 8.1, 8.10, 8.11, 8.12) gęość cieczy (9.1) oblicza gęość ubancji ze m związku r= (3.4) V podaje jednoki gęości wyjaśnia na przykładach przyczyny wyępowania niepewności pomiarowych (8.10) zapiuje różnice między warością końcową i począkowa wielkości fizycznej (np. D l ) (8.11) wyjaśnia, co o znaczy wyzerować przyrząd pomiarowy (8.12) podaje cechy wielkości wekorowej (I) przekzałca wzór Fc = mg i oblicza maę ciała, znając warość jego ciężaru (1.9) przelicza gęość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwró (8.4) m przekzałca wzór r= V i oblicza każdą z wielkości fizycznych w ym wzorze (3.4) wyjaśnia pojęcie zacowania warości wielkości fizycznej (8.3) wyjaśnia, co o je rząd wielkości zapiuje wynik pomiaru bezpośredniego wraz z niepewnością? wymienia jednoki podawowe SI ryuje wekor obrazujący iłę o zadanej warości (przyjmując odpowiednią jednokę) (1.9) zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do dwóch cyfr znaczących(8.11) wyjaśnia, czym różni ię mierzenie wielkości fizycznej od jej wyznaczania (pomiaru pośredniego) (8.12)
1.4. Pomiar ciśnienia pokazuje na przykładach, że kuek naciku ciał na podłoże zależy od wielkości powierzchni zeknięcia 1.5. Sporządzamy wykrey podaje jednokę ciśnienia i jej wielokroności (3.6) mierzy ciśnienie amoferyczne za pomocą baromeru (3.6) na podawie wyników zgromadzonych w abeli porządza wykre zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej w podanym wcześniej układzie oi (8.8) wykazuje, że kuek naciku na podłoże, ciała o ciężarze F c zależy od wielkości powierzchni zeknięcia ciała z podłożem (3.6) oblicza ciśnienie za pomocą wzoru p F S = (3.6) przelicza jednoki ciśnienia (8.4) mierzy ciśnienie w oponie amochodowej (3.6) na podawie wyników zgromadzonych w abeli porządza amodzielnie wykre zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej? przekzałca wzór p = F S i oblicza każdą z wielkości wyępujących w ym wzorze (3.6) opiuje zależność ciśnienia amoferycznego od wyokości nad poziomem morza (3.6) rozpoznaje zjawika, w kórych ioną rolę odgrywa ciśnienie amoferyczne i urządzenia, do działania, kórych je ono niezbędne (3.6) wykazuje, że jeśli dwie wielkości ą do iebie wpro proporcjonalne, o wykre zależności jednej od drugiej je półproą wychodzącą z począku układu oi (8.7) wyjaśnia zaadę działania wybranego urządzenia, w kórym ioną rolę odgrywa ciśnienie ciśnienie amoferyczne za pomocą rzykawki i iłomierza (3.6, 8.12) wyciąga wnioki o warościach wielkości fizycznych na podawie kąa nachylenia wykreu do oi poziomej (8.8) 2. Niekóre właściwości fizyczne ciał Tema lekcji Ocena: dopuzczająca Ocena: doaeczna 2.1. Trzy any kupienia ciał wymienia any kupienia ciał i podaje ich przykłady (3.1) podaje przykłady ciał kruchych, prężyych i playcznych (3.1) opiuje ałość objęości i nieściśliwość cieczy (3.1) ściśliwość gazów (3.1) zachowanie objęości ciała ałego przy zmianie jego kzału (8.12) podaje przykłady zmian właściwości ciał powodowanych zmianą emperaury i kuki powodowane przez ę zmianę (3.1) opiuje właściwości plazmy (3.1)
