Globalne negocjacje klimatyczne Artur Gradziuk Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
Bloki tematyczne negocjacji 1. Mitygacja ograniczenie emisji 2. Adaptacja do zmian klimatu 3. Transfer technologii 4. Finansowanie
Ścieżki negocjacyjne AWG KP strony Protokołu z Kyoto - Przyjęcie nowych zobowiązań redukcyjnych po 2012 roku - Usprawnienie funkcjonowania mechanizmów elastycznych (IET handel emisjami [AAU], JI wspólne wdrożenia, CDM mechanizmy czystego rozwoju) AWG LCA członkowie UNFCCC - Mitygacja - Adaptacja - Transfer Technologii - Finansowanie
Najważniejsze ugrupowania w negocjacjach - G77/Chiny 130 członków - AOSIS Sojusz Małych Państw Wyspiarskich 43 członków - LDC najsłabiej rozwinięte państwa 50 członków - UE 27 państw członkowskich UE - Umbrella koalicja państw rozwiniętych spoza UE (Australia, Kanada, Islandia, Japonia, Norwegia, Nowa Zelandia, Rosja, Ukraina, USA) - EIG Environmental Integrity Group (Meksyk, Rep. Korei, Szwajcaria)
COP 14 - Poznań - Ustalenie zasad funkcjonowania Funduszu Adaptacyjnego - Poznański Strategiczny Program Transferu Technologii - Brak jasnych zobowiązań dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych - Brak deklaracji odnośnie finansowania działań klimatycznych
COP 15 - Kopenhaga Copenhagen Accord: - Finansowanie fast start na lata 2010-2012 30 mld dolarów - Deklaracja w sprawie finansowania na lata 2013-2020 100 mld - Zielony Fundusz Klimatyczny - Mechanizm Technologiczny - Przedstawienie przez kraje Aneksu I celów redukcyjnych podlegających MRV - Przedstawienie przez kraje spoza Aneksu I celów odpowiednich narodowych działań mitygacyjnych (NAMA) podlegających krajowym systemom MRV
Zobowiązania redukcyjne strony Aneksu I Kraj Poziom redukcji emisji do 2020 r. Rok bazowy Australia 5%-15%-25% 2000 Kanada 17% 2005 UE 20%-30% 1990 Japonia 25% 1990 Kazachstan 15% 1992 Nowa Zelandia 10%-20% 1990 Norwegia 30%-40% 1990 Rosja 15%-25% 1990 Szwajcaria 20%-30% 1990 Ukraina 20% 1990 USA 17% 2005 Źródło: UNFCCC
Zobowiązania redukcyjne kraje spoza Aneksu I Kraj Poziom redukcji emisji do 2020 r. Brazylia 36%-39% BAU Chile 20% BAU Chiny 40%-45% na jednostkę PKB 2005 Indie 20%-25% na jednostkę PKB 2005 Indonezja 26% Izrael 20% BAU Meksyk 30% BAU Rep. Korei 30% BAU RPA 34% BAU Rok bazowy Źródło: UNFCCC
COP 16 - Cancun ZRÓNOWAŻONY PAKIET DECYZJI Mitygacja: - Zmniejszenie emisji GHG dla ograniczenia wzrostu temperatury nie więcej niż o 2 C do 2050 r. w stosunku do okresu preindustrialnego, rozważenie celu ograniczenia wzrostu temperatury nie więcej niż o 1,5 C - take note w odniesieniu do przedstawionych przez strony Aneksu I krajowych celów redukcyjnych - Przyjęcie 1990 jako roku bazowego dla celów redukcyjnych - Wezwanie do zwiększenia poziomu ambicji celów redukcyjnych - Raportowanie co dwa lata w sprawie postępów w zakresie osiągania celów redukcyjnych, podejmowanych i planowanych działań oraz pomocy dla krajów rozwijających - Decyzja o stworzeniu międzynarodowego procesu weryfikacji redukcji emisji GHG - Przygotowanie przez kraje rozwinięte strategii lub planów rozwoju niskoemisyjnego
NAMA KRAJE SPOZA ANEKSU I - Uznanie, że kraje rozwijające podejmą NAMA (przy wsparciu ze strony krajów rozwiniętych) dla ograniczenia emisji do 2020 roku w stosunku do BAU - take note w zakresie działań i celów przedstawionych przez strony spoza Aneksu I - Kraje rozwinięte powinny udzielić wsparcia finansowego, technologicznego oraz w zakresie capacity building dla osiągnięcia celów wyznaczonych w NAMA - Stworzenie rejestru działań, do których kraje non-anex I będą zabiegały o wsparcie międzynarodowe - Raportowanie co 4 lata - MRV krajowe, ale zgodne z zaleceniami, które mają być wypracowane przez UNFCCC, konsultacje w sprawie zawartości raportów dot. realizacji NAMA