2.2. Zmiany anów kupienia ciał podaje przykłady opnienia, krzepnięcia, parowania (2.9) podaje emperaury krzepnięcia i wrzenia wody (2.9) odczyuje z abeli emperaury opnienia i wrzenia (2.9) wymienia i opiuje zmiany anów kupienia ciał (2.9) odróżnia wodę w anie gazowym (jako niewidoczną) od mgły i chmur (2.9) podaje przykłady kraplania, ublimacji i reublimacji (2.9) opiuje zależność emperaury wrzenia od ciśnienia (2.9) opiuje zależność zybkości parowania od emperaury (2.9) zmiany objęości ciał podcza krzepnięcia (8.1) wyjaśnia przyczyny kraplania pary wodnej zawarej w powierzu, np. na okularach, zklankach i powierdza o doświadczalnie (2.9) 2.3. Rozzerzalność emperaurowa ciał podaje przykłady rozzerzalności emperaurowej w życiu codziennym i echnice (3.1) podaje przykłady rozzerzalności emperaurowej ciał ałych, cieczy i gazów (3.1) opiuje anomalną rozzerzalność wody i jej znaczenie w przyrodzie (3.1) opiuje zachowanie aśmy bimealicznej przy jej ogrzewaniu (3.1) za pomocą ymboli l i lub V i zapiuje fak, że przyro długości druów lub objęości cieczy je wpro proporcjonalny do przyrou emperaury (8.7) wykorzyuje do obliczeń proą proporcjonalność przyrou długości do przyrou emperaury (8.7) wyjaśnia zachowanie aśmy bimealicznej podcza jej ogrzewania (3.1) wymienia zaoowania prakyczne aśmy bimealicznej (3.1) 3. Cząeczkowa budowa ciał Tema lekcji Ocena: dopuzczająca Ocena: doaeczna 3.1. Sprawdzamy prawdziwość hipoezy o cząeczkowej budowie ciał podaje przykłady dyfuzji w cieczach i gazach opiuje doświadczenie uzaadniające hipoezę o cząeczkowej budowie ciał (8.1) opiuje zjawiko dyfuzji (3.1) przelicza emperaurę wyrażoną w kali Celjuza na ę amą emperaurę w kali Kelvina i na odwró (8.4) zależność zybkości dyfuzji od emperaury (8.1) opiuje związek średniej zybkości cząeczek gazu lub cieczy z jego emperaurą (8.9) wyjaśnia, dlaczego dyfuzja w cieczach przebiega wolniej niż w gazach uzaadnia wprowadzenie kali Kelvina (8.2) opiuje ruchy Browna
3.2. Siły międzycząeczkowe 3.3. Różnice w cząeczkowej budowie ciał ałych, cieczy i gazów 3.4. Od czego zależy ciśnienie gazu w zamknięym zbiorniku? podaje przyczyny ego, że ciała ałe i ciecze nie rozpadają ię na oddzielne cząeczki (3.5) podaje przykłady pierwiaków i związków chemicznych (3.1) wyjaśnia, dlaczego gazy ą ściśliwe a ciała ałe nie? podaje przykłady poobów, kórymi można zmienić ciśnienie gazu w zamknięym zbiorniku, np. w dęce rowerowej (3.6) na wybranym przykładzie opiuje zjawiko napięcia powierzchniowego, demonrując odpowiednie doświadczenie (3.5) wyjaśnia rolę mydła i deergenów (3.5) podaje przykłady aomów i cząeczek (3.1) opiuje różnice w budowie ciał ałych, cieczy i gazów (3.1) wyjaśnia, dlaczego na wewnęrzne ściany zbiornika gaz wywiera parcie (3.6) podaje przykłady działania ił pójności i ił przylegania (3.5) podaje przykłady wykorzyania zjawika włokowaości w przyrodzie (8.2) wyjaśnia pojęcia: aomu, cząeczki, pierwiaka i związku chemicznego (3.1) objaśnia, co o znaczy, że ciało ałe ma budowę kryaliczną (3.2) wyjaśnia, dlaczego ciśnienie gazu w zbiorniku zamknięym zależy od ilości gazu, jego objęości i emperaury (3.6) wyjaśnia zjawiko meniku wklęłego i włokowaości (8.2) doświadczalnie zacuje średnicę cząeczki oleju (8.1) 4. Jak opiujemy ruch? Tema lekcji Ocena: dopuzczająca Ocena: doaeczna 4.1. Układ odnieienia. 4.2. Tor ruchu, droga rozróżnia pojęcia or ruchu i droga (1.1) klayfikuje ruchy ze względu na kzał oru (1.1) opiuje ruch ciała w podanym układzie odnieienia (1.1) obiera układ odnieienia i opiuje ruch prooliniowy w ym układzie (1.1) opiuje położenie ciała za pomocą wpółrzędnej x (1.1) oblicza przebyą przez ciało drogę ruchem prooliniowym jako = x2- x1= D x (1.1) wyjaśnia, co o znaczy, że poczynek i ruch ą względne (1.1) rozróżnia drogę i przemiezczenie 4.3. Ruch prooliniowy jednoajny wymienia cechy charakeryzujące ruch prooliniowy jednoajny (1.1) na podawie różnych wykreów () odczyuje drogę przebywaną przez ciało w różnych odępach czau (1.2) doświadczalnie bada ruch jednoajny prooliniowy i formułuje wnioek ~ (9.12) () na podawie wyników doświadczenia zgromadzonych w abeli (8.8) wykonuje zadania obliczeniowe, oblicza cza, wiedząc że ~
4.4. Warość prędkości (zybkość) ciała w ruchu jednoajnym prooliniowym 4.5. Prędkość w ruchu jednoajnym prooliniowym 4.6. Średnia warość prędkości (średnia zybkość). Prędkość chwilowa 4.7. Ruch prooliniowy jednoajnie przypiezony zapiuje wzór u= i nazywa wyępujące w nim wielkości (1.1) oblicza warość prędkości ze wzoru u= (1.1) na przykładzie wymienia cechy prędkości, jako wielkości wekorowej (1.1) oblicza średnią warość prędkości u śr = (1.5) średnią warość prędkości biegu lub pływania lub jazdy na rowerze (9.2) podaje przykłady ruchu przypiezonego i opóźnionego (1.6) oblicza drogę przebyą przez ciało na podawie wykreu zależności u () warość prędkości w km/h wyraża w m/ i na odwró (8.4) uzaadnia porzebę wprowadzenia do opiu ruchu wielkości wekorowej prędkości (1.1) planuje cza podróży na podawie mapy i ozacowanej średniej zybkości pojazdu (1.5) odróżnia średnią warość prędkości od chwilowej warości prędkości (1.5) opiuje ruch jednoajnie przypiezony (1.6) z wykreu zależności u () odczyuje przyroy zybkości w określonych jednakowych odępach czau (1.6, 8.8) u () na podawie danych z abeli (8.8) podaje inerpreację fizyczną pojęcia zybkości (1.2) przekzałca wzór u= i oblicza każdą z wyępujących w nim wielkości (1.1, 8.5) opiuje ruch prooliniowy jednoajny używając pojęcia prędkości (1.1) wyjaśnia, że pojęcie prędkość w znaczeniu fizycznym o prędkość chwilowa (1.5) wykonuje zadania obliczeniowe, poługując ię średnią warością prędkości (1.5) u () dla ruchu jednoajnie przypiezonego (8.8) wykonuje zadania obliczeniowe, korzyając ze wzoru wykreów () i () u= i podaje przykład dwóch wekorów przeciwnych (1.1) ryuje wekor obrazujący prędkość o zadanej warości (przyjmując odpowiednią jednokę) (1.1) podaje definicję prędkości średniej opiuje ruch, w kórym warość przemiezczenia je równa drodze odróżnia warość średniej prędkości od średniej warości prędkości uala rodzaj ruchu na podawie wykreów (), odczyuje przyroy zybkości w podanych odępach czau?
4.8. Przypiezenie w ruchu prooliniowym jednoajnie przypiezonym 4.9. Droga w ruchu jednoajnie przypiezonym 4.10. Ruch jednoajnie opóźniony podaje warość przypiezenia ziemkiego (1.6) podaje przykłady ruchu jednoajnie przypiezonego (1.6)? podaje wzór na warość u- u 0 przypiezenia a = (1.6) podaje jednoki przypiezenia (1.6) poługuje ię pojęciem warości przypiezenia do opiu ruchu jednoajnie przypiezonego (1.6) u- u 0 przekzałca wzór a = i oblicza każdą wielkość z ego wzoru (1.6, 8.5) () a dla ruchu jednoajnie przypiezonego (8.8) podaje inerpreację fizyczną pojęcia przypiezenia (1.6) (), znając warość przypiezenia oblicza drogę przebyą ruchem jednoajnie przypiezonym na podawie wykreu () opiuje ruch jednoajnie opóźniony oblicza drogę do chwili zarzymania ię na podawie wykreu () wyjaśnia, dlaczego do obliczeń doyczących ruchu opóźnionego nie można oować wzoru na warość przypiezenia