REDD+ - redukcja emisji w wyniku wylesiania i degradacji lasów - Przygotowanie przez kraje rozwijające się krajowych planów w zakresie REDD - Poziomu emisji związanej z wylesianiem i degradacją lasów - Rozwój systemu monitoringu dot. najważniejszych aspektów REDD - Wsparcie przez kraje rozwinięte przygotowania planów i strategii w krajach rozwijających się Mechanizmy elastyczne - Możliwość stosowania mechanizmów elastycznych KP po 2012 roku - Wzmocnienie realizacji CDM w krajach, w których dotychczas realizowanych było niewiele projektów CDM - Włączenie CCS jako dopuszczalnego projektu CDM
Adaptacja Cancun Adaptation Framework - Opracowanie krajowych planów i strategii dot. adaptacji - Oszacowanie ryzyka związanego ze zmianami klimatycznymi i potrzeb finansowych dla ich przeciwdziałania - Wzmocnienie zdolności instytucjonalnych do podejmowania działań adaptacyjnych - Rozwój, rozpowszechnianie i wdrażanie technologii i praktyk związanych z działaniami adaptacyjnymi - Wzmocnienie systemu gromadzenia danych i informacji, edukacji i świadomości społecznej - Stworzenie procesu umożliwiającego LDC formułowanie planów i strategii adaptacyjnych Ponadto: - Powołanie Komitetu Adaptacyjnego dla wdrażania Cancun Adaptation Framework
Transfer technologii a) Komitet Wykonawczy ds. Technologii - Dostarczanie informacji nt. potrzeby technologicznych oraz rekomendacji w zakresie instrumentów dla rozwoju i transferu technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Promocja i ułatwianie współpracy między rządami, sektorem prywatnym, NGO i instytucjami badawczymi i akademickimi - Przedstawianie zaleceń dla zmniejszania barier w rozwoju i transferze technologii - Inicjowanie współpracy z odpowiednimi instytucjami w zakresie międzynarodowych przedsiewzięć dot. rozwoju i transferu technologii b) Centrum i Sieć Technologii Klimatycznych - Ułatwianie tworzenia sieci międzynarodowych, narodowych, regionalnych, sektorowych dot. technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Doradztwo w zakresie identyfikacji potrzeb technologicznych i sposobów wdrażania technologii środowiskowych
- Stymulowanie i wspieranie na zasadzie współpracy z sektorem prywatnym i sektorem badawczym rozwoju i transferu istniejących i nowych technologii w krajach rozwijających się - Wspieranie partnerstwa międzynarodowych sektora publicznego i prywatnego dla przyspieszenia innowacyjności i dyfuzji technologii mitygacyjnych i adaptacyjnych - Wsparcie techniczne i szkolenia w krajach rozwijających się w zakresie technologii przyjaznych środowisku Finansowanie a) Zielony Fundusz Klimatyczny - Rada funduszu złożona z 24 członków (równa reprezentacja krajów rozwiniętych i rozwijających się) - Stały Komitet podlegający COP odpowiedzialność w zakresie gromadzenia, dystrybucji i weryfikacji funduszy Zielonego Funduszu Klimatycznego - take note w zakresie finansowania fast start (30 mld USD) i środków deklarowanych do 2020 roku (100 mld USD)
Najważniejsze sprawy do ustalenia Mitygacja - Ocena celów redukcyjnych do 2020 roku - Drugi okres redukcyjny protokołu z Kioto - Cele redukcyjne do 2050 roku - Szczegółowe zasady/wytyczne dotyczące MRV - Stworzenie dodatkowego mechanizmu ułatwiającego podejmowanie działań mitygacyjnych Adaptacja - Szczegółowe rozwiązania dotyczące Cancun Adaptation Framework, w tym zasad funkcjonowania Komitetu Adaptacyjnego - Ewentualne powołanie instytucji ubezpieczeń przed ryzykiem klimatycznym
Transfer technologii - Ustalenie relacji między Komitetem Wykonawczym ds. Technologii a Centrum i Siecią Technologii Klimatycznych - Struktura zarządzania instytucji Mechanizmu Technologicznego - Zasady wyboru lokalizacji Centrum i Sieci Technologii Klimatycznych - Stosunek miedzy Mechanizmem Technologicznym a mechanizmami finansowymi (GEF, Adaptation Fund, Green Climate Fund) - Zakres funkcji instytucji Mechanizmu Technologicznego Finansowanie - Szczegółowe zasady funkcjonowania Green Climate Fund - Wytyczne w sprawie zasad udzielania wsparcia dla realizacji NAMA - Sposoby finansowania działań związanych z redukcją emisji w wyniku wylesiania i degradacji lasów - Źródła funduszy na finansowanie działań w krajach rozwijających się do roku 2020 (rola sektora prywatnego)
COP 17 Durban 28 listopada 9 grudnia 2011